Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-1.4012.862.2017.1.AK
z 5 lutego 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 22 listopada 2017 r. (data wpływu 6 grudnia 2017r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia dla usług sklasyfikowanych w grupowaniu PKWiU 43.99.90.0 „Roboty związane z wykonywaniem pozostałych specjalistycznych robót budowlanych, gdzie indziej nie sklasyfikowanych”– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 grudnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia dla usług sklasyfikowanych w grupowaniu PKWiU 43.99.90.0 „Roboty związane z wykonywaniem pozostałych specjalistycznych robót budowlanych, gdzie indziej nie sklasyfikowanych”.

We wniosku złożonym przez:

• Zainteresowanego będącego stroną postępowania: Przedsiębiorstwo B. Sp. z o.o.,
  

• Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania: E. Sp. z o.o.
  

przedstawiono następujący stan faktyczny.

Sp. z o. o. (dalej: Spółka, B., Zainteresowany będący stroną postępowania) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej również: VAT), o którym mowa w art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa VAT), nie dokonującym sprzedaży zwolnionej na podstawie art. 113 ust. 1 i 9. Przedmiotem działalności gospodarczej Spółki jest m.in. świadczenie usług transportowych, sprzętowych, warsztatowych, kolejowych. Sp. z o.o. (dalej: E., Zainteresowany niebędący stroną postępowania) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT, o którym mowa w art. 15 ustawy VAT, nie dokonującym sprzedaży zwolnionej na podstawie art. 113 ust. 1 i 9. Przedmiotem działalności gospodarczej E. jest m.in. handel detaliczny pojazdami osobowymi i dostawczymi, usługi warsztatu mechanicznego, usługi transportowe, usługi przemieszczania, zwałowania, zagęszczania paliwa (węgla) na składach magazynowych Elektrowni.

W ramach prowadzonej działalności Spółka zawarła z E. umowę w zakresie prac wykonywanych na terenie Elektrowni, której przedmiotem jest:

1. przemieszczanie węgla na składach w trakcie zwałowania węgla w pryzmy oraz zbierania węgla ze zwałów przy zastosowaniu, trzech spycharek gąsienicowych o mocy nim 32 KM, wyposażonych w sprawny układ pomiarowy motogodzin oraz system zdalnej kontroli pracy sprzętu,
2. przemieszczanie węgla na składach w trakcie formowania pryzm oraz zbierania węgla ze zwałów przy zastosowaniu dwóch ładowarek kołowych o pojemności łyżki 3,4 m³ wyposażonej w sprawny układ pomiarowy motogodzin oraz system zdalnej kontroli pracy sprzętu,
3. zagęszczenie warstw zwałowania węgla w zwale samojezdnym walcem wibracyjnym o ciężarze min 11,5 t wyposażonym w sprawny układ pomiarowy motogodzin oraz system zdalnej kontroli pracy sprzętu,
4. zagęszczenie zboczy zwałów węgla na składach zagęszczarką ZS-4 z walcem o ciężarze min 3,5 t zainstalowaną na spycharce.
   
   

Powyższe usługi można opisać jako usługi sprzętowe wykonywane przy użyciu spycharek kołowych i gąsienicowych oraz ładowarek kołowych z operatorami do prac polegających na przemieszczaniu węgla na składach w trakcie zwałowania węgla w pryzmy oraz zbierania węgla ze zwałów przy zastosowaniu wymienionego sprzętu. Ponadto Spółka zwróciła się do Ośrodka Klasyfikacji i Nomenklatur Urzędu Statystycznego w ... o sklasyfikowanie wymienionych usług, które zarówno nabywa jak i sprzedaje. W odpowiedzi uzyskała informację, iż wymienione usługi mieszczą się w grupowaniu: PKWiU 43.99.90.0 „Roboty związane z wykonywaniem pozostałych specjalistycznych robót budowlanych, gdzie indziej nie sklasyfikowanych”. Grupowanie to występuje w pozycji numer 48 załącznika nr 14 do ustawy VAT.

Wskazane usługi świadczone przez E. na rzecz B. wykonywane są w charakterze podwykonawcy w rozumieniu art. 17 ust. 1h ustawy VAT. B. dokonuje dalszej sprzedaży wymienionych usług na podstawie zawartej umowy o tak samo określonym przedmiocie do Elektrowni na terenie, której wykonywane są prace.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w obowiązującym stanie prawnym usługi wskazane w stanie faktycznym wykonywane przez E. na rzecz B. podlegają procedurze odwrotnego obciążenia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 17 ust. 1h ustawy VAT?

Zdaniem Zainteresowanych, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy VAT, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy VAT, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy VAT, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy VAT,
2. usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy VAT, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.
   
   

Natomiast, zgodnie z art. 17 ust. 1h ustawy VAT, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy VAT, przepis art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy VAT stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Zatem, aby prawidłowo określić, czy do świadczonych usług będzie miał zastosowanie art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy VAT, konieczne jest ustalenie:

1. czy usługobiorca jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny,
2. czy usługobiorca nabywa usługę na potrzeby własne, czy też na potrzeby świadczenia usługi na rzecz podmiotu trzeciego,
3. czy usługi nabywane na potrzeby świadczenia usługi na rzecz podmiotu trzeciego, dotyczą jakichkolwiek robót wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy VAT.
   
   

Dla zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia wszystkie wymienione powyżej warunki muszą być spełnione łącznie. W konsekwencji niespełnienie chociażby jednego z tych warunków eliminuje zastosowanie mechanizmu odwrotnego obciążenia.

W objaśnieniach podatkowych z dnia 17 marca 2017 r., Ministerstwo Finansów wskazało, że ustawa VAT nie definiuje pojęcia podwykonawcy, a zatem dla prawidłowego rozumienia terminu "podwykonawca" wystarczające będzie posłużenie się powszechnym jego znaczeniem wynikającym z wykładni językowej.

Zgodnie z definicją zawartą w internetowym wydaniu Słownika języka polskiego: "podwykonawca - to firma lub osoba wykonująca pracę na zlecenie głównego wykonawcy". Należy mieć na uwadze, że jeżeli "generalny/główny wykonawca" zleci wykonanie usług w ramach swojej umowy zawartej z inwestorem kolejnemu podatnikowi - wówczas ten podatnik staje się jego podwykonawcą. Każdy kolejny podatnik w takim szeregu zleceń staje się podwykonawcą w stosunku do "generalnego/głównego wykonawcy", niezależnie od liczby dalszych podzleceń usługi. Podzlecone usługi budowlane zostaną opodatkowane na zasadzie odwróconego obciążenia.

Natomiast, zgodnie z klasyfikacją PKWiU, sekcja F (do której należą roboty budowlane wymienione w załączniku nr 14 do ustawy VAT), nie obejmuje wynajmu maszyn i urządzeń budowlanych bez operatora. Jednocześnie, w wyjaśnieniach wskazano, że wynajem sprzętu z operatorem należy klasyfikować w odpowiednich grupowaniach obejmujących roboty budowlane wykonywane z jego użyciem.

W konsekwencji powyższego, zdaniem Spółki, w tym konkretnym przypadku nabycia opisanych w stanie faktycznym usług od E. znajdzie zastosowanie mechanizm odwrotnego obciążenia. Usługi nabywane przez Spółkę stanowią usługi wyświadczone przez podmiot działający w charakterze podwykonawcy, dalej należy wskazać, że usługi te są wymienione w załączniku nr 14 ustawy VAT, zarówno usługobiorca jak i usługodawca są podatnikami, o których mowa w art. 15 ustawy VAT, zarejestrowanymi jako podatnik VAT czynny oraz usługi te są nabywane na rzecz podmiotu trzeciego (Elektrowni).

Powyższy pogląd potwierdzają znane Spółce interpretacje. Przykładowo w piśmie z dnia 25 września 2017 r. nr 0115-KDIT1-3.4012.270.2017.3.JC Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że „W odniesieniu do usług wynajmu żurawia wieżowego wraz z operatorem (obejmującej montaż i demontaż żurawia) oraz wynajmu żurawia samochodowego wraz z operatorem na rzecz usługobiorców zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni nabywających usługę na potrzeby świadczenia przez nich usługi wymienionej w załączniku nr 14 do ustawy VAT, należy stwierdzić, że ma zastosowanie mechanizm odwrotnego obciążenia. Okoliczności faktyczne sprawy wskazują bowiem, że usługi te są świadczone na rzecz zarejestrowanego podatnika VAT czynnego, są usługami wymienionymi w załączniku nr 14 do ustawy, a Spółka - zarejestrowana jako podatnik VAT czynny - świadczy ww. usług jako podwykonawca. Zatem zostały spełnione łącznie wszystkie przesłanki określone w treści art. 17 ust. 1 pkt 8 oraz 17 ust. 1h ustawy, obligujące Spółkę do zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia”.

Również w piśmie z dnia 6 września 2017 r. nr 0114-KDIP1-2.4012.193.2017.2.1 Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał, że w analizowanej transakcji znajdzie zastosowanie mechanizm odwrotnego obciążenia, ponieważ „Wnioskodawca jak i firma na rzecz której Wnioskodawca wykonuje usługi jest czynnym podatnikiem podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ustawy. Usługi sklasyfikowane w PKWiU 43.99.20.0. zostały wymienione w załączniku nr 14 do ustawy. Jednocześnie (....) w analizowanym przypadku Wnioskodawca świadczy przedmiotowe usługi, jako podwykonawca, o którym mowa w art. 17 ust. 1h ustawy. W konsekwencji w analizowanym przypadku podmiotem obowiązanym do opodatkowania przedmiotowej usługi zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 17 ust.1h będzie jej nabywca".

Reasumując Spółka stoi na stanowisku, że mając na uwadze przedstawiony opis sprawy i powołane przepisy prawa znajdzie zastosowanie mechanizm odwrotnego obciążenia, a w konsekwencji podmiotem obowiązanym do opodatkowania przedmiotowych usług zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 17 ust. 1h ustawy VAT będzie ich nabywca.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy o podatku od towarów i usług w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.), którą na podstawie § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U., poz. 1676 z późn. zm.) stosuje się dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2018 r.

Zatem na wstępie należy zauważyć, że dla udzielenia odpowiedzi w zakresie zastosowania bądź niezastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia dla usług objętych wnioskiem, istotne jest prawidłowe ich zaklasyfikowanie wg symbolu PKWiU. Tym samym wydając przedmiotową interpretację Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy, tj. na podanej przez Zainteresowanego będącego stroną postępowania klasyfikacji dla nabywanych i sprzedawanych usług.

Zauważyć należy, że zgodnie z poz. 7.3 Zasad Metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zawartych w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) - dalej: „PKWiU”, zaliczanie danego produktu do odpowiedniego grupowania jest obowiązkiem producenta (względnie usługodawcy). Wynika to z faktu, że właśnie producent (usługodawca) posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania, konstrukcji i przeznaczenia wyrobu lub charakteru usługi.

Należy jednak podkreślić, że dokonana przez producenta (usługodawcę) klasyfikacja nie może naruszać zasad budowy i logiki struktury PKWiU. W razie trudności przy zaliczaniu wyrobu (towaru) lub usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU można wystąpić w tej sprawie do organów statystycznych. Procedury udzielania informacji w sprawie standardów klasyfikacyjnych (w tym Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług) określa Komunikat Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych.

Tut. Organ nie jest uprawniony do przyporządkowywania formalnego towarów i usług do określonego grupowania klasyfikacyjnego. Podkreślić należy, że kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Tak więc niniejszą interpretację wydano w oparciu o grupowania PKWiU wskazane przez Zainteresowanego będącego stroną postępowania we wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów opisanego zdarzenia przyszłego (w szczególności w przypadku błędnej klasyfikacji PKWiU wymienionych we wniosku czynności) lub zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z art. 15 ust. 1 ustawy wynika, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych – art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
2. usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.
   
   

Jednakże zgodnie z art. 17 ust. 1h ustawy, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Załącznik nr 14 do ustawy obowiązujący od dnia 1 stycznia 2017 r. zawiera (w poz. 2-48) zamkniętą listę usług identyfikowanych przy pomocy Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), podlegających mechanizmowi odwrotnego obciążenia w przypadku świadczenia tych usług przez podwykonawców.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy prawa, należy wskazać, że art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego świadczona jest usługa wymieniona w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 bądź ust. 9, natomiast usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Przy czym, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, mechanizm odwrotnego obciążenia ma zastosowanie, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Oznacza to, że nabywca usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, świadczonych przez podwykonawcę, staje się odpowiedzialny za rozliczenia podatku VAT od tych usług. Z kolei świadczenie ww. usług przez głównego wykonawcę na rzecz inwestora jest opodatkowane według zasad ogólnych, tj. podatek od towarów i usług rozliczany jest przez głównego wykonawcę, zaś inwestor otrzymuje fakturę na kwotę należności za wykonane świadczenie zawierającą podatek VAT.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia podwykonawcy, zatem dla prawidłowego rozumienia terminu „podwykonawca” wystarczające jest posłużenie się powszechnym jego znaczeniem wynikającym z wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w internetowym wydaniu Słownika Języka Polskiego podwykonawca to „firma lub osoba wykonująca pracę na zlecenie głównego wykonawcy” (http://sjp.pwn.pl/sjp/podwykonawca;2503008).

Powyższe uregulowania prawne dowodzą, że aby zaistniał mechanizm odwrotnego obciążenia dla transakcji w zakresie usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, to ich przedmiotem muszą być wyłącznie usługi, które są wykonywane w następującej relacji: podwykonawca – główny wykonawca.

Należy wskazać, że podwykonawca to dalszy wykonawca prac (częściowych lub całościowych) w ramach zleconej przez inwestora na rzecz głównego wykonawcy inwestycji budowlanej. A zatem podwykonawca jest podatnikiem działającym na zlecenie głównego wykonawcy.

W konsekwencji powyższe prowadzi do wniosku, że nie są usługami świadczonymi przez podwykonawców usługi z załącznika nr 14 do ustawy świadczone bezpośrednio na rzecz inwestora, gdyż są one świadczone bezpośrednio na rzecz zleceniodawcy usług (a nie głównego wykonawcy). Natomiast każde dalsze podzlecenie usługi przez głównego wykonawcę kolejnym usługodawcom jest już podzleceniem i usługi te będą już rozliczone zgodnie z mechanizmem odwrotnego obciążenia.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że B. Sp. z o. o. jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, nie dokonującym sprzedaży zwolnionej na podstawie art. 113 ust. 1 i 9. Przedmiotem działalności gospodarczej Spółki jest m.in. świadczenie usług transportowych, sprzętowych, warsztatowych, kolejowych. E. Sp. z o.o. jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT, o którym mowa w art. 15 ustawy VAT, nie dokonującym sprzedaży zwolnionej na podstawie art. 113 ust. 1 i 9. Przedmiotem działalności gospodarczej E. jest m.in. handel detaliczny pojazdami osobowymi i dostawczymi, usługi warsztatu mechanicznego, usługi transportowe, usługi przemieszczania, zwałowania, zagęszczania paliwa (węgla) na składach magazynowych Elektrowni.

W ramach prowadzonej działalności Spółka zawarła z E. umowę w zakresie prac wykonywanych na terenie Elektrowni, której przedmiotem jest:

1. przemieszczanie węgla na składach w trakcie zwałowania węgla w pryzmy oraz zbierania węgla ze zwałów przy zastosowaniu, trzech spycharek gąsienicowych o mocy nim 32 KM, wyposażonych w sprawny układ pomiarowy motogodzin oraz system zdalnej kontroli pracy sprzętu,
2. przemieszczanie węgla na składach w trakcie formowania pryzm oraz zbierania węgla ze zwałów przy zastosowaniu dwóch ładowarek kołowych o pojemności łyżki 3,4 m³ wyposażonej w sprawny układ pomiarowy motogodzin oraz system zdalnej kontroli pracy sprzętu,
3. zagęszczenie warstw zwałowania węgla w zwale samojezdnym walcem wibracyjnym o ciężarze min 11.5 wyposażonym w sprawny układ pomiarowy motogodzin oraz system zdalnej kontroli pracy sprzętu,
4. zagęszczenie zboczy zwałów węgla na składach zagęszczarką ZS-4 z walcem o ciężarze min 3,5t zainstalowaną na spycharce.
   
   

Wymienione usługi mieszczą się w grupowaniu: PKWiU 43.99.90.0 „Roboty związane z wykonywaniem pozostałych specjalistycznych robót budowlanych, gdzie indziej nie sklasyfikowanych”. Grupowanie to występuje w pozycji numer 48 załącznika nr 14 do ustawy VAT. Wskazane usługi świadczone przez E. na rzecz B. wykonywane są w charakterze podwykonawcy w rozumieniu art. 17 ust. 1h ustawy VAT. B. dokonuje dalszej sprzedaży wymienionych usług na podstawie zawartej umowy o tak samo określonym przedmiocie do Elektrowni na terenie, której wykonywane są prace.

Ustalenie, czy dana usługa podlega rozliczeniu zgodnie z mechanizmem odwrotnego obciążenia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy, czy też zastosowanie ma ogólna zasada rozliczenia podatku – ma charakter indywidualny. Oznacza to, że w każdym konkretnym przypadku należy zbadać, czy dana usługa jest usługą wymienioną w załączniku nr 14 do ustawy (poz. 2-48) oraz czy jest świadczona przez podwykonawcę, a usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 bądź ust. 9, natomiast usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Przy czym podkreślić należy, że dla zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia konieczne jest spełnienie ww. przesłanek łącznie. W konsekwencji niespełnienie chociażby jednego z tych warunków eliminuje zastosowanie mechanizmu odwrotnego obciążenia.

W przedstawionej sprawie Zainteresowany będący stroną postępowania kwalifikuje usługi sprzętowe wykonywane przy użyciu spycharek kołowych i gąsienicowych oraz ładowarek kołowych z operatorami do prac polegających na przemieszczaniu węgla na składach w trakcie zwałowania węgla w pryzmy oraz zbierania węgla ze zwałów przy zastosowaniu wymienionego sprzętu do usług mieszczących się w grupowaniu PKWiU 43.99.90.0 jako „Roboty związane z wykonywaniem pozostałych specjalistycznych robót budowlanych, gdzie indziej niesklasyfikowanych”.

Odnosząc się do kwestii będącej przedmiotem zapytania, tj. obowiązku zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia dla usług sklasyfikowanych w grupowaniu PKWiU 43.99.90.0, należy ponownie wskazać, że usługi sprzętowe wykonywane przy użyciu spycharek kołowych i gąsienicowych oraz ładowarek kołowych z operatorami do prac polegających na przemieszczaniu węgla na składach w trakcie zwałowania węgla w pryzmy oraz zbierania węgla ze zwałów zaklasyfikowane przez Zainteresowanego będącego stroną postępowania do PKWiU 43.99.90.0 –zostały wymienione w załączniku nr 14 do ustawy o podatku od towarów i usług jako świadczenia objęte normą art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy.

W sytuacji zatem, gdy Zainteresowany niebędący stroną postępowania będący podatnikiem, który nie korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy, wykonuje usługi wskazane pod poz. 48 załącznika nr 14 do ustawy na rzecz usługobiorcy (Zainteresowanego będącego stroną postępowania) będącego zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT, który nie występuje w tej transakcji jako inwestor, ale jako generalny wykonawca, wykonawca lub dalszy podwykonawca przedmiotowych usług (nabywający te usługi nie na własne potrzeby, ale w celu wykonania usług na rzecz inwestora), wówczas Zainteresowany niebędący stroną postępowania działa w charakterze podwykonawcy, o którym mowa w art. 17 ust. 1h ustawy. Tym samym, spełnione są przesłanki wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 17 ust. 1h ustawy.

W takim przypadku świadczone usługi sprzętowe wykonywane przy użyciu spycharek kołowych i gąsienicowych oraz ładowarek kołowych z operatorami do prac polegających na przemieszczaniu węgla na składach w trakcie zwałowania węgla w pryzmy oraz zbierania węgla ze zwałów przy zastosowaniu wymienionego sprzętu, sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 43.99.90.0, podlegają rozliczeniu przez Zainteresowanego będącego stroną postępowania z zastosowaniem mechanizmu odwrotnego obciążenia.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanych. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Zainteresowanych w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Odnośnie powołanych przez Zainteresowanych interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Ponadto wskazać należy, iż interpretacje rozbieżne bądź wątpliwe mogą być poddane weryfikacji w trybie art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym Szef Krajowej Administracji Skarbowej może z urzędu zmienić wydaną interpretację indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Oznacza to, że interpretacje indywidualne wydawane przez upoważniony do tego organ w tym także powołane przez Wnioskodawcę na poparcie własnego stanowiska interpretacje indywidualne, każdorazowo podlegają analizie i weryfikacji, a w przypadku stwierdzenia nieprawidłowości, Szef Krajowej Administracji Skarbowej może zmienić nieprawidłową interpretację indywidualną.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.