Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB4.4015.207.2017.1.BJ
z 24 stycznia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 oraz art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201, ze zm.) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Zainteresowanych przedstawione we wniosku wspólnym z 05 grudnia 2017 r. (data wpływu – 08 grudnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych wynikających ze spłacenia kredytu mieszkaniowego przez córkę – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 08 grudnia 2017 r. do Organu wpłynął ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych wynikających ze spłacania kredytu mieszkaniowego przez córkę.

We wniosku złożonym przez:

• Zainteresowanego będącego stroną postępowania:
  Pana K. B.;
  
• Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:
  Panią E. B.
  
  

przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 02 marca 2016 r. Zainteresowani K. i E. B. (dalej: rodzice; Zainteresowany będący stroną postępowania i Zainteresowany niebędący stroną postępowania) zakupili za kwotę 120.000 zł mieszkanie na rynku wtórnym. W akcie notarialnym z 02 marca 2016 r. jako nabywcy i jedyni właściciele przedmiotowego mieszkania widnieją Zainteresowani. Jest to kolejne mieszkanie własnościowe Zainteresowanych. Środki na ww. zakup w kwocie 12.000 zł pochodziły ze środków własnych Zainteresowanych. Kwota 108.000 zł pochodziła z kredytu mieszkaniowego udzielonego J. B. – córce Zainteresowanych. Kredyt został udzielony przez Bank na okres 20 lat. Jedynym kredytobiorcą jest J. B. (dalej: córka). Zabezpieczeniem kredytu jest hipoteka na rzecz banku. Raty kredytu spłaca wyłącznie córka ze swojego konta. Lokal jest zamieszkały przez córkę, która z uwagi na to, że żyje w związku nieformalnym z partnerem nie zakupiła przedmiotowego mieszkania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy spłata rat kredytu przez córkę wiąże się z powstaniem obowiązku podatkowego określonego w art. 1 ust. 1 pkt 2 oraz art. 6 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn rodziców (Zainteresowanych)?
2. Czy od rat spłaconego przez córkę kredytu Zainteresowani powinni złożyć w urzędzie skarbowym zgłoszenia SD-Z2?
   
   

Zdaniem Zainteresowanych, spłata rat kredytu przez córkę nie powoduje powstania u nich obowiązku podatkowego w podatku od spadków i darowizn. Spłata rat kredytu przez córkę dokonana na rzecz banku nie stanowi darowizny na rzecz rodziców w rozumieniu art. 888 Kodeksu cywilnego. W wymienionym przypadku nie następuje bowiem wzbogacenie Zainteresowanych poprzez przejęcie majątku córki pod tytułem darmym. Córka jako jedyny kredytobiorca spłacając ratę otrzymanego kredytu kosztem swojego majątku spełnia obowiązek, o którym mowa w umowie kredytowej.

W związku z powyższym do spłat rat kredytu, o którym mowa we wniosku, nie mają zastosowania przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn, w szczególności art. 1 ust. 1 pkt 2 oraz art. 6 ust. 1 pkt 4.

W konsekwencji, Zainteresowani uważają, że z tytułu spłaty rat kredytu przez córkę nie ciąży na nich obowiązek składania zgłoszenia SD-Z2.

Na poparcie swego stanowiska Zainteresowani wskazali interpretację indywidualną Organu podatkowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 2017 r., poz. 833, ze zm.) podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

1. dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego;
2. darowizny, polecenia darczyńcy;
3. zasiedzenia;
4. nieodpłatnego zniesienia współwłasności;
5. zachowku, jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w drodze dziedziczenia albo w postaci zapisu;
6. nieodpłatnej: renty, użytkowania oraz służebności.

Określony w zacytowanym przepisie przedmiot opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn wskazuje, że jest nim co do zasady nieodpłatne nabycie własności rzeczy i praw majątkowych, wyłącznie z tytułów w nim wymienionych.

Stosownie do art. 5 cyt. ustawy, obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

Z treści wniosku wynika, iż 02 marca 2016 r. Zainteresowani zakupili mieszkanie na rynku wtórnym. Środki na zakup ww. mieszkania w kwocie 12.000 zł pochodziły ze środków własnych Zainteresowanych, a kwota 108.000 zł pochodziła z kredytu mieszkaniowego udzielonego córce (kredytobiorcy). Raty kredytu spłaca wyłącznie córka ze swojego konta.

W kontekście przedstawionego stanu faktycznego Zainteresowani oczekują rozstrzygnięcia czy spłata rat kredytu przez córkę rodzi dla nich skutki podatkowe w podatku od spadków i darowizn.

Jak wskazano powyżej, przedmiotem opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn jest nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych tytułem wymienionym w art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Katalog tytułów nabycia wymieniony w tym przepisie ma charakter zamknięty, co oznacza, że nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych wyłącznie w drodze tych czynności prawnych może podlegać opodatkowaniu tym podatkiem.

W opisanym stanie faktycznym, córka Zainteresowanych spłacając raty zaciągniętego przez nią kredytu wywiązuje się z własnego zobowiązania wobec banku i tym samym przez czynność spłat rat własnego kredytu nie czyni przysporzenia w majątku rodziców. Spłata rat kredytu przez córkę nie stanowi więc darowizny na rzecz rodziców w rozumieniu art. 888 Kodeksu cywilnego. Nie ma tutaj znaczenia fakt, że kredyt został zaciągnięty na zakup mieszkania, które nabyli rodzice. Córka jako jedyny kredytobiorca spłacając raty otrzymanego kredytu spełnia obowiązek, o którym mowa w umowie kredytowej.

W związku z tym, spłata rat kredytu przez córkę nie powoduje powstania u Zainteresowanych obowiązku podatkowego w podatku od spadków i darowizn.

Rację też mają Zainteresowani, że z tytułu spłaty rat kredytu przez córkę nie ciąży na nich obowiązek składania zgłoszenia SD-Z2.

Wobec powyższego, stanowisko Zainteresowanych należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Końcowo wskazać należy, iż zgodnie ze złożonym wnioskiem przedmiot interpretacji dotyczy podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych wynikających ze spłacania kredytu mieszkaniowego przez córkę Zainteresowanych. W niniejszej interpretacji Organ nie rozstrzyga zatem o ewentualnych skutkach podatkowych dla Zainteresowanych jakie mogą wystąpić w związku ze sfinansowaniem zakupu mieszkania środkami pieniężnymi z kredytu zaciągniętego przez córkę.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Zainteresowanych w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369, ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.