2018.12.03 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-2.4011.520.2018.2.AK
z 3 grudnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku (data wpływu 27 września 2018 r.) oraz piśmie z dnia 6 listopada 2018 r. stanowiącym odpowiedź na wezwanie organu z dnia 25 października 2018 r. Nr 0114-KDIP3-2.4011.520.2018.1.AK o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia płatnika oraz jego obowiązków z tytułu przekazywanych nagród w konkursach - jest prawidłowe

UZASADNIENIE

W dniu 27 września 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia płatnika oraz jego obowiązków z tytułu przekazywanych nagród w konkursach.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

„Spółka”) prowadzi działalność gospodarczą głównie w zakresie dystrybucji produktów spożywczych. W ramach tej działalności Spółka sprzedaje produkty podmiotom prowadzącym działalność gospodarczą - sprzedawcom detalicznym i hurtowym, w tym będącym osobami fizycznymi prowadzącymi działalność gospodarczą (dalej: „Kontrahenci”), którzy dokonują ich dalszej sprzedaży. Spółka jest też odpowiedzialna za promocję tych produktów oraz marki na polskim rynku. Wśród działań promocyjnych wymienić można konkursy adresowane do pracowników Kontrahentów, którzy zajmują się sprzedażą/dystrybucją produktów Spółki (dalej: „Sprzedawcy”). Intencją takich akcji jest:

stymulowanie inicjatywy oraz pomysłowości Sprzedawców w zakresie promocji marki oraz produktów Spółki (np. poprzez nagradzanie najlepszych ekspozycji sklepowych wykonanych przez Sprzedawców),
motywowanie Sprzedawców do zwiększenia sprzedaży tych produktów,
nagradzanie aktywnych postaw oraz wspieranie rywalizacji Sprzedawców w zakresie realizowanych wyników sprzedaży.

Akcje takie przeprowadzane są na podstawie regulaminu precyzyjnie określającego wszystkie elementy przedmiotowo istotne dla konkursu, w tym kryteria przyznawania nagród ograniczonemu kręgowi uczestników (zwycięzcom), wyłonionym w drodze ich wzajemnej rywalizacji w zakresie przygotowania najlepszych ekspozycji sklepowych, osiągnięcia najlepszych wyników sprzedażowych czy innych osiągnięć podejmowanych w związku ze sprzedażą produktów Spółki. W regulaminie wyznaczona jest też grupa osób odpowiedzialnych za prawidłowy, zgodny z regulaminem, przebieg akcji konkursowej oraz ustalone są zasady przekazania nagród zwycięzcy/zwycięzcom.

Zadania konkursowe mają związek z zakresem obowiązków wynikającym z umów o pracę łączących Sprzedawców z ich pracodawcami (Kontrahentami). Sprzedawcy nie pozostają jednak w stosunku pracy ze Spółką, która dokonuje świadczeń w ramach konkursów. Nie łączy ich również ze Spółką umowa o dzieło, umowa zlecenia ani inna umowa o podobnym charakterze.

Spółka organizuje takie konkursy samodzielnie bądź zleca ich przeprowadzenie, włącznie z wydaniem nagród, innym podmiotom (głównie agencjom marketingowym). Może się zdarzyć, że prezenty są wówczas nabywane i przekazywane uczestnikom akcji promocyjnej przez te podmioty, przy czym w każdym przypadku koszty prezentów pokrywane są przez Spółkę.

W przypadku zlecenia przeprowadzenia takich konkursów innym podmiotom (głównie agencjom marketingowym), podmioty te przekazują nagrody albo we własnym imieniu (gdy nabywają nagrody i przekazują je zwycięzcom we własnym imieniu i za własne środki) albo w imieniu Spółki (gdy otrzymują nagrody od Spółki w celu ich wydania w konkursie).

W przypadku zlecenia przeprowadzenia takich konkursów innym podmiotom (głównie agencjom marketingowym), uczestnicy konkursu mogą kierować roszczenia o wydanie nagrody wyłącznie do tych innych podmiotów. Ewentualne reklamacje są rozpatrywane wyłącznie przez te inne podmioty.

Pismem z dnia 25 października 2018 r. Nr KDIP3-2.4011.520.2018.1.AK wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych wniosku.

Pismem z dnia 6 listopada 2018 r. (data wpływu 14 listopada 2018 r.) w wyznaczonym terminie Wnioskodawca dokonał uzupełnienia wniosku, co zostało uzupełnione powyżej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy nagrody otrzymywane przez Sprzedawców w opisanych powyżej okolicznościach stanowią przychód z innych źródeł opodatkowany 10% zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób fizycznych, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o PDOF, a w konsekwencji Spółka dokonując wypłat (świadczeń) lub stawiając do dyspozycji Sprzedawców pieniądze lub wartości pieniężne z tytułu takich nagród będzie zobowiązana do pobrania tego 10% zryczałtowanego podatku dochodowego, zgodnie z art. 41 ust. 4 ustawy o PDOF?

Zdaniem Wnioskodawcy, nagrody otrzymywane przez Sprzedawców w opisanych powyżej okolicznościach stanowią przychód z innych źródeł opodatkowany 10% zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób fizycznych, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o PDOF, a w konsekwencji Spółka dokonując wypłat (świadczeń) lub stawiając do dyspozycji Sprzedawców pieniądze lub wartości pieniężne z tytułu takich nagród będzie zobowiązana do pobrania tego 10% zryczałtowanego podatku dochodowego, zgodnie z art. 41 ust. 4 ustawy o PDOF.

W art. 10 ust. 1 ustawy o PDOF zawarto katalog źródeł przychodów, który obejmuje m.in. przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy (pkt 1) oraz przychody z innych źródeł (pkt 9). Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o PDOF - za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Z kolei, stosownie do treści art. 20 ust. 1 ustawy o PDOF, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Jednocześnie, na podstawie art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o PDOF, od dochodów (przychodów) z tytułu wygranych w konkursach, grach i zakładach wzajemnych lub nagród związanych ze sprzedażą premiową, uzyskanych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 10% wygranej lub nagrody. Z powyższych przepisów wynika, że nieodpłatne świadczenia obejmujące wygrane w konkursach mogą być - co do zasady - kwalifikowane do przychodów ze stosunku pracy bądź do przychodów z innych źródeł, w zależności od podstawy prawnej świadczenia i jego faktycznego związku z danym źródłem przychodów.

Przepisy ustawy o PDOF oraz inne przepisy prawa powszechnie obowiązującego nie zawierają legalnej definicji pojęcia „konkurs”. Zgodnie z ogólnie przyjętą przez organy podatkowe praktyką, w celu zdefiniowania tego pojęcia należy odwołać się bezpośrednio do jego wykładni językowej. Według definicji zawartej w Słowniku Języka Polskiego (pod red. M. Szymczaka, PWN, Warszawa 2002 r.), konkurs to „(...) impreza, przedsięwzięcie o charakterze artystycznym, rozrywkowym, sportowym, mające określony program i dające możliwość wyboru przez eliminację najlepszych wykonawców, autorów danych prac itp. zwykle wyróżnionych nagrodami (...)". Według Słownika Wyrazów Obcych (wyd. Europa), „konkurs to impreza, która ma na celu wyłonienie przez specjalistyczne jury osoby lub grupy najlepszej w danej dziedzinie, np. artystycznej, naukowej, przebiegająca często wieloetapowo; najczęściej wygrana lub zajęcie jednego z wyższych miejsc w konkursie jest związane z określoną w warunkach wstępnych nagrodą pieniężną, rzeczową lub przyznaniem prawa do realizacji czegoś”. Na podstawie powyższych definicji „konkursu" można wskazać pięć przesłanek pozwalających na uznanie konkretnej akcji za „konkurs”:

istnienie regulaminu konkursu jasno określającego nazwę, organizatora i uczestników konkursu, nagrody oraz zasady wyboru zwycięzców,
ograniczenie liczby zwycięzców (nagrody nie mogą zostać przekazane wszystkim uczestnikom akcji),
wyłonienie zwycięzców na drodze wzajemnej rywalizacji, z występującym elementem współzawodnictwa pomiędzy uczestnikami w celu osiągnięcia najlepszego rezultatu (w powszechnym rozumieniu konkurs to postępowanie mające na celu wyłonienie zwycięzcy lub zwycięzców spośród grupy najlepszych uczestników spełniających określone kryteria),
wskazanie osób odpowiedzialnych za prawidłowy, zgodny z regulaminem, przebieg akcji (komisja konkursowa, jury),
wydanie nagród zwycięzcy/zwycięzcom.

W podobny do wyżej przedstawionego sposób pojęcie konkursu rozumiane jest przez organy podatkowe.

Przykładowo, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w indywidualnej interpretacji z 8 czerwca 2018 r. nr 0114-KDIP3-2.4011.240.2018.1.AK stwierdził, że: „Z definicji tych wynika, że jakieś przedsięwzięcie można określić mianem konkursu, jeśli istnieje w nim element współzawodnictwa w celu osiągnięcia najlepszego rezultatu. W powszechnym rozumieniu konkurs to postępowanie mające na celu wyłonienie zwycięzcy bądź kilku zwycięzców spośród grupy najlepszych uczestników spełniających określone kryteria. Również ważnym jak element współzawodnictwa jest strona formalna całego przedsięwzięcia. Konieczne jest bowiem sporządzenie regulaminu konkursu, w którym określona zostanie nazwa konkursu, organizator, uczestnicy konkursu, nagrody oraz sposób wyłonienia zwycięzców.”

Na takie rozumienie konkursu o którym stanowi art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o PDOF wskazuje także orzecznictwo sądów administracyjnych, w tym Naczelnego Sądu Administracyjnego, np. w wyroku z 20 stycznia 2015 r., sygn. II FSK 232/13 oraz z 1 grudnia 2015 r., sygn. II FSK 2075/13. Ww. wyroki zostały wydane w odniesieniu do akcji promocyjnych skierowanych do osób fizycznych odpowiedzialnych za sprzedaż produktów podmiotu organizującego takie akcje, mających na celu zwiększenie sprzedaży tych produktów, ale jednocześnie spełniających formalne przesłanki konkursu. W konsekwencji, Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że przychód z nagród wydanych w takich akcjach stanowi przychód z innych źródeł podlegający opodatkowaniu 10% zryczałtowanym podatkiem dochodowym.

Zdaniem Spółki, przedsięwzięcia, których dotyczy niniejszy wniosek spełniają przesłanki, które warunkują ich uznanie za konkursy we wskazanym wyżej rozumieniu. Powyższe wynika z faktu, że akcje te przeprowadzane są w oparciu o regulamin i opierają się na wzajemnej rywalizacji uczestników. Współzawodnictwo pomiędzy Sprzedawcami polega przykładowo na wyłonieniu oraz nagradzaniu najlepszych ekspozycji sklepowych, najlepszych wyników sprzedażowych lub innych osiągnięć Sprzedawców związanych ze sprzedażą produktów Spółki. W każdym przypadku nagrody przyznawane są ograniczonej liczbie najlepszych uczestników.

Fakt, że konkursy te zawierają w sobie czynnik motywacyjny (akcja motywuje do podejmowania przez Sprzedawcę określonych zachowań w celu osiągnięcia określonych wyników, głównie sprzedażowych) nie wyklucza uznania akcji za konkurs. Działania motywacyjne są wpisane w akcje konkursowe, albowiem cechą konstytutywną i nieodłącznym elementem każdego konkursu jest zachęcanie potencjalnych uczestników do poniesienia określonego wysiłku celem konkurowania między sobą o wymierną korzyść w postaci obiecanej nagrody. Jeśli tylko wszystkie niezbędne warunki formalne dla kwalifikacji akcji jako konkursów są spełnione, to występowanie czynnika motywującego nie stanowi przesłanki do odmawiania tym akcjom charakteru konkursów.

Jednocześnie, to, że istotą konkursów, których dotyczy niniejszy wniosek jest nagradzanie postaw propagowanych w związku z wykonywaną przez Sprzedawców pracą, nie oznacza, że podstawą prawną wypłaty nagród uzyskanych przez laureatów tych przedsięwzięć jest stosunek pracy. Podmiotem dokonującym świadczeń w konkursach (wydającym i/lub fundującym nagrody) jest Spółka, której nie łączą z laureatami konkursów umowy o pracę, zatem nagrody przyznane Sprzedawcom nie mogą zostać zaliczone do przychodów ze stosunku pracy. Choć ustawa o PDOF zawiera szeroką definicję przychodów ze stosunku pracy, nie oznacza to jednak, że każde świadczenie, w tym świadczenie od podmiotu niebędącego pracodawcą, otrzymane przez osobę zatrudnioną w innym podmiocie na podstawie umowy o pracę, stanowi dla tej osoby przychód ze stosunku pracy. Zdaniem Spółki, nie ulega wątpliwości, że fakt wydania i/lub ufundowania nagrody przez podmiot niebędący pracodawcą laureata powoduje, że otrzymane świadczenie jest oderwane od stosunku pracy. Tak też orzekł Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 23 czerwca 2005 r. (sygn. akt. FSK 1970/2004) potwierdzając wprost, że: „(...) o tym czy świadczenie jest przychodem ze stosunku pracy, decyduje okoliczność, czy może je otrzymać wyłącznie pracownik, czy inna osoba, nie związana /aktualnie lub w przeszłości/ z pracodawcą (...).” W konsekwencji, analizowane nagrody nie podlegają opodatkowaniu na zasadach przewidzianych dla świadczeń związanych ze stosunkiem pracy, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o PDOF, lecz jako przychód z innych źródeł, do którego stosuje się zasady opodatkowania, przewidziane w art. 30 ust. 1 pkt 2.

Takie wnioski w kwestii wymogów uznania akcji promocyjnej za konkurs oraz zasad opodatkowania nagród wydawanych w konkursach laureatom niebędącym pracownikami organizatora konkursu płyną także z orzecznictwa sądów administracyjnych oraz interpretacji indywidualnych wydawanych przez organy podatkowe. Przykładowo, takie stanowisko zaprezentowali:

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 14 czerwca 2018 r. nr 0112-KDIL3-1.4011.232.2018.1. AMN,

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 8 czerwca 2018 r. nr 0114-KDIP3-2.4011.240.2018.1 .AK,

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 14 grudnia 2017 r. nr 0114-KDIP3-2.4011.323.2017.1 .AK1,

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 28 marca 2017 r. nr 1462-IPPB2.4511.60.2017.2.MK,

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 18 sierpnia 2016 r. nr IPPB4/4511-785/16-6/MS2,

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 5 maja 2016 r. nr IPPB4/4511-297/16-7/JK2,

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z 21 października 2015 r. nr IPTPB1/4511-442/15-2/AG,

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 13 czerwca 2014 r. nr IPPB2/415-901/12/14-5/S/PW,

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 12 kwietnia 2013 r. nr IPPB2/415-557/11/13-9/S/AK,

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 29 marca 2012 r. nr IPPB2/415-58/12-2/MK.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w prawomocnym wyroku z 13.11.2013 (sygn. III SA/Wa 999/13), w prawomocnym wyroku z 27.03.3014 (sygn. III SA/Wa 2536/13), w prawomocnym wyroku z 3 12.2014 (sygn. III SA/Wa 1114/14).

Ww. interpretacje indywidualne i wyroki wydawane były w odniesieniu do akcji promocyjnych skierowanych do osób fizycznych odpowiedzialnych za sprzedaż produktów podmiotu organizującego takie akcje, mających na celu zwiększenie sprzedaży tych produktów, ale jednocześnie spełniających formalne przesłanki konkursu. Potwierdziły one, że zwycięzcy otrzymują wówczas przychód z innych źródeł, który należy opodatkować 10% zryczałtowanym podatkiem dochodowym, za wyjątkiem przypadku, gdy konkurs adresowany jest wyłącznie do osób zatrudnionych na umowę o pracę przez podmiot organizujący taki konkurs.

Mając na uwadze powyższe, należy uznać, że nagrody otrzymywane przez Sprzedawców w przedstawionych w opisie stanu faktycznego okolicznościach stanowią dla Sprzedawców przychód z innych źródeł opodatkowany 10% zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób fizycznych, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o PDOF. Jednocześnie, zgodnie z art. 41 ust. 4 ustawy o PDOF płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych m.in. w art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o PDOF. W ustępie 1 art. 41 wskazane są osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń. Z przepisów tych wynika, że osoba prawna, jaką jest Spółka ma obowiązek pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułu nagród wydawanych w konkursach. Skoro zatem w okolicznościach przedstawionych w opisie stanu faktycznego mamy do czynienia z nagrodami wydawanymi Sprzedawcom w konkursach, podlegającymi opodatkowaniu 10% zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób fizycznych, to Spółka dokonując wypłat (świadczeń) lub stawiając do dyspozycji podatnika pieniądze lub wartości pieniężne jako takich nagród, powinna ten 10% podatek jako płatnik pobrać i wpłacić do urzędu skarbowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 8 ustawy 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Z uwagi na powyższe na płatniku ciążą trzy podstawowe obowiązki, tj.:

obliczenie,

pobranie,

wpłacenie

-podatku, zaliczki.

Z kolei płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 8 Ordynacji podatkowej, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony, o czym stanowi art. 30 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.

Przechodząc na grunt ustawy o podatku dochodowy od osób fizycznych, należy wskazać, że zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1509 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów ustawy Ordynacja podatkowa zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania (art. 11 ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 11 ust. 2a ww. ustawy wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia – według cen stosowanych wobec innych odbiorców;
jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione – według cen zakupu;
jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku – według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;
w pozostałych przypadkach – na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

Jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika (art. 11 ust. 2b ww. ustawy).

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

W treści art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, ustawodawca jako źródła przychodów wskazał inne źródła.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nie należące do przychodów określonych w art. 12 – 14 i 17.

Z przedstawionego wniosku stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego oraz jego uzupełnienia wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą głównie w zakresie dystrybucji produktów spożywczych. Spółka jest też odpowiedzialna za promocję tych produktów oraz marki na polskim rynku. Wśród działań promocyjnych wymienić można konkursy adresowane do pracowników Kontrahentów, którzy zajmują się sprzedażą/dystrybucją produktów Spółki. Intencją takich akcji jest:

stymulowanie inicjatywy oraz pomysłowości Sprzedawców w zakresie promocji marki oraz produktów Spółki (np. poprzez nagradzanie najlepszych ekspozycji sklepowych wykonanych przez Sprzedawców),

motywowanie Sprzedawców do zwiększenia sprzedaży tych produktów,

nagradzanie aktywnych postaw oraz wspieranie rywalizacji Sprzedawców w zakresie realizowanych wyników sprzedaży.

Akcje takie przeprowadzane są na podstawie regulaminu precyzyjnie określającego wszystkie elementy przedmiotowo istotne dla konkursu. Sprzedawcy nie pozostają jednak w stosunku pracy ze Spółką, która dokonuje świadczeń w ramach konkursów. Nie łączy ich również ze Spółką umowa o dzieło, umowa zlecenia ani inna umowa o podobnym charakterze.

Na podstawie art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy, z tytułu wygranych w konkursach, grach i zakładach wzajemnych lub nagród związanych ze sprzedażą premiową, uzyskanych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego - w wysokości 10% wygranej lub nagrody.

Zgodnie z art. 41 ust. 4 ww. ustawy, płatnicy, o których mowa w ust. 1 (tj. osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej), są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13-16 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5 oraz 10.

Natomiast w myśl art. 41 ust. 7 pkt 1 cytowanej ustawy, jeżeli przedmiotem wygranych (nagród), o których mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2 – nie są pieniądze, podatnik jest obowiązany wpłacić płatnikowi kwotę zaliczki lub należnego zryczałtowanego podatku przed udostępnieniem wygranej (nagrody) lub świadczenia.

Na podstawie art. 42 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) – na rachunek urzędu skarbowego przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby

Na podstawie art. 42 ust. 1a ww. ustawy, w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru.

Biorąc powyższe pod uwagę należy wskazać, że podmiotem dokonującym wydania nagród osobom fizycznym - Sprzedawcom biorącym udział w konkursie jest Spółka. Na Spółce będzie ciążył obowiązek płatnika określony w powyższej regulacji.

Podmiotem, który ponosi i będzie ponosił ekonomiczny (finansowy) ciężar nagród jest Spółka (Wnioskodawca).

W konsekwencji, na Wnioskodawcy będą ciążyły obowiązki płatnika, o których mowa w powołanym powyżej art. 30 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 41 ust. 4 i art. 42 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem Wnioskodawca będzie działał jako podmiot zlecający, ponoszący ekonomiczny (finansowy) ciężar organizacji Konkursu oraz wypłaty nagród w stosunku do osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej tj. Sprzedawców pracowników kontrahentów Wnioskodawcy biorących udział w konkursach.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Ponadto, odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych organów podatkowych oraz wyroków sądów wskazać należy, że orzeczenia te dotyczą tylko konkretnej, indywidualnej sprawy, jak również powołane wyroki dotyczą konkretnych spraw podatników osądzonych w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin