2018.12.21 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-2.4012.565.2018.2.AP
z 21 grudnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 października 2018 r. (data wpływu 5 listopada 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 28 listopada 2018 r. (data wpływu 4 grudnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku cyklu szkoleń dla repatriantów w formie kursu językowego (język polski) oraz warsztatów „(…)” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 listopada 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku cyklu szkoleń dla repatriantów w formie kursu językowego (język polski) oraz warsztatów „(…)”. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 28 listopada 2018 r. poprzez wskazanie formy prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej oraz wskazanie sposobu doręczenia korespondencji.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

X jest placówką kształcenia ustawicznego, wpisaną do ewidencji niepublicznych szkół i placówek oświatowych przez Kuratora Oświaty a następnie przez Starostę Powiatowego na podstawie art. 168 ust. 10 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe oraz art. 217 § 2 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postepowania administracyjnego (aktualne zaświadczenie zostało wydane 3 lipca 2018 r., które potwierdza, że Wnioskodawca jest placówką kształcenia ustawicznego, a zatem jednostką objętą systemem oświaty – art. 2 pkt 4 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe w rozumieniu przepisów o systemie oświaty) czyli zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług Wnioskodawca jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe, w zakresie kształcenia i wychowania i świadczone usługi są usługami w zakresie kształcenia.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca świadczy usługi: od 10 stycznia 1995 r. w zakresie pozaszkolnych form edukacji gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 85.59 B), od 30 stycznia 2012 r. Wnioskodawca został wpisany do rejestru podmiotów prowadzących Agencję Zatrudnienia (PKWiU 78.30 Z). Na podstawie wpisu do ewidencji gospodarczej Wnioskodawca posiada uprawnienia szkoły publicznej na czas nieokreślony, w ramach których prowadzi 3-letnie liceum ogólnokształcące, 2-letnie liceum uzupełniające ogólnokształcące, szkołę policealną. Na podstawie wpisu do Ewidencji Niepublicznych Placówek Doskonalenia Nauczycieli Wnioskodawca prowadzi Ośrodek Doskonalenia Nauczycieli. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca uzyskuje dochody z tytułu wynajmu nieruchomości dzierżawionych (PKWIU 68.20 Z). Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Zainteresowany nie jest podatnikiem posiadającym akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe, w zakresie kształcenia i wychowania. Wnioskodawca uzyskuje przychody z tytułu sprzedaży opodatkowanej – wynajem dzierżawionych sal wykładowych, pomieszczeń, z tytułu prowadzenia Agencji Zatrudnienia jak również przychody zwolnione – prowadzenie 3-letniego liceum ogólnokształcącego, 2-letniego liceum uzupełniającego ogólnokształcącego, szkoły policealnej, z tytułu organizowanych kursów i szkoleń kończących się egzaminem, a uczestnik otrzymuje zaświadczenie, świadectwo kwalifikacyjne oraz uprawnienia państwowe w zależności od celu i rodzaju kursu np. szkolenia BHP, obsługi urządzeń, instalacji i sieci elektroenergetycznych, eksploatacji urządzeń wytwarzających, przetwarzających i zużywających ciepło, obsługi wózków widłowych, spawania metodą TIG i MAG, pedagogicznych dla instruktorów praktycznej nauki zawodu, obsługi komputerów.

Placówka zgodnie ze statutem podpisała umowę na przygotowanie i przeprowadzenie cyklu szkoleń dla repatriantów w postaci kursu językowego (język polski) oraz warsztatów „(…)”. Wszystkie szkolenia i kursy Wnioskodawca wykonuje jako jednostka kształcenia ustawicznego, o której mowa w art. 2 pkt 4 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe, czyli jako jednostka objęta systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty w zakresie kształcenia i wychowania, wpisana do ewidencji niepublicznych szkół i placówek oświatowych przez Kuratora Oświaty w Y, a następnie przez Starostę Powiatowego w Z na podstawie art. 168 ust. 10 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe oraz art. 217 § 2 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postepowania administracyjnego. Świadczone usługi są usługami w zakresie kształcenia i wychowania. Nie jest przy tym konieczne, by usługi w zakresie kształcenia były jednocześnie usługami wychowania.

W uzupełnieniu do wniosku z dnia 28 listopada 2018 r. Wnioskodawca wskazał, że:

W przedmiotowej sprawie Zainteresowanym/Wnioskodawcą jest Pan (…).
X – jest to jednoosobowa działalność gospodarcza prowadzona przez Pana (…).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy X może zastosować zwolnienie od podatku VAT na cykl szkoleń dla repatriantów w postaci kursu językowego (język polski) oraz warsztatów „(…)” zgodnie z art. 43 ustawy z dnia 11 marca 2014 r. o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów usług, który zwalnia od podatku usługi świadczone przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty w zakresie kształcenia i wychowania Wnioskodawca uważa, ze może korzystać ze zwolnienia na prowadzenie cyklu szkoleń dla repatriantów w postaci kursu językowego (język polski) oraz warsztatów „(…)” ponieważ Wnioskodawca jest wpisany do ewidencji niepublicznych szkół i placówek oświatowych na mocy ustawy z dnia 14 grudnia 2016 roku Prawo oświatowe. Wnioskodawca jest placówką kształcenia ustawicznego i usługi które świadczy są usługami w zakresie kształcenia i wychowania. Nie jest przy tym konieczne, by usługa w zakresie kształcenia była jednocześnie usługą w zakresie wychowania. Na podstawie przedmiotowego przepisu zwolnieniem od podatku mogą być objęte zarówno usługi w zakresie kształcenia jak i usługi w zakresie wychowania. Jednocześnie prowadzone szkolenia są finansowane ze środków publicznych. Środki te pochodzą z Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji. Wnioskodawca informuje również, że język polski jest niewątpliwie językiem obcym dla przyjeżdzających repatriantów i może również korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 28 usługi nauczania języków obcych. Szkolenia odbywają się zgodnie ze statutem Placówki. W statucie Wnioskodawca ma następujący zapis: „Cele i zadania Placówki:

Celem działalności edukacyjnej, prowadzonej przez Placówkę jest umożliwienie osobom dorosłym podnoszenie kwalifikacji zawodowych oraz doskonalenie wiedzy w formach pozaszkolnych.
Placówka prowadzi kształcenie w formach pozaszkolnych na kursach i warsztatach/szkoleniach z zakresu:
- pogłębiania i uzupełniania posiadanych kwalifikacji zawodowych,
- zdobywania nowej wiedzy, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w kierunku uruchomienia własnych firm i warsztatów,
- praktycznego wdrożenia umiejętności,
- rozwijania zainteresowań pozazawodowych i prozawodowych,
- nauki etycznego postępowania w zawodzie,
- nauki języków obcych,
- przygotowania i przeprowadzania egzaminu certyfikującego poziom znajomości języka obcego zgodnie z Europejskim Systemem Kształcenia Językowego,
- przygotowania i przeprowadzenia egzaminu certyfikującego umiejętności komputerowe ECOL,
- przygotowania do egzaminów z zakresu szkoły średniej, maturalnych oraz na uczelnie wyższe oraz innych egzaminów państwowych,
- nabywania, pogłębiania i uzupełniania znajomości języka polskiego, wiedzy z historii oraz wiedzy o społeczeństwie,
- przygotowania i przeprowadzania egzaminu certyfikującego poziom znajomości języka polskiego zgodnie z Europejskim Systemem Kształcenia Językowego.
Kurs jest formą kształcenia o czasie trwania nie krótszym niż 30 godzin zajęć edukacyjnych, której ukończenie umożliwia uzyskanie lub uzupełnienie wiedzy ogólnej i umiejętności, realizowaną zgodnie z programem nauczania, przyjętym przez organizatora kształcenia.
Warsztat/szkolenie jest formą kształcenia o czasie trwania nie krótszym niż 5 godzin zajęć edukacyjnych, której ukończenie umożliwia uzyskanie lub uzupełnienie wiedzy na określony temat, realizowaną zgodnie z programem przyjętym przez organizatora kształcenia.
Placówka stosuje i upowszechnia nowatorskie rozwiązania programowo-metodyczne i organizacyjne oraz posiada narzędzia monitorowania jakości prowadzonego kształcenia”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zauważyć należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z tym, usługa podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Stosownie do treści art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i ust. 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast, w myśl art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku dla niektórych czynności.

I tak, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe, w zakresie kształcenia i wychowania,
uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo-rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

‒ oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

W myśl art. 43 ust. 17 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Stosownie do treści art. 43 ust. 17a ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

Powyższa regulacja stanowi odzwierciedlenie prawa unijnego, gdyż w świetle art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L. z 11.12.2006, Nr 347, s. 1, z późn. zm.), zwolnione jest kształcenie dzieci lub młodzieży, kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

Cytowany przepis umiejscowiony został w rozdziale 2 tego aktu, zatytułowanym „Zwolnienia dotyczące określonych czynności wykonywanych w interesie publicznym”, co oznacza, że usługi szkoleniowe na gruncie Dyrektywy 2006/112/WE Rady podlegają zwolnieniu od podatku wyłącznie, gdy są wykonywane w interesie publicznym, tzn. wypełniają obowiązki, jakie ciążą na danym państwie wobec jego obywateli.

W tym kontekście wskazać należy – co wielokrotnie podkreślał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej – że zakres zwolnień przewidzianych w Dyrektywie 2006/112/WE Rady nie może być interpretowany w sposób rozszerzający. Czynności zwolnione zgodnie z Dyrektywą 2006/112/WE Rady stanowią autonomiczne pojęcia prawa wspólnotowego, a ich ujednolicona interpretacja ma służyć unikaniu rozbieżności w stosowaniu systemu podatku od wartości dodanej w poszczególnych państwach członkowskich. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem „pojęcia używane do opisania zwolnień wymienionych w art. 13 Szóstej Dyrektywy powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ stanowią one odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda dostawa towarów i każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika” (wyrok TSUE z dnia 19 listopada 2009 r. C-461/08 w sprawie Don Bosco Onroerend Goed BV).

Odnosząc się do powyższego wskazać należy, że zgodnie z ww. art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy, zwolnione od podatku są usługi świadczone przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy Prawo oświatowe, w zakresie kształcenia i wychowania oraz dostawa towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane. Ograniczenie umożliwiające skorzystanie z niniejszego zwolnienia ma zatem charakter przedmiotowo-podmiotowy. Aby możliwe było skorzystanie z niniejszego zwolnienia nie wystarczy by dany podmiot był jednostką objętą systemem oświaty, podmiot ten musi świadczyć usługi w zakresie kształcenia i wychowania. Nie jest przy tym konieczne, by usługa w zakresie kształcenia była jednocześnie usługą w zakresie wychowania. Na podstawie przedmiotowego przepisu zwolnieniem od podatku mogą być objęte zarówno usługi w zakresie kształcenia, jak i usługi w zakresie wychowania.

Powyższy przepis ma jednak zastosowanie wyłącznie do tych usług, które są przedmiotem zakresu działania podmiotu jako jednostki objętej systemem oświaty, tj. w ramach uzyskanego wpisu.

Określając krąg usług objętych zwolnieniem na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług ustawodawca odwołał się do przepisów ustawy Prawo oświatowe.

Zgodnie z art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe (Dz. U. z 2018 r., poz. 996, z późn. zm.), system oświaty obejmuje szkoły:

podstawowe, w tym: specjalne, integracyjne, z oddziałami przedszkolnymi, integracyjnymi, specjalnymi, przysposabiającymi do pracy, dwujęzycznymi, sportowymi i mistrzostwa sportowego, sportowe i mistrzostwa sportowego,
ponadpodstawowe, w tym: specjalne, integracyjne, dwujęzyczne, z oddziałami integracyjnymi, specjalnymi, dwujęzycznymi, sportowymi i mistrzostwa sportowego, sportowe, mistrzostwa sportowego, rolnicze, leśne, morskie, żeglugi śródlądowej oraz rybołówstwa,
artystyczne.

System oświaty obejmuje placówki kształcenia ustawicznego, placówki kształcenia praktycznego oraz ośrodki dokształcania i doskonalenia zawodowego, umożliwiające uzyskanie i uzupełnienie wiedzy, umiejętności i kwalifikacji zawodowych – art. 2 pkt 4 ustawy Prawo oświatowe.

Zgodnie z art. 4 pkt 30 ustawy Prawo oświatowe, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa bez bliższego określenia o kształceniu ustawicznym – należy przez to rozumieć kształcenie w szkołach dla dorosłych, a także uzyskiwanie i uzupełnianie wiedzy, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych przez osoby, które spełniły obowiązek szkolny.

Na podstawie art. 8 ust. 1 ww. ustawy, szkoła i placówka może być szkołą i placówką publiczną albo niepubliczną.

Stosownie do art. 8 ust. 2 ustawy Prawo oświatowe, szkoła i placówka, z zastrzeżeniem ust. 4-13, może być zakładana i prowadzona przez:

jednostkę samorządu terytorialnego;
inną osobę prawną;
osobę fizyczną.

W myśl art. 117 ust. 1 ustawy Prawo oświatowe, kształcenie ustawiczne jest organizowane i prowadzone w:

publicznych i niepublicznych szkołach dla dorosłych,
publicznych i niepublicznych placówkach kształcenia ustawicznego, placówkach kształcenia praktycznego, ośrodkach dokształcania i doskonalenia zawodowego

– z zastrzeżeniem ust. 2.

Zgodnie z art. 117 ust. 2 ustawy Prawo oświatowe, kwalifikacyjne kursy zawodowe mogą być prowadzone przez:

publiczne szkoły prowadzące kształcenie zawodowe – w zakresie zawodów, w których kształcą, oraz w zakresie obszarów kształcenia, do których są przypisane te zawody;
niepubliczne szkoły o uprawnieniach szkół publicznych prowadzące kształcenie zawodowe – w zakresie zawodów, w których kształcą, oraz w zakresie obszarów kształcenia, do których są przypisane te zawody;
publiczne i niepubliczne placówki i ośrodki, o których mowa w ust. 1 pkt 2;
instytucje rynku pracy, o których mowa w art. 6 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2016 r. poz. 645, z późn. zm.), prowadzące działalność edukacyjno-szkoleniową;
podmioty prowadzące działalność oświatową, o której mowa w art. 170 ust. 2.

Kształcenie ustawiczne może być prowadzone jako stacjonarne lub zaoczne, a także z wykorzystaniem metod i technik kształcenia na odległość – art. 117 ust. 3 ustawy Prawo oświatowe.

Osoby prawne i osoby fizyczne mogą zakładać szkoły i placówki niepubliczne po uzyskaniu wpisu do ewidencji prowadzonej przez jednostkę samorządu terytorialnego obowiązaną do prowadzenia odpowiedniego typu publicznych szkół i placówek – art. 168 ust. 1 ustawy Prawo oświatowe.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest placówką kształcenia ustawicznego, wpisaną do ewidencji niepublicznych szkół i placówek oświatowych. Wnioskodawca jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe, w zakresie kształcenia i wychowania.

Wnioskodawca zgodnie ze statutem podpisał umowę na przygotowanie i przeprowadzenie cyklu szkoleń dla repatriantów w postaci kursu językowego (język polski) oraz warsztatów „(…)”. Wszystkie szkolenia i kursy Wnioskodawca wykonuje jako jednostka kształcenia ustawicznego, o której mowa w art. 2 pkt 4 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe, czyli jako jednostka objęta systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty w zakresie kształcenia i wychowania, wpisana do ewidencji niepublicznych szkół i placówek oświatowych przez Kuratora Oświaty, a następnie przez Starostę Powiatowego w Z na podstawie art. 168 ust. 10 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe oraz art. 217 § 2 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postepowania administracyjnego. Świadczone usługi są usługami w zakresie kształcenia i wychowania.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii zwolnienia od podatku świadczonych przez niego usług w postaci cyklu szkoleń dla repatriantów w formie kursu językowego (język polski) oraz warsztatów „Historia, tradycje i zwyczaje polskie”.

W rozpatrywanej sprawie Wnioskodawca wskazał, że jest placówką kształcenia ustawicznego, wpisaną do ewidencji niepublicznych szkół i placówek oświatowych przez Kuratora Oświaty. Wnioskodawca jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe.

Zatem, jeżeli przedmiotowy cykl szkoleń dla repatriantów w formie kursu językowego (język polski) oraz warsztatów „(…)” realizowany jest przez Zainteresowanego jako jednostkę objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy Prawo oświatowe, to wówczas zastosowanie w sprawie znajdzie zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy, przy czym przedmiotowe zwolnienie dotyczyć będzie tylko i wyłącznie tych usług, które Wnioskodawca wskazał we wpisie do ewidencji placówek oświatowych. W zakresie tylko tych usług Wnioskodawca działa jako jednostka objęta systemem oświaty w rozumieniu ustawy Prawo oświatowe, a w konsekwencji tylko w tym zakresie jest podmiotem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy.

Podsumowując, cykl szkoleń dla repatriantów w formie kursu językowego (język polski) oraz warsztatów „(…)” korzysta ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin