2018.11.15 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-1.4012.529.2018.3.AK
z 15 listopada 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 czerwca 2018 r. (data wpływu 20 lipca 2018 r.) uzupełnionym pismem z dnia 12 września 2018 r. (data wpływu 1 października 2018 r.) oraz pismem z dnia 19 października 2018 r. (data wpływu 25 października 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku w związku z dostawą nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 lipca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku w związku z dostawą nieruchomości. Przedmiotowy wniosek uzupełniono w dniu 1 października 2018 r. oraz w dniu 25 października 2018 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 17.10.2017 r. Spółka S.A. w upadłości likwidacyjnej dokonała sprzedaży nieruchomości w postaci części działki zgodnie z aktem notarialnym z dnia 17.10.2017 r. za kwotę 360.000,00 zł + 8% VAT. Na powyższą kwotę została w dniu 17.10.2017 r. wystawiona faktura VAT dla nabywcy: Sp. z o.o. Spółka S.A. w upadłości likwidacyjnej ww. nieruchomość nabyła od osób fizycznych nie odliczając podatku VAT, nieruchomość ta nie służyła sprzedaży opodatkowanej, nieruchomość ta jest zabudowana budynkiem mieszkalnym. Przed dokonaniem sprzedaży w dniu 16.10.2017 r. Spółka S.A. w upadłości likwidacyjnej oraz nabywca ww. nieruchomości Sp. z o.o. złożyły przed Naczelnikiem Urzędu Skarbowego oświadczenie, na mocy którego wybrały opodatkowanie podatkiem VAT ww. nieruchomości na podstawie art. 43 ust. 10 Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 710 ze zm.), rezygnując zarazem ze zwolnienia przedmiotowego od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 710 ze zm.). W dniu 18.05.2018 r. Sp. z o.o. zwróciła się do Syndyka Spółki S.A. w upadłości likwidacyjnej o dokonanie korekty faktury z dnia 17.10.2017 r. i zastosowania zwolnienia z podatku VAT, jako przyczynę podając: „Przyczyną korekty jest umniejszenie podstawy o 360.000,00 zł i wartości podatku VAT o 28.800,00 zł naliczonego dotyczącej zakupu od Spółki S.A. w upadłości likwidacyjnej, działki zabudowanej nieruchomością o przeznaczeniu mieszkalnym, na skutek planowanego przeznaczenia przedmiotowej nieruchomości do wyburzenia. Przedmiotowy zakup nie będzie zatem związany z działalnością opodatkowaną.”

W uzupełnieniu z dnia 12 września 2018 r. do wniosku Zainteresowany wskazał, że:

Spółka SA w upadłości likwidacyjnej przedmiotową nieruchomość nabyła dnia 06.03.2006 r. na podstawie aktu notarialnego.
Ze względu na to, że zakup nieruchomości nastąpił od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, Spółka nie otrzymała faktury, ani nie odliczyła podatku VAT z tytułu przedmiotowej nieruchomości.
Z całej nieruchomości tylko i wyłącznie budynek gospodarczy był wynajmowany i służył sprzedaży opodatkowanej.
Przedmiotowa nieruchomość była wykorzystana wyłącznie do działalności opodatkowanej.
Przedmiotowa nieruchomość była przedmiotem odpłatnego najmu w okresie od lipca 2013 r. do momentu sprzedaży.
Spółka nie dokonała ulepszeń przekraczających 30% wartości początkowej nieruchomości.
Symbol PKOB dla przedmiotowej nieruchomości jest następujący: PKOB 1.11.111.1110.

Natomiast w uzupełnieniu z dnia 19 października 2018 r. do wniosku Zainteresowany wskazał, że:

Na działce oprócz budynku mieszkalnego znajduje się budynek gospodarczy oraz parking wraz z utwierdzoną powierzchnią składową.
Wnioskodawca nie wykorzystywał przedmiotowej nieruchomości. Budynek mieszkalny nie był przedmiotem umowy cywilnoprawnej, jak również nie był wykorzystywany do prowadzenia działalności opodatkowanej oraz zwolnionej od podatku Vat. Natomiast część budynku gospodarczego oraz parking z utwardzoną powierzchnią składową był przedmiotem umowy najmu. Od uzyskiwanego wynagrodzenia był pobierany i odprowadzany podatek Vat.
Część budynku gospodarczego była przedmiotem umowy najmu w okresie od 1 lipca 2013 r. do dnia 17 października 2017 r. Parking wraz z utwierdzonym miejscem składowym wynajmowany był w okresie od dnia 2 lutego 2011 r. do dnia sprzedaży przedmiotowej nieruchomości w dniu 17 października 2017 r. Budynek mieszkalny nie był udostępniany innym osobom na podstawie umów cywilnoprawnych mających charakter odpłatny.
Na przedmiotowej nieruchomości nie były dokonywane żadne ulepszenia.
Powierzchnia budynku mieszkalnego wynosi 246 m kw., powierzchnia budynku gospodarczego to 294 m kw, natomiast powierzchnia składowa wraz z parkingiem wynosiła ok 1500 m kw. Powierzchnia działki wynosi 0,4350 ha.
Symbol PKOB został wskazany w uzupełnieniu z dnia 25 września 2018 r. i jest następujący: PKOB 1.11.111.1110.

Wnioskodawca udzielając powyższych odpowiedzi wskazał jednocześnie, iż zapytanie zawarte we wniosku o wydanie interpretacji dotyczyło tylko części działki 00/1 zabudowanej budynkiem mieszkalnym, na którą została wystawiona Faktura Vat. Na sprzedaż pozostałej części działki obejmującej budynek gospodarczy oraz parking z utwardzoną powierzchnią składową została wystawiona FV, od której został naliczony podatek Vat w wysokości 23%.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Spółka SA w upadłości likwidacyjnej zapytuje, czy słusznie postąpiła wystawiając w opisanej w punkcie 74 sprawie fakturę z należnym podatkiem VAT w wysokości 8% i czy słusznie uważa, że nie ma podstaw do dokonania korekty faktury i zastosowania w tej korekcie stawki zwolnionej z podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka właściwie postąpiła wystawiając w opisanej w punkcie 74 sprawie, fakturę i zastosowania w tej korekcie stawki zwolnionej z podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary – w świetle art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy (…).

W myśl art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Natomiast, w myśl art. 146a pkt 1 ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem z powyższych przepisów wynika, że dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia upłynął okres krótszy niż dwa lata.

Przez pierwsze zasiedlenie – zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy – rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Natomiast zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki i budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku.

Wnioskodawca wskazał we wniosku, że w dniu 17.10.2017 r. dokonał sprzedaży nieruchomości w postaci części działki. Spółka w upadłości likwidacyjnej ww. nieruchomość nabyła od osób fizycznych dnia 06.03.2006 r. Ze względu na to, że zakup nieruchomości nastąpił od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, Spółka nie otrzymała faktury, ani nie odliczyła podatku VAT z tytułu przedmiotowej nieruchomości. Nieruchomość ta jest zabudowana m.in. budynkiem mieszkalnym. Budynek mieszkalny nie był przedmiotem umowy cywilnoprawnej, jak również nie był wykorzystywany do prowadzenia działalności opodatkowanej oraz zwolnionej od podatku Vat. Budynek mieszkalny nie był udostępniany innym osobom na podstawie umów cywilnoprawnych mających charakter odpłatny. Spółka nie dokonała ulepszeń przekraczających 30% wartości początkowej nieruchomości.

Z uwagi na przytoczone przepisy prawa podatkowego oraz opis sprawy stwierdzić należy, że dostawa części działki zabudowanej budynkiem mieszkalnym, nie była dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą nie upłynął okres krótszy niż 2 lata. Pierwsze zasiedlenie budynku mieszkalnego nastąpiło bowiem najpóźniej w momencie nabycia nieruchomości przez Spółkę, tj. w roku 2006 r., a Wnioskodawca wskazał, że nie ponosił wydatków na ulepszenie ww. budynku przekraczających 30% jego wartości początkowej.

Tym samym dostawa wymienionego we wniosku budynku mieszkalnego korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, bowiem nie była dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy lub przed nim, ani też w okresie krótszym niż dwa lata od pierwszego zasiedlenia.

Skoro dostawa wymienionego we wniosku budynku korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, również sprzedaż gruntu, na którym posadowiony jest ww. budynek korzystała ze zwolnienia od tego podatku, w związku z art. 29a ust. 8 ustawy.

W tym miejscu należy wskazać, że w myśl art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

W myśl art. 43 ust. 11 ustawy oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
adres budynku, budowli lub ich części.

Ustawodawca przewidział możliwość zrezygnowania ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Rezygnacja ta została jednak obwarowana określonymi czynnościami. Przede wszystkim koniecznością zarejestrowania dostawcy i nabywcy budynków jako podatników VAT czynnych oraz złożeniem przed dniem dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodnego oświadczenia dotyczącego wyboru opodatkowania dostawy budynku, budowli lub ich części.

Należy wskazać, że przepis art. 43 ust. 10 pkt 2 ustawy, wskazuje, że oświadczenie o rezygnacji ze zwolnienia winno być złożone przed dniem dokonania dostawy.

Z wniosku wynika, że zarówno nabywca jak i dostawca przedmiotowej nieruchomości złożyli oświadczenia, o którym mowa w art. 43 ust. 10 pkt 2 ustawy przed dniem dokonania przedmiotowej dostawy. W konsekwencji, dostawa nieruchomości podlegała opodatkowaniu według właściwej stawki podatku.

W świetle art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast w myśl art. 146a pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Jak stanowi art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym – zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy – rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Obiekty budownictwa mieszkaniowego to budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11 (art. 2 pkt 12 ustawy).

Do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z art. 41 ust. 12b ustawy, nie zalicza się:

budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²,
okali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej ww. limity, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Zaznaczenia wymaga, że obniżone stawki podatku mają charakter wyjątkowy i mają zastosowanie do towarów i usług wskazanych wprost przez ustawodawcę w ustawie o podatku od towarów i usług lub w przepisach wykonawczych do tej ustawy. Towary i usługi sklasyfikowane na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegają opodatkowaniu według stawki innej niż podstawowa, jeżeli zostały wskazane w przepisach określających takie preferencje podatkowe.

Stosownie do art. 41 ust. 13 ustawy towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 22%, z wyjątkiem tych, dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę.

Preferencyjna stawka podatku 8% ma zastosowanie do wskazanych w przepisach czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy, tj. do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji, przebudowy, gdy czynności te dotyczą obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Na podstawie art. 41 ust. 12a i ust. 12b w związku z art. 2 ust. 12 ustawy budownictwem objętym społecznym programem mieszkaniowym są budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11 ze wskazanymi wyjątkami dotyczącymi budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m² oraz lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m². Wśród wyjątków nie zostały wymienione budynki wielomieszkaniowe, w tym o trzech i więcej mieszkaniach (mieszkalne wielorodzinne). Tym samym na podstawie art. 41 ust. 12a i 12b ustawy dostawa budynków wielomieszkaniowych sklasyfikowanych w dziale 11 PKOB podlega opodatkowaniu z zastosowaniem stawki 8%.

Jak wskazał Wnioskodawca budynek mieszkalny sklasyfikowany został pod symbolem PKOB 1.11.111.1110. W konsekwencji, dostawa przedmiotowej nieruchomości podlegała opodatkowaniu według stawki obniżonej do wysokości 8%.

Reasumując, dostawa przedmiotowego budynku mieszkalnego spełniała warunki do zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Jednakże dostawca oraz nabywca, korzystając z uprawnienia określonego w art. 43 ust. 10 ustawy, zrezygnowali ze zwolnienia od podatku dla dostawy nieruchomości i wybrali opodatkowanie według właściwej stawki podatku. Sprzedaż budynku mieszkalnego, sklasyfikowanego według PKOB pod symbolem 1110, opodatkowana jest według obniżonej do 8% stawki podatku, zgodnie z art. 41 ust. 2 i art. 146 pkt 2 w związku z art. 41 ust. 12 ustawy. W konsekwencji, również dostawa gruntu, na którym budynek ten jest posadowiony podlegała opodatkowaniu według obniżonej do 8% stawki podatku - na podstawie art. 29a ust. 8 ustawy.

Jak wynika z art. 2 pkt 31 ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o fakturze – rozumie się przez to dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.

Kwestie dotyczące zasad wystawiania faktur i faktur korygujących zawarte zostały w art. 106a-106q ustawy.

Na podstawie art. 106b ust. 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.

W świetle przepisów dotyczących podatku od towarów i usług, faktury są dokumentami potwierdzającymi rzeczywiste transakcje gospodarcze dokonywane przez podatnika. Faktura pełni szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku VAT, dlatego też niezwykle istotne jest prawidłowe oznaczenie wszystkich elementów faktury.

Faktura jest dokumentem potwierdzającym zaistnienie zdarzenia gospodarczego (potwierdzeniem nabycia określonych towarów i usług lub też otrzymania zaliczki). Wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie ww. dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi (nabywcy), a przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego.

Elementy, jakie powinna zawierać faktura, zostały wymienione w art. 106e ustawy.

Zgodnie z art. 106g ust. 1 ustawy, faktury wystawia się co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje nabywca, a drugi zachowuje w swojej dokumentacji podatnik dokonujący sprzedaży.

Fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru lub wykonano usługę, z zastrzeżeniem ust. 2-8 (art. 106i ust. 1 ustawy).

W praktyce zdarzają się również sytuacje, gdy po wystawieniu faktury następują zdarzenia gospodarcze mające wpływ na treść pierwotnej faktury lub faktura zawiera błędy. W takiej sytuacji, ustawodawca wskazuje na możliwość skorygowania tej faktury przez wystawienie faktury korygującej.

Na podstawie art. 106j ust. 1 ustawy, w przypadku gdy po wystawieniu faktury:

udzielono obniżki ceny w formie rabatu, o której mowa w art. 29a ust. 7 pkt 1,
udzielono opustów i obniżek cen, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1,
dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,
dokonano zwrotu całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,
podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury

– podatnik wystawia fakturę korygującą.

W świetle art. 106j ust. 2 ustawy, faktura korygująca powinna zawierać:

wyrazy „FAKTURA KORYGUJĄCA” albo wyraz „KOREKTA”;
numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
1. określone w art. 106e ust. 1 pkt 1-6,
2. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych korektą;
przyczynę korekty;
jeżeli korekta wpływa na zmianę podstawy opodatkowania lub kwoty podatku należnego – odpowiednio kwotę korekty podstawy opodatkowania lub kwotę korekty podatku należnego z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku i sprzedaży zwolnionej;
w przypadkach innych niż wskazane w pkt 5 – prawidłową treść korygowanych pozycji.

Jak wynika z powyższych regulacji, fakturę korygującą wystawia się w przypadku udzielenia rabatów, obniżek cen, zwrotu sprzedawcy towarów oraz zwrotu nabywcy kwot nienależnych, a także zwrotu nabywcy zaliczek, przedpłat, zadatków lub rat, podlegających opodatkowaniu (zwrotu całości lub części należności) oraz w sytuacji, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Zatem, jeżeli po wystawieniu faktury wystąpią zdarzenia mające wpływ na treść wystawionej faktury lub okaże się, że wystawiona faktura zawiera błędy, podatnik wystawia w takim przypadku fakturę korygującą. Zatem faktura korygująca wystawiana jest w celu podania właściwych, prawidłowych i zgodnych z rzeczywistością kwot i innych danych, decydujących o rzetelności wystawionego dokumentu.

Z powołanych przepisów dotyczących korygowania faktur wynika, że dopuszczalne jest korygowanie „pomyłek w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury”, przy czym nie uczyniono żadnych zastrzeżeń co do charakteru tych pomyłek, mogą to być więc wszelkie możliwe pomyłki.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka w upadłości likwidacyjnej dokonała sprzedaży nieruchomości w postaci części działki za kwotę 360.000,00 zł + 8% VAT. Na powyższą kwotę została w dniu 17.10.2017 r. wystawiona faktura VAT dla nabywcy. Przed dokonaniem sprzedaży Spółka w upadłości likwidacyjnej oraz nabywca ww. nieruchomości złożyły przed Naczelnikiem Urzędu Skarbowego oświadczenie, na mocy którego wybrały opodatkowanie podatkiem VAT ww. nieruchomości na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług, rezygnując zarazem ze zwolnienia przedmiotowego od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. W dniu 18.05.2018 r. nabywca nieruchomości zwrócił się do Syndyka Spółki w upadłości likwidacyjnej o dokonanie korekty faktury z dnia 17.10.2017 r. i zastosowania zwolnienia od podatku VAT, jako przyczynę podając: „Przyczyną korekty jest umniejszenie podstawy o 360.000,00 zł i wartości podatku VAT o 28.800,00 zł naliczonego dotyczącej zakupu od Spółka S.A. w upadłości likwidacyjnej, działki zabudowanej nieruchomością o przeznaczeniu mieszkalnym, na skutek planowanego przeznaczenia przedmiotowej nieruchomości do wyburzenia. Przedmiotowy zakup nie będzie zatem związany z działalnością opodatkowaną”.

Z analizy wniosku wynika, że Spółka kupująca i Spółka sprzedająca nieruchomość zabudowaną budynkiem mieszkalnym przed jej zakupem złożyły przed Naczelnikiem Urzędu Skarbowego oświadczenie na mocy, którego wybrały opodatkowanie podatkiem VAT ww. nieruchomości na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług, rezygnując zarazem ze zwolnienia przedmiotowego od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Tym samym Spółka sprzedająca przedmiotową nieruchomość zobowiązana była opodatkować dostawę oraz wystawić fakturę z wykazanym należnym podatkiem VAT w wysokości 8%. Co też Wnioskodawca prawidłowo uczynił. Zatem w powyższym przypadku nie ma podstaw do wystawienia faktury korygującej, ponieważ jak wskazano powyżej fakturę można skorygować w określonych przypadkach, tj. m.in. w przypadku stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Wobec powyższego w przedmiotowej sprawie nie zachodzą przesłanki do wystawienia faktury korygującej, ponieważ w opisanej sytuacji nie zaszła jakakolwiek pomyłka. Strony transakcji świadomie podjęły decyzję o rezygnacji ze zwolnienia od podatku VAT, a powyższa zmiana decyzji przez nabywcę w zakresie przeznaczenia nieruchomości w ramach prowadzonej przez niego działalności nie może mieć wpływu na prawidłowość opodatkowania i udokumentowania transakcji przez sprzedawcę (Wnioskodawcę).

W konsekwencji, Wnioskodawca postąpił prawidłowo wystawiając fakturę dokumentującą dostawę budynku mieszkalnego z wykazanym należnym podatkiem VAT w wysokości 8%. W przedmiotowej sprawie nie ma także podstaw do dokonania korekty wystawionej faktury i zastosowania zwolnienia od podatku VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin