Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-1.4012.544.2017.1.KBR
z 8 grudnia 2017 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku wspólnym nadanym w dniu 6 października 2017 r. (data wpływu 11 października 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku podatku od towarów i usług w zakresie:

  • opodatkowania podatkiem VAT transakcji sprzedaży Aktywów (innych niż należności Zbywcy z umów dystrybucyjnych) oraz cesji umów – jest prawidłowe,
  • opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży Aktywów w postaci należności z umów dystrybucyjnych – jest prawidłowe,
  • prawa do odliczenia podatku VAT przysługującego Nabywcy w związku z nabyciem Aktywów innych niż należności Zbywcy z umów dystrybucyjnych i wejściem w prawa i obowiązki wynikające z niektórych umów Zbywcy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE


W dniu 11 października 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT transakcji sprzedaży Aktywów, cesji umów oraz należności z umów dystrybucyjnych, a także prawa do odliczenia podatku VAT przysługującego Nabywcy w związku z nabyciem Aktywów innych niż należności Zbywcy z umów dystrybucyjnych i wejściem w prawa i obowiązki wynikające z niektórych umów Zbywcy.

Przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Sp. z o.o. (dalej zwana „Zbywca”) jest podmiotem należącym do światowego koncernu Y. będącego liderem nowoczesnych technologii w tym w branży technologii cyfrowych oraz wiodącą firmą w branży elektronicznej, specjalizującą się między innymi w produkcji i sprzedaży urządzeń elektronicznych i medialnych, w szczególności telefonów komórkowych oraz sprzętu RTV i AGD. Spółka zajmuje się obecnie również dystrybucją drukarek.

P. sp. z o.o. z siedzibą w Polsce (dalej „Nabywca”) jest podmiotem należącym do światowego koncernu, zajmującego się przede wszystkim dystrybucją drukarek, skanerów, aparatów cyfrowych, palmtopów, serwerów, stacji roboczych komputerów, oraz komputerów dla domu i małych przedsiębiorstw.


Zbywca i Nabywca łącznie dalej zwani będą również „Wnioskodawcami”.


Sprzedaż Zbywcy i Nabywcy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Co do zasady ani Zbywca, ani Nabywca nie prowadzi sprzedaży podlegającej zwolnieniu z tego podatku. Zarówno Zbywca, jak i Nabywca są zarejestrowani jako czynni podatnicy podatku od towarów i usług.


Obecnie koncern Y. globalnie wygasza działalność gospodarczą związaną z produkcją i dystrybucją drukarek. W niektórych jurysdykcjach działalność Y. w zakresie drukarek dotyczy wyłącznie ich produkcji, w innych jurysdykcjach prowadzona jest wyłącznie ich dystrybucja, w jeszcze innych jurysdykcjach koncern Y. prowadzi zarówno produkcję drukarek, jak i ich dystrybucję. W zależności od lokalnych uwarunkowań działalność związana z drukarkami stanowi istotną lub marginalną działalność lokalnej spółki z koncernu Y. Zbywca zajmuje się wyłącznie dystrybucją wybranych modeli drukarek, nie produkuje tego sprzętu. W latach 2014, 2015 i 2016 procentowy udział obrotów z tytułu sprzedaży drukarek w całkowitych obrotach Zbywcy był marginalny i nie przekroczył 1% (było to 0,7-0,9% w zależności od roku).

W związku z zamiarem rezygnacji koncernu Y. z działalności związanej z produkcją i dystrybucją drukarek Y., we wszystkich jurysdykcjach zostanie dokonane odpłatne zbycie aktywów związanych z działalnością w zakresie produkcji i/lub dystrybucji drukarek. Zbywca, jako spółka należąca do koncernu Y., również będzie musiał zrezygnować z prowadzenia sprzedaży drukarek, a w konsekwencji dokona odpłatnego zbycia aktywów związanych z działalnością w zakresie dystrybucji drukarek. W ramach globalnej transakcji sprzedaży koordynowanej przez centralę Y. w Korei Południowej zostanie zawarta jedna globalna umowa sprzedaży aktywów, a w poszczególnych jurysdykcjach dojdzie do zawarcia „wykonawczych” umów odnoszących się do sprzedaży aktywów zlokalizowanych w danym kraju. W konsekwencji, niejako w wykonaniu globalnej umowy zbycia aktywów, Zbywca dokona sprzedaży wskazanych poniżej aktywów do podmiotu trzeciego w Polsce - do Nabywcy. Pomiędzy Zbywcą i Nabywcą nie zachodzą powiązania o charakterze kapitałowym ani osobowym. Zbywca dokona sprzedaży do Nabywcy następujących aktywów:

  • drukarek (około 80 sztuk, z których przeważającą większość stanowią egzemplarze pokazowe/testowe -tzw. samples), drukarki te nie stanowią towarów handlowych;
  • należności (wierzytelności) Zbywcy z umów dystrybucyjnych na sprzedaż drukarek, chyba że zostaną one uiszczone przez kontrahentów Zbywcy przed planowaną transakcją sprzedaży;
  • bazy klientów - odbiorców drukarek wraz z cesją umów dystrybucyjnych na drukarki;

(dalej łącznie „Aktywa”).


Zbywca nie wyklucza, że w ramach umowy sprzedaży (dalej „Umowa Sprzedaży”) na Nabywcę zostanie dokonana cesja innych umów dotyczących działalności w zakresie dystrybucji drukarek, np. umowy z podmiotami świadczącymi usługi serwisu i napraw gwarancyjnych drukarek, umowy na usługi telekomunikacyjne na numery telefoniczne pracowników wykonujących obowiązki związane z dystrybucją drukarek. Ewentualnie zostaną również przeniesione na Nabywcę telefony pracowników związanych ze sprzedażą drukarek wraz z kartami SIM.


Cena sprzedaży należności (wierzytelności) Zbywcy z umów dystrybucyjnych będzie odpowiadała wartości nominalnej tych wierzytelności. Strony nie przewidują wypłaty dodatkowego wynagrodzenia z tytułu sprzedaży tych wierzytelności.


Na Nabywcę nie przejdą jednak w szczególności umowy z dostawcami drukarek i wszelkie inne umowy Zbywcy związane z działalnością przedsiębiorstwa Zbywcy. W szczególności przeniesieniu nie będą również podlegały umowy leasingu samochodów służbowych pracowników, których obowiązki związane są z dystrybucją drukarek.


Zbywca zakłada, że w ramach planowanej transakcji zobowiązania Zbywcy związane z działalnością Zbywcy w zakresie dystrybucji drukarek zostaną przeniesione na Nabywcę (nastąpi tzw. zwolnienie z długu Zbywcy przez Nabywcę lub przelew długu ze Zbywcy na Nabywcę), o ile w ogóle takie zobowiązania będą występowały na dzień transakcji. Zbywca będzie dążyć do tego, żeby uregulować przedmiotowe zobowiązania w największym możliwym stopniu przed zawarciem Umowy Sprzedaży.


Po zawarciu Umowy Sprzedaży na Zbywcy nadal ciążyć będą obowiązki z tytułu odpowiedzialności za ewentualną szkodę wyrządzoną przez drukarki i obowiązki z tytułu rękojmi i gwarancji za te drukarki, które zostały sprzedane przez Zbywcę.


W ramach globalnie koordynowanej transakcji sprzedaży zostaną również przeniesieni do Nabywcy pracownicy wykonujący obowiązki związane z dystrybucją drukarek. Pracownicy Ci pracują w różnych działach (w przedsiębiorstwie Zbywcy nie ma bowiem wyodrębnionego organizacyjnie działu dystrybucji drukarek) jednak ich praca całkowicie, lub też w dużym stopniu, związana jest z działalnością w zakresie dystrybucji drukarek. Zbywca zastosuje do transferu poniższych pracowników art. 231 Kodeksu pracy:

  • Kierownik ds. Kluczowych Klientów;
  • Kierownik ds. Marketingu Produktowego;
  • Kierownik ds. Kluczowych Partnerów;
  • Ekspert ds. Rozwiązań Biznesowych;
  • Młodszy Kierownik ds. Kluczowych Klientów;
  • Starszy Specjalista ds. Klienta w Kanale Partnerskim;
  • Ekspert Serwisu ds. Produktów PRT.


Zgodnie z art. 231 Kodeksu Pracy przejście pracowników do Nabywcy nastąpi automatyczne (z mocy prawa) w momencie zawarcia Umowy Sprzedaży.


Ponadto, wyżej wskazani pracownicy w umowach o pracę nie są przypisani do jednego działu lub innej jednostki zajmującej się wyłącznie dystrybucją drukarek. Są oni przypisani do różnych działów - Działu IT Enterprise i Działu Serwisu, których działalność jest dużo szersza niż dystrybucja drukarek.


W ramach transakcji sprzedaży Zbywca nie planuje przeniesienia na Nabywcę jakichkolwiek drukarek stanowiących towary handlowe, ani też innych towarów handlowych (z wyjątkiem ewentualnych towarów wynikających ze zwrotów od klientów, jeżeli takie towary będą znajdowały się w magazynie Zbywcy na dzień sprzedaży Aktywów) Zbywca nie będzie również przenosił magazynu, ani materiałów marketingowych i promocyjnych.


Działalność związana z dystrybucją drukarek nie jest wyodrębniona organizacyjnie u Zbywcy. W strukturze przedsiębiorstwa Zbywcy występują następujące główne działy:

  1. Dywizja BG (sprzedaż produktów RTV),
  2. Dywizja WG (sprzedaż produktów AGD),
  3. Dywizja IM (sprzedaż smartfonów i akcesoriów),
  4. Dywizja IT Enterprise (sprzedaż: monitorów, wyświetlaczy, kart SSD, sprzętu medycznego i drukarek),
  5. Dywizja Online Business (e-commerce),
  6. Dział Own Channel (dział zajmuje się m.in. tzw. brand Stores),
  7. Dział PR & Comunication,
  8. Dział PA&CC (Public Affairs & Corporate Social Values),
  9. Dział BI (Business Inteligence), zajmujący się działalności badawczo-rozwojową,
  10. Dział Management Support, obejmujący:
    1. Finance & Management Support, w tym księgowość, podatki i dział prawny;
    2. Logistykę;
    3. Dział Serwisu.

Z uwagi na bardzo małą skalę działalności Zbywcy w zakresie dystrybucji drukarek nie ma dedykowanego do jej obsługi pracownika z zakresu logistyki, public relations, PA&CC czy pracownika w zespole Business Inteligence zajmującego się rozwojem produktów czy w zespole Online Business. Pracownicy w tych zakresach dzielą swoje obowiązki pomiędzy różne produkty i nie można uznać, że są dedykowani do obsługi sprzedaży drukarek.

Sprzedaż drukarek jest dokonywana w ramach tzw. Dywizji IT Enterprise. Dywizja IT Enterprise zajmuje się sprzedażą monitorów, wyświetlaczy, kart SSD, sprzętu medycznego i drukarek. Sprzedaż drukarek stanowi zaledwie 17% procent całkowitej sprzedaży tej dywizji według danych od początku 2017 r.), a jak już wcześniej wspomniano jest to około 1% całkowitych obrotów Zbywcy.

W przedsiębiorstwie Zbywcy nie ma też oddzielnego działu marketingu dedykowanego tylko do drukarek. Również koordynacja usług serwisowych dot. drukarek odbywa się w ramach ogólnego Działu Serwisu. Dział Serwisu Zbywcy nie dokonuje jednak sam napraw, lecz zajmuje się koordynacją i organizacją usług serwisowych, zlecając te naprawy podmiotom trzecim, z którymi Zbywca ma podpisane odpowiednie umowy o współpracy.

Wskazane powyżej Aktywa nie są w żaden sposób wyodrębnione organizacyjnie w strukturze Zbywcy. Aktywa te nie stanowią odrębnej jednostki organizacyjnej, w szczególności nie stanowią działu, wydziału, oddziału itp. U Zbywcy nie zostały przyjęte regulaminy, statuty, uchwały, ani inne akty, na podstawie których mogłoby dojść do wydzielenia tych Aktywów w strukturze organizacyjnej tej spółki. Nie istnieją żadne wewnętrzne procedury działania dotyczące wyłącznie Aktywów.

Wyżej wskazane Aktywa nie są również w żaden sposób wyodrębnione funkcjonalnie, tzn. w żadnym stopniu nie są wystarczające do prowadzenia działalności w zakresie dystrybucji drukarek na polskim rynku. Aktywa nie mają zdolności do niezależnego funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy - brakuje chociażby towarów handlowych, magazynu, infrastruktury biurowej, materiałów promocyjnych. Nabycie „działającego biznesu” nie jest zresztą intencją stron - zakupione przez Nabywcę Aktywa będą wykorzystane przez niego do wzmocnienia jego pozycji rynkowej na rynku dystrybucji własnych drukarek. Nabywca nie stanie się dystrybutorem drukarek marki Y. Nabywca będzie po transakcji dostarczać byłym klientom Zbywcy sprzęt swojej marki wykorzystując do tego przede wszystkim przetransferowanych (byłych) pracowników Zbywcy i kontakty biznesowe z dystrybutorami (bazy klientów) uzyskane od Zbywcy. Byli pracownicy Zbywcy zostaną zintegrowani w ramach struktury Nabywcy i będą korzystać ze wszystkich dostępnych zasobów przedsiębiorstwa Nabywcy w celu prowadzenia sprzedaży drukarek marki Nabywcy, a nie marki Y. Nabywca obecnie prowadzi już działalność w zakresie sprzedaży hurtowej i detalicznej drukarek własnej marki na szeroką skalę i jest w tym zakresie istotnym „graczem” na rynku. Nie jest zatem tak, że dopiero po transakcji nabycia, dzięki nabytym Aktywom, będzie mógł taką działalność handlową prowadzić.

Wskazane powyżej Aktywa nie są w żaden sposób wyodrębnione finansowo w strukturze Zbywcy. Zbywca nie prowadzi odrębnych ksiąg dla działalności związanej z dystrybucją drukarek. W księgach Zbywcy nie funkcjonują konta indywidualne, przypisane bezpośrednio do działalności związanej z dystrybucją drukarek i pozwalające na ustalenie wyniku na działalność dotyczącą tylko tego obszaru. Zbywca nie posiada też odrębnych rachunków bankowych dla działalności związanej z dystrybucją drukarek. Zbywca nie prowadzi odrębnych rejestrów środków trwałych oraz WNIP dla działalności związanej z dystrybucją drukarek. Działalność ta nie jest też objęta odrębną polityką rachunkowości ani wydzielona w postaci samobilansującego się oddziału i dla tej działalności Zbywca nie przygotowuje i nie publikuje odrębnych sprawozdań finansowych. W efekcie nie jest możliwe oddzielenie finansów przedsiębiorstwa Zbywcy od finansów dot. wyłącznie działalności związanej z dystrybucja drukarek. Natomiast na potrzeby rachunkowości zarządczej wyniki tej działalności stanowią ułamek ogólnych wyników Dywizji IT Enterprise.

Nabywca jest zainteresowany nabyciem, a Zbywca jest zainteresowanym zbyciem wyłącznie Aktywów. Nabywca jest również zainteresowany wstąpieniem w prawa i obowiązki wynikające z umów dystrybucyjnych i ewentualnie innych umów związanych z działalnością dotyczącą dystrybucji drukarek, np. umów z podmiotami prowadzącymi punkty serwisowe. Nabywca przejmie również tylko wyłącznie wybrane należności i długi Zbywcy związane z działalnością w zakresie dystrybucji drukarek.


Zbywca i Nabywca nie są zainteresowani objęciem transakcją sprzedaży wszystkich elementów, które zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego stanowią przedsiębiorstwo Zbywcy. W związku z tym, nie zostaną przeniesione przez Zbywcę na Nabywcę:

  • oznaczenie indywidualizujące Zbywcy (firma), logo przedsiębiorstwa Zbywcy;
  • nieruchomości Zbywcy lub prawa do nieruchomości;
  • inne ruchomości niż drukarki będące egzemplarzami pokazowymi i ewentualnie telefony wskazane przez Zbywcę, w szczególności na Nabywcę nie przejdą towary handlowe;
  • księgi i dokumenty związane z prowadzoną działalnością gospodarczą Zbywcy, z wyjątkiem umów dystrybucyjnych na dystrybucję drukarek i bazy klientów - odbiorców drukarek;
  • wierzytelności i zobowiązania Zbywcy z tytułu zawartych umów inne niż wierzytelności i zobowiązania związane z dystrybucją drukarek, o ile wcześniej nie zostaną uregulowane, jednakże przy Zbywcy zostaną wszelkie zobowiązania związane z potencjalną odpowiedzialnością z tytułu rękojmi, gwarancji oraz z tytułu odpowiedzialności odszkodowawczej za szkody wyrządzone przez produkt niebezpieczny - drukarki;
  • prawa i obowiązki wynikające z wszelkich umów zawartych przez Spółkę oprócz umów na dystrybucję drukarek i ewentualnie innych umów związanych z działalnością w zakresie dystrybucji drukarek, takich jak umowy z punktami serwisowymi, na Nabywcę nie przejdą jednak w szczególności prawa i obowiązki z umów z dostawcami drukarek, prawa i obowiązki z umów na dostawy mediów, prawa i obowiązku z umów najmu, prawa i obowiązku z umów zawartych z agencjami reklamowymi, czy firmą ochroniarską, etc.;
  • know-how i tajemnice przedsiębiorstwa Zbywcy;
  • znaki towarowe, majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne Zbywcy;
  • koncesje, licencje i zezwolenia wydane na Zbywcę;
  • inne wierzytelności i środki pieniężne zgromadzone w kasie i na rachunkach bankowych Zbywcy, w tym środki pieniężne wygenerowane w związku z umowami dystrybucyjnymi do momentu zawarcia Umowy Sprzedaży;
  • nie zostaną przeniesione na Nabywcę rachunki bankowe Zbywcy;
  • Nabywca nie przejmie pracowników Zbywcy innych niż wybrani pracownicy bezpośrednio zaangażowani w dystrybucję drukarek.


Zbywca planuje dokonać sprzedaży wskazanych powyżej Aktywów z zastosowaniem zasad opodatkowania VAT właściwych dla danego rodzaju Aktywów, w szczególności wystawić na rzecz Nabywcy fakturę dokumentującą sprzedaż drukarek (egzemplarzy pokazowych/testowych) oraz przeniesienia bazy klientów. W zakresie przeniesienia (cesji) należności (wierzytelności) Zbywca planuje wystawić na Nabywcę notę księgową (bez VAT).


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:


  1. Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym sprzedaż Aktywów (innych niż należności Zbywcy z umów dystrybucyjnych) oraz cesja umów będzie podlegała opodatkowaniu VAT na podstawie art. 5 ustawy o VAT i nie znajdzie w tym zakresie zastosowanie wyłączenie z opodatkowania, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT?
  2. Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym przeniesienie w ramach Umowy Sprzedaży Aktywów w postaci należności Zbywcy z umów dystrybucyjnych nie będzie podlegało opodatkowaniu VAT na podstawie art. 5 ustawy o VAT?
  3. Zakładając, że odpowiedź na pytanie 1 jest twierdząca i sprzedaż wszystkich Aktywów (innych niż należności Zbywcy z umów dystrybucyjnych) oraz cesja umów będzie podlegać opodatkowaniu VAT, czy Nabywcy będzie przysługiwać prawo do odliczenia VAT naliczonego w związku z zakupem Aktywów innych niż należności Zbywcy z umów dystrybucyjnych i wejściem w prawa i obowiązki wynikające z niektórych umów Zbywcy?

Stanowisko Zainteresowanych:


Ad. 1.


Sprzedaż przez Zbywcę Aktywów innych niż należności Zbywcy oraz cesja umów na mocy Umowy Sprzedaży stanowi odpłatną dostawę towarów oraz odpłatne świadczenie usług, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT. Transakcja sprzedaży Aktywów i cesji umów nie będzie mieściła się w katalogu transakcji wymienionych w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, w szczególności przenoszone na Nabywcę w ramach transakcji składniki majątku i umowy, nie będą stanowiły na gruncie ustawy o VAT przedsiębiorstwa ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa.


Ad. 2.


Przeniesienie w ramach Umowy Sprzedaży Aktywów w postaci należności Zbywcy z tytułu umów dystrybucyjnych nie będzie podlegało opodatkowaniu VAT na podstawie art. 5 ustawy o VAT.


Ad. 3.


Zakładając, że odpowiedź na pytanie 1 jest twierdząca i sprzedaż wszystkich Aktywów innych niż należności Zbywcy z umów dystrybucyjnych oraz odpłatna cesja umów będzie podlegać opodatkowaniu VAT, Nabywcy będzie przysługiwać prawo do odliczenia VAT naliczonego w związku z zakupem Aktywów innych niż należności Zbywcy i wejściem w prawa i obowiązki wynikające z niektórych umów Zbywcy.

Uzasadnienie:

Ad. 1.

W opisanym zdarzeniu przyszłym sprzedaż Aktywów innych niż należności Zbywcy oraz cesja umów będzie podlegać opodatkowaniu VAT na podstawie art. 5 ustawy o VAT i nie znajdzie w tym przypadku zastosowania wyłączenie z opodatkowania, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.


Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, zgodnie z którym przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę w jakiej dokonano czynności prawnej.

Opodatkowaniu podlega zatem każde świadczenie, pod warunkiem że jest wykonywane przez podatnika VAT (tj. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej). Świadczenie należy zdefiniować jako zobowiązanie co określonego zachowania (działanie) lub tolerowania pewnego zachowania (zaniechanie). Usługą będzie tylko takie świadczenie, dla którego istnieje bezpośredni odbiorca nabywający korzyść majątkową. Wynika z tego, że czynność podlega opodatkowaniu w sytuacji wykonania umowy zobowiązaniowej, gdy jedna ze stron umowy może być uznana za beneficjenta. Poza tym, pomiędzy płatnością oraz wykonywanym świadczeniem musi być związek bezpośredni (płatność musi być ściśle związana w wykonywaną w zamian czynnością). Tym samym, zobowiązanie do przeniesienia praw i obowiązków z umów dotyczących serwisu i napraw gwarancyjnych drukarek oraz umów na usługi telekomunikacyjne związane z dystrybucją drukarek należy uznać za świadczenie usług w rozumieniu przepisów o VAT. Cesja tych umów na podstawie Umowy Sprzedaży będzie zatem świadczeniem opodatkowanym VAT.

Jednocześnie w art. 6 ustawy o VAT wskazano na wyłączenia określonych czynności spod zakresu i stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są tutaj wskazane te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.

W myśl art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów tej ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Ustawodawca nie zdefiniował, co należy rozumieć pod pojęciem „transakcji zbycia”. Uwzględniając zakres przedmiotowy ustawy o VAT pojęcie to należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, tzn. zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa obejmuje wszelkie czynności w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem tych czynności, jak właściciel np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aport). Wyłączenie stosowania ustawy o VAT przewidziane w przepisie art. 6 pkt 1 tej ustawy obejmuje jednakże tylko te czynności zrównane z pojęciem dostawy towarów, których przedmiotem jest przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa.

Przepisy ustawy o VAT oraz przepisy wykonawcze do niej nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”. Zatem dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy stosować definicję zawartą w art. 551 kodeksu cywilnego. Zgodnie z art. 551 kodeksu cywilnego, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

  1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
  2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
  3. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
  4. koncesje, licencje i zezwolenia;
  5. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
  6. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
  7. tajemnice przedsiębiorstwa;
  8. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Z powyższej definicji wynika, że przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym. Oznacza to, że najistotniejsze dla badanej kwestii jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. Przedsiębiorstwo, w rozumieniu powyższego przepisu, powinno więc łączyć mienie w funkcjonalnie zorganizowane przedsięwzięcie gospodarcze, a nie tylko stanowić zgromadzone niematerialne i materialne składniki stanowiące przedsiębiorstwo w znaczeniu przedmiotowym. Organizacyjna i funkcjonalna istota przedsiębiorstwa kreuje powstanie samodzielnego podmiotu gospodarczego, zdolnego do funkcjonowania w obrocie na niezmienionych zasadach, pomimo jego zbycia. Ponadto, przepis art. 551 kodeksu cywilnego wskazuje, że przedsiębiorstwo jest „zespołem składników”. Pojęcie zespół (a nie zbiór) zakłada istnienie pewnego poziomu powiązań organizacyjnych pomiędzy składnikami przedsiębiorstwa. Przy czym, zgodnie z art. 552 Kodeksu cywilnego, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Ustawodawca, na mocy art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, wyłączył również z opodatkowania podatkiem VAT zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Przepis art. 2 pkt 27e ustawy o VAT zawiera definicję zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Zgodnie z tym przepisem, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Dla uznania zbywanego majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa podstawowym wymogiem jest to, aby majątek ten stanowił zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako wyodrębniona jednostka, np. dział, wydział, oddział, departament itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zarejestrowanego w KRS oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa.

Podsumowując, na gruncie ustawy o VAT dany zbiór składników materialnych i niematerialnych należy zakwalifikować jako zorganizowaną część przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

  • istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
  • zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
  • zespół składników jest przeznaczony do realizacji określonych zadań gospodarczych i mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.


Zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest dowolnym zbiorem składników majątkowych (materialnych i niematerialnych) wchodzących w skład przedsiębiorstwa, ale wyodrębnionym organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie zespołem tych składników, zdolnym do bycia oddzielnym przedsiębiorstwem, samodzielnie realizującym określone zadania gospodarcze. Należy przy tym podkreślić, że z treści art. 2 pkt 27e ustawy o VAT wynika, że organizacyjne i finansowe wyodrębnienie musi istnieć w ramach istniejącego przedsiębiorstwa. Nie jest wystarczające, aby zbywane składniki majątkowe utworzyły przedsiębiorstwo u nabywcy - muszą one stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa u zbywcy.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą zatem składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

W świetle powyższych rozważań należy stwierdzić, że na gruncie ustawy o VAT okolicznością determinującą możliwość wyłączenia, na mocy art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, stosowania przepisów ustawy do czynności sprzedaży określonego zespołu składników niematerialnych i materialnych, jest takie ich zorganizowanie, żeby wspomniany zespół mógł służyć do prowadzenia działalności gospodarczej (jako przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa). Składniki te muszą więc - obiektywnie oceniając - posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy.

Zdaniem Wnioskodawców analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego na tle przywołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że planowana transakcja sprzedaży na rzecz Nabywcy Aktywów oraz cesja umów na Nabywcę nie będzie sprzedażą przedsiębiorstwa ani sprzedażą zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Planowana transakcja nie obejmie bowiem istotnych składników majątkowych Zbywcy służących do prowadzenia działalności gospodarczej, o których stanowi art. 551 kodeksu cywilnego definiujących przedsiębiorstwo. Transakcji nie będzie podlegać szereg składników materialnych i niematerialnych wchodzących w skład przedsiębiorstwa Zbywcy. Przedmiotem sprzedaży będzie w zasadzie baza klientów - odbiorców drukarek i cesja „aktywnych” umów z dystrybutorami oraz pokazowe egzemplarze drukarek, a także należności (wierzytelności) i zobowiązania Zbywcy wynikające z działalności polegającej na dystrybucji drukarek. Pracownicy Zbywcy przejdą do Nabywcy z mocy prawa (automatycznie), na zasadach wynikających z art. 231 kodeksu pracy o przejściu zakładu pracy.


Natomiast inne elementy wchodzące w skład przedsiębiorstwa Zbywcy nie zostaną zbyte do Nabywcy. W szczególności, nie zostaną przeniesione - w ramach transakcji - następujące elementy przedsiębiorstwa Zbywcy:

  • oznaczenie indywidualizujące Zbywcy (firma), logo przedsiębiorstwa Zbywcy;
  • nieruchomości Zbywcy lub prawa do nieruchomości;
  • inne ruchomości niż drukarki będące egzemplarzami pokazowymi, w szczególności na Nabywcę nie przejdą żadne towary handlowe;
  • księgi i dokumenty związane z prowadzoną działalnością gospodarczą Zbywcy, z wyjątkiem umów dystrybucyjnych na dystrybucję drukarek i innych umów związanych z działalności w zakresie dystrybucji, takich jak umowy z punktami serwisowymi i bazy klientów - odbiorców drukarek;
  • wierzytelności i zobowiązania Zbywcy z tytułu zawartych umów inne niż wierzytelności i zobowiązania związane z dystrybucją drukarek, o ile wcześniej nie zostaną uregulowane, jednakże przy Zbywcy zostaną wszelkie zobowiązania związane z potencjalną odpowiedzialnością z tytułu rękojmi, gwarancji oraz z tytułu odpowiedzialności odszkodowawczej za szkody wyrządzone przez produkt niebezpieczny - drukarki;
  • prawa i obowiązki wynikające z wszelkich umów zawartych przez Zbywcę oprócz umów na dystrybucję drukarek i umów związanych z działalnością w zakresie dystrybucji drukarek, takich jak umowy z punktami serwisowymi, na Nabywcę nie przejdą jednak w szczególności prawa i obowiązki z umów z dostawcami drukarek prawa i obowiązki z umów na dostawy mediów, prawa i obowiązku z umów najmu, prawa i obowiązki z umów zawartych z agencjami reklamowymi, czy firmą ochroniarską, etc.;
  • know-how i tajemnice przedsiębiorstwa Zbywcy;
  • majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne Zbywcy;
  • koncesje, licencje i zezwolenia wydane Zbywcy;
  • inne wierzytelności i środki pieniężne zgromadzone w kasie i na rachunkach bankowych Zbywcy, w tym środki pieniężne wygenerowane w związku z umowami dystrybucyjnymi do momentu zawarcia Umowy Sprzedaży;
  • nie zostaną przeniesione na Nabywcę rachunki bankowe Zbywcy;
  • Nabywca nie przejmie pracowników Zbywcy innych niż pracownicy bezpośrednio i ściśle zaangażowani w dystrybucję drukarek.


Z powyższego wynika, że Umowa Sprzedaży nie obejmie szeregu kluczowych elementów, które pozwoliłyby funkcjonować zbywanym Aktywom jako samodzielnie przedsiębiorstwo. Większość tych elementów pozostanie w przedsiębiorstwie Zbywcy i będzie służyć prowadzeniu działalności gospodarczej przez Zbywcę. Po transferze Aktywów do Nabywcy i cesji wybranych umów na Nabywcę nie będzie w ogóle możliwe kontynuowanie działalności w zakresie dystrybucji drukarek marki Y. Nabywca nie będzie miał bowiem dostępu do dostawców drukarek Y. (nie zostanie dokonana żadna cesja w tym zakresie), jak również Zbywca nie będzie sprzedawał do Nabywcy drukarek innych niż drukarki pokazowe, a więc nie dojdzie do sprzedaży towarów handlowych. Poza tym Nabywca nie zamierza podejmować jakichkolwiek prób kontynuowania działalności w zakresie dystrybucji drukarek Y., lecz zamierza z wykorzystaniem przejętych zasobów wzmocnić dystrybucję drukarek własnej marki. Wykorzysta więc przejęte bazy klientów i umowy dystrybucyjne oraz doświadczenie przejętych pracowników do zwiększenia swojej penetracji polskiego rynku drukarek, natomiast nie jest zainteresowany przejmowaniem innych aktywów, które również mogły służyć działalności w zakresie dystrybucji drukarek, np. zasoby działów księgowości, marketingu, PR, R&D, etc. Przejęte Aktywa i umowy mogą się okazać użyteczne dla Nabywcy, o ile alokuje on własne środki finansowe i wszelkie inne zasoby własnego przedsiębiorstwa niezbędne do tego, aby utrzymać relację biznesową z aktywnymi byłymi klientami Y. i tymi byłymi klientami Y., z który nie ma obecnie „aktywnych” umów dystrybucyjnych. Samo przejęcie Aktywów, wybranych umów i transfer wskazanych pracowników nie umożliwi jednak Nabywcy uruchomienia samodzielnego przedsiębiorstwa dystrybuującego drukarki.

Zbycie wskazanych składników majątku nie będzie również stanowić zorganizowanej części przedsiębiorstwa ze względu na niespełnienie przesłanek zawartych w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT. Aktywa i transferowane umowy nie są i nie będą na dzień transakcji wyodrębnione organizacyjnie z przedsiębiorstwa Zbywcy. Nie stanowią one formalnie ani praktycznie wyodrębnionej jednostki organizacyjnej przedsiębiorstwa Zbywcy.

Pracownicy zajmujący się bezpośrednio dystrybucją drukarek są przypisani do różnych dużych jednostek organizacyjnych Zbywcy. Sprzedaż drukarek jest dokonywana w ramach tzw. Dywizji IT Enterprise. Dywizja IT zajmuje się jednak w przeważającej mierze sprzedażą innych produktów, takich jak monity, wyświetlacze, karty SSD, sprzęt medyczny. Sprzedaż drukarek stanowi nieznaczny procent całkowitej sprzedaży tej dywizji (17% według danych od początku 2017 r.). U Zbywcy nie ma też oddzielnego działu marketingu dedykowanego tylko do sprzedaży drukarek. Również koordynacja usług serwisowych do drukarek odbywa się w ramach ogólnego Działu Serwisu.

Przejęcie wyłącznie wskazanych Aktywów, wybranych umów i transfer wskazanych pracowników nie spowoduje, że działalność obejmująca dystrybucję drukarek Y. będzie mogła być kontynuowana w takim zakresie w jakim dystrybucja funkcjonuje w przedsiębiorstwie Zbywcy. To, że Nabywca prowadzi działalność gospodarczą obejmującą również m.in. dystrybucję drukarek (i w związku z tym posiada własną infrastrukturę, która mogłaby „uzupełnić” przejmowane Aktywa) nie zmienia faktu, że przejęte Aktywa same w sobie nie mają zdolności do niezależnego działania gospodarczego (czyli nie stanowią zorganizowanej części przedsiębiorstwa). Momentem badania tej zdolności jest bowiem moment sprzed sprzedaży - już u Zbywcy powinny one stanowić zespół składników gotowych do samodzielnego realizowania określonych zadań gospodarczych.

Należy dodać, że znaczenie biznesowe działalności w zakresie dystrybucji drukarek w przedsiębiorstwie Zbywcy jest marginalne. Analiza danych finansowych Zbywcy pozwoliła ustalić, że w latach 2014, 2015 i 2016 procentowy udział obrotów z tytułu sprzedaży drukarek w całkowitych obrotach Zbywcy nie przekroczył nawet 1% (było to 0,7-0,9% w zależności od roku). Dla tak marginalnej działalności Zbywca nawet nigdy nie rozważał utworzenia wyodrębnionego organizacyjnie działu.

Aktywa i transferowane umowy nie są również wyodrębnione finansowo. W szczególności nie są sporządzane odrębne rachunki zysków i strat związane z działalnością z wykorzystaniem Aktywów i transferowanych umów. W planie kont dla przedsiębiorstwa Zbywcy nie jest możliwe wyodrębnienie kont bilansowych i wynikowych związanych wyłącznie z działalnością w zakresie dystrybucji drukarek. Wyniki działalności w zakresie sprzedaży drukarek są częścią wyników realizowanych przez Dział IT Enterprise. Zbywca nie prowadzi żadnego odrębnego raportowania, w którym wskazuje przychody i koszty związane wyłącznie z działalnością gospodarczą w zakresie dystrybucji drukarek. Nie są sporządzane odrębne plany finansowe i budżety dla działalności w zakresie dystrybucji drukarek. Takie plany dotyczą całego Działu IT Enterprise. Nie istnieją żadne oddzielne rachunki bankowe dla działalności związanej z dystrybucją drukarek, czy nawet odrębne rachunki dla Działu IT Enterprise. Powyższe okoliczności wskazują jednoznacznie na brak wydzielenia finansowego Aktywów i transferowanych umów w ramach przedsiębiorstwa Zbywcy.

Aktywów i innych elementów objętych Umową Sprzedaży oraz transferu wybranych pracowników do Nabywcy nie sposób również zakwalifikować jako zespołu składników przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania gospodarcze. Tak jak już wskazano powyżej, Nabywca nie będzie bowiem mógł przy użyciu tych składników prowadzić działalności gospodarczej bez ich integracji w strukturze przedsiębiorstwa Nabywcy, najprawdopodobniej dokupienia innych składników materialnych lub niematerialnych, potencjalnego zatrudnienia dodatkowych pracowników i zawarcia dodatkowych umów oraz dostarczenia środków finansowych. Oznacza to, że samo przejęcie Aktywów wraz z dodatkowymi elementami nie umożliwi kontynuowania działalności w zakresie dystrybucji drukarek, a powodem dla którego Nabywca jest zainteresowany nabyciem samych Aktywów i wybranych umów, w tym umów na dystrybucję drukarek jest fakt, że prowadzi już on w Polsce działalność w tym zakresie. Co więcej, jak zostało wskazane powyżej, z jednej strony Nabywca nie jest w ogóle zainteresowany dystrybucją drukarek Y., gdyż pragnie dystrybuować własne drukarki.


Z drugiej strony Zbywca nie jest zainteresowany cesją na Nabywcę zawartych przez nią z producentem umów na dostawę drukarek. W ramach transakcji nie dojdzie również do przeniesienia towarów handlowych, które z natury rzeczy są niezbędne by kontynuować działalność dystrybucyjną.


Dodatkowo Wnioskodawcy pragną podkreślić, że również przejęcie pracowników Zbywcy przez Nabywcę z mocy prawa na gruncie art. 231 Kodeksu Pracy nie oznacza, że spełniony został warunek wyodrębnienia u Zbywcy zespołu składników przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania gospodarcze. Powiązanie zespołu pracowniczego z (jakąkolwiek) zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa powinno być identyfikowalne, np. poprzez dokonanie odpowiedniego przypisania pracowników do danej jednostki organizacyjnej w treści umów o pracę/umów cywilnoprawnych bądź w dokumencie wewnętrznym, wskazującym na stosowne przypisanie.


Takie przyporządkowanie u Zbywcy nie występuje, gdyż nie istnieją dokumenty, z których mogłoby ono wynikać. Ponadto pracownicy, których transfer jest planowany, mają różnych przełożonych.


Należy także zauważyć, że obowiązek przejęcia pracowników związanych z działalnością dystrybucyjną nie będzie rezultatem umownych uzgodnień Wnioskodawców, lecz będzie wynikał z obowiązujących przepisów prawa pracy. Wykładnia art. 231 Kodeksu pracy i jego zastosowanie musi bowiem w pierwszej kolejności uwzględniać ochronny charakter tych przepisów wobec pracowników. W doktrynie wskazuje się, że chodzi o taką wykładnię i zastosowanie przepisów, aby zapewniały one zachowanie miejsca pracy (kontynuację zatrudnienia) przez pracowników w transakcji zawieranej przez pracodawców.

Instytucja przejścia zakładu pracy na innego pracodawcę jest transferem zespołu składników majątkowych związanych z daną działalnością na inny podmiot. Należy przy tym zauważyć, że zgodnie z orzecznictwem sądów, m.in. wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 30 października 1997 r. (sygn. akt III AUa 331/97), pojęcie przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę oznacza każdą czynność prawną, w wyniku której następuje rozporządzenie mieniem dotychczasowego pracodawcy - w trakcie nawiązanych przez niego stosunków pracy - na rzecz nowego pracodawcy.

Przejęcie części zakładu pracy może być wobec tego również konsekwencją innego zdarzenia, takiego jak sprzedaż konkretnego składnika majątkowego, który stanowił faktycznie miejsce pracy dla zatrudnionych osób. Jednak istotne jest, aby zbycie składnika wiązało się z przejściem placówki zatrudnienia dla pracowników, którzy wykonują na jej rzecz pracę. W uzasadnieniu do wyroku z dnia 1 lipca 1999 r. (sygn. akt I PKN 133/99) Sąd Najwyższy podkreśli natomiast, że w pojęciu przejęcia części zakładu pracy istotne znaczenie ma kategoria zadań, które są przekazywane nowemu pracodawcy. Innymi słowy, pojęcie placówki zatrudnienia (części zakładu pracy) należy relatywizować także do zadań wykonywanych przez daną grupę pracowników (np. zadania z zakresu dystrybucji drukarek), a nie jedynie do elementów środowiska pracy o charakterze materialnym (majątku, pomieszczeń). Zgodnie z wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia 15 września 2006 r. (sygn. akt I PK 75/06), ocena czy doszło do przejścia części zakładu pracy na nowego pracodawcę (231 Kodeksu pracy) zależy od ustalenia, czy przejął on część zadania lub zadań stanowiących placówkę zatrudnienia (np. dystrybucja drukarek), a więc w zakresie pozwalającym na wykonywanie obowiązków pracowniczych.

Przejęcie Aktywów i umów dystrybucyjnych przez Nabywcę, w związku z którymi swoją prace wykonują wskazani pracownicy, powinno zostać uznane na gruncie prawa pracy za transfer części zakładu pracy na gruncie art. 231 Kodeksu Pracy. Pracownicy będą bowiem prawdopodobnie kontynuować swoją pracę właśnie przy wykorzystaniu Aktywów i przetransferowanych umów, a dodatkowo kontynuować zadania w tym zakresie wykonywane przez poprzedniego pracodawcę.


Przejęcie pracowników przez Nabywcę na mocy art. 231 Kodeksu pracy nie oznacza jednak, że Nabywca nabył zorganizowaną część przedsiębiorstwa.


Niezależnie od tego, że pozostałe przesłanki niezbędne do uznania zespołu składników majątkowych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa nie zostały wypełnione, należy stwierdzić, że transfer pracowników także nie powoduje klasyfikacji transakcji jako nabycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Ocena, że doszło do przejścia części zakładu pracy na nowego pracodawcę, zależy od ustalenia, że przejął on w faktyczne władanie część mienia lub zadań, stanowiących placówkę zatrudnienia, a więc w zakresie pozwalającym na wykonywanie obowiązków pracowniczych. To przejęcie w faktyczne władanie nie musi polegać na nabyciu przedsiębiorstwa lub jego części oraz nie zależy od rodzaju czynności prawnej, na podstawie której następuje (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 29 sierpnia 1995 r. - sygn. akt I PRN 38/95).


Podsumowując, Spółka uważa, że nabyte Aktywa oraz przejęci na mocy Kodeksu Pracy pracownicy nie będą przyporządkowani do jakiejkolwiek zorganizowanej części przedsiębiorstwa w strukturach Spółki.


Podobne stanowisko co do tego, że przeniesienie Aktywów i ewentualnie wybranych pracowników, których obowiązki pracownicze są związane z przenoszonymi Aktywami, nie wpływa na kwalifikację transakcji sprzedaży jako zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa wyraził ostatnio Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji podatkowej z dnia 7 czerwca 2016 r. o sygn. ITPP2/4512-227/16/RS.

W konsekwencji, w świetle powyższych argumentów planowana sprzedaż Aktywów innych niż należności Zbywcy oraz odpłata cesja umów będzie podlegać opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy o VAT i nie znajdzie do nich zastosowania wyłączenie z opodatkowania wynikające z art. 6 pkt 1 tej ustawy.


Ad. 2.


Sprzedaż wierzytelności Zbywcy na rzecz Nabywcy za wynagrodzeniem w wysokości nominalnej wartości wierzytelności nie będzie stanowić ani dostawy towaru ani usługi wypełniającej definicję transakcji podlegającej opodatkowaniu VAT na gruncie art. 5 ust. 1 ustawy o VAT. Co prawda można rozważać uznanie takiej transakcji za usługę kupującego na rzecz zbywającego, jednakże zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT tylko odpłatne świadczenie usług może podlegać opodatkowaniu VAT. W przypadku transakcji planowanej przez Wnioskodawców trudno jest mówić o odpłatności za wyświadczenie jakiejkolwiek usługi przez Nabywcę należności (w szczególności, że cena odpowiada wartości nominalnej). Nie będzie też przewidziane jakiekolwiek dyskonto, które mogłoby stanowić rodzaj wynagrodzenia za usługę „odkupienia” należności przez Nabywcę (choć i w takim przypadku teza, że mamy do czynienia z odpłatnym świadczeniem usługi jest dyskusyjna i została odrzucona w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej - por. wyrok TSUE w sprawie C-93/10 GFKL Financial Services AG z dnia 27 października 2011 r., który uznał, że dyskonto odzwierciedla jedynie rzeczywistą ekonomiczną wartość wierzytelności w dacie sprzedaży i nie stanowi wynagrodzenia za usługę nabywcy wierzytelności na rzecz ich zbywcy).

Reasumując, ponieważ Wnioskodawcy ustalą cenę należności na poziomie odpowiadającym ich wartości nominalnej (tj. ich ekonomicznej wartości) i nie przewidują otrzymania przez Nabywcę dodatkowego wynagrodzenia w tym zakresie, to nie dojdzie do odpłatnego świadczenia usługi i nabycia należności za cenę równą ich wartości nominalnej nie będzie podlegało obowiązkowi podatkowemu z tytułu VAT. Stanowisko to potwierdził również Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 4 października 2013 r. o sygn. I FSK 772/12 oraz w wyroku z dnia 12 grudnia 2012 r. o sygn. I FSK 874/12.

Nabywca nie będzie również dokonywał nieodpłatnego świadczenia usług, zrównanego z odpłatnym świadczeniem, o którym mowa w art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, podlegającym opodatkowaniu, bowiem treść wniosku nie wskazuje, by nabywane przez niego wierzytelności miały służyć do celów innych niż jego działalność gospodarcza.


Oznacza to, że sprzedaż należności w ramach Umowy sprzedaży po cenie równej ich wartości nominalnej nie będzie podlegać VAT.


Ad. 3.


Zakładając, że odpowiedź na pytanie 1 jest twierdząca i sprzedaż Aktywów innych niż należności Zbywcy oraz cesja wybranych umów Zbywcy będzie podlegać opodatkowaniu VAT, Nabywcy będzie przysługiwać prawo do odliczenia VAT naliczonego w związku z Umową Sprzedaży.


Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług

Ze wskazanych powyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi.

Powyższe, tzw. pozytywne przesłanki zastosowania prawa do odliczenia VAT muszą zostać spełnione łącznie z niezaistnieniem tzw. przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT. Na mocy art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku. Zgodnie z art. 88 ust. 4 ustawy o VAT obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96 ustawy o VAT, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7 ustawy o VAT.

Aktywa oraz umowy, które planuje „nabyć” Nabywca od Zbywcy, mają służyć w przyszłości czynnościom podlegającym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług - działalności w zakresie dystrybucji drukarek HP, które będą wykonywane przez Nabywcę. Zatem zdaniem Wnioskodawców spełniony będzie podstawowy warunek określony w art. 86 ustawy VAT uprawniający do odliczenia podatku naliczonego, tj. związek dokonanego zakupu z czynnościami opodatkowanymi. Ponadto w przypadku Nabywcy nie zajdą okoliczności wykluczające możliwość zastosowania prawa do odliczenia VAT naliczonego - we wniosku wskazano, że Nabywca będzie posiadać status czynnego podatnika VAT na moment sprzedaży, a sprzedaż Aktywów innych niż należności Zbywcy i odpłata cesja umów nie będą zwolnione z VAT ani też nie będą wyłączone z opodatkowania VAT.

W konsekwencji, przywołane przepisy oraz przedstawiony opis sprawy pozwalają uznać, że skoro Nabywca będzie na moment sprzedaży zarejestrowany jako podatnik VAT czynny i planowana transakcja nabycia Aktywów innych niż należności Zbywcy oraz umów, Nabywcy (po nabyciu i otrzymaniu faktury dokumentującej nabycie Aktywów innych niż należności Zbywcy oraz umów) będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego wnikającego z faktury dokumentującej dostawę Aktywów innych niż należności Zbywcy oraz cesji umów w zakresie w jakim Nabywca będzie wykorzystywał te Aktywa oraz umowy (a w szczególności umowy dystrybucyjne i umowy serwisowe) do prowadzenia działalności opodatkowanej podatkiem VAT.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

  • opodatkowania podatkiem VAT transakcji sprzedaży Aktywów (innych niż należności Zbywcy z umów dystrybucyjnych) oraz cesji umów – jest prawidłowe,
  • opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży Aktywów w postaci należności z umów dystrybucyjnych – jest prawidłowe,
  • prawa do odliczenia podatku VAT przysługującego Nabywcy w związku z nabyciem Aktywów innych niż należności Zbywcy z umów dystrybucyjnych i wejściem w prawa i obowiązki wynikające z niektórych umów Zbywcy – jest prawidłowe.

Ad. 1.


Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.


Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).


Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).


Jednocześnie przepisy art. 6 ustawy o VAT wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.


Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.


Pojęcie „transakcji zbycia”, należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, darowizna, podział przedsiębiorcy, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.


Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Należy zauważyć, że powyższa regulacja stanowi implementację art. 19 ust. 1 i 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz. UE L 347 z 11.12.2006 r., str. 1, z późn. zm.) – zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady.

W myśl art. 19 ust. 1 i 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach, gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.


Wobec tego w niniejszej sprawie kwestią wymagającą interpretacji jest ustalenie istnienia lub nieistnienia podstaw do zastosowania przepisu art. 6 pkt 1 ustawy.


Zaznaczyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”. Dlatego też, dla potrzeb przepisów ustawy o podatku od towarów i usług należy posłużyć się definicją sformułowaną w art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2017 r., poz 459, z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem – przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

  1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
  2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
  3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
  4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
  5. koncesje, licencje i zezwolenia;
  6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
  7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
  8. tajemnice przedsiębiorstwa;
  9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Przepis art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, że pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest więc to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.


Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.


Ponadto, wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

W związku z powyższym, w rozumieniu przepisów podatkowych, aby określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.


Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

  • istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania;
  • zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;
  • składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;
  • zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.


Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita Modes Sarl stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT,to zasada ta ma zastosowanie – nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu – do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów.

Mając na uwadze powyższe orzeczenie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości należy stwierdzić, że zawarta w art. 2 pkt 27e ustawy definicja legalna zorganizowanej części przedsiębiorstwa musi być interpretowana przez pryzmat treści art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE i w powiązaniu z rozumieniem pojęcia „przekazania całości lub części majątku”, wyłożonym przez Trybunał w ww. orzeczeniu. Trybunał Sprawiedliwości główny nacisk kładzie na badanie konkretnego przypadku, dopuszczając w pewnych przypadkach zbycie samych składników rzeczowych. Tym samym, w myśl orzecznictwa Trybunału, składniki niematerialne nie stanowią konstytutywnego elementu uznania części majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w każdym przypadku. Trybunał uznał, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.


Ze złożonego wniosku wynika, że w związku z zamiarem rezygnacji koncernu Y. z działalności związanej z produkcją i dystrybucją drukarek Y., we wszystkich jurysdykcjach zostanie dokonane odpłatne zbycie aktywów związanych z działalnością w zakresie produkcji i/lub dystrybucji drukarek. Zbywca, jako spółka należąca do koncernu Y., również będzie musiał zrezygnować z prowadzenia sprzedaży drukarek, a w konsekwencji dokona odpłatnego zbycia aktywów związanych z działalnością w zakresie dystrybucji drukarek. Zbywca dokona sprzedaży wskazanych poniżej aktywów do podmiotu trzeciego w Polsce - do Nabywcy. Pomiędzy Zbywcą i Nabywcą nie zachodzą powiązania o charakterze kapitałowym ani osobowym. Zbywca dokona sprzedaży do Nabywcy następujących aktywów:

  • drukarek (około 80 sztuk, z których przeważającą większość stanowią egzemplarze pokazowe/testowe -tzw. samples), drukarki te nie stanowią towarów handlowych;
  • należności (wierzytelności) Zbywcy z umów dystrybucyjnych na sprzedaż drukarek, chyba że zostaną one uiszczone przez kontrahentów Zbywcy przed planowaną transakcją sprzedaży;
  • bazy klientów - odbiorców drukarek wraz z cesją umów dystrybucyjnych na drukarki.


Zbywca nie wyklucza, że w ramach umowy sprzedaży na Nabywcę zostanie dokonana cesja innych umów dotyczących działalności w zakresie dystrybucji drukarek, np. umowy z podmiotami świadczącymi usługi serwisu i napraw gwarancyjnych drukarek, umowy na usługi telekomunikacyjne na numery telefoniczne pracowników wykonujących obowiązki związane z dystrybucją drukarek. Ewentualnie zostaną również przeniesione na Nabywcę telefony pracowników związanych ze sprzedażą drukarek wraz z kartami SIM.


Cena sprzedaży należności (wierzytelności) Zbywcy z umów dystrybucyjnych będzie odpowiadała wartości nominalnej tych wierzytelności. Strony nie przewidują wypłaty dodatkowego wynagrodzenia z tytułu sprzedaży tych wierzytelności.


Na Nabywcę nie przejdą jednak w szczególności umowy z dostawcami drukarek i wszelkie inne umowy Zbywcy związane z działalnością przedsiębiorstwa Zbywcy. W szczególności przeniesieniu nie będą również podlegały umowy leasingu samochodów służbowych pracowników, których obowiązki związane są z dystrybucją drukarek.

Zbywca zakłada, że w ramach planowanej transakcji zobowiązania Zbywcy związane z działalnością Zbywcy w zakresie dystrybucji drukarek zostaną przeniesione na Nabywcę (nastąpi tzw. zwolnienie z długu Zbywcy przez Nabywcę lub przelew długu ze Zbywcy na Nabywcę), o ile w ogóle takie zobowiązania będą występowały na dzień transakcji. Zbywca będzie dążyć do tego, żeby uregulować przedmiotowe zobowiązania w największym możliwym stopniu przed zawarciem Umowy Sprzedaży.

W ramach globalnie koordynowanej transakcji sprzedaży zostaną również przeniesieni do Nabywcy pracownicy wykonujący obowiązki związane z dystrybucją drukarek. Pracownicy Ci pracują w różnych działach (w przedsiębiorstwie Zbywcy nie ma bowiem wyodrębnionego organizacyjnie działu dystrybucji drukarek) jednak ich praca całkowicie, lub też w dużym stopniu, związana jest z działalnością w zakresie dystrybucji drukarek. Zgodnie z art. 231 Kodeksu pracy przejście pracowników do Nabywcy nastąpi automatyczne (z mocy prawa) w momencie zawarcia Umowy Sprzedaży.

W ramach transakcji sprzedaży Zbywca nie planuje przeniesienia na Nabywcę jakichkolwiek drukarek stanowiących towary handlowe, ani też innych towarów handlowych (z wyjątkiem ewentualnych towarów wynikających ze zwrotów od klientów, jeżeli takie towary będą znajdowały się w magazynie Zbywcy na dzień sprzedaży Aktywów) Zbywca nie będzie również przenosił magazynu, ani materiałów marketingowych i promocyjnych.


Zbywca i Nabywca nie są zainteresowani objęciem transakcją sprzedaży wszystkich elementów, które zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego stanowią przedsiębiorstwo Zbywcy. W związku z tym, nie zostaną przeniesione przez Zbywcę na Nabywcę:

  • oznaczenie indywidualizujące Zbywcy (firma), logo przedsiębiorstwa Zbywcy;
  • nieruchomości Zbywcy lub prawa do nieruchomości;
  • inne ruchomości niż drukarki będące egzemplarzami pokazowymi i ewentualnie telefony wskazane przez Zbywcę, w szczególności na Nabywcę nie przejdą towary handlowe;
  • księgi i dokumenty związane z prowadzoną działalnością gospodarczą Zbywcy, z wyjątkiem umów dystrybucyjnych na dystrybucję drukarek i bazy klientów - odbiorców drukarek;
  • wierzytelności i zobowiązania Zbywcy z tytułu zawartych umów inne niż wierzytelności i zobowiązania związane z dystrybucją drukarek, o ile wcześniej nie zostaną uregulowane, jednakże przy Zbywcy zostaną wszelkie zobowiązania związane z potencjalną odpowiedzialnością z tytułu rękojmi, gwarancji oraz z tytułu odpowiedzialności odszkodowawczej za szkody wyrządzone przez produkt niebezpieczny - drukarki;
  • prawa i obowiązki wynikające z wszelkich umów zawartych przez Spółkę oprócz umów na dystrybucję drukarek i ewentualnie innych umów związanych z działalnością w zakresie dystrybucji drukarek, takich jak umowy z punktami serwisowymi, na Nabywcę nie przejdą jednak w szczególności prawa i obowiązki z umów z dostawcami drukarek, prawa i obowiązki z umów na dostawy mediów, prawa i obowiązku z umów najmu, prawa i obowiązku z umów zawartych z agencjami reklamowymi, czy firmą ochroniarską, etc.;
  • know-how i tajemnice przedsiębiorstwa Zbywcy;
  • znaki towarowe, majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne Zbywcy;
  • koncesje, licencje i zezwolenia wydane na Zbywcę;
  • inne wierzytelności i środki pieniężne zgromadzone w kasie i na rachunkach bankowych Zbywcy, w tym środki pieniężne wygenerowane w związku z umowami dystrybucyjnymi do momentu zawarcia Umowy Sprzedaży;
  • nie zostaną przeniesione na Nabywcę rachunki bankowe Zbywcy;
  • Nabywca nie przejmie pracowników Zbywcy innych niż wybrani pracownicy bezpośrednio zaangażowani w dystrybucję drukarek.


Analiza przedstawionego opisu sprawy oraz treści powołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że Aktywa w postaci drukarek (około 80 sztuk, z których przeważającą większość stanowią egzemplarze pokazowe/testowe - tzw. samples) oraz bazy klientów - odbiorców drukarek wraz z cesją umów dystrybucyjnych na drukarki, które mają być przedmiotem transakcji sprzedaży, nie stanowią przedsiębiorstwa o którym mowa w art. 551 ustawy Kodeks cywilny.

Zbywany zespół składników majątkowych związanych z działalności w zakresie produkcji i/lub dystrybucji drukarek nie jest wyodrębniony w strukturze Zbywcy pod względem organizacyjnym. Jak wynika ze złożonego wniosku Aktywa te nie stanowią odrębnej jednostki organizacyjnej, w szczególności nie stanowią działu, wydziału, oddziału. Tym samym należy uznać, że warunek wyodrębnienia organizacyjnego nie został spełniony.

Zbywane Aktywa nie są również w żaden sposób wyodrębnione funkcjonalnie, gdyż nie są w stanie realizować samodzielnie zadań przypisane do tego segmentu działalności Spółki - nie mają one zdolności do niezależnego funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Nabywca klientom Zbywcy dostarczać będzie sprzęt swojej marki wykorzystując do tego przede wszystkim byłych pracowników Y. Przedmiotem działalności gospodarczej Nabywcy jest obecnie sprzedaż hurtowa i detaliczna drukarek własnej marki, zatem trudno uznać że dopiero po nabyciu Aktywów będzie mógł taką działalność prowadzić.

Zespołowi aktywów nie sposób przypisać także wyodrębnienia finansowego, gdyż w księgach Zbywcy nie funkcjonują konta indywidualne, przypisane bezpośrednio do działalności związanej z dystrybucją drukarek i pozwalające na ustalenie wyniku na działalność dotyczącą tylko tego obszaru. Zbywca nie posiada też odrębnych rachunków bankowych dla działalności związanej z dystrybucją drukarek. Zbywca nie prowadzi odrębnych rejestrów środków trwałych oraz WNIP dla działalności związanej z dystrybucją drukarek. Działalność ta nie jest też objęta odrębną polityką rachunkowości ani wydzielona w postaci samobilansującego się oddziału i dla tej działalności Zbywca nie przygotowuje i nie publikuje odrębnych sprawozdań finansowych. W efekcie nie jest możliwe oddzielenie finansów przedsiębiorstwa Zbywcy od finansów dot. wyłącznie działalności związanej z dystrybucją drukarek.


W świetle powyższych okoliczności, zbywanym Aktywów nie można także przypisać cech zorganizowanej części przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy.


W konsekwencji sprzedaż wskazanych we wniosku Aktywów stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.


Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało w tym zakresie uznać za prawidłowe.


Ad. 2.


Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest także opodatkowanie podatkiem VAT sprzedaży Aktywów w postaci należności z umów dystrybucyjnych.


W celu rozstrzygnięcia ww. kwestii należy wskazać, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu. Czynność podlega opodatkowaniu wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Zatem usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument (beneficjent), odbiorca świadczenia odnoszący z niego korzyść. Na świadczenie to składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów” i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach ich działalności gospodarczej. Z pojęcia usługi wyłączone jest takie świadczenie, którego treścią jest przeniesienie na inny podmiot prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, które stanowi dostawę towarów. Przy ocenie charakteru świadczenia, jako usługi, należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do usług każde świadczenie niebędące dostawą towarów. Jeśli tylko mamy do czynienia ze świadczeniem, to na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług stanowi ono albo usługę, albo dostawę towarów.


Z powyższych przepisów jednoznacznie wynika, że każde odpłatne świadczenie, które nie jest dostawą towarów, polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu, czy określonym zachowaniu, mieści się w tak sformułowanej definicji usługi.


Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.


W myśl art. 8 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

  1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
  2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Wierzytelność jest prawem majątkowym, które może być przedmiotem obrotu gospodarczego. Instytucja przelewu wierzytelności została uregulowana przepisami ustawy Kodeks cywilny.


Podstawą do dokonania cesji wierzytelności jest art. 509 ww. ustawy Kodeks cywilny.


Stosownie do treści art. 509 § 1 tej ustawy, wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania.


Wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki – art. 509 § 2 cyt. ustawy.


Z kolei art. 510 § 1 ww. ustawy stanowi, że umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia wierzytelności przenosi wierzytelność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.


Zatem wierzytelność jest prawem jednego podmiotu do żądania od drugiego podmiotu pewnego zachowania się zwanego świadczeniem (wyrażalnym pieniężnie). Wierzytelność jest więc prawem majątkowym, będącym przedmiotem obrotu gospodarczego. Przeniesienie wierzytelności z majątku dotychczasowego wierzyciela do majątku nabywcy wierzytelności jest skutkiem rozporządzenia tą wierzytelnością przez dotychczasowego wierzyciela i stanowi wykonanie przez niego przysługującego mu prawa własności.

W świetle powyższych przepisów stwierdzić należy, że czynności polegającej na zbyciu wierzytelności nie można uznać za dostawę towaru, gdyż wierzytelność stanowi prawo majątkowe, które nie mieści się w dyspozycji art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług. Zbycie wierzytelności nie stanowi również świadczenia usługi, ponieważ jest ono jedynie przejawem wykonania prawa własności w stosunku do wierzytelności powstałej z innego tytułu (dostawy towaru lub świadczenia usługi).

W tym miejscu wskazać należy, że w przypadku zbycia wierzytelności własnych o świadczeniu usług można mówić jedynie w odniesieniu do nabywcy tych wierzytelności. Zbycie wierzytelności na rzecz osoby trzeciej najczęściej może mieć miejsce w sytuacji, gdy wierzyciel ma kłopoty z uzyskaniem od dłużnika zapłaty za sprzedane towary lub usługi. Takie zbycie, z punktu widzenia pierwszego wierzyciela, nie jest sprzedażą towarów ani usług, lecz jednym ze sposobów otrzymania zapłaty za dokonaną wcześniej sprzedaż. Celem i skutkiem takiej transakcji jest przejście wierzytelności na nabywcę. W wyniku tej transakcji przechodzi na nabywcę ogół uprawnień przysługujących dotychczasowemu wierzycielowi, który zostaje wyłączony ze stosunku zobowiązaniowego, jaki go wiązał z dłużnikiem. Wierzytelność przechodzi na nabywcę w takim stanie, w jakim była w chwili zawarcia umowy o przelew, a więc ze wszystkimi związanymi z nią prawami i brakami (np. przedawnieniem). W przypadku sprzedaży wierzytelności własnej nie można zakładać, że czynność ta może być wykonywana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Ze złożonego wniosku wynika, że w związku z zamiarem rezygnacji koncernu Y. z działalności związanej z produkcją i dystrybucją drukarek Y., we wszystkich jurysdykcjach zostanie dokonane odpłatne zbycie aktywów związanych z działalnością w zakresie produkcji i/lub dystrybucji drukarek. W konsekwencji, niejako w wykonaniu globalnej umowy zbycia aktywów, Zbywca dokona sprzedaży wskazanych w złożonym wniosku aktywów do Nabywcy. Pomiędzy Zbywcą i Nabywcą nie zachodzą powiązania o charakterze kapitałowym ani osobowym. Zbywca dokona sprzedaży do Nabywcy m.in. należności (wierzytelności) Zbywcy z umów dystrybucyjnych na sprzedaż drukarek, chyba że zostaną one uiszczone przez kontrahentów Zbywcy przed planowaną transakcją sprzedaży.


Cena sprzedaży należności (wierzytelności) Zbywcy z umów dystrybucyjnych będzie odpowiadała wartości nominalnej tych wierzytelności. Strony nie przewidują wypłaty dodatkowego wynagrodzenia z tytułu sprzedaży tych wierzytelności.


W związku z powołanymi przepisami oraz przedstawionym opisem zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że przeniesienie w ramach umowy sprzedaży Aktywów w postaci należności wynikających z umów dystrybucyjnych, nie stanowi czynności o których mowa w art. 7 i art. 8 ustawy o VAT i nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. W analizowanym przypadku zbycie wierzytelności opisanych w złożonym wniosku nastąpi w wysokości ich wartości nominalnej, zatem czynność ta będzie pozostawać poza zakresem opodatkowania podatkiem VAT i nie powoduje z tego tytułu obowiązku podatkowego w podatku VAT u Zbywcy.


Zatem stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie należało uznać za prawidłowe.


Ad. 3.


Wątpliwości Zainteresowanych dotyczą także kwestii ustalenia, czy Nabywcy będzie przysługiwać prawo do odliczenia VAT naliczonego w związku z zakupem Aktywów innych niż należności Zbywcy z umów dystrybucyjnych i wejściem w prawa i obowiązki wynikające z niektórych umów Zbywcy.


Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.


Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.


Zgodnie z art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje czynny zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi. Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje czynny podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.


Należy zauważyć, że ustawodawca przewidział sytuacje, których wystąpienie wyłącza możliwość obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego albo zwrotu podatku naliczonego. Sytuacje takie zostały wskazane w art. 88 ustawy.


Jednym z ograniczeń do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego jest ograniczenie wynikające z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy. W myśl ww. przepisu, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.


Z ustaleń poczynionych przez Organ w zakresie pytania nr 1 wynika, że nabywane przez P. sp. z o.o. Aktywa w postaci:

  • drukarek (około 80 sztuk, z których przeważającą większość stanowią egzemplarze pokazowe/testowe -tzw. samples), drukarki te nie stanowią towarów handlowych;
  • bazy klientów - odbiorców drukarek wraz z cesją umów dystrybucyjnych na drukarki;

nie będą wyłączone z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, a podlegać będą opodatkowaniu na zasadach ogólnych. Ponadto jak wynika ze złożonego wniosku, sprzedaż Zbywcy i Nabywcy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Co do zasady ani Zbywca, ani Nabywca nie prowadzi sprzedaży podlegającej zwolnieniu z tego podatku. Zarówno Zbywca, jak i Nabywca są zarejestrowani jako czynni podatnicy podatku od towarów i usług.


Tym samym, z uwagi na powołane przepisy prawa w kontekście wskazanego opisu sprawy należy stwierdzić, że w zakresie, w jakim nabywane towary i usługi wykorzystywane są do wykonywania przez Nabywcę – czynnego podatnika podatku VAT - czynności opodatkowanych, Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia ww. Aktywów wynikających z faktur VAT z wykazaną kwotą podatku, wystawionych przez Zbywającego na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.


Zatem stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie należało uznać za prawidłowe.


Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.


Niniejsza interpretacja dotyczy wniosku w zakresie podatku od towarów i usług. Natomiast w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.


Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj