Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-1.4011.22.2018.1.IF
z 28 lutego 2018 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 stycznia 2018 r. (data wpływu 19 stycznia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE


W dniu 19 stycznia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.


We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.


Pan Waldemar J. jest polskim rezydentem podatkowym, nieprowadzącym działalności gospodarczej (dalej: Wnioskodawca).


Wnioskodawca jest właścicielem czterech (4) lokali mieszkalnych, tj.

  1. Lokalu mieszkalnego o pow. 58,20 m2, nabytego w drodze darowizny od rodziców Wnioskodawcy w dniu 12 maja 2016 r. aktem notarialny (dalej „Lokal Mieszkalny 1”).
  2. Lokalu mieszkalnego o pow. 84 m2, nabytego w drodze darowizny od rodziców Wnioskodawcy w dniu 12 maja 2016 r. aktem notarialnym (dalej: „Lokal Mieszkalny 2").
  3. Lokalu mieszkalnego o pow. 37,94 m2, nabytego w dniu 3 sierpnia 2017 r. aktem notarialnym (dalej: „Lokal Mieszkalny 3”).
  4. Lokalu mieszkalnego o pow. 38,06 m2, nabytego w dniu 3 sierpnia 2017 r. aktem notarialnym (dalej: „Lokal Mieszkalny 4”).

Lokal Mieszkalny 3 oraz Lokal Mieszkalny 4 zostały przez Wnioskodawcę zakupione z wolnych środków finansowych w celach inwestycyjnych (Wnioskodawca zamierza wynajmować zakupione lokale zaraz po ich wykończeniu - jeszcze w 2018 r.).


Wnioskodawca jest zameldowany i mieszka obecnie w Lokalu Mieszkalnym 2 (otrzymanym w darowiźnie od rodziców) wraz ze swoimi rodzicami. Wnioskodawca w międzyczasie zawarł z rodzicami umowę nieodpłatnego użyczenia tego lokalu mieszkalnego, zważywszy, że Wnioskodawca zamierza się z tego lokalu wymeldować i przeprowadzić do nowego lokalu, który zamierza nabyć w najbliższym czasie (możliwe, że jeszcze w 2018 r ).

Lokal Mieszkalny 1 Wnioskodawca zamierza z kolei w najbliższym czasie sprzedać, a otrzymane środki przeznaczyć na własne cele mieszkaniowe tj. kupić inny (większy) lokal, który zostanie sfinansowany po części środkami ze sprzedaży Lokalu Mieszkalnego 1 oraz kredytem mieszkaniowym (bankowym).

W tak przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca powziął wątpliwość w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia z podatku w zakresie przeznaczenia środków ze sprzedaży Lokalu Mieszkalnego 1 na własne cele mieszkaniowe, z uwagi na fakt, iż jest już właścicielem innych lokali mieszkalnych, dlatego też wnosi o potwierdzenie prawidłowości swojego stanowiska.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.


Czy w sytuacji w której Wnioskodawca sprzeda Lokal Mieszkalny 1 przed upływem 5 lat od otrzymania tego lokalu w drodze darowizny od rodziców - Wnioskodawca będzie mógł przeznaczyć otrzymaną kwotę ze sprzedaży mieszkania na własne cele mieszkaniowe i w ten sposób skorzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego PIT na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131) ustawy o PIT, pomimo, iż jest już właścicielem innych lokali mieszkalnych, pomimo iż lokale te nie służą Wnioskodawcy do zaspokajania własnych potrzeb mieszkaniowych?


Zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji w której Wnioskodawca sprzeda Lokal Mieszkalny 1 i otrzymane środki przeznaczy na własne cele mieszkaniowe tj. na zakup innego lokalu mieszkalnego, który będzie służył Wnioskodawcy wyłącznie do zaspokajania jego indywidualnych potrzeb mieszkaniowych w ciągu 2 lat od końca roku w którym nastąpi odpłatne zbycie - to środki ze zbycia Lokalu Mieszkalnego 1 będą korzystały ze zwolnienia z podatku dochodowego PIT na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131) ustawy o PIT.


Uzasadnienie stanowiska:


Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy o PIT - opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.


Zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o PIT - podlegającym opodatkowaniu źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

  1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
  2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
  3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.


W świetle powyższego przepisu każda czynność prawna, której przedmiotem jest odpłatne zbycie nieruchomości lub ww. praw stanowi źródło przychodów, jeżeli zostanie dokonana w określonym czasie, tj. przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

Wnioskodawca otrzymał od rodziców w dniu 12 maja 2016 r. w darowiźnie Lokal Mieszkalny 1 i Lokal Mieszkalny 2, a oprócz tego, Wnioskodawca jest właścicielem dwóch innych lokali mieszkalnych (Lokal Mieszkalny 3 i Lokal Mieszkalny 4), przy czym Wnioskodawca mieszka w Lokalu Mieszkalnym 2 (wraz ze swoimi rodzicami).


Lokale Mieszkalne 3 i 4 Wnioskodawca zakupił w celach inwestycyjnych - są to małe lokale (37,94 m2 oraz 38,06 m2), które po wykończeniu zostaną przeznaczone na wynajem krótko lub długoterminowy.


W Lokalu Mieszkalnym 2 Wnioskodawca mieszka i jednocześnie zawarł z rodzicami umowę nieodpłatnego użyczenia, bowiem zamierza się z tego lokalu w niedługim czasie wyprowadzić (jak kupi nowy lokal). Dlatego też, Wnioskodawca zamierza Lokal Mieszkalny 1 w niedługim czasie sprzedać i z otrzymanych środków zakupić inny (większy) lokal mieszkalny, który już będzie służył Wnioskodawcy wyłącznie do zaspokajania jego celów mieszkaniowych. Po zakupie tego nowego / większego lokalu - Wnioskodawca zamierza zamieszkać w nim na stałe.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że jeżeli od końca roku, w którym miała miejsce darowizna Lokalu Mieszkalnego 1, tj. 2016 r. do momentu sprzedaży nie upłynie 5 lat, to uzyskany przez Wnioskodawcę przychód stanowił będzie źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i podlegał będzie opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 30e ww. ustawy.


I tak w myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.


Stosownie do art. 30e ust. 2 ustawy o PIT - podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przy czym, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8), jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością np. koszty ogłoszeń w prasie, koszty biura pośrednictwa obrotu nieruchomościami). Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym odpłatnym zbyciem musi istnieć zatem związek przyczynowo-skutkowy.

Tak obliczony przychód można pomniejszyć o koszty uzyskania przychodów. Ustalenie kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw odbywa się zgodnie z art. 22 ust. 6c lub 6d ustawy o PIT w zależności od tego, czy zbywaną nieruchomość lub prawo nabyto odpłatnie, czy nieodpłatnie.

W rozpatrywanym przypadku zastosowanie znajdzie art. 22 ust. 6d ww. ustawy, gdyż omawiany lokal Wnioskodawca nabył nieodpłatnie (w drodze darowizny). Zgodnie z tym przepisem - za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.


Ponadto zgodnie z art. 22 ust. 6e ustawy o PIT - wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.


W myśl art. 30e ust. 4 ustawy o PIT - po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1 a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

  • dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o PIT, lub
  • dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131) ustawy o PIT.


Należny podatek wynikający z tego zeznania jest płatny w terminie do 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym (art. 45 ust. 4 pkt 4 w związku z art. 45 ust. 1a ustawy o PIT).


Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł - stosownie do art. 30e ust. 5 ustawy o PIT.


Natomiast w przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131) podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3) i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie (art. 30e ust. 7 ww. ustawy).

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 131) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że - wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Należy wyjaśnić, że powyższe zwolnienie obejmować będzie taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia.


Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1 i 2 ustawy o PIT - za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się:

  • wydatki poniesione na:
    1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
    2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
    3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
    4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
    5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego
    - położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej,
  • wydatki poniesione na:
    1. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na cele określone w pkt 1,
    2. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na spłatę kredytu (pożyczki), o którym mowa w lit. a),
    3. spłatę każdego kolejnego kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w lit. a) lub b
    - w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30.

Dodatkowo ustawodawca w art. 21 ust. 29 ustawy o PIT wskazuje, że w przypadku gdy kredyt (pożyczka), o którym mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c), stanowi część kredytu (pożyczki) przeznaczonego na spłatę również innych niż wymienione w tych przepisach zobowiązań kredytowych (pożyczkowych) podatnika, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki przypadające na spłatę kredytu (pożyczki) określonego w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c) oraz zapłacone odsetki od tej części kredytu (pożyczki), która proporcjonalnie przypada na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c).

Należy również wskazać, że przepis ust. 1 pkt 131 nie ma zastosowania do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, które podatnik uwzględnił korzystając z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, którymi sfinansowane zostały wydatki określone w ust. 25 pkt 1, uwzględnione przez podatnika korzystającego z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym (art. 21 ust. 30 ww. ustawy). Innymi słowy, przepis ten zapobiega kumulowaniu ulg i podwójnemu odliczeniu tych samych kwot.

W tym miejscu należy wyjaśnić, że z wykładni językowej przytoczonych przepisów, a w szczególności z zawartego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o PIT sformułowania: „(...) wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości (...), jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe (...)" wynika, że podstawową okolicznością decydującą o stosowaniu powyższego zwolnienia jest przeznaczenie w określonym czasie przychodów uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych na własne cele mieszkaniowe.

Innymi słowy ważny jest moment uzyskania przychodu i poniesienia wydatku. Termin do wydatkowania środków rozpoczyna się bowiem począwszy od dnia sprzedaży a kończy z upływem dwóch lat liczonych od końca roku, w którym miała miejsce sprzedaż nieruchomości lub praw. Środki przeznaczone na ww. cele mieszkaniowe muszą bezwzględnie pochodzić ze sprzedaży nieruchomości lub praw.

Ze zwolnienia tego wypływa daleko idąca konsekwencja zawarta w stwierdzeniu „własne cele mieszkaniowe’’. Poprzedzenie wyrażenia „cele mieszkaniowe" przymiotnikiem „własne" świadczy o tym, że ustawodawca przewidując podstawę do zastosowania ww. zwolnienia i dopisując ten przymiotnik podkreślił, że celem nadrzędnym jest zwolnienie tylko takiego przychodu, który wydatkowany zostanie na zaspokojenie „własnych celów mieszkaniowych" rozumianych jako potrzeba zapewnienia sobie dachu nad głową.

Tak więc uregulowane w art. 21 ust. 1 pkt 131) ustawy zwolnienie od podatku dochodowego w zamierzeniach ustawodawcy realizować ma cel, jakim jest zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych podatnika, a nie lokata kapitału lub zdobywanie źródła zarobkowania bądź zapewnienie dachu nad głową innym osobom niż podatnik.

Wyraz „mieszkaniowe” w wyrażeniu „własne cele mieszkaniowe" należy odnosić podmiotowo do zamiaru zamieszkiwania związanego z różnymi sposobami wydatkowania przychodu, a nie do wydatkowania przychodu w znaczeniu jedynie przedmiotowym. Zamiarem ustawodawcy tworzącego zwolnienie przedmiotowe w art. 21 ust. 1 pkt 131) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych było zachęcanie podatników do nabywania w miejsce zbywanych praw majątkowych czy nieruchomości, innych nieruchomości lub praw przeznaczonych do zaspokajania ich indywidualnych potrzeb mieszkaniowych. U podstaw omawianego zwolnienia legło założenie, że nie powinny być opodatkowane środki wydane na realizację własnego celu mieszkaniowego. Powyższe wnioski wynikają wprost z brzmienia przepisu normującego powyższe zwolnienie.


W opisanym w niniejszym wniosku stanie faktycznym Wnioskodawca wskazał, że zamierza dokonać sprzedaży Lokalu Mieszkalnego 1 otrzymanego w darowiźnie w dniu 12 maja 2016 r.


Przychód ze sprzedaży zamierza przeznaczyć na zakup innego (większego) lokalu mieszkaniowego, którego nabycie będzie finansowane w całości ze środków ze sprzedaży Lokalu Mieszkalnego 1 oraz sfinansowane zostanie po części kredytem mieszkaniowym (bankowym).

W świetle powyższego, w ocenie Wnioskodawcy, w sytuacji w której przychód uzyskany ze sprzedaży Lokalu Mieszkalnego 1 zostanie wydatkowany na zakup innego lokalu mieszkalnego w którym Wnioskodawca będzie faktycznie realizował własne cele mieszkaniowe - to przychód ten może w całości korzystać ze zwolnienia na zasadach określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 17 maja 2017 r. (II FSK 1053/15), Sąd oddalając skargę kasacyjną organu podatkowego wyjaśnił, że: „Ustawodawca w odniesieniu do omawianego zwolnienia posługuje się zwrotem niedookreślonym "własnych celów mieszkaniowych". W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego zwrotu tego nie można jednak zawężać. Ustawodawca w żaden sposób nie limituje bowiem lokali, które podatnik może nabyć. To zaś, czy podatnik w drodze nabytych lokali realizuje własne cele mieszkaniowe, bądź jego działania wypełniają znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, wymaga indywidualnej oceny w konkretnym stanie faktycznym. ”

Dlatego też, w ocenie Wnioskodawcy, sam fakt posiadania przez podatnika innych nieruchomości nie wyklucza możliwości skorzystania ze zwolnienia z art. 21 ust.1 pkt 131 ustawy o PIT przy spełnieniu przesłanek określonych w przepisach. Watro jednak zaznaczyć, iż to w gestii podatnika leży udowodnienie, że zakupione mieszkania są niezbędne dla zaspokojenia jego potrzeb mieszkaniowych.

Tym samym, biorąc pod uwagę, że Wnioskodawca jest obecnie właścicielem 4 lokali mieszkalnych i zamierza sprzedać jedno z tych mieszkań, aby kupić inne (większe) mieszkanie w celu zaspokajania własnych potrzeb mieszkaniowych (zamierza zamieszkać w tym nowym lokalu na stałe) -Wnioskodawcy będzie przysługiwało zwolnienie o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131) ustawy o PIT, o ile będzie w stanie jednoznacznie wykazać, że to nowo zakupione mieszkanie ze środków pochodzących ze zbycia Lokalu Mieszkalnego 1 - służy zaspokajaniu własnych celów mieszkaniowych przez Wnioskodawcę.

Podsumowując, stwierdzić należy, że przychód uzyskany ze sprzedaży Lokalu Mieszkalnego 1 (jeżeli zbycie nastąpi przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie), pomniejszony o koszty uzyskania przychodu - zgodnie z art. 22 ust. 6d ustawy - podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym na podstawie art. 30e ustawy o PIT.

Jednakże, przeznaczenie przychodu uzyskanego ze sprzedaży Lokalu Mieszkalnego 1 w całości (w okresie 2 lat licząc od końca roku, w którym nastąpi sprzedaż) na zakup innego (większego) lokalu mieszkalnego, w którym Wnioskodawca zamierza zamieszkać, spowoduje, że dochód będzie zwolniony z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.


Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.


Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.


Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawców wyroków sądów oraz interpretacji organów podatkowych wskazać należy, że rozstrzygnięcia w nich zawarte dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, w określonym stanie faktycznym i tylko w tych sprawach są one wiążące. Natomiast organy podatkowe, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, iż nie stanowią materialnego prawa podatkowego i nie mają mocy powszechnie obowiązującej.


Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoja aktualność.


Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj