Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-2.4012.817.2017.2.JSZ
z 23 stycznia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13 listopada 2017 r. (data wpływu 15 listopada 2017 r.) uzupełnionym pismem z dnia 5 stycznia 2018 r. (data wpływu 10 stycznia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania procedury VAT marża do sprzedaży motorów używanych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 listopada 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania procedury VAT marża do sprzedaży motorów używanych oraz w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 5 stycznia 2018 r. o brakujący podpis na wniosku, wyjaśnienie kwestii dotyczącej adresu zamieszkania oraz doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 5 stycznia 2018 r.).

Wnioskodawca pracuje w Szwajcarii na podstawie umowy o pracę. Posiada kartę pobytu z numerem pozwolenia na pobyt w Szwajcarii oraz wskazanym adresem zamieszkania na terenie tego kraju. Wnioskodawca posiada wyłącznie obywatelstwo polskie. Jego jedynym źródłem dochodu jest dochód uzyskiwany w Szwajcarii. W Polsce ma jedynie miejsce zameldowania – w mieszkaniu należącym do rodzica (mamy). Żona podatnika również mieszka i pracuje w Szwajcarii – jest to jej jedyne źródło dochodu. W Polsce nie prowadzą ośrodka interesów życiowych ani gospodarczych. Na terytorium naszego kraju Wnioskodawca przebywa ok. 40 dni w roku. Wnioskodawca z żoną na podstawie powołanych informacji są rezydentami Szwajcarii. Na dzień złożenia wniosku nie uzyskali certyfikatu rezydencji podatkowej. Z podatku rozliczają się jedynie w Szwajcarii. W Polsce nie uzyskują żadnych dochodów.

W przyszłości Wnioskodawca zamierza wrócić wraz z żoną do Polski, zamieszkać tu na stałe. Dlatego też rozpoczął budowę domu (na działce budowlanej należącej do niego i żony) i w ciągu najbliższych trzech lat zamierza kontynuować budowę, a za niecały rok otworzyć działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży motorów używanych . Podjęta działalność będzie prowadzona jako jednoosobowa indywidualna działalność gospodarcza. W tym celu zatrudni osobę, która będzie zajmować się ewentualną naprawą motorów, reklamą oraz ich sprzedażą. Własną działalność chce rozwijać, tak aby mieć (za 2-3 lata) możliwość uzyskiwania z tego tytułu wystarczających dochodów do prowadzenia interesów zarówno życiowych i gospodarczych w Polsce. W początkowym okresie (t.j. w pierwszym i drugim roku działalności Wnioskodawca nadal będzie miał miejsce zamieszkania na terenie Szwajcarii oraz tam będzie prowadził centrum interesów życiowych. Dopiero po tym okresie (t.j. po 2-3 latach) zamierza przenieść cały swój ośrodek życiowy do Polski (będzie tu zamieszkiwał z żoną, przebywał dłużej niż 183 dni, prowadził działalność oraz dorywczo pracował w Szwajcarii). Odnośnie planowanej działalności – Wnioskodawca będzie czynnym podatnikiem VAT oraz zostanie zgłoszony do dokonywania transakcji wewnątrzwspólnotowych. Przychody z planowanej działalności będą opodatkowane na zasadach ogólnych (podatek progresywny), a dokumentacja podatkowa będzie prowadzona na podstawie książki przychodów i rozchodów. Działalność będzie prowadzona w Polsce na podstawie stałej placówki położonej na terenie tego kraju (jedno miejsce prowadzenia – siedziba działalności).

Motory będą sprowadzane ze Szwajcarii oraz z krajów Unii Europejskiej (m.in. Niemcy, Francja). Wnioskodawca nie będzie miał dodatkowych placówek działalności poza granicami Polski, za pomocą których będzie dokonywał zakupu motorów. Zakup będzie odbywał się poprzez dojazd i odbiór własnym środkiem transportu towaru od potencjalnego sprzedawcy w miejscu przez niego wskazanym (t.j. na terenie Szwajcarii oraz krajów Unii Europejskiej). Zakup będzie dokonywany głównie od osób fizycznych na podstawie umów kupna sprzedaży. Oclenie towarów sprowadzanych ze Szwajcarii będzie dokonywane w Niemczech lub na terytorium Polski. Towary sprowadzane z Unii Europejskiej będą poddawane procedurze importu w Polsce.

W przypadku zakupu towarów w Szwajcarii i oclenia ich w Niemczech nastąpi na terytorium tego kraju import towarów używanych. W Niemczech zostanie pobrany podatek 19%, możliwy do odzyskania z niemieckiego urzędu skarbowego poprzez złożenie odpowiedniego wniosku. W wyniku przemieszczenia ich do Polski z Niemiec nastąpi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.

W przypadku zakupu towarów w Szwajcarii i oclenia ich w Polsce wystąpi import towarów. Podatnik przy ocleniu zapłaci podatek VAT, który następnie odzyska poprzez wykazanie podatku naliczonego w deklaracji.

W obu przypadkach – zarówno przy wewnątrzwspólnotowym nabyciu, jak przy imporcie towarów – występuje sytuacja zrównania podatku należnego z naliczonym, a więc występuje neutralność podatku. Dla Wnioskodawcy podatek VAT będzie neutralny ekonomicznie – nie wystąpią z tego tytułu korzyści podatkowe.

Wnioskodawca ma świadomość, że w przypadku nabycia towarów z krajów Unii Europejskiej od osób fizycznych ma możliwość zastosowania procedury VAT marża.

Jednak w przypadku sprowadzania towarów ze Szwajcarii, Wnioskodawca ma wątpliwość, co do zastosowania procedury VAT marża. Stoi jednak na stanowisku, że w przyszłości będzie mógł zastosować procedurę VAT marża do tych towarów, gdyż są one zakupione od osób fizycznych i stanowią towar używany. Według Wnioskodawcy motory będące przedmiotem sprzedaży stanowią towar używany w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca będzie nabywał towary nadające się do dalszego użytku (dobra ruchome używane przez poprzedniego właściciela) i w tym stanie je odsprzeda lub takie, które przed odsprzedażą wymagają naprawy.

Ponadto Wnioskodawca ma wątpliwość, co do rozliczania podatku dochodowego, przy jednoczesnym uzyskiwaniu dochodów w Szwajcarii i dochodów z działalności gospodarczej w Polsce. Wnioskodawca stoi na stanowisku, że od momentu uzyskania certyfikatu rezydencji podatkowej w Szwajcarii i założeniach, że zamieszkuje i pracuje w tym kraju, a do Polski przyjeżdża tylko w celu doglądnięcia, kontroli i rozwoju własnej działalności gospodarczej (max 40-50 dni w roku) może rozliczać się w Szwajcarii jedynie z dochodów uzyskiwanych w tym kraju, a w Polsce - jedynie z dochodów z działalności gospodarczej. Dopiero w momencie zamieszkania w Polsce i wydłużenia okresu przebywania na terenie naszego kraju oraz ustanowienia tutaj głównego źródła dochodu, będzie podlegał nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w naszym kraju.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawca ma możliwość stosowania faktur VAT marża przy przedstawionym stanie przyszłym - w przypadku zakupu motorów w Szwajcarii i oclenia ich w Niemczech? (oznaczone we wniosku nr 2)
2. Czy Wnioskodawca ma możliwość stosowania faktur VAT marża przy przedstawionym stanie przyszłym - w przypadku zakupu motorów w Szwajcarii i oclenia ich w Polsce? (oznaczone we wniosku nr 3)
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1 (oznaczone we wniosku nr 2)

Zgodnie z art. 120 ust. 1 pkt 4 i ust. 4 ustawy o VAT jako podatnik wykonuje czynności polegające na dostawie towarów używanych nabytych uprzednio przez podatnika dla celów prowadzonej działalności gospodarczej lub importowanych w celu odsprzedaży. W tym przypadku podstawą opodatkowania podatkiem VAT, jest marża stanowiąca różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towarów, a kwotą nabycia, pomniejszoną o kwotę podatku. Zgodnie z art. 120 ust. 10 ustawy o VAT przepisy ust. 4 i 5 dotyczą dostawy towarów używanych, które podatnik nabywa od osoby fizycznej.

Analizując art. 120 ust. 1 pkt 1, ust. 4 i ust. 10, Wnioskodawca jest zdania, że ma możliwość zastosowania procedury VAT marża w omawianym przypadku, gdyż dokonuje zakupu towarów używanych od osób fizycznych, które jednocześnie nie są podatnikami od wartości dodanej. Mimo wykazania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (podatek należny równy naliczonemu), dla Wnioskodawcy nie występują korzyści podatkowe. Dlatego też Wnioskodawca twierdzi, że zastosowanie procedury VAT marży będzie zgodne z przepisami, przy zachowaniu dwóch założeń: nabycie od osoby fizycznej niebędącej podatnikiem od wartości dodanej oraz status towaru używanego.

Ad. 2 (oznaczone we wniosku nr 3)

W przypadku oclenia towarów używanych nabytych w Szwajcarii i dopuszczonych do procedury celnej w Polsce, Wnioskodawca również stoi na stanowisku, że przy odsprzedaży tych towarów może zastosować procedurę VAT marża. Mimo tego, iż powstaje podatek VAT zapłacony przy ocleniu i następnie odliczony w deklaracji VAT (zjawisko neutralne), nadal ma możliwość zastosowania VAT marży. W tym przypadku również Wnioskodawca powołuje się na art. 120 ust. 1 pkt 4, ust. 4 i ust. 10 ustawy VAT. Nabywa towar używany od osoby fizycznej nie będącej podatnikiem od wartości dodanej.

Według Wnioskodawcy - wspólną cechą przypadku przedstawionego w pkt 2 i 3 i warunkiem do zastosowania procedury VAT marży jest to, że towary są używane i zostały nabyte od osób fizycznych niebędących podatnikami od wartości dodanej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą” opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Przez terytorium kraju – art. 2 pkt 1 ustawy – rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Na mocy art. 2 pkt 2 ustawy – przez terytorium państwa członkowskiego rozumie się państwo członkowskie Unii Europejskiej.

Natomiast zgodnie z art. 2 pkt 5 ustawy – przez terytorium państwa trzeciego rozumie się terytorium państwa niewchodzącego w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3.

Przez towary – na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Art. 2 pkt 7 ustawy stanowi, że przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej.

Z przepisu art. 7 ust. 1 ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do dyspozycji art. 9 ust. 1 ustawy  przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika – art. 11 ust. 1 ustawy.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy – działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W dziale XII ustawy rozdziale 4 uregulowano szczególne procedury w zakresie dostawy towarów używanych dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków. Zaznaczyć należy, że wszystkie definicje zawarte w art. 120 ust. 1 ustawy – w tym definicja towarów używanych – zostały stworzone jedynie na użytek tego przepisu.

Zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy – w przypadku podatnika dokonującego dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika w ramach prowadzonej działalności, w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

Dla potrzeb stosowania szczególnej procedury w zakresie dostawy towarów używanych ustawodawca w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy określił, że przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1-3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112), (PKWiU 24.41.10.0, 24.41.20.0, ex 24.41.30.0, ex 32.12.11.0, ex 32.12.12.0 i 38.11.58.0).

Stosownie do powyższego przepisu, towarami używanymi są ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie. Towarami używanymi są zatem te dobra ruchome, które wcześniej zostały choć raz użyte, lecz nadają się do wielokrotnego wykorzystania (nie ulegają zużyciu po jednokrotnym użytku).

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług przewidują zatem stosowanie szczególnej procedury opodatkowania dostawy – między innymi – towarów używanych, polegającej na opodatkowaniu marży, czyli różnicy między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia, pomniejszonej o kwotę podatku. Jest to wyjątek od ogólnej reguły opodatkowania obrotu, czyli kwoty należnej z tytułu sprzedaży pomniejszonej o kwotę należnego podatku.

Stosownie do art. 120 ust. 10 ustawy – przepisy ust. 4 i 5 dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od:

1. osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej;
2. podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
3. podatników, jeśli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z ust. 4 i 5;
4. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
5. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.
   
   

Podkreślenia wymaga, że wspólną cechą wszystkich przedstawionych wyżej przypadków, warunkującą zastosowanie szczególnej procedury opodatkowania marży, jest to, że we wcześniejszej fazie obrotu podmiot sprzedający używany towar pozbawiony był prawa do odliczenia podatku od towarów i usług naliczonego przy jego nabyciu.

Odnosząc się do możliwości zastosowania procedury VAT-marża do nabytych przez podatnika towarów używanych, w pierwszej kolejności należy zauważyć, że katalog w art. 120 ust. 10 ustawy jest katalogiem zamkniętym. A zatem, jest to wyliczenie wszystkich możliwych sposobów nabycia towarów używanych, które upoważniają do zastosowania opodatkowania na zasadzie marży dalszej sprzedaży nabytych towarów używanych. Tym samym, gdy Wnioskodawca nabędzie towary używane od podmiotów innych niż wymienionych w art. 120 ust. 10 ustawy, nie będzie uprawniony do zastosowania opodatkowania marży.

Ponadto należy zauważyć, że ustawodawca nie wymienił importu ani nabycia wewnątrzwspólnotowego jako sposobu nabycia towarów używanych uprawniającego do zastosowania procedury VAT marża przy ich sprzedaży.

Należy wskazać również, że z przywołanego wyżej przepisu wynika, że procedura opodatkowania marży znajdzie zastosowanie w sytuacji, gdy nabycie towaru używanego przez podatnika będzie nieopodatkowane, z uwagi na status zbywcy określony w ww. artykule. W żadnym z przypadków wymienionych w art. 120 ust. 10 ustawy, nie występuje podatek naliczony z tytułu nabycia towarów używanych, inaczej niż ma to miejsce przy wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów czy imporcie towarów.

Wobec powyższego, skoro przemieszczenie z kraju członkowskiego Unii Europejskiej innego niż Polska (Niemcy) na terytorium kraju, towarów uprzednio zaimportowanych przez Wnioskodawcę z kraju trzeciego (Szwajcarii) i dopuszczonych do obrotu na obszarze Unii Europejskiej (Niemcy) – jak wskazał Wnioskodawca – będzie stanowiło wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy, to czynność ta podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z przepisami ustawy, regulującymi dokonanie takich transakcji, także w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego. W konsekwencji, nie zostaną spełnione warunki umożliwiające zastosowanie szczególnej procedury opodatkowania marżą sprzedaży używanych motorów zaimportowanych uprzednio przez Wnioskodawcę na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej inne niż terytorium Polski.

Z kolei w przypadku nabycia przez Wnioskodawcę towarów z kraju trzeciego (Szwajcarii), a następnie sprowadzenia ich do Polski gdzie dokonana zostanie ich odprawa – jak wskazał Wnioskodawca nastąpi import towarów, czyli czynność, która zgodnie z art. 5 ust 1 pkt 3 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Tym samym, nie będą spełnione przesłanki wynikające z powołanych wcześniej przepisów, pozwalające na zastosowanie przy sprzedaży motorów używanych procedury opodatkowania marży. Procedura ta znajduje bowiem zastosowanie do sprzedaży określonych towarów (np. towarów używanych), które uprzednio są nabyte bez podatku naliczonego. Tymczasem w przypadku nabycia przez Wnioskodawcę towarów z kraju trzeciego (Szwajcarii), a następnie sprowadzenia ich do Polski gdzie dokonana zostanie ich odprawa, Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z dokonanym importem przedmiotowych motorów.

Reasumując, do sprzedaży na terytorium Polski używanych motorów w przypadku zakupu w Szwajcarii i oclenia w Niemczech oraz w przypadku zakupu w Szwajcarii i oclenia w Polsce, Wnioskodawca nie będzie mógł zastosować procedury szczególnej VAT marża, o której mowa w art. 120 ust. 4 ustawy.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy odnośnie pytań nr 1 i 2 (oznaczonego we wniosku jako pytania nr 2-3) uznaje się za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego zdarzenia przyszłego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Końcowo należy wskazać, że w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.