Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-1.4010.43.2018.1.PW
z 9 kwietnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 31 stycznia 2018 r. (data wpływu 12 lutego 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rozliczania podatku u źródła w sytuacji, gdy Wnioskodawca nie posiada certyfikatów rezydencji podmiotów zagranicznych oraz w sytuacji gdy nie istnieje umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 lutego 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rozliczania podatku u źródła w sytuacji, gdy Wnioskodawca nie posiada certyfikatów rezydencji podmiotów zagranicznych oraz w sytuacji gdy nie istnieje umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Fundacja, zwana dalej Fundacją, została ustanowiona w dniu 21 marca 2006 roku aktem notarialnym i działa zgodnie z przepisami ustawy z dnia 06 kwietnia 1984 roku o fundacjach (tekst jednolity: Dz. U. z 2016 roku, poz. 40 ze zm.). Fundacja posiada także status organizacji pożytku publicznego i prowadzi działalność na podstawie ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (tekst jednolity: Dz.U. z 2016, poz. 1817 z późniejszymi zmianami).

Celem Fundacji jest działanie na rzecz:

1. niesienia wszelkiej pomocy ludziom dotkniętym skutkami kryzysów humanitarnych, wojen domowych, klęsk żywiołowych lub innych sytuacji zagrażających ich życiu lub dobrobytowi zarówno na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jak i za granicą,
2. dostarczania pomocy humanitarnej,
3. udzielania pomocy rozwojowej, technicznej, edukacyjnej i zdrowotnej,
4. propagowania idei praw człowieka,
5. wsparcie uchodźców, uchodźców wewnętrznych i innych grup w zakresie ochrony prawnej, potrzeb humanitarnych, aktywizacji zawodowej oraz innych potrzeb, zarówno na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jak i za granicą,
6. prowadzenia działalności społecznej, informacyjnej, kulturalnej, naukowej i oświatowej na rzecz rozwiązywania problemów globalnych, niesienia pomocy humanitarnej, praw człowieka oraz większego zaangażowania Polski w stosunkach międzynarodowych,
7. wspierania wolontariatu.
   
   

Fundacja realizuje swoje cele poprzez:

1. organizowanie zbiórek publicznych oraz przygotowywanie i wysyłanie pomocy humanitarnej i rozwojowej, w szczególności poprzez przyjmowanie i wydawanie, w tym wywóz za granicę produktów leczniczych i wyrobów medycznych przeznaczonych na niesienie pomocy humanitarnej,
   
2. organizowanie imprez, imprez masowych, koncertów, wydarzeń kulturalnych i artystycznych oraz innych podobnych przedsięwzięć,
   
3. prowadzenie i popieranie badań naukowych oraz innej działalności naukowej,
   
4. organizowanie wykładów, seminariów, konferencji oraz innych podobnych przedsięwzięć,
   
5. przyznawanie nagród, stypendiów i dotacji,
   
6. udział w przedsięwzięciach zgodnych z celami statutowymi Fundacji,
   
7. działalność wydawniczą, produkcję filmową, telewizyjną oraz multimedialną,
   
8. współpracę z mediami,
   
9. współpracę ze środowiskami akademickimi, oświatowymi, kulturalnymi i dziennikarskimi, a także instytucjami oraz osobami realizującymi cele zbliżone do celów Fundacji,
   
10. popieranie inicjatyw zmierzających do celów Fundacji,
    
11. współpracę z instytucjami publicznymi - w tym organami administracji rządowej i samorządowej - i organizacjami pozarządowymi działającymi w zakresie objętym celami fundacji oraz współpracę krajową i zagraniczną z wszelkimi instytucjami i osobami zainteresowanymi celami Fundacji.
    
    

Fundacja w zakresie swojej statutowej działalności udziela pomocy przede wszystkim osobom w trudnej sytuacji życiowej i materialnej, zarówno w Polsce, jak i zagranicą. Fundacja może udzielać pomocy polskim, jak i zagranicznym osobom fizycznym i prawnym, w tym instytucjom i organizacjom.

Fundacja prowadzi nieodpłatną działalność statutową pożytku publicznego, przy czym może prowadzić także działalność statutową odpłatną, którą wykonuje sporadycznie. Fundacja dysponuje środkami publicznymi, prywatnymi, w tym oraz darowiznami dla realizacji zadań statutowych, a także odpisem 1% podatku dochodowego od osób fizycznych. Fundacja nie prowadzi działalności gospodarczej a także nie jest podatnikiem VAT czynnym. Fundacja realizuje projekty m.in. w następujących krajach: Libanie, Gruzji, Palestynie, Sudanie Południowym, Ugandzie, Kenii, Etiopii i Peru.

Są to projekty zazwyczaj roczne, z możliwością ich kontynuacji, na które Fundacja otrzymuje środki publiczne z Ministerstwa Spraw Zagranicznych lub od instytucji międzynarodowych. Projekty Libańskie polegają głównie na organizowaniu pomocy humanitarnej na rzecz uchodźców Syryjskich w Libanie oraz dostępie do opieki medycznej dzięki klinice stacjonarnej i mobilnej. W Gruzji Wnioskodawca prowadzi działania mające na celu zapobieganie powodziom poprzez szkolenie pracowników Gruzińskiej Agencji Środowiskowej. Również w ramach projektów rozwojowych wspiera palestyńskie spółdzielnie rolnicze. W Afryce, w Kenii i Etiopii, Wnioskodawca prowadzi szkolenia strażackie dotyczące reagowania w sytuacjach klęsk żywiołowych. W Sudanie Południowym niesie pomoc humanitarną w tym pomoc medyczną oraz program dożywiania dla głodujących dzieci. W ramach działań Fundacji utworzono Zespół Ratunkowy, który jest medyczną grupą szybkiego reagowania, zdolną do wyjazdu do strefy dotkniętej klęską żywiołową (np. trzęsieniem ziemi) lub kryzysami humanitarnymi w ciągu 24 godzin, w 2017 roku Zespół Ratunkowy niósł pomoc w Peru, Ugandzie i Libanie.

W związku z realizacją swojej działalności Fundacja nabywa usługi o których mowa w art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, od podmiotów działających w krajach, w których Fundacja realizuje swoje projekty. Fundacja nie zawsze jest w stanie uzyskać certyfikat rezydencji od firm od których kupuje usługi, a także są sytuacje w których nasz kraj nie posiada podpisanej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania z krajem w którym działalność prowadzi Fundacja.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy nabywając usługi, o których mowa w art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, od podmiotów zagranicznych, w sytuacji gdy Fundacja nie posiada certyfikatu rezydencji podmiotu zagranicznego lub też nie istnieje umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania pomiędzy Polską a krajem, w którym siedzibę posiada podmiot zagraniczny, Fundacja powinna rozliczać podatek „u źródła” zgodnie z art. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zarząd Fundacji uważa że nabywając usługi, o których mowa w art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, od podmiotów zagranicznych, w sytuacji gdy Fundacja nie posiada certyfikatu rezydencji podmiotu zagranicznego lub też nie istnieje umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania pomiędzy Polską a krajem, w którym siedzibę posiada podmiot zagraniczny, Fundacja powinna rozliczać podatek „u źródła” zgodnie z art. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2017 r., poz. 2343 z późn. zm., dalej: updop) podatnicy, jeżeli mają siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Natomiast stosownie do art. 3 ust. 2 updop podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W przepisie tym, wyrażona jest tzw. zasada ograniczonego obowiązku podatkowego, w myśl której państwo, na terytorium którego znajduje się źródło uzyskiwania przychodów, ma suwerenne prawo do opodatkowania podmiotów niebędących jej rezydentami podatkowymi w zakresie dochodów uzyskiwanych z takiego źródła.

Zgodnie z art. 3 ust. 3 updop, za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2, uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

1. wszelkiego rodzaju działalności prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład;
2. położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości, w tym ze zbycia jej w całości albo w części lub zbycia jakichkolwiek praw do takiej nieruchomości;
3. papierów wartościowych oraz pochodnych instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi, dopuszczonych do publicznego obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach regulowanego rynku giełdowego, w tym uzyskane ze zbycia tych papierów albo instrumentów oraz z realizacji praw z nich wynikających;
4. tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną lub tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym, instytucji wspólnego inwestowania lub innej osobie prawnej lub z tytułu należności będących następstwem posiadania tych udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków lub tytułów uczestnictwa - jeżeli co najmniej 50% wartości aktywów takiej spółki, spółki niebędącej osobą prawną, funduszu inwestycyjnego, instytucji wspólnego inwestowania lub osoby prawnej, bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości;
5. tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia.
   
   

Za dochody (przychody), o których mowa w ust. 3 pkt 5, uważa się przychody wymienione w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1, jeżeli nie stanowią dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 3 pkt 1-4 (art. 3 ust. 5 updop).

W stosunku do niektórych przychodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podmioty zagraniczne, obowiązek potrącenia podatku spoczywa na podmiocie polskim dokonującym wypłaty należności będącej źródłem tego przychodu. Takie rodzaje przychodów zostały określone w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 updop, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów:

1. z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how),
2. z opłat za świadczone usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby prawne mające siedzibę za granicą, organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

2a) z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze

- ustala się w wysokości 20% przychodów;

3. z tytułu należnych opłat za wywóz ładunków i pasażerów przyjętych do przewozu w portach polskich przez zagraniczne przedsiębiorstwa morskiej żeglugi handlowej, z wyjątkiem ładunków i pasażerów tranzytowych,
   
4. uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej, z wyłączeniem przychodów uzyskanych z lotniczego rozkładowego przewozu pasażerskiego, skorzystanie z którego wymaga posiadania biletu lotniczego przez pasażera
   
   

- ustala się w wysokości 10% tych przychodów.

Należy jednak podkreślić, że przepis powyższy stosuje się z uwzględnieniem postanowień konkretnych umów o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartych przez Polskę, co wynika z art. 21 ust. 2 ustawy updop. Umowy te określają bowiem, czy dany przychód w ogóle może być opodatkowany w państwie źródła.

Natomiast w myśl art. 26 ust. 3 updop, płatnicy, o których mowa w ust. 1, przekazują kwoty podatku w terminie do 7 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym zgodnie z ust. 1, 2-2b i 2d pobrano podatek, na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według siedziby podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników wymienionych w art. 3 ust. 2 oraz podatników będących osobami uprawnionymi z papierów wartościowych zapisanych na rachunkach zbiorczych, których tożsamość nie została płatnikowi ujawniona w trybie przewidzianym w ustawie, o której mowa w art. 4a pkt 15, na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania. Płatnicy są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w:

1. art. 3 ust. 1 - informację o wysokości pobranego podatku,
   
2. art. 3 ust. 2, oraz urzędowi skarbowemu - informację o dokonanych wypłatach i pobranym podatku
   

- sporządzone według ustalonego wzoru.

Obowiązek przesłania tych informacji podatnikom oraz urzędowi skarbowemu nie powstaje w przypadku i w zakresie określonych w ust. 2a zdanie pierwsze.

Płatnicy są obowiązani przesłać informację, o której mowa (…) w ust. 3 pkt 2, w terminie do końca trzeciego miesiąca roku następującego po roku podatkowym, w którym dokonano wypłat, o których mowa w ust. 1, również wówczas, gdy płatnik w roku podatkowym sporządzał i przekazywał informacje w trybie przewidzianym w ust. 3b (art. 26 ust. 3a ww. ustawy).

Na pisemny wniosek podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2, płatnik, w terminie 14 dni od dnia złożenia tego wniosku, jest obowiązany do sporządzenia i przesłania podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania, informacji, o której mowa w ust. 3 pkt 2. (art. 26 ust. 3b ww. ustawy).

Mając na uwadze treść powyższych przepisów, stwierdzić należy, że brak umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, jak również brak certyfikatów rezydencji podmiotów zagranicznych uniemożliwia zastosowanie preferencyjnej stawki podatku wynikającej z umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym, nabywając usługi, o których mowa w art. 21 updop, od podmiotów zagranicznych, w sytuacji gdy Wnioskodawca nie posiada certyfikatu rezydencji podmiotu zagranicznego lub też nie istnieje umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania pomiędzy Polską a krajem, w którym siedzibę posiada podmiot zagraniczny, Wnioskodawca powinien rozliczać podatek „u źródła” zgodnie z art. 26 updop, należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisanym zdarzeniem przyszłym) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.