Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-3.4012.553.2018.2.APR
z 29 października 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 sierpnia 2018 r. (data wpływu 28 sierpnia 2018 r.), uzupełnionym w dniu 26 września 2018 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją zadania inwestycyjnego polegającego na budowie targowiska wraz z Centrum….. – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 sierpnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 26 września 2018 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją zadania inwestycyjnego polegającego na budowie targowiska wraz z Centrum…..

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, rozliczającym się z podatku z tytułu umów cywilno-prawnych, umów najmu i dzierżawy.

Na podstawie ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r., poz. 994 ze zm.) Gmina jest wyposażona w osobowość prawną i posiada zdolność do czynności cywilnoprawnych. Gmina wykonuje zadania własne (określone w art. 7 ustawy o samorządzie gminnym) samodzielnie lub poprzez powołane samorządowe jednostki budżetowe i samorządowy zakład budżetowy.

Gmina w roku 2018 realizuje zadanie inwestycyjne pn. „...”. Wniosek o dofinansowanie został złożony przez Gminę do Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 na operację typu „Inwestycje w targowiska lub obiekty budowlane przeznaczone na cele promocji lokalnych produktów” w ramach poddziałania „Wsparcie inwestycji w tworzenie, ulepszenie i rozwijanie podstawowych usług lokalnych dla ludności wiejskiej, w tym rekreacji kultury i powiązanej infrastruktury. Do wniosku o płatność konieczne jest dołączenie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego odnośnie możliwości bądź braku możliwości odzyskania poniesionego podatku VAT, zainteresowany jest zobligowany do uzyskania takiej interpretacji dotyczącej ww. inwestycji.

Podstawowym celem utworzonego Centrum będzie przede wszystkim promocja lokalnych produktów wytworzonych na terenie Gminy, a także dbanie o odpowiedni wizerunek produktów lokalnych i ich producentów. W Centrum odbywać się będą spotkania i wystawy tematyczne związane z produktami lokalnymi.

Użytkowanie targowiska przez okres trwałości projektu tj. 5 lat od dnia płatności końcowej nie będzie związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Obiekt targowiska w okresie trwałości projektu oraz po tym czasie będzie wyłącznie służył działalności niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT (będzie pobierana tylko opłata targowa - zgodnie z ustawą z dnia 12 stycznie 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. 2017 poz. 1785 ze zm.), według stawek ustalonych uchwałą Rady Gminy). Na targowisku będzie odbywała się sprzedaż produktów lokalnych, za którą będzie pobierana wyłącznie opłata targowa (poza VAT). Zgodnie z projektem regulaminu targowiska osoby fizyczne, osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej prowadzące sprzedaż na terenie targowiska obowiązane są do uiszczenia opłaty targowej za każdy dzień sprzedaży, zgodnie z ustawą z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. z 2017 r. poz. 1785 ze zm.), według stawek ustalonych uchwałą Rady Gminy.

Centrum w okresie trwałości projektu będzie udostępniane w celu promocji i nie będzie pobierana żadna opłata za najem czy użytkowanie.

Zaś po okresie pięcioletnim pomieszczenia będą wynajmowane na podstawie umów cywilnoprawnych za odpłatnością, która stanowi czynności wyłącznie opodatkowane podatkiem VAT.

Gmina dokonuje odliczenia podatku VAT w oparciu o prewspółczynik, który został ustalony zgodnie z przepisami § 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015r. w sprawie sposobu określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz.U. poz. 2193). Wskaźnik ten wynosi w 2018 roku 4%. Współczynnik struktury sprzedaży („WSS”) - proporcja określona zgodnie z art. 90 ustawy o VAT wynosi w 2018 r. 97%.

Gmina jest w stanie wyodrębnić części podatku naliczonego dotyczące budowy targowiska oraz budowy Centrum. W związku z tym zakupy towarów i usług związanych z budową i prowadzeniem targowiska będą wykorzystane tylko do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Natomiast zakupy towarów i usług związanych z budową i prowadzeniem Centrum … wykorzystywane będą tylko do czynności opodatkowanych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gminie przysługiwać będzie prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z budową i utrzymaniem targowiska i Centrum….?

Zdaniem Wnioskodawcy, ma możliwość pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego od poniesionych wydatków związanych z budową i utrzymaniem targowiska i Centrum….. Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego przepisu wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają ścisły związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Stosownie do art. 90c ust. 1 ustawy, w przypadku nabytych towarów i usług, w odniesieniu do których kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie z art. 86 ust. 2a, po zakończeniu roku podatkowego, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, podatnik jest obowiązany dokonać korekty podatku odliczonego przy ich nabyciu, uwzględniając dane dla zakończonego roku podatkowego. Przepisy art. 91 ust. 2-9 stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 91 ust. 7 ustawy, przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Zgodnie z art. 91 ust. 7a ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

Stosownie do art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s.1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r., poz. 994 z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy targowisk i hal targowych (art. 7 ust. 1 pkt 11 ustawy o samorządzie gminnym).

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Zagadnienia dotyczące opłaty targowej reguluje ustawa z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1445 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, rada gminy może wprowadzić opłatę targową. Opłatę targową pobiera się od osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, dokonujących sprzedaży na targowiskach, z zastrzeżeniem ust. 2b.

Art. 15 ust. 2b ustawy o podatkach i opłatach lokalnych stanowi, że opłacie targowej nie podlega sprzedaż dokonywana w budynkach lub w ich częściach.

W myśl art. 15 ust. 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, opłatę targową pobiera się niezależnie od należności przewidzianych w odrębnych przepisach za korzystanie z urządzeń targowych oraz za inne usługi świadczone przez prowadzącego targowisko.

Jak wynika z ww. regulacji, opłata targowa jest szczególną formą daniny publicznej, pobieraną od podmiotów dokonujących sprzedaży na targowiskach lub innych wydzielonych miejscach. Wysokość opłaty ustala właściwa miejscowo rada gminy w trybie określonym ustawowo. Gmina pobierając takie opłaty działa jako organ władzy publicznej, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy, w konsekwencji czego opłaty te nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Gmina jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, rozliczającym się z podatku z tytułu umów najmu i dzierżawy. Gmina realizuje zadanie inwestycyjne pn. „….”.

Obiekt targowiska w okresie trwałości projektu oraz po tym czasie będzie służył wyłącznie działalności niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT (będzie pobierana tylko opłata targowa).

Centrum….w okresie trwałości projektu będzie udostępniane w celu promocji i nie będzie pobierana żadna opłata za najem czy użytkowanie. Natomiast po okresie pięcioletnim pomieszczenia będą wynajmowane na podstawie umów cywilnoprawnych za odpłatnością, a więc będą służyć czynnościom wyłącznie opodatkowanym podatkiem VAT.

Gmina dokonuje odliczenia podatku VAT w oparciu o prewspółczynik, który w 2018 r. wynosi 4%. Współczynnik struktury sprzedaży („WSS”) - proporcja określona zgodnie z art. 90 ustawy o VAT wynosi w 2018 r. 97%.

Gmina jest w stanie wyodrębnić części podatku naliczonego dotyczące budowy targowiska oraz budowy Centrum. W związku z tym, zakupy towarów i usług związane z budową i prowadzeniem targowiska będą wykorzystane tylko do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Natomiast zakupy towarów i usług związanych z budową i prowadzeniem Centrum wykorzystywane będą tylko do czynności opodatkowanych.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz obowiązujące przepisy, należy stwierdzić, że Gminie nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji dotyczącej budowy targowiska.

Jak bowiem Gmina wskazała we wniosku, targowisko, zarówno w okresie trwałości projektu (tj. 5 lat od dnia płatności końcowej), jak i po tym okresie, nie będzie wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Brak prawa do odliczenia dotyczy również podatku naliczonego od zakupów towarów i usług służących bieżącemu utrzymaniu ww. obiektu przez cały okres, w którym będzie on wykorzystywany do czynności pozostających poza sferą opodatkowania podatkiem VAT.

Tym samym stanowisko Gminy w powyższym zakresie jest nieprawidłowe.

Odnośnie inwestycji w zakresie Centrum….. należy zauważyć, że jak wynika z wniosku – przez okres trwałości projektu Centrum nie będzie służyło wykonywaniu czynności opodatkowanych (będzie udostępniane w celu promocji i nie będzie pobierana żadna opłata za najem czy użytkowanie). Wobec powyższego w związku z realizacją budowy Centrum nie będzie przysługiwało Gminie prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Nie będzie także przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków dotyczących bieżącego utrzymania Centrum w okresie, w którym nie będzie ono wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Należy jednak zaznaczyć, że w przypadku, gdy obiekt Centrum …. po okresie trwałości projektu zacznie być wykorzystywany do działalności opodatkowanej, tj. wynajmowania pomieszczeń, Gmina uzyska prawo do odliczenia podatku naliczonego:

• w pełnej wysokości - od wydatków, które będą ponoszone na bieżące jego utrzymanie,
• w drodze korekty w odpowiedniej proporcji (o ile nie upłynie okres korekty) - od wydatków poniesionych na budowę tego budynku.

Zatem stanowisko Gminy w tym zakresie całościowo należało uznać również za nieprawidłowe.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy przedstawionego zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.