Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-2.4010.319.2018.2.PH
z 18 października 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2018 r. poz. 800 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 26 lipca 2018 r. (data wpływu 6 sierpnia 2018 r.) uzupełnionym 15 października 2018 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy:

• Spółka ma prawo dla celów obliczenia dochodu (straty) zwolnionego z opodatkowania z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE oraz dochodu opodatkowanego (straty podatkowej) uzyskiwanego poza SSE, prowadzić jedną, wspólną ewidencję rachunkową dla działalności zwolnionej z opodatkowania, którą wykonuje na podstawie wszystkich posiadanych zezwoleń strefowych oraz odrębną ewidencję dla działalności podlegającej opodatkowaniu – jest prawidłowe,
• Spółka ma prawo do korzystania z pomocy publicznej do wysokości wynikającej z sumy udzielonej pomocy publicznej (z tytułu wszystkich posiadanych zezwoleń), po uwzględnieniu wykorzystanych już przez Spółkę zwolnień podatkowych, bez konieczności alokowania dochodu uzyskanego z działalności na terenie SSE na poszczególne zezwolenia strefowe – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 6 sierpnia 2018 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy:

• Spółka ma prawo dla celów obliczenia dochodu (straty) zwolnionego z opodatkowania z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE oraz dochodu opodatkowanego (straty podatkowej) uzyskiwanego poza SSE, prowadzić jedną, wspólną ewidencję rachunkową dla działalności zwolnionej z opodatkowania, którą wykonuje na podstawie wszystkich posiadanych zezwoleń strefowych oraz odrębną ewidencję dla działalności podlegającej opodatkowaniu,
• Spółka ma prawo do korzystania z pomocy publicznej do wysokości wynikającej z sumy udzielonej pomocy publicznej (z tytułu wszystkich posiadanych zezwoleń), po uwzględnieniu wykorzystanych już przez Spółkę zwolnień podatkowych, bez konieczności alokowania dochodu uzyskanego z działalności na terenie SSE na poszczególne zezwolenia strefowe.
  
  

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 27 września 2018 r., Znak: 0111-KDIB1-2.4010.319.2018.1.PH wezwano Wnioskodawcę do ich uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano 15 października 2018 r.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym, prowadzącym działalność gospodarczą m.in. w zakresie produkcji i sprzedaży wyrobów medycznych. Znaczną część swojej działalności Wnioskodawca prowadzi na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: SSE) na podstawie następujących trzech zezwoleń:

1. Zezwolenie z 2010 r. na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE, rozumianej jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa w zakresie wyrobów i usług wytworzonych na terenie strefy, określonych w następujących pozycjach PKWiU: Usługi w zakresie badań naukowych i prac rozwojowych w dziedzinie nauk przyrodniczych i technicznych (grupa 72.1), Leki i pozostałe wyroby farmaceutyczne (grupa 21.2). Warunkiem prowadzenia inwestycji jest poniesienie na terenie SSE wydatków inwestycyjnych w wysokości co najmniej 20.000.000,00 zł w terminie do dnia 31 grudnia 2014 r., zatrudnienie przy prowadzenie działalności na terenie SSE po dniu uzyskania zezwolenia co najmniej 25 pracowników w terminie do dnia 31 grudnia 2013 r. i utrzymanie zatrudnienia na poziomie co najmniej 25 pracowników do dnia 31 grudnia 2016 r. oraz zakończenie inwestycji w terminie do dnia 31 grudnia 2016 r. Zezwolenie zostało zmienione w 2015 r. na wniosek Spółki.
2. Zezwolenie z 2012 r. na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE, rozumianej jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa w zakresie wyrobów i usług wytworzonych na terenie strefy, określonych w następujących pozycjach PKWiU: Podstawowe substancje farmaceutyczne (grupa 21.1), Leki i pozostałe wyroby farmaceutyczne (21.2), Usługi w zakresie badań naukowych i prac rozwojowych w dziedzinie nauk przyrodniczych i technicznych (grupa 72.1), Usługi w zakresie badań i analiz technicznych (grupa 71.2). Warunkiem prowadzenia inwestycji jest poniesienie na terenie SSE wydatków inwestycyjnych w wysokości co najmniej 30.000.000,00 zł w terminie do dnia 31 grudnia 2016 r., zatrudnienie przy prowadzeniu działalności na terenie SSE po dniu uzyskaniu zezwolenia co najmniej 30 pracowników do dnia 31 grudnia 2016 r. i utrzymanie zatrudnienia na poziomie co najmniej 30 pracowników do dnia 31 grudnia 2019 r. oraz zakończenie inwestycji w terminie do dnia 31 grudnia 2018 r.
3. Zezwolenie z 2016 r. na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE, rozumianej jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa w zakresie wyrobów i usług wytworzonych na terenie strefy określonej w następujących pozycjach PKWiU: Podstawowe substancje farmaceutyczne (21.10), Leki i pozostałe wyroby farmaceutyczne (21.20), Usługi w zakresie badań podstawowych w dziedzinie biotechnologii wykorzystywanej w ochronie zdrowia (72.11.11.0), Usługi w zakresie badań stosowanych i badań przemysłowych w dziedzinie biotechnologii wykorzystywanej w ochronie zdrowia (72.11.12.0), Usługi w zakresie prac rozwojowych w dziedzinie biotechnologii wykorzystywanej w ochronie zdrowia (72.11.13.0) Warunkiem prowadzenia inwestycji jest poniesienie na terenie SSE wydatków inwestycyjnych w wysokości co najmniej 20.000.000,00 zł w terminie do dnia 31 grudnia 2019 r., zwiększenie dotychczasowego zatrudnienia do 100 pracowników i utrzymanie takiego zatrudniania do 31 grudnia 2021 r. oraz zakończenie inwestycji w terminie do dnia 31 grudnia 2021 r.
   
   

Poza działalnością prowadzoną na podstawie posiadanych zezwoleń, Wnioskodawca prowadzi również działalność opodatkowaną, poza terenem SSE. Ponadto, Wnioskodawca nie wyklucza, że będzie ubiegać się o kolejne zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie tej samej SSE.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Spółka ma prawo dla celów obliczenia dochodu (straty) zwolnionego z opodatkowania z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE oraz dochodu opodatkowanego (straty podatkowej) uzyskiwanego poza SSE, prowadzić jedną, wspólną ewidencję rachunkową dla działalności zwolnionej z opodatkowania, którą wykonuje na podstawie wszystkich posiadanych zezwoleń strefowych oraz odrębną ewidencję dla działalności podlegającej opodatkowaniu?
2. Czy Spółka ma prawo do korzystania z pomocy publicznej do wysokości wynikającej z sumy udzielonej pomocy publicznej (z tytułu wszystkich posiadanych zezwoleń), po uwzględnieniu wykorzystanych już przez Spółkę zwolnień podatkowych, bez konieczności alokowania dochodu uzyskanego z działalności na terenie SSE na poszczególne zezwolenia strefowe?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. Posiadanie jednocześnie kilku zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej nie rodzi obowiązku prowadzenia odrębnej ewidencji rachunkowej dla każdego z zezwoleń i ustalania odrębnego wyniku podatkowego z działalności gospodarczej prowadzonej na podstawie każdego z zezwoleń.
2. Podatnik nie jest również zobowiązany do alokowania dochodu uzyskanego z działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na poszczególne zezwolenia. Przyznaną pomoc publiczną z tytułu kilku posiadanych zezwoleń należy traktować łącznie, dokonując zsumowania kwot zwolnień podatkowych, przysługujących podatnikowi z tytułu posiadanych zezwoleń.
   
   

Ad. 1

Zasady prowadzenia ewidencji dla celów podatkowych, w przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej na podstawie zezwoleń strefowych regulują w szczególności następujące przepisy:

1. Art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, Dz.U. z 2018 r. poz. 1036 z późn. zm. (dalej: ustawa o PDOP), zgodnie z którym „Podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m”. Z treści tego przepisu nie wynika obowiązek prowadzenia odrębnej ewidencji umożliwiającej ustalenie wyniku finansowego osobnego dla każdego z zezwoleń.
2. Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o PDOP „Wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1010 oraz z 2018 r. poz. 650), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami”.
3. Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych, Dz.U. 1994 nr 123 poz. 600 (dalej: ustawa o SSE) „Dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych”.
4. Zgodnie z § 5 ust. 5 rozporządzenia z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych, Dz.U. z 2015 poz. 465 (dalej: Rozporządzenie) „Zwolnienia (od podatku dochodowego), o których mowa w ust. 1 (z tytułu kosztów nowej inwestycji) i 3 (z tytułu nowych miejsc pracy), przysługują wyłącznie z tytułu działalności prowadzonej na terenie strefy. W przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza obszarem strefy, działalność prowadzona na terenie strefy musi być wydzielona organizacyjnie, a wielkość zwolnienia określa się w oparciu o dane jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność wyłącznie na terenie strefy”.
   
   

Żaden z obowiązujących w polskim porządku prawnym przepisów, nie nakłada na przedsiębiorcę obowiązku prowadzenia oddzielnej ewidencji rachunkowej dla każdego z posiadanych zezwoleń strefowych. Stanowisko Wnioskodawcy znajduje również potwierdzenie w jednolitej praktyce organów podatkowych, wyrażanej w wydawanych indywidualnych interpretacjach podatkowych, a także w orzecznictwie sądów administracyjnych.

Z powyższych przepisów wynika jedynie konieczność wyodrębnienia działalności prowadzonej na terenie strefy w celu określenia wielkości zwolnienia, ale jedynie w sytuacji gdy przedsiębiorca prowadzi działalność zarówno na terenie strefy, jak i poza nią. W takiej sytuacji wyodrębniana jest działalność prowadzona na terenie strefy jako całość (niezależnie od ilości posiadanych zezwoleń) i osobno działalność prowadzona poza obszarem strefy. Przepis nie nakłada jednak na podatnika obowiązku wydzielenia działalności, co do każdego z zezwoleń na terenie danej strefy.

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle przedstawionych powyżej przepisów i braku odniesienia się ustawodawcy do kwestii posiadania przez przedsiębiorcę więcej niż jednego zezwolenia strefowego, w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, należy prowadzić jedną, wspólną ewidencję rachunkową spełniającą wymogi z art. 9 ust. 1 ustawy o PDOP dla całej działalności prowadzonej na podstawie zezwoleń strefowych, niezależnie od ilości posiadanych zezwoleń. Spółka ma obowiązek prowadzić odrębną ewidencję rachunkową wyłącznie dla działalności opodatkowanej tj. prowadzonej poza strefą. Żaden przepis nie obliguje przedsiębiorcy do prowadzenia odrębnej ewidencji rachunkowej dla każdego poszczególnego zezwolenia strefowego. Gdyby celem ustawodawcy było nałożenie na przedsiębiorców dodatkowych obowiązków w tym zakresie, kwestia ta zostałaby wprost uregulowana w przepisach.

W przedstawionym stanie faktycznym, Spółka może zatem prowadzić dwie ewidencje rachunkowe – jedną dla działalności prowadzonej na podstawie trzech posiadanych zezwoleń: z 2010, 2012 i 2016 r., a drugą dla działalności opodatkowanej, prowadzonej poza SSE. Dla celów podatkowych, istotne jest wyłącznie rozdzielenie dochodu zwolnionego uzyskiwanego na terenie SSE oraz dochodu opodatkowanego.

Ponadto, w razie uzyskania przez Wnioskodawcę kolejnych zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie tej samej SSE, Wnioskodawca również będzie mógł prowadzić jedną ewidencję rachunkową wspólną dla wszystkich posiadanych zezwoleń.

Ad. 2

Odnosząc się do drugiego pytania Wnioskodawcy, przepisy również nie nakładają na podatnika obowiązku alokowania dochodu uzyskanego z działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na poszczególne zezwolenia. Z treści przedstawionych powyżej przepisów wynika, że zwolnieniu podlegają łączne dochody podatnika z działalności, która została wyszczególniona w otrzymanych przez niego zezwoleniach. Podatnik ma prawo korzystać ze zwolnień podatkowych, przysługujących z tytułu wszystkich posiadanych zezwoleń jednocześnie.

Powyższe jest konsekwencją przedstawionego uzasadnienia stanowiska dotyczącego pierwszego zadanego przez Wnioskodawcę pytania. Skoro podatnik ma prawo prowadzić jedną wspólną ewidencję rachunkową dla całej działalności strefowej, wykonywanej na podstawie wszystkich posiadanych zezwoleń, to również ma prawo do wykorzystywania w sposób łączny przyznanej pomocy publicznej.

Obowiązkiem Wnioskodawcy jest wyliczenie oddzielnie dla każdego zezwolenia puli pomocy publicznej, a następnie zsumowanie tych wartości (puli pomocy z zezwolenia z 2010 r., zezwolenia z 2012 r. i zezwolenia z 2016 r.). Wnioskodawca tym sposobem otrzyma ogólną kwotę dostępnej puli pomocy. Tak obliczona pula pomocy przysługująca Wnioskodawcy, będzie konsumowana przez łączny dochód wolny od podatku (dla wszystkich posiadanych zezwoleń łącznie), osiągany w zakresie objętym w zezwoleniach, a zwolnieniu podatkowemu podlegać będzie dochód z całej prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności strefowej. Wnioskodawca jednocześnie zapewni odpowiednią ewidencję rachunkową, gwarantującą, że limit dopuszczalnej wysokości pomocy publicznej nie zostanie przekroczony.

Jednocześnie należy wskazać, iż prowadzenie zarówno odrębnej ewidencji rachunkowej dla każdego zezwolenia, jak i alokowanie dochodów na poszczególne zwolnienia jest bardzo trudne lub wręcz niewykonalne z uwagi na brak możliwości jednoznacznego i pewnego przyporządkowania przychodów oraz w szczególności kosztów do danego zezwolenia. Spółka prowadząc działalność ponosi bowiem m.in. koszty, które mogą dotyczyć działalności wskazanej w jednym zezwoleniu, wszystkich lub kilku zezwoleniach, a prowadzenie odrębnych ewidencji i alokowanie dochodów w odniesieniu do każdego z zezwoleń z osobna wydaje się tym samym niewykonalne.

Przedstawione stanowiska Wnioskodawcy znajdują potwierdzenie m.in. w następujących interpretacjach podatkowych:

• Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 25 lipca 2017 r. nr S-ILPB3/4510-1-64/16/17-S/KS (organ przychylił się do następującego stanowiska podatnika: „W przypadku prowadzenia działalności na terenie jednej SSE, w zakresie działalności prowadzonej na terenie SSE Spółka będzie zobowiązana do prowadzenia jednej ewidencji spełniającej wymogi art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jednak w sposób zapewniający m.in. określenie kwoty dochodu zwolnionego z podatku dochodowego od osób prawnych oraz podlegającego opodatkowaniu niezależnie od liczby posiadanych zezwoleń na prowadzenie działalności na terenie SSE”.
• Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 18 marca 2015 r. nr ILPB3/423-674/14-2/KS (organ uznał następujące stanowisko podatnika za prawidłowe: „Niezależnie od liczby posiadanych Zezwoleń strefowych, Spółka w celu ustalenia dochodu (straty) na działalności zwolnionej jest zobowiązana do prowadzenia jednej wspólnej ewidencji spełniającej wymogi art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dla wszystkich Zezwoleń łącznie”).
• Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 23 marca 2015 r. nr IBPBI/2/423-1522/14/AP (organ uznał następujące stanowisko podatnika za prawidłowe: „Wystarczające jest łączne ustalenie dochodu uzyskanego na terenie Strefy (w ramach wszystkich posiadanych Zezwoleń) objętego zwolnieniem oraz odrębne ustalenie dochodu podlegającego opodatkowaniu”).
• Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 23 września 2014 r. nr ILPB3/423-295/14-27KS (organ uznał następujące stanowisko podatnika za prawidłowe: „Spółka może prowadzić wspólną ewidencję dla działalności zwolnionej z opodatkowania, prowadzonej na terenie SSE na podstawie wszystkich posiadanych Zezwoleń strefowych”).
• Interpretacja indywidualna Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu z 5 lutego 2014 r. nr ILPB3/423-538/13-3/KS (organ uznał następujące stanowisko podatnika za prawidłowe: „W związku z posiadaniem Zezwoleń, po spełnieniu warunków w nich określonych, Spółce będzie przysługiwało prawo do zwolnienia z dochodu w kwocie wynikającej z sumy dostępnej intensywności pomocy publicznej. Spółka posiada zatem prawo do wykorzystania ulgi przysługującej z obydwóch zwolnień jednocześnie”).
  
  

Stanowiska Wnioskodawcy znajdują również potwierdzenie w wyrokach sądów administracyjnych:

• wyrok WSA w Poznaniu z dnia 5 kwietnia 2017 r. sygn. akt I SA/Po 1303/16,
• wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 8 grudnia 2015 r. sygn. akt I SA/Rz 1035/15,
• wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 14 kwietnia 2016 r. sygn. akt I SA/Wr 70/16,
• wyrok WSA w Łodzi z dnia 26 października 2016 r. sygn. akt I SA/Łd 646/16,
• wyrok NSA z dnia 19 lipca 2016 r. sygn. akt II FSK 1849/14.
  
  

Przedstawione stanowiska Wnioskodawcy zostały także potwierdzone w nowoobowiązującej ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji Dz.U. z 2018 r . poz. 1162. W art. 13 ust. 6, 7 i 8 wskazanej ustawy uregulowano sposób rozliczania pomocy publicznej przyznanej przedsiębiorcy:

• ust. 6 „W przypadku gdy przedsiębiorca posiada co najmniej dwie decyzje o wsparciu, rozliczenie pomocy publicznej następuje zgodnie z kolejnością wydania decyzji o wsparciu”.
• ust. 7 „W przypadku gdy przedsiębiorca korzysta z pomocy publicznej na podstawie decyzji o wsparciu oraz na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych, dla rozliczenia łącznej pomocy publicznej przyznanej temu przedsiębiorcy przepis ust. 6 stosuje się odpowiednio”.
• ust. 8 „Rozliczenie pomocy publicznej przyznanej przedsiębiorcy na podstawie decyzji o wsparciu ma zastosowanie wyłącznie do decyzji, w ramach której inwestycja jest realizowana i w oparciu o tę inwestycję prowadzona jest działalność gospodarcza”.
  
  

Podsumowując, zasadne jest stanowisko Wnioskodawcy, że dla celów obliczenia dochodu (straty) opodatkowanego podatkiem dochodowym od osób prawnych oraz dochodu (straty) uzyskanego z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwoleń, Wnioskodawca będzie mógł prowadzić jedną wspólną ewidencję rachunkową dla działalności zwolnionej, prowadzonej na podstawie wszystkich posiadanych przez niego zezwoleń oraz odrębną ewidencję dla działalności podlegającej opodatkowaniem podatkiem dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.