Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-2.4011.408.2018.2.AKR
z 19 października 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 sierpnia 2018 r. (data wpływu 9 sierpnia 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 26 września 2018 r. (data wpływu 28 września 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 sierpnia 2018 r. wpłynął do Organu podatkowego wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 17 września 2018 r., Nr 0113-KDIPT2-2.4011.408.2018.1.AKR, wezwano Wnioskodawcę, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 17 września 2018 r. (skutecznie doręczone w dniu 20 września 2018 r.). W dniu 28 września 2018 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w dniu 26 września 2018 r.).

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka oddelegowała swoich pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę na czas określony do pracy w Belgii w 2017 r. Umowa między firmą Wnioskodawcy a firmą, dla której Wnioskodawca świadczy usługi w Belgii jest zawarta na okres dłuższy niż rok. Pracownicy ci podlegają zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Polski. Założono, że jadą do pracy w Belgii na więcej niż 183 dni, od pierwszego dnia oddelegowania pracownicy podlegają opodatkowaniu w Belgii. Pracownicy oddelegowani do pracy w Belgii wyjeżdżają na podstawie poświadczonego przez ZUS formularza A1 i są ubezpieczeni w Polsce. Pracownicy wypełnili oświadczenie, w którym deklarują, że ich stałe miejsce zamieszkania oraz centrum interesów osobistych lub gospodarczych znajduje się w Polsce. Firma na terytorium Belgii wynajmowała i opłacała mieszkania, w których byli zakwaterowani oddelegowani pracownicy.

Zasiłki z ZUS (zasiłki chorobowe, wypadkowe, rehabilitacyjne, opiekuńcze, macierzyńskie, rodzicielskie) są wypłacane w Polsce w PLN oraz pobierana i odprowadzana jest od nich zaliczka na podatek do polskiego urzędu skarbowego. Na podstawie wyliczonego przychodu w EUR oraz wyliczonych składek ZUS pracownika (emerytalnych, rentowych, chorobowych i zdrowotnych) potrąconych z przychodu w EUR, wynagrodzenia przesyłane są do biura podatkowego w Belgii. Wnioskodawca dostaje zwrotnie z tego biura podatkowego wysokość podatku jaki został odprowadzony do urzędu podatkowego w Belgii. Ten wyliczony podatek w EUR Wnioskodawca odlicza od wykazanych wcześniej zarobków i kwotę netto w EUR przelewa na wskazany przez pracownika rachunek bankowy.

Pierwotnie w PIT-11 Wnioskodawca wykazał: dział C pkt 10 poz. 1 (rezydent), dział D pkt 28 poz. 1 (koszty z jednego stosunku pracy, podstawowe), dział E poz. 29 b (przychód) zasiłki z ZUS wypłacone przez zakład pracy w Polsce i poz. 31 dochód równy z pozycji 29 b, w pozycji 32 dochód zwolniony od podatku wyliczony (przychód w EUR pomniejszony zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych o przychód wolny od podatku w kwocie odpowiadającej 30% diety za każdy dzień pobytu za granicą x kurs EUR NBP pomniejszony o koszty uzyskania przychodu, tj. po 111 zł 25 gr - za każdy miesiąc), w poz. 33 zaliczka podatku pobrana z zasiłków wypłaconych w Polsce w PLN oraz w poz. 70 składki na ubezpieczenie społeczne pracownika, a w poz. 72 składki na ubezpieczenie zdrowotne 7,75% podlegające odliczeniu od podatku. Składki na ubezpieczenie społeczne oraz zdrowotne są odprowadzone do ZUS w Polsce.

Z uzyskanych przychodów w Belgii pracownik dostał z biura podatkowego kartę podatkową oraz kartę zarobkową, która miała być pomocna do rozliczenia podatkowego osób fizycznych.

Na podstawie rozmowy telefonicznej z pracownikiem Urzędu Skarbowego Wnioskodawca dokonał korekty PITów-11, a mianowicie wyzerował dochód zwolniony Dział E poz. 32, zostawiając jedynie przychody uzyskane w Polsce poz. 29 równa poz. 31 (zasiłki z ubezpieczenia społecznego wypłacone przez zakład pracy) i pobraną zaliczkę poz. 33. Łącznie z korektą wysłane zostało do pracownika zaświadczenie o wysokości przychodu osiągniętego za granicą w PLN, wysokości 30% diety za każdy dzień pobytu za granicą oraz wyliczony dochód pomniejszony o podstawowe koszty uzyskania przychodu za każdy miesiąc, jak również informację o wysokości składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne pobrane 7,75% i wyliczony podatek odprowadzony do Urzędu Skarbowego w Belgii przeliczony na PLN.

Korekta PIT-11: w poz. 29 Wnioskodawca wykazał tylko przychód uzyskany w Polsce (zasiłki z ubezpieczenia społecznego wypłacone przez zakład pracy) – art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w poz. 33 wykazał podatek od tych przychodów – art. 32 ust. 1 ww. ustawy.

Zaświadczenie w PLN obejmuje:

• przychód osiągnięty w Belgii – Konwencja między Rzeczpospolitą Polską a Królestwem Belgii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania z dnia 20 sierpnia 2001 r. – art. 15 ust. 1 z zastrzeżeniem art. 16, 18, 19,
  

• wysokość 30% diety za każdy dzień pobytu w Belgii – art. 21 ust. 1 pkt 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
  

• dochód pomniejszony o wysokość wyliczonych 30% diet i koszty uzyskania przychodu za każdy miesiąc – art. 22 ww. ustawy,
  

• wysokość składek na ubezpieczenie społeczne – zapłaconych do polskiego ZUS – art. 26 ust. 1 pkt 2a ww. ustawy,
  

• wysokość składek na ubezpieczenie zdrowotne 7,75% – zapłaconych do polskiego ZUS – art. 27b ust. 1 ww. ustawy,
  

• wyliczony podatek – odprowadzony do urzędu skarbowego w Belgii.
  
  

Do wyliczenia użyto kurs zgodnie z art. 11a ust. 1 ww. ustawy. Do ww. zaświadczenia załączona została informacja dla pracownika o uwzględnieniu tych danych w rozliczeniu rocznym w swoim urzędzie skarbowym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

Czy korekta PIT-11 za 2017 r. została przez Wnioskodawcę poprawnie sporządzona (ujęto w niej tylko zasiłki z ubezpieczenia społecznego wypłacone przez zakład w Polsce i odprowadzony od nich podatek w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych dla pracowników oddelegowanych do pracy w Belgii na podstawie umowy o pracę na czas określony, ich miejscem zamieszkania jest Polska oraz ośrodek interesów osobistych lub gospodarczych znajduje się w Polsce, a od pierwszego dnia oddelegowania pracownicy ci byli opodatkowani w Belgii, ponieważ umowa między firmą Wnioskodawcy a firmą w Belgii, dla której Wnioskodawca świadczył usługi była dłuższa niż rok)?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku), wystawiona korekta PIT-11 została poprawnie sporządzona, ponieważ w poz. 29 wykazany został tylko przychód uzyskany w Polsce (zasiłki z ubezpieczenia społecznego wypłacone przez zakład pracy) – art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz podatek od tych przychodów wykazany w poz. 33 – art. 32 ust. 1 ww. ustawy. Ponadto każdy z pracowników otrzymał zaświadczenie o wysokości przychodu osiągniętego za granicą w PLN – Konwencja między Rzeczpospolitą Polską a Królestwem Belgii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania z dnia 20 sierpnia 2001 r. – art. 15 ust. 1 z zastrzeżeniem art. 16, 18, 19, wysokości 30% diety za każdy dzień pobytu za granicą – art. 21 ust. 1 pkt 20 ww. ustawy, wyliczony dochód pomniejszony o podstawowe koszty uzyskania przychodu za każdy miesiąc – art. 22 ww. ustawy, jak również informację o wysokości składek na ubezpieczenie społeczne – art. 26 ust. 1 pkt 2a ww. ustawy i zdrowotne pobrane 7,75% – art. 27b ust. 1 ww. ustawy i wyliczony podatek odprowadzony do urzędu skarbowego w Belgii przeliczony na PLN zgodnie z art. 11a ust. l ww. ustawy oraz informację o uwzględnieniu tych danych w rozliczeniu rocznym w swoim Urzędzie Skarbowym.

Z uzyskanych przychodów w Belgii pracownik dostał z biura podatkowego w Belgii kartę podatkową oraz kartę zarobkową, która miała być pomocna do rozliczenia podatkowego osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

W myśl art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych powołane wyżej przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że w 2017 r. Spółka oddelegowała swoich pracowników, polskich rezydentów podatkowych, zatrudnionych na podstawie umowy o pracę na czas określony, do pracy w Belgii.

Zatem, w przedstawionej we wniosku sprawie zastosowanie mają przepisy Konwencji z dnia 20 sierpnia 2001 r. między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Belgii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz zapobiegania oszustwom podatkowym i uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 2004 r., Nr 211, poz. 2139, z późn. zm.; w brzmieniu obowiązującym w 2017 r.).

Stosownie do art. 15 ust. 1 ww. Konwencji, z zastrzeżeniem postanowień artykułów 16, 18 i 19 pensje, płace i inne podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje za pracę najemną, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że praca wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tam wykonywana, to otrzymywane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Jednakże zgodnie z art. 15 ust. 2 ww. Konwencji, bez względu na postanowienia ustępu 1 wynagrodzenia, jakie osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje za pracę najemną wykonywaną w drugim Umawiającym się Państwie, podlegają opodatkowaniu tylko w tym pierwszym Państwie, jeżeli:

1. odbiorca przebywa w drugim Państwie przez okres lub okresy nieprzekraczające łącznie 183 dni w okresie dwunastu miesięcy, rozpoczynającym się lub kończącym w danym roku podatkowym, i
2. wynagrodzenia są wypłacane przez pracodawcę lub w imieniu pracodawcy, który nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w drugim Państwie, i
3. wynagrodzenia nie są ponoszone przez zakład lub stałą placówkę, którą pracodawca posiada w drugim Państwie.
   
   

W świetle powyższych przepisów należy stwierdzić, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. Konwencji, wynagrodzenie pracownika mającego miejsce zamieszkania na terenie Polski podlega opodatkowaniu tylko w Polsce, chyba że praca wykonywana jest na terytorium Belgii. W takim przypadku dochód ten może być opodatkowany zarówno w Belgii jak i w państwie rezydencji, czyli w Polsce.

Natomiast art. 15 ust. 2 ww. Konwencji określa wyjątek od powyższej zasady - zgodnie z jego treścią wynagrodzenia pracowników podlegają opodatkowaniu wyłącznie w państwie rezydencji, czyli w Polsce, o ile łącznie zostaną spełnione określone w tym artykule warunki.

Zatem, opodatkowanie wynagrodzenia wyłącznie w Polsce ma miejsce w przypadku gdy wynagrodzenie nie jest wypłacane przez pracodawcę mającego miejsce zamieszkania lub siedzibę w Belgii, wynagrodzenie nie jest ponoszone przez zakład lub stałą placówkę, którą pracodawca posiada na terenie Belgii, a pracownicy przebywają na terenie Belgii krócej niż 183 dni podczas dwunastomiesięcznego okresu, rozpoczynającego się lub kończącego w danym roku podatkowym.

Niespełnienie któregokolwiek z tych warunków powoduje, że wynagrodzenie pracowników podlega opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 15 ust. 1 Konwencji, czyli w państwie, w którym praca jest wykonywana (w Belgii) oraz w państwie miejsca zamieszkania podatnika (w Polsce), przy zastosowaniu metod unikania podwójnego opodatkowania określonych odpowiednio w art. 23 ust. 2 lit. a) Konwencji polsko-belgijskiej.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że w przedmiotowej sprawie pracownicy Wnioskodawcy zostali oddelegowany do pracy na terytorium Belgii z zamiarem pobytu na okres przekraczający 183 dni.

Zatem, jeden z warunków art. 15 ust. 2 Konwencji polsko-belgijskiej nie został spełniony, w związku z powyższym wynagrodzenie pracownika podlega opodatkowaniu zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. Konwencji zarówno w Belgii, jak i w Polsce. W tej sytuacji znajduje zastosowanie określona w art. 23 ust. 2 lit. a) ww. Konwencji metoda unikania podwójnego opodatkowania.

Zgodnie z tym przepisem, jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochody lub posiada majątek, które stosownie do postanowień niniejszej Konwencji, podlegają opodatkowaniu w Belgii, to Polska zezwoli na:

1. odliczenie od podatku należnego od tej osoby kwoty równej podatkowi od dochodu zapłaconemu w Belgii (w tym, w odniesieniu do dywidend, na warunkach i w granicach przewidzianych przez ustawodawstwo polskie, na odliczenie podatku należnego w Belgii od zysków, z których dywidendy są wypłacane);
2. na odliczenie od podatku należnego od majątku tej osoby kwoty równej podatkowi zapłaconemu w Belgii.
   
   

W jednym i w drugim przypadku odliczenie takie nie może jednak przekroczyć tej części podatku od dochodu lub od majątku, jaka została obliczona przed dokonaniem odliczenia i która w zależności od przypadku odpowiada tej części dochodu lub majątku, jaka może być opodatkowana w Belgii.

Metoda ta podlega zastosowaniu na zasadach określonych w art. 27 ust. 9 i 9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, osiąga również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania nie stanowi o zastosowaniu metody określonej w ust. 8, lub z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, dochody te łączy się z dochodami ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tym przypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu w obcym państwie. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w państwie obcym (art. 27 ust. 9 ww. ustawy).

W przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 1, uzyskującego wyłącznie dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które nie są zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zasady określone w ust. 9 stosuje się odpowiednio (art. 27 ust. 9a ustawy).

Obowiązki płatnika z tytułu wypłaty wynagrodzeń m.in. ze stosunku pracy zostały uregulowane w art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy − wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Jednocześnie na podstawie art. 32 ust. 6 ww. ustawy, zakład pracy nie pobiera zaliczek na podatek dochodowy od dochodów uzyskanych przez pracownika z pracy wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pod warunkiem że dochody te podlegają lub będą podlegać opodatkowaniu poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Na wniosek podatnika zakład pracy pobiera zaliczki na podatek dochodowy, stosownie do przepisów ust. 1-5, z uwzględnieniem art. 27 ust. 9 i 9a.

W związku z ww. przepisem na Wnioskodawcy jako płatniku, od wynagrodzeń wypłacanych pracownikom za pracę wykonywaną w Belgii, nie ciążył obowiązek obliczania i poboru miesięcznych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych. Pobór zaliczek byłby zasadny jedynie wówczas, gdyby podatnik złożył taki wniosek.

Wnioskodawca był natomiast zobowiązany do poboru zaliczek od pozostałego wynagrodzenia wypłaconego omawianym pracownikom (zasiłków z ubezpieczenia społecznego wypłaconych przez Wnioskodawcę).

Ponadto należy wskazać, że stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 20 ww. ustawy, wolna od podatku dochodowego jest część przychodów osób, o których mowa w art. 3 ust. 1, przebywających czasowo za granicą i uzyskujących przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, za każdy dzień pobytu za granicą, w którym podatnik pozostawał w stosunku służbowym, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczym stosunku pracy, w kwocie odpowiadającej 30% diety, określonej w przepisach w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 15.

W związku z tym, że z wniosku wynika, że firma na terytorium Belgii wynajmowała i opłacała mieszkania, w których byli zakwaterowani oddelegowani pracownicy to wskazać należy, że w świetle art. 21 ust. 1 pkt 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolna od podatku dochodowego jest wartość świadczeń ponoszonych przez pracodawcę z tytułu zakwaterowania pracowników, z zastrzeżeniem ust. 14 − do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 500 zł. Zwolnienie ma zastosowanie do pracowników, których miejsce zamieszkania jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie korzysta z kosztów uzyskania przychodów określonych w art. 22 ust. 2 pkt 3 i 4 cytowanej ustawy.

Zgodnie z art. 22 ust. 2 ww. ustawy koszty uzyskania przychodów z tytułu stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej:

1. wynoszą 111 zł 25 gr miesięcznie, a za rok podatkowy nie więcej niż 1335 zł, w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody z tytułu jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej;
2. nie mogą przekroczyć łącznie 2002 zł 05 gr za rok podatkowy, w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody równocześnie z tytułu więcej niż jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej;
3. wynoszą 139 zł 06 gr miesięcznie, a za rok podatkowy łącznie nie więcej niż 1668 zł 72 gr, w przypadku gdy miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę;
4. nie mogą przekroczyć łącznie 2502 zł 56 gr za rok podatkowy, w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody równocześnie z tytułu więcej niż jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej, a miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę.
   
   

Stosownie natomiast do treści art. 39 ust. 1 ww. ustawy, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem 45ba ust. 4, płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, w przypadku, gdy nie dokonują rocznego obliczenia podatku, są obowiązani przekazać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania, imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru, z zastrzeżeniem ust. 5. Informację, o której mowa w zdaniu pierwszym, sporządza się również w przypadku dokonywania wypłaty świadczeń określonych w art. 21 ust. 1 pkt 46 i 74. W informacji tej wykazuje się również dochody zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych.

Wzór informacji o dochodach oraz o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy PIT-11, który stosuje się do przychodów, dochodów (strat) uzyskanych (poniesionych) od dnia 1 stycznia 2015 r. stanowi załącznik Nr 9 do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 listopada 2015 r. w sprawie określenia niektórych wzorów oświadczeń, deklaracji i informacji podatkowych obowiązujących w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (Dz. U. z 2015 r., poz. 1998). Wzór ww. informacji obowiązywał od 1 stycznia 2016 r. do końca 2017 r. i miał zastosowanie do przychodów, dochodów (strat) uzyskanych (poniesionych) od 1 stycznia 2015 r.

Natomiast w kwestii składek na ubezpieczenie społecznie i zdrowotne zapłaconych do polskiego systemu ubezpieczeń społecznych, które płatnik ma obowiązek wykazać w informacji o dochodach oraz o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy PIT-11 należy odwołać się do art. 26 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, regulującego odliczenie składek na ubezpieczenie społeczne oraz art. 27b ust. 1 pkt 1 i ust. 2 tej ustawy, w którym określone zostały zasady odliczania składek na ubezpieczenie zdrowotne.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30c oraz art. 30e i art. 30f, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4, 4a-4e, i 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych:

1. zapłaconych w roku podatkowym bezpośrednio na własne ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe oraz wypadkowe podatnika oraz osób z nim współpracujących,
2. potrąconych w roku podatkowym przez płatnika ze środków podatnika, z tym że w przypadku podatnika osiągającego przychody określone w art. 12 ust. 6, tylko w części obliczonej, w sposób określony w art. 33 ust. 4, od przychodu podlegającego opodatkowaniu

−odliczenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie ustawy, oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Natomiast art. 27b ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że podatek dochodowy, obliczony zgodnie z art. 27 lub art. 30c, w pierwszej kolejności ulega obniżeniu o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1793, 1807, 1860 i 1948):

1. opłaconej w roku podatkowym bezpośrednio przez podatnika zgodnie z przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych,
2. pobranej w roku podatkowym przez płatnika zgodnie z przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych

−obniżenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie ustawy oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Kwota składki na ubezpieczenie zdrowotne, o którą zmniejsza się podatek, nie może przekroczyć 7,75% podstawy wymiaru tej składki (art. 27b ust. 2 ww. ustawy).

Z powyższych przepisów wynika, że składki zapłacone do polskiego systemu ubezpieczeń społecznych i zdrowotnych podlegają odliczeniu, odpowiednio od podstawy opodatkowania i od podatku (zaliczki na podatek), jeżeli podstawy ich wymiaru nie stanowi dochód zwolniony od podatku na podstawie ustawy, oraz dochód od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. W konsekwencji, w informacji PIT-11 Wnioskodawca wykazuje podlegające odliczeniu składki na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne (do wysokości 7,75% podstawy wymiaru składki) zapłacone do polskiego systemu ubezpieczeń z wyłączeniem jednakże składek, których podstawę stanowił dochód zwolniony od podatku na podstawie ww. ustawy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w korekcie PIT-11 w poz. 29 Wnioskodawca wykazał tylko przychód uzyskany w Polsce (z zasiłków z ubezpieczenia społecznego wypłaconych przez Wnioskodawcę). Natomiast w zaświadczeniu (informacji dla pracownika o uwzględnieniu zawartych w niej danych w rozliczeniu rocznym w swoim urzędzie skarbowym) wykazał: przychód osiągnięty w Belgii, wysokość 30% diety za każdy dzień pobytu w Belgii, dochód pomniejszony o wysokość wyliczonych 30% diet i koszty uzyskania przychodu za każdy miesiąc, wysokość składek na ubezpieczenie społeczne – zapłaconych do polskiego ZUS, wysokość składek na ubezpieczenie zdrowotne 7,75% – zapłaconych do polskiego ZUS, wyliczony podatek – odprowadzony do urzędu skarbowego w Belgii. Wnioskodawca wskazał, że do wyliczenia użyto kurs zgodnie z art. 11a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz opisany stan faktyczny stwierdzić należy, że nie można zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy dotyczącym wykazania w informacji PIT-11 tylko uzyskanego przez oddelegowanego do pracy w Belgii pracownika przychodu w Polsce (z zasiłków z ubezpieczenia społecznego). Jak wskazano wyżej na podstawie Konwencji polsko-belgijskiej dochód uzyskany przez pracownika w Belgii nie korzysta ze zwolnienia od podatku. Zatem, przychód uzyskany przez pracownika w Belgii powinien być wykazany w informacji PIT-11 (po uwzględnieniu zwolnień wynikających z art. 21 ust. 1 pkt 19-20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) oraz odpowiadające temu przychodowi koszty uzyskania jak również składki na ubezpieczenie społeczne oraz zdrowotne.

Przy czym nie ma przeszkód – przepisy w tym zakresie nie zawierają żadnych uregulowań – aby wraz z informacją PIT-11 przekazać również wszelkie inne (niż przewidziane na tym druku) informacje potrzebne do dokonania rozliczenia rocznego (np. w jakiej części kwota przychodu wykazanego w informacji PIT-11 dotyczy przychodów uzyskanych na terenie Polski a w jakiej na terenie Belgii, czy przychód uzyskany w Belgii wykazany w PIT-11 pomniejszony został o odliczenia w związku z art. 21 ust. 1 pkt 19-20 ww. ustawy, informację o wysokości podatku zapłaconego w Belgii).

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy uznane zostało za nieprawidłowe.

Jednocześnie Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekle prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.