Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-1.4012.670.2017.2.KBR
z 12 lutego 2018 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 listopada 2017 r. (data wpływu 6 grudnia 2017 r.) uzupełnionym pismem z dnia 5 lutego 2018 r. (data wpływu 8 lutego 2018 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie tut. Organu z dnia 25 stycznia 2018 r. znak 0114-KDIP1-1.4012.670.2017.1.KBR (doręczone w dniu 30 stycznia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT transakcji zbycia gruntu zabudowanego budynkiem w trakcie budowy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE


W dniu 6 grudnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT transakcji zbycia gruntu zabudowanego budynkiem w trakcie budowy.


Złożony wniosek został uzupełniony pismem z dnia 5 lutego 2018 r. (data wpływu 8 lutego 2018 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie tut. Organu z dnia 25 stycznia 2018 r. znak 0114-KDIP1-1.4012.670.2017.1.KBR (doręczone w dniu 30 stycznia 2018 r.).


We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:


Organ egzekucyjny w dniu 19 września 2014 r. przeprowadził w trybie przepisów kodeksu postępowania cywilnego o licytacji z nieruchomości drugą licytację nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem mieszkalnym wielorodzinnym z garażem podziemnym w trakcie budowy o powierzchni użytkowej budynku 1.811,18 m2 oraz powierzchni działki 1.336 m2 należącej do dłużnika, dla której Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą. Wobec tego, że do przetargu nikt nie przystąpił, wierzyciel hipoteczny egzekwujący w sprawie egzekucyjnej złożył zgodnie z art. 984 § 1 kodeksu postępowania cywilnego wniosek o przejęcie nieruchomości na własność za cenę odpowiadającą 2/3 wartości sumy oszacowania, tj. kwotę 2.658.666,66 zł. Wobec wydania przez Sąd Rejonowy postanowienia o przysądzeniu własności powyższej nieruchomości na rzecz nabywcy, organ egzekucyjny w dniu 28 czerwca 2017 roku sporządził zgodnie z art. 1023-1028 kodeksu postępowania cywilnego projekt planu podziału w którym ustalił od sprzedaży nieruchomości stanowiącej własność spółki jawnej i będącej płatnikiem podatku VAT należny na rzecz Naczelnika Urzędu Skarbowego - podatek VAT w wysokości 497.149,05 zł wynikający z art. 18 w zw. z art. 41 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług.

W powyższym przypadku zastosowano 23% stawkę podatku wynikającą z art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług a podstawą opodatkowania była cena za jaką była przejmowana nieruchomość tj. kwota 2.658.666,66 zł. Wierzyciel przejmujący nieruchomość stoi na stanowisku, że w powyższym przypadku powinno być zwolnienie z podatku wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług.


Organ egzekucyjny nie zgadza się z twierdzeniami wierzyciela, który wskazuje, że w powyższym wypadku będzie przysługiwało zwolnienie z powyższego podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu.


Zgodnie z powyższym przepisem zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części z wyjątkiem gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim.


W art. 2 pkt 14 powyższej ustawy określono natomiast termin pierwszego zasiedlenie jako oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich: a) wybudowaniu lub b) ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.


Zgodnie z wiedzą organu egzekucyjnego powyższa nieruchomość będąca przedmiotem egzekucji zabudowana jest budynkiem mieszkalnym wielorodzinnym w trakcie budowy a powyższy budynek nie został oddany do użytkowania i nie został zasiedlony, a więc jego sprzedaż następuje przed zasiedleniem, co zgodnie z treścią art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a powyższej ustawy stanowi wyjątek od zwolnienia z zapłaty podatku od towarów i usług.


Wobec powyższego organ egzekucyjny zwraca się z wnioskiem o interpretację ww. stanu faktycznego i wskazanie, czy od dokonanej sprzedaży należy odprowadzić podatek VAT w wysokości 23% lub czy następuje zwolnienie z podatku zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług. Ponadto Komornik wskazuje, że w dniu 29 sierpnia 2017 roku organ egzekucyjny wystąpił już do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z wnioskiem o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej w powyższej sprawie.

Pismem z dnia 15 września 2017 roku organ egzekucyjny został wezwany do uzupełnienia braków formalnych wniosku poprzez wskazanie: czy dłużnik jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz wskazania symbolu Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych określonego w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 roku w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz. U. z 2002 roku, Nr 18 poz. 170, z późn. zm.) dla budynku mieszkalnego wielorodzinnego z garażem podziemnym w trakcie budowy przeznaczonego do sprzedaży. Wobec powyższego komornik informuje, że zdaniem organu egzekucyjnego budynek mieszkalny będący przedmiotem sprzedaży sklasyfikowany jest w sekcji 1 dziale 11 grupie 112 oraz klasie 1122 ww. rozporządzenia. Ponadto jak wynika z informacji przesłanej przez Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia 6 października 2017 roku dłużna spółka nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Obowiązek VAT został zamknięty na podstawie art. 96 ust. 9a pkt 1 ustawy o VAT (kserokopia pisma w załączeniu). Ponadto Komornik wnosi, aby zostało uwzględnione stanowisko wierzyciela zawarte w pismach z dnia 4 marca 2016 r., 8 kwietnia 2016 r. oraz 2 października 2017 r.


Pismem z dnia 5 lutego 2018 r. Wnioskodawca uzupełnił złożony wniosek i wskazał, że zgodnie z oświadczeniem złożonym przez wspólnika dłużnej spółki:

  • działka nr 65, która została zbyta w wyniku egzekucji komorniczej znajduje się oraz w chwili nabycia znajdowała się zgodnie z Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego w terenie zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej oznaczonych symbolem MW1 oraz w liniach rozgraniczających oznaczonej symbolem 21KDL (północno-wschodni narożnik działki) a prowadzone na niej roboty związane z budową budynku były prowadzone na podstawie prawomocnej decyzji udzielającej pozwolenia na budowę wydanej przez Starostę ,
  • Dłużnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT w związku z nabyciem gruntu oraz budową budynku,
  • opisana we wniosku nieruchomość nie była wykorzystywana przez Dłużnika do działalności zwolnionej z opodatkowaniem podatkiem VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:


Czy od dokonanej sprzedaży należy odprowadzić podatek VAT w wysokości 23% zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług lub czy następuje zwolnienie z podatku zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług?


Zdaniem Wnioskodawcy, w powyższym przypadku należy zastosować stawkę w wysokości 23% wynikającą z art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.


Zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2016 r., poz. 559, z późn. zm.) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.


Z treści powyższego przepisu wynika, że komornik sądowy jest płatnikiem podatku od dostawy towaru dokonywanej w trybie egzekucji, w przypadku, gdy wykonuje czynności egzekucyjne. Przez czynność egzekucyjną należy rozumieć każde formalne, oparte na przepisach procesowych, działanie uprawnionego organu egzekucyjnego wywołujące skutek prawny dla prowadzonej egzekucji.


Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym, płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu. Podatnikiem natomiast, stosownie do treści art. 7 § 1 ww. ustawy, jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu.


Przepis art. 30 § 1 ww. ustawy stanowi, że płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 8, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony.


W świetle cyt. wyżej przepisów, płatnikami podatku od towarów i usług (czyli podmiotami zobowiązanymi do obliczania, poboru podatku od podatnika i wpłaty podatku na konto organu podatkowego) mogą być organy egzekucyjne oraz komornicy sądowi. Sytuacja taka ma miejsce, gdy w wykonaniu czynności egzekucyjnych organy te dokonują dostawy towarów należących do podatnika lub przez niego posiadanych z naruszeniem przepisów. Sformułowanie „płatnikami” oznacza, że organy te nie stają się z tytułu wykonania powyższych czynności podatnikami podatku od towarów i usług, lecz pełnią jedynie rolę płatnika w odniesieniu do podatku należnego z tytułu sprzedanych (zlicytowanych) towarów należących do podatnika, w stosunku do którego toczy się postępowanie egzekucyjne.

Zaznaczenia wymaga, że komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika – dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika, będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik. Natomiast w przypadku, gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie obowiązany do odprowadzenia podatku.

Komornik sądowy pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika. Uzasadnione jest to charakterem odpłatnej dostawy następującej w ramach wykonywania czynności egzekucyjnych. Jeżeli bowiem dłużnik niesolidnie spłaca swoje zobowiązania i w celu wyegzekwowania należności wszczęto przeciwko niemu postępowanie egzekucyjne, to istnieją podstawy do uznania, że nie uiści również podatku należnego w związku z dostawą dokonaną w ramach egzekucji. Nie bez znaczenia jest także fakt, że podatnik, będący dłużnikiem, zazwyczaj nie otrzymuje kwot uzyskanych przez organ egzekucyjny ze sprzedaży towarów w wykonaniu czynności egzekucyjnych. Prawdopodobne jest zatem, że podatnik nie posiada innych środków finansowych umożliwiających uiszczenie należnego podatku. Ustanowienie organu egzekucyjnego płatnikiem zapewnia odprowadzenie należnego podatku przez organ przeprowadzający dostawę w ramach czynności egzekucyjnych.


Zatem komornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług i do uwzględnienia w trakcie sprzedaży licytacyjnej towarów okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem VAT.


Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.


Towarami – w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy – są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.


Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).


Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.


Podatnikami – według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy – są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.


W myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.


Z powyższego przepisu wynika, że definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.


Z opisu sprawy wynika, że komornik przeprowadził w trybie przepisów kodeksu postępowania cywilnego o licytacji z nieruchomości drugą licytację nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem mieszkalnym wielorodzinnym z garażem podziemnym w trakcie budowy o powierzchni użytkowej budynku 1.811,18 m2 oraz powierzchni działki 1.336 m2 należącej do dłużnika będącego podatnikiem podatku VAT.


Dokonując licytacji nieruchomości Komornik zastosował 23% stawkę podatku wynikającą z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Wierzyciel przejmujący nieruchomość stoi na stanowisku, że w powyższym przypadku powinno być zwolnienie z podatku wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług.


Ponadto zdaniem organu egzekucyjnego budynek mieszkalny będący przedmiotem sprzedaży sklasyfikowany jest w sekcji 1 dziale 11 grupie 112 oraz klasie 1122 ww. rozporządzenia.


Zgodnie z wiedzą organu egzekucyjnego powyższa nieruchomość będąca przedmiotem egzekucji zabudowana jest budynkiem mieszkalnym wielorodzinnym w trakcie budowy, a powyższy budynek nie został oddany do użytkowania i nie został zasiedlony, a więc jego sprzedaż następuje przed zasiedleniem, co zgodnie z treścią art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a powyższej ustawy stanowi wyjątek od zwolnienia z zapłaty podatku od towarów i usług.


Ponadto z uzupełnienia do wniosku wynika, że:

  • działka nr 65, która została zbyta w wyniku egzekucji komorniczej znajduje się oraz w chwili nabycia znajdowała się zgodnie z Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego w terenie zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej oznaczonych symbolem MW1 oraz w liniach rozgraniczających oznaczonej symbolem 21KDL (północno-wschodni narożnik działki) a prowadzone na niej roboty związane z budową budynku były prowadzone na podstawie prawomocnej decyzji udzielającej pozwolenia na budowę wydanej przez Starostę Powiatu,
  • Dłużnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT w związku z nabyciem gruntu oraz budową budynku,
  • opisana we wniosku nieruchomość nie była wykorzystywana przez Dłużnika do działalności zwolnionej z opodatkowaniem podatkiem VAT.

W świetle powyższego Komornik wyraził wątpliwość w zakresie prawidłowości opodatkowania dokonanej transakcji.


Jak wynika z okoliczności przedstawionych w złożonym wniosku, majątek będący przedmiotem licytacji komorniczej jest ściśle związany z działalnością gospodarczą dłużnika, w związku z czym jego sprzedaż należy potraktować jako czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.


Zgodnie z art. 5a ustawy – towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zatem dla prawidłowego określenia wysokości stawki podatku od towarów i usług od czynności, których przedmiotem są poszczególne towary lub usługi, ustawodawca odsyła do klasyfikacji statystycznych wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, powołując w przepisach dotyczących obniżonych stawek podatku oraz w załącznikach do ustawy np. symbole Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) lub Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB).


Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i ust. 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.


Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.


Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.


W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.


Przez tereny budowlane – stosownie do treści art. 2 pkt 33 ustawy – rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o którym mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Z powyższych przepisów wynika, że opodatkowaniu podlegają te dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych, tylko te, które stanowią tereny budowlane.


Z kolei zgodnie z przepisem art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.


Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.


Zauważyć jednak należy, że stosowanie obniżonych stawek podatku lub zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast wychodzenie poza wykładnię literalną jest niedopuszczalne. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji jedynie, gdy charakter czynności świadczonych przez niego w sposób jednoznaczny i nie budzący wątpliwości wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania stawki obniżonej czy zwolnienia od podatku od towarów i usług.


Zgodnie z przepisami rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316, z późn. zm.), budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych.


Z uregulowań zawartych w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2017 r., poz. 1332, z późn. zm.), wynika, że pod pojęciem obiektu budowlanego rozumie się budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych; budynkiem natomiast jest taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach (art. 3 pkt 1 i pkt 2).

W tym miejscu wskazać należy, że jak zauważył Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 12 lipca 2012 r. w sprawie C-326/11 J.J. Komen en Zonen Beheer Heerhugowaard BV: „Komisja Europejska ze swej strony uważa, że kwestia dostawy nowego budynku może pojawić się tylko w wypadku ukończenia przebudowy lub przynajmniej dostatecznego zaawansowania robót, aby powstał budynek istotnie odmienny, który może zostać zasiedlony” (pkt 31).


Zatem w przypadku, gdy przedmiotem dostawy jest nieruchomość zabudowana niedokończoną inwestycją budowlaną, która w myśl przepisów prawa budowlanego nie wypełnia definicji budynku, budowli lub ich części, należy dla potrzeb klasyfikacji prawnopodatkowej taki obiekt traktować jako niezabudowany teren budowlany.


Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, iż z uwagi na fakt, że obiekt znajdujący się na działce na dzień sprzedaży – jak wynika z opisu sprawy – znajduje się w trakcie budowy, nie ma wpływu na opodatkowanie przedmiotowej działki.


Jak wskazano w uzupełnieniu do złożonego wniosku, prowadzone na działce nr 65 roboty związane z budową budynku były prowadzone na podstawie prawomocnej decyzji udzielającej pozwolenia na budowę wydanej przez Starostę. Zatem dla potrzeb klasyfikacji prawnopodatkowej działkę, na której znajduje się ww. obiekt w postaci budynku mieszkalnego wielorodzinnego z garażem podziemnym w trakcie budowy należy traktować jako teren niezabudowany przeznaczony pod zabudowę.


Tym samym do dostawy nieruchomości (związanej z działalnością gospodarczą) nie ma zastosowania zwolnienie od podatku przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, ponieważ jest to teren niezabudowany przeznaczony pod zabudowę.


W analizowanym przypadku w stosunku do transakcji zbycia nie przysługuje również prawo do skorzystania ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, bowiem jak wynika z uzupełnienia do złożonego wniosku, Dłużnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT w związku z nabyciem gruntu oraz budową budynku oraz opisana we wniosku nieruchomość nie była wykorzystywana do działalności zwolnionej z opodatkowaniem podatkiem VAT.


W konsekwencji dostawa nieruchomości z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego wielorodzinnego z garażem podziemnym jest opodatkowana na zasadach ogólnych, zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a ust. 1 ustawy, podstawową stawka podatku VAT w wysokości 23%.


Zatem stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym sprzedaż licytacyjna nieruchomości opisanej w złożonym wniosku jest opodatkowana podatkiem VAT w wysokości 23%, należało uznać za prawidłowe. Wskazać natomiast należy, że sprzedaż tej nieruchomości winna zostać opodatkowana jako zbycie gruntu niezabudowanego przeznaczonego pod zabudowę z uwzględnieniem poczynionych nakładów w postaci rozpoczętej budowy budynku mieszkalnego wielorodzinnego z garażem podziemnym. Natomiast podkreślić należy, że przy opodatkowaniu podatkiem VAT przedmiotowej dostawy przepisy art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy nie mają zastosowania.

Dodatkowo tutejszy organ informuje, że analiza załączników dołączonych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem tutejszy organ nie jest uprawniony do oceny prawnej załącznika dołączonego przez Wnioskodawcę, tj. pism z dnia 4 marca 2016 r., 8 kwietnia 2016 r. oraz 2 października 2017 r..


Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.


Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj