Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-2.4012.654.2017.3.MC
z 16 lutego 2018 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13 listopada 2017 r. (data wpływu 27 listopada 2017 r.) uzupełnionym w dniu 19 stycznia 2018 r. (data wpływu 24 stycznia 2018 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 9 stycznia 2018 r. (skutecznie doręczone w dniu 12 stycznia 2018 r.) oraz uzupełnionym w dniu 5 lutego 2018 r. (data wpływu 6 lutego 2018 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 26 stycznia 2018 r. (skutecznie doręczone w dniu 29 stycznia 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

  • zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia dla usługi polegającej na wynajmie samochodów specjalnych wyposażonych w podnośnik koszowy mieszczącej się w grupowaniu PKWiU 49.41.20.0jest nieprawidłowe,
  • zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia dla usługi polegającej na wynajmie pojazdu na gąsienicach wyposażonego w podnośnik koszowy, do której zastosowanie znajduje PKWiU 43.99.90.0 jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 listopada 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia.

Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 17 stycznia 2018 r., złożonym w dniu 19 stycznia 2018 r. (data wpływu 24 stycznia 2018 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 9 stycznia 2018 r. oraz pismem z dnia 3 lutego 2018 r., złożonym w dniu 5 lutego 2018 r. (data wpływu 6 lutego 2018 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 26 stycznia 2018 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (ostatecznie sformułowany w uzupełnieniu wniosku z dnia 19 stycznia 2018 r. oraz uzupełnieniu wniosku z dnia 5 lutego 2018 r.):

Wnioskodawca prowadzi przedsiębiorstwo w formie jednoosobowej działalności gospodarczej, jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Przedmiotem działalności jest usługa wynajmu podnośników koszowych wraz z operatorem na podwoziach gąsienicowych i samochodowych stosowanych do prac wysokościowych ogólnobudowlanych. Umowa z klientem wskazuje, że usługa polega na wykonaniu określonych czynności podnośnikiem zgodnie ze wskazaniami zamawiającego i w miejscu przez niego wyznaczonym. Usługa zawsze polega na udostępnieniu maszyny łącznie z operatorem podnośnika, a w zależności od rodzaju podłoża i dostępności terenu, prace przeprowadzane są z użyciem podnośników zarówno na podwoziu gąsienicowym, jak i samochodowym. W obu przypadkach wykorzystywany do prowadzenia usługi sprzęt stanowi sprzęt specjalny, który nie może być wykorzystywany do innych celów niż prace wysokościowe. Usługa prowadzona jest celem świadczenia prac ogólnobudowlanych na rzecz różnego rodzaju podmiotów, a sprzęt wykorzystywany do wielu czynności, stąd umowa nie wskazuje dodatkowo, jakie konkretne prace będą wykonywane.

Problemem pozostaje często rola, jaką poszczególne podmioty odgrywają w procesie produkcji - procesie budowlanym. Celem jej ustalenia stosowane są w zależności od skomplikowania sytuacji - umowy ustne lub umowy pisemne oraz dodatkowo oświadczenia o pozostawaniu wykonawcą, inwestorem lub podwykonawcą w danym procesie budowlanym.

Usługi najmu sprzętu budowlanego z obsługą operatorską do prac ogólnobudowlanych klasyfikowane są co do zasady pod PKWiU 43.99.90.0 „Roboty związane z wykonywaniem pozostałych specjalistycznych robót budowlanych, gdzie indziej niesklasyfikowanych. Stosowanie powyższej klasyfikacji jest przyjęte również przez Wnioskodawcę do własnych prac. Potwierdza to również interpretacja z 16 sierpnia 2012 r. Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, sygn. akt ILPP1/443-456/12-4/NS, czy z 11 września 2017 r., Dyrektora Krajowej Administracji Skarbowej, sygn. akt 0114-KDIP1-2.4012.202.2017.2.RM. Ponadto Główny Urząd Statystyczny sklasyfikował na rzecz Wnioskodawcy najem podnośnika koszowego na podłożu gąsienicowym, zgodnie z zasadami metodycznymi Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług wprowadzonymi rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. (Dz. U. z 2015 r., poz. 1676) pod grupowaniem PKWiU 43.99.90.0 „roboty związane z wykonywaniem pozostałych specjalistycznych robót budowlanych, gdzie indziej niesklasyfikowanych”, przy czym od rodzaju podłoża i dostępności terenu, prace przeprowadzane przez Wnioskodawcę prowadzone są z użyciem podnośników zarówno na podwoziu gąsienicowym, jak i samochodowym (o wykorzystaniu konkretnego sprzętu decyduje umowa z klientem). Wnioskodawca podkreśla, że umowy wynajmu zawierane są w przeważającej części z przedsiębiorcami, przy czym Wnioskodawca dla celów ustalenia, czy wynajem odbywa się na rzecz podwykonawcy, wykonawcy czy inwestora - stosuje co do zasady oświadczenie w tej sprawie.


Wnioskodawca w uzupełnieniu wniosku z dnia 19 stycznia 2018 r. będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu o wyczerpujące przedstawienie konkretnego stanu faktycznego, do którego ma się odnieść tut. Organ tak aby zawierał wszystkie okoliczności istotne z punktu widzenia przepisów z zakresu podatku od towarów i usług, których interpretacji oczekuje Wnioskodawca poprzez:

  1. wskazanie czy Wnioskodawca jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy,
  2. wskazanie czy klient, na rzecz którego Wnioskodawca wykonuje wskazane we wniosku usługi jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy, zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny,
  3. wskazanie w jakim celu (na konkretnie jakie potrzeby) klient (nazwany w pytaniu podwykonawcą oraz wykonawcą), na rzecz którego Wnioskodawca świadczy opisane we wniosku usługi nabywa te usługi tj. na własną rzecz (nabywane usługi nie będzie wykorzystywane do realizacji przez klienta świadczenia na rzecz innego podmiotu), czy też klient nabywa przedmiotowe usługi w celu realizacji świadczenia na rzecz innego (kolejnego) podmiotu, jeśli klient nabywa opisane we wniosku usługi w celu realizacji świadczenia na rzecz innego podmiotu należy jednoznacznie wskazać czy świadczenie realizowane przez klienta na rzecz innego podmiotu jest wymienione w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy

wskazał:

  • Wnioskodawca pozostaje czynnym podatnikiem VAT wskazanym w art. 15 ustawy o VAT, niekorzystającym ze zwolnienia przewidzianego w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT,
  • W sytuacji wskazanej we wniosku klient pozostaje czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług,
  • Wykonywaną usługę, będącą przedmiotem wniosku, podatnik świadczy na rzecz podwykonawcy (uzyskuje w tym zakresie oświadczenie od usługobiorcy co do charakteru nabywanych usług oraz czy nabycie odbywa się na cele własne czy w charakterze podwykonawcy), a nie na własne cele nabywcy. Podatnik stosuje do świadczonej usługi - prowadzonej zarówno podnośnikiem na podwoziu gąsiennicowym, jak i na podwoziu samochodowym PKWiU 43.99.90.0 „Roboty związane z wykonywaniem pozostałych specjalistycznych robót budowlanych, gdzie indziej niesklasyfikowanych”, które pojawia się w cytowanych pozycjach 2-48 załącznika nr 14 do ustawy o podatku VAT. Podatnik postępuje w tym zakresie zgodnie z cytowanymi w treści wniosku - interpretacjami wydawanymi w innych analogicznych sprawach, gdzie również dochodzi do świadczenia tego rodzaju usług i zastosowano takie samo PKWiU.

W odpowiedzi na wezwanie tut. Organu o wskazanie jakich konkretnie usług świadczonych przez Wnioskodawcę na rzecz klienta dotyczy pytanie, w tym jednoznaczne wskazanie pełnego (siedmiocyfrowego) symbolu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług z dnia 29 października 2008 r. (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.) dla usług, których dotyczy pytanie Wnioskodawca wskazał „Pytanie dotyczy usługi polegającej na udostępnieniu podnośników koszowych wraz z operatorem wykorzystywanych w celach ogólnobudowlanych. Usługa polega na przekazywaniu różnych sprzętów posiadających podnośniki koszowe w ramach jednego świadczenia (pojazdy na podwoziu samochodowym, na podwoziu gąsiennicowym) w celu prowadzenia prac budowlanych. Główny Urząd Statystyczny sklasyfikował na rzecz wnioskodawcy najem podnośnika koszowego na podwoziu gąsienicowym, zgodnie z zasadami metodycznymi Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług wprowadzonymi rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. (Dz. U. z 2015 r., poz. 1676) pod grupowaniem PKWiU 43.99.90.0 „roboty związane z wykonywaniem pozostałych specjalistycznych robót budowlanych, gdzie indziej niesklasyfikowanych”.


Ponadto w uzupełnieniu wniosku z dnia 5 lutego 2018 r. będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu o:

  1. jednoznaczne wskazanie pełnego (siedmiocyfrowego) symbolu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług z dnia 29 października 2008 r. (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.) dla świadczonej przez Wnioskodawcę usługi polegającej na udostępnianiu podnośników koszowych tj. pojazdów na podwoziu samochodowym,
  2. jednoznaczne wskazanie pełnego (siedmiocyfrowego) symbolu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług z dnia 29 października 2008 r. (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.) dla świadczonej przez Wnioskodawcę usługi polegającej na udostępnianiu podnośników koszowych tj. pojazdów na podwoziu gąsienicowym,
  3. jednoznaczne wskazanie czy świadczenie realizowane przez podwykonawcę (tj. podmiot, na rzecz którego Wnioskodawca świadczy usługi – klienta) na rzecz innego podmiotu jest wymienione w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy

Wnioskodawca wskazał:

  • Zgodnie z opinią GUS wydaną na rzecz podatnika, usługi obejmujące wynajem samochodów specjalnych wyposażonych w podnośnik koszowy, mieszczą się w grupowaniu PKWiU 49.41.20.0 „wynajem samochodów ciężarowych z kierowcą” - w przypadku wynajmu z obsługą,
  • Zgodnie z opinią GUS wydaną na rzecz podatnika, wynajem pojazdu na gąsienicach wyposażonego w podnośnik koszowy z obsługą zastosowanie znajduje PKWiU 43.99.90.0 „Roboty związane z wykonywaniem pozostałych specjalistycznych robót budowlanych, gdzie indziej niesklasyfikowanych”,
  • Podatnik każdorazowo uzyskuje pisemne lub ustne oświadczenie od kontrahenta (podwykonawcy), czy świadczona przez ten podmiot usługa na rzecz innego podmiotu mieści się w pozycjach 2-48 załącznika nr 14 do ustawy o podatku VAT; w sprawie objętej wnioskiem z oświadczenia wynika, że świadczenie realizowane jest na rzecz podmiotu, którego usługa mieści się w pozycjach 2-48 załącznika nr 14 do ustawy o podatku VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym stanie faktycznym podatnik świadcząc usługi na rzecz podwykonawców stosować może do wszystkich wymienionych prac na rzecz podwykonawców oraz wykonawców mechanizm odwrotnego obciążenia podatkiem VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1 VATU, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 VATU podatnikami są m.in. podmioty nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

  1. usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
  2. usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.

Zgodnie z art. 17 ust. 1h VATU w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.


W kontekście wskazanych przepisów tylko wykonawca (generalny wykonawca) świadczy usługę na rzecz inwestora a tym samym stosuje stawkę 8% bądź 23%. Wszystkie pozostałe podmioty objęte będą odwrotnym obciążeniem.


Również fakt, iż brak definicji podwykonawcy w przepisach prawa podatkowego narzuca konieczność odniesienia się do regulacji cywilnoprawnych, które kształtują relacje kontraktowe przy wykonywaniu robót budowlanych. W treści art. 647(1) Kodeksu cywilnego ustawodawca posługuje się trzema pojęciami: inwestora, wykonawcy (generalnego wykonawcy) oraz podwykonawcy. Brak definicji tych sformułowań w przepisach Kodeksu cywilnego nakazuje odwołać się do rozumienia potocznego. W tym ujęciu niewątpliwie inwestorem będzie podmiot angażujący środki finansowe w projekt, generalnym wykonawcą podmiot, który świadczy usługi na rzecz inwestora a podwykonawcą podmiot świadczący usługę budowlaną na rzecz wykonawcy.

Oznacza to, że pod pojęciem podwykonawcy rozumieć należy podmiot, który będzie łącznie spełniał dwie przesłanki:

  • wykonywał będzie usługę budowlaną w rozumieniu załącznika nr 14 do ustawy o VAT,
  • usługa będzie wykonywana na rzecz podmiotu innego niż końcowy odbiorca (inwestor) inwestycji.


Zdaniem Wnioskodawcy każdy podwykonawca świadczy usługę objętą odwrotnym obciążeniem niezależnie czy świadczy ją na rzecz innego podwykonawcy czy generalnego wykonawcy. Tylko w sytuacji świadczenia usług na rzecz inwestora konieczne będzie wykazanie w treści faktury podatku VAT.

Wobec powyższego wszystkie usługi wskazane we wniosku powinny być objęte odwrotnym obciążeniem podatkiem VAT pod warunkiem spełnienia łącznie trzech warunków:

  • usługi są świadczone przez podatnika, który nie korzysta ze zwolnienia podmiotowego,
  • usługobiorcą jest zarejestrowany czynny podatnik VAT,
  • usługodawca świadczy usługę jako podwykonawca (art. 17 ust. 1h).


Odnosząc się do wymogu ustalenia kwestii podwykonawstwa poprzez zawarcie umowy dla potrzeb odwrotnego obciążenia, należy uznać, że zawarcie umowy oraz dokonanie innych wymaganych przez prawo cywilne warunków np. zawiadomienie inwestora o wykonywaniu usług przez podwykonawcę nie jest decydujące na gruncie ustawy o VAT. W tym przypadku liczą się bowiem okoliczności faktyczne. Tym niemniej Wnioskodawca dopełnia należytej staranności uzyskując od klientów odpowiednie oświadczenia.

Zgodnie z brzmieniem art. 647(1) Kodeksu cywilnego od dnia 1 czerwca 2017 r., wykonawca może wykonać swoje prace osobiście lub przy pomocy podwykonawców. Skorzystanie z podwykonawców nie wymaga zgody inwestora. Strony mogą przewidzieć szczegółowy zakres prac, który wykonany zostanie przez danego podwykonawcę. Wówczas nie jest nawet potrzebne zgłoszenie podwykonawcy (art. 647(1) § 2 k.c. w nowym brzmieniu). Jeżeli inwestorowi zależy, by wykonawca sam wykonał prace, to w umowie można wprowadzić zakaz posługiwania się podwykonawcami. Można wprowadzić też ograniczenie, że określona część prac powinna być wykonana przez generalnego wykonawcę samodzielnie. Nie ma zatem obowiązku posługiwania się określoną formą umowy lub oświadczenia, jednak ich użycie stanowi zachowanie właściwe i pozwala eliminować niejasności lub wątpliwości w przypadku ustalenia roli poszczególnych podmiotów w procesie zastosowania odwrotnego obciążenia. Podkreśla to dodatkowo prawidłowość stanowiska Wnioskodawcy.


Wnioskodawca w uzupełnieniu wniosku z dnia 19 stycznia 2018 r. wskazał, że „Wnioskodawca pozostaje na stanowisku, że w przypadku usług podnośnikami koszowymi w stanie wskazanym łącznie we wniosku oraz w powyższym uzupełnieniu wniosku, zastosowane winno być odwrotne obciążenie podatkiem VAT”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest w zakresie:

  • zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia dla usługi polegającej na wynajmie samochodów specjalnych wyposażonych w podnośnik koszowy mieszczącej się w grupowaniu PKWiU 49.41.20.0 nieprawidłowe,
  • zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia dla usługi polegającej na wynajmie pojazdu na gąsienicach wyposażonego w podnośnik koszowy, do której zastosowanie znajduje PKWiU 43.99.90.0 prawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, że przy określaniu czy opodatkowanie danej czynności powinno nastąpić z zastosowaniem mechanizmu odwrotnego obciążenia istotne jest prawidłowe jej zaklasyfikowanie wg symbolu PKWiU. Tym samym wydając przedmiotową interpretację Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy, tj. na klasyfikacji podanej przez Wnioskodawcę.

Zauważyć należy, że zgodnie z poz. 7.3 Zasad Metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zawartych w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) - dalej: „PKWiU”, zaliczanie danego produktu do odpowiedniego grupowania jest obowiązkiem producenta (względnie usługodawcy). Wynika to z faktu, że właśnie producent (usługodawca) posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania, konstrukcji i przeznaczenia wyrobu lub charakteru usługi.

Należy jednak podkreślić, że dokonana przez producenta (usługodawcę) klasyfikacja nie może naruszać zasad budowy i logiki struktury PKWiU. W razie trudności przy zaliczaniu wyrobu (towaru) lub usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU można wystąpić w tej sprawie do organów statystycznych. Procedury udzielania informacji w sprawie standardów klasyfikacyjnych (w tym Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług) określa Komunikat Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych.

Zatem to podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem i zaklasyfikowaniem realizowanych świadczeń. W przypadku zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia to nabywca jest podmiotem zobowiązanym do rozliczenia podatku, tym samym nabywca jest zobowiązany do dokonania klasyfikacji nabywanych świadczeń.

Tut. Organ nie jest uprawniony do przyporządkowywania formalnego towarów i usług do określonego grupowania klasyfikacyjnego. Podkreślić należy, że kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Tak więc niniejszą interpretację wydano w oparciu o grupowanie PKWiU wskazane przez Wnioskodawcę we wniosku.


W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów opisanego stanu faktycznego (w szczególności w przypadku błędnej klasyfikacji PKWiU wymienionej we wniosku czynności) lub zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.


Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.


W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.


W myśl art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.


Zgodnie z art. 5a ww. ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą,o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.


Jednocześnie zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

  1. usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
  2. usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.

Przy tym, w myśl art. 17 ust. 1h ustawy - w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.


Załącznik nr 14 do ustawy obowiązujący od dnia 1 stycznia 2017 r. zawiera (w poz. 2-48) zamkniętą listę usług identyfikowanych przy pomocy Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) podlegających mechanizmowi odwrotnego obciążenia w przypadku świadczenia tych usług przez podwykonawców.


Biorąc pod uwagę powyższe przepisy prawa, należy wskazać, że art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego świadczona jest usługa wymieniona w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, natomiast usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Przy czym, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy mechanizm odwrotnego obciążenia ma zastosowanie, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Natomiast, transakcje, których przedmiotem jest świadczenie wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy usług, realizowane przez wykonawcę (generalnego wykonawcę) na rzecz inwestora (np. dewelopera budowlanego), podlegają opodatkowaniu według zasad ogólnych, tj. podatek VAT rozliczany jest przez wykonawcę (generalnego wykonawcę), natomiast inwestor otrzymuje fakturę na kwotę należności za wykonane usługi zawierającą podatek VAT.

Należy wskazać, że ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia podwykonawcy, zatem dla prawidłowego rozumienia terminu „podwykonawca” wystarczające będzie posłużenie się powszechnym jego znaczeniem wynikającym z wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w internetowym wydaniu Słownika Języka Polskiego PWN - podwykonawca to „firma lub osoba wykonująca pracę na zlecenie głównego wykonawcy” (http://sjp.pwn.pl/sjp/podwykonawca;2503008).

W przypadku, wystąpienia dalszych „podzleceń” podwykonawca zlecający staje się głównym wykonawcą swojego zakresu prac w stosunku do swojego podwykonawcy i jest on wówczas zobowiązany do rozliczenia „podzleconych” usług budowlanych na zasadzie odwróconego obciążenia.

Z okoliczności przedmiotowej sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Przedmiotem działalności jest usługa wynajmu podnośników koszowych wraz z operatorem na podwoziach gąsienicowych i samochodowych stosowanych do prac wysokościowych ogólnobudowlanych. Umowa z klientem wskazuje, że usługa polega na wykonaniu określonych czynności podnośnikiem zgodnie ze wskazaniami zamawiającego i w miejscu przez niego wyznaczonym. Usługa zawsze polega na udostępnieniu maszyny łącznie z operatorem podnośnika, a w zależności od rodzaju podłoża i dostępności terenu, prace przeprowadzane są z użyciem podnośników zarówno na podwoziu gąsienicowym, jak i samochodowym. W obu przypadkach wykorzystywany do prowadzenia usługi sprzęt stanowi sprzęt specjalny, który nie może być wykorzystywany do innych celów niż prace wysokościowe. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT wskazanym w art. 15 ustawy o VAT, niekorzystającym ze zwolnienia przewidzianego w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT. Klient jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.


Wykonywaną usługę podatnik świadczy na rzecz podwykonawcy (uzyskuje w tym zakresie oświadczenie od usługobiorcy co do charakteru nabywanych usług oraz czy nabycie odbywa się na cele własne czy w charakterze podwykonawcy), a nie na własne cele nabywcy.


Pytanie dotyczy usługi polegającej na udostępnieniu podnośników koszowych wraz z operatorem wykorzystywanych w celach ogólnobudowlanych. Usługa polega na przekazywaniu różnych sprzętów posiadających podnośniki koszowe w ramach jednego świadczenia (pojazdy na podwoziu samochodowym, na podwoziu gąsienicowym) w celu prowadzenia prac budowlanych.

Zgodnie z opinią GUS wydaną na rzecz podatnika, usługi obejmujące wynajem samochodów specjalnych wyposażonych w podnośnik koszowy, mieszczą się w grupowaniu PKWiU 49.41.20.0 „wynajem samochodów ciężarowych z kierowcą” - w przypadku wynajmu z obsługą. Zgodnie z opinią GUS wydaną na rzecz podatnika, wynajem pojazdu na gąsienicach wyposażonego w podnośnik koszowy z obsługą zastosowanie znajduje PKWiU 43.99.90.0 „Roboty związane z wykonywaniem pozostałych specjalistycznych robót budowlanych, gdzie indziej niesklasyfikowanych”. Podatnik każdorazowo uzyskuje pisemne lub ustne oświadczenie od kontrahenta (podwykonawcy), czy świadczona przez ten podmiot usługa na rzecz innego podmiotu mieści się w pozycjach 2-48 załącznika nr 14 do ustawy o podatku VAT. W sprawie objętej wnioskiem z oświadczenia wynika, że świadczenie realizowane jest na rzecz podmiotu, którego usługa mieści się w pozycjach 2-48 załącznika nr 14 do ustawy o podatku VAT.


Przedmiotem wątpliwości jest między innymi ustalenie czy Wnioskodawca świadcząc usługę polegającą na wynajmie samochodów specjalnych wyposażonych w podnośnik koszowy mieszczącą się w grupowaniu PKWiU 49.41.20.0 winien zastosować mechanizm odwrotnego obciążenia.


Ustalenie czy dana usługa podlega rozliczeniu z zastosowaniem mechanizmu odwrotnego obciążenia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy, czy też zastosowanie będzie miała ogólna zasada rozliczenia podatku – ma charakter indywidualny. Oznacza to, że w każdej sytuacji należy zbadać, czy spełnione są następujące warunki:

  • usługodawcą usługi jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
  • usługobiorcą usługi jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny,
  • dana usługa jest usługą wymienioną w załączniku nr 14 do ustawy oraz
  • usługa ta jest świadczona przez podwykonawcę.


Dla zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia wszystkie wymienione powyżej warunki muszą być spełnione łącznie. W konsekwencji niespełnienie chociażby jednego z tych warunków eliminuje zastosowanie mechanizmu odwrotnego obciążenia.


W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca wskazał, że świadczone usługi polegające na wynajmie samochodów specjalnych wyposażonych w podnośnik koszowy mieszczą się w grupowaniu PKWiU 49.41.20.0 „wynajem samochodów ciężarowych z kierowcą” - w przypadku wynajmu z obsługą. W załączniku nr 14 do ustawy nie zostały natomiast wymienione usługi klasyfikowane do grupowania 49.41.20.0 Polskiej Klasyfikacji Towarów i Usług.

Zatem skoro świadczone przez Wnioskodawcę usługi nie stanowią usług wymienionych przez ustawodawcę w załączniku nr 14 do ustawy jako te, do których ma zastosowanie mechanizm odwrotnego obciążenia, to tym samym w analizowanej sprawie nie są spełnione przesłanki wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy. Przepis ten ma zastosowanie bowiem jedynie w odniesieniu do usług wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy. W związku z powyższym usługa świadczona przez Wnioskodawcę na rzecz klienta nie będzie wpisywała się w mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego świadczona jest usługa (zleceniodawca).

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia dla usługi polegającej na wynajmie samochodów specjalnych wyposażonych w podnośnik koszowy mieszczącej się w grupowaniu PKWiU 49.41.20.0 należało uznać za nieprawidłowe.

Ponadto przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest ustalenie czy Wnioskodawca świadcząc usługę polegającą na wynajmie pojazdu na gąsienicach wyposażonego w podnośnik koszowy, do której zastosowanie znajduje PKWiU 43.99.90.0 winien zastosować mechanizm odwrotnego obciążenia.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że w analizowanym przypadku świadczona przez Wnioskodawcę usługa polegająca na wynajmie pojazdu na gąsienicach wyposażonego w podnośnik koszowy, do której zastosowanie znajduje PKWiU 43.99.90.0 podlega rozliczeniu z zastosowaniem mechanizmu odwrotnego obciążenia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca wskazał, że dla świadczonej usługi polegającej na wynajmie pojazdu na gąsienicach wyposażonego w podnośnik koszowy zastosowanie znajduje PKWiU 43.99.90.0 „Roboty związane z wykonywaniem pozostałych specjalistycznych robót budowlanych, gdzie indziej niesklasyfikowanych”. Ponadto Wnioskodawca wskazał, że świadczenie realizowane jest na rzecz podmiotu, który świadczy usługę mieszczącą się w pozycjach 2-48 załącznika nr 14 do ustawy. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT wskazanym w art. 15 ustawy niekorzystającym ze zwolnienia przewidzianego w art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy. Klient Wnioskodawcy jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zauważyć należy, że usługi klasyfikowane do PKWiU 43.99.90.0 Roboty związane z wykonywaniem pozostałych specjalistycznych robót budowlanych, gdzie indziej niesklasyfikowanych zostały umieszczone przez ustawodawcę w poz. 48 załącznika nr 14 do ustawy jako te, do których ma zastosowanie art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy. Tym samym Wnioskodawca wykonując usługę mieszczącą się w załączniku nr 14 do ustawy na rzecz klienta (podmiotu, który świadczy usługę mieszczącą się w pozycjach 2-48 załącznika nr 14 do ustawy) działa jako podwykonawca w rozumieniu art. 17 ust. 1h ustawy.

Zatem stwierdzić należy, że skoro Wnioskodawca wykonuje usługę polegającą na wynajmie pojazdu na gąsienicach wyposażonego w podnośnik koszowy, do której zastosowanie znajduje PKWiU 43.99.90.0 działając jako podwykonawca, to w stosunku do przedmiotowej usługi zastosowanie znajduje mechanizm odwrotnego obciążenia wynikający z 17 ust. 1 pkt 8 ustawy.


Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia dla usługi polegającej na wynajmie pojazdu na gąsienicach wyposażonego w podnośnik koszowy, do której zastosowanie znajduje PKWiU 43.99.90.0 należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Ponadto należy podkreślić, że Organ właściwy do wydania interpretacji indywidualnej nie przeprowadza postępowania dowodowego, nie jest zatem ani obowiązany ani uprawniony do analizy dołączonych do wniosku dokumentów ani do wykorzystania ich treści przy ocenie stanowiska Wnioskodawcy. Organ ten jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego/zdarzeniem przyszłym przedstawionym przez Wnioskodawcę, zadanym pytaniem i stanowiskiem Wnioskodawcy w sprawie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj