Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT3.4011.27.2018.1.DB
z 6 marca 2018 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 stycznia 2018 r. (data wpływu 12 stycznia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości - jest nieprawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 12 stycznia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.


We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:


Wnioskodawca jest właścicielem (w ramach współwłasności małżeńskiej) prywatnej nieruchomości, składającej się z nieruchomości gruntowej o obszarze 1,4179 ha - nr działki … położonej w O. i zlokalizowanego na niej budynku handlowo-usługowego o powierzchni użytkowej 290,71 m2. Dla powyższej nieruchomości prowadzona jest przez Sąd Rejonowy w G. księga wieczysta. Decyzją z dnia 30 września 2005 roku Powiatowy Inspektorat Nadzoru Budowlanego udzielił Wnioskodawcy pozwolenia na użytkowanie powyższego pawilonu handlowo-usługowego z częścią socjalną.

Od dnia 12 listopada 1991 roku Wnioskodawca prowadzi zarejestrowaną działalność gospodarczą w zakresie fryzjerstwa i pozostałych zabiegów kosmetycznych oraz sprzedaży detalicznej prowadzonej w niewyspecjalizowanych sklepach. Przy wykonywaniu powyższej działalności gospodarczej wykorzystywany jest prywatny budynek handlowo-usługowy w O. Dodatkowo w okresie od października 2008 roku do października 2015 roku część powyższej nieruchomości o powierzchni 77 m2 była przedmiotem prywatnego najmu.

Budynek handlowo-usługowy zlokalizowany na prywatnej działce … położonej w O. został przez Wnioskodawcę wybudowany prywatnie na podstawie wydanego przez Starostę G. w dniu 15 listopada 2004 roku pozwolenia na budowę. Nakłady poniesione przez Wnioskodawcę na budowę budynku nie były rozliczane w kosztach uzyskania przychodów w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Budowa była prowadzona systemem gospodarczym. Ponieważ budowa nie była prowadzona w następstwie działalności gospodarczej, po jej zakończeniu budynek jako własność prywatna nigdy nie był wprowadzony do ewidencji środków trwałych.

Z uwagi na wiek i status emeryta w roku 2018 Wnioskodawca wraz z żoną zamierzają sprzedać powyższą nieruchomość.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.


Czy sprzedaż powyższej (opisanej we wniosku) nieruchomości będzie zakwalifikowana do źródeł przychodów określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ?


Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2, nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości – jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przez upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Nieruchomość o której mowa we wniosku stanowi prywatny majątek Wnioskodawcy i jego żony. Co prawda był wykorzystywany na potrzeby prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, jednakże nigdy nie został uznany za majątek firmowy i nie został wprowadzony do ewidencji środków trwałych. Skoro powyższa nieruchomość jest majątkiem prywatnym Wnioskodawcy i jego małżonki jako osób fizycznych, jej sprzedaż winna być opodatkowana jako sprzedaż majątku prywatnego.

Wnioskodawca stwierdza, że sprzedaż wymienionej nieruchomości nie skutkuje obowiązkiem uiszczenia podatku od dochodu, ponieważ będzie dokonywana po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło wybudowanie.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.


Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 200 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 10 ww. ustawy zawiera katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Wyliczenie tytułów powstawania źródeł przychodów ma na celu ich pogrupowanie według odpowiedniego charakteru, co w konsekwencji prowadzi do odmiennego traktowania tychże źródeł.


Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 i 8 ww. ustawy odrębnymi źródłami przychodów są:


  • pozarolnicza działalność gospodarcza (art. 10 ust. 1 pkt 3)
  • odpłatne zbycie z zastrzeżeniem ust. 2:


    1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
    2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
    3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
    4. innych rzeczy,


- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany (art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy).


Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że - dokonane poza działalnością gospodarczą - odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie skutkuje powstaniem przychodu. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie lub wybudowanie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

W myśl art. 10 ust. 2 pkt 3 powołanej ustawy, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a pomiędzy pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

W myśl art. 10 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.


Stosownie do art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:


  1. środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
  2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z a rt. 22g nie przekracza 1.500 zł,
  3. składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
  4. składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych
  • wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.


Zgodnie z art. 14 ust. 2c ww. ustawy do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z powyższym należy stwierdzić, że art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy nie reguluje kwestii kwalifikowania składnika majątku do kategorii środków trwałych, ani obowiązku ujmowania go w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, ani też dokonywania odpisów amortyzacyjnych. Reguluje on wyłącznie kwestię skutków podatkowych zbycia wskazanych w nim składników majątku, podlegających ujęciu w ewidencji środków trwałych. O tym jaki składnik majątku może stanowić środek trwały decydują regulacje zawarte w art. 22a i 22c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przy czym nie wszystkie wymienione w nich rodzaje składników majątku mogą podlegać amortyzacji podatkowej.


W myśl art. 22a ust. 1 ww. ustawy amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:


  1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
  2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
  3. inne przedmioty
  • o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.


Zgodnie z art. 22a ust. 2 ww. ustawy amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 22c, niezależnie od przewidywanego okresu używania:



Stosownie do art. 22c ww. ustawy amortyzacji nie podlegają:


  1. grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów,
  2. budynki mieszkalne wraz ze znajdującymi się w nich dźwigami lub lokale mieszkalne, służące prowadzonej działalności gospodarczej lub wydzierżawiane albo wynajmowane na podstawie umowy, jeżeli podatnik nie podejmie decyzji o ich amortyzowaniu,
  3. dzieła sztuki i eksponaty muzealne,
  4. wartość firmy, jeżeli wartość ta powstała w inny sposób niż określony w art. 22b ust. 2 pkt 1,
  5. składniki majątku, które nie są używane na skutek zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej albo zaprzestania działalności, w której te składniki były używane; w tym przypadku składniki te nie podlegają amortyzacji od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zawieszono albo zaprzestano tę działalność
  • zwane odpowiednio środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi.


Zgodnie natomiast z art. 22d ust. 2 ww. ustawy składniki majątku, o których mowa w art. 22a-22c, z wyłączeniem składników wymienionych w ust. 1, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 22n, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 4.

W związku z powyższym, przychodem z działalności gospodarczej objętym regulacją art. 14 ust. 2 pkt 1 będzie przychód z opłatnego zbycia składników majątku, które spełniają definicję środka trwałego, podlegającego ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, niezależnie od tego, czy podatnik faktycznie ujął te składniki w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, jak również od tego, czy zaliczał do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne dokonywane od ich wartości początkowej.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest właścicielem (w ramach współwłasności małżeńskiej) prywatnej nieruchomości, składającej się z nieruchomości gruntowej o obszarze 1,4179 ha - nr działki … położonej w O. i zlokalizowanego na niej budynku handlowo-usługowego o powierzchni użytkowej 290,71 m2. Dla powyższej nieruchomości prowadzona jest przez Sąd Rejonowy w G. księga wieczysta. Decyzją z dnia 30 września 2005 roku Powiatowy Inspektorat Nadzoru Budowlanego udzielił Wnioskodawcy pozwolenia na użytkowanie powyższego pawilonu handlowo-usługowego z częścią socjalną.

Od dnia 12 listopada 1991 roku Wnioskodawca prowadzi zarejestrowaną działalność gospodarczą w zakresie fryzjerstwa i pozostałych zabiegów kosmetycznych oraz sprzedaży detalicznej prowadzonej w niewyspecjalizowanych sklepach. Przy wykonywaniu powyższej działalności gospodarczej wykorzystywany jest powyższy budynek handlowo-usługowy w O. Dodatkowo w okresie od października 2008 roku do października 2015 roku, część powyższej nieruchomości o powierzchni 77 m2 była przedmiotem prywatnego najmu.

Budynek handlowo-usługowy zlokalizowany na prywatnej działce … położonej w O. został przez Wnioskodawcę wybudowany prywatnie na podstawie wydanego przez Starostę G. w dniu 15 listopada 2004 roku pozwolenia na budowę. Nakłady poniesione przez Wnioskodawcę na budowę budynku nie były rozliczane w kosztach uzyskania przychodów w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Budowa była prowadzona systemem gospodarczym. Ponieważ budowa nie była prowadzona w następstwie działalności gospodarczej, po jej zakończeniu budynek jako własność prywatna nigdy nie był wprowadzony do ewidencji środków trwałych.

Z uwagi na wiek i status emeryta w roku 2018 Wnioskodawca wraz z żoną zamierzają sprzedać powyższą nieruchomość.

Biorąc pod uwagę przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz przytoczone przepisy prawne należy stwierdzić, że sprzedając budynek handlowo-usługowy wraz z gruntem na którym został wybudowany, w części w której jest wykorzystywany na potrzeby działalności gospodarczej, Wnioskodawca osiągnie przychód z działalności gospodarczej o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis ten dotyczy również sytuacji, gdy nieruchomość (jej część) została wycofana z działalności gospodarczej, jeżeli między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym nieruchomość została wycofana z działalności i dniem jej odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat. Nie ma tutaj znaczenia data nabycia nieruchomości, jak również to czy została wprowadzona, czy też nie do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. O kwalifikacji przychodu z planowanego zbycia do źródła przychodu jakim jest działalność gospodarcza decyduje fakt, że budynek niemieszkalny spełnia ustawowe kryteria uznania za środek trwały i jako taki podlega ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Jedynie sprzedaż tej części gruntu lub budynku, która nigdy nie była w działalności gospodarczej wykorzystywana lub też była wykorzystywana w działalności gospodarczej, ale została z niej wycofana, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym nieruchomość została wycofana z działalności i dniem jej odpłatnego zbycia, upłynęło 6 lat, nie zostanie objęta normą art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Do odpłatnego zbycia tej części nieruchomości zastosowanie znajdzie wówczas art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ww. ustawy.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.


Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:


  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.


Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.


Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj