Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL4.4012.538.2018.2.EB
z 7 grudnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 września 2018 r. (data wpływu 28 września 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 listopada 2018 r. (data wpływu 26 listopada 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania 8% stawki podatku VAT do prac budowlanych realizowanych przez Wykonawcę w ramach realizacji zadania pn. „Przebudowa lokalu użytkowego (…) na cele mieszkaniowe” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 września 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania 8% stawki podatku VAT do prac budowlanych realizowanych przez Wykonawcę w ramach realizacji zadania pn. „Przebudowa lokalu użytkowego (…) na cele mieszkaniowe”. Wniosek uzupełniono w dniu 26 listopada 2018 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina (…) (dalej: Wnioskodawca lub Gmina) realizuje zadanie inwestycyjne polegające na przebudowie wraz ze zmianą sposobu użytkowania lokalu użytkowego po byłej stacji transformatorowej na lokal mieszkalny, w ramach zadania: „Przebudowa lokalu użytkowego (…) na cele mieszkaniowe” (dalej: Zadanie).

Lokal znajduje się w budynku wielorodzinnym, tzw. bloku mieszkalnym. Powierzchnia lokalu wynosi 48,40 m².

Charakter przeprowadzanych prac wskazuje na wykonanie robót budowalnych (m.in. wykonanie podłóg, okładzin ściennych, montaż okien i drzwi, montaż wbudowanego wyposażenia) wraz z rozbudową wewnętrznych instalacji: elektrycznych, gazowych, wod.-kan. i c.o., dostosowujących lokal użytkowy po byłej stacji transformatorowej do lokalu mieszkalnego komunalnego.

Lokal służył działalności opodatkowanej (23%), był wynajmowany pod stację transformatorową.

Po zakończeniu budowy, Gmina (…) wystąpi o zmianę przeznaczenia lokalu na cele mieszkaniowe, co spowoduje, że najem będzie zwolniony od podatku od towarów i usług. Gminie nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych w związku z przebudową ww. lokalu.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje co do zasady, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Dla oceny możliwości skorzystania przez podatnika VAT z prawa do odliczenia w każdym przypadku istotne jest więc ustalenie, czy towary i usługi, przy zakupie których naliczono VAT, pozostają w bezspornym związku z wykonywanymi przez niego czynnościami opodatkowanymi.

W przypadku wynajmu lokalu na cele mieszkaniowe, nie ma związku pomiędzy wydatkami poniesionymi na realizację zadania a wykonywaniem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Mając na uwadze, iż wynajęcie lokali mieszkalnych, nie jest działalnością opodatkowaną, dlatego Gmina nie będzie uprawniona do odliczenia podatku naliczonego od wydatków ponoszonych na realizację zadania.

Wykonanie prac mających na celu przebudowę lokalu na cele mieszkalne i otrzymanie decyzji o zmianie przeznaczenia lokalu, jest podstawą do zastosowania, przez firmę wykonującą prace budowlane, stawki VAT obniżonej na usługi zaliczone do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, o którym mowa w art. 41 ust. 12 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz.1221, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 2 pkt 12 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Ustalając właściwą stawkę VAT, należy wziąć pod uwagę rezultat końcowy prowadzonych prac budowlanych, a nie klasyfikację w momencie rozpoczęcia prac budowlanych.

Docelowo lokal będący w chwili obecnej przebudowywany, po zakończeniu inwestycji będzie lokalem mieszkalnym (wskazuje na to również charakter wykonywanych prac w lokalu), a zatem usługi budowlane wykonywane w tym lokalu mogą korzystać z preferencyjnej stawki VAT przewidzianej dla obiektów budowlanych zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, o której mowa w art. 41 ust. 12 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.). Stawka ta może mieć zastosowanie jedynie w odniesieniu do czynności związanych z budową, remontem i przebudową obiektów, których głównym celem jest cel mieszkaniowy, co w tym przypadku jest w pełni uzasadnione.

Dlatego też, po otrzymaniu decyzji o zmianie klasyfikacji lokalu z użytkowego na mieszkalny wykonawca robót budowlanych, w związku ze zmianą klasyfikacji budowlanej lokalu i tym samym stawki VAT na zrealizowane usługi, powinien skorygować wystawione wcześniej faktury i zastosować stawkę 8%, zamiast stawki 23%.

Wniosek uzupełniono w dniu 26 listopada 2018 r. o następujące informacje:

Gmina jest zamawiającym w zrozumieniu ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2018 r., poz.1986, z późn.zm.), a wysokość stawki VAT za wykonanie robót budowlanych polegających na przebudowie lokalu na cele mieszkaniowe ma wpływ na ostateczną wartość robót budowlanych (wartość brutto robót).

Obniżona stawka podatku VAT spowoduje obniżenie wartości końcowej wykonywanych robót i tym samym spowoduje niższy wydatek (koszt) Gminy za wykonaną usługę.

Uzyskanie interpretacji pozwoli zwrócić się do wykonawcy o wystawienie faktury korygującej podatek VAT za wykonane usługi.

Korekta podatku VAT za wykonanie robót budowlanych polegających na przebudowie lokalu użytkowego na cele mieszkaniowe stanowić będzie podstawę do wystawienia faktury korygującej VAT przez wykonawcę robót – Wnioskodawcy, tj. Gminie (…).

Według Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. (Dz. U. Nr 112, poz.1316, z późn.zm.) przed przebudową lokal sklasyfikowany jest w Dziale 22 (rurociągi, linie telekomunikacyjne i elektroenergetyczne), a po przebudowie będzie w Dziale 11 (budynki mieszkalne).

Po zmianie przeznaczenia nieruchomości i przebudowie lokalu, powstanie samodzielny lokal mieszkalny.

Czynności przebudowy lokalu na lokal mieszkalny realizowane zostały w ramach przebudowy zaliczonej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Po przebudowie lokal będzie wykorzystywany na cele mieszkaniowe.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wykonawca dokonujący przebudowy lokalu użytkowego na lokal mieszkalny powinien wystawić fakturę korygującą stawkę VAT z 23% na 8%, do której ma zastosowanie art. 41 ust. 12 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2017, poz. 1221 z późn. zm.) po uzyskaniu pozwolenia na użytkowanie pomieszczeń na cele mieszkaniowe?

Powyższe pytanie doprecyzowano w uzupełnieniu z dnia 23 listopada 2018 r.

Czy uzyskanie interpretacji daje możliwość wystawienia, za wykonanie robót budowlanych polegających na przebudowie lokalu użytkowego na lokal na cele mieszkaniowe, przez wykonawcę faktury korygującej stawkę VAT z 23% na 8%, do której ma zastosowanie art. 41 ust. 12 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2017, poz. 1221, z późn. zm.)?

Zdaniem Wnioskodawcy, wykonanie prac mających na celu przebudowę lokalu na cele mieszkalne i otrzymanie decyzji o zmianie przeznaczenia lokalu, jest podstawą do zastosowania przez firmę wykonującą prace budowlane stawki VAT obniżonej na usługi zaliczone do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, o której mowa w art. 41 ust. 12 ustawy z dnia 11 marca 2011 r. o podatku od towarów usług (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz.1221, z późn.zm.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zauważyć jednak należy, że stosowanie obniżonych stawek podatku lub zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast wychodzenie poza wykładnię literalną jest niedopuszczalne. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji jedynie, gdy charakter czynności świadczonych przez niego w sposób jednoznaczny i nie budzący wątpliwości wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania stawki obniżonej czy zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Stosownie do art. 146a pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

W oparciu o art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Na podstawie art. 41 ust. 12a ustawy, przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11 (art. 2 pkt 12 ustawy).

Zgodnie z art. 41 ust. 12b ustawy, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²;
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².
   
   

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy, dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do rozumienia tych terminów przyjętego w języku potocznym.

Ponadto należy wskazać, że również w uchwale z dnia 24 czerwca 2013 r., sygn. akt I FPS 2/13 Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził że „czynności wymienione w art. 41 ust. 12 ustawy, w tym pojęcie modernizacji, zostały wprowadzone do tej ustawy w rozumieniu przyjętym w języku powszechnym. W takim znaczeniu modernizacja oznacza unowocześnienie, ulepszenie, udoskonalenie, podniesienie standardu obiektu budowlanego lub jego części”.

Według Słownika języka polskiego (Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 2005, str. 70, kol. 2), przez budowę należy rozumieć m.in. wznoszenie budowli, budowanie (…). Natomiast „budować” to znaczy wznosić budowle, pomieszczenia, ich części lub zespoły. Pojęcie „modernizacja” oznacza unowocześnienie i usprawnienie czegoś, natomiast „termomodernizacja” to modernizacja dotycząca ocieplenia budynku (pierwszy człon wyrazu wskazuje na związek z ciepłem tego, co oznacza człon drugi) – według internetowego słownika języka polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A.).

Natomiast „przebudowa” – zgodnie z ww. Słownikiem języka polskiego (str. 770, kol. 1) – to zmiana istniejącego stanu czegoś na inny; ulepszenie, poprawienie czegoś.

Budowa, modernizacja, przebudowa, podobnie jak w przypadku innych wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy czynności, powinny zatem dotyczyć elementów konstrukcyjnych obiektów lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

W znaczeniu słownikowym („Współczesny słownik języka polskiego”, red. Bogusław Dunaj, wyd. Langenscheidt Polska Sp. z o.o.), „remont” oznacza zespół czynności, w których wyniku przywraca się sprawność, wartość użytkową jakiegoś obiektu, urządzenia.

Natomiast w świetle art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów (Dz. U. z 2018 r., poz. 966), przez przedsięwzięcie termomodernizacyjne rozumie się przedsięwzięcie, którego przedmiotem jest:

1. ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie zapotrzebowania na energię dostarczaną na potrzeby ogrzewania i podgrzewania wody użytkowej oraz ogrzewania do budynków mieszkalnych, budynków zbiorowego zamieszkania oraz budynków stanowiących własność jednostek samorządu terytorialnego służących do wykonywania przez nie zadań publicznych,
2. ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie strat energii pierwotnej w lokalnych sieciach ciepłowniczych oraz zasilających je lokalnych źródłach ciepła, jeżeli budynki wymienione w lit. a, do których dostarczana jest z tych sieci energia, spełniają wymagania w zakresie oszczędności energii, określone w przepisach prawa budowlanego, lub zostały podjęte działania mające na celu zmniejszenie zużycia energii dostarczanej do tych budynków,
3. wykonanie przyłącza technicznego do scentralizowanego źródła ciepła, w związku z likwidacją lokalnego źródła ciepła, w wyniku czego następuje zmniejszenie kosztów pozyskania ciepła dostarczanego do budynków wymienionych w lit. a,
4. całkowita lub częściowa zamiana źródeł energii na źródła odnawialne lub zastosowanie wysokosprawnej kogeneracji.
   
   

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów, ustawa o podatku od towarów i usług, poprzez podanie klasyfikacji, odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zatem, dla celów podatku od towarów i usług stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316, z późn. zm.), stanowiącego usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Zgodnie z przepisami ww. rozporządzenia, w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne. Dział ten obejmuje grupy: 111 – Budynki mieszkalne jednorodzinne, 112 – Budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe oraz 113 – Budynki zbiorowego zamieszkania.

Analiza powołanych wyżej przepisów prawa podatkowego prowadzi zatem do wniosku, że warunkiem zastosowania 8% stawki, na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy, jest spełnienie dwóch przesłanek:

• zakres wykonywanych czynności musi dotyczyć budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części;
• budynki lub ich części, których dotyczą ww. czynności, muszą być zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.
  
  

Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że transakcja nie może korzystać z preferencyjnej, 8% stawki podatku.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina realizuje zadanie inwestycyjne polegające na przebudowie wraz ze zmianą sposobu użytkowania lokalu użytkowego po byłej stacji transformatorowej na lokal mieszkalny, w ramach zadania: „Przebudowa lokalu użytkowego (…) na cele mieszkaniowe”. Lokal znajduje się w budynku wielorodzinnym, tzw. bloku mieszkalnym. Powierzchnia lokalu wynosi 48,40 m².

Charakter przeprowadzanych prac wskazuje na wykonanie robót budowalnych (m.in. wykonanie podłóg, okładzin ściennych, montaż okien i drzwi, montaż wbudowanego wyposażenia) wraz z rozbudową wewnętrznych instalacji: elektrycznych, gazowych, wod.-kan. i c.o., dostosowujących lokal użytkowy po byłej stacji transformatorowej do lokalu mieszkalnego komunalnego. Lokal służył działalności opodatkowanej (23%), był wynajmowany pod stację transformatorową. Po zakończeniu budowy, Gmina (…) wystąpi o zmianę przeznaczenia lokalu na cele mieszkaniowe, co spowoduje, że najem będzie zwolniony od podatku od towarów i usług. Gminie nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych w związku z przebudową ww. lokalu. Gmina jest zamawiającym w zrozumieniu ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych. Według Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów przed przebudową lokal sklasyfikowany jest w Dziale 22 (rurociągi, linie telekomunikacyjne i elektroenergetyczne), a po przebudowie będzie w Dziale 11 (budynki mieszkalne).

Po zmianie przeznaczenia nieruchomości i przebudowie lokalu, powstanie samodzielny lokal mieszkalny. Czynności przebudowy lokalu na lokal mieszkalny realizowane zostały w ramach przebudowy zaliczonej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Po przebudowie lokal będzie wykorzystywany na cele mieszkaniowe.

W przedmiotowej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą zastosowania 8% stawki podatku VAT, do prac budowlanych realizowanych przez Wykonawcę w ramach realizacji zadania pn. „Przebudowa lokalu użytkowego (…) na cele mieszkaniowe”.

Jak wynika z wymienionych wyżej przepisów preferencyjna stawka podatku w wysokości 8% znajduje zastosowanie do usług budowlanych wykonywanych w obiektach budownictwa mieszkaniowego (z wyłączeniem lokali użytkowych) oraz w lokalach mieszkalnych znajdujących się w budynkach niemieszkalnych.

W świetle powyższych uregulowań należy uznać, że dla określenia właściwej stawki podatku VAT na usługi budowlane związane z przebudową i rozbudową obiektu budowlanego (lub jego części) uzasadnione jest odniesienie się do statusu obiektu budowlanego (jego części), który ma być efektem inwestycji.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa należy stwierdzić, że do całości prac budowlanych świadczonych na rzecz Wnioskodawcy, które będą dotyczyły – jak wskazał Wnioskodawca – robót budowalnych (m.in. wykonania podłóg, okładzin ściennych, montażu okien i drzwi, montażu wbudowanego wyposażenia) wraz z rozbudową wewnętrznych instalacji: elektrycznych, gazowych, wod.-kan. i c.o., dostosowujących lokal użytkowy po byłej stacji transformatorowej do lokalu mieszkalnego komunalnego, który objęty będzie społecznym programem mieszkaniowym można zastosować obniżoną stawkę podatku VAT w wysokości 8% zgodnie z art. 41 ust. 2 w zw. z art. 41 ust. 12 ustawy.

Zatem stawka preferencyjna – 8% będzie miała zastosowanie wówczas, gdy w wyniku przebudowy obiekt budowlany lub jego część będzie się kwalifikował do budynków mieszkalnych (dział 11 PKOB), przy czym klasyfikacja i zmiana przeznaczenia musi mieć odzwierciedlenie w stosownej dokumentacji (np. w zawartych umowach, czy też w decyzji o pozwoleniu na budowę).

Nadmienić przy tym należy, że odmienna interpretacja prowadziłaby do nieuzasadnionego różnicowania stawki VAT np. w odniesieniu do inwestycji polegającej na budowie budynku mieszkalnego, od inwestycji polegającej na przebudowie (rozbudowie) obiektu niezaliczonego do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, w wyniku której powstanie budynek mieszkalny lub lokal mieszkalny.

Podsumowując, wykonawca dokonujący przebudowy lokalu użytkowego na lokal mieszkalny powinien wystawić fakturę korygującą stawkę VAT z 23% na 8%, do której ma zastosowanie art. 41 ust. 12 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług po uzyskaniu pozwolenia na użytkowanie pomieszczeń na cele mieszkaniowe.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Należy podkreślić, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we własnym stanowisku Wnioskodawcy, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (oraz z opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.