Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-1.4012.831.2017.2.RSZ
z 23 marca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 20 grudnia 2017 r. (data wpływu do tut. organu za pośrednictwem platformy ePUAP 20 grudnia 2017 r.), uzupełnionym pismem z 22 lutego 2018 r. (data wpływu 26 lutego 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT usług wydawania posiłków na rzecz Uczniów oraz Nauczycieli, za które pobierane są opłaty w sytuacji gdy Powiat poprzez Szkołę dokonuje zakupu posiłków w gotowej postaci od firmy zewnętrznej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 grudnia 2017 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT usług wydawania posiłków na rzecz Uczniów oraz Nauczycieli, za które pobierane są opłaty, w sytuacji gdy Powiat poprzez Szkołę dokonuje zakupu posiłków w gotowej postaci od firmy zewnętrznej. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 22 lutego 2018 r. (data wpływu 26 lutego 2018 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 16 lutego 2018 r. znak:...

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Powiat [dalej: Powiat lub Wnioskodawca] jest jednostką samorządu terytorialnego, funkcjonującą na zasadach określonych w ustawie z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1868) [dalej: Ustawa o samorządzie powiatowym]. Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług [dalej: VAT].

W związku z wejściem w życie ustawy z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (Dz.U. z 2016 r. poz. 1454), Powiat 1 stycznia 2017 r. podjął wspólne rozliczanie VAT wraz ze wszystkimi swoimi jednostkami organizacyjnymi, o których mowa w art. 2 pkt 1 powyższej ustawy [dalej: Jednostki organizacyjne]. Jednostki organizacyjne nie są odrębnymi od Powiatu podatnikami VAT i nie rozliczają VAT oddzielnie od Wnioskodawcy, gdyż podatnikiem VAT jest wyłącznie Powiat.

W strukturze organizacyjnej Powiatu funkcjonuje m.in. wyodrębniona jednostka w formie jednostki budżetowej, tj. Zespół Szkół Specjalnych [dalej: Szkoła], w skład którego wchodzi m.in.: (i) Publiczna Szkoła Podstawowa Specjalna, (ii) Publiczne Gimnazjum Specjalne oraz (iii) Szkoła Specjalna Przysposabiająca do Pracy. Szkoła realizuje cele i zadania edukacyjne, wychowawcze i opiekuńcze określone w ustawie z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 2198 ze zm.) [dalej: Ustawa o systemie oświaty]. Do szkół wchodzących w skład Szkoły uczęszczają uczniowie niepełnosprawni [dalej: Uczniowie].

Powiat poprzez Szkołę dokonuje zakupu posiłków w gotowej postaci od firmy zewnętrznej, która to firma wygrała przetarg na dostarczanie posiłków do Szkoły [dalej: Firma]. W tym względzie pracownicy Szkoły porcjują posiłki dostarczone przez Firmę, nakładają je na talerze i tak przygotowane posiłki [dalej: Posiłki] wydają Uczniom i pracownikom pedagogicznym pracującym w Szkole [dalej: Nauczyciele]. Posiłki są spożywane w pomieszczeniach Szkoły. Szkoła nie posiada kuchni, w której mogłyby być gotowane posiłki dla Uczniów i Nauczycieli. Zapewnienie Posiłków przez Powiat poprzez Szkołę a spożywanych przez Uczniów i Nauczycieli następuje za odpłatnością. Co do zasady, odpłatność za Posiłki wnoszona jest odpowiednio przez rodziców lub opiekunów prawnych Uczniów oraz przez Nauczycieli. Wysokość odpłatności za Posiłek jest taka sama dla Uczniów i Nauczycieli. Ponadto, suma odpłatności za Posiłki należna Powiatowi od rodziców lub opiekunów prawnych Uczniów i od Nauczycieli pokrywa w danym miesiącu (1:1) kwotę należną Firmie z tytułu dostawy Posiłków.

Ponadto, w ww. piśmie z 22 lutego 2018 r. Wnioskodawca w odpowiedzi na Wezwanie:

Na pytanie 1 - „Czy Jednostki, o których mowa we wniosku, posiadają status jednostki objętej systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz.U. z 2017 r., poz. 2198, z późn. zm.)?”

wyjaśnił:

W ocenie Powiatu jednostki, o których mowa we wniosku, tj. Zespół Szkół Specjalnych i wchodzące w jego skład m.in. Publiczna Szkoła Podstawowa Specjalna, Publiczne Gimnazjum Specjalne oraz Szkoła Specjalna Przysposabiająca do Pracy posiadają status jednostki objętej systemem oświaty w rozumieniu ustawy z 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz.U. z 2017 r., poz. 2198 ze zm.) oraz ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe (Dz.U. z 2017 r., poz. 59 ze zm.) [dalej: Ustawa prawo oświatowe].

Na pytanie 2 - „Czy Posiłki dla Uczniów oraz Nauczycieli nabywane od Firmy zewnętrznej są/będą ściśle związane z działalnością placówek edukacyjnych, w tym wyodrębnionej jednostki w formie jednostki budżetowej, tj. Zespołu Szkól Specjalnych, w skład którego wchodzą m.in.: (i) Publiczna Szkoła Podstawowa Specjalna, (ii) Publiczne Gimnazjum Specjalne oraz (iii) Szkoła Specjalna Przysposabiająca do Pracy?”

wyjaśnił: 

Zdaniem Powiatu, Posiłki dla Uczniów oraz Nauczycieli nabywane od Firmy są/będą ściśle związane z działalnością placówek edukacyjnych, w tym wyodrębnionej jednostki w formie jednostki budżetowej, tj. Szkoły, jak i wchodzących w jej skład: (i) Publicznej Szkoły Podstawowej Specjalna, (ii) Publicznego Gimnazjum Specjalne oraz (iii) Szkoły Specjalnej Przysposabiającej do Pracy.

Na pytanie 3 - „Czy zapewnienie Posiłków dla Uczniów oraz Nauczycieli, o którym mowa w pytaniu, jest ściśle związane z usługami edukacyjnymi, rolą opiekuńczą i wychowawczą szkoły? Czy czynności te są niezbędne do wykonania usługi podstawowej? Na podstawie jakich konkretnie przepisów prawa?”

wyjaśnił:

Jak Powiat wskazywał we wniosku, zapewnienie Posiłków dla Uczniów oraz Nauczycieli jest ściśle związane z usługami edukacyjnymi oraz rolą opiekuńczą i wychowawczą Szkoły. Celem zapewnienia Uczniom i Nauczycielom Posiłków przez Wnioskodawcę poprzez Szkołę jest bowiem wypełnienie obowiązków socjalno-bytowych poprzez zapewnienie wyżywienia, związanych z realizacją przez Szkołę zadań ustawowych w zakresie kształcenia, wychowania

i opieki, w tym kształcenia specjalnego i profilaktyki społecznej.

W ocenie Powiatu, w oparciu o art. 106 Ustawy prawo oświatowe zapewnienie Posiłków dla Uczniów oraz Nauczycieli jest niezbędne do wykonania usługi podstawowej, tj. prawidłowej realizacji zadań w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą.

Na pytanie 4 - Jaki jest/będzie symbol PKWiU, wg rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) z dnia 29 października 2008 r. (Dz.U. Nr 207 poz. 1293, z późn. zm.) przy sprzedaży posiłków dla:

• uczniów,
• nauczycieli?”

wyjaśnił:

Zdaniem Powiatu sprzedaż Posiłków na rzecz Uczniów i Nauczycieli jest/będzie klasyfikowana jako „Usługi stołówkowe” zgodnie z grupowaniem 56.29.20.0 wg Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) z 2008 r. wprowadzonej w drodze Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. (Dz.U. z 2008 r. Nr 207, poz. 1293 ze zm.).

Na pytanie 5 - „Czy sprzedaż posiłków dla Uczniów i Nauczycieli ma na celu osiągnięcie dodatkowego dochodu dla Wnioskodawcy przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności?” Wnioskodawca wyjaśnił:

Sprzedaż Posiłków na rzecz Uczniów i Nauczycieli nie ma na celu osiągnięcia dodatkowego dochodu dla Wnioskodawcy przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności. Powiat poprzez Szkołę nie działa bowiem w tym zakresie dla zysku, a odpłatności uiszczane Powiatowi w zamian za Posiłki pokrywają jedynie koszty ich nabycia.

Na pytanie 6 - „Czy odpłatność za posiłki dla Uczniów oraz Nauczycieli ustalona przez organ prowadzący jest skalkulowana na poziomie pokrycia faktycznych kosztów ich wytworzenia?”

wyjaśnił:

W pierwszej kolejności, Wnioskodawca wyjaśnił, że Powiat, jako organ prowadzący Szkołę, nie określa w opisanych okolicznościach wysokości opłat za Posiłki w sposób przewidziany w art. 106 ust. 3 Ustawy prawo oświatowe. Jak zostało wskazane we wniosku, Powiat dokonuje zakupu Posiłków od Firmy, która wygrała przetarg na dostarczanie Posiłków do Szkoły. Wysokość opłat za Posiłki jest kalkulowana/ustalana wyłącznie na podstawie kosztów związanych z nabyciem Posiłków od Firmy. Tym samym w opinii Powiatu można przyjąć, że odpłatność za posiłki dla Uczniów oraz Nauczycieli ustalona przez dyrektora Szkoły w porozumieniu z Powiatem (jako organem prowadzącym Szkołę) jest skalkulowana na poziomie pokrycia faktycznych kosztów wytworzenia / nabycia Posiłków.

Na pytanie 7 - „Czy na terenie Szkoły, o której mowa we wniosku, znajduje się stołówka szkolna i jest prowadzona przez personel Szkoły? Jeśli tak, to proszę wskazać na podstawie jakich konkretnie przepisów prawa prowadzona jest stołówka? Czy stołówka jest Integralną częścią Szkoły?”

wyjaśnił:

Powiat wyjaśnia, że na terenie Szkoły znajduje się stołówka szkolna, która jest prowadzona w oparciu o art. 106 Ustawy prawo oświatowe. Stanowi ona integralną część Szkoły i jest prowadzona przez zatrudniony w Szkole personel.

Na pytanie 8 - „Czy Firma zewnętrzna dostarczająca posiłki dla Uczniów i Nauczycieli jest odrębnym od Szkoły podmiotem gospodarczym, który samodzielnie prowadzi działalność gospodarczą?”

wyjaśnił:

Firma dostarczająca posiłki dla Powiatu / Szkoły przeznaczone dla Uczniów i Nauczycieli jest odrębnym od Szkoły podmiotem gospodarczym, który samodzielnie prowadzi działalność gospodarczą.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy zapewnienie Posiłków Uczniom oraz Nauczycielom przez Wnioskodawcę podlega (będzie podlegać) zwolnieniu z VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, zapewnienie Posiłków Uczniom oraz Nauczycielom przez Wnioskodawcę podlega (będzie podlegać) zwolnieniu z VAT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 Ustawy o VAT zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane:

1. w formach i na zasadach określonych w przepisach o pomocy społecznej oraz w przepisach o systemie oświaty,
2. przez podmioty sprawujące opiekę nad dziećmi w wieku do 3 lat.
   
   

Jednocześnie art. 43 ust. 17 Ustawy o VAT stanowi, iż zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

• nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
• ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.
  
  

Natomiast stosownie do art. 67a ust. 1 Ustawy o systemie oświaty, w celu zapewnienia prawidłowej realizacji zadań opiekuńczych, w szczególności wspierania prawidłowego rozwoju uczniów, szkoła może zorganizować stołówkę. Korzystanie z posiłków w stołówce szkolnej jest odpłatne (art. 67a ust. 2 Ustawy o systemie oświaty). W świetle art. 67a ust. 3 Ustawy o systemie oświaty warunki korzystania ze stołówki szkolnej, w tym wysokość opłat za posiłki, ustala dyrektor szkoły w porozumieniu z organem prowadzącym szkołę. Zgodnie z art. 67a ust. 4 Ustawy o systemie oświaty, do opłat wnoszonych za korzystanie przez uczniów z posiłku w stołówce szkolnej, o których mowa w ust. 3, nie wlicza się wynagrodzeń pracowników i składek naliczanych od tych wynagrodzeń oraz kosztów utrzymania stołówki.

Powołane przepisy Ustawy o systemie oświaty wyraźnie wskazują na możliwość prowadzenia stołówek przez szkoły publiczne. Celem ich prowadzenia nie jest jednak świadczenie usług gastronomicznych jako takich, ale wyłącznie wypełnienie obowiązków socjalno-bytowych, polegających na zapewnieniu żywienia w ramach realizacji przez szkoły funkcji opiekuńczej. Ponieważ szkoły nie prowadzą działalności dla zysku, opłaty za korzystanie ze stołówki mogą być kalkulowane na poziomie zapewniającym pokrycie jedynie bezpośrednich kosztów wytworzenia posiłków.

Powołane wyżej uwagi mają, w ocenie Wnioskodawcy, zastosowanie również w zakresie zapewniania przez Wnioskodawcę poprzez Szkołę Posiłków, które są nabywane od Firmy. Co prawda, Posiłki nie są przygotowywane bezpośrednio w kuchni należącej do Szkoły, przez pracowników Szkoły, lecz nabywane od Firmy - i tylko porcjowane i podawane przez pracowników Szkoły - jednak celem zapewnienia Posiłków Uczniom i Nauczycielom przez Wnioskodawcę poprzez Szkołę nie jest świadczenie usług gastronomicznych jako takich, ale wyłącznie wypełnienie obowiązków socjalno-bytowych (zapewnienie żywienia) związanych z realizacją przez Szkołę funkcji opiekuńczej. W tej kwestii z perspektywy traktowania na gruncie VAT nie powinien mieć znaczenia sposób przygotowania Posiłków (tj. ich przygotowywanie „na miejscu” w Szkole albo nabywanie od podmiotu zewnętrznego), lecz kluczowe znaczenie powinien mieć związek zapewnienia Posiłków z funkcją opiekuńczą (jak również edukacyjną) Szkoły i okolicznościami towarzyszącymi zapewnieniu Posiłków tj. temu, iż Posiłki są spożywane przez Uczniów i Nauczycieli w Szkole. Powiat poprzez Szkołę nie działa w tym zakresie również dla zysku, ponieważ odpłatności uiszczane w zamian za Posiłki pokrywają jedynie koszty nabycia Posiłków. W rezultacie, w ocenie Wnioskodawcy, sposób potraktowania na gruncie VAT zapewnienia Posiłków Uczniom nie powinien być inny niż gdyby posiłki te zapewniane byłyby w ramach prowadzonej w Szkole stołówki z kuchnią, działającej na postawie art. 67a ust. 1 Ustawy o systemie oświaty.

W odniesieniu do zapewnienia Posiłków Nauczycielom należy zauważyć, że podstawowa działalność Wnioskodawcy, którą wykonuje przy pomocy Nauczycieli, polega m.in. na opiece nad dziećmi i młodzieżą wykonywaną przez te osoby przez określony czas w ciągu dnia.

Z uwagi na charakter wykonywanej pracy (prowadzenie zajęć edukacyjnych w cyklu lekcyjnym, z krótkimi przerwami między nimi) należy uznać, że możliwość spożycia przez Nauczycieli „na miejscu”, na terenie Szkoły, Posiłków - podobnie jak w przypadku Uczniów - pozwala prawidłowo realizować działalność podstawową Wnioskodawcy, którą jest zapewnienie opieki nad dziećmi i młodzieżą uczęszczającymi do Szkoły, bowiem umożliwia Nauczycielom wyżywienie w czasie trwania cyklu edukacyjnego, umożliwiając im zaspokojenie potrzeb bytowych w tym zakresie w ciągu dnia. Tym samym uznać należy, że zachodzi ścisły związek pomiędzy odpłatnym zapewnieniem Posiłków Nauczycielom a usługą podstawową, jaką jest zapewnienie opieki nad dziećmi i młodzieżą.

Biorąc pod uwagę powyższą analizę oraz powołane przepisy Ustawy o VAT zapewnienie przez Powiat poprzez Szkołę Posiłków Uczniom i Nauczycielom powinno zostać uznane jako usługi ściśle związane z usługami w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą polegające na ich żywieniu.

Jednocześnie, jak już zostało wskazane powyżej, zdaniem Wnioskodawcy odpłatne zapewnienie Uczniom i Nauczycielom Posiłków jest równocześnie niezbędne dla prawidłowego świadczenia przez Wnioskodawcę (działającego poprzez Szkołę) usług w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą, a głównym celem tej działalności nie jest w żadnym razie uzyskanie dodatkowego dochodu, na co wskazuje fakt, iż odpłatności uiszczane w zamian za Posiłki przez Uczniów i Nauczycieli pokrywają jedynie koszty nabycia Posiłków od Firmy.

W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy, zapewnienie Posiłków Uczniom i Nauczycielom powinno być uznane za spełniające przesłanki wskazane w art. 43 ust. 1 pkt 24 lit. a) Ustawy o VAT i tym samym powinno być traktowane jako usługi ściśle związane z usługami w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą polegające na ich żywieniu. Konsekwentnie, zdaniem Powiatu, zapewnienie przez Wnioskodawcę Posiłków Uczniom i Nauczycielom podlega (będzie podlegać) zwolnieniu z VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 24 lit. a) Ustawy o VAT.

Prawidłowość powyższego stanowiska w zbliżonym przypadku do sytuacji Powiatu została potwierdzona m.in. w: interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 3 lipca 2017 r. nr 0112-KDIL1-2.4012.231.2017.1.TK, w której Organ uznał, że „usługi wydawania posiłków na rzecz uczniów danej jednostki, uczniów z innych jednostek Gminy oraz uczniów jednostek spoza Gminy - należy uznać za usługi ściśle związane z usługami w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą polegające na ich żywieniu, mają one bowiem charakter pomocniczy i są niezbędne w stosunku do prowadzonej działalności opiekuńczej jednostek budżetowych, o których mowa we wniosku (tj. przedszkoli, szkół podstawowych, gimnazjów oraz szkół średnich) w tym zakresie, która stanowi świadczenie główne. Przy czym - jak wskazał Wnioskodawca -działalność stołówki obliczona jest na zwrot poniesionych kosztów. Zatem, jednostki budżetowe Gminy nie prowadzą/nie będą prowadzić działalności dla zysku. W konsekwencji usługi te są/będą zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy. Natomiast usługi wydawania posiłków na rzecz nauczycieli danej jednostki, nauczycieli innych jednostek Gminy oraz nauczycieli jednostek spoza Gminy, świadczone przez Wnioskodawcę w ramach stołówki prowadzonej w jego jednostkach budżetowych - należy uznać za usługi ściśle związane z usługami w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą polegające na ich żywieniu. Mają one bowiem charakter pomocniczy i są niezbędne w stosunku do prowadzonej działalności opiekuńczej jednostek oświatowych w tym zakresie, która stanowi świadczenie główne. Przy czym, jak już wskazano powyżej, głównym celem ww. usług nie jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez Wnioskodawcę. W konsekwencji, usługi te są/będą zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 w zw. z art. 43 ust. 17 ustawy”. Tożsame stanowisko zostało przedstawione przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej również w interpretacji z 1 września 2017 r. nr 0115-KDIT1-1.4012.506.2017.1.JP.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części a także wszelkie postacie energii. Przez sprzedaż, zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się – w świetle art. 8 ust. 1 ustawy – każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy (…).

Z cytowanych wyżej przepisów ustawy wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu niebędące dostawą towarów.

Z uwagi na powyższe unormowania, pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Podkreślenia wymaga, że na gruncie podatku od towarów i usług dana czynność może być albo odpłatna albo nieodpłatna. Jeśli tylko czynność została wykonana za wynagrodzeniem, to jest ona odpłatna. Nie ma żadnego znaczenia, czy wynagrodzenie to pokrywa koszty świadczenia tej czynności poniesione przez podatnika, ewentualnie kreuje dla podatnika zysk. Także czynności wykonane „po kosztach” ich świadczenia, bądź poniżej tych koszów, są czynnościami odpłatnymi, o ile tylko pobrano za nie wynagrodzenie.

W przytoczonych przepisach została zrealizowana zasada powszechności opodatkowania wyrażona w art. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej: Dyrektywą 2006/112/WE Rady. Definicja świadczenia usług stanowi dopełnienie definicji dostawy towarów i tym samym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wszystkie czynności odpłatnego obrotu profesjonalnego.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej

w rozumieniu ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy – nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że w zakresie czynności cywilnoprawnych dokonywanych przez jednostki samorządu terytorialnego, nawet, gdy dotyczą one zadań własnych gminy, podmioty te powinny być uznawane za podatników VAT.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 ww. Dyrektywy 2006/112/WE Rady, zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych) – tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz.U. z 2017 r. poz. 1868, z późn. zm.), powiat wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Jak stanowi art. 4 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy – powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnym w zakresie edukacji publicznej. W celu wykonywania zadań powiat może tworzyć jednostki organizacyjne i zawierać umowy z innymi podmiotami (art. 6 ust. 1 cyt. ustawy). Według art. 6 ust. 2 ustawy – powiat nie może prowadzić działalności gospodarczej wykraczającej poza zadania o charakterze użyteczności publicznej.

Należy zaznaczyć, że przypisana powiatowi – jako jednostce samorządu terytorialnego – samodzielność działania ma znaczenie z uwagi na cytowaną wyżej definicję podatnika podatku od towarów i usług. Wynika z niej bowiem, że tylko podmiot samodzielnie prowadzący działalność gospodarczą może być z tytułu tej działalności uznany za podatnika.

Z powyższego wynika, że Powiat wykonując we własnym imieniu i na własny rachunek czynności spełniające definicję działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 ustawy, działa w charakterze podatnika podatku VAT.

W tym miejscu należy wskazać, że z wydanego w dniu 29 września 2015 r. wyroku TSUE C-276/14 wynika, że gminna jednostka organizacyjna, której działalność gospodarcza nie spełnia kryterium samodzielności w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, nie może być uznana za podatnika podatku od wartości dodanej odrębnie od gminy, w której skład jednostka ta wchodzi. W związku z ww. wyrokiem TSUE, czynności dokonywane przez samorządowe jednostki budżetowe powinny, na gruncie podatku od towarów i usług, być rozliczane przez jednostkę samorządu terytorialnego, która je utworzyła. Obowiązkowe scentralizowanie rozliczeń jednostek samorządu terytorialnego i ich jednostek organizacyjnych nastąpi „w przód” i stosowane będzie począwszy od roku 2017. Odłożenie w czasie obowiązkowego „scentralizowania” rozliczeń, tak aby zapewnić samorządom niezbędny czas do jego wdrożenia, nie oznacza jednak, że samorządy nie mogą podjąć decyzji o wcześniejszym zastosowaniu nowego modelu rozliczeń. Z uwagi na fakt, że ww. wyrok TSUE nie ograniczył w czasie skutków wynikających z zapadłego rozstrzygnięcia, możliwa jest również sytuacja scentralizowania rozliczeń za przeszłe okresy rozliczeniowe poprzez składanie korekt deklaracji VAT.

Odnosząc powołane wyżej przepisy w kontekście niniejszej sprawy należy stwierdzić, że skoro Wnioskodawca dokonał już centralizacji rozliczeń VAT ze swoimi jednostkami budżetowymi, z tytułu usług związanych z wyżywieniem, o których mowa we wniosku, świadczonych przez jednostki budżetowe, podatnikiem podatku VAT po centralizacji jest Wnioskodawca, a czynności te podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

W świetle powołanych przepisów należy stwierdzić, że żywienie uczniów, za które pobierane są opłaty wypełniają definicję działalności gospodarczej wskazanej w art. 15 ust. 2 ustawy podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT. Powiat świadcząc odpłatnie te usługi poprzez Szkołę działa w reżimie cywilnoprawnym (a nie publicznoprawnym), a zatem wykonuje czynności wskazane w art. 5 ust. 1 ustawy. Przy tym – co również należy podkreślić – istnieje bezpośredni związek pomiędzy dokonywanymi płatnościami a usługami świadczonymi przez jednostki budżetowe podlegające Powiatowi. Beneficjentem świadczonych przez Wnioskodawcę usług za odpłatnością są Uczniowie i Nauczyciele Szkoły.

Podkreślić należy, że dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku VAT, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. W świetle art. 146a pkt 1 ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Natomiast zarówno w treści ustawy o VAT, jak i w przepisach wykonawczych do tej ustawy, przewidziano opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Stosownie do art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 2 ww. ustawy, w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Należy zauważyć, że w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych (Dz. U. z 2017 r., poz. 839, z późn. zm.), w § 3 ust. 1 pkt 1 przewidziano, że stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, obniża się do wysokości 8% dla towarów i usług wymienionych w załączniku do rozporządzenia.

W poz. 7 załącznika nr 1 do cyt. rozporządzenia wskazano na usługi związane z wyżywieniem (PKWiU ex 56), z wyłączeniem sprzedaży:

1. napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2%,
2. napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5%,
3. napojów, przy przygotowywaniu których jest wykorzystywany napar z kawy lub herbaty, niezależnie od udziału procentowego tego naparu w przygotowywanym napoju,
4. napojów bezalkoholowych gazowanych,
5. wód mineralnych,
6. innych towarów w stanie nieprzetworzonym opodatkowanych stawką, o której mowa w art. 41 ust. 1 ustawy.
   
   

Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostaw towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane:

1. w formach i na zasadach określonych w przepisach o pomocy społecznej, w przepisach o systemie oświaty oraz w przepisach ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe (Dz.U. z 2017 r., poz. 59),
2. przez podmioty sprawujące opiekę nad dziećmi w wieku do 3 lat.
   
   

Zgodnie z art. 43 ust. 17 ustawy o VAT, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.
   
   

W tym miejscu należy zwrócić uwagę, że powyższe zwolnienia uregulowane zostały w ustawie o podatku od towarów i usług wskutek implementacji odpowiednich przepisów Dyrektywy 2006/112/WE Rady. W myśl art. 132 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE, państwa członkowskie zwalniają m.in. świadczenie usług i dostawę towarów ściśle związanych z opieką nad dziećmi i młodzieżą przez podmioty prawa publicznego lub przez inne podmioty uznane za podmioty o charakterze społecznym przez dane państwo członkowskie (lit. h); kształcenie dzieci lub młodzieży, kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie (lit. i).

Zwrócić należy uwagę, że uregulowania zawarte w wyżej cytowanym przepisie wskazują, że zwolnienie od podatku VAT obejmuje również dostawę towarów i świadczenie usług ściśle związane z usługami w zakresie kształcenia i wychowania świadczonymi przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Przy czym określenie „ścisły związek” oznacza, że do wykonania usługi podstawowej niezbędna jest dostawa towarów lub świadczenie usług pomocniczych, przy czym nie może to być jakikolwiek związek, lecz relacja o charakterze wskazującym na nieodzowność tych ostatnich dla prawidłowego przebiegu podstawowej działalności. Przepisy krajowe, jak i europejskie, nie definiują usług „ściśle związanych”. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej rozstrzygnął, że świadczenie usług lub dostawa towarów mogą być uznane za „ściśle związane” z działalnością edukacyjną, a przez to traktowane tak samo na gruncie podatkowym zgodnie z art. 13 część A ust. 1 lit. i) Szóstej Dyrektywy (obecnie art. 132 ust. 1 lit. i Dyrektywy 2006/112/WE) tylko, gdy mają one rzeczywiście charakter pomocniczy w stosunku do działalności edukacyjnej stanowiącej świadczenie główne (wyrok w sprawie Horizon College C-434/05). Z orzecznictwa Trybunału wynika, że określone świadczenie może być uznane za pomocnicze względem świadczenia głównego, jeżeli nie stanowi celu samego w sobie, lecz środek służący jak najlepszemu skorzystaniu ze świadczenia głównego.

Jak wskazano powyżej, na mocy art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy, zwalnia się od podatku, usługi w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane m.in. w formach i na zasadach określonych w przepisach o pomocy społecznej oraz w przepisach o systemie oświaty.

Ponadto należy wskazać, że w myśl art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. prawo oświatowe (Dz. U. z 2017 r., poz. 59 z późn. zm.), system oświaty zapewnia w szczególności realizację prawa każdego obywatela Rzeczypospolitej Polskiej do kształcenia się oraz prawa dzieci i młodzieży do wychowania i opieki, odpowiednich do wieku i osiągniętego rozwoju.

W tym miejscu należy odwołać się do art. 2 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe (Dz. U. z 2017 r., poz. 59, z późn. zm.).

Przepisy art. 2 pkt 2 ww. ustawy Prawo oświatowe stanowi, że system oświaty obejmuje szkoły:

1. podstawowe, w tym: specjalne, integracyjne, z oddziałami przedszkolnymi, integracyjnymi, specjalnymi, przysposabiającymi do pracy, dwujęzycznymi, sportowymi i mistrzostwa sportowego, sportowe i mistrzostwa sportowego,
2. ponadpodstawowe, w tym: specjalne, integracyjne, dwujęzyczne, z oddziałami integracyjnymi, specjalnymi, dwujęzycznymi, sportowymi i mistrzostwa sportowego, sportowe, mistrzostwa sportowego, rolnicze, leśne, morskie, żeglugi śródlądowej oraz rybołówstwa,
3. artystyczne; (...).
   
   

W myśl art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy prawo oświatowe, szkoła i placówka, z zastrzeżeniem ust. 4-13, może być zakładana i prowadzona przez jednostkę samorządu terytorialnego.

Stosownie do art. 29 ust. 1 pkt 2 ustawy Prawo oświatowe, w przypadku szkół i placówek prowadzonych przez jednostki samorządu terytorialnego zadania i kompetencje organu prowadzącego, określone w art. 10 ust. 1 pkt 1-5, art. 62 ust. 2, art. 63 ust. 1, 12-14, 18 i 20, art. 66 ust. 1, art. 68 ust. 7 i 9, art. 91 ust. 8 oraz art. 128 ust. 1 - wykonuje odpowiednio: wójt (burmistrz, prezydent miasta), zarząd powiatu, zarząd województwa;

Zgodnie z uregulowaniem art. 106 ust. 1 cyt. ustawy Prawo oświatowe – w celu zapewnienia prawidłowej realizacji zadań opiekuńczych, w szczególności wspierania prawidłowego rozwoju uczniów, szkoła może zorganizować stołówkę.

Korzystanie z posiłków w stołówce szkolnej jest odpłatne (art. 106 ust. 2 powołanej ustawy).

Stosownie do treści art. 106 ust. 3 niniejszej ustawy – warunki korzystania ze stołówki szkolnej, w tym wysokość opłat za posiłki, ustala dyrektor szkoły w porozumieniu z organem prowadzącym szkołę.

Do opłat wnoszonych za korzystanie przez uczniów z posiłku w stołówce szkolnej, o których mowa w ust. 3, nie wlicza się wynagrodzeń pracowników i składek naliczanych od tych wynagrodzeń oraz kosztów utrzymania stołówki (art. 106 ust. 4 ustawy Prawo oświatowe).

W tym miejscu należy wskazać, że powołane przepisy ustawy Prawo oświatowe wyraźnie wskazują na możliwość prowadzenia stołówek przez oświatowe placówki publiczne. Celem ich prowadzenia nie jest jednak świadczenie usług gastronomicznych jako takich, ale wyłącznie pełnienie funkcji socjalno-bytowych, polegających na zapewnieniu żywienia w ramach realizacji przez szkoły funkcji opiekuńczej. Ponieważ placówki te nie prowadzą działalności dla zysku, opłaty za korzystanie ze stołówki mogą być kalkulowane wyłącznie na poziomie zapewniającym jedynie pokrycie faktycznych kosztów wytworzenia posiłków. Niedopuszczalne jest ustalanie jakichkolwiek narzutów zapewniających placówkom zysk lub refundację kosztów, których zgodnie z ustawą nie mogą one przerzucać na korzystających z usług stołówki.

Jak wynika z powyższego funkcjonowanie stołówek szkolnych służy zapewnieniu prawidłowej realizacji zadań opiekuńczych przez jednostki systemu oświaty, a w szczególności wspierania prawidłowego rozwoju uczniów, do których jednostki te są m.in. powołane.

Ponadto należy wskazać, że ustawa o podatku od towarów i usług nie uzależnia zastosowania zwolnienia od podatku przewidzianego, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy, od źródła finansowania odpłatności uiszczanej za korzystanie z usług stołówkowych świadczonych na rzecz dla Uczniów oraz Nauczycieli.

W tym miejscu należy także wskazać, że jeżeli przedmiotem sprzedaży jest usługa wydawania posiłków przez stołówki szkolne, to wszystkie towary wydawane w ramach ww. usługi są/będą opodatkowane tak jak usługa wydawania posiłków.

Z uwagi na przywołane powyżej przepisy oraz opis sprawy należy wskazać, że skoro:

• zapewnienie Posiłków dla Uczniów oraz Nauczycieli jest ściśle związane z usługami edukacyjnymi oraz rolą opiekuńczą i wychowawczą Szkoły,
• posiłki dla Uczniów oraz Nauczycieli nabywane od Firmy są/będą ściśle związane z działalnością placówek edukacyjnych, w tym wyodrębnionej jednostki w formie jednostki budżetowej, tj. Szkoły, jak i wchodzących w jej skład: (i) Publicznej Szkoły Podstawowej Specjalna, (ii) Publicznego Gimnazjum Specjalne oraz (iii) Szkoły Specjalnej Przysposabiającej do Pracy,
• sprzedaż Posiłków na rzecz Uczniów i Nauczycieli nie ma na celu osiągnięcia dodatkowego dochodu dla Wnioskodawcy przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności oraz Powiat poprzez Szkołę nie działa bowiem w tym zakresie dla zysku, a odpłatności uiszczane Powiatowi w zamian za Posiłki pokrywają jedynie koszty ich nabycia.

to usługi wydawania posiłków, świadczone na zasadach określonych w ustawie o systemie oświaty, spełniają przesłanki do uznania tych czynności za zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy. Są to bowiem usługi ściśle związane z usługami w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą, polegające na ich żywieniu.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że skoro usługi wyżywienia, świadczone na zasadach określonych w ustawie Prawo oświatowe przez Szkołę, jak i wchodzące w jej skład jednostki organizacyjne (i) Publiczna Szkoła Podstawowa Specjalna, (ii) Publiczne Gimnazjum Specjalne oraz (iii) Szkoła Specjalna Przysposabiająca do Pracy), na rzecz Uczniów oraz Nauczycieli tej jednostki, spełniają przesłanki do uznania tych czynności za zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy, to bez znaczenia jest okoliczność, że Powiat poprzez Szkołę na rzecz Uczniów oraz Nauczycieli dokonuje zakupu posiłków w gotowej postaci od firmy zewnętrznej, która to firma wygrała przetarg na dostarczanie posiłków do Szkoły,

W konsekwencji, w okolicznościach niniejszej sprawy, mając na uwadze przywołane przepisy, należy stwierdzić, że usługi zapewniające Posiłki dla Uczniów oraz Nauczycieli nabywane od Firny zewnętrznej – należy uznać za usługi ściśle związane z usługami w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą polegające na ich żywieniu, mają one bowiem charakter pomocniczy i są niezbędne w stosunku do prowadzonej działalności opiekuńczej jednostek organizacyjnych, o których mowa we wniosku (tj. tj. Szkoły, jak i wchodzących w jej skład: (i) Publicznej Szkoły Podstawowej Specjalna, (ii) Publicznego Gimnazjum Specjalne oraz (iii) Szkoły Specjalnej Przysposabiającej do Pracy), w tym zakresie, która stanowi świadczenie główne. Przy czym, jak już wskazano powyżej, głównym celem ww. usług nie jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez Wnioskodawcę.

W konsekwencji, zapewnienie Posiłków Uczniom oraz Nauczycielom przez Wnioskodawcę (Powiat) poprzez Szkołę podlega /będzie podlegać zwolnieniu z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 w zw. z art. 43 ust. 17 ustawy o VAT.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Zauważyć należy, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego).

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnej należy wskazać, że interpretacje wydawane są w indywidualnych sprawach podatników w oparciu o aktualnie obowiązujące przepisy prawa i stan faktyczny/zdarzenie przyszłe przedstawiony przez danego podatnika. Powołane interpretacje nie stanowią źródła powszechnie obowiązującego prawa, więc zawartego w nich stanowiska organu podatkowego nie można wprost przenosić na grunt innej sprawy. Każdą sprawę tut. Organ jest zobowiązany rozpatrywać indywidualnie.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy:

• zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,
• zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
  
  

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4A, 35-001 Rzeszów w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.