Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-3.4012.864.2017.1.APR
z 5 lutego 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 grudnia 2017 r. (data wpływu 20 grudnia 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku zbycia prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz prawa własności budynków i budowli – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 grudnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku zbycia prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz prawa własności budynków i budowli.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka planuje zbyć za wynagrodzeniem nieruchomość położoną w województwie…, obręb .., stanowiącą prawo użytkowania wieczystego działek gruntu 166/3, 166/6, 166/9, 166/12 położonych przy ul. Ł., o łącznej powierzchni 6.372 m² oraz prawo własności budynków przemysłowych stanowiących odrębny przedmiot własności, tj. budynku produkcyjnego z kotłownią i budynku magazynowego z łącznikiem oraz budowli posadowionych na działkach gruntu 166/3, 166/6, 166/9, 166/12. Dla wyżej wymienionych nieruchomości Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą nr….

W dniu 10 września 2003 r. S. C. będący osobą fizyczną prowadzącą na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej Rzeczpospolitej Polskiej działalność gospodarczą pod firmą N, zakupił dla potrzeb swojego przedsiębiorstwa ww. nieruchomość na podstawie aktu notarialnego z dnia 10 września 2003 r. o numerze Rep. A Nr…. Sprzedający – Zakład Przemysłu …w dniu 11 września 2003 r. wystawił fakturę VAT XX/XX/XX i wykazał na tej fakturze sprzedaż ww. prawa użytkowania wieczystego i prawa własności budynków przemysłowych ze zwolnieniem z podatku od towarów i usług. Na wyżej wymienioną nieruchomość S. C. (prowadzący przedsiębiorstwo N) nie ponosił nakładów.

Nabyta nieruchomość została przyjęta do ewidencji środków trwałych przedsiębiorstwa N.

W dniu 30 grudnia 2016 r. S. C. wniósł do spółki komandytowej N. Spółka z o.o. Spółka komandytowa, jako jedyny komandytariusz, aport w postaci swojego przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu Cywilnego. W przypadku wniesienia całego przedsiębiorstwa do spółki komandytowej, z uwagi na wiążącą się z tym sukcesję praw i obowiązków podatkowych wynikającą z art. 93a § 5 Ordynacji podatkowej, spółka N. Spółka z o.o. Spółka komandytowa stała się właścicielem opisanej nieruchomości i kontynuuje amortyzację podatkową przedsiębiorstwa osoby fizycznej. Spółka N. Spółka z o.o. Spółka komandytowa do dnia dzisiejszego również nie ponosiła nakładów na opisaną powyżej nieruchomość.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy zbycie za wynagrodzeniem prawa własności budynków przemysłowych stanowiących odrębny przedmiot własności, tj. budynku produkcyjnego z kotłownią i budynku magazynowego z łącznikiem oraz budowli posadowionych na działkach gruntu 166/3, 166/6, 166/9, 166/12 wraz ze zbyciem prawa użytkowania wieczystego tych gruntów, będzie zwolniona z podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, zbycie za wynagrodzeniem prawa własności budynków przemysłowych stanowiących odrębny przedmiot własności, tj. budynku produkcyjnego z kotłownią i budynku magazynowego z łącznikiem oraz budowli posadowionych na działkach gruntu 166/3, 166/6, 166/9, 166/12 oraz zbycie prawa użytkowania wieczystego tych gruntów, będzie zwolnione z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 oraz art. 29a ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntów.

W wyniku ustanowienia prawa użytkowania wieczystego dochodzi do ekonomicznego przeniesienia władztwa nad gruntem na rzecz użytkownika wieczystego, co sprawia, że może on rozporządzać nim jak właściciel. Znajduje to wyraz zarówno w swobodzie korzystania z gruntu i czerpania z niego pożytków w sposób niemalże taki jak w przypadku właściciela tego gruntu, jak i w możliwości przeniesienia takiego władztwa na inny podmiot jak przy dokonywaniu sprzedaży gruntu przez właściciela. Zatem w świetle powołanego wyżej art. 7 ustawy, odpłatne przeniesienie prawa użytkowania wieczystego gruntu stanowi dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Przez pierwsze zasiedlenie stosownie do art. 2 pkt 14 ustawy, rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Zdaniem Wnioskodawcy, zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich nastąpiło pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

W kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się również NSA w wyroku z dnia 14 maja 2014 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że „Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy.

Kwestie opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle, rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy, w myśl którego w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Co do zasady zatem, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki/budowle na nim posadowione. Oznacza to, że grunt dzieli los podatkowy ww. obiektów, które się na nim znajdują. Przy ustalaniu stawki podatku VAT właściwej dla dostawy gruntu, na którym posadowiony jest budynek czy budowla, decydująca jest stawka podatku VAT mająca zastosowanie do dostawy budynku/budowli. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku.

Wnioskodawca posiada prawo użytkowania wieczystego czterech zabudowanych działek ewidencyjnych gruntu, oraz prawo własności budynków i budowli posadowionych na tych działkach. Nieruchomość została nabyta w dniu 11 września 2003 r. Sprzedający wystawił fakturę VAT i wykazał na tej fakturze sprzedaż ww. prawa użytkowania wieczystego i prawa własności budynków przemysłowych ze zwolnieniem z podatku od towarów i usług. Nabywca (N.) wykorzystywał działki oraz budynki na nich posadowione do czynności opodatkowanych i nie dokonywał ulepszeń nieruchomości. Wnioskodawca stał się właścicielem opisanej nieruchomości w wyniku aportu całego przedsiębiorstwa, wykorzystuje działki oraz budynki do czynności opodatkowanych i nie dokonał oraz nie zamierza dokonać ulepszeń nieruchomości.

Zdaniem Wnioskodawcy, przy zbyciu za wynagrodzeniem prawa własności budynków przemysłowych stanowiących odrębny przedmiot własności, tj. budynku produkcyjnego z kotłownią i budynku magazynowego z łącznikiem oraz budowli posadowionych na działkach gruntu 166/3, 166/6, 166/9, 166/12 oraz zbycie prawa użytkowania wieczystego tych gruntów, zostaną spełnione warunki do zastosowania zwolnienia z podatku od towarów i usług wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10, ponieważ już wcześniej doszło do pierwszego zasiedlenia budynków i budowli oraz od momentu pierwszego zasiedlenia do momentu sprzedaży minął okres dłuższy niż 2 lata, a ani Wnioskodawca ani jego poprzednik prawny nie dokonywali ulepszeń budynków i budowli stanowiących co najmniej 30% ich wartości początkowej.

Zdaniem Wnioskodawcy, do odpłatnego przeniesienia prawa użytkowania wieczystego gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków i budowli trwale z nim związanych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.