Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-2.4012.736.2018.1.AGW
z 23 listopada 2018 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 21 września 2018 r. (data wpływu 28 września 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania czynności zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa oraz określenia podmiotu zobowiązanego do dokonania korekty odliczonego podatku naliczonego – jest prawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 28 września 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania czynności zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa oraz określenia podmiotu zobowiązanego do dokonania korekty odliczonego podatku naliczonego.



We wniosku złożonym przez:


  • Zainteresowanego będącym stroną postępowania:

    X Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością;

  • Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:

    Y Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością


przedstawiono następujące stany faktyczne.


X Sp. z o.o. (dalej: Spółka) jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Polsce i czynnym podatnikiem VAT. Spółka jest częścią grupy kapitałowej, która działa na całym świecie (dalej: Grupa kapitałowa). Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie dostaw, instalowania i uruchamiania turbin wiatrowych oraz serwisu elektrowni wiatrowych zarówno w Polsce jak i za granicą. W ograniczonym zakresie Spółka prowadzi również sprzedaż do spółek z Grupy kapitałowej (mających siedziby w innych niż Polska krajach UE) niektórych elementów konstrukcyjnych turbin wiatrowych, które wytwarzane są w Polsce (głównie są to elementy …).


Obok działalności podstawowej opisanej powyżej, Spółka rozwinęła także inne obszary działalności, w tym w zakresie:


  1. przygotowywania raportów dotyczących parków turbin wiatrowych (tzw. XXX),
  2. technicznego wsparcia planowania działań serwisowych (XXX),
  3. administracji zleceń dla działań usprawniająco-serwisowych na turbinach (XXX),
  4. administrowania kontraktami serwisowymi (XXX).


Działalność w powyższym zakresie wykonywana była przez dwa działy, tj. dział raportowania i dział planowania i zarządzania kontraktami (dalej łącznie jako: SDC). SDC działał globalnie, wykonując prace na potrzeby działalności Spółki i dostarczając usługi dla innych spółek z Grupy kapitałowej Spółki na całym świecie. Usługi świadczone przez SDC stanowiły działalność rodzajowo odrębną od działalności podstawowej Spółki (nie stanowiły więc „core business” Spółki).

Do czasu realizacji Transakcji, zarówno działalność podstawowa jak i pozostałe funkcje w postaci SDC skupione były w ramach jednego podmiotu. Grupa kapitałowa dąży jednak do ich dywersyfikacji i w krajach, w których rozwijane są dodatkowe funkcje podejmuje działania mające na celu oddzielenie działalności rodzajowo odrębnych w postaci wsparcia technicznego, operacyjnego i administracyjnego od działalności podstawowej. Spółki celowe (pełniące określone funkcje) tworzą odrębną gałąź w strukturze Grupy kapitałowej, utworzoną specjalnie z myślą o tego typu centrach usług.

Wpisując się w strategię Grupy kapitałowej, mając na uwadze założony i konsekwentnie realizowany model biznesu Spółka dokonała zbycia SDC (na podstawie umowy sprzedaży, dalej: Transakcja) na rzecz innej spółki z Grupy kapitałowej (dalej: Nabywca, łącznie ze Spółką dalej: Wnioskodawcy), która została założona celem przejęcia od Spółki funkcji SDC, i w dalszej perspektywie ich kontynuacji i rozwijania. Nabywca, podobnie jak Spółka działa w formie prawnej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością i jest czynnym podatnikiem VAT. Nabywca świadczy usługi na rzecz Spółki oraz innych spółek z Grupy kapitałowej.


SDC na moment zbycia tworzyły dwa działy, które jednak ze względu na podobny zakres działalności stanowiły dla Spółki jedną odrębną jednostkę organizacyjną wyodrębnioną ze względu na pełnione funkcje – odrębne od podstawowej działalności. Formalną podstawą wyodrębnienia organizacyjnego SDC na moment Transakcji była odpowiedna uchwała Zarządu Spółki, w której wskazane były w szczególności:


  • zadania/rodzaje działalności przypisane do SDC,
  • wewnętrzna struktura organizacyjna SDC,
  • osoby odpowiedzialne za prowadzenie spraw SDC,
  • składniki majątku przypisane do SDC.


SDC działał w ramach Spółki z przyporządkowanymi zasobami ludzkimi i technicznymi, przypisanymi zadaniami oraz celami biznesowymi. Przedmiotem sprzedaży były wszystkie istotne i przenaszalne z perspektywy prawnej składniki majątku służące wykonywaniu wskazanej powyżej działalności gospodarczej i wchodzące w skład majątku SDC, w tym w szczególności:


  • aktywa trwałe Spółki funkcjonalnie związane z SDC (w tym zarówno środki trwałe obejmujące monitory i 2 drukarki jak i wartości niematerialne i prawne obejmujące licencje i oprogramowanie);
  • wyposażenie biura obejmujące m.in. ok. 90 biurek wraz z kontenerkami mobilnymi, ok. 90 krzeseł pracowniczych, ok. 90 paneli tkaninowych (przegród pomiędzy biurkami), ok. 55 innych krzeseł, w tym krzeseł konferencyjnych, stół konferencyjny 10 osobowy, ok. 15 szaf aktowych na zamek, ok. 20 szafek typu locker, ok. 13 szafy ubraniowe, ok. 20 foteli, 8 puf, 6 stołów kuchennych i inne stoły i stoliki, sofa i 2 fotele, lampa, 2 białe tablice);
  • wypracowane przez SDC fachowa wiedza i doświadczenie w zakresie realizacji funkcji SDC (know-how) stanowiące tajemnicę przedsiębiorstwa;
  • baza kontaktów handlowych i innych kontaktów związanych z SDC;
  • część zakładu pracy w rozumieniu art. 231 ustawy w z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. z 2018 r., poz. 917, ze zm.) – dla pracowników związanych z SDC;
  • aktywa obrotowe, w tym środki pieniężne, związane z SDC, w wysokości pozwalającej na sfinansowanie wydatków Nabywcy w początkowym okresie działalności;
  • prawa i obowiązki wynikające z realizowanych usług, zobowiązania do realizacji usług będących w toku obejmujących, m.in. administrowanie aktywnymi kontraktami serwisowymi, prace administracyjne związane z otwarciem nowych kontraktów, aneksowaniem istniejących i domknięciem wygasających kontraktów, administrowanie zleceń w zakresie usprawnień działań serwisowych, przygotowywanie zamówień serwisowych, miesięczne raportowanie, zarządzanie dokumentacją i weryfikację danych;
  • prawa i obowiązki wynikające z umów leasingu komputerów;
  • dokumentacja i zobowiązania do realizacji roszczeń wynikających z usług zrealizowanych w przeszłości (np. roszczenia gwarancyjne i odszkodowawcze);
  • wierzytelności z tytułu zrealizowanych usług, które na moment Transakcji nie zostały opłacone.


Zespół składników majątkowych obejmował zarówno składniki materialne jak i niematerialne. W szczególności jednak do SDC przyporządkowany był personel dedykowany do wykonywania zadań związanych ze wskazaną powyżej działalnością. Z perspektywy prowadzonej przez SDC działalności usługowej to personel, doświadczony i wyspecjalizowany w zakresie swojej działalności, stanowił najistotniejsze aktywo, które gwarantowało ciągłość wykonywanych funkcji. Na moment sprzedaży SDC tworzyło kilkadziesiąt osób, o różnym stopniu zaszeregowania, w tym również osób pełniących funkcje kierownicze, tj. kierownik SDC, dwóch managerów oraz liderzy zespołów. Liderzy zespołów koordynowali pracę podległych im zespołów projektowych funkcjonujących odpowiednio w obszarze raportowania jak i administrowania kontraktami serwisowymi. Każdy z obszarów miał swojego managera, który kierował bieżącymi pracami i podejmował decyzje dotyczące działalności SDC. Kontrolę nad działalnością SDC sprawował kierownik działu (Head of SDC), który ponosił także odpowiedzialność za te prace wobec władz Spółki. Po wyodrębnieniu SDC i jego sprzedaży, kierownik SDC (Head of SDC) raportuje do członka zarządu Nabywcy, tj. spółki, w ramach której funkcjonuje SDC. Posiadając zarówno kierownictwo, tj. osoby decyzyjne, kompetentne do zarządzania projektem oraz zespołem jak i pracowników operacyjnych SDC był zdolny do świadczenia usług.

Powyższego nie zmienia fakt, że w zakresie funkcji administracyjnych SDC w części korzystał i będzie korzystał nadal funkcjonując w ramach Nabywcy z zasobów Spółki i Grupy kapitałowej. W ramach Grupy kapitałowej funkcjonuje bowiem centrum usług wspólnych, które wykonuje prace na rzecz wszystkich spółek z Grupy kapitałowej. Centrum usług wspólnych odpowiedzialne jest za część procesów o charakterze administracyjnym, także księgowym w zakresie, w jakim procesy te są jednolite i ustandaryzowane dla całej Grupy kapitałowej. Schemat ten funkcjonuje w Grupie kapitałowej od lat i każda nowa spółka, niezależnie od przedmiotu jej działalności jest do niego automatycznie włączona. W pozostałym zakresie, tj. w zakresie który nie zostanie pokryty przez centrum usług wspólnych, Nabywca będzie otrzymywał wsparcie od innych spółek z Grupy kapitałowej, w tym od spółki matki oraz od Spółki.

Jako że SDC stanowił odrębne działy w strukturze Spółki, Spółka była w stanie wyodrębnić tzw. centra kosztów, tj. miejsca powstawania kosztów związanych z SDC. Analogicznie Spółka była w stanie wyodrębnić również przychody, które były generowane w związku z działalnością prowadzoną przez SDC. Na moment zbycia w ramach prowadzonej przez Spółkę działalności możliwe było więc przypisanie do SDC odpowiadających SDC przychodów i kosztów oraz należności. W zakresie zobowiązań, większość zobowiązań pieniężnych zostało uregulowanych przed sprzedażą. Niemniej na Nabywcy ciążą zobowiązania z tytułu usług zarządzania wykonanych na rzecz Spółki do czasu realizacji Transakcji w części w jakiej usługi te dotyczyły SDC. Dodatkowo SDC ma zobowiązania wobec pracowników wynikające z zawartych przez Spółkę umów oraz zobowiązania do realizacji roszczeń wynikających z usług zrealizowanych w przeszłości (np. roszczenia gwarancyjne i odszkodowawcze).

W konsekwencji, mimo że na dzień zbycia SDC nie był zorganizowany w formie samobilansującego się oddziału, Spółka w oparciu o prowadzoną ewidencję była w stanie sporządzić bilans i rachunek zysków i strat odzwierciadlające sytuację majątkową oraz wynik prowadzonej przez SDC działalności i przypisanych SDC struktur organizacyjnych.

Na moment zbycia było więc możliwe dokonanie oceny rentowności i efektywności SDC. Dodatkowo do SDC zostały alokowane środki pieniężne znajdujące się na rachunkach bankowych Spółki (które funkcjonują w ramach wewnętrznego systemu zarządzania płynnością finansową w Grupie kapitałowej), które były bezpośrednio związane z prowadzoną przez tę jednostkę działalnością gospodarczą.

SDC działał w oparciu o zaplanowany i odrębnie przewidziany budżet przeznaczony na realizację zadań przypisanych do tego działu. Budżet ten planowany był na podstawie przewidywanych wydatków związanych z poszczególnymi zadaniami przypisanymi do SDC. Oprócz budżetu, Spółka była w stanie określić także prognozy finansowe na przyszłość.

Ponadto, z uwagi na fakt, że SDC wymaga dla celów funkcjonowania i realizowania określonych zadań gospodarczych umieszczenia w stałej placówce, takiej jak pomieszczenie lokalowe, w związku ze sprzedażą SDC na Nabywcę, Spółka podnajęła Nabywcy część powierzchni zajmowanej przez SDC (tj. odrębne piętro), a docelowo planowane jest, że Nabywca zawrze umowę najmu w zakresie w jakim obejmuje ona wydzieloną dla Nabywcy powierzchnię na swoją rzecz. Na moment Transakcji SDC miał więc tytuł prawny do lokalu.

Tym samym na dzień zbycia SDC był gotowy do funkcjonowania w obrocie gospodarczym w oparciu o własne zasoby, w tym aktywa oraz personel. Zatem SDC dysponując własnym personelem, składnikami majątkowymi, własnymi należnościami i zobowiązaniami w znaczeniu ekonomicznym itp., mógł samodzielnie realizować swoje zadania. Po zrealizowaniu Transakcji Nabywca kontynuuje i rozwija działalność w zakresie raportowania obejmującą weryfikację parametrów turbin wiatrowych i przygotowywanie raportów i analiz oraz planowania i zarządzania kontraktami, obejmującą administrowanie kontraktami serwisowymi, administrowanie zleceń dla działań usprawniająco-serwisowych, monitorowanie realizacji usług, płatności, planowanie prac serwisowych oraz dostarczanie Innych usług wsparcia technicznego, operacyjnego i administracyjnego, prowadzoną uprzednio przez Spółkę.

Cena sprzedaży SDC została ustalona w oparciu o wycenę przygotowaną przez profesjonalnego doradcę. SDC został więc nabyty po cenie rynkowej.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.


  1. Czy opisany powyżej zespół składników materialnych i niematerialnych tworzący SDC stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, a w konsekwencji, czy sprzedaż SDC nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?
  2. Czy w związku z transakcją sprzedaży SDC, Spółka nie jest zobowiązana do korekty uprzednio odliczonego podatku naliczonego, o której mowa w art. 91 ust. 1-8 ustawy o VAT, a obowiązek dokonania ewentualnej korekty podatku naliczonego spoczywa zgodnie z art. 91 ust. 9 ustawy o VAT na Nabywcy?


Zdaniem Zainteresowanych:


Ad.1

zespół składników materialnych i niematerialnych tworzący SDC stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e Ustawy o VAT, w konsekwencji sprzedaż SDC, zgodnie z art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT, nie powinna podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.


Ad. 2

ponieważ SDC stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, Spółka nie jest zobowiązana do dokonania jakiejkolwiek korekty wcześniej odliczonego podatku VAT w związku ze sprzedażą SDC na rzecz Nabywcy. Obowiązek dokonania ewentualnej korekty podatku naliczonego, zgodnie z art. 91 ust. 9 ustawy o VAT, spoczywa na otrzymującym zorganizowaną część przedsiębiorstwa, czyli w analizowanym przypadku na Nabywcy.


Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawców.


Ad. 1

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlega, m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Jednocześnie, zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, towarami są rzeczy oraz ich części, jak również wszelkie postacie energii. Zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów tej ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Oznacza to, iż transakcja zbycia mająca za przedmiot przedsiębiorstwo lub jego zorganizowaną część nie podlega opodatkowaniu VAT.

Ustawa o VAT nie definiuje pojęcia „zbycie”. Niemniej w literaturze (A. Bartosiewicz, R. Kubacki, VAT. Komentarz, 2009; T. Michalik, VAT. Komentarz, 2009; J. Martini, P. Skorupa, M. Wojda, VAT 2010. Komentarz, 2010) utrwalony jest pogląd, podzielany przez Wnioskodawców, zgodnie z którym poprzez zbycie należy rozumieć każdy sposób przeniesienia własności na inny podmiot, niezależnie od tego, w ramach jakiej czynności dochodzi do przejścia własności. Pogląd taki opiera się na potocznym rozumieniu pojęcia „zbycie”. Zdaniem Wnioskodawców pojęcie „zbycia” należy również rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów”, w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel.

W kontekście powyższego nie ulega wątpliwości, że sprzedaż stanowi zbycie, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT. Dla klasyfikacji transakcji opisanej przez Wnioskodawców, kluczowa jest więc klasyfikacja składników majątku będących przedmiotem sprzedaży jako zorganizowana część przedsiębiorstwa. Jeżeli bowiem przedmiotem sprzedaży była zorganizowana część przedsiębiorstwa, transakcja ta nie powinna być opodatkowana VAT.

Definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa została zawarta w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa należy rozumieć organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.


Tym samym, dla zakwalifikowania danego zespołu składników majątkowych, jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa, konieczne jest spełnione następujących przesłanek:


  1. zespół składników majątkowych powinien być zorganizowany,
  2. zespół składników majątkowych powinien być wyodrębniony pod względem organizacyjnym,
  3. zespół składników majątkowych powinien być wyodrębniony pod względem finansowym,
  4. zespół składników majątkowych powinien być wyodrębniony pod względem funkcjonalnym tak, aby mógł samodzielnie służyć wykonywaniu określonej działalności gospodarczej.


Stanowisko to znajduje potwierdzenie w orzecznictwie sądów administracyjnych, np. w wyroku NSA z dnia 12 maja 2011 r. (sygn. II FSK 2222/09) oraz w wyroku NSA z dnia 24 listopada 2016 r. (sygn. I FSK 1316/15), a także w licznych interpretacjach przepisów prawa podatkowego wydawanych w imieniu Ministra Finansów przykładowo: w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej dnia 17 lipca 2017 r. (sygn. 0111-KDIB3-2.4012.232.2017.1.SR), interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 26 listopada 2014 r. (sygn. IBPBI/2/423-1047/14/AK), interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej dnia 30 czerwca 2017 r. (sygn. 0112-KDIL1-2.4012.25.2017.2.NF), interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi dnia 27 lipca 2012 r. (sygn. IPTPB3/423-137/12-4/MF), interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu dnia 18 stycznia 2011 r. (sygn. ILPB3/423-840/10-4/EK).


Zdaniem Wnioskodawców w odniesieniu do SDC wszystkie ww. przesłanki zostały spełnione:


1) SDC jako zorganizowany zespół składników majątkowych.


Zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych/przypadkowych składników. Aby stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa, zespół składników materialnych i niematerialnych powinien charakteryzować się odpowiednim stopniem zorganizowania, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką te składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu istniejącego przedsiębiorstwa. Istotne jest zatem, aby pomiędzy zespołem składników istniały takie powiązania i zależności, aby wspólnie (jako zorganizowany zespół) mogły służyć realizacji określonego celu gospodarczego. Powyższe znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez organy podatkowe (np. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 7 sierpnia 2014 r., ITPB3/423-251a/14/DK).

W kontekście powyższego należy podkreślić, że podstawą do wyodrębnienia SDC jest cel, jakim jest prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie raportowania (obejmującą weryfikację parametrów turbin wiatrowych i przygotowywanie raportów i analiz) oraz planowania i zarządzania kontraktami (obejmującą administrowanie kontraktami serwisowymi, administrowanie zleceń dla działań usprawniająco-serwisowych, monitorowanie realizacji usług, płatności, planowanie prac serwisowych oraz dostarczanie innych usług wsparcia technicznego, operacyjnego i administracyjnego). Składniki materialne i niematerialne tworzące SDC na moment sprzedaży stanowiły zespół, w ramach którego wzajemne powiązania funkcjonalne i zależności umożliwiły wykonywanie zadań, do których zostały przeznaczone. Tym samym, wyselekcjonowanie i zestawienie razem składników SDC nastąpiło nie przypadkowo, ale ze względu na efekt synergii, jaki ich łączne wykorzystywanie pozwala osiągnąć.

Mając powyższe na względzie, zdaniem Wnioskodawców SDC na moment sprzedaży stanowił zorganizowany zespół składników majątkowych w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.


2) Wyodrębnienie organizacyjne.


Przepisy ustawy o VAT nie wymieniają warunków, które muszą być spełnione, aby zespół składników materialnych i niematerialnych można uznać za wyodrębniony organizacyjnie, jednakże, zgodnie z dominującą praktyką organów podatkowych, wyodrębnienie organizacyjne oznacza, iż zorganizowana część przedsiębiorstwa występuje w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itd. Tytułem przykładu Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 9 czerwca 2015 r., sygn. IPTPB3/4510-109/15-2/KC uznał, że: „wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp.” Podobne stanowisko zajął także Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 19 czerwca 2017 r., sygn. 0111-KDIB3-2.4012.215.2017.1.MD, czy Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 7 sierpnia 2014 r., sygn. ITPB3/423-251a/14/DK, oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 18 stycznia 2011 r., sygn. ILPB3/423-840/10-4/EK. Ocena odrębności w tej płaszczyźnie powinna polegać na analizie umiejscowienia zespołu składników majątkowych w ramach struktury przedsiębiorstwa oraz ich zorganizowania i możliwości alokacji do zadań, których wykonywaniu mają służyć.

Jednym z głównych czynników świadczących o wyodrębnieniu organizacyjnym SDC była jego spójna wewnętrzna organizacja, realizowane zadania, jak również funkcjonalność przypisanych do tego działu stanowisk pracy. Dodatkowo na moment sprzedaży SDC był wyodrębniony w ramach wewnętrznej struktury Spółki na podstawie uchwały Zarządu Spółki, w której wskazane zostały w szczególności zadania/rodzaje działalności przypisane do działu, wewnętrzna struktura organizacyjna działu, osoby odpowiedzialne za prowadzenie spraw działu, składniki majątku przypisane do działu. SDC był więc wyodrębniony zarówno pod względem praktycznym – z uwagi na wykonywaną działalność i przypisane funkcje jak i formalnym – na podstawie odpowiednich dokumentów korporacyjnych. Jednocześnie, istotnym czynnikiem świadczącym o wyodrębnieniu organizacyjnym był czynnik ludzki, czyli personel przyporządkowany wyłącznie do SDC i tym samym dedykowany do wykonywania zadań przypisanych do tej jednostki. Co istotne, personel SDC składał się z osób o różnym doświadczeniu i stopniu zaszeregowania, w tym również z kierowników którzy będą posiadali kompetencje w zakresie zarządzania zarówno projektem jak i ludźmi.

Wyodrębnienie organizacyjne miało miejsce także na innych płaszczyznach. W szczególności, SDC zajmował odrębne piętro w budynku wynajmowanym przez Spółkę. W związku z realizacją Transakcji piętro to zostało Nabywcy podnajęte (a docelowo planowane jest, że Nabywca zawrze umowę najmu w zakresie w jakim obejmuje ona wydzieloną dla Nabywcy powierzchnię na swoją rzecz). Istnieje więc swojego rodzaju wyodrębnienie w przestrzeni, SDC zajmuje odrębne miejsce, przeznaczone wyłącznie na potrzeby SDC. Dodatkowo na moment sprzedaży istniała możliwość ścisłego przypisania do SDC poszczególnych składników majątku, w tym zarówno aktywów trwałych jak i wyposażenia. Chociaż więc SDC wyodrębniony był przede wszystkim ze względu na funkcje, a głównym aktywem w ramach sprzedawanego majątku był zespół specjalistów, na SDC składał się też zespół kluczowych składników przeznaczonych do realizacji zadań mu przypisanych. Należy zatem uznać, że składniki SDC tworzyły w ramach przedsiębiorstwa Spółki wyodrębnioną strukturę, zorganizowaną tak, aby umożliwić prowadzenie działalności gospodarczej, do której zostały przypisane (poszczególne składniki materialne i niematerialne SDC były połączone czynnikiem organizacyjnym).

W świetle powyższego, w ocenie Wnioskodawców SDC na dzień sprzedaży stanowił zorganizowany zespół składników majątkowych wyodrębniony w ramach przedsiębiorstwa Spółki pod względem organizacyjnym.


3) Wyodrębnienie finansowe.


Ustawa o VAT nie zawiera wytycznych odnośnie wyodrębnienia finansowego, jednakże ani prowadzenie osobnych ksiąg rachunkowych, ani sporządzanie bilansu (czyli zakwalifikowanie do kategorii „samobilansującego się oddziału”) nie jest wymienione wśród warunków niezbędnych do tego by dany zespół składników i zobowiązań mógł zostać uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

W sytuacji wyodrębnienia finansowego powinno być możliwe oddzielenie finansów zorganizowanej części przedsiębiorstwa od jego pozostałej części. Zorganizowana część przedsiębiorstwa powinna być w stanie samodzielnie prowadzić działalność i istnieć niezależnie od przedsiębiorstwa głównego. Nie musi to być postać oddziału samodzielnie rozliczającego się. Ważne natomiast jest, aby należności i zobowiązania były wyodrębnione i dały się przyporządkować finansowo do wyodrębnionego majątku (tak, aby można było przejąć funkcje gospodarcze).

Zgodnie z jednolitą linią interpretacyjną organów podatkowych: „Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa” – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 24 listopada 2017 r., sygn. 0111-KDIB3-2.4012.591.2017.2.ABI. Analogiczne stanowisko zajął także Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 3 lutego 2015 r., sygn. IBPBI/2/423-1284/14/IŻ, czy też Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 23 kwietnia 2014 r., sygn. ILPB3/423-27/14-4/JG.

Powszechnie przyjmuje się także, że dla zachowania finansowej odrębności nie jest konieczne wyodrębnienie wszystkich przychodów i kosztów oraz wszystkich należności i zobowiązań. Na przykład w kontekście zobowiązań, Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 27 marca 2013 r., sygn. akt II FSK 1896/11 stwierdził, że: „w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie muszą wchodzić wszelkie zobowiązania przedsiębiorstwa. Z definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa wynika bowiem jedynie, że zespół składników materialnych i niematerialnych musi być na tyle zorganizowany i kompletny, aby mógł funkcjonować jako samodzielne przedsiębiorstwo, prowadzące określony rodzaj działalności gospodarczej. Z tych względów nie ma podstaw do uznania, że co do zasady utraci on tę samodzielność poprzez wyłączenie ze składników majątkowych niektórych zobowiązań (...). W orzecznictwie sądów administracyjnych podkreśla się, a Naczelny Sąd Administracyjny w składzie orzekającym w tej sprawie poglądy te podziela, że możliwość uznania danej czynności prawnej za mającą za przedmiot zorganizowaną część przedsiębiorstwa zależna jest właśnie od tego, czy zespół ten pozwala na realizację działań gospodarczych, do których zorganizowana część przedsiębiorstwa została powołana”. Podobne stanowisko zajął także Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z dnia 26 stycznia 2016 r., sygn. akt I SA/Wr 1823/15 „Podkreślić przy tym należy, że fakt wyłączenia niektórych składników materialnych i niematerialnych może pozostać bez wpływu na kwalifikację zbywanych składników jako zorganizowaną część przedsiębiorstwa, podobnie jak formułowanie nazbyt rygorystycznych wymogów w odniesieniu do trzech płaszczyzn wyodrębnienia (organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej) prowadzić może do wniosków niedających pogodzić się zarówno z literalną jak i celowościową wykładnią przepisu art. 4a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Najistotniejszą bowiem w niniejszej sprawie jest okoliczność, czy dany zespół składników będzie zdolny do prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej. Wbrew stanowisku organu, z treści analizowanego przepisu nie wynika też, że warunkiem finansowego wyodrębnienia ZCP jest pełne wyodrębnienie majątku (tu zobowiązań), czy też konieczność przypisania wszelkich przychodów i kosztów, zobowiązań i należności Spółki związanych z jej działalnością do zorganizowanej części przedsiębiorstwa”.

W kontekście powyższego Wnioskodawcy podkreślają, że do SDC zostały przypisane należności pozostające w związku z działalnością SDC, tj. należności z tytułu zrealizowanych usług, które na moment Transakcji nie zostały opłacone. Na Nabywcę przeszły również zobowiązania, w szczególności Nabywca jest zobowiązany wypełniać obowiązki wynikające zawartych przez Spółkę umów o pracę z pracownikami. Na Nabywcy ciążą także zobowiązania wynikające z usług zrealizowanych przez SDC w ramach Spółki (przed sprzedażą), w tym roszczenia gwarancyjne i odszkodowawcze, wynikające także bezpośrednio z przepisów prawa cywilnego. Jeżeli, po dokonaniu Transakcji pojawią się pytania lub zastrzeżenia co do usług bądź efektów usług zrealizowanych w przeszłości, to Nabywca jest zobowiązany do ich kontynuacji, uzupełnienia czy korekty. Dodatkowo na Nabywcy ciążą także zobowiązania z tytułu usług zarządzania wykonanych na rzecz Spółki do czasu realizacji Transakcji, w części w jakiej usługi te dotyczą SDC.

Wnioskodawcy wskazują, że na moment sprzedaży w ramach prowadzonej przez Spółkę działalności możliwe było przypisanie do SDC, odpowiadających SDC przychodów i kosztów. Dla kosztów funkcjonują odrębne miejsca powstawania kosztów w systemie księgowym. Możliwe było również wyodrębnienie przychodów. Mając na uwadze, że SDC przed dokonaniem sprzedaży funkcjonował jako jednostka wyodrębniona w ramach przedsiębiorstwa Spółki realizująca określone działania zarówno na wewnętrzne potrzeby Spółki jak i innych spółek z Grupy, możliwe było przypisanie zarówno zewnętrznego strumienia pieniężnego jak i wyodrębnienie przychodu „wewnętrznego” w związku z działaniami realizowanymi przez SDC na rzecz Spółki.

Ponadto na moment sprzedaży możliwe było dokonanie oceny rentowności i efektywności SDC. Do SDC zostały alokowane też wszystkie środki pieniężne znajdujące się na rachunkach bankowych Spółki (funkcjonujących w ramach wewnętrznego systemu zarządzania płynnością finansową w Grupie kapitałowej), które były bezpośrednio związane z prowadzoną przez tę jednostkę działalnością gospodarczą.

Co więcej, SDC działał w oparciu o zaplanowany i odrębnie przewidziany budżet przeznaczony na realizację zadań przypisanych do tego działu. Budżet ten planowany był na podstawie przewidywanych wydatków związanych z poszczególnymi zadaniami przypisanymi do SDC. Oprócz budżetu, Spółka była w stanie określić także prognozy finansowe na przyszłość.

W konsekwencji, mimo że SDC nie był zorganizowany w formie oddziału samobilansującego, Spółka w oparciu o prowadzoną ewidencję była w stanie sporządzić bilans i rachunek zysków i strat odzwierciedlających sytuację majątkową oraz wyniki (rentowność) SDC i przypisanych mu struktur organizacyjnych.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że na moment sprzedaży możliwe było w ramach finansów całego przedsiębiorstwa Spółki oddzielenie finansów SDC, jako wyodrębnionej finansowo części. W efekcie, istniała możliwość przeniesienia do ksiąg rachunkowych Nabywcy majątku związanego funkcjonalnie z SDC.

W związku z tym należy uznać, że SDC na moment sprzedaży stanowił zespół składników majątkowych wyodrębnionych pod względem finansowym.


4) Wyodrębnienie funkcjonalne i zdolność do działania jako samodzielny podmiot.


Zgodnie z jednolitym stanowiskiem prezentowanym przez organy podatkowe „(...) zespół składników wchodzących w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa musi służyć realizacji określonego zadania lub zadań gospodarczych, jak również potencjalnie może stanowić odrębne i niezależne przedsiębiorstwo, samodzielnie realizujące swoje zadania.

W literaturze przedmiotu przyjmuje się, że dotyczy to rzeczywistej, a nie tylko potencjalnej zdolności do wykonywania działalności gospodarczej zorganizowanej części przedsiębiorstwa (...). Przy czym zdolność ta wyraża się możliwością realizacji określonych zadań gospodarczych przez zespół składników majątkowych, który mógłby stanowić oddzielne i niezależne przedsiębiorstwo realizujące dane zadania w sposób samodzielny, poczynając od momentu wyodrębnienia tego zespołu.” – interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 11 marca 2015 r., sygn. IPTPP4/443-879/14-4/BM.

Zdaniem Wnioskodawców, dla oceny odrębności funkcjonalnej istotny jest fakt, że przedmiot działalności SDC stanowił na moment Transakcji odrębny obszar działalności Spółki, odrębny zdefiniowany formalnie w uchwale w przedmiocie wyodrębnienia SDC zakres funkcji. Przypisany na moment Transakcji zespół składników majątkowych i jego struktura organizacyjna pozwala na samodzielną realizację zadań alokowanych do SDC.

W opinii Wnioskodawców, z funkcjonalnego punktu widzenia, SDC jako odrębny podmiot (w wyniku zbycia) jest w stanie kontynuować realizację swoich dotychczasowych zadań oraz samodzielnie funkcjonować na rynku. SDC posiada bowiem zdolność do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielny podmiot gospodarczy świadczący usługi na rzecz innych podmiotów. Bez znaczenia pozostaje przy tym fakt, że funkcjonowanie takie wiąże się z korzystaniem ze wsparcia z zewnętrznych zasobów czy to w postaci centrum usług wspólnych działającego w ramach Grupy kapitałowej czy innych spółek Grupy kapitałowej. Strategia taka wynika z przyjętego w ramach Grupy kapitałowej modelu biznesowego i powszechnie akceptowana jest przez organy podatkowe, np. w indywidualnych interpretacjach z dnia 13 listopada 2015 r. (sygn. IPPP3/4512-832/15- 2/RM) i z dnia 25 września 2014 r. (sygn. IPPP1/443-990/14-3/AW), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie potwierdził, że „(...) z punktu widzenia oceny spełnienia przez dany zespół składników majątkowych przesłanek pozwalających na uznanie tego zespołu za ZCP, bez znaczenia pozostaje to, czy w skład ZCP wchodzą elementy przedsiębiorstwa służące do wykonywania funkcji administracyjnych ogólnego zarządu. Przedmiotowe funkcje mogą być wykonywane przez zewnętrznych usługodawców bez uszczerbku dla możliwości wykonywania przez ZCP zasadniczych zadań gospodarczych." Analogiczne stanowisko zajmują także sądy administracyjne. Tytułem przykładu NSA w wyroku z dnia 23 marca 2012 r., sygn. II FSK 1643/10 uznał, że „(...) należy podnieść, iż zawarta w art. 4a pkt 4 u.p.d.o.p. definicja nie wymaga, aby zespół składników, o którym w niej mowa, obejmował wszelkie elementy obsługi funkcjonowania przedsiębiorstwa, gdyż zawęża ona pojęcie zorganizowanej części przedsiębiorstwa do składników materialnych i niematerialnych pozwalających na realizację określonych zadań gospodarczych, jako niezależne przedsiębiorstwo. Brak w przedsiębiorstwie wewnętrznych działów (np. obsługujących jego zadania kadrowe, informatyczne i finansowe) nie pozbawia tegoż przedsiębiorstwa możliwości realizacji określonych zadań gospodarczych.”

Wnioskodawcy podkreślają, że SDC był wyposażony na moment zbycia we wszelkie narzędzia niezbędne do realizacji zadań, które mogą zostać mu powierzone, a tym samym składniki majątkowe wchodzące w skład SDC umożliwiają prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie raportowania (obejmującej weryfikację parametrów turbin wiatrowych i przygotowywanie raportów i analiz) oraz planowania i zarządzania kontraktami (obejmującej administrowanie kontraktami serwisowymi, administrowanie zleceń dla działań usprawniająco-serwisowych, monitorowanie realizacji usług, płatności, planowanie prac serwisowych oraz dostarczanie innych usług wsparcia technicznego, operacyjnego i administracyjnego) na rzecz spółek w Grupie kapitałowej. Ponadto, z uwagi na fakt, że SDC wymaga dla celów funkcjonowania i realizowania określonych zadań gospodarczych umieszczenia w stałej placówce, takiej jak pomieszczenie lokalowe, na moment sprzedaży, SDC obejmowało także wynikający z umowy tytuł prawny do lokalu (w wyniku podnajęcia Nabywcy przez Spółkę części biura wykorzystywanej na potrzeby SDC (osobne piętro).

Istotnym argumentem przemawiającym za uznaniem, że SDC na moment sprzedaży stanowił zorganizowaną i wyodrębnioną funkcjonalnie część przedsiębiorstwa Spółki jest także fakt, że w skład SDC wchodzi personel posiadający odpowiednie kompetencje i doświadczenie w zakresie zadań przypisanych do SDC, składający się z pracowników młodszego i starszego szczebla. Tym samym Nabywca w oparciu o aktywa przypisane do SDC oraz zasoby ludzkie może kontynuować prowadzenie działalności w analogicznym zakresie.

Zdaniem Wnioskodawców, powyższe przesądza o tym, że SDC na moment Transakcji stanowił zorganizowany zespół składników majątkowych wyodrębniony pod względem funkcjonalnym i zdolny do samodzielnego funkcjonowania jako odrębne przedsiębiorstwo.


Podsumowanie.


W świetle wyżej przedstawionych argumentów, zdaniem Wnioskodawców, SDC na moment sprzedaży był wyodrębnionym organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie zespołem składników przeznaczonych do realizacji określonych zadań w zakresie raportowania (w tym weryfikacji parametrów turbin wiatrowych i przygotowywania raportów i analiz) oraz planowania i zarządzania kontraktami (w tym administrowania kontraktami serwisowymi, administrowania zleceń dla działań usprawniająco-serwisowych, monitorowania realizacji usług, płatności, planowania prac serwisowych oraz dostarczania innych usług wsparcia technicznego, operacyjnego i administracyjnego) na rzecz spółek w Grupie kapitałowej, który zarazem mógł stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania i funkcjonujące na rynku. W konsekwencji, należy stwierdzić, że SDC stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, której zbycie na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy o VAT nie podlega opodatkowaniu.


Stanowisko Wnioskodawców znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych, przykładowo w:


  • interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 24 listopada 2017 r., sygn. 0111-KDIB3-2.4012.591.2017.2.ABI, w której organ podatkowy stwierdził, że: „Konfrontując zaprezentowany opis sprawy z powołanymi regulacjami prawnymi, zdaniem Organu, Dziennik który był przedmiotem sprzedaży, w momencie jego przenoszenia stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy. Przedstawione przez Wnioskodawcę okoliczności sprawy wskazują, że ww. Dziennik cechował się wyodrębnieniem organizacyjnym, finansowym oraz funkcjonalnym oraz zdolnością do niezależnego działania – mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące przypisane mu zadania gospodarcze. Zatem zostaną spełnione wszystkie wskazane wcześniej przesłanki do uznania Dziennika za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT. W konsekwencji sprzedaż Dziennika nie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT”,
  • interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 8 listopada 2017 r., sygn. 0112-KDIL2-1.4012.417.2017.2.AS, w której organ podatkowy stwierdził, że: „Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że skoro – jak wynika z wniosku – składniki majątkowe, które zostaną przez Wnioskodawcę sprzedane, są powiązane w taki sposób, by możliwe było dalsze samodzielne funkcjonowanie tej zorganizowanej części przedsiębiorstwa, która będzie realizowała przyszłe zadanie gospodarcze, a ww. zespół składników majątkowych, który ma być zbyty (sprzedany), jest wyodrębniony w przedsiębiorstwie:

    1. na płaszczyźnie organizacyjnej – stanowi wyodrębniony zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań) przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, które zarazem mogłyby stanowić niezależne przedsiębiorstwo realizujące te zadania – do sprzedaży przeznaczone są nieruchomości gruntowe niezabudowane i zabudowane obiektem pałacowo-hotelowym wraz z całym wyposażeniem niezbędnym do prowadzenia tego obiektu (szczegółowo opisanym we wniosku), a także związane z prowadzeniem tego obiektu umowy o dostawę wody, odprowadzanie ścieków, wywozu odpadów i inne (również szczegółowo wskazane w treści wniosku); ze sprzedażą związane będzie również przejęcie przez nowego właściciela pracowników zatrudnionych w obiekcie pałacowo-hotelowym; wszystkie wskazane powyżej składniki materialne i niematerialne przeznaczone są wyłącznie do realizacji zadań gospodarczych przeznaczonych do prowadzenia obiektu pałacowo-hotelowego i jako wyodrębniony zespół składników, mogą stanowić niezależne przedsiębiorstwo realizujące wskazane powyżej zadania;
    2. na płaszczyźnie finansowej – posiada samodzielność finansową pozwalającą na autonomiczne funkcjonowanie w obrocie gospodarczym; na podstawie prowadzonej przez Wnioskodawcę ewidencji księgowej możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do powyżej opisanej wyodrębnionej działalności, przez co możliwe jest określenie wyniku finansowego;
    3. na płaszczyźnie funkcjonalnej – stanowi potencjalne, niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadanie gospodarcze polegające na prowadzeniu obiektu pałacowo-hotelowego (m.in. usługi hotelarskie, gastronomia, organizacja imprez);

    to należy uznać, że wyodrębniona część przedsiębiorstwa Wnioskodawcy spełnia definicję zorganizowanej części przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy. W konsekwencji, transakcja sprzedaży tak wyodrębnionej przez Zainteresowanego jednostki organizacyjnej, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.”


  • interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 24 października 2017 r., sygn. 0114-KDIP4.4012.501.2017.l.BS, w której organ podatkowy potwierdził stanowisko podatnika, odstępując od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska podatnika, zgodnie z którym: „W świetle powyższej argumentacji, stosownie do której Oddział będzie stanowić w ocenie Zainteresowanych ZCP w rozumieniu art. 2 pkt 27e Ustawy o VAT, zdaniem Zainteresowanych dokonanie Transakcji nie będzie podlegało opodatkowaniu VAT na podstawie art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT, ponieważ sprzedaż ZCP będzie stanowić formę zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu tego przepisu”,
  • interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 3 października 2017 r., sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.520.2017.l.BM, w której organ podatkowy potwierdził stanowisko podatnika, odstępując od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska podatnika, zgodnie z którym: „Biorąc poć uwagę całokształt przedstawionego stanu faktycznego Przedmiot sprzedaży może stanowić odrębne, niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące określone zadania gospodarcze. Takie hipotetyczne, niezależne przedsiębiorstwo dysponowałoby zarówno środkami trwałymi i wyposażeniem, a także odpowiednią powierzchnią biurową (udostępnioną na podstawie umowy podnajmu), jak i pracownikami, zobowiązaniami i wierzytelnościami, których istnienie warunkuje prawidłowe funkcjonowanie przedsiębiorstwa na dzień Sprzedaży dysponował daleko idącą samodzielnością organizacyjną i finansową. Możliwość wskazania i przypisania Przedmiotowi sprzedaży konkretnych kosztów i przychodów świadczy o tym, że na dzień Sprzedaży doszło do sytuacji zbliżonej do funkcjonowania niezależnego przedsiębiorcy. W związku z tym opisywany zespół składników materialnych i niematerialnych stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Zgodnie z art. 6 pkt 1 u.p.t.u. przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W przypadku zatem, gdy przedmiotem zbycia – sprzedaży jest zorganizowana część przedsiębiorstwa, taka transakcja wyłączona jest z przepisów u.p.t.u.”


Ad. 2


Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do dokonania korekty zostały określone w art. 91 ustawy o VAT.


Stosownie do treści art. 91 ust. 1 ustawy o VAT: „Po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.”

Przepis art. 91 ust. 2 ustawy o VAT stanowi, iż „w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.”

Ponadto, w świetle art. 91 ust. 4 ustawy o VAT, „w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.”

Zgodnie z brzmieniem art. 91 ust. 7 ustawy o VAT, „Przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.”

Przy czym zgodnie z art. 91 ust. 9 ustawy o VAT, w przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części.


Podsumowanie.


Zdaniem Zainteresowanych, mając na uwadze argumenty przytoczone w uzasadnieniu stanowiska w zakresie pytania nr 1 (które w zakresie istnienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa należy potraktować jako uzasadnienie stanowiska również w odniesieniu do pytania nr 2), zdaniem Zainteresowanych należy stwierdzić, że część majątku Spółki, która była przedmiotem sprzedaży (SDC) stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, a w konsekwencji Spółka nie jest zobowiązana do dokonania jakiejkolwiek korekty wcześniej odliczonego podatku VAT w związku ze sprzedażą SDC na rzecz Nabywcy.

Obowiązek dokonania ewentualnej korekty podatku naliczonego, zgodnie z art. 91 ust. 9 ustawy o VAT, został przeniesiony na otrzymującego zorganizowaną część przedsiębiorstwa, czyli w analizowanym przypadku na Nabywcę.

Stanowisko, zgodnie z którym w przypadku sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie wystąpił u Spółki obowiązek korekty podatku odliczonego znajduje swoje potwierdzenie w wydawanych interpretacjach prawa podatkowego, np. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 28 kwietnia 2017 r. (sygn. 2461-IBPP3.4512.28.2017.2.EJ).


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych stanów faktycznych jest prawidłowe.


Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.


Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, z którego wynika, że dział SDC, na dzień zbycia był wyodrębniony w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy pod względem organizacyjnym, funkcjonalnym i finansowym, a nabywca zorganizowanej części przedsiębiorstwa – jak wynika z treści wniosku – kontynuuje prowadzoną dotychczas przez Wnioskodawcę działalność w ramach Spółki, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.


Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:


  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.


Interpretacja dotyczy zaistniałych stanów faktycznych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzeń.



Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.


Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.


Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj