Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-3.4012.481.2018.2.MK
z 26 listopada 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 sierpnia 2018 r. (data wpływu 29 sierpnia 2018 r.) uzupełnionym pismem z dnia 19 października 2018 r. (data wpływu 22 października 2018 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 9 października 2018 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.481.2018.1.MK (doręczone w dniu 15 października 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 sierpnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT.

Wniosek uzupełniono w dniu 19 października 2018 r. (data wpływu 22 października 2018 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 9 października 2018 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.481.2018.1.MK (doręczone w dniu 15 października 2018 r.)

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka w ramach prowadzonej działalności prowadzi m.in. działalność handlowo-gastronomiczną w zakresie sprzedaży w naczyniach jednorazowego użycia napojów zimnych i gorących (w tym kawa espresso, espresso podwójne, americano, herbatę, mojito, bezalkoholowe, lemoniada, chai latte, gorąca czekolada, ice latte – kawa z mlekiem i kruszonym lodem) – ze stawką VAT w wysokości 23%. Natomiast napoje takie jak: kawa z dodatkiem mleka (latte, cappuccino, espresso machiatto, flat white, otmello, moccaccino) oraz dodatek do kawy – extra shot kawa) – ze stawką VAT w wysokości 8%.

Przedmiotowa działalność handlowo-gastronomiczna odbywa się z mobilnych rowerów gastronomicznych (usługa na powietrzu, nie w zamkniętych punktach usługowych, gdzie brak jest stolików czy miejsc siedzących do spożycia napojów, a klient po zakupie napoju spożywa go w dowolnym miejscu.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że dla prowadzonej działalności w zakresie ww. usług i wyrobów zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług: 56 – Usługi związane z wyżywieniem, 56.1 – Usługi restauracji i pozostałych placówek gastronomicznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Spółka powinna stosować stawkę podatku VAT w wysokości 23% czy 8% na sprzedawane w mobilnych punktach gastronomicznych (rowerach mobilnych) gorące i zimne napoje tj. kawa espresso, espresso podwójne, americano, herbata, mojito bezalkoholowe, lemoniada, chai latte, gorąca czekolada, ice-latte (kawa z mlekiem i kruszonym lodem) oraz kawa z dodatkiem mleka tj. latte, cappuccino, machiatto, flat white, othello, moccaccino?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Spółka uważa, że z uwagi na fakt, że prowadzi działalność w punktach mobilnych otwartych to stawka VAT na napoje bez dodatku mleka jak również z dodatkiem mleka oraz herbatę i lemoniadę powinna wynosić 8% VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary – według art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Na mocy art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Powyższy przepis wprost stanowi, że oznaczenia PKWiU stosuje się jedynie w określonych w ustawie lub rozporządzeniach sytuacjach, tzn. gdy przepis wprost odnosi się do symbolu PKWiU.

Stawka podatku – zgodnie z przepisem art. 41 ust. 1 ustawy – wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast dla towarów wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku – stosownie do art. 41 ust. 2 ustawy – wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Stosownie do art. 146a pkt 1 i 2 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
   
   

W rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych (Dz.U. z 2017 r., poz. 839 z późn. zm.) w § 3 ust. 1 pkt 1 przewidziano, że stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług obniża się do wysokości 8% dla towarów i usług wymienionych w załączniku do rozporządzenia.

W poz. 7 załącznika do rozporządzenia wymieniono usługi związane z wyżywieniem (PKWiU ex 56), z wyłączeniem sprzedaży:

1. napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2%,
2. napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5%,
3. napojów, przy przygotowywaniu których jest wykorzystywany napar z kawy lub herbaty, niezależnie od udziału procentowego tego naparu w przygotowywanym napoju,
4. napojów bezalkoholowych gazowanych,
5. wód mineralnych,
6. innych towarów w stanie nieprzetworzonym opodatkowanych stawką, o której mowa w art. 41 ust. 1 ustawy.
   
   

W myśl art. 2 pkt 30 ustawy przez PKWiU ex rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Należy wyjaśnić, że klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy, jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU), wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.), która dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług na mocy § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2015 r., poz. 1676) obowiązuje do dnia 31 grudnia 2018 r.

Klasyfikacja Wyrobów i Usług zawiera Sekcję I – usługi związane z zakwaterowaniem i usługi gastronomiczne, która obejmuje m.in.:

• usługi gastronomiczne,
  

• usługi przygotowywania żywności dla odbiorców zewnętrznych (katering),
  

• usługi stołówkowe,
  

• usługi przygotowywania i podawania napojów.
  
  
  

Przy czym, w klasyfikacji tej ustawodawca w dziale 56 sklasyfikował „Usługi związane z wyżywieniem”, w grupowaniu:

• 56.10.11.0 Usługi przygotowywania i podawania posiłków w restauracjach,
  

• 56.21.11.0 Usługi przygotowywania i dostarczania żywności dla gospodarstw domowych,
  

• 56.21.19.0 Usługi przygotowywania i dostarczania żywności dla pozostałych odbiorców zewnętrznych (katering),
  

• 56.29.19.0 Pozostałe usługi gastronomiczne świadczone w oparciu o zawartą z klientem umowę,
  

• 56.30.10.0 Usługi przygotowywania i podawania napojów.
  
  
  

Należy wskazać, że to podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem wykonywanych czynności. Zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach.

Podkreślenia wymaga, że pojęcia używane do oznaczenia towaru lub usługi (grupy towarów lub usług) opodatkowanych stawką obniżoną, a określonych m.in. w załączniku do ww. rozporządzenia, należy interpretować ściśle, zważywszy, że możliwość zastosowania stawki preferencyjnej stanowi odstępstwo od ogólnej zasady, zgodnie z którą towary i usługi opodatkowane są stawką podstawową.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności prowadzi m.in. działalność handlowo-gastronomiczną w zakresie sprzedaży w naczyniach jednorazowego użycia napojów zimnych i gorących (w tym kawa espresso, espresso podwójne, americano, herbatę, mojito, bezalkoholowe, lemoniada, chai latte, gorąca czekolada, ice latte – kawa z mlekiem i kruszonym lodem) – ze stawką VAT w wysokości 23%. Natomiast napoje takie jak: kawa z dodatkiem mleka (latte, cappuccino, espresso machiatto, flat white, otmello, moccaccino) oraz dodatek do kawy – extra shot kawa) – ze stawką VAT w wysokości 8%. Przedmiotowa działalność handlowo-gastronomiczna odbywa się z mobilnych rowerów gastronomicznych (usługa na powietrzu, nie w zamkniętych punktach usługowych, gdzie brak jest stolików czy miejsc siedzących do spożycia napojów, a klient po zakupie napoju spożywa go w dowolnym miejscu. Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z Polska Klasyfikacją Wyrobów i Usług, prowadzona działalność w zakresie ww. usług i wyrobów mieści się w grupowaniu 56 – Usługi związane z wyżywieniem, 56.1 – Usługi restauracji i pozostałych placówek gastronomicznych.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą, czy Spółka powinna stosować stawkę podatku VAT w wysokości 23% czy 8% na sprzedawane w mobilnych punktach gastronomicznych (rowerach mobilnych) gorące i zimne napoje tj. kawa espresso, espresso podwójne, americano, herbata, mojito bezalkoholowe, lemoniada, chai latte, gorąca czekolada, ice-latte (kawa z mlekiem i kruszonym lodem) oraz kawa z dodatkiem mleka tj. latte, cappuccino, machiatto, flat white, othello, moccaccino.

W przedmiotowej sprawie należy zauważyć, że na podstawie wyżej powołanego § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia wykonawczego Ministra Finansów stawka podatku dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 1 do rozporządzenia wynosi 8%. W poz. 7 tego załącznika wymieniono usługi związane z wyżywieniem (PKWiU ex 56). Należy podkreślić, że z brzmienia tej pozycji wynika, że stawka obniżona nie ma jednak zastosowania do usług związanych z wyżywieniem, w ramach których następuje sprzedaż: napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2%, napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5%, kawy i herbaty (wraz z dodatkami), napojów bezalkoholowych gazowanych, wód mineralnych, innych towarów w stanie nieprzetworzonym opodatkowanych stawką, o której mowa w art. 41 ust. 1 ustawy.

Z treści poz. 7 załącznika nr 1 do rozporządzenia wykonawczego Ministra Finansów wynika, że wyłączona z opodatkowania obniżoną stawką podatku w wysokości 8% (a co za tym idzie objęta stawką podstawową) jest sprzedaż (przez którą rozumiane tu będzie całe świadczenie złożone obejmujące także dostawę produktu do spożycia, wraz z wykonaniem czynności dodatkowych) dotycząca produktów wymienionych w pkt 1-6 tej pozycji.

Powyższe znajduje dodatkowo potwierdzenie w wynikającej z orzecznictwa TSUE zasadzie wąskiej interpretacji przepisów przewidujących wyjątki od stosowania stawki podstawowej (por. pkt 84 wyroku z dnia 10 marca 2011 r. w sprawach połączonych C-497/09, C-499/09, C-501/09 i C-502/09).

Uwzględniając cytowane wyżej przepisy o klasyfikacji oraz analizę poszczególnych grupowań działu 56 PKWiU wskazać należy, że usługa sklasyfikowana wg PKWiU z 2008 r. w grupowaniu 56.1, tj. „Usługi restauracji i pozostałych placówek gastronomicznych” mieści się w poz. 7 załącznika nr 1 do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie towarów i usług dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania stawek obniżonych, zatem podlega opodatkowaniu preferencyjną stawką podatku VAT w wysokości 8%, na podstawie § 3 ust. 1 pkt 1 w związku poz. 7 ww. rozporządzenia. Stawką preferencyjną nie będą jednak objęte dostarczane w ramach tej usługi napoje, towary, co wynika wprost z treści § 3 ust. 1 pkt 1 w związku z poz. 7 pkt 1-6 załącznika nr 1 do ww. rozporządzenia.

W konsekwencji sprzedawane w mobilnych punktach gastronomicznych (rowerach mobilnych) gorące i zimne napoje tj. kawa espresso, espresso podwójne, americano, herbata, mojito bezalkoholowe, lemoniada, chai latte, gorąca czekolada, ice-latte (kawa z mlekiem i kruszonym lodem) oraz kawa z dodatkiem mleka tj. latte, cappuccino, machiatto, flat white, othello, moccaccino będą podlegały opodatkowaniu stawką podatku od towarów i usług w wysokości 23%.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.