Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2-2.4011.441.2017.2.BK
z 27 lutego 2018 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 28 grudnia 2017 r. (data wpływu 29 grudnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie dokonywania odliczeń w ramach tzw. ulgi prorodzinnej – jest nieprawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 29 grudnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie dokonywania odliczeń w ramach tzw. ulgi prorodzinnej.


We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.


Wnioskodawczyni jest matką samotnie wychowującą 3 synów – Marcel i Maciej (bliźniaki) mają obecnie 12 lat, starszy syn Gracjan ma 20 lat. Ojciec dzieci w stosunku do 2 młodszych synów ma ograniczone kontakty orzeczone wyrokiem sądowym z dnia 6 listopada 2012 r. oraz opłaca alimenty w wysokości po 200 zł zasądzone również wyrokiem z dnia 8 kwietnia 2014 r. Na starszego syna płaci alimenty w wysokości 400 zł, zasądzone wyrokiem sądowym z dnia 8 kwietnia 2014 r. W roku 2017 cała trójka dzieci mieszkała z Wnioskodawczynią, syn Gracjan do końca września, a od października mieszka w wynajmowanym przez Wnioskodawczynię mieszkaniu w …, w związku z rozpoczętymi studiami.

Jak wskazała Wnioskodawczyni synowie - Marcel i Maciej mieszkają z Nią i to Ona ponosiła wszystkie bieżące koszty ich utrzymania, podejmowała samodzielnie wszystkie decyzje, chodziła na wywiadówki, pokrywała koszty wszystkich opłat szkolnych, tj. ubezpieczenie, komitet rodzicielski, wycieczki. Chodziła z nimi w razie potrzeby do lekarza, brała chorobowe w pracy i pokrywała koszty zakupu lekarstw. To Wnioskodawczyni zapewniała im wypoczynek, opiekę w czasie ferii zimowych, wakacji czy innych ustawowo wolnych dni. Zarówno Święta Wielkanocne, jak i Bożego Narodzenia spędzili z Wnioskodawczynią. W kwestii finansowej – jak wskazała Wnioskodawczyni - ojciec dzieci ograniczał się jedynie do płacenia alimentów w wysokości 200 zł miesięcznie, zgodnie z orzeczeniem sądowym. Natomiast odnośnie kontaktów z synem Maciejem – jak podkreśla Wnioskodawczyni – to widzieli się 2 razy w ciągu roku: w marcu z okazji jego urodzin przez 2 godziny i w grudniu przez 10 minut na parkingu przed blokiem w celu wręczenia paczki na Mikołaja. Utrzymywali również kontakt telefoniczny. W przypadku syna Marcela to widzieli się w marcu – 2 godziny z okazji urodzin i od czerwca do grudnia 3-4 razy w miesiącu po 2-3 godziny. Obaj synowie Marcel i Maciej – jak dodała Wnioskodawczyni - nie spędzili ani jednego, całego dnia z ojcem i nigdy tam nie nocowali. Syn Gracjan – jak wskazała Wnioskodawczyni - do końca września mieszkał z Nią i to Ona ponosiła wszystkie bieżące koszty jego utrzymania. Podejmowała wspólnie z synem wszystkie ważniejsze dla niego decyzje, chodziła na wywiadówki, pokrywała koszty wszystkich opłat szkolnych, tj. ubezpieczenie, komitet rodzicielski, wycieczki. Chodziła z nim w razie potrzeby do lekarza i pokrywała koszty prywatnych wizyt czy zakupu lekarstw. Zarówno Święta Wielkanocne, jak i Bożego Narodzenia syn spędził z Wnioskodawczynią i Jej rodziną. Dodatkowo syn w tym roku miał maturę i studniówkę, wobec czego koszty związane ze wszystkimi składkami klasowymi, czy szkolnymi oraz z zakupem garnituru pokryła Wnioskodawczyni. To Wnioskodawczyni pomagała synowi we wszystkich formalnościach związanych ze złożeniem podania na studia a potem ze znalezieniem mieszkania na wynajem. Wnioskodawczyni pokrywała również wszystkie koszty związane z opłatami wpisowymi na studia, kaucją na mieszkanie. Od października syn mieszka w … w wynajmowanym mieszkaniu. Koszty związane z czesnym, czynszem, czy innymi bieżącymi wydatkami pokrywane są z bieżących wydatków Wnioskodawczyni i z polisy syna tzw. „posagówki”, na którą składki płaciła Wnioskodawczyni. Jak twierdzi Wnioskodawczyni, ojciec ograniczał się jedynie do płacenia alimentów w wysokości 400 zł miesięcznie, zgodnie z orzeczeniem sądowym. Z synem spotykał się okazjonalnie 2-3 razy w roku i czasami kontaktował się z nim telefonicznie.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.


W związku z brakiem możliwości porozumienia się z ojcem dzieci, czy Wnioskodawczyni ma prawo do odliczenia 100% ulgi za rok 2017 na małoletnich synów oraz pełnoletniego uczącego się syna?


Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z ustawą o ulgę prorodzinną ubiegać się może ten z rodziców, który w stosunku do dzieci małoletnich posiada władzę rodzicielską a w stosunku do dzieci pełnoletnich posiada obowiązek alimentacyjny. Jednak przysługuje ona temu z rodziców, który taką władzę wykonuje, który ten obowiązek spełnia.

Jeżeli chodzi o małoletnich synów Macieja i Marcela, to – jak wskazuje Wnioskodawczyni – działania ojca skupiały się wyłącznie na opłacaniu alimentów po 200 zł na dziecko i sporadycznych kontaktach osobistych, czy telefonicznych. Jak podkreśla Wnioskodawczyni nie interesowały go wydatki związane z edukacją, zdrowiem, nauką, wypoczynkiem oraz inne potrzebne do codziennego funkcjonowania dzieci. Nie dokładał się nigdy do żadnych większych wydatków, czy wycieczek szkolnych albo wakacji. W efekcie to Wnioskodawczyni realizowała władzę rodzicielską samodzielnie i w związku z powyższym uważa, że to jej przysługuje ulga w wysokości 100%.

Jeżeli natomiast chodzi o pełnoletniego syna Gracjana - zdaniem Wnioskodawczyni – według Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego obowiązek alimentacyjny polega na dostarczaniu środków utrzymania, które mają zaspokajać normalne, bieżące potrzeby. Biorąc pod uwagę, iż do końca września syn mieszkał z Wnioskodawczynią i to Ona pokrywała wszystkie bieżące koszty jego utrzymania a dodatkowo od października, w związku z rozpoczęciem przez niego studiów koszty utrzymania i bieżące potrzeby znacznie wzrosły (ok. 2 000 zł miesięcznie) – to w ocenie Wnioskodawczyni – ulga przysługuje Jej w wysokości 100%. Jak podkreśla Wnioskodawczyni, ojciec ograniczał się jedynie do płacenia alimentów w wysokości 400 zł, co według Niej nawet w połowie nie zaspokajało normalnych, bieżących potrzeb syna.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.


W myśl art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032 ze zm.), od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego
w roku podatkowym:


  1. wykonywał władzę rodzicielską;
  2. pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;
  3. sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.


Zgodnie z art. 27f ust. 2 ustawy, odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:


  1. jednego małoletniego dziecka - kwota 92,67 zł, jeżeli dochody podatnika:


    1. pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112.000 zł,
    2. niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56.000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a;


  2. dwojga małoletnich dzieci - kwota 92,67 zł na każde dziecko;
  3. trojga i więcej małoletnich dzieci - kwota:


    1. 92,67 zł odpowiednio na pierwsze i drugie dziecko,
    2. 166,67 zł na trzecie dziecko,
    3. 225 zł na czwarte i każde kolejne dziecko.


Stosownie do art. 27f ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za dochody, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, pomniejszone o kwotę składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a.

Odliczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lub 3, przysługuje podatnikowi określonemu w ust. 1, który co najmniej przez jeden dzień roku podatkowego wykonywał władzę, pełnił funkcję lub sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do więcej niż jednego dziecka (art. 27f ust. 2b ww. ustawy).


W świetle art. 27f ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczenie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:


  1. na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych;
  2. wstąpiło w związek małżeński.


W przypadku, gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem (art. 27f ust. 3 ustawy).

Jednocześnie jak stanowi art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.


Według art. 27f ust. 5 ww. ustawy, odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:


  1. odpis aktu urodzenia dziecka;
  2. zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka;
  3. odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą;
  4. zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.


W świetle art. 27f ust. 6 przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio do podatników utrzymujących pełnoletnie dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3, w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

Z art. 27f ust. 7 wynika natomiast, że przepisy art. 6 ust. 8 i 9 stosuje się odpowiednio do dzieci, o których mowa w ust. 1 i 6.


Treść art. 27f ust. 6 w powiązaniu z art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3 wskazuje, że odliczenie kwoty określonej w ust. 2 przysługuje również podatnikowi, który utrzymywał dzieci pełnoletnie:


  • bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,
  • do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek określonej w art. 27 ust. 1b pkt 1 oraz stawki podatku, określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej,


  • w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.


Zgodnie z zacytowanymi wyżej przepisami ulga prorodzinna, przy spełnieniu określonych wymogów, przysługuje podatnikowi:


  • wykonującemu władzę rodzicielską w stosunku do małoletniego dziecka/małoletnich dzieci, a także
  • utrzymującemu pełnoletnie dziecko/pełnoletnie dzieci w związku z wykonywaniem przez podatnika ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.


Wobec powyższego wyjaśnić należy, że władza rodzicielska – zgodnie z art. 93 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2017 r., poz. 682) przysługuje obojgu rodzicom, a stosownie do art. 97 § 1 tejże ustawy jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom, każde z nich jest zobowiązane i uprawnione do jej wykonywania. W rozumieniu przepisów prawa rodzinnego władza rodzicielska obejmuje w szczególności obowiązek i prawo rodziców do wykonywania pieczy nad osobą i majątkiem dziecka oraz do wychowywania dziecka, z poszanowaniem jego godności i praw (art. 95 § 1 k.r.o.).

Podkreślić należy, że samo posiadanie władzy rodzicielskiej jest niewystarczające do zastosowania przedmiotowej preferencji. Dla nabycia prawa do ulgi konieczne jest zarówno posiadanie przez rodzica władzy rodzicielskiej nad małoletnim dzieckiem, jak i jej faktyczne wykonywanie, czyli wykonywanie wszystkich obowiązków, dzięki którym dziecko wychowywane jest w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój, w szczególności sprawowanie faktycznej pieczy nad dzieckiem i jego wychowywanie, troszczenie się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka, a więc zapewnienie /zabezpieczenie wszystkich potrzeb dziecka od bytowych po edukacyjne, rozwojowe, zdrowotne i emocjonalne.

Wykonywanie władzy rodzicielskiej należy zatem odnieść do konkretnych okoliczności faktycznych, w oparciu o zachowania i konkretną aktywność rodziców wobec dziecka.

Wykonywać pieczę (zgodnie z definicją Wielkiego Słownika Języka Polskiego oraz słownika synonimów) – to m.in. sprawować nad kimś lub czymś bezpośrednią, osobistą opiekę, troszczyć się, baczyć, czuwać, nadzorować).

W konsekwencji, jeżeli w stosunku do danego dziecka obojgu rodzicom przysługuje władza rodzicielska, i władza ta jest wykonywana przez obojga rodziców, to każdy z rodziców ma prawo do odliczenia, w granicach przysługującego na dziecko limitu. Kwotę tę rodzice mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej. Dotyczy to zarówno rodziców pozostających w związku małżeńskim lub partnerskim, jak i rodziców rozwiedzionych czy będących w separacji.

Porozumienie rodziców co do wysokości dokonywanego odliczenia nie jest jednak wymagane w przypadku, gdy tylko jeden rodzic spełnia warunki do zastosowania odliczenia na podstawie art. 27f ust. 1 ustawy.

Zatem jeżeli władza rodzicielska przysługuje formalnie obojgu rodzicom, a tylko jeden z rodziców faktycznie ją wykonuje, to z odliczenia całości kwoty może skorzystać tylko ten rodzic.

Samo dysponowanie prawem wykonywania władzy rodzicielskiej nie jest bowiem wystarczające do skorzystania z ulgi na dzieci. Jeżeli rodzic dziecka pomimo posiadania praw rodzicielskich nie zajmuje się dzieckiem albo jego kontakty są sporadyczne należy uznać, iż nie wykonuje władzy rodzicielskiej i w związku z tym nie ma prawa do ulgi.

Natomiast obowiązek alimentacyjny względem dzieci pełnoletnich, o których mowa w art. 27 ust. 6 i art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wynika wprost z przepisów Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego (art. 128 i nast.). Zgodnie z definicją zawartą w Kodeksie rodzinnym i opiekuńczym, obowiązek alimentacyjny to obowiązek dostarczania środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania. Istotą tak określonego obowiązku jest to, że jedna strona ma prawo żądać dostarczenia tak wskazanych środków, a druga osoba ma obowiązek je dostarczyć.

Dostarczanie środków utrzymania to zaspokajanie normalnych, bieżących potrzeb uprawnionego w postaci: pożywienia, ubrania, mieszkania, niezbędnych przedmiotów umożliwiających przebywanie w środowisku i w rodzinie, leków itp. Dostarczanie środków wychowania obejmuje natomiast powinność starań o zdrowie uprawnionego, o jego rozwój fizyczny i umysłowy, stworzenie możliwości zdobycia wykształcenia, zapewnienie dostępu do dóbr kultury itp.

Jak wynika z treści wniosku, Wnioskodawczyni jest matką samotnie wychowującą 3 synów – Marcel i Maciej (bliźniaki) mają obecnie 12 lat, starszy syn Gracjan ma 20 lat. Ojciec dzieci w stosunku do 2 młodszych synów ma ograniczone kontakty orzeczone wyrokiem sądowym z dnia 6 listopada 2012 r. oraz opłaca alimenty w wysokości po 200 zł zasądzone również wyrokiem z dnia 8 kwietnia 2014 r. Na starszego syna płaci alimenty w wysokości 400 zł, zasądzone wyrokiem sądowym z dnia 8 kwietnia 2014 r. W roku 2017 cała trójka dzieci mieszkała z Wnioskodawczynią, syn Gracjan do końca września, a od października mieszka w wynajmowanym przez Wnioskodawczynię mieszkaniu w ..., w związku z rozpoczętymi studiami.

Jak wskazała Wnioskodawczyni synowie - Marcel i Maciej mieszkają z Nią i to Ona ponosiła wszystkie bieżące koszty ich utrzymania, podejmowała samodzielnie wszystkie decyzje, chodziła na wywiadówki, pokrywała koszty wszystkich opłat szkolnych, tj. ubezpieczenie, komitet rodzicielski, wycieczki. Chodziła z nimi w razie potrzeby do lekarza, brała chorobowe w pracy i pokrywała koszty zakupu lekarstw. To Wnioskodawczyni zapewniała im wypoczynek, opiekę w czasie ferii zimowych, wakacji czy innych ustawowo wolnych dni. Zarówno Święta Wielkanocne, jak i Bożego Narodzenia spędzili z Wnioskodawczynią. W kwestii finansowej – jak wskazała Wnioskodawczyni - ojciec dzieci ograniczał się jedynie do płacenia alimentów w wysokości 200 zł miesięcznie, zgodnie z orzeczeniem sądowym. Natomiast odnośnie kontaktów z synem Maciejem – jak podkreśla Wnioskodawczyni – to widzieli się 2 razy w ciągu roku: w marcu z okazji jego urodzin przez 2 godziny i w grudniu przez 10 minut na parkingu przed blokiem w celu wręczenia paczki na Mikołaja. Utrzymywali również kontakt telefoniczny. W przypadku syna Marcela to widzieli się w marcu – 2 godziny z okazji urodzin i od czerwca do grudnia 3-4 razy w miesiącu po 2-3 godziny. Obaj synowie Marcel i Maciej – jak dodała Wnioskodawczyni - nie spędzili ani jednego, całego dnia z ojcem i nigdy tam nie nocowali. Syn Gracjan – jak wskazała Wnioskodawczyni - do końca września mieszkał z Nią i to Ona ponosiła wszystkie bieżące koszty jego utrzymania. Podejmowała wspólnie z synem wszystkie ważniejsze dla niego decyzje, chodziła na wywiadówki, pokrywała koszty wszystkich opłat szkolnych, tj. ubezpieczenie, komitet rodzicielski, wycieczki. Chodziła z nim w razie potrzeby do lekarza i pokrywała koszty prywatnych wizyt czy zakupu lekarstw. Zarówno Święta Wielkanocne, jak i Bożego Narodzenia syn spędził z Wnioskodawczynią i Jej rodziną. Dodatkowo syn w tym roku miał maturę i studniówkę, wobec czego koszty związane ze wszystkimi składkami klasowymi, czy szkolnymi oraz z zakupem garnituru pokryła Wnioskodawczyni. To Wnioskodawczyni pomagała synowi we wszystkich formalnościach związanych ze złożeniem podania na studia a potem ze znalezieniem mieszkania na wynajem. Wnioskodawczyni pokrywała również wszystkie koszty związane z opłatami wpisowymi na studia, kaucją na mieszkanie. Od października syn mieszka w ... w wynajmowanym mieszkaniu. Koszty związane z czesnym, czynszem, czy innymi bieżącymi wydatkami pokrywane są z bieżących wydatków Wnioskodawczyni i z polisy syna tzw. „posagówki”, na którą składki płaciła Wnioskodawczyni. Jak twierdzi Wnioskodawczyni, ojciec ograniczał się jedynie do płacenia alimentów w wysokości 400 zł miesięcznie, zgodnie z orzeczeniem sądowym. Z synem spotykał się okazjonalnie 2-3 razy w roku i czasami kontaktował się z nim telefonicznie.

Biorąc zatem pod uwagę okoliczności przedstawione we wniosku, a w szczególności, że małoletnie dzieci mieszkają tylko z Wnioskodawczynią, Ona sprawuje nad nimi faktyczną pieczę w sposób zapewniający ich prawidłowy rozwój, podejmuje samodzielnie wszelkie decyzje, chodzi na wywiadówki, do lekarzy, ponosi koszty zakupu lekarstw, zapewnia dzieciom wypoczynek, czy też opiekę w czasie ferii zimowych, wakacji i innych ustawowo wolnych dni uznać należy, że Wnioskodawczyni wykonuje władzę rodzicielską w rozumieniu art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast samo płacenie alimentów – jak podkreśla Wnioskodawczyni we wniosku –sporadyczne kontakty ojca z synem Maciejem – 2 razy w ciągu roku oraz kontakt telefoniczny, z synem Marcelem - z okazji imienin i w okresie od czerwca do grudnia 3-4 razy w miesiącu po 2 godziny nie jest wystarczające dla uznania, że wykonuje on władzę rodzicielską.

Skoro władzę rodzicielską w stosunku do małoletnich synów wykonywała i wykonuje nadal tylko Wnioskodawczyni bez udziału drugiego rodzica, to za rok 2017 przysługuje jej wyłączne prawo (po spełnieniu wszystkich przesłanek wynikających z art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) do dokonania na każdego z nich odliczeń w ramach ulgi prorodzinnej, tj. 100% kwoty ustalonej zgodnie z art. 27f ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast w stosunku do pełnoletniego syna Wnioskodawczyni nie przysługuje wyłączne prawo do skorzystania z ulgi prorodzinnej. Jednym z wymogów warunkujących dokonywanie odliczeń w ramach omawianej ulgi jest utrzymywanie pełnoletniego dziecka w związku z wykonywaniem, nawet przymusowo obowiązku alimentacyjnego.

Wskazać jednak należy, iż w powołanym art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – zdanie drugie – ustawodawca dał rodzicom możliwość wyboru, w jaki sposób dokonają odliczeń kwoty przysługującej im ulgi prorodzinnej. Istotne jest jednak to, aby odliczona kwota przez oboje rodziców nie przekroczyła rocznego limitu ulgi określonego ustawą. W związku z tym możliwe jest skorzystanie z odliczenia od podatku przez jednego z rodziców przy czym konieczne jest w tym zakresie uzyskanie porozumienia pomiędzy osobami uprawnionymi, gdyż to im ustawodawca pozostawił decyzję w tym względzie. W sytuacji natomiast braku takiego porozumienia odliczenie przysługuje w częściach równych.

Ponieważ – jak wskazała Wnioskodawczyni w treści wniosku - nie jest możliwe porozumienie się z ojcem dziecka co do wysokości dokonywanego odliczenia, Wnioskodawczyni będzie przysługiwało odliczenie od podatku w zeznaniu podatkowym za rok 2017 w wysokości połowy kwoty ulgi na pełnoletniego syna.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.


Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.


Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj