Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3-1.4011.358.2018.2.AGR
z 30 listopada 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 września 2018 r. (data wpływu (data wpływu 10 września 2018 r.), uzupełnionym w dniu 16 października 2018 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 września 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów oraz ustawy Prawo przedsiębiorców.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3, art. 14f § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 9 października 2018 r., znak 0112-KDIL3-1.4011.358.2018.1.IM, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania. Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 9 października 2018 r., wniosek uzupełniono w dniu 16 października 2018 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Osoba pełni od 1 września 2018 r. funkcję dyrektora placówki oświatowo-wychowawczej prowadzonej przez miasto – jednostkę samorządu terytorialnego. Kadencja dyrektora będzie trwać 5 lat od dnia powierzenia stanowiska.

Dyrektor w związku z posiadanymi uprawnieniami i umiejętnościami zawodowymi, chciałby wykonywać poza pracą zawodową dodatkowe odpłatne usługi dla osób fizycznych. Ponieważ usługi te w okresie pełnienia funkcji dyrektora będą wykonywane sporadycznie i w niewielkim zakresie oraz z braku możliwości prowadzenia działalności gospodarczej osoba chciałaby wykonywać usługi na zasadach tzw. „działalności nierejestrowej” i móc rozliczać podatek w rocznym zeznaniu podatkowym bez wpłacania zaliczek na podatek w trakcie roku. W okresie ostatnich 60 miesięcy osoba nie wykonywała działalności gospodarczej, a planowane usługi nie będą wykonywane w ramach spółki cywilnej, jak również nie wymagają zezwolenia, koncesji ani licencji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych.

Czy dyrektor placówki oświatowej prowadzonej przez jednostkę samorządu terytorialnego (np.: szkoły, placówki oświatowo-wychowawczej) może rozliczać podatek z tego tytułu przychodu w rocznym zeznaniu podatkowym zgodnie z dodanym w art. 20 ustawy o podatku dochodowym ust. 1ba jako przychody z innych źródeł?

Zdaniem Wnioskodawcy, takie rozwiązanie jest możliwe. Mimo, że zgodnie z art. 2 pkt 6 i 6a ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej dla osób pełniących funkcje publiczne zostały wprowadzone ograniczenia w prowadzeniu działalności gospodarczej przez m.in. kierowników jednostek organizacyjnych, a takim jest dyrektor szkoły czy placówki oświatowo-wychowawczej prowadzonej przez jednostkę samorządu terytorialnego, osoby te na podstawie art. 4 wspomnianej ustawy w okresie zajmowania stanowiska nie mogą prowadzić działalności gospodarczej na własny rachunek lub wspólnie z innymi osobami, a także zarządzać taką działalnością lub być przedstawicielem czy pełnomocnikiem w prowadzeniu takiej działalności, to jednak zgodnie z art. 5 ust. 1 Ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców działalność wykonywana przez osobę fizyczną, której przychód należny z tej działalności nie przekracza w żadnym miesiącu 50% kwoty minimalnego wynagrodzenia, o którym mowa w ustawie nie stanowi działalności gospodarczej.

Według oceny osoby składającej zapytanie, wykonywanie takiej działalności i rozliczanie podatku w rocznym zeznaniu podatkowym bez wpłacania miesięcznych zaliczek na podatek zgodnie z dodanym w art. 20 ustawy o podatku dochodowym ust. 1ba – jako przychody z innych źródeł jest dopuszczalne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa określa źródła przychodów, jednym z których – w myśl art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy są „inne źródła”.

Zgodnie z przepisem art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Stosownie do art. 20 ust. 1ba cytowanej ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się również przychody osiągane z działalności, o której mowa w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (Dz. U. poz. 646).

W dniu 30 kwietnia 2018 r. weszły w życie przepisy ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2018 r., poz. 646, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ww. ustawy nie stanowi działalności gospodarczej działalność wykonywana przez osobę fizyczną, której przychód należny z tej działalności nie przekracza w żadnym miesiącu 50% kwoty minimalnego wynagrodzenia, o którym mowa w ustawie z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz. U. z 2017 r. poz. 847 oraz z 2018 r. poz. 650), i która w okresie ostatnich 60 miesięcy nie wykonywała działalności gospodarczej.

Stosowanie tego przepisu to prawo, a nie obowiązek potencjalnego przedsiębiorcy – osoba wykonująca działalność może w każdej chwili złożyć wniosek o wpis do CEiDG, wchodząc w reżim obowiązujący zarejestrowanych przedsiębiorców (art. 5 ust. 2).

Działalność określona w art. 5 ust. 1 stanowi tzw. działalność nierejestrową.

Z przedstawionych we wniosku informacji wynika, że Wnioskodawca jest dyrektorem placówki oświatowo-wychowawczej. Dyrektor w związku z posiadanymi uprawnieniami umiejętnościami zawodowymi, chciałby wykonywać poza pracą zawodową dodatkowe odpłatne usługi dla osób fizycznych. Ponieważ usługi te w okresie pełnienia funkcji dyrektora będą wykonywane sporadycznie i w niewielkim zakresie oraz z braku możliwości prowadzenia działalności gospodarczej Wnioskodawca chciałaby wykonywać usługi na zasadach tzw. „działalności nierejestrowej” i rozliczać podatek w rocznym zeznaniu podatkowym bez wpłacania zaliczek na podatek w trakcie roku.

Mając powyższe na względzie, w przypadku, gdy – jak wskazał Wnioskodawca – prowadzone przez niego czynności będą wykonywane na zasadach tzw. „działalności nierejestrowej”, osiągnięte z tych czynności przychody Wnioskodawca może zaliczyć do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie informuje się, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga, czy na podstawie odrębnych przepisów, niebędących przepisami prawa podatkowego w rozumieniu przepisów ustawy Ordynacja podatkowa, Wnioskodawca może wykonywać czynności, o których mowa w przepisach ustawy Prawo przedsiębiorców. Wniosek w części w dotyczącej ustawy Prawo przedsiębiorców podlega rozstrzygnięciu w odrębnym piśmie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.