Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3-1.4011.19.2018.1.KF
z 12 lutego 2018 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 stycznia 2018 r. (data wpływu 10 stycznia 2018 r.), uzupełnionym w dniu 16 stycznia 2018 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

  • obowiązków płatnika z tytułu świadczeń pozapłacowych wypłacanych lub udzielanych w naturze w związku z realizacją Umowy:
    • w części dotyczącej zakwalifikowania wynagrodzenia Zarządzającego do przychodów, o których mowa w art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – jest nieprawidłowe,
    • w pozostałej części – jest prawidłowe,
  • skutków podatkowych udostępnienia Zarządzającemu biura wraz z zapleczem biurowym, w tym urządzeń technicznych i zasobów stanowiących mienie Spółki – jest prawidłowe,
  • skutków podatkowych zwrotu Zarządzającemu kosztów związanych z podróżami służbowymi (diety i inne należności) – jest prawidłowe,
  • skutków podatkowych zwrotu Zarządzającemu kosztów parkingu, myta za korzystanie z dróg płatnych i innych podobnych świadczeń – jest prawidłowe,
  • skutków podatkowych pokrycia przez Spółkę kosztów konferencji oraz szkoleń, w których uczestniczy Zarządzający – jest prawidłowe,
  • skutków podatkowych pokrycia przez Spółkę kosztów szkoleń BHP Zarządzającego – jest nieprawidłowe,
  • skutków podatkowych pokrycia przez Spółkę kosztów wstępnych i okresowych badań lekarskich wchodzących w zakres profilaktycznej opieki medycznej – jest nieprawidłowe,
  • skutków podatkowych używania przez Zarządzającego samochodu prywatnego w celach służbowych do jazd lokalnych – jest prawidłowe,
  • skutków podatkowych korzystania przez Zarządzającego z pakietu medycznego – jest prawidłowe,
  • skutków podatkowych objęcia Zarządzającego ubezpieczeniem typu D&O – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 stycznia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

  • obowiązków płatnika z tytułu świadczeń pozapłacowych wypłacanych lub udzielanych w naturze w związku z realizacją Umowy,
  • skutków podatkowych udostępnienia Zarządzającemu biura wraz z zapleczem biurowym, w tym urządzeń technicznych i zasobów stanowiących mienie Spółki,
  • skutków podatkowych zwrotu Zarządzającemu kosztów związanych z podróżami służbowymi (diety i inne należności),
  • skutków podatkowych zwrotu Zarządzającemu kosztów parkingu, myta za korzystanie z dróg płatnych i innych podobnych świadczeń,
  • skutków podatkowych pokrycia przez Spółkę kosztów konferencji oraz szkoleń, w których uczestniczy Zarządzający,
  • skutków podatkowych pokrycia przez Spółkę kosztów szkoleń BHP Zarządzającego,
  • skutków podatkowych pokrycia przez Spółkę kosztów wstępnych i okresowych badań lekarskich wchodzących w zakres profilaktycznej opieki medycznej,
  • skutków podatkowych używania przez Zarządzającego samochodu prywatnego w celach służbowych do jazd lokalnych,
  • skutków podatkowych korzystania przez Zarządzającego z pakietu medycznego,
  • skutków podatkowych objęcia Zarządzającego ubezpieczeniem typu D&O.

Ponadto w dniu 16 stycznia 2018 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca – X Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Y (zwana dalej „Wnioskodawcą” lub „Spółką”) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Udziały Spółki należą w większości do Gminy Y.

Wnioskodawca jest spółką komunalną, której zasadniczym przedmiotem działalności jest zgodnie z „Aktem założycielskim Spółki”:

  • pobór, uzdatnianie i dostarczanie wody,
  • odprowadzanie i oczyszczanie ścieków,
  • gospodarowanie odpadami,
  • wykonywanie robót ogólnobudowlanych w zakresie budowy rurociągów przesyłowych i sieci,
  • wykonywanie instalacji wodno-kanalizacyjnych.

Na mocy uchwały Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników Spółki z dnia 28 czerwca 2017 roku, pomiędzy Wnioskodawcą a p. AA, zwaną dalej „Zarządzającym” zawarta została umowa o świadczenie usług zarządzania, określana dalej jako „Kontrakt menadżerski” lub „Umowa”. Zarządzający nie posiada statusu przedsiębiorcy, nie wnioskował o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji Działalności Gospodarczej, ani też nie planuje dokonać takiego zgłoszenia oraz nie zarejestrował się jako podatnik VAT. Działalność Zarządzającego ogranicza się wyłącznie do wykonywania ww. Umowy. Zarządzający podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Polski. Zakres obowiązków i uprawnień Zarządzającego, jako Członka (Prezesa) Zarządu Spółki określają postanowienia Umowy, postanowienia Umowy Spółki, Regulaminu Zarządu, Uchwały organów Spółki i inne wewnętrzne dokumenty Spółki oraz przepisy powszechnie obowiązującego prawa, w tym przepisy ustawy z dnia 15 września 2000 roku Kodeks spółek handlowych.

W szczególności zgodnie z § 1 Kontraktu menadżerskiego, określającym ogólnie przedmiot Umowy:

  1. Spółka powierza Zarządzającemu zarządzanie przedsiębiorstwem Spółki, a w szczególności prowadzenie spraw Spółki, wykonywanie zarządu operacyjnego oraz realizację innych czynności składających się na usługę zarządzania Spółką.
  2. Zarządzający zobowiązuje się świadczyć usługi zarządzania na warunkach określonych w Kodeksie spółek handlowych, umowie Spółki, aktach prawa wewnętrznego Spółki, w innych powszechnie obowiązujących przepisach prawa oraz w Umowie, w tym w szczególności Zarządzający zobowiązuje się wykonać obowiązki wymienione w § 3 ust. 3 Kontraktu menadżerskiego.
  3. Wskazuje wprost, iż Zarządzający działa w imieniu i na rzecz Spółki.
  4. Zarządzający ma obowiązek osobistego świadczenia usług wynikających z Umowy.
  5. Zarządzający oświadcza również, że dysponuje doświadczeniem i kwalifikacjami niezbędnymi do należytego wykonania Umowy i nie istnieją żadne przeszkody prawne i faktyczne uniemożliwiające lub utrudniające mu wykonywanie obowiązków przewidzianych w Umowie.
  6. Przy wykonywaniu czynności składających się na zarządzanie Spółką Zarządzający obowiązany jest posługiwać się tytułem: Prezes Zarządu.

Postanowienia § 2 Kontraktu menadżerskiego określają czas i miejsce wykonania Umowy, zgodnie z którymi to zapisami m.in.:

  1. Zarządzający zobowiązany jest do świadczenia usług zarządzania w godzinach pracy Spółki z tym, że Zarządzający nie ma obowiązku świadczenia usług zarządzania poza tymi godzinami, a także w soboty oraz w dni ustawowo wolne od pracy (z zachowaniem prawa do wynagrodzenia) z zastrzeżeniem sytuacji nagłych, uzasadnionych ważnych interesem Spółki oraz w przypadku wystosowania stosownej prośby ze strony Rady Nadzorczej lub Zgromadzenia Wspólników.
  2. Zarządzający wykonuje obowiązki wynikające z Umowy w siedzibie Spółki. Wykonywanie usług zarządzania może odbywać się poza siedzibą Spółki, o ile zachodzi taka potrzeba.
  3. Świadczenie usług poza siedzibą Spółki trwające nieprzerwanie powyżej 5 dni roboczych wymaga wcześniejszego poinformowania Przewodniczącego Rady Nadzorczej.
  4. Obowiązkiem Zarządzającego są także podróże służbowe związane z wykonywaniem funkcji na zasadach określonych w Umowie i gdy wymaga tego cel czynności związanych z prawidłowym prowadzeniem spraw Spółki.
  5. Zarządzający ma prawo do przerwy w świadczeniu usług w wymiarze do 26 dni (w przypadku orzeczonej niepełnosprawności do 35 dni) z zachowaniem prawa do wynagrodzenia. Przerwę Zarządzający może wykorzystać według własnego uznania jednorazowo lub w częściach. Przerwy w świadczeniu usług z zachowaniem prawa do wynagrodzenia winny być wykorzystane w okresie 24 miesięcy.
  6. Na umotywowany wniosek Zarządzającego Rada Nadzorcza może wyrazić zgodę na dodatkową przerwę w świadczeniu usług, bez zachowania prawa do wynagrodzenia.
  7. Za przerwę w świadczeniu usług do 30 dni kalendarzowych, spowodowaną chorobą a potwierdzoną odpowiednim zaświadczeniem, Zarządzający zachowuje prawo do pełnego wynagrodzenia. Przerwa ta nie stanowi naruszenia Umowy ani nie umniejsza wymiaru prawa do płatnej przerwy.
  8. Przerwa w świadczeniu usług spowodowana chorobą, powyżej 30 dni kalendarzowych, za którą zarządzający otrzymuje zasiłek chorobowy, nie stanowi naruszenia Umowy oraz nie umniejsza wymiaru dni, dotyczących płatnej przerwy w świadczeniu usług opisanej wyżej. Za okres pobierania niniejszego zasiłku chorobowego wynagrodzenie nie przysługuje.

Obowiązki zarządzającego zawarte są w § 3 Kontraktu menadżerskiego. Zgodnie z postanowieniami tego punktu Umowy:

  1. Zarządzający przy wykonaniu swoich obowiązków powinien dołożyć należytej staranności wynikającej z zawodowego charakteru swojej działalności zgodnie z przepisami Kodeksu spółek handlowych, Kodeksu cywilnego, ustawy o rachunkowości, umowy Spółki, regulaminu Zarządu oraz innymi powszechnie obowiązującymi przepisami prawa oraz aktami prawa wewnętrznego Spółki. Zarządzający obowiązany jest współdziałać z innymi organami Spółki.
  2. Obowiązki Zarządzającego obejmują w szczególności:
    1. prowadzenie spraw Spółki poprzez efektywne zarządzanie jej majątkiem i zasobami ludzkimi;
    2. reprezentowanie Spółki;
    3. przestrzeganie zasad ładu korporacyjnego ustalonego w Spółce przez Zgromadzenie Wspólników;
    4. uzyskiwanie przed dokonaniem czynności prawnej, zgody organów Spółki, jeżeli przepisy lub umowa Spółki tego wymaga;
    5. uczestnictwo w sesjach Rady Gminy/Miasta oraz posiedzeniach Komisji Rady Gminy/Miasta, jeśli potrzebę taką zgłosi udziałowiec Spółki;
    6. opracowywanie i realizowanie planów rozwoju Spółki;
    7. realizowanie celów zarządczych wynikających z uchwał organów Spółki;
    8. budowa i umacnianie pozytywnego wizerunku Spółki oraz dbanie o jej dobre imię;
    9. dobór personelu współpracującego;
    10. przestrzeganie przepisów prawa pracy oraz wykonywanie wszelkich czynności z zakresu prawa pracy wobec pracowników Spółki;
    11. stosowanie oraz nadzór nad przestrzeganiem BHP na terenie przedsiębiorstwa Wnioskodawcy;
    12. identyfikacja i usuwanie zauważonych usterek i wadliwości w procesie organizacji porządku pracy przedsiębiorstwa;
    13. protokolarne przekazanie przewodniczącemu Rady Nadzorczej lub upoważnionej przez niego osobie po rozwiązaniu Umowy spraw Spółki, dokumentów, informacji wraz z nośnikami informacji oraz urządzenia i zasoby stanowiące mienie Spółki;
    14. prowadzenie ocen i analiz rynku w zakresie bieżących potrzeb Spółki;
    15. wprowadzenie skutecznego systemu kontroli w Spółce;
    16. dokonywanie bieżącej analizy stosowanych technologii, programów oraz systemów organizacji i zarządzania;
    17. opracowanie systemu ochrony i zabezpieczenia danych i informacji;
    18. wykonywanie usług zarządzania wyłącznie przy użyciu mienia, urządzeń i zasobów Spółki;
    19. udzielanie Radzie Nadzorczej oraz Zgromadzeniu Wspólników pełnych i rzetelnych informacji oraz udostępnianie żądanych przez nią dokumentów;
    20. składanie oświadczeń majątkowych;
    21. przestrzeganie przepisów powszechnie obowiązujących regulujących działalność Spółki lub dotyczących zarządu komunalnych osób prawnych.
  3. Ponadto Zarządzający zobowiązany jest do poddania się wstępnym, okresowym i kontrolnym badaniom lekarskim na koszt Spółki oraz odbycia wstępnego i okresowych szkoleń BHP, według zasad obowiązujących w Spółce.

Zgodnie z § 4 Kontraktu menadżerskiego do obowiązków Spółki należy:

  1. Terminowa zapłata wynagrodzenia Zarządzającemu.
  2. Współdziałanie z Zarządzającym w ramach swoich kompetencji w celu umożliwienia realizacji zaakceptowanych planów i celów zarządczych.
  3. Zapewnienie możliwości korzystania z zasobów ludzkich w celu obsługi Zarządu.
  4. Zapewnienie Zarządzającemu środków rzeczowych, finansowych i organizacyjnych niezbędnych do prawidłowego wykonania usług zarządzania Spółką, w szczególności zapewnienie możliwości korzystania z urządzeń technicznych i zasobów stanowiących mienie Spółki.

Postanowienia § 5 Kontraktu menadżerskiego regulują zasady zachowania przez Zarządzającego tajemnicy przedsiębiorstwa w okresie obowiązywania Umowy oraz po jej rozwiązaniu lub wygaśnięciu. Zarządzający zobowiązuje się przy tym posługiwać wszelkimi informacjami uzyskanymi w trakcie pełnienia swej funkcji wyłącznie w celu należytego wykonania obowiązków i powstrzymać się od przekazywania ich osobom trzecim.

Inne zakazy obejmujące Zarządzającego zawarte są w § 6 Kontraktu menadżerskiego, z którego wynika, że:

  1. Zarządzający w okresie pełnienia funkcji nie może:
    1. być członkiem zarządów, rad nadzorczych lub komisji rewizyjnych spółek prawa handlowego;
    2. być zatrudnionym lub wykonywać innych zajęć w spółkach prawa handlowego, które mogłyby wywołać podejrzenie o jego stronniczość lub interesowność;
    3. być członkiem zarządów, rad nadzorczych lub komisji rewizyjnych spółdzielni, z wyjątkiem rad nadzorczych spółdzielni mieszkaniowych;
    4. być członkiem zarządów fundacji prowadzących działalność gospodarczą;
    5. posiadać w spółkach prawa handlowego więcej niż 10% akcji lub udziały przedstawiające więcej niż 10% kapitału zakładowego, w każdej z tych spółek;
    6. prowadzić działalność gospodarczą na własny rachunek lub wspólnie z innymi osobami, a także zarządzać taką działalnością lub być przedstawicielem czy pełnomocnikiem w prowadzeniu takiej działalności, z pewnymi wyłączeniami;
    7. pobierać wynagrodzenia z tytułu pełnienia funkcji członka organu w podmiotach zależnych od Spółki w ramach grupy kapitałowej.
  2. Zakaz zajmowania stanowisk w organach spółek prawa handlowego nie obowiązuje o ile Zarządzający został zgłoszony do objęcia takiego stanowisko w spółce Skarbu Państwa i innych osób prawnych, w których udział Skarbu Państwa przekracza 50% kapitału zakładowego lub 50% liczby akcji, jednostek samorządu terytorialnego, ich związków lub innych osób prawnych jednostek samorządu terytorialnego. Zarządzający nie może zostać zgłoszony do więcej niż dwóch spółek prawa handlowego z udziałem podmiotów zgłaszających te osoby.
  3. Na pełnienie funkcji w organach innej spółki handlowej Zarządzający zobowiązany jest uzyskać uprzednią zgodę Rady Nadzorczej.

Zgodnie z § 7 Kontrakt menadżerski określa następujące regulacje związane z wynagrodzeniem:

  1. W okresie obowiązywania Umowy Zarządzający ma prawo do wynagrodzenia całkowitego, składającego się z części stałej, stanowiącej wynagrodzenie miesięczne podstawowe oraz części zmiennej (niezależnie od części stałej), stanowiącej wynagrodzenie uzupełniające za rok obrotowy Spółki.
  2. Zarządzającemu przysługuje część stała wynagrodzenia wynosząca określony w Umowie iloczyn wymiaru, który to wymiar stanowi wysokość przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw bez wypłat nagród z zysku w czwartym kwartale roku poprzedniego, ogłoszonego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego. Wysokość wynagrodzenia ulega corocznej waloryzacji, z mocą obowiązującą od dnia 1 lutego, stosownie do ogłoszonej wysokości podstawy wymiaru, o której mowa powyżej.
  3. W przypadku absencji Zarządzającego w pracy bez prawa do wynagrodzenia, wynagrodzenie (część stała) za dany miesiąc ulega stosunkowemu zmniejszeniu.
  4. Część stała wynagrodzenia wypłacana jest przez Spółkę z dołu po zakończeniu miesiąca kalendarzowego.
  5. Część zmienna wynagrodzenia uzależniona jest od poziomu realizacji celów zarządczych i wynosi do 50% wynagrodzenia podstawowego Zarządzającego w poprzednim roku obrotowym, dla którego dokonywane jest obliczenie wysokości przysługującej części zmiennej wynagrodzenia, przy czym za rok 2017 należy wziąć pod uwagę zarówno wynagrodzenie podstawowe wynikające z Umowy oraz wynagrodzenie zasadnicze (podstawowe) wynikające z uprzedniej umowy o pracę.
  6. Cele zarządcze, ich wagi oraz kryteria realizacji i rozliczenia wynikają z uchwały Zgromadzenia Wspólników w sprawie zasad kształtowania wynagrodzeń członków organu zarządzającego. Przy rozliczaniu realizacji celów zarządczych bierze się pod uwagę w szczególności charakter świadczonych przez Spółkę usług użyteczności publicznej oraz okoliczności mające wpływ na zrealizowanie celów, zależne i niezależne do Zarządzającego.
  7. Część zmienna wynagrodzenia przysługuje pod warunkiem realizacji przez Zarządzającego celów zarządczych po zatwierdzeniu sprawozdania Zarządu z działalności Spółki oraz sprawozdania finansowego za ubiegły rok obrotowy i udzieleniu Zarządzającemu absolutorium z wykonania przez niego obowiązków członka Zarządu przez Zgromadzenie Wspólników.
  8. Zarządzający przedkłada Radzie Nadzorczej sprawozdanie z wykonania celów zarządczych, które Rada Nadzorcza opiniuje i przedkłada sprawozdanie wraz z opinią w sprawie oceny wykonania celów zarządczych Zgromadzenia Wspólników. Zgromadzenie Wspólników podejmuje uchwałę w sprawie stopnia wykonania celów zarządczych i wysokości należnej części zmiennej wynagrodzenia. Część zmienna powinna zostać wypłacona najpóźniej w terminie 30 dni od dnia odbycia Zwyczajnego Zgromadzenia Wspólników.
  9. W przypadku rozwiązania lub wypowiedzenia Umowy w trakcie roku, pod warunkiem, że Zarządzający pełnił swoją funkcję co najmniej 6 miesięcy, część zmienna wynagrodzenia jest należna proporcjonalnie do długości pełnienia funkcji w danym roku. Podobnie w przypadku rozwiązania lub wypowiedzenia Umowy w trakcie roku, część zmienna wynagrodzenia jest zasadniczo należna proporcjonalnie do długości pełnienia funkcji w danym roku.

Postanowienia § 8 Kontraktu menadżerskiego określają urządzenia techniczne i zasoby Spółki, z których korzysta Zarządzający w toku realizacji Umowy, w tym m.in.:

  1. Spółka zobowiązana jest pokrywać inne koszty niezbędne do wykonywania niniejszej umowy przez Zarządzającego takie jak:
    1. ryczałt za używanie przez Zarządzającego do celów służbowych samochodu osobowego niebędącą własnością pracodawcy, z miesięcznymi limitem 300 km na jazdy lokalne;
    2. udział w szkoleniach, konferencjach, spotkaniach branżowych itp. oraz koszty uczestnictwa i zakwaterowania z tym związane;
    3. wstępne, okresowe i kontrolne badania lekarskie, szkolenia BHP oraz uczestnictwo w zakładowym programie opieki medycznej;
    4. zwrot innych wydatków poniesionych przez Członka Zarządu (w tym reprezentację), a niezbędnych do należytego świadczenia usług zarządzania, po ich należytym udokumentowaniu.
    W sytuacji, gdy wysokość zwrotu kosztów, o których mowa powyżej, przekracza kwotę 2500 zł brutto wymagane jest uprzednie zaakceptowanie go przez Radę Nadzorczą.


Zarządzający, w zakresie niezbędnym do wykonywania Umowy, ma prawo i obowiązek korzystania z urządzeń technicznych oraz innych zasobów stanowiących mienie Spółki, tj.:

  1. pomieszczenia biurowego wraz z wyposażeniem;
  2. współkorzystania z pomieszczeń i urządzeń wspólnych:
  3. telefonów – stacjonarnego i komórkowego;
  4. laptopa, tabletu wraz z oprogramowaniem;
  5. Internetu stacjonarnego oraz na urządzenie mobilne;
  6. samochodu służbowego zgodnie z Regulaminem użytkowania pojazdów służbowych obowiązującego w Spółce;
  7. zasobów ludzkich (pracowników i innych osób współpracujących).

Odpowiedzialność Zarządzającego jest określona w § 9 Kontraktu menadżerskiego, zgodnie z którego zapisami:

  1. Zarządzający ponosi odpowiedzialność wobec Spółki za szkody wyrządzone spółce własnym działaniem lub zaniechaniem według zasad wynikających z obowiązujących przepisów prawa, z tym zastrzeżeniem, iż strony ograniczają przedmiotową odpowiedzialność i wynosi ona 3-krotność części stałej wynagrodzenia w roku wyrządzenia szkody.
  2. Zarządzający nie ponosi odpowiedzialności za szkody wyrządzone osobom trzecim w związku z wykonywaniem niniejszej umowy.

Postanowienia § 10 Umowy określa czas obowiązywania Umowy i jej wypowiedzenia, w tym m.in. wskazuje, że:

  1. Umowa została zawarta na czas pełnienia przez Zarządzającego funkcji, do czasu wygaśnięcia mandatu.
  2. Umowa może być rozwiązana w każdym czasie w drodze porozumienia stron.
  3. Każda ze Stron ma prawo do wypowiedzenia Umowy z zachowaniem 3-miesięcznego wypowiedzenia. Termin wypowiedzenia upływa z końcem miesiąca kalendarzowego.
  4. Spółka może rozwiązać Umowę ze skutkiem natychmiastowym w przypadku, gdy Zarządzający dopuści się:
    1. rażącego naruszenia prawa związanego z wykonywaniem funkcji lub rażącego naruszenia umowy Spółki,
    2. rażącego naruszenia postanowień Umowy,
    3. przestępstwa stwierdzonego prawomocnym wyrokiem uniemożliwiającym mu dalsze pełnienie funkcji zgodnie z przepisami Kodeksu Spółek Handlowych.
  5. Zarządzający może wypowiedzieć niniejszą Umowę ze skutkiem natychmiastowym w przypadku, gdy Spółka:
    1. zalega z wypłatą należnego wynagrodzenia miesięcznego przez okres dłuższy niż 2 miesiące,
    2. pomimo pisemnego wezwania ze strony Zarządzającego Spółka nadal rażąco narusza postanowienia niniejszej umowy, w szczególności nie udostępnia zasobów materialnych i niematerialnych niezbędnych do wykonywania usług zarządzania Spółką.

Reguły związane z wypłatą odprawy ustalone zostały przez strony w § 11 Kontraktu menadżerskiego w taki sposób, że:

  1. W razie rozwiązania lub wypowiedzenia Umowy przez Spółkę z innych przyczyn niż naruszenie przez Zarządzającego podstawowych obowiązków wynikających z Umowy, Zarządzającemu przysługuje odprawa w wysokości 3-krotności części stałej wynagrodzenia, pod warunkiem pełnienia przez Zarządzającego funkcji przez okres 12 miesięcy przed rozwiązaniem Umowy.
  2. Odprawa, o której mowa powyżej nie przysługuje w przypadku powołania Zarządzającego, na kolejną kadencję Zarządu, rozwiązania umowy na skutek rezygnacji Członka Zarządu z pełnienia funkcji lub wygaśnięcia mandatu na skutek śmierci.

Jak już wskazano Zarządzający jest osobą fizyczną, która posiada miejsce zamieszkania na terytorium Polski. Nie jest zarejestrowany jako przedsiębiorca prowadzący działalność gospodarczą w CEIDG (jednoosobowo lub uczestnicząc w spółce). Nie dokonał również rejestracji jako czynny albo zwolniony podatnik podatku od towarów i usług. Obecnie Zarządzający nie wykonuje czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wymienionych w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221). Zarządzający nie planuje podejmowania innej aktywności zawodowej i gospodarczej niż ta opisana powyżej.

Do chwili zawarcia kontraktu Zarządzający zatrudniony był w Spółce na stanowisku prezesa zarządu na podstawie umowy o pracę – był pracownikiem w rozumieniu Kodeksu pracy. Warunki zatrudnienia na podstawie kontraktu odpowiadają warunkom zatrudnienia na podstawie dotychczasowej umowy o pracę, o ile było to zgodne z przepisami prawa. W tym kontekście należy wskazać, że zgodnie z art. 22 § 11 Kodeksu pracy: „zatrudnienie w warunkach określonych w § 1 jest zatrudnieniem na podstawie stosunku pracy bez względu na nazwę zawartej przez strony umowy”. Zaś zgodnie z § 12 cyt.: „nie jest dopuszczalne zastąpienie umowy o pracę umową cywilnoprawną przy zachowaniu warunków wykonywania pracy określonych w § 1”. Zawarcie przedmiotowego Kontraktu było wynikiem wyłącznie wejścia w życie ustawy o zasadach kształtowania wynagrodzeń osób kierujących niektórymi spółkami z 9 czerwca 2016 roku (Dz. U. z 2016 r., poz. 1202), jednak umowa przejawia większość cech typowej umowy o pracę.

W celu wykonywania podróży służbowych Zarządzający będzie wykorzystywał samochód prywatny, przy czym dla rozliczenia wykonanych jazd w celu realizacji usług objętych umową przyjęta zostanie tzw. kilometrówka, tj. iloczyn przejechanych kilometrów podczas realizacji usług oraz stawki za jeden kilometr w wysokości 0,8358 zł.

Niniejszy wniosek dotyczy stanu faktycznego (na dzień złożenia Wniosku kontrakt obowiązuje).

Ponadto Spółka rozważa wykupienie typowej bezimiennej polisy OC określanej przez firmy ubezpieczeniowe mianem „polisy D&O” (Directors & Officers Insurance) dla członków organów spółki oraz obejmujących ochroną ubezpieczeniową kadry kierowniczej Spółki, pracowników Wnioskodawcy zatrudnionych na stanowiskach związanych z nadzorem, zarządzaniem oraz księgowością, obejmującej swoim zakresem również osobę Zarządzającego. W tym zakresie wniosek dotyczy zdarzenia przyszłego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych.


  1. Czy Spółka będzie pełnić rolę płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu świadczeń pozapłacowych wypłacanych lub udzielanych w naturze w związku z realizacją Umowy?
  2. Czy świadczenia udzielone w ramach udostępnienia biura wraz z zapleczem biurowym, w tym urządzeń technicznych i zasobów stanowiących mienie Spółki niezbędnych do wykonywania funkcji, stanowi przychód podatkowy Zarządzającego?
  3. Czy zwrot przez Spółkę kosztów związanych z podróżami służbowymi (diety i inne należności) będzie korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych (do wysokości przysługującej pracownikom)? Jeżeli w kontrakcie lub aktach wewnętrznych podany jest limit wydatków na ten cel, to czy po przekroczeniu tego limitu wydatki te będą opodatkowane?
  4. Czy przychód z tytułu zwrotu kosztów parkingu, myta za korzystanie z dróg płatnych i innych podobnych świadczeń jest zwolnione z podatku dochodowego, jeżeli wydatki pozostają w związku z realizacją podróży służbowych do miejscowości innych, niż siedziba Wnioskodawcy?
  5. Czy pokrywane przez Spółkę koszty konferencji oraz szkoleń. w których uczestniczący Zarządzający stanowią przychód podatkowy, korzystający ze zwolnienia od podatku z art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o PIT?
  6. Czy pokrywane przez Spółkę koszty szkoleń BHP Zarządzającego, udzielane według zasad obowiązujących w Spółce, stanowią przychód podatkowy korzystający ze zwolnienia z opodatkowania na mocy art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
  7. Czy pokrywanie przez Spółkę kosztów wstępnych i okresowych badań lekarskich wchodzących w zakres profilaktycznej opieki medycznej stanowi dla Zarządzającego świadczenie nieodpłatne, będące przychodem podatkowym nie korzystającym ze zwolnienia od podatku?
  8. Czy w odniesieniu do używania samochodu prywatnego w celach służbowych do jazd lokalnych przez Zarządzającego, wypłacany ryczałt stanowi przychód opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych?
  9. Czy korzystanie przez Zarządzającego z pakietu medycznego u wskazanego przez Spółkę świadczeniodawcy oraz na zasadach wynikających z wewnętrznych regulacji Spółki, stanowi przychód podatkowy nie korzystający ze zwolnienia od opodatkowania?
  10. Czy ubezpieczenie typu D&O, które Spółka planuje zawrzeć, a które nie jest zapewnione w kontrakcie stanowi podstawę do opodatkowania?

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania oznaczonego nr 1, jest on zobligowany do pełnienia funkcji płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych.

Kontrakt menadżerski jest typem umowy nienazwanej, opartej zgodnie z art. 750 Kodeksu cywilnego na umowie zlecenie. W myśl przywołanego przepisu, do umów o świadczenie usług, które nie są uregulowane innymi przepisami, stosuje się odpowiednio przepisy o zleceniu.

Wszystkie świadczenia pozapłacowe uzyskiwane przez menadżerów zatrudnionych na kontraktach menadżerskich z zasady stanowią przychód podatkowy menadżerów z tego samego źródła, co wypłacane wynagrodzenie. Niektóre spośród udzielanych świadczeń stanowią jednak przychody zwolnione z podatku na podstawie art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Świadczenia pozapłacowe nie zostały zdefiniowane w ustawach podatkowych, a sama ich identyfikacja może być problematyczna, szczególnie w przypadku świadczeń nieodpłatnych lub takich, które są jedynie stawiane do dyspozycji menadżera.

Zgodnie z wyrokiem WSA w Gliwicach z dnia 17 marca 2015, sygn. akt I SA/Gl 1003/14: „(...) Bezpodstawny jest zarzut „poszerzenia” katalogu zamkniętego przychodów z działalności wykonywanej osobiście o przychody, których ustawodawca do tego katalogu nie zaliczył. (...) w tym katalogu mieszczą się wszystkie przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie (również gdy zarządzający jest członkiem zarządu), bo tak literalnie stanowi przepis. Jeżeli ustawodawca mówi o przychodach uzyskanych na podstawie umów o zarządzaniu i nie dokonuje żadnych wyłączeń z tego zbioru przychodów, to należy ten zbiór rozumieć jako wszystkie przychody uzyskane na podstawie ww. umów (każdy z przychodów uzyskanych na podstawie ww. umów). Specyfikacja przychodów – należących do tego zbioru – w tym przepisie nie jest konieczna”.

W świetle powyższego rozstrzygnięcia wszelkie świadczenia związane z Umową i udzielane na jej podstawie klasyfikowane są w jednakowy sposób, jako pochodzące z tego samego źródła przychodów. Z kolei wszystkie umowy zawierane przez osoby fizyczne lub spółki osobowe, których przedmiotem jest zarządzanie przedsiębiorstwem traktowane są na gruncie podatkowym jako przychody z działalności wykonywanej osobiście, o czym przesądza przykładowo uchwała NSA z dnia 24 kwietnia 2010, sygn. II FPS 10/09 oraz uchwała 7 sędziów SN z dnia 17 czerwca 2015 roku, sygn. III UZP 2/15.

Zgodnie z art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej – z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

Nie istnieje ścisła zasada określająca kiedy dane świadczenie nie jest przychodem, a kiedy jest przychodem lub przychodem zwolnionym od podatku. Zasadniczo jednak należy przyjąć, że wszystkie pozapłacowe świadczenia zarządzającego stanowią przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z wyjątkiem świadczeń, co do których istnieje wyraźny przepis stanowiący, iż nie jest ono przychodem albo jest świadczeniem zwolnionym od podatku. W ocenie Wnioskodawcy, opodatkowanie świadczeń pozapłacowych benefitów następuje w sposób tylko zbliżony do opodatkowania świadczeń klasyfikowanych jako pochodzących ze stosunku pracy, a przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy stosować odpowiednio.

Zgodnie z przywołanym powyżej art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodem jest zarówno wartość wynagrodzenia wynikającego z umowy, jak i inne świadczenia pozapłacowe, które na podstawie kontraktu menadżerskiego przysługują takiej osobie i stanowią dla niego definitywne przysporzenie. Podkreślić w tym kontekście należy, że jeżeli dla Zarządzającego w związku z realizacją Umowy powstaje przychód do opodatkowania, który nie korzysta ze zwolnień przewidzianych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, Spółka zobligowana jest do realizacji obowiązków płatnika i poboru podatku.

Uwzględniając powyższe Spółka przedstawia ponadto stanowisko własne do szczegółowych pytań przedkładanych organowi interpretacyjnemu w zakresie uznania, czy określone świadczenia aktualizują obowiązek poboru podatku przez Wnioskodawcę, zgodnie z treścią art. 41 ust. 1 ustawy o PIT.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania oznaczonego nr 2, świadczenia udzielone na udostępnienie biura wraz z wyposażeniem, telefonu stacjonarnego i komórkowego, komputera, tabletu wraz z oprogramowaniem, możliwości korzystania z samochodu osobowego do celów służbowych, udostępnienie dostępu do infrastruktury teleinformatycznej itd. wykorzystywane do celów służbowych nie powoduje powstania przychodu podatkowego.

Zdaniem Wnioskodawcy, kluczowe dla określenia ewentualnego powstania przychodu będzie rozróżnienie korzystania z powierzonych Zarządzającemu składników majątku Spółki dla celów służbowych oraz celów prywatnych. Jeżeli powierzone mienie nie będzie wykorzystywane przez Zarządzającego do celów prywatnych należy uznać, iż nie powstanie dla Zarządzającego przychód ze świadczenia nieodpłatnego w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z Kontraktem, wskazane świadczenia udzielane będą w celu realizacji usług zarządzania przedsiębiorstwem. Organy podatkowe wskazują, że w takiej sytuacji nie powstaje przychód podatkowy dla menadżera.

Przykładowo, zgodnie z interpretacją Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 2 lipca 2013 roku, sygn. akt IPPB2/415-353/13-2/MG: „(...) z uwagi na to, że udostępnione osobie fizycznej zarządzającej kontraktem mienie Spółki w postaci samochodu służbowego, komputera (laptopa), telefonu służbowego, powierzchni biurowej w siedzibie Spółki oraz oddziale Spółki znajdującym się w innej miejscowości niż siedziba Spółki w celu wykonania powierzonych zadań oraz wydatki poniesione na eksploatację sprzętu (paliwo, rozmowy telefoniczne), które to mienie nie będzie wykorzystywane do celów prywatnych należy uznać, iż osoba fizyczna nie będzie uzyskiwała z tego tytułu przychodów z nieodpłatnych świadczeń w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychodu, o którym mowa w art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Osoba fizyczna uzyskałaby nieodpłatne świadczenie w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegające opodatkowaniu łącznie ze zryczałtowanym wynagrodzeniem za świadczenie usług w sytuacji gdyby korzystała z tych składników majątku dla celów prywatnych, z czym nie mamy do czynienia w przedmiotowej sprawie”.

Ponadto wskazać należy, że zgodnie z Kodeksem dobrych praktyk w zakresie stosowania ustawy o zasadach kształtowania wynagrodzeń osób kierujących niektórymi spółkami wydanym przez Ministerstwo Skarbu Państwa w listopadzie 2016 roku, które to opracowanie stanowi źródło interpretacji prawa – udostępnienie biura, wyposażania technicznego, samochodu i środków łączności oraz pokrycie kosztów eksploatacyjnych nie stanowi wynagrodzenia Zarządzającego (pkt V.3).

Z uwagi na powyższe, wykorzystanie mienia spółki przez Zarządzającego do celów służbowych nie powoduje dla niego powstania przychodu podatkowego, a Wnioskodawca nie musi w tym zakresie realizować obowiązków płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych.

Podejście takie znajduje także poparcie w aktualnych interpretacjach prawa podatkowego, np. interpretacji z dnia 23 sierpnia 2017 r. znak 0112- KDIL3-1.4011.96.2017.2.KF albo z 19 grudnia 2017 r. znak, 0111-KDIB2-3.4011.171.2017.2.SK.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania oznaczonego nr 3, zwrot przez Spółkę kosztów związanych z realizacją podróży służbowych (diety i inne należności) będzie korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych.

Strony kontraktu menadżerskiego uzgodniły, że obowiązkiem Zarządzającego jest odbywanie podróży służbowych związanych z wykonywaniem funkcji i gdy wymaga tego cel czynności związanych z prawidłowym prowadzeniem spraw Spółki oraz że Zarządzający otrzyma zwrot wydatków poniesionych w związku z realizacją umowy, a niezbędnych do należytego świadczenia usług zarządzania. W zakres ten wchodzą również koszty odbytych podróży służbowych (diety, zwrot kosztów przejazdu, w tym samochodem własnym wg ewidencji kilometrów oraz innych należności). Zgodnie z Umową wydatki muszą być należycie udokumentowane. Zwrot kosztów używania przez Zarządzającego samochodu prywatnego do celów służbowych zostaje ustalony na bazie tzw. kilometrówki, tj. kwoty stanowiącej iloczyn faktycznie przejechanych kilometrów oraz stawki za 1 kilometr przebiegu pojazdu. Wysokość stawek za 1 kilometr przebiegu pojazdu oraz miesięczne limity kilometrów dla zryczałtowanego zwrotu określone zostały w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy (Dz. U. z 2002 r. Nr 27, poz. 271 ze zm.).

Zdaniem Wnioskodawcy, do rozliczenia wysokości tych kosztów można stosować takie same zasady, jak w przypadku podróży służbowych pracowników (zatrudnionych w ramach umów o pracę). Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy u podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku są diety i inne należności za czas podróży osoby niebędącej pracownikiem, do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju (tj. m.in. do wysokości wynikającej z § 5 ust. 3 rozporządzenia w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce strefy budżetowej z tytułu podróży służbowej Dz. U. z 2013 r., poz. 167 ze zm.).

Konsekwentnie przyjąć należy, że jeżeli podróż Zarządzającego związana jest z reprezentowaniem spółki na zewnątrz w toku branżowych spotkań, konferencji, negocjacji biznesowych, reprezentowania Spółki przed sądami, innymi organami, z tytułu których Zarządzający nie uzyskuje z pewnością nieodpłatnego świadczenia, zwrot wydatków związanych z udziałem w tego rodzaju spotkaniach biznesowych nie stanowi przychodu podatkowego dla tej osoby fizycznej. W przypadku ustanowienia limitu wydatków na podróże służbowe ewentualna nadwyżka kwoty zwrotu ponad przyznany limit (kilometrówka) stanowić będzie dla Zarządzającego przychód do opodatkowania.

Wskutek powyższego, w ocenie Wnioskodawcy, wolna od podatku jest wartość świadczeń przyznanych przez Spółkę na rzecz prawidłowej realizacji podróży służbowych poza siedzibę Spółki, w której uczestniczy Zarządzający (Prezes Zarządu) do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub aktach wykonawczych, wydanych na ich podstawie. Natomiast świadczenia wydawane ponad limity wyznaczone powszechnie obowiązującymi przepisami prawa oraz świadczenia, których przydzielania w związku z podróżą służbową ww. akty nie przewidują, stanowią przychód niekorzystający ze zwolnienia.

Podejście takie znajduje także poparcie w aktualnych interpretacjach prawa podatkowego np. interpretacji z dnia 23 sierpnia 2017 r. znak 0112-KDIL3-1 .4011.96.2017.2.KF lub interpretacji podatkowej z dnia 3 listopada 2017 r. znak 0111-KDIB2-3.4011.106.2017.3.HK.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania oznaczonego nr 4, wartość zwróconych kosztów podróży służbowych obejmująca opłaty za parkingi płatne oraz myto autostradowe stanowi przychód Zarządzającego zwolniony z podatku PIT. Zarządzający jest bowiem traktowany dla potrzeb opodatkowania tego rodzaju świadczeń analogicznie jak pracownik, co wynika w ocenie Wnioskodawcy z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o PIT.

Zgodnie art. 77(5) § 1 ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy, pracownikowi wykonującemu na polecenie pracodawcy zadanie służbowe poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy, lub poza stałym miejscem pracy przysługują należności na pokrycie kosztów związanych z podróżą służbową.

Dalej zgodnie z § 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej (Rozporządzenie), z tytułu podróży krajowej oraz podróży zagranicznej, odbywanej w terminie i miejscu określonym przez pracodawcę, pracownikowi przysługują:

  1. diety;
  2. zwrot kosztów:
    1. przejazdów,
    2. dojazdów środkami komunikacji miejscowej,
    3. noclegów,
    4. innych niezbędnych udokumentowanych wydatków, określonych lub uznanych przez pracodawcę odpowiednio do uzasadnionych potrzeb.

W treści § 4 Rozporządzenia wskazano, że pracownikowi, który w czasie podróży krajowej lub podróży zagranicznej poniósł inne niezbędne wydatki związane z tą podróżą, określone lub uznane przez pracodawcę, zwraca się je w udokumentowanej wysokości. Wydatki te obejmują opłaty za bagaż, przejazd drogami płatnymi i autostradami, postój w strefie płatnego parkowania, miejsca parkingowe oraz inne niezbędne wydatki wiążące się bezpośrednio z odbywaniem podróży krajowej lub podróży zagranicznej.

Podobne podejście prezentują organy podatkowe, np. w interpretacji indywidualnej z dnia 17 października 2016 r., sygn. ITPB2/4511-656/16-1/BK Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy stwierdził: „Biorąc zatem pod uwagę przytoczone przepisy prawa jak i przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe stwierdzić należy, iż zwrot pracownikom przebywającym w podróży służbowej dodatkowych kosztów poniesionych przez nich za opłaty parkingowe oraz za przejazd autostradą, stanowić będzie dla tych pracowników przychód w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednakże podlegający zwolnieniu na mocy art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w konsekwencji czego Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do obliczenia, pobrania i odprowadzenia podatku dochodowego od osób fizycznych”. Uwzględniając powyższe również kwoty, stanowiące zwrot dodatkowych wydatków ponoszonych w związku z realizacją podróży służbowych stanowią przychód wolny od podatku. Podejście takie znajduje także poparcie w aktualnych interpretacjach prawa podatkowego, np. interpretacji z dnia 24 sierpnia 2017 r. znak 0112-KDIL3-1,4011.113.2017.2.KF.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania oznaczonego nr 5, wolna od podatku jest wartość świadczeń przyznanych przez Spółkę na rzecz konferencji i szkoleń branżowych, w której uczestniczy Zarządzający (Prezes Zarządu) Spółki. Natomiast wartość szkoleń rozwojowych, studiów podyplomowych i innych tego rodzaju świadczeń dla Zarządzającego finansowanych przez Spółkę będzie stanowić dla Zarządzającego nieodpłatne świadczenie, niekorzystające ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Zgodnie z przyjętą linią interpretacyjną organów podatkowych koszty konferencji, sympozjów, spotkań biznesowych i szkoleń branżowych, w której uczestniczą członkowie zarządu spółki, pokryte przez spółkę stanowią niejako koszt jej reprezentowania na zewnątrz i nie stanowią przychodu podlegającego opodatkowaniu dla Zarządzającego.

Natomiast zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o PIT, wolna od podatku jest wartość świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych, z wyjątkiem wynagrodzeń otrzymywanych za czas zwolnienia z całości lub części dnia pracy oraz za czas urlopu szkoleniowego.

Odmienne skutki podatkowe będzie zatem rodzić udział Zarządzających w szkoleniach nastawionych na poszerzanie indywidualnej wiedzy i umiejętności menadżera. W tym przypadku przyjmuje się, zgodnie z przykładową interpretacją indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 23 grudnia 2013 r., sygn. ITPB2/415-869/13/IB: „(...) Mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe poniesienie przez Spółkę – Wnioskodawcę kosztów szkoleń powoduje, iż Menadżer otrzymuje konkretne przysporzenie majątkowe. W konsekwencji należy uznać, że finansowane przez Wnioskodawcę koszty szkolenia Menadżera będą stanowiły nieodpłatne świadczenie, a tym samym podlegający opodatkowaniu przychód Menadżera z działalności wykonywanej osobiście, od którego Wnioskodawca jako płatnik Menadżera obwiązany jest obliczyć, pobrać i odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych”. W konsekwencji należy uznać, że finansowane przez Wnioskodawcę koszty szkolenia rozwojowego lub dokształcania Zarządzającego będą stanowiły nieodpłatne świadczenie, a tym samym podlegający opodatkowaniu przychód Zarządzającego z działalności wykonywanej osobiście, od którego Wnioskodawca jako płatnik obowiązany jest obliczyć, pobrać i odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych (por. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 21 kwietnia 2015 roku, sygn. akt ILPB1/4511-1-151/15-2/AG).

Nie będą natomiast stanowić nieodpłatnego świadczenia dla Zarządzającego koszty konferencji, sympozjów, spotkań biznesowych lub szkoleń branżowych, w których występuje on z ramienia Spółki. Podobne stanowisko prezentuje interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 21 czerwca 2013 roku, sygn. IPTPB1/415-167/13-4/DS, zgodnie z którą: „wartość pokrywanych przez Wnioskodawcę kosztów udziału Prezesa Zarządu w konferencji ciepłowniczej, której celem jest debata, wymiana poglądów, możliwość nawiązania współpracy z innymi podmiotami czy osobami z branży ciepłowniczej, skoro związana jest z wykonywaniem przez Prezesa obowiązków na rzecz Spółki i wynika z zapisów umowy menadżerskiej, nie będzie stanowiła dla Prezesa Spółki przychodu podlegającego opodatkowaniu. Zatem, Wnioskodawca nie będzie obowiązany do wykonywania obowiązków płatnika z tego tytułu”.

Podejście takie znajduje także poparcie w aktualnych interpretacjach prawa podatkowego, np. interpretacji z dnia 23 sierpnia 2017 r. znak 0112-KDIL3-1.4011.96.2017.2.KF.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania oznaczonego nr 6, wartość poniesionych kosztów szkolenia BHP należy uznać za przychód zleceniobiorcy zwolniony z opodatkowania na mocy art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Przychodem zleceniobiorcy z osobiście wykonywanej przez niego działalności są wszystkie otrzymane od zleceniodawcy świadczenia związane z wykonaniem usług na podstawie umowy zlecenia (art. 13 pkt 8 ustawy o PIT).

Zgodnie z art. 2374 Kodeksu pracy – pracodawca zobowiązany jest zaznajomić pracowników z przepisami i zasadami bezpieczeństwa higieny pracy dotyczącymi wykonywanych prac. Nadto, w myśl art. 304 § 1 Kodeksu pracy, pracodawca jest obowiązany zapewnić bezpieczne i higieniczne warunki pracy, o których mowa w art. 207 § 2, osobom fizycznym wykonującym pracę na innej podstawie niż stosunek pracy w zakładzie pracy lub w miejscu wyznaczonym przez pracodawcę, a także osobom prowadzonym w zakładzie pracy lub miejscu wyznaczonym przez pracodawcę na własny rachunek działalność gospodarczą.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o PIT, wolne od podatku dochodowego są świadczenia rzeczowe i ekwiwalenty za te świadczenia, przysługujące na podstawie przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, jeżeli zasady ich przyznawania wynikają z odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw.

W świetle powyżej przedstawionych regulacji, Wnioskodawca uważa, iż wartość poniesionych kosztów na szkolenia BHP na rzecz Zarządzającego, w celu realizacji ustawowego obowiązku zapewnienia bezpiecznych i higienicznych warunków pracy stanowić będzie przychód zleceniobiorcy zwolniony z opodatkowania na mocy art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym na Wnioskodawcy nie będzie ciążył obowiązek płatnika z powyższego tytułu, w szczególności nie będzie zobowiązany do pobierania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Przedstawione stanowisko Wnioskodawcy potwierdza przykładowo interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 27 maja 2014 roku, sygn. IBPBII/2/415-320/14/ŁCz. W konsekwencji nie zaktualizują się obowiązki płatnika u Wnioskodawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania oznaczonego nr 7, pokrycie przez Spółkę kosztów badań lekarskich Zarządzającego wchodzących w zakres profilaktycznej opieki medycznej skutkuje powstaniem u Zarządzającego przychodu z nieodpłatnego świadczenia. Dotyczy to zarówno sytuacji, gdy zleceniodawca bezpośrednio opłaca koszty badań lekarskich, jak i przypadków, gdy zwraca zleceniobiorcom poniesione koszty takich badań.

Przykładowo, zgodnie z interpretacją indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 5 września 2013 roku, sygn. IBPBII/1/514-629/13/BJ: „(...) w obu ww. przypadkach zleceniobiorca, nabywając możliwość nieodpłatnego wykonania wstępnych badań lekarskich, uzyskuje przysporzenie majątkowe. Pokryte przez spółkę koszty tych badań mają określoną wartość majątkową. Gdyby zleceniobiorca nie otrzymał przedmiotowego świadczenia od spółki, musiałyby indywidualnie ponieść z tego tytułu wydatek”. Podobnie także interpretacja Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 17 lutego 2010 roku, sygn. ILPB1/415-1262/09-5/AA oraz w interpretacji z dnia 3 lutego 2011 roku, sygn. ILPB2/415-1234/10-2/TR.

Nadto, zgodnie ze stanowiskiem organów podatkowych przychody te nie będą także korzystać ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych, w szczególności ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o PIT, tj. zwolnienia obejmującego świadczenia rzeczowe i ekwiwalenty za te świadczenia, przysługujące na podstawie przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, jeżeli zasady ich przyznawania wynikają z odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na ich podstawie. Jak czytamy w interpretacji Izby Skarbowej w Katowicach z 27 kwietnia 2011 roku, sygn. IBPBII/1/415-71/11/MK: ,,zwrot przez wnioskodawcę – zleceniodawcę poniesionych przez zleceniobiorcę kosztów niezbędnych badań z zakresu medycyny pracy nie jest zwolniony z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż nie zostały spełnione warunki do zwolnienia określone tym przepisem; świadczenia nie są świadczeniami przysługującymi na podstawie przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, przekazanymi wg zasad przyznawania określonych w odrębnych ustawach lub przepisach wykonawczych. Zwrot tych kosztów stanowi natomiast przychód zleceniobiorcy z działalności wykonywanej osobiście, o którym mowa w art. 13 pkt 8 tej ustawy, tj. z umów zlecenia i o dzieło”.

W konsekwencji wartość owego nieodpłatnego świadczenia stanowi przychód podatkowy Zarządzającego, który nie korzysta ze zwolnienia od podatku, a Wnioskodawca zobowiązany jest do realizacji obowiązków płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania oznaczonego nr 8, zgodnie z § 8 Umowy Spółka zwraca koszty wykorzystania pojazdu prywatnego, należącego do Zarządzającego do celów służbowych. Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do używania samochodu prywatnego w celach służbowych (jazd lokalnych) przez Zarządzającego zryczałtowany zwrot kosztów używania samochodu prywatnego do celów służbowych nie będzie w niniejszym przypadku korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zwrot kosztów używania przez Zarządzającego samochodu prywatnego do celów służbowych może zostać ustalony w Umowie zawartej obok Kontraktu menadżerskiego na bazie tzw. ryczałtu, tj. kwoty ustalonej zgodnie z § 3 Rozporządzenia Ministra Infrastruktury w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy (Dz. U. z 2002 r. nr 27, poz. 271 ze zm.).

W analizowanym przypadku nie znajdzie zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o PIT, który wskazuje, że wolne od podatku są diety i inne należności za czas podróży osoby niebędącej pracownikiem – do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13. Organy podatkowe w zbliżonych sytuacjach twierdzą bowiem, że: (...) ryczałt wypłacany menadżerowi za używanie prywatnego samochodu do jazd służbowych, ustalony w oparciu o miesięczny limit kilometrów na jazdy lokalne i pomniejszony o 1/22 za każdy roboczy dzień nieobecności menadżera nie korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako że omawiane zwolnienie, zgodnie z § 5 ust. 3 ww. rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju, obejmuje zwrot poniesionych w związku z podróżą kosztów przejazdu w wysokości stanowiącej iloczyn liczby przejechanych kilometrów przez stawkę za jeden kilometr przebiegu, ustaloną przez pracodawcę. Stąd też wypłacany ryczałt stanowi w całości przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych (interpretacja ITPB2/415-743/12/RS Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 6 listopada 2012 r. ITPB2/415-743/12/RS).

Obecnie kwestia powyższa jest regulowana poprzez § 3 ust. 4 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej (Dz. U. z 2013 r., poz. 167), jednak teza zawarta w interpretacji zachowuje aktualność w obecnym stanie prawnym.

Menadżer zatrudniony na kontrakcie menadżerskim nie jest pracownikiem w świetle prawa podatkowego. Nie znajduje dla niego zastosowania również art. 21 ust. 1 pkt 23b ustawy o PIT – zwolnienie z podatku adresowane jest bowiem do pracowników – definiowanych przez ustawę o PIT jako osoba pozostająca w stosunku pracy. Wartość zryczałtowanego zwrotu będzie przychodem Zarządzającego do opodatkowania, który nie korzysta ze zwolnienia od podatku PIT.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania oznaczonego nr 9, przychodem dla Zarządzającego jest wartość pakietu medycznego, który jest finansowany lub współfinansowany przez Spółkę i stanowi dla zleceniobiorcy przychód niekorzystający ze zwolnień od opodatkowania.

Potwierdzenie takiego stanowiska zawiera m.in. Uchwała podjęta 24 października 2011 r. przez Izbę Finansową Naczelnego Sądu Administracyjnego w pełnym składzie, sygn. akt II FPS 7/10, zgodnie z którą: „Wykupione przez pracodawcę pakiety świadczeń medycznych, których wartość nie jest wolna od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (...) stanowią dla pracowników, uprawnionych do ich wykorzystania, nieodpłatne świadczenie w rozumieniu art. 12 ust. 1 wymienionej ustawy”.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o PIT, wolne od podatku są świadczenia rzeczowe i ekwiwalenty za te świadczenia, przysługujące na podstawie przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, jeżeli zasady ich przyznawania wynikają z odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw. Pakiet świadczeń medycznych oferowanych Zarządzającemu nie mieści się w tym zakresie. Konsekwentnie należy przyjąć, że osoba ta uzyskuje przychód z działalności wykonywanej osobiście (art. 13 pkt 9 ustawy o PIT).

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania oznaczonego nr 10, zakup polisy OC typu D&O, wykupionej dla zarządu Spółki, prokurenta, głównego księgowego oraz osób zajmujących określone stanowiska kierownicze nie kreuje przychodu dla Zarządzającego, w przypadku, gdy nie ma ona charakteru imiennego – tak jak jest planowane w przypadku Wnioskodawcy – i gdy polisa obejmuje ogólnie określony krąg osób objętych ochroną ubezpieczeniową.

Zakup polis OC typu D&O, wykupionych dla organów spółek kapitałowych w większości przypadków jest uznawane przez organy podatkowe za zdarzenie nie kreujące podatkowego przychodu menadżera. Warunkiem jest, by polisa taka nie miała charakteru imiennego, a obejmuje ogólnie określony krąg osób objętych ochroną ubezpieczeniową, wskazano tak m.in. w wyroku NSA z dnia 3 grudnia 2014 roku (sygn. akt II FSK 2984/14), w którym orzeczono, iż: „(...) składka ubezpieczeniowa od odpowiedzialności cywilnej opłacona przez spółkę dla nieskonkretyzowanych osób, z uwagi na funkcje pełnione przez nie w spółce, nie może być uznana za przychód, ponieważ nie jest oznaczona do konkretnej osoby”. Podobnie w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 18 lutego 2016 roku, sygn. akt. ITPB2/4511-1088/15/RS oraz w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 26 sierpnia 2014 roku, sygn. akt ITPB2/415-567/14/MU. Zastrzeżenie w tym zakresie sformułował Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 18 lipca 2016 r. sygn. akt ITPB2/4511-396/16/MU wskazał, że: „(...) bezimienny charakter umowy w zasadzie stanowi przeszkodę do uznania omawianego świadczenia za przychód i ustalenia jego wysokości dla konkretnej osoby. Ale jeżeli przesłankę objęcia zwolnieniem spełnia tylko jedna osoba (lub zamknięty krąg osób znanych z imienia i nazwiska) to spółka może wskazać każdą osobę, która jest objęta tym ubezpieczeniem, z także okres, w którym korzystała z ochrony ubezpieczeniowej”.

Zgodnie z przedstawionym zdarzeniem przyszłym polisa, którą planuje nabyć Spółka nie będzie obejmowała imiennie określonego kręgu osób, a jedynie stanowiska objęte ubezpieczeniem, zatem nie będzie stanowić przychodu dla menadżera wartość polisy lub jej części, co oznacza, że obowiązki płatnika podatku u Wnioskodawcy się nie aktualizują i Wnioskodawca z tytułu udzielonego świadczenia nie będzie realizował obowiązków płatnika.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie:

  • obowiązków płatnika z tytułu świadczeń pozapłacowych wypłacanych lub udzielanych w naturze w związku z realizacją Umowy:
    • w części dotyczącej zakwalifikowania wynagrodzenia Zarządzającego do przychodów, o których mowa w art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe,
    • w pozostałej części jest prawidłowe,
  • skutków podatkowych udostępnienia Zarządzającemu biura wraz z zapleczem biurowym, w tym urządzeń technicznych i zasobów stanowiących mienie Spółki jest prawidłowe,
  • skutków podatkowych zwrotu Zarządzającemu kosztów związanych z podróżami służbowymi (diety i inne należności) jest prawidłowe,
  • skutków podatkowych zwrotu Zarządzającemu kosztów parkingu, myta za korzystanie z dróg płatnych i innych podobnych świadczeń jest prawidłowe,
  • skutków podatkowych pokrycia przez Spółkę kosztów konferencji oraz szkoleń, w których uczestniczy Zarządzający jest prawidłowe,
  • skutków podatkowych pokrycia przez Spółkę kosztów szkoleń BHP Zarządzającego jest nieprawidłowe,
  • skutków podatkowych pokrycia przez Spółkę kosztów wstępnych i okresowych badań lekarskich wchodzących w zakres profilaktycznej opieki medycznej jest nieprawidłowe,
  • skutków podatkowych używania przez Zarządzającego samochodu prywatnego w celach służbowych do jazd lokalnych jest prawidłowe,
  • skutków podatkowych korzystania przez Zarządzającego z pakietu medycznego jest prawidłowe

oraz zdarzenia przyszłego w zakresie:

  • skutków podatkowych objęcia Zarządzającego ubezpieczeniem typu D&O jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 10 ust. 1 ww. ustawy określa źródła przychodów, gdzie między innymi ustawodawca w pkt 2 wymienia działalność wykonywaną osobiście. Katalog przychodów, które należy zaliczyć do przychodów z działalności wykonywanej osobiście określony został natomiast w art. 13 tej ustawy.

Stosownie do treści art. 13 cyt. ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście uważa się między innymi przychody:

  • otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych (art. 13 pkt 7 ustawy),
  • uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej – z wyjątkiem przychodów, o których mowa w art. 13 pkt 7 ustawy (art. 13 pkt 9 ustawy).

Mając powyższe na uwadze, przychody członka zarządu spółki w przypadku zawarcia umowy o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktu menedżerskiego lub umowy o podobnym charakterze (w tym również umowy o świadczenie usług zarządzania zawartej na czas pełnienia funkcji członka zarządu), stanowią przychody zaliczone do źródła określonego w art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (stanowi o tym „wyłączenie” określone w art. 13 pkt 9 ustawy).

Jednocześnie, na podmiotach dokonujących świadczeń z powyższego źródła ciążą obowiązki płatnika wynikające z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Ogólne pojęcie przychodu ustawodawca zdefiniował w art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Definicja przychodu zawarta w art. 11, jak również określone w nim zasady ustalania wartości tego przychodu (w tym świadczeń w naturze lub innych nieodpłatnych świadczeń) mają charakter ogólny, a zatem mają zastosowanie wówczas, gdy nie występują regulacje szczegółowe, inaczej normujące danego rodzaju przychód lub zasady jego ustalania.

Zgodnie z treścią art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do treści art. 11 ust. 2 ww. ustawy, wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Z kolei na podstawie art. 11 ust. 2a cyt. ustawy, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

  1. jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia – według cen stosowanych wobec innych odbiorców;
  2. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione – według cen zakupu;
  3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku – według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;
  4. w pozostałych przypadkach – na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

Jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika (art. 11 ust. 2b ww. ustawy).

Za przychód należy uznać zatem każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

Dla celów podatkowych nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób, których skutkiem jest nieodpłatne − to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu − przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy. Przysporzenie to może polegać na zwiększeniu majątku (aktywów) bądź uniknięciu jego pomniejszenia (zaoszczędzenie wydatków).

Mając na uwadze powyższe, przychodem Zarządzającego będzie zarówno wartość wynagrodzenia wynikającego z umowy o świadczenie usług zarządzania, jak i inne świadczenia pozapłacowe, które przysługują mu na podstawie tej umowy i stanowią dla niego definitywne przysporzenie. Jednocześnie, jeżeli dla Zarządzającego w związku z realizacją umowy o świadczenie usług zarządzania powstanie przychód do opodatkowania, który nie korzysta ze zwolnień przewidzianych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, Spółka zobligowana będzie do realizacji obowiązków płatnika wynikających z cytowanego wyżej art. 41 ust. 1 tej ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie obowiązków płatnika z tytułu świadczeń pozapłacowych wypłacanych lub udzielanych w naturze w związku z realizacją Umowy w części dotyczącej zakwalifikowania wynagrodzenia Zarządzającego do przychodów, o których mowa w art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe, natomiast w pozostałej części jest prawidłowe.

W treści wniosku wskazano, że Zarządzający, w zakresie niezbędnym do wykonywania Umowy, ma prawo i obowiązek korzystania z urządzeń technicznych oraz innych zasobów stanowiących mienie Spółki, tj.:

  1. pomieszczenia biurowego wraz z wyposażeniem;
  2. współkorzystania z pomieszczeń i urządzeń wspólnych:
  3. telefonów – stacjonarnego i komórkowego;
  4. laptopa, tabletu wraz z oprogramowaniem;
  5. Internetu stacjonarnego oraz na urządzenie mobilne;
  6. samochodu służbowego zgodnie z Regulaminem użytkowania pojazdów służbowych obowiązującego w Spółce;
  7. zasobów ludzkich (pracowników i innych osób współpracujących).

W związku z powyższym, Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy udostępnienie biura wraz z zapleczem biurowym, w tym urządzeń technicznych i zasobów stanowiących mienie Spółki niezbędnych do wykonywania funkcji, stanowi przychód podatkowy Zarządzającego.

Istotą umowy o świadczenie usług zarządzania jest odpłatne i stałe zarządzanie przedsiębiorstwem zleceniodawcy w jego imieniu i na jego rzecz. Składniki majątku przedsiębiorstwa wykorzystywane przez Zarządzającego do celów służbowych mają ułatwić Zarządzającemu zarządzanie i kierowanie przedsiębiorstwem. Wykorzystanie pozostawionego do dyspozycji Zarządzającego majątku firmy nie może być uznane za nieodpłatne świadczenie na jego rzecz w sytuacji, gdy owe składniki majątku są wykorzystane jedynie do celów służbowych służących realizacji zawartej Umowy. Umożliwienie Zarządzającemu korzystania ze składników majątku Spółki, w której jest on zatrudniony na podstawie umowy o świadczenie usług zarządzania, należy traktować jako formę zabezpieczenia przez Spółkę realizacji powyższej Umowy.

W związku z powyższym, nie można przyjąć, że osoba zatrudniona w firmie na podstawie umowy o świadczenie usług zarządzania – oprócz przychodu wynikającego z odpłatności za czynności wykonywane w ramach tej Umowy – uzyskuje dodatkowy przychód z nieodpłatnych świadczeń z tytułu korzystania z majątku należącego do Spółki. Dopiero w sytuacji, w której majątek Spółki byłby wykorzystywany przez Zarządzającego dla celów osobistych, można mówić o nieodpłatnym świadczeniu i powstaniu przysporzenia podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zatem uznać należy, że użytkowanie bezpośrednio do celów służbowych wymienionych w opisie stanu faktycznego składników majątku Spółki, nie spowoduje u Zarządzającego powstania przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wydatki ponoszone są bowiem w interesie Spółki, a co za tym idzie Zarządzający nie otrzyma jakiegokolwiek nieodpłatnego świadczenia stanowiącego przysporzenie majątkowe. W konsekwencji, Spółka nie będzie zobowiązana do obliczenia i pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie skutków podatkowych udostępnienia Zarządzającemu biura wraz z zapleczem biurowym, w tym urządzeń technicznych i zasobów stanowiących mienie Spółki jest prawidłowe.

Odnosząc się natomiast do skutków podatkowych zwrotu Zarządzającemu kosztów związanych z podróżami służbowymi (diety i inne należności) stwierdzić należy, że sfinansowanie przez Spółkę Zarządzającemu wydatków związanych z podróżami krajowymi i zagranicznymi wykonywanymi w ramach obowiązków wynikających z umowy o świadczenie usług zarządzania skutkuje powstaniem po stronie Zarządzającego przychodu. Należy jednak zauważyć, że nie wszystkie świadczenia otrzymane przez osoby fizyczne podlegają opodatkowaniu.

Katalog zwolnień przedmiotowych określony w art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przewiduje w pkt 16 zwolnienie od podatku diet i innych należności za czas:

  1. podróży służbowej pracownika,
  2. podróży osoby niebędącej pracownikiem

– do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13.

Odrębnym przepisem, o którym mowa powyżej jest rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej (Dz. U z 2013 r., poz.167).

W myśl § 2 ww. rozporządzenia z tytułu podróży krajowej oraz podróży zagranicznej, odbywanej w terminie i miejscu określonym przez pracodawcę, pracownikowi przysługują:

  1. diety;
  2. zwrot kosztów:
    1. przejazdów,
    2. dojazdów środkami komunikacji miejscowej,
    3. noclegów,
    4. innych niezbędnych udokumentowanych wydatków, określonych lub uznanych przez pracodawcę odpowiednio do uzasadnionych potrzeb.

Przepisy tego rozporządzenia podają także limity wydatków, do ponoszenia których zobowiązany jest pracodawca, a tym samym limity uprawniające do zastosowania zwolnienia przedmiotowego wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wskazać jednak należy, że aby przedmiotowe świadczenia – do wysokości określonej w odrębnych przepisach – korzystały ze zwolnienia muszą zostać spełnione warunki wynikające z art. 21 ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z jego treścią przepis art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b stosuje się, jeżeli otrzymane świadczenia nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i zostały poniesione:

  1. w celu osiągnięcia przychodów lub
  2. w celu realizacji zadań organizacji i jednostek organizacyjnych działających na podstawie przepisów odrębnych ustaw, lub
  3. przez organy (urzędy) władzy lub administracji państwowej albo samorządowej oraz jednostki organizacyjne im podległe lub przez nie nadzorowane, lub
  4. przez osoby pełniące funkcje obywatelskie, o których mowa w art. 13 pkt 5, w związku z wykonywaniem tych funkcji.

W świetle powyższego, otrzymanie przez Zarządzającego świadczenia w postaci zwrotu przez Spółkę kosztów podróży służbowych może być objęte zwolnieniem od podatku, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b cyt. ustawy, o ile spełnione są inne warunki związane z korzystaniem z tej preferencji.

Kluczowym jest jednak użyty przez ustawodawcę zwrot „podróż” zarówno w lit. a dotyczącej podróży służbowej pracownika, jak i w lit. b odnoszącej się do osoby niebędącej pracownikiem. Różnica treści lit. a i b związana jest wyłącznie z faktem, że w podróży służbowej może pozostawać jedynie pracownik, gdyż regulacje w tym zakresie zawiera Kodeks pracy. Stąd w odniesieniu do osób niepozostających w stosunku pracy (stosunkach pokrewnych) można mówić jedynie o podróży, a nie o podróży służbowej, w rozumieniu Kodeksu pracy. Niezależnie jednak od powyższego, pojęcie „podróż” należy rozumieć identycznie.

Przywołać w tym miejscu należy definicję podróży służbowej zawartą w przepisach ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. z 2018 r., poz. 108, z późn. zm.). Zgodnie z art. 775 § 1 Kodeksu pracy, za podróż służbową uznaje się wykonywanie przez pracownika na polecenie pracodawcy zadania służbowego poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy, bądź stałe miejsce pracy pracownika. Zatem niezależnie od stosunków pomiędzy pracodawcą a pracownikiem, przyjąć należy, że podróżą w sensie ogólnym jest wykonywanie zadania poza miejscowością, w której znajduje się siedziba spółki bądź stałe miejsce wykonywania zadań.

W świetle powyższego, Zarządzający, któremu Spółka zwraca koszty podróży służbowych uzyskiwać będzie przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednakże przychód ten, w oparciu o przepis art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 13 ww. ustawy, korzystać będzie ze zwolnienia z opodatkowania do wysokości określonych w ww. rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej. Należy jednak podkreślić, że jeżeli zwracane przez Spółkę ww. koszty będą wyższe od limitów określonych w przedmiotowym rozporządzeniu, to nadwyżka ponad te limity podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem dochodowym, a na Spółce ciążyć będą obowiązki płatnika wynikające z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie skutków podatkowych zwrotu Zarządzającemu kosztów związanych z podróżami służbowymi (diety i inne należności) jest prawidłowe.

W odniesieniu natomiast do zwrotu Zarządzającemu kosztów parkingu, myta za korzystanie z dróg płatnych i innych podobnych świadczeń wskazać należy na treść § 4 ust. 1 cytowanego wyżej rozporządzenia w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej.

Zgodnie z tym przepisem, pracownikowi, który w czasie podróży krajowej lub podróży zagranicznej poniósł inne niezbędne wydatki związane z tą podróżą, określone lub uznane przez pracodawcę, zwraca się je w udokumentowanej wysokości.

Z kolei w myśl § 4 ust. 2 ww. rozporządzenia, wydatki, o których mowa w ust. 1, obejmują opłaty za bagaż, przejazd drogami płatnymi i autostradami, postój w strefie płatnego parkowania, miejsca parkingowe oraz inne niezbędne wydatki wiążące się bezpośrednio z odbywaniem podróży krajowej lub podróży zagranicznej.

Biorąc zatem pod uwagę przytoczone przepisy prawa, jak i przedstawiony we wniosku stan faktyczny stwierdzić należy, że zwrot Zarządzającemu przebywającemu w podróży służbowej dodatkowych wydatków poniesionych przez niego na opłaty parkingowe oraz za przejazd autostradą, stanowić będzie dla Zarządzającego przychód w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednakże podlegający zwolnieniu na mocy art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w konsekwencji czego Spółka nie będzie zobowiązana do obliczenia, pobrania i odprowadzenia podatku dochodowego od osób fizycznych.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie skutków podatkowych zwrotu Zarządzającemu kosztów parkingu, myta za korzystanie z dróg płatnych i innych podobnych świadczeń jest prawidłowe.

Ze zwolnienia od podatku, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie będzie natomiast korzystać zwrot kosztów z tytułu używania przez Wnioskodawcę prywatnego samochodu w jazdach lokalnych (w obrębie miejscowości, w której znajduje się siedziba Spółki). Jak wyjaśniono bowiem wyżej powyższe zwolnienie znajduje zastosowanie wyłącznie do podróży służbowych.

Świadczenie to nie będzie korzystało również ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 23b ww. ustawy, zgodnie z którym wolny od podatku dochodowego jest zwrot kosztów poniesionych przez pracownika z tytułu używania pojazdów stanowiących własność pracownika, dla potrzeb zakładu pracy, w jazdach lokalnych, jeżeli obowiązek ponoszenia tych kosztów przez zakład pracy albo możliwość przyznania prawa do zwrotu tych kosztów wynika wprost z przepisów innych ustaw – do wysokości miesięcznego ryczałtu pieniężnego albo do wysokości nieprzekraczającej kwoty ustalonej przy zastosowaniu stawek za 1 kilometr przebiegu pojazdu, określonych w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra, jeżeli przebieg pojazdu, z wyłączeniem wypłat ryczałtu pieniężnego, jest udokumentowany w ewidencji przebiegu pojazdu prowadzonej przez pracownika; przepis art. 23 ust. 7 stosuje się odpowiednio.

Powyższa regulacja ogranicza bowiem krąg osób mogących skorzystać z omawianego zwolnienia tylko do pracowników i to wyłącznie takich, którym przepisy odrębnych ustaw gwarantują możliwość przyznania prawa do zwrotu kosztów poniesionych z tytułu używania pojazdów stanowiących własność pracownika, bądź nakładają na pracodawcę obowiązek zwrotu pracownikowi tych kosztów. W pozostałych przypadkach wypłacane świadczenie z tytułu wykorzystywania w jazdach lokalnych prywatnego samochodu stanowi przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Powyższe oznacza, że zwrot wydatków z tytułu używania w jazdach lokalnych samochodu osobowego stanowiącego własność Zarządzającego będzie stanowić dla niego przychód z działalności wykonywanej osobiście podlegający opodatkowaniu. W konsekwencji Spółka zobowiązana będzie od powyższego zwrotu pobrać zaliczkę na podatek dochodowy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie skutków podatkowych używania przez Zarządzającego samochodu prywatnego w celach służbowych do jazd lokalnych jest prawidłowe.

W ramach zawartej Umowy Spółka zobowiązała się również do ponoszenia kosztów konferencji i szkoleń, w których uczestniczy Zarządzający.

Należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że koszty konferencji, w której uczestniczy Zarządzający, pokryte przez Spółkę stanowią niejako koszt jej reprezentowania na zewnątrz i nie stanowią przychodu podlegającego opodatkowaniu dla Zarządzającego.

Należy bowiem zauważyć, że reprezentowanie Spółki na zewnątrz jako członek organu zarządzającego jest co do zasady jednym z obowiązków Zarządzającego określonych w zawartej ze Spółką umowie. Nie sposób mówić zatem o powstaniu przychodu po stronie podatnika w sytuacji, gdy uczestnictwo w konferencji i reprezentowanie Spółki wobec osób trzecich jest jednym z warunków wykonywania umowy, a odmowa wykonania tego obowiązku mogłaby skutkować np. rozwiązaniem umowy.

Odnosząc się natomiast do kwestii finansowania przez Spółkę kosztów uczestnictwa w szkoleniach stwierdzić należy, że co do zasady tego typu świadczenie powinno zostać zakwalifikowane jako przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Należy zauważyć, że udział Zarządzającego w szkoleniu nastawiony jest na poszerzenie jego indywidualnej wiedzy i umiejętności. Zarządzający otrzymuje w ten sposób konkretne przysporzenie majątkowe, bowiem gdyby nie pokrycie wydatku na szkolenie przez Spółkę – Zarządzający musiałby ponieść taki koszt z własnych środków. W tej sytuacji bezsprzecznie nie znajdzie zastosowania zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem z literalnego brzmienia tego przepisu jednoznacznie wynika, że zwolnienie odnosi się wyłącznie do pracowników, tj. osób zatrudnionych w ramach stosunku pracy.

Wyjątkiem od powyższej zasady jest jedynie przypadek, gdy Zarządzający został zobowiązany (np. w ramach zawartej umowy) do obowiązkowego uczestnictwa w konkretnych szkoleniach. W takiej sytuacji, podobnie jak w przypadku konferencji, nie sposób mówić o powstaniu przychodu po stronie podatnika, gdy uczestnictwo w danych szkoleniach jest jednym z warunków wykonywania umowy, a odmowa wykonania tego obowiązku mogłaby skutkować np. rozwiązaniem umowy. W sytuacji, w której podatnik obowiązkowo odbywa szkolenie, które leży w interesie Spółki i za które sam podatnik nie zapłaciłby nie można zatem mówić o powstaniu jakiegokolwiek przychodu.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie skutków podatkowych pokrycia przez Spółkę kosztów konferencji oraz szkoleń, w których uczestniczy Zarządzający jest prawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również skutków podatkowych pokrycia kosztów wstępnych i okresowych badań lekarskich Zarządzającego oraz pokrycia kosztów szkoleń BHP.

Zgodnie z art. 207 § 2 ustawy Kodeks pracy, pracodawca jest obowiązany chronić zdrowie i życie pracowników przez zapewnienie bezpiecznych i higienicznych warunków pracy przy odpowiednim wykorzystaniu osiągnięć nauki i techniki. Ponadto na podstawie art. 2374 § 1 Kodeksu pracy, pracodawca zobowiązany jest zaznajamiać pracowników z przepisami i zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy dotyczącymi wykonywanych przez nich prac.

Stosownie do art. 304 § 1 Kodeksu pracy, pracodawca jest obowiązany zapewnić bezpieczne i higieniczne warunki pracy, o których mowa w art. 207 § 2, osobom fizycznym wykonującym pracę na innej podstawie niż stosunek pracy w zakładzie pracy lub w miejscu wyznaczonym przez pracodawcę, a także osobom prowadzącym w zakładzie pracy lub w miejscu wyznaczonym przez pracodawcę na własny rachunek działalność gospodarczą.

W świetle ww. przepisów pracodawca jest zobowiązany zapewnić bezpieczne i higieniczne warunki pracy również osobom, z którymi łączy go inny stosunek prawny niż umowa o pracę, np. umowa o świadczenie usług zarządzania. Jednocześnie przepis nie rozstrzyga, w jaki sposób zostanie ten obowiązek zrealizowany. Obowiązki pracodawcy związane z przepisami BHP wobec osób, które świadczą pracę na podstawie zawartych umów o charakterze cywilnoprawnym są zatem takie same, jak wobec osób, które pozostają z nim w stosunku pracy. Zatem obowiązek zapewnienia pracownikom bezpiecznych i higienicznych warunków pracy nie ogranicza się jedynie do osób świadczących pracę na podstawie stosunku pracy, ale dotyczy również osób świadczących pracę na innej podstawie niż stosunek pracy, jeżeli praca ta jest wykonywana w zakładzie pracy lub w miejscu określonym przez pracodawcę. Z taką sytuacją będziemy mieć do czynienia w niniejszej sprawie.

W świetle powyższego, na przedsiębiorcach niebędących pracodawcami, w stosunku do osób świadczących usługi na podstawie umów o świadczenie usług zarządzania, nie ciąży obowiązek kierowania takich osób na badania profilaktyczne oraz szkolenia z zakresu BHP. Celowość ich wykonania może jednak wynikać z okoliczności sprawy, kiedy to warunki, w jakich ma być wykonywana pracą wymagają przeprowadzenia takich badań lub przeprowadzenia szkolenia w zakresie BHP. Wówczas zapewnienie tym osobom badania oraz szkolenia przez przedsiębiorcę niebędącego pracodawcą należy uznać za realizację określonego w art. 304 § 1 Kodeksu pracy obowiązku zapewnienia bezpiecznych i higienicznych warunków pracy dla osób świadczących pracę na innej podstawie niż stosunek pracy.

W konsekwencji, poniesienie przez Wnioskodawcę kosztów wstępnych i okresowych badań lekarskich wchodzących w zakres profilaktycznej opieki medycznej oraz kosztów szkoleń BHP nie rodzi po stronie Zarządzającego przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z powyższym, Spółka nie będzie zobowiązana do obliczenia i pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie skutków podatkowych pokrycia przez Spółkę kosztów wstępnych i okresowych badań lekarskich wchodzących w zakres profilaktycznej opieki medycznej oraz w zakresie skutków podatkowych pokrycia przez Spółkę kosztów szkoleń BHP Zarządzającego jest nieprawidłowe.

Odnosząc się natomiast do skutków podatkowych korzystania przez Zarządzającego z pakietu medycznego, u wskazanego przez Wnioskodawcę świadczeniodawcy oraz na zasadach wynikających z wewnętrznych regulacji Spółki należy wskazać, że jak wyjaśniono już wcześniej opłacanie przez Spółkę kosztów obowiązkowej opieki z zakresu medycyny pracy nie powoduje u Zarządzającego powstania przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ponadto gdy Spółka ponosi inne koszty profilaktycznej opieki zdrowotnej, niezbędnej z uwagi na warunki pracy, wartość tego rodzaju świadczeń, otrzymanych przez Zarządzającego, również nie stanowi jego przychodu w rozumieniu przepisów ustawy. Natomiast pozostałe koszty opieki medycznej, inne niż wyżej wymienione, ponoszone przez Spółkę na rzecz Zarządzającego, stanowić będą jego przychód z działalności wykonywanej osobiście.

Należy bowiem zauważyć, że osoby, na rzecz których Spółka wykupiła abonament medyczny uzyskują korzyść majątkową, ponieważ nie ponosząc wydatków na abonament medyczny, mogą korzystać z usług, które spółka medyczna świadczy odpłatnie.

Podkreślenia wymaga, że o powstaniu przychodu nie przesądza fakt skorzystania przez Zarządzającego z konkretnej usługi medycznej, lecz samo otrzymanie przez Zarządzającego abonamentu medycznego (o określonej wartości pieniężnej). Objęcie Zarządzającego nieobowiązkową opieką medyczną stanowi nieodpłatne świadczenie, którego wartość ustala się według cen jego zakupu, stosownie do art. 11 ust. 2a pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Powyższe potwierdza uchwała 7 sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 maja 2010 r. sygn. II FPS 1/10, oraz uchwała poszerzonego składu Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 października 2011 r. sygn. II FPS 7/10. Naczelny Sąd Administracyjny przesądził w nich jednoznacznie, że nieodpłatne świadczenie to już samo zagwarantowanie pracownikowi, jak również innym uprawnionym osobom możliwości skorzystania z uprawnienia. Ponadto w powołanej uchwale z dnia 24 października 2011 r. wyjaśniono, że zagwarantowane wykupionym pakietem medycznym prawo do skorzystania z wchodzących w jego skład usług medycznych nie jest postawieniem tych usług do dyspozycji w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem otrzymanym nieodpłatnym świadczeniem jest już uprawniona zakupem pakietu możliwość skorzystania z tych usług. O powstaniu przychodu nie decyduje natomiast okoliczność faktycznego skorzystania ze świadczenia.

Zatem, jeżeli Spółka sfinansuje pakiet medyczny, którym obejmie również Zarządzającego, to świadczenie to należy zakwalifikować do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, określonych w art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a jego wysokość ustalić na podstawie art. 11 ust. 2a pkt 2 tej ustawy. W konsekwencji, na Spółce – jako płatniku – ciąży obowiązek obliczenia, pobrania i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy, zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie skutków podatkowych korzystania przez Zarządzającego z pakietu medycznego jest prawidłowe.

Ponadto Spółka rozważa wykupienie typowej bezimiennej polisy OC określanej przez firmy ubezpieczeniowe mianem „polisy D&O” (Directors & Officers Insurance) dla członków organów spółki oraz obejmujących ochroną ubezpieczeniową kadry kierowniczej Spółki, pracowników Wnioskodawcy zatrudnionych na stanowiskach związanych z nadzorem, zarządzaniem oraz księgowością, obejmującej swoim zakresem również osobę Zarządzającego.

Zgodnie z art. 805 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459, z późn. zm.), przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę. W myśl art. 808 § 1 zdanie pierwsze Kodeksu cywilnego, ubezpieczający może zawrzeć umowę ubezpieczenia na cudzy rachunek. Natomiast stosownie do zapisu art. 822 ww. ustawy, przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony.

Z treści powyższych przepisów wynika, że umowa ubezpieczenia OC nie musi koniecznie dotyczyć osoby ubezpieczającej. Osoba ta może zawrzeć umowę, której przedmiotem ubezpieczenia będzie odpowiedzialność za szkody spowodowane przez inną osobę (np. osobę wykonującą funkcje zarządcze). Sytuacja, w której składka opłacana jest przez inną osobę niż ta, w której interesie majątkowym zawierana jest umowa powoduje – co do zasady – powstanie przychodu u osoby, na rzecz której zawierana jest umowa. Jest to bowiem odstępstwo od ogólnej zasady pokrywania kosztów ubezpieczenia przez podmiot, którego interesów umowa dotyczy.

W niniejszej sprawie niewątpliwie korzyścią majątkową dla Zarządzającego będzie zyskanie ochrony płynącej z umowy ubezpieczeniowej przy jednoczesnym nie ponoszeniu wydatków na uzyskanie tej ochrony. To Spółka bowiem zawrze umowę ubezpieczenia i Spółka będzie opłacać składkę na to ubezpieczenie. Dzięki takiemu działaniu u Zarządzającego dojdzie do przysporzenia majątku, gdyż inny podmiot poniesie koszt finansowy ubezpieczenia, a tym samym nie będzie musiał on uszczuplać swojego majątku.

Jednocześnie fakt, że umowa będzie miała charakter bezimienny, nie stanowi trwałej przeszkody do uznania tegoż świadczenia za przychód i ustalenia wysokości przychodu przypadającego na konkretną osobę. Z wniosku jednoznacznie wynika, że na dzień zapłacenia składki, krąg osób objętych ubezpieczeniem – mimo, że nie będą one wymienione z imienia i nazwiska – będzie zamknięty, ograniczony, przedmiotowa umowa obejmie członków organów Spółki, kadrę kierowniczą oraz pracowników Spółki zatrudnionych na stanowiskach związanych z nadzorem, zarządzaniem oraz księgowością. Wiadomo zatem będzie, które osoby objęte są ubezpieczeniem. Wnioskodawca będzie znał osoby objęte ubezpieczeniem z imienia i nazwiska i w rezultacie będzie mógł wskazać każdą osobę, która jest objęta tym ubezpieczeniem, a także okres, w którym korzysta z ochrony ubezpieczeniowej. Uwzględniając następnie wysokość zapłaconej składki będzie mógł ustalić wysokość przychodu uzyskanego przez daną osobę, w tym przez Zarządzającego.

W konsekwencji uznać należy, że składki opłacane przez Wnioskodawcę tytułem ubezpieczenia będą stanowić nieodpłatne świadczenia w rozumieniu przepisów art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzyskiwane przez osoby objęte tym ubezpieczeniem. Przychód po stronie Zarządzającego powstanie w momencie poniesienia tych świadczeń przez Wnioskodawcę, a więc w momencie zapłaty składki ubezpieczeniowej.

Powyższe oznacza, że zapłacona składka ubezpieczeniowa, z tytułu zawartej umowy ubezpieczeniowej typu D&O, będzie stanowić dla Zarządzającego przychód z działalności wykonywanej osobiście, a w konsekwencji Spółka będzie zobowiązana do naliczenia i pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie skutków podatkowych objęcia Zarządzającego ubezpieczeniem typu D&O jest nieprawidłowe.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo tut. Organ informuje, że wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług zostanie rozstrzygnięty w późniejszym terminie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj