Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT3.4011.351.2017.4.SK
z 30 stycznia 2018 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 20 listopada 2017 r. (data wpływu 22 listopada 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 2 stycznia 2018 r. (data wpływu 5 stycznia 2018 r.) oraz pismem z dnia 22 stycznia 2018 r. (data wpływu 24 stycznia 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 listopada 2017 r. do tutejszego Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa m.in. w art. 14b § 3 i art. 14f § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 19 grudnia 2017 r., nr 0113 KDIPT3.4011.351.2017.1.SK, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h ww. ustawy, wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 20 grudnia 2017 r. (data doręczenia 27 grudnia 2017 r.). Natomiast w dniu 5 stycznia 2018 r. do tutejszego Organu wpłynęło pismo stanowiące odpowiedź Wnioskodawczyni na ww. wezwanie, nadane za pośrednictwem placówki pocztowej w dniu 3 stycznia 2018 r.

Z uwagi na fakt, że wniosek i jego uzupełnienie nadal nie spełniały wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 i § 4 ustawy Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 16 stycznia 2018 r., nr 0113 KDIPT3.4011.351.2017.3.SK, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, ponownie wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłano w dniu 16 stycznia 2018 r., (skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 19 stycznia 2017 r.). W dniu 24 stycznia 2018 r. wpłynęła odpowiedź Wnioskodawczyni na powyższe wezwanie (data nadania 23 stycznia 2018 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu 28 października 2014 r. Wnioskodawczyni wspólnie z bratem sprzedała mieszkanie, które odziedziczyła po ojcu. Kwota, którą otrzymała po sprzedaży to 56 000 zł. Wnioskodawczyni zadeklarowała i złożyła odpowiedni PIT w Urzędzie Skarbowym w …, że w ciągu dwóch lat od daty sprzedaży ww. nieruchomości zakupi inną nieruchomość, a tym samym rozliczy się z podatku. W dniu 22 czerwca 2016 r. Wnioskodawczyni nabyła lokal mieszkalny nr 17 położony w budynku nr 18 przy ul. … za kwotę 108 000 zł, a środki na jego zakup pochodziły ze sprzedaży mieszkania po ojcu oraz własnego majątku. Tym samym, Wnioskodawczyni spełniła warunki ustanowione przez prawo Rzeczypospolitej Polskiej. Zakupiony lokal był w bardzo złym stanie technicznym, dlatego Wnioskodawczyni zmuszona była wziąć kredyt na jego remont. Z uwagi na fakt, że dochody Wnioskodawczyni były za niskie, aby spłacać kredyt zaciągnięty na remont mieszkania, zdecydowała się Ona podnająć dwa z trzech pokoi zakupionego lokalu mieszkalnego w okresie od dnia 1 października 2016 r. do dnia 30 czerwca 2017 r. W trakcie okresu podnajmu Wnioskodawczyni mieszkała z synem w jednym pokoju, z uwagi na fakt, że zmieniła się Jej sytuacja rodzinna. W tamtym okresie wyprowadziła się z mieszkania, w którym wcześniej mieszkała z mężem z powodu rozpoczęcia separacji. Dochód z tytułu wynajmu lokalu mieszkalnego był zgłoszony do Urzędu Skarbowego w … i Wnioskodawczyni płaciła od niego podatek ryczałtowy. W październiku 2017 r. Wnioskodawczyni otrzymała telefon z Urzędu Skarbowego w …, że ma się stawić z aktem notarialnym zakupionego lokalu mieszkalnego w celu weryfikacji i sprawdzenia, czy rzeczywiście nabyła nieruchomość. Została Ona także poinformowana, że w momencie zakupu lokalu mieszkalnego miał on być przeznaczony do celów mieszkalnych. Wnioskodawczyni nie zdawała sobie sprawy i nie została poinformowana, że nie może go podnająć, czy wynająć osobom trzecim. Mieszkanie było w takim złym stanie, że nie nadawało się do zamieszkania, tym samym jego remont generalny był konieczny. Wnioskodawczyni dodała, że była poniekąd zmuszona do jego podnajmu w celu spłaty kredytu i nie było to podyktowane celem zarobkowym, ponieważ nie prowadziła żadnej działalności gospodarczej – wynajmu mieszkań. Ponadto, było to tylko czasowe wynajęcie o charakterze okazjonalnym, a okoliczności przedstawione we wniosku stanowią element stanu faktycznego. Od dnia 1 lipca 2017 r. zakupiony przez Wnioskodawczynię lokal mieszkalny jest zamieszkiwany przez Wnioskodawczynię oraz Jej syna i już go nie podnajmuje. Obecny adres zamieszkania Wnioskodawczyni został także zaktualizowany w Urzędzie Skarbowym w …. Wnioskodawczyni nadmieniła, że Naczelnik Urzędu Skarbowego w … został pisemnie poinformowany, że z dniem 30 czerwca 2017 r. zaprzestała Ona podnajmu swojego mieszkania. Z uwagi na nieznajomość przepisów prawa oraz na wyrok NSA z dnia 29 listopada 2016 r., sygn. akt II FSK 546/15, umożliwiający wynajem własnego mieszkania, jeśli był okazjonalny i czasowy, Wnioskodawczyni zwróciła się z prośbą o pozytywne rozpatrzenie Jej wniosku. Obecnie sytuacja rodzinna Wnioskodawczyni jest nadal ciężka, mieszka sama z dzieckiem, ma niewielkie dochody i praktycznie żadnego wsparcia od obecnego jeszcze męża. W dniu 19 grudnia 2017 r. odbyła się pierwsza rozprawa rozwodowa.

W piśmie z dnia 2 stycznia 2018 r. stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawczyni dodała, że Jej ojciec zmarł w dniu 27 maja 2014 r. W drodze spadku po zmarłym ojcu nabyła Ona spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego. Odpłatne zbycie w 2014 r. ww. lokalu mieszkalnego nie nastąpiło w wykonywaniu działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W dniu 22 czerwca 2016 r. Wnioskodawczyni nabyła spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu. Jest Ona jedynym właścicielem lokalu mieszkalnego nabytego w dniu 22 czerwca 2016 r. Zakupiony lokal mieszkalny stanowi odrębną własność Wnioskodawczyni, gdyż został nabyty za pieniądze pochodzące z majątku osobistego. Najemcami ww. lokalu mieszkalnego były osoby niespokrewnione, studiujące. Ponadto, Wnioskodawczyni wskazała, że w momencie zakupu mieszkania przy ul. … zamierzała realizować własne cele mieszkaniowe. W mieszkaniu tym przeprowadziła generalny remont, sfinansowany zaciągniętym kredytem. W niedługim czasie zmieniła się sytuacja rodzinna Wnioskodawczyni, której następstwem była separacja. Wobec czego, od października 2017 r. Wnioskodawczyni zamieszkiwała w zakupionym mieszkaniu. Natomiast sytuacja finansowa, będąca konsekwencją zawarcia separacji, zmusiła Wnioskodawczynię do wynajęcia części mieszkania, tj. dwóch pokoi studentom. Natomiast Wnioskodawczyni wraz z synem zamieszkiwała w jednym pokoju. Umowa najmu została wypowiedziana z dniem 30 czerwca 2017 r. i od tego momentu Wnioskodawczyni samodzielnie z synem zajmuje całe mieszkanie. Wnioskodawczyni obecnie zamieszkuje ww. lokal mieszkalny razem z synem i realizuje cele mieszkaniowe.

Następnie, pismem z dnia 22 stycznia 2018 r., Wnioskodawczyni skorygowała informacje zawarte w opisie stanu faktycznego przedstawionego w uzupełnieniu wniosku z dnia 2 stycznia 2018 r. i wskazała, że stan faktyczny przedstawiony w ww. wniosku właściwie obrazuje Jej sytuację mieszkaniową w okresie od dnia 1 października 2016 r. – do dnia 30 czerwca 2017 r., gdzie w tym okresie wraz z synem mieszkała w mieszkaniu przy ul. … lok. 17 w …, zajmując tylko jeden z trzech pokoi. Pozostałe dwa pokoje wynajmowałam osobom niespokrewnionym (studentom), ponieważ w tym okresie miała trudną sytuację finansową. Ponadto, Wnioskodawczyni wskazała, że omyłkowo podała datę zamieszkiwania ww. lokalu - październik 2017 r., bowiem miała na myśli datę październik 2016 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie, ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku:

Czy w oparciu o przepis art. 21 ust. 1 pkt 131, art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w opisanym stanie faktycznym, sprzedaż spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu nabytego w drodze spadku korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym (nastąpiło wydatkowanie na zakup spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego)?

Zdaniem Wnioskodawczyni, nieznajomość przepisów prawa w momencie podnajmu lokalu mieszkalnego przy ul. … spowodowała zaistniałą sytuację. Celem Wnioskodawczyni nie była chęć zarobku, a jedynie miało Jej to pomóc w spłacie kredytu. Wnioskodawczyni nadmieniła, że podatek ryczałtowy z tytułu wynajmu był regularnie odprowadzany i Urząd Skarbowy w … był o całej sytuacji poinformowany, a Wnioskodawczyni w trakcie podnajmu mieszkała w jednym pokoju razem z dzieckiem, gdyż zmieniła się Jej sytuacja rodzinna i zdecydowała się na separację z mężem. Od dnia 1 lipca 2017 r. mieszkanie jest zamieszkiwane przez Wnioskodawczynię i Jej syna, a więc własne cele mieszkaniowe są realizowane. Wnioskodawczyni dodała, że Jej zadaniem było rozliczenie się z podatku w związku ze sprzedażą mieszkania, które odziedziczyła po ojcu i to też uczyniła. W dodatku cel mieszkaniowy był i jest przez Nią realizowany. Obecna sytuacja Wnioskodawczyni jest dość ciężka. Jest z mężem w separacji, nie ma praktycznie żadnego wsparcia finansowego od niego, a w dniu 19 grudnia 2017 r. miała pierwszą rozprawę rozwodową.

Ponadto, w uzupełnieniu wniosku dodała, że własne stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego podjęła w oparciu o art. 21 ust. 1 pkt 131 i art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mówiące o tym, że pieniądze ze sprzedaży mieszkania nabytego w drodze spadku przeznaczyła na zakup mieszkania własnościowego, a tym samym realizuje własne cele mieszkaniowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z poźn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

  1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
  2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
  3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
  4. innych rzeczy

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c)- przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego.

Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze zbycia nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa w ogóle nie podlega opodatkowaniu. Aby zatem ustalić, czy w przedmiotowej sprawie dokonana przez Wnioskodawczynię sprzedaż spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, należy ustalić, od jakiego momentu liczy się bieg pięcioletniego terminu, o którym mowa w powołanym wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy. Wobec powyższego, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości, ich części, udziału w nieruchomości oraz prawa istotne znaczenie ma ustalenie daty nabycia nieruchomości.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w dniu 28 października 2014 r. Wnioskodawczyni wspólnie z bratem sprzedała spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, które odziedziczyła w drodze spadku po zmarłym w dniu 27 maja 2014 r. ojcu. Odpłatne zbycie w 2014 r. ww. lokalu mieszkalnego nie nastąpiło w wykonywaniu działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zauważyć należy, że zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459, z późn. zm.), spadek stanowią prawa i obowiązki majątkowe zmarłego, które z chwilą jego śmierci przechodzą na jedną lub kilka osób, stosownie do przepisów niniejszej ustawy.

W myśl art. 924 i 925 Kodeksu cywilnego, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia. Istotny zatem dla podatku dochodowego jest dzień otwarcia spadku, czyli data śmierci spadkodawcy.

W świetle powyższych przepisów stwierdzić należy, że Wnioskodawczyni nabyła spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego w drodze spadku po ojcu, w dacie śmierci spadkodawcy, tj. w dniu 27 maja 2014 r.

Odnosząc wyżej powołane przepisy prawa na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że odpłatne zbycie przez Wnioskodawczynię w dniu 28 października 2014 r. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, nabytego w drodze spadku, w dacie śmierci spadkodawcy, tj. w dniu 27 maja 2014 r., stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. b) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegające opodatkowaniu na podstawie przepisów tej ustawy, ponieważ odpłatne zbycie nastąpiło przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

W myśl natomiast art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 cyt. ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio. Wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia (art. 19 ust. 3 cytowanej ustawy).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością np. koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości). Pomiędzy tymi wydatkami, a dokonanym odpłatnym zbyciem, musi istnieć związek przyczynowo - skutkowy. Koszty te nie są kosztami nabycia, lecz jako koszty odpłatnego zbycia pomniejszają przychód.

Natomiast za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z zastrzeżeniem ust. 6d, uważa się udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania (art. 22 ust. 6c ww. ustawy).

Stosownie natomiast do przepisu art. 22 ust. 6d cyt. ustawy, za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny odpłatny sposób uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn. Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e powołanej ustawy).

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30e ust. 5 ww. ustawy).

Stosownie do art. 30e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

  1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
  2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Należny podatek, wynikający z tego zeznania jest płatny w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym (art. 45 ust. 4 pkt 4 w zw. z art. 45 ust. 1b ww. ustawy). Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30e ust. 5 ww. ustawy).

Natomiast, zgodnie z art. 30e ust. 7 tejże ustawy, w przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie.

Na podstawie powołanego przepisu art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Należy wyjaśnić, że powyższe zwolnienie obejmuje taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia. W sytuacji gdy przychód z odpłatnego zbycia zostanie w całości przeznaczony na cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Cele mieszkaniowe, których sfinansowanie przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, wymienione zostały w art. 21 ust. 25 cytowanej ustawy.

Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

  1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
  2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
  3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
  4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
  5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego

-położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Przy czym, przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d) i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach (art. 21 ust. 26 ww. ustawy).

Ponadto zgodnie z art. 21 ust. 28 ww. ustawy za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

  1. nabycie gruntu lub udziału w gruncie, prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie, budynku, jego części lub udziału w budynku, lub
  2. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, adaptację lub remont budynku albo jego części

-przeznaczonych na cele rekreacyjne.

Należy zauważyć, że wszelkiego rodzaju ulgi czy zwolnienia są odstępstwem od konstytucyjnej zasady równości i powszechności opodatkowania, w sposób szczegółowy uregulowanymi w przepisach materialnego prawa podatkowego. Są one przywilejami, z których podatnik ma prawo, a nie obowiązek skorzystania. Zatem oceniając ciążące na nim obowiązki wynikające z zastosowania danej ulgi czy zwolnienia podatkowego należy dokonać ścisłej, literalnej wykładni przepisu regulującego daną ulgę czy zwolnienie. W związku z tym, tylko wydatkowanie środków uzyskanych z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych w terminie i na cele wskazane w art. 21 ust. 1 pkt 131, a szczegółowo określone w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pozwala na zastosowanie przedmiotowego zwolnienia.

Z istoty rozwiązania zawartego w zacytowanym art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że podstawową okolicznością decydującą o możliwości skorzystania z przedmiotowego zwolnienia jest przeznaczenie środków uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości i określonych praw majątkowych w terminie nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym została ona dokonana, na wskazane w art. 21 ust. 25 ww. ustawy cele mieszkaniowe. Zawarte w tym przepisie wyliczenie tzw. wydatków mieszkaniowych, których realizacja uprawnia do zastosowania ww. zwolnienia ma charakter enumeratywny (wyczerpujący).

Przy zwolnieniu uwzględnić można tylko takie wydatki, które poniesione zostaną na „własne cele mieszkaniowe”. Przy czym „własne cele mieszkaniowe” należy rozumieć jednoznacznie zgodnie z wykładnią literalną. Podkreślenia wymaga bowiem, że ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wypływa daleko idąca konsekwencja zawarta w stwierdzeniu „własne cele mieszkaniowe”. U podstaw omawianego zwolnienia legło bowiem założenie, że nie powinny być opodatkowane środki wydane na realizację własnego celu mieszkaniowego zbywającego. Powyższy warunek wynika wprost z brzmienia przepisu normującego zwolnienie. Warunkiem zwolnienia podatkowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest wykazanie przez podatnika, że wydatek poniesiony został na zrealizowanie jego własnych celów mieszkaniowych. Wydatkowanie przychodu na własne cele mieszkaniowe oznacza, według stanowiska prezentowanego w orzecznictwie i doktrynie, że celem podatnika jest realizacja potrzeby zapewnienia sobie tzw. „dachu nad głową”. Ustawodawca wyraźnie wskazał, że nabycie musi być dokonane na własne cele mieszkaniowe, a te realizowane są w dłuższym okresie czasu. Sądy administracyjne podkreślają, że zwolnienie z opodatkowania dochodów opisanych w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma charakter mieszany, podmiotowo-przedmiotowy. Wydatkowanie środków na określony przedmiot w połączeniu z funkcją jaką ten przedmiot realizuje na rzecz nabywcy - zaspokojenie jego niezaspokojonych celów mieszkaniowych.

Ustawodawca formułując zwolnienie przedmiotowe w sposób jednoznaczny wskazał realizację celów mieszkaniowych, które pozwalają na skorzystanie ze zwolnienia z opodatkowania dochodu ze sprzedaży. Jednym z takich celów - zgodnie z art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. b) ustawy jest poniesienie wydatków na nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Z punktu widzenia ustawodawcy istotne jest, aby podatnik realizował cel mieszkaniowy ściśle określony w art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy. Przedmiotowe zwolnienie jest regulacją, która nie ma na celu zwalniać każdego wydatkowania środków na zakup prawa do lokalu mieszkalnego. Ze zwolnienia tego wypływa daleko idąca konsekwencja zawarta w stwierdzeniu „własne cele mieszkaniowe” rozumianym jako bycie właścicielem lokalu mieszkalnego, czy spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego. Zamiarem ustawodawcy tworzącego zwolnienie przedmiotowe w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych było zachęcanie podatników do nabywania w miejsce zbywanych praw majątkowych czy nieruchomości, innych nieruchomości lub praw przeznaczonych do zaspokajania ich indywidualnych potrzeb mieszkaniowych w rozumieniu, że będą ich właścicielami.

Skorzystanie ze zwolnienia odnosi się tylko i wyłącznie do tych nabyć, które służą określonemu celowi – zaspokajaniu własnych potrzeb mieszkaniowych. Tak więc, nabycie powinno być ukierunkowane na zaspokojenie wyłącznie własnych celów mieszkaniowych podatnika i nie może służyć ani realizacji celów mieszkaniowych innych osób, ani uniknięciu opodatkowania poprzez dokonanie wydatku.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni przychód uzyskany ze sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego odziedziczonego w spadku po zmarłym ojcu wydatkowała na zakup w dniu 22 czerwca 2016 r. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, w którym od dnia 1 października 2016 r. do dnia 30 czerwca 2017 r. wynajmowała dwa z trzech pokoi studentom, natomiast trzeci pokój zamieszkiwała wspólnie z synem. W trakcie okresu podnajmu Wnioskodawczyni mieszkała wraz z synem w jednym pokoju. Wnioskodawczyni zdecydowała się podnająć dwa z trzech pokoi studentom z uwagi na fakt, że Jej dochody były za niskie, aby spłacać kredyt zaciągnięty na remont zakupionego mieszkania. Umowa najmu została wypowiedziana z dniem 30 czerwca 2017 r. i od tamtego momentu Wnioskodawczyni samodzielnie z synem zajmuje całe mieszkanie. Obecnie Wnioskodawczyni zamieszkuje ww. lokal mieszkalny i realizuje cele mieszkaniowe.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis stanu faktycznego stwierdzić należy, że odpłatne zbycie przez Wnioskodawczynię w dniu 28 października 2014 r. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, nabytego w drodze spadku, w dacie śmierci spadkodawcy, tj. w dniu 27 maja 2014 r., stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. b) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegające opodatkowaniu tym podatkiem, ponieważ nastąpiło przed upływem pięcioletniego okresu, o którym mowa w ww. przepisie. Jednakże, dochód z tego tytułu wydatkowany na nabycie w dniu 22 czerwca 2016 r. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. b) ww. ustawy, przy uwzględnieniu, że wynajem dwóch z trzech pokoi nabytego lokalu mieszkalnego wynikał ze wskazanych przez Wnioskodawczynię we wniosku względów i był wyłącznie czasowy i okazjonalny oraz, że w istocie Wnioskodawczyni realizowała i realizuje w nim nadal własne cele mieszkaniowe.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Należy przy tym zastrzec, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji organ podatkowy dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), nie jest ustalanie, czy przedstawione wy wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania dowodowego okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Zgodnie z art. 14na ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj