2015.12.07 - Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP3/4512-443/15-4/ALN
z 7 grudnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) .) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia13 października 2015 r. (data wpływu 15 października 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 27 listopada 2015 r. (1 grudnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia kwot podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie pojazdu specjalnego oraz towarów i usług związanych z jego eksploatacją tj. paliwo, naprawy, części zamienne – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 października 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia kwot podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie pojazdu specjalnego oraz towarów i usług związanych z jego eksploatacją.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 27 listopada 2015 r. (1 grudnia 2015 r.) w zakresie doprecyzowania opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

(ostatecznie doprecyzowane w uzupełnieniach wniosku)

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług pogrzebowych PKD: 9603Z z siedzibą w B.. Wnioskodawca jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT. W miesiącu grudniu 2015 roku Wnioskodawca zamierza kupić nowy samochód specjalny - pogrzebowy Mercedes VITO, o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 t. Samochód ten posiada dwa rzędy siedzeń, pięć miejsc siedzących łącznie z kierowcą oraz pomieszczenie do przewożenia zwłok.

W dowodzie rejestracyjnym będzie adnotacja, że samochód jest samochodem specjalnym - pogrzebowym.

Samochód posiada wymogi sanitarno-techniczne oraz:

jest trwale oznakowany - oznakowanie mówi o przeznaczeniu samochodu (napisy, zasłonki)
kabina kierowcy jest odizolowana od części przeznaczonej na umieszczenie zwłok
w kabinie jest zabezpieczenie przez przesuwaniem się trumny oraz pojemnika na szczątki ludzkie
podłoga jest wykonana z materiałów łatwo zmywalnych i odpornych na działanie środków dezynfekujących
posiada wydzielone miejsce na przechowanie środków dezynfekujących.

Na pytanie, „Jakie towary i usługi, związane z eksploatacją samochodu, są objęte zakresem pytania” Wnioskodawca odpowiedział „z eksploatacją samochodu są związane usługi opodatkowane 8% - usługi pogrzebowe: przewóz zwłok, transport ciała”.

Wnioskodawca wskazał, że samochód zostanie zakupiony na firmę: Dom Pogrzebowy ...., wszelkie koszty związane z eksploatacją samochodu będzie ponosić firma, z uwagi iż samochód będzie używany wyłącznie do celów prowadzenia działalności pogrzebowej.

Na pytanie „Do jakich czynności będzie wykorzystywany pojazd samochodowy oraz nabywane towary i usługi związane z eksploatacją samochodu, objęte zakresem pytania:

opodatkowanych podatkiem od towarów i usług,
zwolnionych z opodatkowania podatkiem od towarów i usług,
niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?”

Wnioskodawca wskazał, że „Pojazd samochodowy oraz nabywane usługi związane z eksploatacją samochodu są opodatkowane podatkiem od towarów i usług.”

Na pytanie, „Czy dla przedmiotowego pojazdu o przeznaczeniu pogrzebowy spełnione będą warunki zawarte w odrębnych przepisach, określone dla tego przeznaczenia?” Wnioskodawca odpowiedział „Zakupiony pojazd będzie spełniał wszystkie warunki zgodnie z jego przeznaczeniem, co zostało opisane we wniosku o wydanie interpretacji.”

Wnioskodawca wskazał, że w dowodzie rejestracyjnym będzie adnotacja, że samochód jest samochodem specjalnym -pogrzebowym, o dopuszczalnej ładowności 960 kg, dopuszczalna masa całkowita 3,05; liczba miejsc siedzących wraz z kierowca 6 osób.

Na pytanie „W związku z tym, iż Wnioskodawca we wniosku ORD-IN w poz. 61 przepisy prawa podatkowego dla przedstawionego zdarzenia przyszłego wskazał m.in. art. 86a ust. 9 ustawy o podatku VAT, to należy wskazać czy przedmiotowy pojazd samochodowy będzie pojazdem samochodowym, o którym mowa w art. 86a ust. 9 pkt 1-3 ustawy? Jeżeli tak, to należy wskazać, który konkretnie przepis dotyczy pojazdu objętego zakresem pytania.” Wnioskodawca odpowiedział „ Pojazd samochodowy będzie pojazdem, o którym mowa art. 86a ust. 9 pkt 1-3”.

Na pytanie „7. Jeżeli pojazd samochodowy objęty zakresem wniosku jest pojazdem, o którym mowa w art. 86a ust. 9 ustawy o VAT, to czy spełnienie wymagań określonych w tym przepisie jest lub będzie stwierdzone na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz adnotacją w dowodzie rejestracyjnym o spełnieniu tych wymagań (dotyczy pojazdów wymienionych w art. 86a ust. 9 pkt 1-2 ustawy o VAT) lub na podstawie dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym (dotyczy pojazdów wymienionych w art. 86a ust. 9 pkt 3 ustawy o VAT)?” Wnioskodawca odpowiedział „Zakupiony pojazd samochodowy - będzie samochodem specjalny o którym mowa w art. 86a ust. 9 pkt 1-3. (wpis w dowodzie rejestracyjnym o przeznaczeniu pojazdu - pogrzebowy).”

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że, samochód będzie wykorzystywany wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej:

miejscem przetrzymywania pojazdu jest siedziba firmy, która jest monitorowana. Siedziba firmy jest miejscem prowadzenie wyłącznie działalności gospodarczej, pod wyżej wymienionym miejscem nikt nie mieszka i nie ma takiej możliwości,
pojazd wyjeżdża poza siedzibę firmy, wyłącznie w celu wykonania usługi pogrzebowej, za zgodą właściciela firmy,
z pojazdu będą korzystać pracownicy w celu wykonania usługi pogrzebowej przewóz ciała do kaplicy, z kaplicy na cmentarz;
samochody firmowe po pracy są pozostawiane w siedzibie firmy, która po godzinach otwarcia, jest zamknięta bez możliwości wejścia uprawnionych osób.

Wnioskodawca wskazał, że pracownicy firmy, są wyliczani z czasu wykonywania usługi, wyjeżdżają w określonej godzinie czasu i wracają o określonej godzinie. Nie mają możliwości załatwienia spraw prywatnych. Pojazd ten będzie wykorzystywany wyłącznie do celów działalności gospodarczej usługi pogrzebowej. W samochodzie wydzielone zostało miejsce do przewozu trumny. Pracownikowi nie wolno wyjechać samochodem z placu firmy, bez jego wiedzy i ustalonych wcześniej wyjazdów. Samochody, które służą do ceremonii pogrzebowych nie są wykorzystywane do celów innych, niż jest ich przeznaczenie. Samochód spełnia wymagania sanitarne, które zabraniają, wykorzystywania pojazdów do przewozu ciała do innych usług. Pojazd jest garażowany przez 24 h/dobę w siedzibie firmy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca będzie mógł odliczyć VAT w wysokości 100% od zakupionego samochodu Mercedes VITO, wszystkich wydatków związanych z eksploatacją samochodu, (m.in: paliwo, naprawy, części zamienne) w przypadku gdy samochód ten będzie miał dwa rzędy siedzeń, o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5t bez prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu oraz złożenia wniosku VAT-26?

Zdaniem Wnioskodawcy, posiadając wpis „samochód specjalny” o przeznaczeniu pogrzebowy będzie On mógł odliczyć 100% VAT-u ze wszystkich zakupów związanych z tym samochodem, bez względu na masę całkowitą i ilość rzędów siedzeń. Samochód ten nie nadaje się do innych celów jak usługi pogrzebowe, co będzie potwierdzone wpisem w dowodzie rejestracyjnym jako samochód specjalny.

Zgodnie z rozporządzeniem MF z dnia 28 maja 2014 r. w sprawie przypadków, w których nie stosuje się warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu - obowiązek został wyłączony w przypadku pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi o przeznaczeniu pogrzebowych, innych niż określone w rozp. z dnia 27.03.2014 w sprawie wyłączenia do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli przedmiotem działalności podatnika wykorzystującego te pojazdy są usługi pogrzebowe.

Stosownie do treści par. 2 obowiązującego od 1 kwietnia 2014 r. rozporządzenia MF z dnia 27 marca 2014 r. w sprawie pojazdów samochodowych uznawanych za wykorzystane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika (Dz. U z 2014 r. poz. 407) za pojazdy samochodowe inne niż określone w art. 86a ust. 9 ustawy uznawane za wykorzystane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika uznaje się pojazdy samochodowe będące pojazdami specjalnymi o przeznaczeniu: pogrzebowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Przez pojazdy samochodowe, stosownie do art. 2 pkt 34 ustawy, rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika;
należnego z tytułu:
1. świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca,
2. dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca,
3. wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;
należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a;
wynikającej z otrzymanego dokumentu celnego, deklaracji importowej w przypadku, o którym mowa w art. 33b, oraz z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34.

Stosownie do art. 86a ust. 2 ustawy, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;
używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;
nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Na mocy art. 86a ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:
1. wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub
2. konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Mocą art. 86a ust. 4 ustawy, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub
konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Zgodnie z art. 86a ust. 7 ustawy, ewidencja przebiegu pojazdu powinna zawierać:

numer rejestracyjny pojazdu samochodowego;
dzień rozpoczęcia i zakończenia prowadzenia ewidencji;
3) stan licznika przebiegu pojazdu samochodowego na dzień rozpoczęcia prowadzenia ewidencji, na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji;
wpis osoby kierującej pojazdem samochodowym dotyczący każdego wykorzystania tego pojazdu, obejmujący:
1. kolejny numer wpisu,
2. datę i cel wyjazdu,
3. opis trasy (skąd - dokąd),
4. liczbę przejechanych kilometrów,
5. imię i nazwisko osoby kierującej pojazdem
liczbę przejechanych kilometrów na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji.

Na podstawie art. 86a ust. 9 ustawy, do pojazdów samochodowych, o których mowa w ust. 4 pkt 2, należą:

pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą:
1. klasyfikowane na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van lub
2. z otwartą częścią przeznaczoną do przewozu ładunków;
pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, które posiadają kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
pojazdy specjalne, które spełniają również warunki zawarte w odrębnych przepisach, określone dla następujących przeznaczeń
1. agregat elektryczny/spawalniczy,
2. do prac wiertniczych,
3. koparka, koparko-spycharka,
4. ładowarka,
5. podnośnik do prac konserwacyjno-montażowych,
6. żuraw samochodowy
-jeżeli z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym wynika, że dany pojazd jest pojazdem specjalnym.

Zgodnie z ust. 10 pkt 1 powołanego artykułu, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 9:

pkt 1 i 2 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację, oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu zawierającego odpowiednią adnotację o spełnieniu tych wymagań;
pkt 3 stwierdza się na podstawie dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

Na podstawie art. 2 pkt 36 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2012 r. poz. 1137 z późn. zm.), przez „pojazd specjalny” należy rozumieć pojazd samochodowy lub przyczepę przeznaczone do wykonywania specjalnej funkcji, która powoduje konieczność dostosowania nadwozia lub posiadania specjalnego wyposażenia; w pojeździe tym mogą być przewożone osoby i rzeczy związane z wykonywaniem tej funkcji. W grupie pojazdów uznawanych za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika mieszczą się pojazdy ustawowo uznane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej, przy wykorzystywaniu których nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu. Są to pojazdy o konstrukcji wskazującej na ich podstawowe przeznaczenie do celów gospodarczych, wykluczającej ich użycie do celów prywatnych lub powodującej, że ewentualny użytek do celów prywatnych będzie nieistotny.

Zgodnie z art. 71 ust. 1 ustawy Prawo o ruchu drogowym, dokumentem stwierdzającym dopuszczenie do ruchu pojazdu samochodowego, ciągnika rolniczego, pojazdu wolnobieżnego wchodzącego w skład kolejki turystycznej, motoroweru lub przyczepy jest dowód rejestracyjny albo pozwolenie czasowe.

Zgodnie z art. 86a ust. 11 ustawy, w przypadku gdy w pojeździe samochodowym, dla którego wydano zaświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 1, zostały wprowadzone zmiany, w wyniku których pojazd nie spełnia wymagań, o których mowa w ust. 9 pkt 1 lub 2, uznaje się, że pojazd nie jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej:

od dnia wprowadzenia zmian,
jeżeli nie można określić dnia wprowadzenia zmian:
1. od okresu rozliczeniowego, w którym podatnik po raz pierwszy odliczył podatek naliczony od wydatków związanych z tym pojazdem samochodowym, z zastrzeżeniem lit. b,
2. od okresu rozliczeniowego następującego po okresie rozliczeniowym, dla którego podatnik wykaże, że pojazd samochodowy spełniał wymagania, o których mowa w ust. 9 pkt 1 lub 2

-chyba że zachodzi przypadek, o którym mowa w ust. 4 pkt 1.

W myśl art. 86a ust. 12 ustawy, podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami.

Stosownie do art. 86a ust. 13 ustawy, w przypadku niezłożenia w terminie informacji, o której mowa w ust. 12, uznaje się, że pojazd samochodowy jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika dopiero od dnia jej złożenia.

W przypadku zmiany wykorzystywania pojazdu samochodowego podatnik jest obowiązany do aktualizacji informacji, o której mowa w ust. 12, najpóźniej przed dniem, w którym dokonuje tej zmiany (art. 86a ust. 14 ustawy).

Jak wynika z art. 86a ust. 17 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, inne niż wskazane w ust. 5 przypadki, w których nie stosuje się warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu, uwzględniając specyfikę prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej oraz konieczność przeciwdziałania nadużyciom wynikającym z wykorzystywania pojazdów do celów innych niż związane z działalnością gospodarczą.

Stosownie do treści § 2 obowiązującego od dnia 1 kwietnia 2014r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 marca 2014 r. w sprawie pojazdów samochodowych uznawanych za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika (Dz. U. z 2014 r., poz. 407), za pojazdy samochodowe inne niż określone w art. 86a ust. 9 ustawy uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika uznaje się pojazdy samochodowe będące pojazdami specjalnymi o przeznaczeniu:

pogrzebowy;
bankowóz − wyłącznie typu A i B

-jeżeli mają jeden rząd siedzeń albo ich dopuszczalna masa całkowita jest większa niż 3 tony.

Jak wynika z § 3 pkt 1 tego rozporządzenia, pojazdy samochodowe, o których mowa w § 2, powinny spełniać wymagania określone w § 4 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 27 grudnia 2007r. w sprawie wydawania pozwoleń i zaświadczeń na przewóz zwłok i szczątków ludzkich (Dz. U. Nr 249, poz. 1866) – w przypadku pojazdów, o których mowa w § 2 pkt 1.

Według § 4 omawianego rozporządzenia, dokumentami potwierdzającymi spełnienie wymagań, o których mowa w § 2 i § 3, są dokumenty wydane zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

Zgodnie § 4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 27 grudnia 2007 r., środek transportu drogowego przeznaczony do przewozu zwłok i szczątków ludzkich powinien spełniać następujące wymagania techniczne i sanitarne:

być trwale oznakowany w sposób wskazujący na jego przeznaczenie;
posiadać kabinę kierowcy odizolowaną od części przeznaczonej na umieszczenie zwłok albo szczątków ludzkich;
posiadać zabezpieczenie przed przesuwaniem się trumny lub pojemnika na zwłoki albo szczątki ludzkie podczas przewozu;
posiadać podłogę w części przeznaczonej na umieszczenie trumny lub pojemnika na zwłoki albo szczątki ludzkie wykonywaną z materiałów łatwo zmywalnych i odpornych na działanie środków dezynfekujących;
posiadać wydzielone miejsce na przechowywanie środków dezynfekcyjnych, sprzętu myjąco-czyszczącego oraz jednorazowych rękawic ochronnych.

Według ust. 2 tego paragrafu, nie dopuszcza się montażu miejsc siedzących w części przeznaczonej na umieszczenie zwłok albo szczątków ludzkich.

W myśl ust. 5 omawianego paragrafu, środek transportu drogowego powinien być zarejestrowany jako pojazd specjalny zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

Zgodnie z § 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 maja 2014 r. w sprawie przypadków, w których nie stosuje się warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu (Dz. U. z 2014 r., poz. 709) rozporządzenie określa inne niż wskazane w art. 86a ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zwanej dalej „ustawą”, przypadki, w których nie stosuje się warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu, o której mowa w art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy.

Z § 2 ww. rozporządzenia, wynika że warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu, o której mowa w art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy, nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi o przeznaczeniu:

pomoc drogowa, mających nadwozie konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu uszkodzonych pojazdów,
pogrzebowy, innych niż określone w § 2 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 marca 2014 r. w sprawie pojazdów samochodowych uznawanych za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika (Dz. U. poz. 407), jeżeli przedmiotem działalności gospodarczej podatnika wykorzystującego te pojazdy są usługi pogrzebowe,
bankowóz - wyłącznie typu A i B, innych niż określone w § 2 pkt 2 rozporządzenia, o którym mowa w pkt 2, jeżeli przedmiotem działalności gospodarczej podatnika wykorzystującego te pojazdy jest transport wartości pieniężnych

-jeżeli z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym wynika, że dany pojazd jest pojazdem specjalnym, i jeżeli spełnione są warunki zawarte w odrębnych przepisach, określone dla tych przeznaczeń.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług pogrzebowych PKD: 9603Z. Wnioskodawca jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT. W miesiącu grudniu 2015 roku Wnioskodawca zamierza kupić nowy samochód specjalny - pogrzebowy Mercedes VITO, w którego dowodzie rejestracyjnym będzie adnotacja o dopuszczalnej ładowności 960 kg, dopuszczalna masa całkowita 3,05; liczba miejsc siedzących wraz z kierowca 6 osób. Samochód ten posiada dwa rzędy siedzeń, pięć miejsc siedzących łącznie z kierowcą oraz pomieszczenie do przewożenia zwłok.

Samochód posiada wymogi sanitarno-techniczne oraz:

jest trwale oznakowany - oznakowanie mówi o przeznaczeniu samochodu (napisy, zasłonki)
kabina kierowcy jest odizolowana od części przeznaczonej na umieszczenie zwłok
w kabinie jest zabezpieczenie przez przesuwaniem się trumny oraz pojemnika na szczątki ludzkie
podłoga jest wykonana z materiałów łatwo zmywalnych i odpornych na działanie środków dezynfekujących
posiada wydzielone miejsce na przechowanie środków dezynfekując

Wnioskodawca wskazał, że z eksploatacją samochodu są związane usługi opodatkowane 8% - usługi pogrzebowe: przewóz zwłok, transport ciała. Wnioskodawca wskazał, że samochód zostanie zakupiony na firmę.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że pojazd samochodowy będzie pojazdem, o którym mowa art. 86a ust. 9 pkt 1-3.

Nie można się zgodzić z Wnioskodawcą, że zakupiony pojazd samochodowy - będzie samochodem specjalny, o którym mowa w art. 86a ust. 9 pkt 1-3 (wpis w dowodzie rejestracyjnym o przeznaczeniu pojazdu - pogrzebowy), gdyż pojazdami, o których mowa w art. 86a ust. 9 pkt l i pkt 2 ustawy są pojazdy, które mają jeden rząd siedzeń. Pojazd będący przedmiotem wniosku ma dwa rzędy siedzeń, zatem nie jest pojazdem, o których mowa w art. 86a ust. 9 pkt 1 - 2. Również w art. 86a ust. 9 pkt 3 ustawy, nie wymieniono pojazdu specjalnego – pogrzebowy. Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że przedmiotowy pojazd nie będzie pojazdem, o którym mowa w art. 86a ust. 9 pkt 1-3 ustawy.

Analiza przedstawionego opisu sprawy oraz treść powołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia kwot podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie pojazdu specjalnego oraz towarów i usług związanych z jego eksploatacją tj. paliwo, naprawy, części zamiennych, skoro – jak wskazano we wniosku – z dowodu rejestracyjnego tego samochodu wynika, że jest pojazdem specjalnym o przeznaczeniu pogrzebowym, którego dopuszczalna masa całkowita jest większa niż 3 tony i spełniającym wymagania określone w § 4 ust. 1 powołanego rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 27 grudnia 2007r. w sprawie wydawania pozwoleń i zaświadczeń na przewóz zwłok i szczątków ludzkich. Zatem jak wynika z okoliczności sprawy pojazd ten jest pojazdem samochodowym, o którym mowa w § 2 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 marca 2014r., uznawany za wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej. Tym samym Wnioskodawcy będzie przysługiwało pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z zakupem samochodu, paliwem, naprawami i częściami zamiennymi na podstawie art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy w powiązaniu z § 2 pkt 1 oraz § 3 i 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 marca 2014r. w sprawie pojazdów samochodowych uznawanych za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika. Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu oraz złożenia informacji VAT-26.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin