Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-1.4012.897.2017.2.RH
z 5 marca 2018 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy – przedstawione we wniosku z dnia 18 grudnia 2017 r. (data wpływu 27 grudnia 2017 r.), uzupełnionym w dniu 27 lutego 2018 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla świadczonych usług związanych z przyjmowaniem i magazynowaniem pozostałych odpadów innych niż niebezpieczne nadające się do recyklingu, recyklingu odpadów oraz sprzedaży materiałów z odzysku jako paliwa alternatywnego dla cementowni – jest prawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 27 grudnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu, uzupełniony w dniu 27 lutego 2018 r. , ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla świadczonych usług związanych z przyjmowaniem i magazynowaniem pozostałych odpadów innych niż niebezpieczne nadające się do recyklingu, recyklingu odpadów oraz sprzedaży materiałów z odzysku jako paliwa alternatywnego dla cementowni.


We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.


Realizowana usługa odzysku lub kombinacji odzysku i unieszkodliwiania metodą R-12 polega na przyjęciu od mniejszych i większych podmiotów gospodarczych lub osób fizycznych odpłatnie odpadów przemysłowych należących do grupy odpadów innych niż niebezpieczne, głównie odpadów tworzyw sztucznych pochodzących produkcji przemysłowej bądź segregacji odpadów. Pozyskane odpady zostają czasowo magazynowane, a następnie poddane procesowi odzysku (odpady zostają przesiane w przesiewaczu na odpowiednie frakcje a następnie rozdrobnione w młynie). Tak otrzymany materiał w postaci paliwa alternatywnego zostaje przekazany do magazynu, a następnie do sprzedaży. Przedstawiona powyżej usługa ma charakter jednoetapowy - klasyfikacja wg PKWiU 38.21.10.0 - usługi związane z obróbką odpadów innych niż niebezpieczne w celu ich ostatecznego usunięcia stawka 8%.


Zakłada się również, że przedstawiona usługa może przebiegać w 3 oddzielnych etapach ze względu na indywidualne potrzeby klientów np:


  1. Przyjmowanie i magazynowanie odpadów przemysłowych głównie tworzyw sztucznych - odpłatnie - klasyfikacja wg PKWiU 38.11.19.0 - usługi związane ze zbieraniem pozostałych odpadów innych niż niebezpieczne nadających się do recyklingu stawka 8%
  2. Odzysk odpadów - przesianie i zmielenie odpadów w młynie, uzyskanie paliwa alternatywnego - 38.21.10.0 - usługi związane z obróbką odpadów innych niż niebezpieczne w celu ich ostatecznego usunięcia stawka 8%.
  3. Sprzedaż materiałów z odzysku jako paliwa alternatywnego dla cementowni - 46.77.10.0 - sprzedaż hurtowa odpadów i złomu - stawka 23%.


W przesłanym w dniu 27 lutego 2018 r. uzupełnieniu przedmiotowego wniosku wskazano, że jednoetapowa usługa recyklingu jest świadczona na rzecz tego samego klienta, który przekazuje odpady do przetworzenia, a następnie odbiera finalny produkt w postaci paliwa alternatywnego. Spółka wyświadcza usługę na jego rzecz (odpłatnie). Zakupu finalnego produktu nie dokonują inne podmioty.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.


Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie lub skorygowanie stosowania stawki VAT oraz wydanie interpretacji indywidualnej całościowej dla przedstawionej powyżej usługi odzysku odpadów innych niż niebezpieczne oraz interpretacji indywidualnej do każdego z 3 oddzielnych etapów ww. usługi?


Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawiona powyżej usługa odzysku odpadów przebiegająca jednoetapowo zostanie zakwalifikowana przez Spółkę w oparciu o PKWiU do grupowania 38.21.10.0 – „usługi związane z obróbką odpadów innych niż niebezpieczne w celu ich ostatecznego usunięcia” stawka 8%. Natomiast ta sama usługa odzysku odpadów przebiegająca w 3 oddzielnych etapach powinna być zdaniem Spółki zakwalifikowana:


  1. Przyjmowanie i magazynowanie odpadów – Wnioskodawca odpłatnie kwalifikuje w oparciu o PKWiU do grupowania 38.11.19.0 - „usługi związane ze zbieraniem pozostałych odpadów innych niż niebezpieczne nadające się do recyklingu”- stawka 8%
  2. Recykling odpadów - przesianie i zmielenie odpadów w młynie, uzyskanie paliwa alternatywnego - 38.21.10.0 – „usługi związane z obróbką odpadów innych niż niebezpieczne w celu ich ostatecznego usunięcia stawka 8%.
  3. Sprzedaż materiałów z odzysku jako paliwa alternatywnego dla cementowni, kwalifikujemy w oparciu o PKWiU do grupowania 46.77.10.0 – „sprzedaż hurtowa odpadów i złomu” - stawka 23%.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego należy uznać za prawidłowe.


Na wstępie należy zauważyć, że przy określaniu prawidłowej stawki podatku od towarów i usług dla danej czynności, której miejsce świadczenia lub dostawy znajduje się na terytorium kraju, istotne jest prawidłowe jej zaklasyfikowanie wg symbolu PKWiU. Tym samym wydając przedmiotową interpretację organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy, tj. na podanych przez Wnioskodawcę klasyfikacji.

Zauważyć należy, że zgodnie z poz. 7.3 Zasad Metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zawartych w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października

2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) - dalej: „PKWiU”, zaliczanie danego produktu do odpowiedniego grupowania jest obowiązkiem producenta (względnie usługodawcy). Wynika to z faktu, że właśnie producent (usługodawca) posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania, konstrukcji i przeznaczenia wyrobu lub charakteru usługi.

Należy jednak podkreślić, że dokonana przez producenta (usługodawcę) klasyfikacja nie może naruszać zasad budowy i logiki struktury PKWiU. W razie trudności przy zaliczaniu wyrobu (towaru) lub usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU można wystąpić w tej sprawie do organów statystycznych. Procedury udzielania informacji w sprawie standardów klasyfikacyjnych (w tym Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług) określa Komunikat Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych.

Tut. organ nie jest uprawniony do przyporządkowywania formalnego towarów i usług do określonego grupowania klasyfikacyjnego. Podkreślić należy, że kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Tak więc niniejszą interpretację wydano w oparciu o grupowania PKWiU wskazane przez Wnioskodawcę we wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów opisanego stanu faktycznego (w szczególności w przypadku błędnej klasyfikacji PKWiU wymienionych we wniosku czynności) lub zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Jak stanowi przepis art. 5a ww. ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy o podatku od towarów i usług w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.).


Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca będzie wykonywać:


  • Usługę recyklingu przebiegającą jednoetapowo polegającą na przyjęciu odpłatnie odpadów przemysłowych należących do grupy odpadów innych niż niebezpieczne, głównie odpadów tworzyw sztucznych pochodzących z produkcji przemysłowej bądź segregacji odpadów, które zostają czasowo magazynowane, a następnie poddane procesowi odzysku (odpady zostają przesiane w przesiewaczu na odpowiednie frakcje a następnie rozdrobnione w młynie). Tak otrzymany materiał w postaci paliwa alternatywnego zostaje przekazany do magazynu, a następnie wydany kontrahentowi, który przekazał odpady do recyklingu i odbiera finalny produkt w postaci paliwa alternatywnego . Wnioskodawca zaklasyfikował powyższą usługę do PKWiU 38.11.19.0 – usługi związane z obróbką odpadów innych niż niebezpieczne w celu ich ostatecznego usunięcia.


Wnioskodawca zakłada również, że przedstawiona usługa może przebiegać w 3 oddzielnych etapach ze względu na indywidualne potrzeby klientów np:


  • Przyjmowanie i magazynowanie odpadów przemysłowych głównie tworzyw sztucznych - odpłatnie - klasyfikacja wg PKWiU 38.11.19.0 – „usługi związane ze zbieraniem pozostałych odpadów innych niż niebezpieczne nadających się do recyklingu”,
  • Odzysk odpadów - przesianie i zmielenie odpadów w młynie, uzyskanie paliwa alternatywnego – PKWiU 38.21.10.0 – „usługi związane z obróbką odpadów innych niż niebezpieczne w celu ich ostatecznego usunięcia”,
  • Sprzedaż materiałów z odzysku jako paliwa alternatywnego dla cementowni – PKWiU 46.77.10.0 – „sprzedaż hurtowa odpadów i złomu”.


Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast w świetle art. 146a pkt 1 ustawy, z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Natomiast dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku – stosownie do art. 41 ust. 2 ustawy – wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.


Zgodnie z art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f:


  1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,
  2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.


Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku, bądź zwolnienie od podatku.

W tym miejscu należy zauważyć, że w załączniku nr 3 do ustawy, stanowiącym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, pod pozycją 143 wskazano na „usługi związane ze zbieraniem odpadów innych niż niebezpieczne nadających się do recyklingu” (symbol PKWiU 38.11.1), zaś pod pozycją 148 ww. załącznika wskazano na „usługi związane z obróbką odpadów innych niż niebezpieczne w celu ich ostatecznego usunięcia” (symbol PKWiU 38.21.10.0). Natomiast sprzedaż materiałów z odzysku jako paliwa alternatywnego dla cementowni o symbolu PKWiU 46.77.10.0 – „sprzedaż hurtowa odpadów i złomu” nie została wymieniona w załącznikach określających preferencyjne stawki podatku od towarów i usług.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą rozstrzygnięcia kwestii prawidłowości zastosowania stawki podatku dla świadczonej usługi recyklingu jednoetapowo oraz w przypadku odrębnego potraktowania każdego z 3 etapów świadczonej usługi.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy oraz przedstawiony opis sprawy stwierdzić należy, że skoro Wnioskodawca, świadczy jednoetapowo odpłatną usługę recyklingu polegającą na przyjęciu od kontrahenta odpadów do recyklingu, poddaniu procesowi odzysku i następnie wydaniu finalnego produktu w postaci paliwa alternatywnego na jego rzecz, a usługa ta jest sklasyfikowana w grupowaniu PKWiU 38.11.19.0 – „usługi związane z obróbką materiałów innych niż niebezpieczne w celu ich ostatecznego usunięcia” to – w tak przedstawionym stanie faktycznym – stawka podatku dla tej usługi wynosi 8%, zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z poz. 143 załącznika nr 3.

Natomiast w przypadku świadczenia przedmiotowej usługi oddzielnie (w 3 odrębnych etapach), stawka podatku dla usługi odpłatnego przyjmowania i magazynowania odpadów przemysłowych głównie tworzyw sztucznych, sklasyfikowanej w grupowaniu PKWiU 38.11.19.0 - „usługi związane ze zbieraniem pozostałych odpadów innych niż niebezpieczne nadających się do recyklingu” oraz usługi odzysku odpadów – przesiania i zmielenia odpadów w młynie, uzyskania paliwa alternatywnego, sklasyfikowanej w grupowaniu PKWiU 38.21.10.0 – „usługi związane z obróbką odpadów innych niż niebezpieczne w celu ich ostatecznego usunięcia” wynosi 8%, zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z poz. 143 i 148 załącznika nr 3 do ustawy.

W przypadku zaś sprzedaży materiałów z odzysku jako paliwa alternatywnego dla cementowni, sklasyfikowanej w grupowaniu PKWiU 46.77.10.0 – „sprzedaż hurtowa odpadów i złomu”, która nie została wymieniona w załącznikach określających preferencyjne stawki podatku od towarów i usług stawka wynosi 23%.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.


Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:


  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.


Interpretacja dotyczy przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.


Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.


Końcowo należy jeszcze raz podkreślić, że tut. organ nie jest uprawniony do przyporządkowywania formalnego towarów i usług do określonego grupowania klasyfikacyjnego. Podkreślić należy, że kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Tak więc niniejszą interpretację wydano w oparciu o grupowania PKWiU wskazane przez Wnioskodawcę we wniosku.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.


Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj