Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-2.4012.852.2018.1.AW
z 3 stycznia 2019 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 listopada 2018 r. (data wpływu 14 listopada 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia „prewspółczynnika” (wynikającego z art. 86 ust. 2a ustawy i rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r.) oraz proporcji (wynikającej z art. 90 ust. 3 ustawy), które należy zastosować przy odliczaniu podatku naliczonego od inwestycji przekazanych jednostkom budżetowym - jest prawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 14 listopada 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia „prewspółczynnika” (wynikającego z art. 86 ust. 2a ustawy i rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r.) oraz proporcji (wynikającej z art. 90 ust. 3 ustawy), które należy zastosować przy odliczaniu podatku naliczonego od inwestycji przekazanych jednostkom budżetowym.


We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.


Powiat jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT i z dniem 1 stycznia 2017 r. dokonał centralizacji rozliczeń VAT ze swoimi jednostkami organizacyjnymi. Powiat wykonuje zadania własne (określone w art. 4 ustawy o samorządzie powiatowym) samodzielnie lub poprzez powołane samorządowe jednostki budżetowe. Wykonując we własnym imieniu i na własny rachunek czynności spełniające definicję działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, Powiat działa w charakterze podatnika VAT.

W celu wykonywania zadań własnych Powiat będzie realizował inwestycje, które następnie nieodpłatnie przekaże swoim jednostkom budżetowym. Powiat będzie ponosił wydatki dotyczące inwestycji, jak również może ponosić wydatki bieżące po oddaniu inwestycji do użytkowania, np. w przypadku przeprowadzenia remontu po zakończeniu realizacji procesu inwestycyjnego.

Faktury dotyczące wydatków inwestycyjnych będą wystawione na rzecz Powiatu, odbiorcą faktur będzie Starostwo Powiatowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jednostki organizacyjne Powiatu będą wykorzystywały inwestycje zarówno do prowadzenia działalności gospodarczej (opodatkowanej i zwolnionej z VAT), jak również do działalności innej niż gospodarcza (pozostającej poza systemem VAT). Powiat nie będzie w stanie dokonać tzw. alokacji bezpośredniej, tj. nie będzie w stanie przyporządkować ponoszonych wydatków inwestycyjnych i wydatków bieżących powstałych po oddaniu inwestycji do użytkowania do konkretnego rodzaju wykonywanej działalności, tj. do czynności opodatkowanych VAT, zwolnionych z VAT lub niepodlegających ustawie o VAT.

W świetle art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Przepis art. 86 ust. 22 ustawy o VAT precyzuje, iż minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego.

Dla jednostek samorządu terytorialnego sposób ten został określony w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. Zgodnie z § 2 pkt 8 ww. rozporządzenia, ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o jednostkach organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego rozumie się przez to: urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego, jednostkę budżetową, zakład budżetowy.

W myśl § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia, w przypadku jednostki samorządu terytorialnego sposób określenia proporcji ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego.


Jako sposób określenia proporcji uznaje się w przypadku urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego sposób ustalony według wzoru:


X = (AX100)/DUJST


gdzie poszczególne symbole oznaczają:


X - proporcję określoną procentowo, zaokrągloną w górę do najbliższej liczby całkowitej,

A - roczny obrót z działalności gospodarczej zrealizowany przez urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego, stanowiący część rocznego obrotu jednostki samorządu terytorialnego z działalności gospodarczej,

DUJST - dochody wykonane urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego.


Jako sposób określenia proporcji uznaje się w przypadku jednostki budżetowej sposób ustalony według wzoru:


X = (AX100)/D


gdzie poszczególne symbole oznaczają:


X - proporcję określoną procentowo, zaokrągloną w górę do najbliższej liczby całkowitej,

A - roczny obrót z działalności gospodarczej zrealizowany przez jednostkę budżetową, stanowiący część rocznego obrotu jednostki samorządu terytorialnego z działalności gospodarczej,

D - dochody wykonane jednostki budżetowej.


Uregulowania zawarte w art. 90 ustawy o podatku od towarów i usług, stanowią uzupełnienie przepisów art. 86 ustawy.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Ww. proporcję (współczynnik VAT) ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

W myśl art. 90 ust. 10a, w przypadku jednostki samorządu terytorialnego proporcję, ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego.

Powiat ma wątpliwości czyje wskaźniki powinien zastosować przy odliczaniu podatku naliczonego od inwestycji i wydatków bieżących powstałych po oddaniu inwestycji do użytkowania, tj. „prewspółczynnik” (wynikający z art. 86 ust. 2a ustawy o VAT oraz z rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r.) oraz proporcję (wynikającą z art. 90 ust. 3 ustawy) - Powiatu jako Inwestora, czy jednostki budżetowej, której Powiat bezpłatnie przekaże inwestycję.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.


Czy po centralizacji rozliczeń podatku VAT, Powiat realizując inwestycje, które przekaże nieodpłatnie swoim jednostkom budżetowym powinien odliczać podatek naliczony od poniesionych wydatków inwestycyjnych i wydatków bieżących powstałych po oddaniu inwestycji do użytkowania stosując „prewspółczynnik” jednostki budżetowej (o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT oraz w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r.) oraz proporcję jednostki budżetowej (o której mowa w art. 90 ust. 3 ustawy o VAT), która będzie wykorzystywała przekazaną inwestycję do czynności gospodarczych (opodatkowanych i zwolnionych z VAT) oraz do czynności pozostających poza działalnością gospodarczą (niepodlegających VAT)?


Zdaniem Wnioskodawcy: dokonując odliczania podatku naliczonego od inwestycji, które następnie zostaną nieodpłatnie przekazane jednostkom budżetowym oraz ponosząc wydatki bieżące powstałe po oddaniu inwestycji do użytkowania, Powiat powinien zastosować „prewspółczynnik” (o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT i w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r.) wyliczony dla jednostki budżetowej oraz proporcję (o której mowa w art. 90 ustawy o VAT), obliczoną dla jednostki budżetowej, która będzie wykorzystywała przekazaną inwestycję do czynności opodatkowanych, zwolnionych z podatku oraz do czynności niepodlegających ustawie o VAT.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.


Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Informuje się, że niniejszą interpretację wydano na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, to interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.


Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:


  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.


Stosownie natomiast do treści art. 14na § 2 ww. ustawy, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.


Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.


Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj