Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-3.4010.22.2018.2.KK
z 21 marca 2018 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 17 stycznia 2018 r. (data wpływu 19 stycznia 2018 r.) uzupełnionym w dniu 16 marca 2018 r. (data wpływu 19 marca 2018 r.) na wezwanie z dnia 9 marca 2018 r. Nr 0114-KDIP2-3.4010.22.2018.1.KK o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od Praw do znaku towarowego ‒ jest prawidłowe.

UZASADNIENIE


W dniu 19 stycznia 2018 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od Praw do znaku towarowego.


We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.


Wnioskodawca (zwany dalej również jako: „Spółka”) jest spółką kapitałową działającą w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, posiadającą siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegającą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Wnioskodawca został zawiązany umową spółki z dnia 29 listopada 2010 r. w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w celu prowadzenia działalności gospodarczej głównie w zakresie zarządzania prawami własności intelektualnej oraz podejmowania aktywności na płaszczyźnie marketingu strategicznego, a następnie zarejestrowany w rejestrze przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego w dniu 17 grudnia 2010 r. W dniu 30 listopada 2011 r.

Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników Wnioskodawcy podjęło uchwałę w sprawie podwyższenia kapitału zakładowego Spółki. Udziały w podwyższonym kapitale zakładowym Spółki objął Podmiot Trzeci (spółka z ograniczoną odpowiedzialnością), pokrywając wartość udziałów w całości wkładem niepieniężnym (aportem) w postaci przedsiębiorstwa ww. Podmiotu Trzeciego w rozumieniu przepisu art. 55(1) ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny.


W skład przedsiębiorstwa wchodziło m.in. prawo do znaku towarowego, objęte prawami z rejestracji (prawami ochronnymi) w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (łącznie zwane dalej jako: „Prawa do znaku towarowego”).


W rezultacie Spółka będąc właścicielem m.in. Praw do znaku towarowego, posiadających jednostkową wartość początkową powyżej 3.500 zł i nadających się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania, o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, dokonuje i w dalszym ciągu zamierza dokonywać odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej Praw do znaku towarowego, kwalifikując je jako wartości niematerialne i prawne w rozumieniu art. 16b ust. 1 pkt 6) ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (zwanej dalej jako: „u.p.d.o.p.”).

W związku z powyższym Wnioskodawca do końca 2017 r. na podstawie przepisów u.p.d.o.p. (w tym obowiązujących w chwili opisanego wyżej podwyższenia kapitału zakładowego Spółki) był uprawniony do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od ww. składnika przedsiębiorstwa w postaci Praw do znaku towarowego, jednocześnie zaliczając je do kosztów uzyskania przychodów w ramach prowadzonej działalności. W chwili obecnej Wnioskodawca jest w dalszym ciągu uprawnionym z tytułu praw ochronnych do znaku towarowego (tj. z Praw do znaku towarowego).


W przyszłości Wnioskodawca w dalszym ciągu zamierza dokonywać odpisów amortyzacyjnych od Praw do znaku towarowego, aż do zrównania sumy odpisów amortyzacyjnych z wartością początkową Praw do znaku towarowego.


W uzupełnieniu wniosku z dnia 16 marca 2018 r. Wnioskodawca uzupełnił stan faktyczny o następujące informacje:


Wnioskodawca jest aktualnie właścicielem Prawa do znaku towarowego, i wcześniej (tj. przed nabyciem od Podmiotu Trzeciego Praw do znaku towarowego w drodze aportu jako elementu przedsiębiorstwa, w celu pokrycia przez Podmiot Trzeci udziałów w podwyższonym kapitale zakładowym Wnioskodawcy), Wnioskodawca nie był bezpośrednio lub pośrednio (poprzez udział w spółce niebędącej osobą prawną) właścicielem Praw do znaku towarowego. Wnioskodawca po uprzednim nabyciu (tj. otrzymaniu w drodze ww. aportu) Praw do znaku towarowego, nie dokonał zbycia tych Praw, w związku z czym nadal pozostaje podmiotem uprawnionym z tytułu Prawa do znaku towarowego.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.


Czy w uwarunkowaniach zaprezentowanego stanu faktycznego ,w związku z wejściem w życie z dniem 1 stycznia 2018 r. ustawy z dnia 27 października 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. z 2017 r. poz. 2175; dalej jako: „Ustawa zmieniająca”), nowelizującej m.in. u.p.d.o.p., na podstawie której do u.p.d.o.p. dodano m.in. przepis art. 16 ust 1 pkt 64a), Wnioskodawca pozostaje w dalszym ciągu i będzie uprawniony w przyszłości (aż do zrównania sumy odpisów amortyzacyjnych z wartością początkową Praw do znaku towarowego) do zaliczania do kosztów uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych, odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od Praw do znaku towarowego?


Stanowisko Wnioskodawcy:


W ocenie Wnioskodawcy, w uwarunkowaniach zaprezentowanego stanu faktycznego, w związku z wejściem w Zycie z dniem 1 stycznia 2018 r. Ustawy zmieniającej, nowelizującej m.in. u.p.d.o.p., na podstawie której do u.p.d.o.p. dodano m.in. przepis art. 16 ust. 1 pkt 64a), Spółka pozostaje w dalszym ciągu i będzie uprawniona w przyszłości (aż do zrównania sumy odpisów amortyzacyjnych z wartością początkową Praw do znaku towarowego) do zaliczania do kosztów uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych, odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od Praw do znaku towarowego. Zdaniem Wnioskodawcy bowiem, na mocy znowelizowanych przepisów u.p.d.o.p., pozostaje on uprawniony do kwalifikowania odpisów amortyzacyjnych od Znaku towarowego, jako kosztów uzyskania przychodów.

Na podstawie aktualnie obowiązującego przepisu art. 16b ust.1 pkt 6) u.p.d.o.p. amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte od innego podmiotu, nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej ‒ do których zalicza się prawo ochronne do znaku towarowego (a co za tym idzie, do tej kategorii należą również Prawa do znaku towarowego). Z kolei w myśl art. 15 ust. 6 u.p.d.o.p.: „Kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.”

Zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2018 r. przepisem art. 16 ust. 1 pkt 64 a) u.p.d.o.p., do (podatkowych) kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7 (w tym od prawa ochronnego do znaku towarowego), jeżeli uprzednio te prawa lub wartości były przez podatnika lub spółkę niebędącą osobą prawną, której jest wspólnikiem, nabyte lub wytworzone a następnie zbyte - w części przekraczającej przychód uzyskany przez podatnika z ich uprzedniego zbycia.


W związku z powyższym na podstawie znowelizowanych przepisów u.p.d.o.p., odpisy amortyzacyjne od prawa ochronnego do znaku towarowego nie stanowią kosztów uzyskania przychodów, jeżeli podatnik najpierw nabył lub wytworzył, a następnie zbył ww. prawa ‒ w części przekraczającej przychód uzyskany z ich uprzedniego zbycia.


W ocenie Wnioskodawcy, powołany wyżej przepis nie znajdzie zastosowania do opisanego stanu faktycznego, ponieważ Wnioskodawca po uprzednim nabyciu praw ochronnych do znaku towarowego (tj. Praw do znaku towarowego), nie dokonał zbycia tych praw, w związku z czym nadal pozostaje podmiotem uprawnionym z tytułu praw ochronnych (Praw do znaku towarowego). Należy zatem jednoznacznie podkreślić, iż Wnioskodawca nie spełnia przesłanek wskazanych w przepisie art. 16 ust. 1 pkt 64a) u.p.d.o.p., tj. prawa, które były przez podatnika nabyte, nie zostały następnie zbyte.

Stosując wykładnię językową przepisu art. 16 ust. 1 pkt 64a) u.p.d.o.p., należy zauważyć, iż Ustawodawca wprowadzając do ustawy podatkowej (u.p.d.o.p.) wskazane wyłączenie, miał na celu ograniczenie wysokości zaliczanych przez podatników do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od niektórych wartości niematerialnych i prawnych jedynie w sytuacjach określonych w ww. przepisie. Jak wskazano bowiem w uzasadnieniu do projektu Ustawy zmieniającej (Druk nr 1878): „(...) zmiany zawarte w ust. 1 pkt 64a i 73 mają na celu ograniczenie wysokości zaliczanych przez podatników do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od niektórych wartości niematerialnych i prawnych oraz wydatków z tytułu korzystania z opłat i należności licencyjnych, w sytuacji gdy uprzednio te wartości niematerialne i prawne lub prawa były własnością podatnika, a następnie zostały przez niego zbyte - do wysokości przychodu uzyskanego z ich zbycia przez podatnika dokonanego przed ich powrotnym nabyciem/licencjonowaniem.’’

Podsumowując, ograniczenie wysokości zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od niektórych wartości niematerialnych i prawnych oraz wydatków z tytułu korzystania z opłat i należności licencyjnych (art. 16 ust. 1 pkt 64a) i pkt 73) u.p.d.o.p.), dotyczy sytuacji gdy uprzednio te wartości niematerialne i prawne lub prawa były własnością podatnika, a dopiero następnie zostały przez niego zbyte. W takim przypadku kosztem nie będą odpisy amortyzacyjne oraz opłaty i należności licencyjne w części przekraczającej przychód uzyskany przez podatnika z ich zbycia.

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, obowiązujący od dnia 1 stycznia 2018 r. przepis art. 16 ust. 1 pkt 64a) u.p.d.o.p. nie znajduje zastosowania w opisanym stanie faktycznym, a zatem Spółka pozostaje uprawniona (w tym także w przyszłości) do zaliczania odpisów amortyzacyjnych od praw ochronnych do znaku towarowego (tj. od Praw do znaku towarowego) do podatkowych kosztów uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych.


W uzupełnieniu wniosku z dnia 16 marca 2018 r. Wnioskodawca uzupełnił własne stanowisko następujące informacje:


W ocenie Wnioskodawcy przepis art. 16 ust. 1 pkt 64a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (zgodnie z którym: „Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 4-7, jeżeli uprzednio te prawa lub wartości były przez podatnika lub spółkę niebędącą osobą prawną, której jest wspólnikiem, nabyte lub wytworzone a następnie zbyte - w części przekraczającej przychód uzyskany przez podatnika z ich uprzedniego zbycia”) nie znajdzie zastosowania w przedstawionym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, ponieważ:

  1. Po pierwsze ‒ Wnioskodawca jest nadal uprawnionym z tytułu Prawa do znaku towarowego;
  2. Po drugie ‒ po nabyciu Praw do znaku towarowego (tj. otrzymaniu ich w drodze ww. aportu) Wnioskodawca nie dokonał zbycia Praw do znaku towarowego.

Z literalnego brzmienia przepisu art. 16 ust. 1 pkt 64a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, iż do (podatkowych) kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7 ww. ustawy (w tym od prawa ochronnego do znaku towarowego), jeżeli uprzednio te prawa lub wartości były przez podatnika lub spółkę niebędącą osobą prawną, której jest wspólnikiem, nabyte lub wytworzone a następnie zbyte ‒ w części przekraczającej przychód uzyskany przez podatnika z ich uprzedniego zbycia. W przedstawionym przez Wnioskodawcę stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym nie zaistniał element hipotezy normy prawnej, mianowicie nie doszło do następczego zbycia Praw do znaku towarowego.


W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy zasadne jest stanowisko przyjęte we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie niestosowania art. 16 ust. 1 pkt 64a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w warunkach opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.


Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska wnioskodawcy.


Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.


Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.


Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj