Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-1.4011.485.2018.2.MD
z 30 listopada 2018 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy – przedstawione we wniosku z dnia 6 września 2018 r. (data wpływu 14 września 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 października 2018 r. (data wpływu 2 listopada 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego z tytułu otrzymania odszkodowania za przejęte z mocy prawa nieruchomości (pytanie Nr 1) –jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 września 2018 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) w związku z czym pismem z dnia 16 października 2018 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.485.2018.1.MD, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 i § 2 w związku z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 16 października 2018 r. (data doręczenia 22 października 2018 r.). Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 25 października 2018 r. (data wpływu 2 listopada 2018 r.), nadanym za pośrednictwem Poczty Polskiej w dniu 25 października 2018 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest wspólnikiem Spółki cywilnej:......

Aktem notarialnym z dnia 1 kwietnia 2010 r., na podstawie umowy sprzedaży, wspólnicy.... - nabyli prawo użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej oraz budynki i budowle stanowiące odrębny od gruntu przedmiot własności, na prawach współwłasności łącznej, jako wspólnicy Spółki cywilnej.

Z treści księgi wieczystej wynika, że nieruchomość znajduje się w użytkowaniu wieczystym do dnia 5 grudnia 2089 r., właścicielem jest Skarb Państwa, a jej użytkownikami wieczystymi na zasadzie wspólności łącznej - wspólnicy Spółki cywilnej. Działki gruntu będące w użytkowaniu wieczystym są zabudowane budynkami i stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności. W dziale IV księgi wieczystej ujawniona jest hipoteka umowna na rzecz ...... Nieruchomość położona jest w ....... Prezydent Miasta w zawiadomieniu z dnia 30 stycznia 2018 r., działając na podstawie art. 11d ust. 5 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych oraz art. 10 § 1, art. 49 i art. 61 § 4 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego zawiadomił, że na wniosek złożony w dniu 29 grudnia 2017 r. (uzupełniony w dniu 23 stycznia 2018 r.) przez Dyrektora Miejskiego Zarządu Dróg w..... zostało wszczęte postępowanie w sprawie wydania decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej.

Ostateczną decyzją Prezydenta Miasta ..... nr 2/2018 z dnia 6 kwietnia 2018 r., znak AD-I.6741.2.10.2017.DK, o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej, której nadano rygor natychmiastowej wykonalności, zwanej decyzją ZRiD, została objęta działka nr 37/7 o powierzchni 0,0158 ha, położona w ...... Decyzja ta została wydana na podstawie przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych, zwanej „specustawą”. Z mocy art. 12 ust. 4 pkt 2 cytowanej ustawy, z dniem w którym ww. decyzja stała się ostateczna, tj. z dniem 8 maja 2018 r., przedmiotowa nieruchomość stała się własnością Miasta ..... na prawach powiatu.

Zgodnie z art. 12 ust. 4d specustawy drogowej, jeżeli przeznaczona na pasy drogowe nieruchomość gruntowa, stanowiąca własność Skarbu Państwa albo jednostki samorządu terytorialnego została oddana w użytkowanie wieczyste, użytkowanie to wygasa z dniem, w którym decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej stała się ostateczna. Na podstawie art. 12 ust. 4f ww. ustawy, odszkodowanie za przejęte z mocy prawa nieruchomości przysługuje dotychczasowemu właścicielowi nieruchomości, użytkownikowi wieczystemu oraz osobom, którym przysługuje do nieruchomości ograniczone prawo rzeczowe. Według art. 12 ust. 4c ww. ustawy, jeżeli na nieruchomości lub prawie użytkowania wieczystego tej nieruchomości zostały ustanowione ograniczone prawa rzeczowe, z dniem, w którym decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej stała się ostateczna, prawa te wygasają.

Zgodnie z art. 12 ust. 4a ustawy, decyzję ustalającą wysokość odszkodowania wydaje organ, który wydał decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej. Jednocześnie art. 12 ust. 5 powołanej ustawy stanowi, że do ustalenia i wypłacenia odszkodowania, o którym mowa w art. 4a, stosuje się odpowiednie przepisy o gospodarce nieruchomościami, z zastrzeżeniem art. 18.

Stosownie do art. 18 ust. 1 ustawy, wysokość odszkodowania ustala się wg stanu nieruchomości w dniu wydania decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej przez organ I instancji oraz jej wartość z dnia, w którym następuje ustalenie wysokości odszkodowania.

Zgodnie z art. 18 ust. 1a ww. ustawy, jeżeli na nieruchomościach, o których mowa w art. 12 ust. 4 lub na prawie użytkowania wieczystego tych nieruchomości są ustanowione ograniczone prawa rzeczowe, wysokość odszkodowania przysługującego dotychczasowemu właścicielowi lub użytkownikowi wieczystemu zmniejsza się o kwotę równą wartości tych praw.

Art. 18 ust. 1c ustawy stanowi, że jeżeli na nieruchomościach, o których mowa w art. 12 ust. 4 lub na prawie użytkowania wieczystego tych nieruchomości jest ustanowiona hipoteka, wysokość odszkodowania z tytułu wygaśnięcia hipoteki ustala się w wysokości świadczenia głównego wierzytelności zabezpieczonej, wraz z odsetkami zabezpieczonymi tą hipoteką. Odszkodowanie to podlega zaliczeniu na spłatę świadczenia głównego wierzytelności zabezpieczonej hipoteką wraz z odsetkami zabezpieczonymi tą hipoteką.

Objęta granicami inwestycji, ustalonej decyzją ZRiD, działka nr 37/7 powstała w wyniku podziału działki 37/4 o pow. 1,2407 ha, położonej w...... Podział nieruchomości został uwidoczniony na mapie z projektem podziału nieruchomości, przyjętej przez Prezydenta Miasta ..... do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego w dniu 21 grudnia 2017 r., stanowiącej załącznik do decyzji ZRiD. Zawiadomieniem z dnia 27 kwietnia 2018 r., Nr ...., Prezydent Miasta ......, wykonując zadania z zakresu administracji rządowej, wszczął z urzędu postępowanie dotyczące ustalenia odszkodowania za prawo użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej oznaczonej nr działki 37/7, o pow. 0,0158 ha.

Mając na uwadze art. 130 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, do której przepisów w zakresie ustalenia wysokości i wypłaty odszkodowania za przejęte nieruchomości odsyła art. 12 ust. 5 specustawy drogowej, Prezydent Miasta ..... zlecił rzeczoznawcy majątkowemu, jako biegłemu, sporządzenie opinii o wartości przedmiotowej nieruchomości, w formie operatu szacunkowego. Wykonana w sprawie wycena została sporządzona przez uprawnionego rzeczoznawcę majątkowego, na podstawie przepisów ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz § 36 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 września 2004 r. w sprawie wyceny nieruchomości i sporządzania operatu szacunkowego (Dz. U. z 2004 r., Nr 207, poz. 2109, ze zm.).

Rzeczoznawca majątkowy w operacie szacunkowym sporządzonym na potrzeby ustalenia odszkodowania, zgodnie z art. 18 ust. 1 cytowanej ustawy, określił wartość prawa użytkowania nieruchomości według jej stanu z dnia wydania decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej, tj. na dzień 6 kwietnia 2018 r. Wartość prawa użytkowania wieczystego nieruchomości, oznaczonej jako działka 37/7, o pow. 0,0158 ha, która na podstawie ostatecznej decyzji ZRiD stała się własnością Miasta ....... na prawach powiatu, rzeczoznawca określił w operacie szacunkowym z dnia 12 czerwca 2018 r. na kwotę 71 625,00 zł. Do celów ustalenia odszkodowania za przedmiotową nieruchomość, biegły określił wartość prawa użytkowania wieczystego gruntu na kwotę 32 880,00 zł, a wartość składników budowlanych wycenił na kwotę 38 745,00 zł - koszt odtworzenia wjazdu i parkingu z kostki betonowej.

W dniu 17 maja 2018 r. Prezydent Miasta zwrócił się do stron postępowania, w tym wierzyciela ujawnionego w księdze wieczystej, o wskazanie wysokości wierzytelności zabezpieczonych wpisami hipotecznymi na dzień 8 maja 2018 r. W dniu 4 czerwca 2018 r. ........... poinformował o należnościach z tytułu pożyczki inwestycyjnej zabezpieczonej hipoteką na dzień 8 maja 2018 r. O możliwości zapoznania się z dokumentami zgromadzonymi w sprawie ustalenia przedmiotowego odszkodowania, w szczególności z treścią operatu szacunkowego, strony były zawiadomione pismem z dnia 27 czerwca 2018 r. Wspólnicy Spółki nie korzystali z tego prawa. Prezydent Miasta ...... decyzją z dnia 20 lipca 2018 r., wydaną na podstawie przepisów art. 12 ust. 4a, ust. 4b, ust. 4d, ust. 4f i ust. 5, art. 18 ust. 1, ust. 1a, ust. 1e, ust. 3 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych, zgodnie z art. 130 ust. 2, art. 132 ust. 1a ustawy o gospodarce nieruchomościami, art. 19 ust. 5 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych, art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 16 grudnia 2005 r. o finansowaniu infrastruktury transportu lądowego oraz art. 104 i art. 107 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego, ustalił odszkodowanie w wysokości 71 625,00 zł, w tym 32 880,00 zł za prawo użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej, położonej w ............., oznaczonej jako działka 37/7, o pow. 0,0158 ha, które wygasło w związku z wydaną ostateczną decyzją Prezydenta Miasta ....... Nr 2/2018 z dnia 6 kwietnia 2018 r., znak ...., o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej, z dniem 8 maja 2018 r. Ustalone odszkodowanie przysługujące dotychczasowym użytkownikom wieczystym nieruchomości - wspólnikom Spółki cywilnej prowadzącym działalność gospodarczą pod nazwą: ........., zostało pomniejszone o pełną wysokość kwoty ustalonego odszkodowania (71 625,00 zł) z tytułu wygaśnięcia w stosunku do przejętych części nieruchomości hipoteki umownej, ujawnionej w księdze wieczystej. Nieruchomość będąca przedmiotem postępowania odszkodowawczego obciążona jest hipoteką umowną, a kwota wierzytelności znacznie przewyższa kwotę przysługującego Spółce cywilnej odszkodowania za prawo użytkowania wieczystego przejętej nieruchomości, wobec czego należne jej odszkodowanie, zgodnie z art. 18 ust. 1c specustawy drogowej, zostało pomniejszone o pełną jego wysokość i w całości przyznane na rzecz wierzyciela hipotecznego.

Spółka Wnioskodawcy otrzymała zaświadczenie, że w dniu 27 sierpnia 2018 r. do ......... wpłynęło odszkodowanie w kwocie 71 625,00 zł i podlegało zaliczeniu na spłatę świadczenia głównego wierzytelności zabezpieczonej hipoteką umowną wraz z odsetkami zabezpieczonymi tą hipoteką.

W piśmie z dnia 25 października 2018 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że działalność gospodarczą w formie Spółki cywilnej prowadzi od dnia 1 grudnia 2009 r. Spółka cywilna prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wynajmu i zarządzania nieruchomościami własnymi. Wnioskodawca posiada w Spółce cywilnej 1/3 udziałów. Dla potrzeb działalności prowadzona jest podatkowa księga przychodów i rozchodów. Z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca wybrał opodatkowanie podatkiem liniowym i stosuje uproszczoną metodę rozliczania kosztów uzyskania przychodów.

Podziału działki 37/7 dokonano z dniem 8 maja 2018 r. na mocy decyzji Prezydenta Miasta ......... z dnia 6 kwietnia 2018 r., Nr ...., która stała się ostateczna z dniem 8 maja 2018 r.

Umowa pożyczki zabezpieczonej hipoteką ustanowioną na nieruchomości, o której mowa we wniosku, została zawarta w dniu 5 lutego 2016 r. z przeznaczeniem na budowę trzech budynków usługowych na działce 37/4. Pożyczkobiorcami byli wspólnicy Spółki cywilnej, prowadzący działalność gospodarczą na podstawie umowy spółki cywilnej. Działka 37/7 wraz z naniesieniami była wykorzystywana w prowadzonej działalności gospodarczej przez Spółkę cywilną. Prawo wieczystego użytkowania ww. działki było wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Naniesienia znajdujące się na ww. działce były wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w dniu 1 czerwca 2010 r., były amortyzowane stawką 10% do sierpnia 2018 r. Po otrzymaniu decyzji Prezydenta Miasta ....... z dnia 20 lipca 2018 r., Nr ...., w sierpniu 2018 r. uzupełniono zapisy dokumentacji podatkowej Spółki cywilnej wprowadzając likwidację naniesień znajdujących się na wydzielonej działce 37/7 oraz skorygowano dokonane odpisy od czerwca 2018 r.

Wnioskodawca uznał, że przychód z odszkodowania jest zwolniony z podatku dochodowego i nie ewidencjonował zdarzenia w prowadzonej podatkowej księdze przychodów i rozchodów Spółki cywilnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku:

  1. Czy przychód z opisanego odszkodowania za przejęte z mocy prawa nieruchomości jest zwolniony z podatku dochodowego u Wnioskodawcy?
  2. Czy w wyniku likwidacji naniesień i prawa użytkowania wieczystego gruntu działki 37/7 poniesione wydatki na nabycie środków trwałych, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, stanowią koszty uzyskania przychodu u Wnioskodawcy?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania Nr 1, natomiast w zakresie pytania Nr 2 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, przychód z otrzymanego odszkodowania za przejęte z mocy prawa nieruchomości jest zwolniony od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną (a taką jest spółka cywilna), ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Stosownie do art. 8 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do:

  1. rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat,
  2. ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zasady ustalania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej zostały określone w art. 14 tej ustawy, który w ust. 1 stanowi, że za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skon. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z działalności gospodarczej są również otrzymane odszkodowania za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą lub z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej.

Przychody należne to wszelkiego rodzaju przychody, które wynikają z konkretnego stosunku prawnego, tj. co do których przysługuje podatnikowi uprawnienie do ich dochodzenia. Ustawodawca nie wymaga, aby przychodem były tylko wymienione w art. 14 ust. 1 ww. ustawy pożytki, które są wprost wynikiem realizacji celu działalności gospodarczej osoby fizycznej. Co do zasady, wszelkie wpłaty pieniężne, mogą być uznane za przychód należny, zwłaszcza że listę pożytków, które nie mogą być zaliczone do przychodów uzyskiwanych z tytułu ww. działalności, stanowiącą katalog zamknięty, zawarto w art. 14 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym, każde przysporzenie majątkowe, uzyskane w związku z prowadzoną pozarolniczą działalnością gospodarczą, stanowi przychód z tej działalności, o ile ustawa nie wyłącza go z tej kategorii.

Wobec powyższego odszkodowania, jeżeli mają związek z prowadzoną przez podatnika pozarolniczą działalnością gospodarczą, stanowią podlegający opodatkowaniu przychód z tej działalności, chyba że wymienione są w katalogu zwolnień przedmiotowych określonych w art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wówczas odszkodowania te korzystają ze zwolnienia od podatku.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z tytułu odszkodowania wypłacanego stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami lub z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie oraz z tytułu sprzedaży nieruchomości w związku z realizacją przez nabywcę prawa pierwokupu, stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami; nie dotyczy to przypadków, gdy właściciel nieruchomości, o której mowa w zdaniu pierwszym, nabył jej własność w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego bądź odpłatnym zbyciem nieruchomości za cenę niższą o co najmniej 50% od wysokości uzyskanego odszkodowania lub ceny zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie lub w związku z realizacją prawa pierwokupu.

Z przepisu art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy podatkowej wynika, że zwolnienie nie przysługuje, jeżeli łącznie spełnione zostaną następujące warunki:

  • nabycie nieruchomości nastąpiło w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego lub odpłatnym zbyciem,
  • cena jej nabycia była o co najmniej 50% niższa od wysokości odszkodowania lub ceny jej zbycia.

Zatem, zwolnienie nie będzie przysługiwać, gdy powyższe warunki dotyczące okresu sprzedaży (wszczęcia postępowania wywłaszczeniowego) oraz ceny nabycia będą spełnione łącznie. W przypadku, gdy spełniony będzie tylko jeden z nich (albo nie będzie spełniony żaden z nich), wówczas zwolnienie będzie podatnikowi przysługiwać.

Warunkiem niezbędnym do skorzystania z przedmiotowego zwolnienia jest otrzymanie m.in. odszkodowania, które przyznane zostało stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami.

W przypadku nabywania nieruchomości pod drogi, na zasadach określonych w ustawie z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1474) - zwanej również „specustawą” drogową, prawodawca zdecydował się na całkowite oddzielenie od siebie postępowań o wywłaszczenie i o odszkodowanie.

Z chwilą wejścia w życie ww. ustawy, do katalogu zawartego w art. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2018 r., poz. 121, z późn. zm.) dodany został zapis, że ustawa o gospodarce nieruchomościami nie narusza innych ustaw w zakresie dotyczącym gospodarki nieruchomościami, w tym omawianej ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. Przywołany art. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami zawiera ogólne wyłączenie stosowania jej przepisów, ale tylko w takim zakresie, w jakim nie narusza to zasad określonych w wymienionych ustawach. Ustawodawca przyznał zatem pierwszeństwo w stosowaniu regulacjom zawartym w ustawach wymienionych w tym przepisie, przed zasadami wynikającymi z ustawy o gospodarce nieruchomościami. Powyższy przepis ma charakter normy kolizyjnej, co oznacza, że przepisy ustawy o gospodarce nieruchomościami mają charakter uzupełniający w stosunku do innych ustaw, w zakresie spraw nieuregulowanych w tych ustawach. Tym samym, nabywanie nieruchomości pod drogi, na zasadach określonych w „specustawie” drogowej, ma charakter szczególny wobec wywłaszczenia regulowanego przepisami ustawy o gospodarce nieruchomościami; przepisy ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych stanowią lex specialis w stosunku do przepisów ustawy o gospodarce nieruchomościami.

O takiej relacji wymienionych wyżej aktów prawnych świadczy również kompleksowość regulacji zawartej w „specustawie” drogowej oraz odesłanie zawarte w art. 23 tej ustawy, zgodnie z którym w zakresie nieuregulowanym w jej rozdziale 3 (nabywanie nieruchomości pod drogi), stosuje się przepisy ustawy o gospodarce nieruchomościami. W odniesieniu do dróg krajowych i wojewódzkich, stosownie do treści art. 11a ust. 1 ww. ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych, wojewoda wydaje decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej na wniosek właściwego zarządcy drogi.

Decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej, zgodnie z art. 11f ust. 1 pkt 6 ustawy, zawiera w szczególności m.in. oznaczenie nieruchomości lub ich części, według katastru nieruchomości, które stają się własnością właściwej jednostki samorządu terytorialnego.

W myśl natomiast art. 12 ust. 4 pkt 2 wskazanej ustawy – nieruchomości lub ich części, o których mowa w art. 11f ust. 1 pkt 6, stają się z mocy prawa własnością odpowiednich jednostek samorządu terytorialnego w odniesieniu do dróg wojewódzkich, powiatowych i gminnych z dniem, w którym decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej stała się ostateczna. Odszkodowanie za nieruchomości, o których mowa w ust. 4, przysługuje dotychczasowym właścicielom nieruchomości, użytkownikom wieczystym nieruchomości oraz osobom, którym przysługuje do nieruchomości ograniczone prawo rzeczowe (art. 12 ust. 4f tejże ustawy).

Zgodnie z art. 12 ust. 4a ww. ustawy, decyzję ustalającą wysokość odszkodowania za nieruchomości, o których mowa w ust. 4, wydaje organ, który wydał decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej. Odszkodowanie za nieruchomości, o których mowa w ust. 4, przysługuje dotychczasowym właścicielom nieruchomości, użytkownikom wieczystym nieruchomości oraz osobom, którym przysługuje do nieruchomości ograniczone prawo rzeczowe (art. 12 ust. 4f tej ustawy). Jeżeli decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej nadany został rygor natychmiastowej wykonalności, decyzję ustalającą wysokość odszkodowania wydaje się w terminie 60 dni od dnia nadania decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej rygoru natychmiastowej wykonalności (art. 12 ust. 4g ww. ustawy).

Istotne znaczenie dla ustalenia skutków podatkowych otrzymania odszkodowania ma treść art. 12 ust. 5 powołanej ustawy, który stanowi, że do ustalenia wysokości i wypłacenia odszkodowania, o którym mowa w ust. 4a, stosuje się odpowiednio przepisy o gospodarce nieruchomościami, z zastrzeżeniem art. 18.

Zgodnie natomiast z art. 18 ust. 1 ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych, wysokość odszkodowania, o którym mowa w art. 12 ust. 4a, ustala się według stanu nieruchomości w dniu wydania decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej przez organ I instancji oraz według jej wartości z dnia, w którym następuje ustalenie wysokości odszkodowania. W myśl postanowień art. 23 ww. ustawy, w sprawach nieuregulowanych w niniejszym rozdziale (tj. rozdziale 3 - Nabywanie nieruchomości pod drogi) stosuje się przepisy ustawy o gospodarce nieruchomościami.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest jednym ze wspólników Spółki cywilnej, którzy w dniu 1 kwietnia 2010 r., na podstawie umowy sprzedaży, nabyli prawo użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej oraz budynki i budowle stanowiące odrębny od gruntu przedmiot własności, na prawach współwłasności łącznej. Z treści księgi wieczystej wynika, że nieruchomość znajduje się w użytkowaniu wieczystym do dnia 5 grudnia 2089 r., właścicielem jest Skarb Państwa, a jej użytkownikami wieczystymi, na zasadzie wspólności łącznej - wspólnicy Spółki cywilnej. Działki gruntu będące w użytkowaniu wieczystym są zabudowane budynkami i stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności. W dziale IV księgi wieczystej ujawniona jest hipoteka umowna.

Ostateczną decyzją Prezydenta Miasta o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej, której nadano rygor natychmiastowej wykonalności, zwanej decyzją ZRiD, została objęta działka nr 37/7 o powierzchni 0,0158 ha. Decyzja ta została wydana na podstawie przepisów ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych, zwanej „specustawą”. Decyzja stała się ostateczna w dniem 8 maja 2018 r., a przedmiotowa nieruchomość stała się własnością Miasta. Ustalone z tego tytułu odszkodowanie przysługujące dotychczasowym użytkownikom wieczystym nieruchomości - wspólnikom Spółki cywilnej prowadzącym działalność gospodarczą, zostało pomniejszone o pełną wysokość kwoty ustalonego odszkodowania z tytułu wygaśnięcia w stosunku do przejętych części nieruchomości hipoteki umownej, ujawnionej w księdze wieczystej. Nieruchomość będąca przedmiotem postępowania odszkodowawczego obciążona jest hipoteką umowną, a kwota wierzytelności, znacznie przewyższa kwotę przysługującego Spółce cywilnej odszkodowania za prawo użytkowania wieczystego przejętej nieruchomości. Należne odszkodowanie, zostało pomniejszone o pełną jego wysokość i w całości przyznane na rzecz wierzyciela hipotecznego.

W przedmiotowej sprawie nabycie ww. nieruchomości przez Spółkę cywilną miało miejsce w okresie przekraczającym 2 lata przed wszczęciem postępowania w sprawie wydania decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej. W związku z tym, w świetle art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy uznać, że pierwsza z dwóch negatywnych przesłanek zwolnienia przedmiotowego nie została spełniona, zatem odszkodowanie korzysta ze zwolnienia przedmiotowego.

Mając na uwadze opisany we wniosku stan faktyczny oraz powołane uprzednio przepisy prawa należy stwierdzić, że przyznane Wnioskodawcy, jako wspólnikowi Spółki cywilnej, odszkodowanie w związku z przejęciem z mocy prawa zabudowanej nieruchomości na cele realizacji inwestycji drogowej nastąpiło stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami, to uzyskany przychód z tego tytułu (w proporcji do posiadanych udziałów w Spółce cywilnej) korzysta ze zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zauważyć należy, że w myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną (a taką jest Spółka cywilna), ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Zauważyć należy również, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem, wniosek o wydanie interpretacji może być złożony tylko w indywidualnej sprawie zainteresowanego. Z tych też względów - z uwagi na indywidualny charakter interpretacji przepisów prawa podatkowego - zaznacza się, że niniejsza interpretacja indywidualna dotyczy jedynie Wnioskodawcy, nie zaś pozostałych wspólników Spółki cywilnej.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k - 14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj