Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4.4012.482.2017.2.AS
z 11 grudnia 2017 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 września 2017 r. (data wpływu 12 września 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 20 listopada 2017 r. (data wpływu 22 listopada 2017 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 8 listopada 2017 r. (skutecznie doręczone 13 listopada 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania planowanych umów leasingu lokalu wyłącznie za usługę oraz określenia momentu powstania obowiązku podatkowego – jest nieprawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 12 września 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania planowanych umów leasingu lokalu wyłącznie za usługę oraz określenia momentu powstania obowiązku podatkowego.


Wniosek uzupełniono pismem z dnia 20 listopada 2017 r. (data wpływu 22 listopada 2017 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie z dnia 8 listopada 2017 r. (skutecznie doręczone 13 listopada 2017 r.


We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:


Wnioskodawca (A. Spółka Akcyjna) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie świadczenia kompleksowych usług leasingu środków trwałych dla przedsiębiorców posiadających plany inwestycyjne rozwoju swoich przedsiębiorstw. W ramach wykonywanej działalności Wnioskodawca udostępnia środki trwałe do używania na podstawie umów leasingu oraz umów o podobnym charakterze.

Wnioskodawca w najbliższej przyszłości planuje poszerzenie prowadzonej działalności o finansowanie na własne ryzyko lokali użytkowych. W związku z tym zamierza zawierać ze swoimi klientami umowy leasingu lokali użytkowych, które to lokale na gruncie ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali stanowią odrębną własność. W myśl art. 3 ust. 1 u.w.l. w razie wyodrębnienia własności lokali właścicielowi lokalu przysługuje udział w nieruchomości wspólnej, w tym udział we współwłasności gruntu lub w prawie użytkowania wieczystego gruntu, jako prawo związane z własnością lokali. Właścicielowi lokalu przysługuje również prawo do korzystania ze wszystkich praw i przynależności wspólnych związanych z lokalem. W myśl art. 2 ust. 4 u.w.l. do lokalu mogą przynależeć, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a w szczególności: piwnica, strych, komórka, garaż. Ponadto nie można żądać zniesienia współwłasności nieruchomości wspólnej, dopóki trwa odrębna własność lokali. Udział w nieruchomości wspólnej jest nierozerwalnie związany z prawem odrębnej własności lokalu. Udział ten jest prawem towarzyszącym odrębnej własności lokali, nie jest jednak przedmiotem odrębnej wyceny dla potrzeb ustalenia ceny nabycia prawa własności lokalu. Przedmiotem obrotu może być wyłącznie odrębna własność lokalu wraz z którą przechodzi udział w nieruchomości wspólnej. Zarówno w trakcie negocjacji warunków, po których Wnioskodawca będzie nabywał lokal jak i w samej umowie nabycia określona jest łącznie jedna cena za nabycie lokalu. Nabycie lokalu wiąże się z przeniesieniem prawa do korzystania z wszystkich praw i przynależności związanych z nabywanym lokalem, w szczególności prawa do udziału w nieruchomości wspólnej, w tym udziału we współwłasności gruntu lub w prawie użytkowania wieczystego gruntu.


Jednocześnie podkreślić należy, iż przedmiotem umów leasingu lokalu użytkowego, które Wnioskodawca zamierza w przyszłości zawierać, będzie stanowiący odrębną własność lokal użytkowy, a więc również i wszelkie prawa do korzystania ze wszystkich praw i przynależności wspólnych związanych z lokalem. Przedmiotowa umowa leasingu będzie spełniała warunki, o których mowa w art. 17b ust.1 u.p.d.o.p. tj.:

  1. umowa leasingu, w przypadku gdy korzystającym nie jest osoba wymieniona w art. 17b ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.p. (tj. osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej) będzie zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli przedmiotem umowy leasingu są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo będzie zawarta na okres co najmniej 5 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości;
  2. suma ustalonych opłat w umowie leasingu pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiadać będzie co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, a w przypadku zawarcia przez finansującego następnej umowy leasingu środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej będących uprzednio przedmiotem takiej umowy odpowiadać będzie co najmniej jego wartości rynkowej z dnia zawarcia następnej umowy leasingu; przepis art. 14 stosuje się odpowiednio.

W związku z powyższym Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy umowa leasingu stanowiącego odrębną własność lokalu może w całości tj. w zakresie lokalu i przysługującego właścicielowi tego lokalu udziału w nieruchomości wspólnej jako prawa związanego z własnością lokalu, zostać zakwalifikowana jako umowa leasingu operacyjnego.


W piśmie uzupełniającym wniosek z dnia 20 listopada 2017 r. Wnioskodawca uzupełnił wniosek wskazując, że w dniu 13 listopada 2017 r. A. S.A. otrzymał interpretację indywidualną z dnia 8 listopada 2017 r. nr 0114-KDIP2-2.4010.183.2017.l.AZ, dotyczącą podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia czy przedmiotem amortyzacji dla celów updop będzie wartość początkowa prawa odrębnej własności lokalu wraz z częściami składowymi, w tym udział we współwłasności gruntu lub udziału w prawie wieczystego użytkowania gruntu.

W przedmiotowej interpretacji organ uznał za nieprawidłowe stanowisko A. S.A. przedstawione we wniosku o interpretację, zgodnie z którym umowa leasingu lokalu użytkowego w całości, tj. w zakresie lokalu użytkowego i przysługujących właścicielowi tego lokalu praw do korzystania ze wszystkich praw i przynależności wspólnych związanych z lokalem, w tym prawa do udziału w nieruchomości wspólnej powinna zostać zakwalifikowana jako umowa leasingu operacyjnego.

W ww. interpretacji, odpowiadając na pytanie dotyczące podatku dochodowego. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał, że przedmiotem amortyzacji dla celów updop będzie wartość początkowa lokalu, określona jako wartość lokalu i wartość udziału w części wspólnej, pomniejszona o wartość udziału we współwłasności gruntu lub udziału w prawie wieczystego użytkowania gruntu.

W świetle ww. stanowiska Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej A. S.A. zamierza zawierać umowę leasingu, której przedmiotem będzie lokal niemieszkalny stanowiący odrębną nieruchomość wraz z udziałem w pozostałej części wspólnej (zwany dalej jako: Lokal niemieszkalny) oraz udziałem w gruncie lub prawie wieczystego użytkowania gruntów (zwane dalej jako: Grunt).

Mając na uwadze konieczność wyodrębnienia wartości gruntu, wskazać należy, iż umowa leasingu będzie zawierała odrębne harmonogramy opłat oraz zapisy, tj. oddzielnie dla lokalu niemieszkalnego i oddzielnie dla gruntu. Leasing finansowy na gruncie planowanych umów leasingu będzie obejmował tylko i wyłącznie udział w gruncie lub w prawie użytkowania wieczystego gruntu. Lokal niemieszkalny objęty będzie leasingiem operacyjnym.


W świetle powyższego Wnioskodawca wskazał , że:

  1. Umowa leasingu będzie zawarta na czas oznaczony, tj. do końca okresu leasingu, który jest określany indywidualnie w poszczególnych umowach.
  2. Umowa leasingu przewidywać będzie, że po upływie okresu leasingu i dokonaniu zapłaty całego wynagrodzenia i wykonaniu wszelkich innych zobowiązań Korzystającego wobec Finansującego, Korzystającemu przysługiwać będzie roszczenie o przeniesienie na Korzystającego własności przedmiotów leasingu na zasadach określonych w umowie przedwstępnej sprzedaży. Zapis ten spełnia warunek, iż w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową prawo własności zostanie przeniesione na korzystającego.
  3. Wydanie lokalu nastąpi na podstawie umowy leasingu. W zakresie odpisów amortyzacyjnych Wnioskodawca zamierza zastosować się do ww. interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 8 listopada 2017 r„ nr 0114-KDIP2-2.4010.183.2017.1.AZ dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia czy przedmiotem amortyzacji dla celów updop będzie wartość początkowa prawa odrębnej własności lokalu wraz z częściami składowymi, w tym udział we współwłasności gruntu lub udziału w prawie wieczystego użytkowania gruntu. W interpretacji tej organ wskazał, że dokonując amortyzacji podatkowej lokalu Wnioskodawca powinien wyłączyć z wartości łącznej lokalu wartość gruntu lub prawa użytkowania wieczystego gruntów i od takiej wartości początkowej odpowiednio amortyzować.

Wnioskodawca w zakresie odpisów amortyzacyjnych zamierza zastosować się do stanowiska wyrażonego przez organ we ww. interpretacji. Zatem zgodnie z przepisami o podatku dochodowym odpisów amortyzacyjnych od Lokalu niemieszkalnego będzie dokonywał Finansujący. Lokal niemieszkalny, z wyłączeniem wartości gruntu lub prawa użytkowania wieczystego gruntu, wprowadzi na środki trwałe leasingodawca. tj. A. S.A.


Udział w gruncie lub w prawie użytkowania wieczystego gruntów, z uwagi na zakaz wynikający z art. 16c pkt 1 updop nie będzie podlegał amortyzacji.


Amortyzacja będzie dokonywana tylko od wartości lokalu, z wyłączeniem wartości gruntu lub prawa użytkowania wieczystego gruntów.


  1. Przedmiotem umowy leasingu będzie lokal niemieszkalny wraz z udziałem w częściach wspólnych budynku i urządzeń, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokalu i związanym z prawem własności lokalu (w tym udziałem w gruncie lub prawie użytkowania wieczystego gruntu) oraz pomieszczeniami przynależnymi do lokalu.

Podsumowując Wnioskodawca wskazał, iż planowane umowy leasingu, które zamierza zawierać:

  1. w zakresie Gruntu - będą na gruncie ustawy o VAT stanowiły dostawę towarów;
  2. w zakresie Lokalu niemieszkalnego - będą na gruncie ustawy o VAT stanowiły świadczenie usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:


Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego Spółka zawierając umowę leasingu lokalu stanowiącego odrębną nieruchomość, będzie świadczyła w stosunku do korzystającego wyłącznie usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT a obowiązek podatkowy powstanie dla każdej z opłat leasingowych z chwilą wystawienia faktury, a gdy Wnioskodawca nie wystawi faktury lub wystawi ją z opóźnieniem, obowiązek podatkowy powstanie z chwilą upływu terminów wystawienia faktury określonych w art. 106i ust. 3 i 4, a w przypadku gdy nie określono takiego terminu - z chwilą upływu terminu płatności.


Zdaniem Wnioskodawcy, umowy leasingu lokalu użytkowego, które Wnioskodawca zamierza w przyszłości zawierać w całości tj. w zakresie lokalu użytkowego i przysługujących właścicielowi tego lokalu praw do korzystania ze wszystkich praw i przynależności wspólnych związanych z lokalem, w tym prawa do udziału w nieruchomości wspólnej, stanowią umowy leasingu operacyjnego w rozumieniu art. 17b ust. 1 u.p.d.o.p.

W związku z powyższym skoro umowa leasingu opisanych w stanie faktycznym lokali użytkowych stanowi w całości tj. w zakresie lokalu użytkowego i przysługujących właścicielowi tego lokalu praw do korzystania ze wszystkich praw i przynależności wspólnych związanych z lokalem, w tym prawa do udziału w nieruchomości wspólnej umowę leasingu operacyjnego, to na gruncie przepisów ustawy o VAT należy ją traktować jako świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.


Zdaniem Wnioskodawcy umowa leasingu operacyjnego nie spełnia warunków koniecznych do uznania ją na gruncie podatku VAT za dostawę towarów. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Stosownie do art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT. „przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione”. Art. 7 ust. 9 ustawy o VAT stanowi natomiast, iż „przez umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub inne umowy o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się umowy w wyniku których, zgodnie z przepisami o podatku dochodowym, odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający oraz umowy leasingu w rozumieniu tych przepisów, których przedmiotami są grunty. Zgodnie z powołaną regulacją, umowa leasingu może być uznana za dostawę towarów jedynie w przypadku, gdy łącznie spełnione są następujące warunki:

  • w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych w umowie leasingu lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności przedmiotu leasingu zostaje przeniesione na korzystającego,
  • umowa leasingu zawarta została na czas oznaczony,
  • zgodnie z u.p.d.o.p. odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający.

Podkreślić należy, iż usługa leasingu operacyjnego świadczona jest przez cały czas trwania umowy leasingu, co oznacza, że jest to usługa o charakterze ciągłym, wykonywana w okresach rozliczeniowych. W przedmiotowym stanie faktycznym mamy do czynienia z leasingiem, który nie wynika z umowy określonej w art. 7 ust. 9, i w którym zgodnie z zapisami umowy odpisów amortyzacyjnych dokonuje finansujący. Na pewno za dostawę towarów nie może być uznane wydanie towaru w oparciu o tzw. umowę leasingu operacyjnego, która zbliżona jest swoim charakterem do umowy najmu, wobec czego nie jest w rozumieniu ustawy o VAT traktowana jako dostawa towarów, lecz jako świadczenie usług (por. Janusz Zubrzycki, Leksykon VAT, tom I, Wrocław 2017). Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej. Zatem w przedmiotowej sprawie opisane w stanie faktycznym umowy leasingu operacyjnego stanowią na gruncie podatku VAT świadczenie usług.

W leasingu niebędącym dostawą towarów, tj. także w przypadku leasingu operacyjnego, z którym to leasingiem mamy do czynienia w sprawie stanowiącej podstawę niniejszego wniosku obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury. Zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 2 lit. b tiret 3 ustawy o VAT obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury z tytułu świadczenia usług najmu, dzierżawy, leasingu lub usług o podobnym charakterze. Ponadto, jak stanowi art. 19a ust. 7 ustawy o VAT w przypadkach, o których mowa w ust. 5 pkt 3 i 4, gdy podatnik nie wystawił faktury lub wystawił ją z opóźnieniem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą upływu terminów wystawienia faktury określonych w art. 106i ust. 3 i 4, a w przypadku gdy nie określono takiego terminu - z chwilą upływu terminu płatności.

Z uwagi na fakt, iż przy umowie leasingu operacyjnego określone będą najczęściej miesięczne okresy rozliczeniowe i płatności, oznacza to, że w przypadku każdej z rat leasingu obowiązek podatkowy powstanie dopiero z chwilą wystawienia faktury przez leasingobiorcę, a w przypadku jej niewystawienia w terminie z upływem terminu płatności. Podstawę opodatkowania stanowić będzie wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika (art. 29a ust. 1 ustawy o VAT). W niniejszej sprawie podstawę opodatkowania wyznacza płatność każdej raty leasingu określona w wystawionej fakturze.

Podsumowując wskazać należy, iż w świetle przedstawionego stanu faktycznego Wnioskodawca zawierając umowę leasingu lokalu stanowiącego odrębną nieruchomość, będzie świadczył w stosunku do korzystającego wyłącznie usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, a obowiązek podatkowy powstanie dla każdej z opłat leasingowych z chwilą wystawienia faktury, a gdy Wnioskodawca nie wystawi faktury lub wystawi ją z opóźnieniem, obowiązek podatkowy powstanie z chwilą upływu terminów wystawienia faktury określonych w art. 106i ust. 3 i 4, a w przypadku gdy nie określono takiego terminu - z chwilą upływu terminu płatności.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.


Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.), opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.


W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.


Jak stanowi art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione.

Stosownie do art. 7 ust. 9 ustawy, przez umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub inne umowy o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się umowy, w wyniku których, zgodnie z przepisami o podatku dochodowym, odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający oraz umowy leasingu w rozumieniu tych przepisów, których przedmiotami są grunty.


Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).


Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca zamierza zawierać umowy leasingu, których przedmiotem będzie lokal niemieszkalny stanowiący odrębną nieruchomość wraz z udziałem w pozostałej części wspólnej oraz udziałem w gruncie lub prawie wieczystego użytkowania gruntów. Uwzględniając stanowisko Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej zawarte w interpretacji indywidualnej wydanej dla Spółki w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, w kwestii konieczności pomniejszenia wartości początkowej lokalu dla celów amortyzacji o wartość udziału we współwłasności gruntu lub udziału w prawie wieczystego użytkowania gruntu, Spółka wskazała, że umowa leasingu będzie zawierała odrębne harmonogramy opłat oraz zapisy, tj. oddzielnie dla lokalu niemieszkalnego i oddzielnie dla gruntu. Na gruncie planowanych umów leasingu: udział w gruncie lub w prawie użytkowania wieczystego gruntu objęty będzie leasingiem finansowym, natomiast lokal niemieszkalny objęty będzie leasingiem operacyjnym.


Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy w ww. wymienionym przypadku Spółka będzie świadczyła w stosunku do korzystającego wyłącznie usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego.


Stosownie do art. 709(1) ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459 z późn. zm.), przez umowę leasingu finansujący zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, nabyć rzecz od oznaczonego zbywcy na warunkach określonych w tej umowie i oddać tę rzecz korzystającemu do używania albo używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony, a korzystający zobowiązuje się zapłacić finansującemu w uzgodnionych ratach wynagrodzenie pieniężne, równe co najmniej cenie lub wynagrodzeniu z tytułu nabycia rzeczy przez finansującego.

Wobec powyższego, umowa leasingu sprowadza się do używania rzeczy i pobierania pożytków, nie rodzi natomiast powstania prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. W świetle ustawy o podatku od towarów i usług, leasing – co do zasady – jest usługą zdefiniowaną w art. 8 ust. 1 ustawy.


Należy jednak zauważyć, że powołane wyżej przepisy art. 7 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 7 ust. 9 ustawy wskazują, że umowa leasingu stanowi dostawę towarów, gdy spełnia następujące warunki:

  • przedmiotem umowy muszą być towary,
  • umowa leasingu musi być zawarta na czas określony,
  • w wyniku umowy odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający (leasing finansowy) lub przedmiotem leasingu są grunty,
  • w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności przedmiotu umowy jest przenoszone na korzystającego.

Wymogi te mają charakter łączny. Wystarczy więc, aby tylko jeden z ww. warunków nie został spełniony, a umowa leasingu nie zostanie zakwalifikowana jako dostawa towarów w świetle ustawy o podatku od towarów i usług.


Jak wskazał Wnioskodawca, w analizowanej sprawie umowa leasingu:

  • będzie zawarta na czas oznaczony, tj. do końca okresu, który jest określany indywidualnie w poszczególnych umowach,
  • przewidywać będzie, że po upływie okresu leasingu i dokonaniu zapłaty całego wynagrodzenia i wykonaniu innych zobowiązań korzystającego wobec finansującego, korzystającemu przysługiwać będzie roszczenie o przeniesienie na korzystającego własności przedmiotów leasingu na zasadach określonych w umowie przedwstępnej sprzedaży. Zapis ten spełnia warunek, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową prawo własności zostanie przeniesione na korzystającego
  • zgodnie z przepisami o podatku dochodowym, odpisów amortyzacyjnych od lokalu niemieszkalnego będzie dokonywał Finansujący. Udział w gruncie lub w prawie użytkowania wieczystego gruntów nie będzie podlegał amortyzacji.

Analiza planowanych umów leasingu w świetle powołanych przepisów ustawy prowadzi do wniosku, że oddanie gruntu w użytkowanie (udziału w gruncie lub w prawie użytkowania wieczystego gruntu) na podstawie zawartej umowy leasingu, będzie stanowiło odpłatną dostawę towarów.


Powyższe wynika z faktu, że przedmiotem umowy są grunty (towary w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy), zostanie ona zawarta na czas określony, a po jej zakończeniu nastąpi przeniesienie przedmiotu umowy na rzecz korzystającego. Tym samym spełnione są przesłanki, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 7 ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z kolei w odniesieniu do planowanej umowy leasingu lokalu niemieszkalnego należy stwierdzić, że pomimo iż jej przedmiotem będą towary, będzie zawarta na czas określony i po jej ustaniu nastąpi przeniesienie prawa własności ww. obiektu, to w tej sytuacji nie będziemy mieli do czynienia z odpłatną dostawą towarów, a z odpłatnym świadczeniem usług, zdefiniowanym w art. 8 ust. 1 ustawy, z uwagi na fakt, że – jak wskazał Wnioskodawca – odpisów amortyzacyjnych będzie dokonywał finansujący, tj. Spółka. Tym samym nie zostanie spełniona jedna z wymaganych przesłanek określonych w art. 7 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 7 ust. 9 ustawy, dotycząca podmiotu zobowiązanego do dokonywania odpisów amortyzacyjnych.


Podsumowując wskazać należy, że umowy leasingu, które Wnioskodawca zamierza zawierać będą stanowiły:

  • w zakresie gruntu – odpłatną dostawę towarów stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 7 ust. 1 pkt 2 i ust. 9 ustawy,
  • w zakresie lokalu niemieszkalnego – świadczenie usług na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy.

Przechodząc do określenia momentu powstania obowiązku podatkowego wskazać należy, że zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 19a ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.


Stosownie do art. 19a ust. 5 pkt 4 lit. b ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury z tytułu świadczenia usług:

  • telekomunikacyjnych,
  • wymienionych w poz. 140-153, 174 i 175 załącznika nr 3 do ustawy,
  • najmu, dzierżawy, leasingu lub usług o podobnym charakterze,
  • ochrony osób oraz usług ochrony, dozoru i przechowywania mienia,
  • stałej obsługi prawnej i biurowej,
  • dystrybucji energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej oraz gazu przewodowego

- z wyjątkiem usług, do których stosuje się art. 28b, stanowiących import usług.


W myśl art. 19a ust. 7 ustawy, w przypadkach, o których mowa w ust. 5 pkt 3 i 4, gdy podatnik nie wystawił faktury lub wystawił ją z opóźnieniem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą upływu terminów wystawienia faktury określonych w art. 106i ust. 3 i 4, a w przypadku gdy nie określono takiego terminu – z chwilą upływu terminu płatności.

W analizowanej sprawie, z uwagi na fakt klasyfikowania planowanych umów leasingu na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług: za dostawę towarów – w odniesieniu do gruntu oraz za świadczenie usług – w odniesieniu do lokalu niemieszkalnego, należy rozpoznać obowiązek podatkowy dla każdej z tych czynności odrębnie.

W konsekwencji, obowiązek podatkowy w przypadku leasingu gruntu (udziału w gruncie lub prawie użytkowania wieczystego gruntu) powstanie zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 19a ust. 1 ustawy, tj. w momencie wydania towarów. Natomiast w przypadku leasingu lokalu niemieszkalnego, obowiązek podatkowy powstanie stosownie do art. 19a ust. 5 pkt 4 lit. b w zw. z art. 19a ust. 7 ustawy – z chwilą wystawienia faktury z tytułu świadczenia ww. usług, a gdy Wnioskodawca nie wystawi faktury lub wystawi ją z opóźnieniem, obowiązek podatkowy powstanie z chwilą upływu terminów wystawienia faktury określonych w art. 106i ust. 3 i 4, a w przypadku gdy nie określono takiego terminu – z chwilą upływu terminu płatności.

W przedstawionym we wniosku własnym stanowisku, Wnioskodawca wskazał, że zawierając opisaną umowę leasingu lokalu stanowiącego odrębną nieruchomość, będzie świadczył wyłącznie usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, w przypadku której obowiązek podatkowy powstanie dla każdej z opłat leasingowych, wobec tego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.


Niniejsza interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.


Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj