Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-2.4012.630.2018.2.AJB
z 30 listopada 2018 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 czerwca 2018 r. (data wpływu 24 sierpnia 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 29 października 2018 r. (data wpływu 31 października 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

  • stawki podatku VAT dla dostaw dokonywanych na rzecz kontrahenta niemieckiego niezarejestrowanego na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na dzień ww. dostaw – jest prawidłowe,
  • korekty podatku należnego z 23% na 0% z tytułu ww. dostaw na rzecz kontrahenta niemieckiego w związku z rejestracją wsteczną – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 sierpnia 2018 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie

  • stawki podatku VAT dla dostaw dokonywanych na rzecz kontrahenta niemieckiego niezarejestrowanego na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na dzień ww. dostaw,
  • korekty podatku należnego z 23% na 0% z tytułu ww. dostaw na rzecz kontrahenta niemieckiego w związku z rejestracją wsteczną.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 29 października 2018 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka jawna w ramach realizowanej działalności gospodarczej dokonywała transakcji dostaw towarów na rzecz odbiorców z innych państw członkowskich Unii Europejskiej. Jednym z nabywców towarów był podatnik podatku od wartości z terytorium Niemiec, który na dzień przeprowadzania dostaw (tj. za okres do lutego 2018 r.) nie był zarejestrowany jako podatnik VAT-UE dla potrzeb wymiany wewnątrzwspólnotowej. Polska spółka jawna potwierdzała na ogólnodostępnej stronie Komisji Europejskiej brak aktywności w systemie …. nabywcy: …. Uwzględniając brak rejestracji kontrahenta dla potrzeb wymiany wewnątrzwspólnotowej Spółka każdorazowo dokonywała opodatkowania dostaw realizowanych na rzecz wspomnianego nabywcy według stawki krajowej właściwej dla dostaw tych towarów na terytorium kraju, tj. 23% VAT, mimo, że pozostałe warunki z art. 13 i 42 ustawy o podatku od towarów i usług (poza wspomnianą rejestracją dla potrzeb wymiany w handlu wewnątrzwspólnotowym VAT-UE) zostały spełnione zarówno na dzień przeprowadzenia transakcji, jak i złożenia stosownych deklaracji podatkowych dla potrzeb podatku od towarów i usług. Dodatkowo spółka była w posiadaniu pisemnej informacji przekazanej od ww. kontrahenta niemieckiego, z której treści jednoznacznie wynikało, iż podmiot ten nie był zarejestrowany dla potrzeb wymiany wewnątrzwspólnotowej, zaś dostawy należy rozliczać według zasad przewidzianych dla transakcji krajowych, z jednoznacznym ich opodatkowaniem na terytorium RP.

Następnie, z dniem 10.02.2018 r. administracja podatkowa Niemiec dokonała zmiany w systemie …, rejestrując podatnika podatku od wartości dodanej dla potrzeb handlu wewnątrzwspólnotowego z mocą wsteczną, tj. od dnia 01.10.2017 r., co kontrahent udokumentował okazanym pismem wystawionym przez Bundeszentralamt fur Steuem – "uzyskany numer VAT-UE jest ważny ze skutkiem wstecznym od dnia 01.10.2017 r."

W związku z zaistniałą okolicznością, nabywca niemiecki wystąpił do spółki jawnej o skorygowanie dostaw ze stawki 23% na 0% oraz potraktowanie, iż doszło do wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów i spełnione zostały wszystkie warunki uprawniające do opodatkowania transakcji na preferencyjnych zasadach. Jednocześnie kontrahent niemiecki wystąpił do spółki jawnej o zwrot na jego rzecz naliczonego i zapłaconego podatku VAT, uznając swoje prawo do zwrotu od dostawcy pobranej daniny.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku, wskazano:

  1. Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT.
  2. Wnioskodawca jest zarejestrowany jako podatnik VAT-UE.

W ocenie spółki jawnej nie ciąży w chwili obecnej obowiązek skorygowania sprzedaży poprzez opodatkowanie dostaw zrealizowanych za okresy w których nabywca niemiecki nie był zarejestrowany jako podatnik VAT UE ze stawki 23% na stawkę 0% i zwrotu z tego tytułu nabywcy podatku VAT od dostaw opodatkowanych jako transakcji krajowych, albowiem na dzień wystawienia faktur ( i zarazem przeprowadzenia transakcji) nie doszło do spełnienia warunku, o którym stanowi art. 42 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem spółki jawnej obowiązek rozliczenia dostawy jako sprzedaży krajowej został tym samym prawidłowo rozpoznany, stąd podlega ona opodatkowaniu według stawki właściwej na terytorium kraju dla danej grupy towarów. W myśl art. 42 ust. 1 pkt 1 ustawy „wewnątrzwspólnotowa dostawa podlega opodatkowaniu według stawki 0%, pod warunkiem, że podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej”.

Zdaniem spółki jawnej warunek, o którym mowa powyżej stanowi podstawową przesłankę, uprawniającą do skorzystania ze stawki preferencyjnej 0%, dla opodatkowania transakcji wewnątrzwspólnotowej, o ile do dnia złożenia deklaracji podatkowej VAT pozostałe elementy zostaną w myśl art. 13 i 42 cytowanych ustaw spełnione.

Natomiast brak powyższej rejestracji kontrahenta dla potrzeb wymiany wewnątrzwspólnotowej jako podatnika VAT-UE skutkował według wnioskodawcy koniecznością rozliczenia transakcji jako dostawy krajowej, bez konieczności korygowania jej w chwili obecnej. Przepisy ustawy VAT nie przewidują prawnego obowiązku wręcz możliwości dokonania korekty stawki podatku dla dostawy w omawianym przypadku, z tego względu, iż nabywca uzyskał wsteczne uprawnienia administracji podatkowej Niemiec do rozliczania transakcji wewnątrzwspólnotowych jako podatnik VAT-UE.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

  1. Czy w stanie faktycznym i prawnym przedstawionym we wniosku spółka jawna dokonując dostawy na rzecz kontrahenta z Unii Europejskiej (Niemcy), niezarejestrowanego na dzień przeprowadzenia dostaw dla potrzeb wymiany wewnątrzwspólnotowej prawidłowo rozpoznała obowiązek opodatkowania transakcji jako dostawy krajowej przy zastosowaniu stawki właściwej dla sprzedaży towarów na terytorium RP?
  2. Czy w związku z dokonaniem "wstecznej" rejestracji podatnika podatku od wartości dodanej dla potrzeb wymiany wewnątrzwspólnotowej przez administrację podatkową kontrahenta, polska spółka jawna będąca dostawcą towarów ma prawny obowiązek skorygowania dostaw dla których zastosowała stawkę właściwą dla sprzedaży tych towarów na terytorium kraju i rozliczyć ją jako wewnątrzwspólnotową dostawę według stawki 0%?

Zdaniem Wnioskodawcy, na podatniku nie ciąży w chwili obecnej obowiązek skorygowania sprzedaży poprzez opodatkowanie dostaw zrealizowanych za okresy w których nabywca niemiecki nie był zarejestrowany jako podatnik VAT-UE ze stawki 23% na 0% VAT i zwrotu z tego tytułu nabywcy podatku VAT od dostaw opodatkowanych jako transakcji krajowych, albowiem na dzień wystawienia faktur (i zarazem przeprowadzenia transakcji) nie doszło do spełnienia warunku o którym stanowi art. 42 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Zdaniem Spółki jawnej obowiązek rozliczenia dostawy jako sprzedaży krajowej został tym samym prawidłowo rozpoznany, stąd podlegała ona opodatkowaniu według stawki właściwej na terytorium kraju dla danej grupy towarów. W myśl art. 42 ust. 1 pkt 1 ustawy "wewnątrzwspólnotowa dostawa podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem, że podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej".

Zdaniem Spółki jawnej warunek, o którym mowa powyżej stanowi podstawową przesłankę, uprawniającą do skorzystania ze stawki preferencyjnej 0% dla opodatkowania dostawy jako transakcji wewnątrzwspólnotowej, o ile do dnia złożenia deklaracji podatkowej VAT pozostałe elementy zostaną w myśl art. 13 i 42 cyt. ustawy spełnione. Natomiast brak powyższej rejestracji kontrahenta dla potrzeb wymiany wewnątrzwspólnotowej jako podatnika VAT-UE skutkował według Wnioskodawcy koniecznością rozliczenia transakcji jako dostawy krajowej, bez konieczności korygowania jej w chwili obecnej. Przepisy ustawy o VAT nie przewidują prawnego obowiązku wręcz możliwości dokonania korekty stawki podatku dla dostawy w omawianym przypadku, z tego względu, iż nabywca uzyskał wsteczne uprawnienie administracji podatkowej Niemiec do rozliczania transakcji wewnątrzwspólnotowych jako podatnik VAT-UE.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie:

  • stawki podatku VAT dla dostaw dokonywanych na rzecz kontrahenta niemieckiego niezarejestrowanego na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na dzień ww. dostaw – jest prawidłowe,
  • korekty podatku należnego z 23% na 0% z tytułu ww. dostaw na rzecz kontrahenta niemieckiego w związku z rejestracją wsteczną – jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

  1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
  2. eksport towarów;
  3. import towarów na terytorium kraju;
  4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
  5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). Towarami zaś są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Według art. 13 ust. 1 ustawy – przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Zgodnie z ust. 2 ww. artykułu, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

  1. podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
  2. osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
  3. podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;
  4. podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.

Na podstawie art. 13 ust. 6 ustawy – wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, z zastrzeżeniem ust. 7.

Stosownie do art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy, miejscem dostawy towarów jest, w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

W myśl art. 41 ust. 3 ustawy, w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.

Należy zaznaczyć, że stosownie do art. 42 ust. 1 ustawy – wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

  1. podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej;
  2. podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;
  3. podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.

Dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2 – zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy – są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

  1. dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towaru z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju – w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),
  2. (uchylony),
  3. specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku,
  4. (uchylony)

–z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.

Stosownie do art. 42 ust. 4 ustawy, w przypadku wywozu towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów bezpośrednio przez podatnika dokonującego takiej dostawy lub przez ich nabywcę, przy użyciu własnego środka transportu podatnika lub nabywcy, podatnik oprócz dokumentu, o którym mowa w ust. 3 pkt 3, powinien posiadać dokument zawierający co najmniej:

  1. imię i nazwisko lub nazwę oraz adres siedziby działalności gospodarczej lub miejsca zamieszkania podatnika dokonującego wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz nabywcy tych towarów;
  2. adres, pod który są przewożone towary, w przypadku gdy jest inny niż adres siedziby działalności gospodarczej lub miejsca zamieszkania nabywcy;
  3. określenie towarów i ich ilości;
  4. potwierdzenie przyjęcia towarów przez nabywcę do miejsca, o którym mowa w pkt 1 lub 2, znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
  5. rodzaj oraz numer rejestracyjny środka transportu, którym są wywożone towary, lub numer lotu – w przypadku gdy towary przewożone są środkami transportu lotniczego.

Natomiast w myśl art. 42 ust. 11 ustawy, w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

  1. korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;
  2. dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;
  3. dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny – dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;
  4. dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Analiza regulacji dotyczących transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy pozwala na wskazanie dwóch podstawowych warunków, od spełnienia których uzależnione jest potraktowanie danej czynności jako dostawy wewnątrzwspólnotowej.

Pierwszy z tych warunków dotyczy aspektu prawnego transakcji – jego spełnienie ma gwarantować, że czynność ta zostanie potraktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie w państwie przeznaczenia i zostanie tam faktycznie opodatkowana.

Drugi z warunków dotyczy aspektu faktycznego transakcji, tj. udokumentowania faktu wywozu towaru oraz dostarczenia go w ramach dostawy w państwie przeznaczenia – jego spełnienie pozwala na przyjęcie, że faktycznie nastąpił wywóz towarów z kraju i jego transport (przemieszczenie) do innego państwa członkowskiego. Ten ostatni warunek, od którego spełnienia zależy potraktowanie danej dostawy jako dostawy wewnątrzwspólnotowej, dotyczy udokumentowania faktu wywozu towaru z terytorium kraju oraz dostarczenia go w ramach dostawy w państwie przeznaczenia. Koncentruje się on zatem na faktycznych, a nie prawnych aspektach transakcji. Powyższy warunek został określony wprost w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę na orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, który w orzeczeniu C-409/04 w sprawie Teleos plc i inni zawarł tezę, gdzie wskazuje na główne cechy dostaw wewnątrzwspólnotowych. Jak podaje, „uznanie danej dostawy lub danego nabycia za czynności wewnątrzwspólnotowe musi być dokonywane na podstawie elementów obiektywnych, takich jak fizyczne przemieszczenie towarów pomiędzy państwami członkowskimi. (...) Wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru następuje, a zwolnienie od podatku dostawy wewnątrzwspólnotowej znajduje zastosowanie tylko wtedy, gdy prawo do rozporządzenia towarem jak właściciel zostało przeniesione na nabywcę i gdy dostawca ustali, że towar ten został wysłany lub przetransportowany do innego państwa członkowskiego i że w wyniku wysyłki lub transportu fizycznie opuścił terytorium państwa członkowskiego dostawy”.

Zatem należy uznać, że dostawa wewnątrzwspólnotowa oznacza dostawę towarów, a więc musi nastąpić przeniesienie prawa do rozporządzenia towarem jak właściciel, towar musi być transportowany pomiędzy dwoma państwami członkowskimi Unii Europejskiej, a transakcje muszą być dokonywane pomiędzy podatnikami tych państw członkowskich.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy objętych zakresem pytania nr 1 wniosku wskazać należy, iż Wnioskodawca dokonując dostaw na rzecz kontrahenta z Niemiec był w posiadaniu pisemnej informacji przekazanej od ww. kontrahenta, z której treści jednoznacznie wynikało, iż podmiot ten nie był zarejestrowany dla potrzeb wymiany wewnątrzwspólnotowej, zaś dostawy należy rozliczać według zasad przewidzianych dla transakcji krajowych, z jednoznacznym ich opodatkowaniem na terytorium RP. Ponadto Spółka potwierdzała brak rejestracji ww. kontrahenta na ogólnodostępnej stronie Komisji Europejskiej w systemie VIES.

W konsekwencji powyższego uznać należy, iż w okolicznościach niniejszej sprawy Wnioskodawca dokonując przedmiotowych dostaw – na rzecz kontrahenta niemieckiego niezarejestrowanego na potrzeby handlu wewnątrzwspólnotowego (zgodnie z posiadanymi przez Wnioskodawcę na moment dokonania tych dostaw informacjami braku rejestracji) – w sposób prawidłowy dokonał opodatkowania przedmiotowych transakcji na zasadach obowiązujących dla transakcji krajowych. W tym momencie bowiem nie została spełniona przesłanka wynikająca z art. 13 ust. 2 pkt 1 i z art. 42 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego nr 1 we wniosku należało uznać za prawidłowe.

W odniesieniu natomiast do wątpliwości objętych pytaniem nr 2 wniosku należy stwierdzić, iż w sytuacji, gdy Wnioskodawca otrzymał informację, że z dniem 10.02.2018 r. administracja podatkowa Niemiec dokonała zmiany w systemie VIES, rejestrując kontrahenta niemieckiego jako podatnika podatku od wartości dodanej dla potrzeb handlu wewnątrzwspólnotowego z mocą wsteczną, tj. od dnia 01.10.2017 r. oraz – jak wskazano we wniosku – pozostałe warunki z art. 13 i 42 ustawy zostały spełnione, to Wnioskodawca winien zastosować dla przedmiotowych dostaw stawkę 0% na podstawie art. 41 ust. 3 w zw. z art. 42 ust. 1 ustawy oraz dokonać korekty dla dostaw zrealizowanych od 1 października 2017 r.

W analizowanym przypadku należy bowiem mieć na względzie, że wewnątrzwspólnotowa dostawa towaru i wewnątrzwspólnotowe nabycie tego towaru stanowią w rzeczywistości jedną i tę samą czynność gospodarczą, nawet jeśli jest ona źródłem różnych praw i obowiązków zarówno dla stron, jak i dla organów podatkowych zainteresowanych państw członkowskich (pkt 23 wyroku TSUE z dnia 27 września 2007 r. w sprawie C-409/04). Każdemu wewnątrzwspólnotowemu nabyciu towarów opodatkowanemu w państwie członkowskim, w którym zakończono wewnątrzwspólnotową wysyłkę lub wewnątrzwspólnotowy transport towarów, odpowiada wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów (zwolniona lub korzystająca ze stawki obniżonej) opodatkowana w państwie członkowskim, w którym ta wysyłka lub transport zostały rozpoczęte. Ponadto istotą transakcji wewnątrzwspólnotowych jest opodatkowanie dostawy towarów w miejscu faktycznej ich konsumpcji (tj. w państwie przeznaczenia, do którego towar jest docelowo przemieszczany). Dostawa, która ma miejsce na terytorium państwa dostawcy towarów (tj. w Polsce) jest opodatkowana stawką 0%, a w państwie nabywcy następuje opodatkowanie tej dostawy według stawki podatku tam właściwej. Transakcja opodatkowana w ten sposób ma na celu uniknięcie zakłócania konkurencji, powodowanego podwójnym opodatkowaniem lub brakiem opodatkowania.

W świetle powyższego w stanie faktycznym przedstawionym przez Wnioskodawcę podatnik podatku od wartości z Niemiec jest zobowiązany w kraju zakończeniu wysyłki/transportu do rozpoznania obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, natomiast Wnioskodawca rozpoznaje w Polsce obowiązek podatkowy w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Jeżeli więc Wnioskodawca nie dokona korekty podatku należnego w tym przypadku, to dojdzie do podwójnego opodatkowania ww. transakcji.

Trzeba też mieć na uwadze, że wprawdzie przepisy ustawy nie wskazują wprost na obowiązek dokonania korekty podatku należnego w sytuacji, gdy nabywca towaru z kraju unijnego po dokonaniu dostawy (w wyniku „wstecznej” rejestracji) otrzymał właściwy i ważny numeru identyfikacji podatkowej dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, ale powyższe nie oznacza, że wewnątrzwspólnotowa dostawa dokonana w tej sytuacji powinna zostać opodatkowana stawką inną niż stawka 0% (w razie zaistnienia warunków z art. 42 ust. 1 ustawy). Jak stanowi bowiem art. 41 ust. 3 ustawy, w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42. Przepis ten z kolei stanowi, że wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki 0%, pod warunkiem spełniania przesłanek wymienionych w punkcie 1-3. Skoro więc wszystkie przesłanki z art. 42 ust. 1 ustawy zostały spełnione, to wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku w wysokości 0%, a Wnioskodawca ma obowiązek dokonania korekty w tym zakresie.

W związku z powyższym oceniając stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego nr 2 we wniosku należało uznać je za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy oraz własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj