Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-2.4011.433.2018.2.KK
z 5 listopada 2018 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 31 lipca 2018 r. (data wpływu 24 sierpnia 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 30 października 2018 r. (data wpływu 30 października 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych przeniesienia własności udziału w zabudowanej nieruchomości tytułem spłaty zachowku – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 sierpnia 2018 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych przeniesienia własności udziału w zabudowanej nieruchomości tytułem spłaty zachowku.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 18 października 2018 r., Nr 0113-KDIPT2-2.4011.433.2018.1.KK, wezwano Wnioskodawcę, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 18 października 2018 r. (skutecznie doręczone w dniu 23 października 2018 r.). W dniu 30 października 2018 r. (nadano w dniu 30 października 2018 r.) wpłynęło uzupełnienie wniosku z dnia 30 października 2018 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca na podstawie testamentu nabył spadek po zmarłej w dniu 6 listopada 2014 r. żonie, na mocy aktu notarialnego z dnia 20 listopada 2014 r., zawierającego protokół otwarcia i ogłoszenia testamentu żony. Wnioskodawca nabył w spadku udział 1/2 części nieruchomości o obszarze 0,0674 ha. Częścią składową opisanej wyżej nieruchomości jest dom mieszkalny, murowany, dwukondygnacyjny, podpiwniczony, kryty blachą, zbudowany w 1990 r., o powierzchni użytkowej 176 m2. W związku z brakiem zstępnych, ojcu żony (teściowi) przysługuje zachowek w wysokości 69 905 zł. W wyniku porozumienia, w celu zwolnienia z zapłaty zachowku na rzecz teścia, Wnioskodawca przeniesie na niego udział w wysokości 155/1000 części we własności wyżej wymienionej nieruchomości o wartości 69 905 zł. Tym samym, teść zwolni Wnioskodawcę z zapłaty zachowku i zgodzi się na przeniesienie własności powyższego udziału zamiast zapłaty zachowku. Umowa o przeniesienie własności części nieruchomości zostanie sporządzona w formie aktu notarialnego, w którym będzie zapisane, że przeniesienie własności następuje tytułem zaspokojenia roszczenia o spłatę sumy pieniężnej potrzebnej do pokrycia zachowku. Zaspokojenie z tytułu długu w postaci zachowku nastąpi w ramach świadczenia w miejsce wykonania.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że w 2012 r. Jego żona otrzymała tytułem darowizny w formie aktu notarialnego od swojej siostry i szwagra udział 1/2 w nieruchomości położonej. Udział w tej nieruchomość wszedł w skład wspólności majątkowej małżeńskiej. Przed nabyciem spadku po zmarłej żonie, współwłaścicielami nieruchomości byli: udział 1/2 – siostra żony i szwagier i udział 1/2 – żona Wnioskodawcy. Po nabyciu spadku współwłaścicielami ww. nieruchomości byli: udział 1/2 – siostra żony oraz szwagier i udział 1/2 – Wnioskodawca.

W momencie śmierci żony i nabycia spadku przez Wnioskodawcę nieruchomość ta stanowiła współwłasność majątkową małżeńską.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy od umowy przenoszącej własność nieruchomości tytułem zaspokojenia kwoty pieniężnej potrzebnej do pokrycia zachowku, przed upływem pięciu lat od nabycia spadku, Wnioskodawca będzie zobowiązany do zapłacenia podatku dochodowego od osób fizycznych (świadczenie w miejsce wykonania)?

Zdaniem Wnioskodawcy, ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku, do celów opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych odpłatnego zbycia, a tym samym przeniesienia własności udziału w zabudowanej nieruchomości tytułem spłaty zachowku, określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych przez współmałżonka w wyniku dziedziczenia, za datę ich nabycia rozumie się dzień nabycia nieruchomości do majątku wspólnego małżonków. W efekcie małżonek, który dziedziczy nieruchomość po żonie (mężu), może skorzystać z prawa do nieopodatkowanej sprzedaży lub do nieopodatkowanego przeniesienia swojego udziału w nieruchomości. W opinii Wnioskodawcy, okres 5 lat liczy się od dnia nabycia nieruchomości do majątku wspólnego małżonków, a w Jego wypadku jest to 2012 r.

Wnioskodawca podkreśla, że Jego argumentacja poparta jest wyrokiem 7 sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 maja 2017 r., sygn. akt II FPS 2/17.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z generalną zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

  1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
  2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
  3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

‒jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Podkreślić należy, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że nienastępujące w wykonywaniu działalności gospodarczej odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości i wymienionych praw przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz wymienionych praw nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc kwota uzyskana z ich odpłatnego zbycia nie podlega opodatkowaniu.

Z treści wniosku wynika, że żona Wnioskodawcy otrzymała tytułem darowizny w formie aktu notarialnego od swojej siostry i szwagra udział 1/2 w zabudowanej nieruchomości. Przed nabyciem spadku po zmarłej żonie, współwłaścicielami ww. nieruchomości byli: udział 1/2 – siostra żony oraz szwagier i udział 1/2 – żona Wnioskodawcy. Wnioskodawca na podstawie testamentu nabył spadek po zmarłej w dniu 6 listopada 2014 r. żonie, na mocy aktu notarialnego z dnia 20 listopada 2014 r., zawierającego protokół otwarcia i ogłoszenia testamentu żony. Wnioskodawca nabył w spadku udział 1/2 części nieruchomości o obszarze 0,0674 ha i częścią składową opisanej wyżej nieruchomości jest dom o powierzchni użytkowej 176 m2. Po nabyciu spadku współwłaścicielami przedmiotowej nieruchomości byli: udział 1/2 – siostra żony oraz szwagier i udział 1/2 – Wnioskodawca. W związku z brakiem zstępnych, ojcu żony przysługuje zachowek w wysokości 69 905 zł. W wyniku porozumienia, w celu zwolnienia z zapłaty zachowku, Wnioskodawca przeniesie na teścia udział w wysokości 155/1000 części we własności wyżej wymienionej nieruchomości, o wartości 69 905 zł. Tym samym, teść zwolni Wnioskodawcę z zapłaty zachowku i zgodzi się na przeniesienie własności powyższego udziału zamiast zapłaty zachowku. Umowa o przeniesienie własności części nieruchomości zostanie sporządzona w formie aktu notarialnego, w którym będzie zapisane, że przeniesienie własności następuje tytułem zaspokojenia roszczenia o spłatę sumy pieniężnej potrzebnej do pokrycia zachowku. Zaspokojenie z tytułu długu w postaci zachowku nastąpi w ramach świadczenia w miejsce wykonania.

Stosownie do art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r., poz. 1025, z późn. zm.), przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Zgodnie z art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2017 r., poz. 682, z późn. zm.), z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Przepis art. 33 Kodeksu rodzinnego wymienia, które przedmioty należą do majątku osobistego małżonków. Jak stanowi art. 33 pkt 2 Kodeksu rodzinnego, do majątku osobistego każdego z małżonków należą przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił. Z treści cytowanych przepisów wynika, że darowizna wchodzi w skład majątku osobistego małżonka, który ją otrzymał. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy darczyńca w umowie stwierdzi, że darowizny dokonuje na rzecz obojga małżonków.

Z treści wniosku wynika, że siostra żony wraz ze szwagrem dokonali darowizny udziału 1/2 w zabudowanej nieruchomości jedynie na rzecz żony Wnioskodawcy i udział ten, jako majątek osobisty żony, wszedł w skład masy spadkowej po zmarłej. Wnioskodawca wskazał, że przed nabyciem spadku po zmarłej żonie współwłaścicielami nieruchomości byli w udziale po 1/2 części: żona Wnioskodawcy, siostra żony ze szwagrem. W związku z tym, w wyniku spadku po żonie Wnioskodawca nabył udział 1/2 w zabudowanej nieruchomości stanowiący majątek osobisty Jego żony, a nie majątek objęty wspólnością majątkową małżeńską.

Stosownie do art. 922 § 1 Kodeksu cywilnego, prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób. W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, że dniem nabycia spadku przez spadkobiorcę jest data śmierci spadkodawcy. Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca nabył spadek po zmarłej żonie w dniu 6 listopada 2014 r. (w dniu śmierci) i w skład spadku wchodził udział 1/2 części zabudowanej nieruchomości, gdyż udział ten stanowił majątek osobisty Jego żony. Wnioskodawca zamierza zawrzeć umowę o przeniesienia własności 155/1000 udziału w zabudowanej nieruchomości, przed upływem 5 lat od nabycia nieruchomości w spadku, w zamian za zwolnienie z długu z tytułu zachowku należnego ojcu żony.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą skutków podatkowych zawarcia umowy w formie aktu notarialnego, na mocy której teść rezygnuje z roszczenia z tytułu zachowku w zamian za przeniesienie własności udziału w zabudowanej nieruchomości w ramach świadczenia w miejsce wykonania, a w związku z tym, czy takie zdarzenie będzie traktowane jako odpłatne zbycie udziału w zabudowanej nieruchomości i będzie generowało po stronie Wnioskodawcy przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Należy wyjaśnić, że użyty w przepisie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych termin „odpłatne zbycie” oznacza każde przeniesienie prawa własności lub praw majątkowych w zamian za korzyść majątkową. Termin ten obejmuje zatem szeroki zakres umów i pozostaje bez znaczenia, czy do odpłatnego zbycia dochodzi w drodze zniesienia współwłasności, działu spadku, umowy zamiany lub sprzedaży, czy też – jak to ma miejsce w omawianym przypadku – w drodze przeniesienia na rzecz teścia, w trybie art. 453 Kodeksu cywilnego, własności udziału w zabudowanej nieruchomości w zamian za zwolnienie z obowiązku zapłaty zachowku. „Płatność” nie musi mieć charakteru pieniężnego w postaci konkretnego przepływu gotówkowego, może oznaczać także uzyskanie świadczenia wzajemnego w postaci zapłaty w naturze (otrzymanie w zamian innych rzeczy lub praw), działania, zaniechania lub znoszenia. Innymi słowy, pod pojęciem płatności nie należy rozumieć wyłącznie zapłaty w pieniądzu, płatnością może także być zwolnienie z długu, czy potrącenie wzajemnych, wymagalnych wierzytelności (zmniejszenie pasywów zbywcy). Zatem, do stwierdzenia powstania przychodu warunkiem koniecznym jest uzyskanie przysporzenia majątkowego. Wskazać należy w tym miejscu na definicję przywołaną w komentarzu do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a wywiedzioną przez Adama Bartosiewicza, który definiuje odpłatne zbycie jako: „przeniesienie prawa własności rzeczy lub praw, o których mowa, na inną osobę za wynagrodzeniem. Podstawową formą odpłatnego zbycia będzie sprzedaż oraz zamiana. Zgodnie z zasadą swobody umów, odpłatne zbycie może nastąpić także w innej formie”, po czym dodaje: „cena odpłatnego zbycia wyrażona w umowie nie musi być wyrażona w pieniądzu (wartościach pieniężnych). Nie jest bowiem wykluczone, że zapłatą za przeniesienie własności rzeczy lub przeniesienie praw będzie inna forma przysporzenia majątkowego” (A. Bartosiewicz, R. Kubacki, Podatek dochodowy od osób fizycznych. Komentarz, Lex, 2010, wyd. II). Tym samym, wynagrodzenie można określić nie tylko w pieniądzu, ale także poprzez inne określenie jego wartości, np. zwolnienie z długu, czy potrącenie wzajemnych wymagalnych wierzytelności.

Zgodnie z uregulowaniami zawartymi w art. 453 Kodeksu cywilnego, jeżeli dłużnik w celu zwolnienia się z zobowiązania spełnia za zgodą wierzyciela inne świadczenie, zobowiązanie wygasa. Jednakże gdy przedmiot świadczenia ma wady, dłużnik obowiązany jest do rękojmi według przepisów o rękojmi przy sprzedaży. Świadczenie w miejsce wykonania (datio in solutum) jest umową, na mocy której obie strony (dłużnik i wierzyciel) wyrażają zgodę na umorzenie istniejącego dotąd zobowiązania, jeśli dłużnik zamiast pierwotnie ustalonego, spełni inne świadczenie. Przyjmuje się, że umowa, o której mowa w ww. przepisie ma charakter odpłatnej umowy rozporządzającej, gdyż wierzyciel w miejsce dotychczasowego roszczenia uzyskuje inne. W związku z tym, przeniesienie na wierzyciela własności rzeczy lub prawa w zamian za zwolnienie z długu, jest odpłatnym zbyciem tej rzeczy lub prawa; nie następuje pod tytułem darmym.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt przedmiotowej sprawy stwierdzić należy, że Wnioskodawca w zamian za przeniesienie na rzecz swojego wierzyciela (teścia) udziału we współwłasności zabudowanej nieruchomości otrzymał świadczenie wzajemne polegające na zwolnieniu z ciążącego na Nim długu. Innymi słowy, Wnioskodawca zbył własność udziału w przedmiotowej nieruchomości w zamian za zwolnienie z długu. Zwolnienie z długu miało więc w niniejszej sytuacji dla Wnioskodawcy określoną wartość majątkową, gdyż w jego wyniku przestał On być zobowiązany wobec swojego wierzyciela do zapłaty określonej kwoty pieniężnej. Wartość długu, z którego Wnioskodawca został zwolniony w zamian za przeniesienie udziału we współwłasności zabudowanej nieruchomości, jest dla Wnioskodawcy wynagrodzeniem za przeniesienie własności ww. udziału, a więc i przychodem podatkowym. W związku z tym, stwierdzić należy, że dla Wnioskodawcy czynność przeniesienia praw do udziału we współwłasności zabudowanej nieruchomości, celem zwolnienia się z obowiązku zapłaty długu z tytułu zachowku, stanowi formę odpłatnego zbycia, gdyż wyczerpuje dyspozycję przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Planowane zbycie własności udziału w przedmiotowej nieruchomości, nabytego w drodze spadku w 2014 r. po zmarłej żonie, przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tego udziału, stanowi zatem odpłatne zbycie, gdyż skutkuje zwolnieniem z długu wobec teścia i wygaśnięciem zobowiązania Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

W świetle art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena określona w umowie, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Ponieważ pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy stosować językowe (potoczne) rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością).

Można do takich kosztów zaliczyć m.in. związane ze zbyciem koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości, wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej, opłatę notarialną, podatek od czynności cywilnoprawnych, opłatę sądową. Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym odpłatnym zbyciem musi istnieć zatem związek przyczynowo–skutkowy.

Zgodnie natomiast z art. 22 ust. 6d ww. ustawy, za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

  1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
  2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30e ust. 5 ww. ustawy).

Mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że planowane zbycie 155/1000 udziału we współwłasności zabudowanej nieruchomości, będzie stanowiło źródło przychodów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, przychód uzyskany ze sprzedaży przedmiotowego udziału będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych i Wnioskodawca będzie zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego z ww. tytułu.

Podkreślić należy, że wskazana w uzasadnieniu wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 maja 2017 r., sygn. akt II FPS 2/17, dotyczy określenia momentu nabycia w spadku przez małżonka nieruchomości lub udziału w nieruchomości, objętych wspólnością majątkową małżeńską w świetle przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast udział w zabudowanej nieruchomości stanowił majątek osobisty żony Wnioskodawcy, nabyty przez nią w drodze darowizny w 2012 r. Udział ten został nabyty przez Wnioskodawcę w 2014 r. w drodze spadku po zmarłej żonie. W związku z tym, że przedmiotowy udział nie stanowił majątku wspólnego małżonków, do oceny skutków podatkowych zamierzonej czynności przeniesienia udziału w nieruchomości w zamian za zwolnienie z długu z tytułu zachowku, nie będzie miała zastosowanie wskazana we wniosku uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Jednocześnie należy nadmienić, że wydając interpretację w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Organ podatkowy nie przeprowadza postępowania dowodowego, w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do weryfikacji i oceny dokumentów załączonych do wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, jest związany wyłącznie opisem zdarzenia przyszłego przedstawionym przez Wnioskodawcę i Jego stanowiskiem w sprawie oceny prawnej tego zdarzenia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy

z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj