Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-1.4011.446.2017.1
z 1 lutego 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 4 grudnia 2017 r. (data wpływu 11 grudnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia od opodatkowania dopłat dokonywanych przez Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 grudnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia od opodatkowania dopłat dokonywanych przez Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą jednoosobowo jako firma „J.” w zakresie realizacji „Programu dla szkół”. Program ten jest realizowany przez Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa (dalej KOWR) i jest realizacją Rozporządzenia Delegowanej Komisji UE 2017/40 z dnia 3 listopada 2016 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady UE nr. 1308/2013 w odniesieniu do pomocy unijnej na dostarczenie owoców i warzyw, bananów oraz mleka do placówek oświatowych oraz zmieniające rozporządzenie delegowanego Komisji UE nr 907/2014 „Program dla szkół” zakłada dostarczanie ww. produktów do szkół.

Celem „Programu dla szkół” jest trwała zmiana nawyków żywieniowych dzieci poprzez zwiększenie udziału owoców i warzyw oraz mleka i przetworów mlecznych w ich codziennej diecie na etapie, na którym kształtują się ich nawyki żywieniowe oraz upowszechnianie zdrowej, zbilansowanej diety i wzrost świadomości społecznej w tym zakresie wśród dzieci i rodziców.

W tym celu firma „J.” jest uczestnikiem programu realizowanego poprzez dokonywanie dopłat przez KOWR. Dopłaty realizowane są ze środków połączonych unijnych i krajowych jednakże są otrzymywane od KOWR. W praktyce oznacza to, że szkoły podstawowe otrzymują produkty bezpłatnie, a za dostarczenie go firma „J” otrzymuje pomoc z budżetu poprzez KOWR. Dopłaty dokonywane przez KOWR pochodzą ze środków europejskich (Europejski Fundusz Orientacji i Gwarancji Rolnych) oraz budżetu Państwa. KOWR udziela dopłat zatwierdzonych przez oddziały terenowe wnioskodawcom wg zatwierdzonej procedury. KOWR nie podpisuje z podmiotami realizującymi „Program dla szkół” umów dotyczących realizacji. Wnioskodawca „J” został uznany za podmiot zatwierdzony do udziału w „Programie dla szkół” w ramach obu komponentów, czyli „komponentu mlecznego” i „komponentu owocowo-warzywnego” i na tej podstawie realizuje dostawy mleka, przetworów mlecznych, warzyw i owoców do placówek, z którymi zawarł umowy. Zakup produktów był pierwotnie finansowany dotacjami z Agencji Rynku Rolnego po zmianie charakteru tej instytucji finansowany jest z KOWR. Mleko i wyroby mleczne nabywane jest najpierw ze środków własnych a następnie dofinansowywane ze środków KOWR. Jednakże w niektórych miesiącach możliwe jest dokonywanie zakupu już z otrzymanych środków dotacyjnych. KOWR dokonuje wypłaty środków w ciągu trzech miesięcy od złożenia prawidłowego wniosku o pomoc. Dopłaty nie są traktowane jako przychód podatkowy. Możliwa do uzyskania wysokość pomocy z KOWR stanowi iloczyn zryczałtowanej stawki pomocy na jedną porcję owoców i warzyw w kwocie 0,76 zł oraz liczby dostarczonych porcji. W przypadku komponentu mlecznego stawka pomocy wynosi 0,75 zł za jedną porcję mleka i przetworów mlecznych.

Wnioskodawca podkreśla, że otrzymana pomoc nie jest dotacją celową związaną z dofinansowaniem konkretnego wydatku ponoszonego przez podmiot oraz że nie można w sposób bezpośredni powiązać dopłat otrzymanych przez podatnika – Wnioskodawcę z konkretnymi wydatkami (kosztami). Dopłaty otrzymywane nie są dopłatami celowymi. W ramach obydwu opisanych powyżej komponentów firma Wnioskodawcy samodzielnie zawiera umowy dostaw z wieloma placówkami szkolnymi, zakupuje od dostawców mleko, przetwory mleczne oraz warzywa i owoce określone w rozporządzeniu KOWR. Wnioskodawca odpowiada za organizację magazynu i przechowania zakupionych towarów, organizację dostawy i logistykę, zatrudnia pracowników w celu zapewnienia poprawnej obsługi. Wszystkie te czynności są wykonywane dla zapewnienia ciągłości i dochodowości działalności gospodarczej bez względu na źródło pochodzenia przychodów oraz formę ich opodatkowania.

Aby spełnić warunki do uzyskania dopłaty firma „J.” musi znaleźć odpowiedniego dostawcę mleka lub owoców i warzyw, wizytować placówki, do których będzie dostarczał produkty, przejść odpowiednie szkolenie w celu prawidłowego działania w ramach programu, zapewnić stałą dostawę produktów do placówek . Także w przypadku awarii w procesie logistycznym bez względu na koszty firma „J” (Wnioskodawca) musi dostarczyć produkty do placówek. KOWR nie podpisuje umów z placówkami, to dostawca ma obowiązek zapewnić uczniom i przedszkolom codzienny dostęp do mleka, owoców i warzyw o ściśle określonych w ustawie parametrach i dopiero wówczas Wnioskodawca może wystąpić o dopłatę. Oznacza to, że dopłaty nie są bezwarunkowo obligatoryjne.

Wnioskodawca nie ma możliwości uzyskania jakiejkolwiek rekompensaty w przypadkach awaryjnych, cały ciężar ryzyka ponosi prowadzona przez Wnioskodawcę działalność gospodarcza. Zakres działalności Wnioskodawcy nie jest działalnością o wyjątkowym charakterze, która jest obligatoryjnie dotowana. W przypadku poniesienia większych niż Wnioskodawca przewidywał kosztów, nie może podnieść ceny sprzedaży mleka, jak to mogą zrobić inne podmioty takie jak np. przedszkola (które ponosząc większe koszty mogą podnieść czynsz rodzicom). Jako przedsiębiorca uczestniczący w obu opisanych programach Wnioskodawca nie ma pewności, czy uzyska dopłaty na każdy złożony wniosek, a mleko lub owoce czy warzywa zostały i tak dostarczone do szkoły - czyli działalność prowadzona przez Wnioskodawcę jako Podatnika jest działalnością handlową niosącą za sobą ryzyko jak każda inna działalność handlowa.

Nie jest również zawsze możliwe ustalenie wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dopłat z KOWR. Wnioskodawca prowadzi równolegle działalność opodatkowaną (nie dotowaną) podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a środki finansowe pochodzące z dopłaty z KOWR wpływają na rachunek bankowy, na którym zgromadzone były także inne środki pieniężne pochodzące z działalności opodatkowanej, jak i z działalności dotowanej (przypuszczalnie zwolnionej z podatku dochodowego). W praktyce oznacza to, że środki z danej dotacji, które zostały wykorzystane na konkretny transport mleka oraz owoców i warzyw do szkół podstawowych i innych jednostek nie podlegających dotowaniu (jeden wyjazd do kilku placówek) dotyczyć będzie zarówno przychodów dotowanych (przypuszczalnie zwolnionych) dopłat do mleka białego jak i np. przychodu ewidentnie opodatkowanego ze sprzedaży innych produktów dla szkół. Reasumując koszty te obejmują również poniesione koszty związane z zakupem mleka dotowanego jak i produktów do których nie ma dopłat. Przykładowo zakup sprzętu typu drukarka pokryty jest z własnych środków, natomiast drukarka służy zarówno drukowaniu faktur dla sprzedaży opodatkowanej podatkiem dochodowym jak i sprzedaży dotowanej (wypisywanie wniosków i innej dokumentacji dotyczącej dotacji). Mają miejsce również przypadki, kiedy dany koszt np. zakup mleka lub owoców finansowany jest z dotacji jak i ze środków własnych równocześnie, rozbieżność czasowa pomiędzy złożonym wnioskiem, a uzyskaniem środków to okres około 4 miesięcy czynnej działalności podatnika, w czasie którym dokonuje zakupów i opłaca wydatki bez względu na to czy otrzyma dopłaty i kiedy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy ww. dopłaty z KOWR do programu „Program dla szkół” jako finansowane zarówno ze środków unijnych jak i środków krajowych, które potem wypłacane są przez KOWR mogą zostać uznane jako przychód zwolniony od podatku dochodowego?
2. Czy przy założeniu, że dopłaty z KOWR-u otrzymywane przez Wnioskodawcę są zwolnione z podatku dochodowego - w przypadku mleka, owoców i warzyw przekazywanych do szkół bezpłatnie, koszty zakupu tych towarów stanowią dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodów?
3. Czy przy założeniu, że dopłaty z KOWR otrzymywane przez Wnioskodawcę są zwolnione z podatku dochodowego od osób fizycznych w przypadku braku możliwości rozdzielenie kosztów związanych ze sprzedażą zwolnioną (w tym także zakupu towarów handlowych w postaci mleka, warzyw i owoców) możliwe jest zastosowanie do ustalania wydatków, które stanowią koszty uzyskania przychodów proporcji o której mowa w art. 22 ust.3 i 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Dopłaty otrzymywane od KOWR podobnie jak poprzednio otrzymywane dopłaty od Agencji Rynku Rolnego uznać należy za środki krajowe służące realizacji tych dopłat. Zgodnie z poprzednio obowiązującymi przepisami otrzymywane przez Wnioskodawcę wcześniej dopłaty do podobnych programów traktowane były zgodnie z art. 46 ust.1 pkt 2 i ust. 2 ustawy z 20 kwietnia 2004 r. o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych (Dz. U z 2009 r. Nr 11 poz. 65).

Zgodnie z art. 21 ust.1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku są kwoty otrzymane od agencji rządowych (a KOWR jest taką agencją) lub agencji wykonawczych, jeżeli agencje te otrzymały środki na ten cel z budżetu państwa. Powyższe oznacza, iż otrzymywane przez Wnioskodawcę kwoty dopłat do realizacji obu programów korzystają ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie ww. przepisu.

Ad. 2

Zgodnie z art. 9 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej PDOF) za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie do ust. 2 pkt 2 tegoż przepisu, przychodem z działalności gospodarczej są również dotacje, subwencje, dopłaty, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 13, i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych;

Zgodnie z art. 21 ust.1 pkt 129 PDOF zwolnione są dotacje, w rozumieniu przepisów o finansach publicznych, otrzymane z budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego, z zastrzeżeniem ust. 36;

Zgodnie z art. 23 ust.1 pkt 56 PDOF nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46, 47a, 47d, 116, 122, 129, 136 i 137.

Reasumując skoro przychody z otrzymanych dotacji są u Wnioskodawcy zwolnione z podatku dochodowego to i poniesione koszty bezpośrednio związane z tymi dostawami a za takie uważa się koszty zakupu towarów handlowych w tym przypadku mleka, warzyw oraz owoców na które przeznaczona jest dotacja, nie mogą stanowić kosztu uzyskania przychodów z działalności gospodarczej. Oznacza to, że wydatki te nie stanowią kosztu uzyskania przychodów.

Ad. 3
br>

Zgodnie z art. 22 ust. 3 i 3a, jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów. Zasadę, o której mowa wyżej, stosuje się również w przypadku, gdy część dochodów z tego samego źródła przychodów podlega opodatkowaniu, a część jest wolna od opodatkowania, z wyłączeniem źródeł przychodów określonych w art. 10 ust. 1 pkt 1 i 2. Powszechnie uważa się, że przepis ten oznacza także możliwość zastosowania proporcji do sytuacji, gdy podatnik otrzymuje przychody opodatkowane i przychody zwolnione. Odnosząc powyższe do sytuacji Wnioskodawcy opisanej w stanie faktycznym stwierdzić należy, iż w przypadku ponoszenie wydatków które związane są zarówno z prowadzoną działalnością gospodarczą nie dotowaną jak i działalnością dotowaną związaną z realizacją ww. programów pomocowych, Wnioskodawca powinien dokonać podziału poniesionych kosztów zgodnie z kluczem obrotowym, to znaczy ustalić udział sprzedaży opodatkowanej w sprzedaży zwolnionej (dotowanej), takim kluczem dokonać podzielenia tych kosztów których nie jest w stanie przypisać dokładnie do jednej lub do drugiej sprzedaży (dotowanej i nie dotowanej). Jeżeli by uznać, iż podział kosztów strukturą dotyczy wyłącznie sytuacji, gdy podatnik ponosi koszty związane ze sprzedażą podlegająca opodatkowaniu i nie podlegającą opodatkowaniu to powstanie pytanie o jakie sytuacje w tym przepisie chodzi? Nie może chodzić o przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ustawy PDOF, gdyż jak wiadomo cedularny charakter tego podatku wskazuje, że koszty odnosimy do danego źródła, niepotrzebna była by więc regulacja zawarta w 22 ust.3 i 3a do tej sytuacji. Poza tym jeśli uznać, że koszty pośrednie związane ze sprzedażą zwolnioną i sprzedażą opodatkowaną nie są regulowane ww. przepisem to musi oznaczać, że podatnik który nie jest w stanie dokonać przypisania konkretnego kosztu pośredniego do przychodu opodatkowanego traciłby możliwość zaliczenia go w koszty w ogóle. Czyli stanowisko Wnioskodawcy oznacza, iż kosztem uzyskania przychodu będą tylko te koszty poniesione, które będą proporcjonalnie przypadać na przychody opodatkowane zgodnie z brzmienie ww. przepisów art. 22 ust.3 i 3a.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 200) – opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 14 ust. 1 ww. ustawy, stanowi, że za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również dotacje, subwencje, dopłaty, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 13, i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów, albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

W myśl natomiast art. 14 ust. 3 pkt 13 ww. ustawy, do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się kwot otrzymanych od agencji wykonawczych, jeżeli agencje te otrzymały środki na ten cel z budżetu państwa.

Zatem z ww. przepisów wynika, że kwoty otrzymane od agencji wykonawczych przez osobę fizyczną prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą, nie stanowią przychodu z tej działalności.

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 10 lutego 2017 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Ośrodku Wsparcia Rolnictwa (Dz. U. z 2017 r., poz. 624, z późn. zm.) z dniem 1 września 2017 r. wchodzi w życie ustawa z dnia 10 lutego 2017 r. o Krajowym Ośrodku Wsparcia Rolnictwa (Dz. U. poz. 623).

Stosownie do art. 1 ustawy o Krajowym Ośrodku Wsparcia Rolnictwa, ustawa określa organizację i zadania Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa, zwanego dalej „Krajowym Ośrodkiem”.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy o Krajowym Ośrodku Wsparcia Rolnictwa, Krajowy Ośrodek jest państwową osobą prawną będącą agencją wykonawczą w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1870, 1948, 1984 i 2260 oraz z 2017 r. poz. 60 i 191). W myśl art. 13 ust. 1 pkt 1 lit. e) ww. ustawy przychodami Krajowego Ośrodka są środki budżetowe określone corocznie w ustawie budżetowej w formie dotacji podmiotowych i dotacji celowych.

W myśl art. 18 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 1870, z późn. zm.) agencja wykonawcza jest państwową osobą prawną tworzoną na podstawie odrębnej ustawy w celu realizacji zadań państwa.

Zgodnie z art. 124 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy wydatki budżetu państwa dzielą się m.in. na dotacje i subwencje. Dotacjami, w myśl art. 126 są podlegające szczególnym zasadom rozliczania środki z budżetu państwa, budżetu jednostek samorządu terytorialnego oraz z państwowych funduszy celowych przeznaczone na podstawie niniejszej ustawy, odrębnych ustaw lub umów międzynarodowych, na finansowanie lub dofinansowanie realizacji zadań publicznych.

Stosownie do art. 127 ust. 1 pkt 1 lit. d) ww. ustawy dotacjami celowymi są środki przeznaczone na finansowanie lub dofinansowanie zadań agencji wykonawczych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3 lit. b.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 3 lit. b podstawą gospodarki finansowej agencji wykonawczej jest roczny plan finansowy, obejmujący realizację zadań ustawowych, z wyszczególnieniem kosztów realizacji tych zadań przez inne podmioty - z wyszczególnieniem wynagrodzeń i składek od nich naliczanych, płatności odsetkowych wynikających z zaciągniętych zobowiązań oraz zakupu towarów i usług.

Przy czym zauważyć należy, że zgodnie z art. 2 pkt 5 ww. ustawy o finansach publicznych, ilekroć w ustawie jest mowa o środkach europejskich - rozumie się przez to środki, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 1, 2, 4 i 5a-5c.

Stosownie do treści art. 5 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy środkami publicznymi są środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA).

W myśl art. 5 ust. 3 tej ustawy do środków o których mowa w ust. 1 pkt 2, zalicza się:

1. środki pochodzące z funduszy strukturalnych, Funduszu Spójności, Europejskiego Funduszu Rybackiego oraz Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego, z wyłączeniem środków, o których mowa w pkt 5 lit. a i b;
   
2. niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA), z wyłączeniem środków, o których mowa w pkt 5 lit. c i d:
   
   1. Norweskiego Mechanizmu Finansowego,
      
   2. Mechanizmu Finansowego Europejskiego Obszaru Gospodarczego,
      
   3. Szwajcarsko-Polskiego Programu Współpracy;
3. środki przeznaczone na realizację programów przedakcesyjnych oraz Programu Środki Przejściowe;
   
4. środki na realizację wspólnej polityki rolnej;
   
5. środki przeznaczone na realizację:
   
   1. programów w ramach celu Europejska Współpraca Terytorialna,
      
   2. programów, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1638/2006 z dnia 24 października 2006 r. określającym przepisy ogólne w sprawie ustanowienia Europejskiego Instrumentu Sąsiedztwa i Partnerstwa (Dz. Urz. UE L 310 z 09.11.2006, str. 1) oraz programów Europejskiego Instrumentu Sąsiedztwa,
      
   3. Norweskiego Mechanizmu Finansowego 2004-2009,
      
   4. Mechanizmu Finansowego Europejskiego Obszaru Gospodarczego 2004-2009;
5. a) środki przeznaczone na realizację Inicjatywy na rzecz zatrudnienia ludzi młodych;
   
5. b) środki Europejskiego Funduszu Pomocy Najbardziej Potrzebującym;
   
5. c) środki pochodzące z instrumentu "Łącząc Europę", o którym mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1316/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. ustanawiającym instrument "Łącząc Europę", zmieniającym rozporządzenie (UE) nr 913/2010 oraz uchylającym rozporządzenia (WE) nr 680/2007 i (WE) nr 67/2010 (Dz. Urz. UE L 348 z 20.12.2013, str. 129, z późn. zm.);
   
6. inne środki.
   
   

Zgodnie z art. 117 ust. 1 ustawy o finansach publicznych budżet środków europejskich jest rocznym planem dochodów i podlegających refundacji wydatków przeznaczonych na realizację programów finansowanych z udziałem środków europejskich, z wyłączeniem środków przeznaczonych na realizację projektów pomocy technicznej oraz środków, o których mowa w art. 4 ust. 2 rozporządzenia nr 1306/2013.

W budżecie środków europejskich – w myśl art. 117 ust. 2 ww. ustawy – ujmuje się:

1. dochody z tytułu realizacji programów finansowanych z udziałem środków europejskich;
   
2. wydatki na realizację programów finansowanych z udziałem środków europejskich w części podlegającej refundacji.
   
   

Przy czym w myśl art. 124 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy, wydatki budżetu państwa dzielą się m. in. na wydatki na realizację programów finansowanych z udziałem środków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2, w tym wydatki budżetu środków europejskich.

W myśl art. 186 ww. ustawy wydatki na realizację programów i projektów finansowanych z udziałem środków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 i 3, mogą być przeznaczone na:

1. realizację projektów przez jednostki budżetowe;
2. płatności w ramach programów finansowanych z udziałem środków europejskich;
3. dotacje celowe dla beneficjentów;
4. realizację projektów finansowanych w ramach Programu Środki Przejściowe;
5. realizację Wspólnej Polityki Rolnej zgodnie z odrębnymi ustawami.
   
   

Podkreślić należy, że w świetle ww. przepisów ustawy o finansach publicznych środki pochodzące z Unii Europejskiej, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Rybackiego, stanowią odrębną formę środków europejskich przeznaczonych na realizację programów finansowanych z udziałem środków europejskich. Jednak zgodnie z cytowanym uprzednio przepisem art. 186 pkt 2 ustawy o finansach publicznych wydatki z budżetu środków europejskich, są wydatkami budżetu państwa, które mogą być przeznaczone na płatności w ramach programów finansowanych z udziałem środków europejskich.

Zgodnie z art. 22 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 922/72, (EWG) nr 234/79, (WE) nr 1037/2001 i (WE) nr 1234/2007 (Dz. U. UE. L. 2013 Nr 347 str. 671) programem pomocy, który ma poprawić dystrybucję produktów rolnych i polepszyć nawyki żywieniowe dzieci, objęte są dzieci, które regularnie uczęszczają do żłobków, przedszkoli lub szkół podstawowych lub średnich zarządzanych lub zatwierdzonych przez właściwe organy państw członkowskich.

Stosownie do art. 23 ust. 1 lit a) ww. rozporządzenia przyznaje się pomoc unijną w odniesieniu do dzieci w placówkach oświatowych, o których mowa w art. 22 na dostarczanie i dystrybucję kwalifikujących się produktów, o których mowa w ust. 3, 4 i 5 niniejszego artykułu.

Państwa członkowskie, które chcą skorzystać z programu pomocy ustanowionego zgodnie z ust. 1 (zwanego dalej „programem dla szkół”) i wnioskujące o odpowiednią pomoc unijną, traktują na zasadzie priorytetu - przy uwzględnieniu uwarunkowań krajowych - dystrybucję produktów z jednej lub obu poniższych grup:

1. owoce i warzywa oraz świeże produkty sektora bananów;
   
2. mleko spożywcze i jego odmiany bezlaktozowe (art. 23 ust. 3 ww. rozporządzenia).
   
   

Zgodnie z art. 23a ust. 6 ww. rozporządzenia w ramach uzupełniania pomocy unijnej państwa członkowskie mogą przyznawać pomoc krajową na rzecz finansowania programu dla szkół.

Z kolei zgodnie z art. 38t ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o organizacji niektórych rynków rolnych (Dz. U. z 2017 r., poz. 1006, z późn. zm.) na finansowanie programu dla szkół poza środkami z budżetu Unii Europejskiej przeznacza się środki z budżetu państwa.

Szczegółowy zakres zadań realizowanych przez Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa, związanych z wdrożeniem na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej programu dla szkół, oraz sposób i tryb realizacji tych zadań określa rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 4 września 2017 r. w sprawie szczegółowego zakresu zadań realizowanych przez Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa związanych z wdrożeniem na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej programu dla szkół (Dz. U. z 2017 r., poz. 1713).

W myśl § 8 ust. 1 ww. rozporządzenia dostawcy, którzy uzyskali zatwierdzenie, o którym mowa w § 4, w odniesieniu do:

1. owoców i warzyw, zawierają ze szkołami podstawowymi, o których mowa w § 6 pkt 1, umowę nieodpłatnego dostarczania owoców i warzyw do szkół podstawowych w celu udostępnienia ich dzieciom,
   
2. mleka, zawierają ze szkołami podstawowymi, o których mowa w § 6 pkt 2, umowę nieodpłatnego dostarczania mleka do szkół podstawowych w celu udostępnienia go dzieciom

‒ w jednym z okresów, o których mowa w § 2.

Z informacji przedstawionych we wniosku wywieść należy, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie realizacji „Programu dla szkół”. Program ten jest realizowany przez Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa. Szkoły podstawowe otrzymują bezpłatne produkty, a za dostarczenie ich firma Wnioskodawcy otrzymuje pomoc z budżetu poprzez Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa. Dopłaty dokonywane przez Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa pochodzą ze środków europejskich (Europejski Fundusz Orientacji i Gwarancji Rolnych) oraz budżetu Państwa.

Skoro zatem Wnioskodawca otrzyma środki w ramach programu „Program dla szkół” realizowanego przez Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa, który jest agencją wykonawczą, a środki te agencja otrzyma z budżetu państwa, zastosowanie znajdzie art. 14 ust. 3 pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz obowiązujące uregulowania prawne stwierdzić należy, że uzyskana pomoc finansowa z tytułu uczestnictwa w programie „Program dla szkół” nie będzie stanowić dla Wnioskodawcy przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej z uwagi na treść art. 14 ust. 3 pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wbrew stanowisku Wnioskodawcy, ponieważ środki te nie stanowią przychodu podatkowego, tym samym nie będą korzystać ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. W rezultacie w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania powoływany przez Wnioskodawcę art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zwolnienia od opodatkowania dopłat dokonywanych przez Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa – pytanie oznaczone nr 1 należało uznać za nieprawidłowe.

Jednocześnie ponieważ odpowiedź na pytania nr 2 i 3 została uzależniona od potwierdzenia przez tut. Organ podatkowy, że w przedmiotowej sprawie znajdzie zastosowanie zwolnienia od opodatkowania dopłat dokonywanych przez Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa – co nie nastąpiło, w związku z tym nie dokonano oceny prawnej stanowiska Wnioskodawcy na pytania nr 2 i 3.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.