Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-2.4011.459.2018.1.MM
z 12 października 2018 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 oraz art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 10 sierpnia 2018 r. (data wpływu 21 sierpnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie powstania przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia w postaci poczynionych nakładów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE


W dniu 21 sierpnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie powstania przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia w postaci poczynionych nakładów.


We wniosku złożonym przez:


  • Zainteresowanego będącego stroną postępowania: Pani S. Z.
  • Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania: A. Sp. z o.o.

Przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.


Cztery osoby fizyczne (z których jedną jest Wnioskodawca) - dwa małżeństwa (dalej łącznie zwane: Właścicielami) - są współwłaścicielami dwóch działek gruntu posadowionych obok siebie w miejscowości S., gmina M. (dalej zwane pojedynczo: Grunt 1 oraz Grunt 2; dalej zwane łącznie: Gruntem). Prawo współwłasności Nieruchomości należy do majątku wspólnego małżonków. Nabycie Gruntu przez Właścicieli nastąpiło przed rokiem 2000. Od tego czasu Grunt stanowił składnik majątku osobistego i nigdy nie był wykorzystywany przez Właścicieli w ramach działalności gospodarczej.

Właściciele zawarli najpierw w 2001 r. (aneksowaną w 2002 r.) na czas określony umowę dot. Gruntu 1, a następnie w 2007 r. na czas określony umowę dot. Gruntu 2 - nazwane i uregulowane jako umowy użyczenia (dalej zwane łącznie: Umową Użyczenia) ze spółką A. Sp. z o.o. z siedzibą w S. (dalej zwaną: Spółką), tj. Zainteresowanym niebędącym stroną postępowania w przedmiocie niniejszego wniosku, w której część Właścicieli - tj. mężowie (w tym Wnioskodawca) - posiadają łącznie większościowy pakiet udziałów. Na podstawie Umowy Użyczenia Spółka korzysta z Gruntu, dokonując jedynie płatności równowartości podatku od nieruchomości od gruntu (Gruntu 1 oraz Gruntu 2) należnego w stosunku do Właścicieli. Jednocześnie Właściciele udzielili w Umowie Użyczenia zgody dla Spółki na dysponowanie Gruntem na cele budowlane.

Mając ww. uprawnienie wynikające z Umowy Użyczenia, Spółka dokonała w ciągu dotychczasowego obowiązywania umowy dot. Gruntu 1 oraz Gruntu 2 naniesień na Gruncie, tj. Spółka wybudowała budynki, drogi, place, oświetlenie itp (dalej łącznie zwane: Naniesieniami). Wybudowane m.in. budynki i budowle (Naniesienia) stanowią odrębny i samodzielny zakład w przedsiębiorstwie Spółki. Wzniesione Naniesienia zajmuje większą część Gruntu 1 oraz Gruntu 2, a w związku z tym pozostała część tych Gruntów nie przedstawia dla Właścicieli gospodarczej wartości. Według ksiąg rachunkowych Spółki, wartość netto Naniesień na dzień 28 lipca 2018 r. wynosiła kwotę X zł, natomiast wartość rynkowa tych Naniesień wynosiła na ten dzień kwotę Y zł, wyższą od kwoty X zł. Ponadto, Właściciele nie dokonali we własnym zakresie żadnych nakładów na Gruncie, a zatem wszystkie istniejące nakłady na Gruncie zostały sfinansowane przez Spółkę.

Tymczasem wartość rynkowa Gruntu (bez uwzględnienia Naniesień) na dzień 31 lipca 2018 r. wynosiła Z, tj. wartość co najmniej dwa razy mniejszą od wartości Y samych Naniesień dokonanych przez Spółkę. Tak więc Naniesienia mają zdecydowanie najistotniejsze znaczenie na Gruncie; wartość samych Naniesień znacząco przekracza wartość samego Gruntu na dzień 31 lipca 2018 r. Do tej pory pomiędzy Właścicielami a Spółką nie doszło do rozliczenia Naniesień poniesionych przez Spółkę na Gruncie, ponieważ Umowa Użyczenia jest w trakcie obowiązywania. Wobec problemu z uzgodnieniem pomiędzy Właścicielami a Spółką rozliczenia Naniesień Spółki na Gruncie, Właściciele mają zamiar wystąpić do Spółki z roszczeniem, opartym o przepis art. 231 § 2 Kodeksu cywilnego, o nabycie od Właścicieli całości Gruntu zajętego przez Naniesienia.


Właściciele oraz Spółka mają zamiar ustalić odpowiednie wynagrodzenia za przeniesienie własności Gruntu w wysokości wartości rynkowej samego Gruntu (tj. wartości Z), nieuwzględniającej wartości rynkowej Naniesień - tym samym spełniając warunek z art. 231 § 2 Kodeksu cywilnego, tj. zbycie samej działki Gruntu.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.


  1. Czy Wnioskodawca (Zainteresowany będący stroną postępowania) w związku z planowaną transakcją na podstawie art. 231 § 2 Kodeksu cywilnego na warunkach określonych we wskazanym zdarzeniu przyszłym winien rozpoznać przychód podatkowy z tytułu otrzymania nieodpłatnego świadczenia (tj. w kwocie Y, proporcjonalnie do jego udziału we współwłasności Gruntu wśród Właścicieli) od Spółki (Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania)?
  2. Czy Spółka (Zainteresowany niebędący stroną postępowania) w związku z planowaną transakcją na podstawie art. 231 § 2 Kodeksu cywilnego na warunkach określonych we wskazanym zdarzeniu przyszłym winien rozpoznać przychód podatkowy z tytułu otrzymania nieodpłatnego świadczenia (tj. w kwocie Y) od Wnioskodawcy (Zainteresowanego będącego stroną postępowania)?

Przedmiotem niniejszego rozstrzygnięcia jest odpowiedź w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych na pytanie nr 1. W zakresie pytania nr 2 w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.


Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z planowaną transakcją na podstawie art. 231 § 2 Kodeksu cywilnego na warunkach określonych we wskazanym zdarzeniu przyszłym nie będzie miał obowiązku rozpoznania przychodu podatkowego z tytułu otrzymania nieodpłatnego świadczenia (tj. w kwocie Y, proporcjonalnie do jego udziału we współwłasności Gruntu wśród Właścicieli).

Za takim stanowiskiem przemawiają następujące argumenty:

  1. W pierwszej kolejności należy wskazać, że w tożsamej sprawie (tj. dotyczącej tego samego zdarzenia przyszłego) została wydana w dniu 9 maja 2018 r. w stosunku do małżonki Wnioskodawcy indywidualna interpretacja podatkowa o nr IPPB1/415-584/14/18-4/S/MG (w wyniku prawomocnego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 czerwca 2015 r., sygn. III SA/Wa 3803/14, jako rezultat wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 19 grudnia 2017 r., sygn. II FSK 3246/15), w której uznano, że realizacja roszczenia o wykup gruntu w trybie art. 231 § 2 Kodeksu cywilnego nie stanowi sprzedaży gruntu, a ustalone „wynagrodzenie" nie jest ceną sprzedaży; owo „odpowiednie wynagrodzenie” za przeniesienie własności działki gruntu zajętej pod budowę uznaje się za ekwiwalent wartości rynkowej gruntu bez naniesień. W konsekwencji, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał za prawidłowe stanowisko małżonki Wnioskodawcy, że w związku z realizacją roszczenia w trybie art. 231 § 2 Kodeksu cywilnego nie będzie miała obowiązku rozpoznania przychodu podatkowego z tytułu otrzymania nieodpłatnego świadczenia (tj. w kwocie Y, jako wartości rynkowej Naniesień na Gruncie, proporcjonalnie do jej udziału we współwłasności Gruntu wśród Właścicieli).
    Zdaniem Wnioskodawcy, ze względu na ww. interpretacje podatkową Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, kierując się zasadą zaufania podatnika do organów podatkowych (art. 120 ust. 1 Ordynacji podatkowej), a w konsekwencji potrzebą jednolitych rozstrzygnięć w takich samych stanach faktycznych/zdarzeniach przyszłych, powinien potwierdzić prawidłowość stanowiska również w niniejszym przypadku Wnioskodawcy.
  2. Kontynuując uzasadnienie stanowiska, zgodnie z przepisem art. 231 § 2 Kodeksu cywilnego właściciel gruntu, na którym wzniesiono budynek lub inne urządzenie o wartości przenoszącej znacznie wartość zajętej na ten cel działki, może żądać, aby ten, kto wzniósł budynek lub inne urządzenie, nabył od niego własność działki za odpowiednim wynagrodzeniem. Zgodnie z doktryną prawa cywilnego, przepis ten zawiera uzupełnienie instrumentarium rozliczeniowego nakładów na cudzym gruncie. Sięga tu ustawodawca do mocnego instrumentu roszczenia o przeniesienie (wykup) własności gruntu przysługującego właścicielowi gruntu. W dodatku takie roszczenie ma pierwszeństwo przed zwykłymi (powszechnymi) zasadami rozliczeń w stosunku pomiędzy właścicielem a posiadaczem rzeczy, tj. rozliczeń o zwrot nakładów. Oczywiście, ww. przepis nie stanowi wyjątku od zasady superficies solo cedit (wszystko, co zostało trwale połączone z gruntem, dzieli los prawny tego gruntu, staje się jako część składowa, własnością właściciela gruntu, bez względu na to, kto dokonał połączenia), natomiast ustanawia specyficzny mechanizm rozliczeń nakładów, który powinien mieć odzwierciedlenie również w traktowaniu na gruncie podatku dochodowego. Dlatego należy stwierdzić, że w sensie prawnym Właściciele dokonają przeniesienia własności Gruntu oraz Naniesień, które w związku w połączeniu z Gruntem stały się formalnie własnością Właścicieli Gruntu - przy czym, właśnie art. 231 § 2 Kodeksu cywilnego należy traktować jako przepis szczególny, który kreuje specyficzne zasady przeniesienia własności (nie sprzedaży) działki gruntu i odpowiedniego za nią wynagrodzenia (nie ceny sprzedaży) bez konieczności rozliczania nakładów na gruncie.
  3. Z analizy warunków stosowania tego przepisu (który będzie miał zastosowanie również w planowanej transakcji między Właścicielami a Spółką) wynika, że roszczenie właściciela gruntu wraz z nakładami poniesionymi przez osobę trzecią jest skoncentrowane tylko na prawie żądania wykupu działki gruntu, przy czym przyjmuje się w doktrynie prawa cywilnego, że art. 231 § 2 Kodeksu cywilnego stanowi podstawę prawną dla określenia wynagrodzenia właściciela za przeniesienie własności gruntu zajętego przez nakłady (budynki i urządzenia wzniesione przez osobę trzecią) na poziomie odpowiadającym wartości wyłącznie działki gruntu, na której wzniesione są nakłady, nieobejmującej wartości nakładów (tak m in Gniewek, Komentarz, s 568; S. Rudnicki, w: Komentarz do KC, Ks. II, 2004, s 369; E. Skowrońska-Bocian, w Komentarz KC, t. I, 2005, s. 648). Celem bowiem uregulowania art. 231 § 2 Kodeksu cywilnego jest uzyskanie przez właściciela nieruchomości rekompensaty za utratę wartości gruntu, na którym osoba trzecia wzniosła budynek czy budowlę. Ponadto ponieważ wzniesienie nakładu zostało sfinansowane przez osobę trzecią (nie właściciela gruntu), wynagradzanie za ich przeniesienie dla właściciela gruntu, obejmujące również wartość rynkową nakładów, oznaczałoby po stronie właściciela bezpodstawne wzbogacenie. Jednocześnie, właściciel nie może żądać od takiej osoby trzeciej zapłaty za grunt, która uwzględniałaby również wartość poczynionych przez tę osobę nakładów na gruncie, bowiem w takiej sytuacji osoba trzecia musiałaby ponieść podwójne koszty wzniesienia nakładów (raz jako poczynione nakłady, drugi raz jako zapłata za grunt z Nakładami).
  4. Zgodnie z art. 11 Ustawy PIT, przychodem jest wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia (art. 11 ust. 2a pkt 4 Ustawy PIT). Nieodpłatne świadczenie w potocznym znaczeniu jest rozumiane jako szczególny rodzaj świadczenia, w przypadku gdy otrzymujący odnosi określoną korzyść nie świadcząc nic w zamian (w praktyce przyjmuje się, że to rodzaj przysporzenia majątkowego, realna korzyść tego, który otrzymał takie świadczenie). Aby można było zaliczyć jakieś zdarzenie do kategorii świadczeń nieodpłatnych, stanowiących źródło przychodu podatkowego, musi dojść do sytuacji, gdy jeden podmiot dokonuje określonego świadczenia, a drugi to świadczenie otrzymuje nieodpłatnie zwiększając w ten sposób swoje przychody objęte opodatkowaniem. Odnosząc to do zdarzenia przyszłego, zdaniem Wnioskodawcy nie dochodzi do otrzymania przez Właścicieli nieodpłatnego świadczenia ze strony Spółki w związku z samym faktem wzniesienia Naniesień na Gruncie, a także przeniesienia własności Gruntu w trybie art. 231 § ust. 2 Kodeksu Cywilnego na Spółkę. Jak zostało wspomniane powyżej, właśnie poprzez dokonanie przeniesienia własności Gruntu na podstawie art. 231 § 2 Kodeksu cywilnego dochodzi do zastosowania szczególnego mechanizmu, gdy Właściciele zgłaszają roszczenie o wykup działki Gruntu bez konieczności rozliczenia Naniesień - nie można zatem twierdzić, że w związku z przeniesieniem własności Gruntu dochodzi do otrzymania przez Właścicieli świadczenia (wartości Naniesień w kwocie Y) od Spółki w sposób nieodpłatny, skoro celem i rezultatem zastosowania art. 231 § ust. 2 Kodeksu Cywilnego jest umożliwienie rozliczenia wartości samego Gruntu w kwocie Z.
  5. Prawidłowość przedstawionego przez Wnioskodawcę poglądu znajduje potwierdzenie w indywidualnych interpretacjach prawa podatkowego wydanych w analogicznych sprawach, np. w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 30 czerwca 2008 r., nr IPPB3/423-567/08/MK, Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 18 lutego 2011 r., nr ILPB2/415-1294/10-2/WM oraz z dnia 17 stycznia 2012 r. nr ILPB2/415-1025/11-2/WS.


Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca zajął stanowisko jak wyżej.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.


Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.), źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

  1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
  2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
  3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
  4. innych rzeczy,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie.


Źródłem przychodów są również inne źródła (art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).


Na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.


W myśl art. 11 ust. 2 ww. ustawy, wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.


Na podstawie art. 11 ust. 2a ustawy o PIT, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.


Art. 19 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej.


W myśl art. 19 ust. 3 ww. ustawy wartość rynkową rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.


Zgodnie z art. 20 ust. 1 ww. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

W myśl art. 191 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r., poz. 1025, z późn. zm.), własność nieruchomości rozciąga się na rzecz ruchomą, która została połączona z nieruchomością w taki sposób, że stała się jej częścią składową. Zatem zasadniczo budynki trwale z gruntem związane stanowią jego część składową i nie mogą być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych (art. 47 § 1 ustawy Kodeks cywilny).

W myśl art. 48 Kodeksu cywilnego, z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania. Zgodnie z brzmieniem art. 231 § 2 ww. ustawy właściciel gruntu, na którym wzniesiono budynek lub inne urządzenie o wartości przenoszącej znacznie wartość zajętej na ten cel działki, może żądać, aby ten kto wzniósł budynek lub inne urządzenie, nabył od niego własność działki za odpowiednim wynagrodzeniem.


Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że właściciel gruntu, na którym inny podmiot wzniósł budynek, budowlę lub inne urządzenie o wartości przekraczającej znacznie wartość zajętej na ten cel działki, może żądać wykupu zajętej na ten cel działki za odpowiednim wynagrodzeniem.


Roszczenie właściciela gruntu z art. 231 § 2 ww. ustawy nie jest przy tym uzależnione od tego, żeby podmiot dokonujący zabudowy był samoistnym posiadaczem gruntu pozostającym w dobrej wierze. Omawiane roszczenie zależy od stwierdzenia faktycznej okoliczności wzniesienia budowli, budynku lub innego urządzenia. Niezbędne jest także to, aby wartość wymienionej budowli znacznie przewyższała w istniejących okolicznościach faktycznych wartość zajętej działki. Właściciel może żądać wykupienia gruntu, posiadacz zaś jest zobowiązany nabyć grunt przez budowlę zajęty. Roszczenie może być zrealizowane w trybie umownym lub prawnym. Wnioskodawca w niniejszej sprawie jedynie otrzyma wynagrodzenie za przeniesienie własności Gruntu w wysokości wartości rynkowej samego Gruntu, nie uwzględniając wartości rynkowej Naniesień na tym gruncie.

Za nieodpłatne świadczenie przyjęło się uważać nie tylko świadczenia w cywilistycznym znaczeniu, ale także wszystkie inne zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści, mających konkretny wymiar finansowy, kosztem innego podmiotu. Przysporzenia majątkowe uzyskane z tego tytułu stanowią przychód podatkowy i zasadniczo wpływają na wysokość zobowiązania podatkowego u osób je otrzymujących.

W związku z powyższym, w rozpatrywanej sprawie nie dochodzi do otrzymania przez Wnioskodawcę nieodpłatnego świadczenia ze strony spółki w związku z realizacją roszczenia w oparciu o art. 231 § 2 Kodeksu cywilnego, bowiem wynagrodzenie z przeniesienia własności Gruntu nie będzie uwzględniać wartości rynkowej Naniesień. Zatem poczynienie na przedmiotowej nieruchomości nakładów nie będzie skutkować powstaniem po stronie Wnioskodawcy przysporzenia majątkowego.


Mając na uwadze powyższe stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.


Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj