Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-2.4011.425.2018.2.AK
z 12 października 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 29 lipca 2018 r. (data wpływu 6 sierpnia 2018 r.) oraz piśmie z dnia 12 września 2018 r. stanowiącym odpowiedź na wezwanie organu z dnia 31 sierpnia 2018 r. Nr 0114-KDIP3-2.4011.425.2018.1.AK o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości odliczenia w zeznaniu rocznym podatku zapłaconego w Szwajcarii od zryczałtowanego podatku z tytułu otrzymanych odsetek– jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 sierpnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości odliczenia w zeznaniu rocznym podatku zapłaconego w Szwajcarii od zryczałtowanego podatku z tytułu otrzymanych odsetek.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni ma obywatelstwo polskie i jest polskim rezydentem. Od 1996 roku mieszka na stałe w Polsce. Oszczędności, które Wnioskodawczyni zgromadziła w USA i RPA przed 1996 rokiem ulokowała w banku w Szwajcarii i z tego tytułu Wnioskodawczyni uzyskuje odsetki, które wynikają z inwestycji w fundusze. Inwestycje w fundusze dokonywane są za pośrednictwem tego banku. Bank dokonuje całkowitego rozliczenia i przesyła Wnioskodawczyni zbiorczą informację o wysokości uzyskanego dochodu i pobranego podatku a także opłaty bankowej po zakończeniu roku. Wnioskodawczyni nigdy nie była rezydentem Szwajcarii Od 1996 roku Wnioskodawczyni nie posiada certyfikatu rezydencji podatkowej potwierdzającego miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w innym państwie niż Polska. Inwestycja, którą Wnioskodawczyni posiada w banku w Szwajcarii nie jest związana z działalnością gospodarczą. Przed złożeniem zeznania w Urzędzie Skarbowym Wnioskodawczyni zadzwoniła do Krajowej Informacji Skarbowej i zapytała jak należy stosować konwencje w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, a w szczególności art. 23 pkt 1 lit b. Wnioskodawczyni została poinformowana, że może odliczyć podatek dochodowy zapłacony w Szwajcarii w tej części, która przypada na dochód uzyskany w Szwajcarii.

Pismem z dnia 31 sierpnia 2018 r. Nr 0114-KDIP3-2.4011.425.2018.1.AK wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia braków wniosku poprzez doprecyzowanie stanu faktycznego o wskazanie:

• co stanowiło dochód Wnioskodawczyni w latach 2013-2016, czy były to tylko odsetki od inwestycji w fundusze, czy Wnioskodawczyni uzyskała również zysk ze sprzedaży jednostek uczestnictwa w fundusze,
• czy Wnioskodawczyni przedstawiła certyfikat rezydencji podatkowej w banku w Szwajcarii, w jakiej wysokości został pobrany podatek u źródła tj. w Szwajcarii.
• Sprecyzowanie/ zadanie pytania dotyczącego przepisów prawa materialnego.
• Przedstawienie własnego stanowiska adekwatnego do zadanego pytania.
  
  

Pismem z dnia 12 września 2018 r. ( data wpływu 18 września 2018 r.) w ustalonym terminie Wnioskodawczyni uzupełniła braki, wskazując:.

Wnioskodawczyni wskazała, że dochód, który uzyskała w latach 2013-2016 ze Szwajcarii dotyczył tylko inwestycji w fundusze i z tego tytułu Wnioskodawczyni uzyskała odsetki. Wnioskodawczyni nie pamięta czy przedstawiła certyfikat rezydencji w Szwajcarii. Podatek u źródła w Szwajcarii został pobrany według stawki 35%. Pytanie przedstawiono poniżej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawczyni może odliczyć podatek dochodowy zapłacony w Szwajcarii przypadający na dochód uzyskany ze Szwajcarii bez względu na sposób poboru podatku (art. 2 pkt 1 konwencji), czy też musi zapłacić podatek od tych odsetek, które zostały opodatkowane w Szwajcarii?

Zdaniem Wnioskodawczyni - konwencja zawarta z konfederacją Szwajcarską miała na celu unikanie podwójnego opodatkowania bez względu na sposób poboru podatku (art. 2 pkt 1). Dlatego też Wnioskodawczyni zgadza się z interpretacją postanowień art. 23 pkt 1 lit b konwencji dotyczącej unikania podwójnego opodatkowania, jaka uzyskała na infolinii Krajowej Informacji Skarbowej. Wnioskodawczyni uważa, że ma prawo odliczenia podatku dochodowego zapłaconego w Szwajcarii w tej części, która przypada na dochód uzyskany w Szwajcarii.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Z analizy stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną, będącą polskim rezydentem podatkowym w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawczyni uzyskała dochód z odsetek z tytułu inwestycji w fundusze za pośrednictwem banku w Szwajcarii. Z tego tytułu Wnioskodawczyni bank szwajcarski pobrał w Szwajcarii podatek w wysokości 35%.

Wskazać należy, że zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1509 ze zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Jak wynika z art. 3 ust. 1a wyżej powołanej ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

W świetle art. 4a ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ww. przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W przedmiotowej sprawie zastosowanie znajduje Konwencja między Rzecząpospolitą Polską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzona w Bernie dnia 2 września 1991 r. (Dz. U. z 1993 r. Nr 22, poz. 92 z późn. zm.).

W myśl zaś art. 30a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od uzyskanych dochodów (przychodów) pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 52a, z odsetek lub innych przychodów od środków pieniężnych zgromadzonych na rachunku podatnika lub w innych formach oszczędzania, przechowywania lub inwestowania, prowadzonych przez podmiot uprawniony na podstawie odrębnych przepisów, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 5.

Stosownie natomiast do art. 30a ust. 2 ww. ustawy, przepisy ust. 1 pkt 1-5 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.

Na podstawie art. 30a ust. 9 ww. ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 3 ust. 1, uzyskujący poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej przychody (dochody) określone w ust. 1 pkt 1-5, od zryczałtowanego podatku obliczonego zgodnie z ust. 1, od tych przychodów (dochodów), odliczają kwotę równą podatkowi zapłaconemu za granicą, jednakże odliczenie to nie może przekroczyć kwoty podatku obliczonego od tych przychodów (dochodów) przy zastosowaniu stawki 19%.

Na mocy art. 30a ust. 11 ww. ustawy, kwoty zryczałtowanego podatku obliczonego od przychodów (dochodów), o których mowa w ust. 1 pkt 1-5, uzyskanych poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej oraz kwoty podatku zapłaconego za granicą, o których mowa w ust. 9 i 10, podatnicy są obowiązani wykazać w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1 lub 1a.

Zgodnie z treścią art. 11 ust. 1 ww. Konwencji, odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i wypłacane są osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Jednakże, takie odsetki mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z prawem tego Państwa, ale jeżeli osoba uprawniona do odsetek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5 procent kwoty brutto tych odsetek (art. 11 ust. 2 Konwencji).

W myśl art. 11 ust. 3 Konwencji, użyte w tym artykule określenie „odsetki” oznacza dochody z wszelkiego rodzaju roszczeń wynikających z długów, zarówno zabezpieczonych, jak i nie zabezpieczonych prawem zastawu hipotecznego lub prawem udziału w zyskach dłużnika, a w szczególności dochody z pożyczek publicznych oraz dochody z obligacji lub skryptów dłużnych, włącznie z premiami i nagrodami mającymi związek z takimi skryptami dłużnymi, obligacjami lub pożyczkami. Opłaty karne z tytułu opóźnionej zapłaty nie będą uważane w rozumieniu niniejszego artykułu za odsetki.

Z powyższego wynika, że państwu, w którym powstają odsetki (w tym przypadku Szwajcaria), z zastrzeżeniem warunków określonych w art. 11 ww. umowy, przysługuje prawo do ich opodatkowania, zgodnie z prawem tego państwa. Jednocześnie przepis art. 11 ust. 2 ww. umowy przewiduje ograniczenie tego opodatkowania w państwie źródła, a mianowicie podatek w ten sposób pobierany nie może przekroczyć 5% kwoty brutto tych odsetek.

W myśl art. 23 ust. 1 lit. b) ww. Konwencji, jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami artykułów 10, 11, 12 oraz 13 może być opodatkowany w Szwajcarii, Polska zezwoli na odliczenie od podatku od dochodu tej osoby, kwoty równej podatkowi zapłaconemu w Szwajcarii. Jednakże takie odliczenie nie może przekroczyć tej części podatku, obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która przypada na dochód uzyskany w Szwajcarii.

Reasumując, stwierdzić należy, że dochód z tytułu odsetek wypłaconych przez bank z siedzibą w Szwajcarii na rzecz Wnioskodawczyni, będącej polskim rezydentem podatkowym, podlega opodatkowaniu w Polsce w wysokości 19% kwoty brutto odsetek. Dochód ten podlega również opodatkowaniu w państwie ich powstania, tj. w Szwajcarii, przy czym w celu uniknięcia podwójnego opodatkowaniu należy zastosować metodę unikania podwójnego opodatkowania określoną w powołanym wyżej art. 22 ust. 2 pkt b) Konwencji (tzw. metodę proporcjonalnego odliczenia), której nie można interpretować w oderwaniu od cytowanego wyżej art. 11 ust. 2 Konwencji.

W konsekwencji, od podatku obliczonego wg stawki podatkowej, która wynosi 19%, odejmuje się podatek zapłacony za granicą, jednakże odliczenie to nie może przekroczyć 5% kwoty brutto odsetek. Wskazać bowiem należy, że art. 11 ust. 2 Konwencji wprowadza wprost ograniczenie procentowe co do wysokości podatku, jaki może maksymalnie zostać pobrany z tytułu odsetek uzyskiwanych w Szwajcarii przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Polsce.

Zatem na gruncie analizowanej sprawy Wnioskodawczyni może od polskiego 19% podatku odliczyć – zgodnie z zapisami ww. Konwencji – wyłącznie 5% kwoty brutto odsetek, podatek do zapłaty w Polsce wynosi 14%.

Treść art. 11 ust. 2 Konwencji daje możliwość osobie uprawnionej do odsetek mającej miejsce zamieszkania w Polsce zapłacenia podatku w Szwajcarii w wysokości nieprzekraczającej 5% kwoty brutto odsetek – po przedstawieniu płatnikowi certyfikatu rezydencji potwierdzającego miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce.

Jeżeli podatnik nie korzysta z tego uprawnienia w momencie poboru przez płatnika podatku od danego przychodu, a faktycznie dysponuje przedmiotowym certyfikatem rezydencji, ma możliwość ubiegania się o zwrot podatku od nadwyżki ponad 5% kwoty odsetek brutto w Szwajcarii.

To, że płatnik w Szwajcarii pobrał podatek od uzyskanych przez Wnioskodawczynię przychodów z odsetek w wysokości wyższej niż wynika to z treści art. 11 ust. 2 Konwencji, tj. wyższej niż 5% uzyskanych przez Wnioskodawczynię odsetek, nie upoważnia Wnioskodawczyni do odliczenia od zryczałtowanego podatku w Polsce w wysokości 19% przychodu (dochodu) z odsetek - podatku pobranego zagranicą w wysokości 19% i wyżej, tj. w wysokości innej aniżeli wynika to z treści art. 11 ust. 2 Konwencji.

W świetle powyższych wyjaśnień stanowisko Wnioskodawczyni, w którym stwierdza, że może odliczyć podatek dochodowy zapłacony w Szwajcarii w tej części, która przypada na dochód uzyskany w Szwajcarii uznać należy za nieprawidłowe, bowiem Wnioskodawczyni może od polskiego 19% podatku odliczyć – zgodnie z zapisami ww. Konwencji – wyłącznie 5% kwoty brutto odsetek.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.