2018.04.09 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0113-KDIPT1-3.4012.71.2018.2.ALN

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-3.4012.71.2018.2.ALN
z 9 kwietnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 stycznia 2018 r. (data wpływu 30 stycznia 2018 r.) uzupełnionym pismem z dnia 23 marca 2018 r. (data wpływu 28 marca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zwiększenia kwoty podatku naliczonego o kwotę zryczałtowanego zwrotu podatku wynikającego z faktur VAT RR wystawionych za dostawy mleka dokonywanych przez rolnika ryczałtowego w sytuacji, kiedy płatności za dostarczony surowiec zostały:

przekazane na rachunek banku na podstawie zawartej przez rolnika z bankiem umowy cesji wierzytelności,

pomniejszone o wpłaty na Fundusz Spółdzielni

– jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 stycznia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zwiększenia kwoty podatku naliczonego o kwotę zryczałtowanego zwrotu podatku wynikającego z faktur VAT RR wystawionych za dostawy mleka przez rolnika ryczałtowego w sytuacji, kiedy płatności za dostarczony surowiec zostały:

przekazane na rachunek banku na podstawie zawartej przez rolnika z bankiem umowy cesji wierzytelności,

pomniejszone o wpłaty na Fundusz Spółdzielni.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 23 marca 2018 r. (data wpływu 28 marca 2018 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy oraz duplikat wniosku uzupełniony o podpis drugiego członka zarządu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny. (ostatecznie doprecyzowany w uzupełnieniu wniosku)

Spółdzielcza Mleczarnia „…” z siedzibą w X (dalej Spółdzielnia lub Wnioskodawca) działa w oparciu o ustawę Prawo Spółdzielcze z dnia 16 września 1982 r. (Dz. U. z 2016.21 tj. z dnia 2016.01.07, z późn. zm., dalej Prawo Spółdzielcze). Spółdzielnia jest zobowiązana na podstawie ww. ustawy do funkcjonowania w oparciu o Statut, który zawiera zapisy wymagane prawem oraz uchwalone przez członków spółdzielni będących jednocześnie dostawcami mleka surowego (dostawcy są w znaczącej swojej większości również członkami spółdzielni). Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym, w tym również jako podatnik VAT UE.

Główną działalnością Wnioskodawcy jest przetwórstwo mleka na produkty mleczarskie takie jak sery, proszki mleczne, masło itp. Sprzedaż gotowych produktów jest opodatkowana. W przypadku dostawców będących rolnikami ryczałtowymi, Spółdzielnia na udokumentowanie zakupionego od nich surowca do produkcji, zgodnie z obowiązkiem wynikającym z art. 115 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa VAT) wystawia faktury VAT RR.

Wystawiane przez Wnioskodawcę faktury VAT RR, zgodnie z art. 116 ust. 2 pkt 10 ustawy VAT, zawierają również kwotę zryczałtowanego zwrotu podatku.

Faktury są wystawiane w ujęciu miesięcznym, tj. wystawiana jest jedna faktura na wszystkie dokonane w miesiącu kalendarzowym dostawy mleka. Faktura jest wystawiana ostatniego dnia miesiąca. Nie później niż w terminie 14 dni, licząc od dnia wystawienia faktury VAT RR, Spółdzielnia dokonuje zapłaty na rachunek bankowy rolnika ryczałtowego za dokonane dostawy mleka rozliczone tak wystawioną fakturą.

W rozliczeniu za miesiąc, w którym dokonano zapłaty za dostawy mleka obejmującej także zryczałtowany zwrot podatku Wnioskodawca zwiększa swój podatek naliczony o kwotę zryczałtowanego zwrotu podatku wypłaconego rolnikom ryczałtowym. Spełnione są bowiem wszystkie warunki odliczenia, o których mowa w art. 116 ust. 6 ustawy VAT.

Zdarzenie I

Niejednokrotnie zdarza, że rolnicy ryczałtowi - dostawcy mleka zaciągają w bankach kredyty i pożyczki bankowe, gdzie w chwili podpisania umów kredytowych lub pożyczkowych lub później dokonują na rzecz banku cesji istniejących lub przyszłych wierzytelności wynikających z umów dostawy mleka. Umowy cesji wierzytelności znajdują oparcie w art. 509-518 Kodeksu cywilnego. Rolnik ryczałtowy - kredytobiorca/pożyczkobiorca, na odpowiednim druku banku, zawiadamia Spółdzielnię o dokonaniu cesji i zobowiązuje ją do przekazywania wszystkich kwot należnych mu z tytułu dostaw mleka wierzytelności na rachunek banku (jest to prawdopodobnie wydzielony rachunek do spłaty kredytu/pożyczki -Wnioskodawca nie ma jednak w tym zakresie pewności). Jednocześnie Spółdzielnia składa oświadczenie, które jest odsyłane do banku o następującej treści: „Niniejszym oświadczamy, że jako Dłużnik z tytułu współpracy z rolnikiem ryczałtowym (Cedent) w zakresie umów dostawy mleka przyjmujemy do wiadomości dokonanie przez Cedenta cesji wierzytelności z tych Kontraktów. Zrzekamy się w stosunku do Banku jak również w stosunku do każdorazowych nabywców tej Wierzytelności, przysługującego nam w stosunku do Cedenta prawa potrącenia tych Wierzytelności. Jednocześnie zobowiązujemy się wykonać postanowienia zawarte w powyższym zawiadomieniu”.

W przypadku zawiadomienia przez rolnika ryczałtowego (kredytobiorcę lub pożyczkobiorcę) o dokonaniu wyżej opisanej cesji, Spółdzielnia nie dokonuje wpłat bezpośrednio na rzecz dostawcy mleka, ale kwoty należne z tytułu dostaw mleka są przekazywane na wskazany w zawiadomieniu rachunek bankowy.

Wpłaty te są dokonywane nie później niż 14 dnia od dnia wystawienia faktury VAT RR. Na dokumencie stwierdzającym dokonanie zapłaty należności za produkty rolne podany jest numer i data wystawienia faktury potwierdzającej nabycie tych produktów.

Zdarzenie II

Wnioskodawca w oparciu o art. 167 § 2 ustawy z dnia 16 września 1982 roku Prawo spółdzielcze i uregulowania § 54 pkt 4 Statutu Spółdzielczej Mleczarni … utworzył fundusz własny - Fundusz Stabilizacji i Rozwoju (dalej również Fundusz). Fundusz ten został utworzony w celu efektywnego rozwoju ekonomicznego Spółdzielni oraz zwiększenia bezpieczeństwa ekonomicznego członków.

Zgodnie z § 54 pkt 6 Statutu Spółdzielni, fundusz tworzony jest z potrąceń dokonywanych z części ceny otrzymanej za jeden litr mleka w przypadku członków - hodowców bydła mlecznego oraz potrąceń z wynagrodzenia za pracę w przypadku członków - pracowników spółdzielni. Ewentualnie może być zasilany z podziału czystej nadwyżki dokonanego przez Zebranie Przedstawicieli. Fundusz posiada swój regulamin. Stanowi on, że wysokość potrąceń ustala Zarząd Spółdzielni. Zgodnie z Regulaminem, kwota wynikająca z potrąceń zapisywana jest na indywidualnym koncie każdego członka Spółdzielni.

W przypadku wystąpienia członka ze Spółdzielni lub utraty członkostwa w Spółdzielni w myśl przepisów Statutu, środki zgromadzone na indywidualnym koncie każdego członka podlegają wypłacie w terminie 30 dni od dnia ustania członkostwa w Spółdzielni. Środki zgromadzone w Funduszu stanowią kapitał własny spółdzielni i mogą zostać m.in. wykorzystane na wypłatę indywidualnej pomocy dla poszczególnych członków tylko w przypadku konieczności stabilizacji ich sytuacji ekonomicznej zachwianej w wyniku zdarzeń losowych. W przypadku kryzysu na rynku mleczarskim, środki zgromadzone w Funduszu mogą zostać również przeznaczone na wypłatę dopłat do mleka dla członków - hodowców bydła mlecznego. Środki zgromadzone na rachunku Funduszu są oprocentowane. Wysokość oprocentowania za dany rok obrachunkowy ustalana jest decyzją Zarządu Spółdzielczej Mleczarni po zasięgnięciu opinii Rady Nadzorczej. Oprocentowanie liczone jest od salda na koniec roku obrachunkowego i powiększa stan środków zgromadzonych na indywidualnych kontach członków Spółdzielni (§ 54 pkt 9 Statutu).

W przypadku członków - hodowców bydła potrącenie następuje nie później niż 14 dnia, licząc od dnia wystawienia faktury, a na dokumencie zapłaty oprócz numeru i daty wystawienia faktury VAT RR wskazana jest kwota potrącenia.

Zarówno w przypadku opisanym w pkt I, jak i w pkt II spełniony jest warunek odliczenia, o którym mowa w art. 116 ust. 6 pkt 1 ustawy VAT.

Na pytanie nr 1 wezwania tj., „Należy jednoznacznie określić, na jakiej podstawie (ustaw, rozporządzeń Rady UE lub tytułów wykonawczych - egzekucyjnych) dokonano potrącenia z tytułu cesji należności” Wnioskodawca odpowiedział, że „przedmiotem wniosku jest m.in. odpowiedź na pytanie Czy w opisanym w pkt I przypadku, tj. przekazania należności przysługującej rolnikowi ryczałtowemu za dostarczone mleko na rachunek banku na podstawie zawartej przez rolnika z bankiem umowy cesji wierzytelności, Spółdzielni przysługuje prawo do zwiększenia kwoty podatku naliczonego o kwotę zryczałtowanego zwrotu podatku wynikającego z faktur VATRR wystawionych na dostawy mleka przez takiego rolnika ryczałtowego (cedenta)?”

Dalej Wnioskodawca wskazał, że stanowisko zaprezentowane we wniosku brzmi: „W ocenie Wnioskodawcy, w opisanym w pkt I przypadku, tj. przekazania należności przysługującej rolnikowi ryczałtowemu za dostarczone mleko na rachunek banku na podstawie zawartej przez rolnika z bankiem umowy cesji wierzytelności, Spółdzielni przysługuje prawo do zwiększenia kwoty podatku naliczonego o kwotę zryczałtowanego zwrotu podatku wynikającego z faktur VAT RR wystawionych na dostawy mleka przez takiego rolnika ryczałtowego (cedenta)”.

Wnioskodawca wskazał, że pytanie to zostało zadane w oparciu o szczegółowo przedstawiony stan faktyczny, do którego Wnioskodawca nie ma nic do dodania. Ocena skutków tak opisanego zdarzenia, w zakresie prawa do odliczenia zryczałtowanego zwrotu wypłacanego rolnikom ryczałtowym należy do Dyrektora KIS. Organ nie może oczekiwać od Wnioskodawcy, poprzez wezwanie do jego uzupełnienia, aby de facto sam sobie udzieli odpowiedzi na postawiony problem. Gdyby bowiem miał wiedzę i pewność, że organy stoją na takim samym stanowisku, które zaprezentował we wniosku nie składałby wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji. W ocenie Wnioskodawcy, skoro rolnik dokonał cesji wierzytelności na rzecz banku (art. 509 § 1 kc), to bank zgodnie z art. 509 § 2 kodeksu cywilnego wstępuje we wszystkie związane z nim prawa rolnika, a dłużnik jest zobowiązany do zapłaty na rzecz nowego wierzyciela. W ocenie Wnioskodawcy zapłata należności rolnika ryczałtowego na rzecz banku następuje w oparciu o przepisy kodeksu cywilnego, która niewątpliwie jest ustawą.

Wnioskodawca powtórzył za wnioskiem, że zgodnie z podstawową zasadą neutralności oraz proporcjonalności podatku VAT, ustawodawca krajowy nie może wprowadzać zbyt rygorystycznych przepisów które w praktyce uniemożliwią podatnikowi zwrot zryczałtowanego podatku, tym bardziej, że w przypadku procedury uproszczonej dla rolników, państwo wyręcza się nabywcami produktów rolnych. Zamiast dokonać zryczałtowanego zwrotu podatku bezpośrednio rolnikom ryczałtowym, Skarb Państwa przerzucił ten obowiązek na nabywców produktów rolnych. Wnioskodawca oczekuje, że interpretacja przepisów krajowych Dyrektora KIS odbędzie z poszanowaniem ww. zasad.

W celu uniknięcia wątpliwości, wyjaśnić należy, że zarówno w pytaniu, jak i w swoim stanowisku Wnioskodawca nie odnosił się wprost do potrąceń sensu stricte. Określenie „potrącenia rat kredytów zaciągniętych w bankach” w uzasadnieniu swojego stanowiska, które co należy zauważyć nie stanowi obligatoryjnego elementu wniosku, zostało użyte w znaczeniu potocznym. Przytoczone we wniosku orzecznictwo sądów krajowych odnoszące się do potrąceń, o których mowa w art. 509 i następne k.c. stanowiło jedynie uzasadnienie dla powyższych zasad, które winny mieć zastosowanie w niniejszym stanie faktycznym.

Na pytanie nr 2 w wezwaniu tj., „Należy jednoznacznie określić, na jakiej podstawie (ustaw, rozporządzeń Rady UE lub tytułów wykonawczych - egzekucyjnych) dokonano potrącenia z tytułu wpłat na Fundusz”, Wnioskodawca wskazał, że przedmiotem wniosku jest m.in. odpowiedź na pytanie „Czy w opisanym w pkt II przypadku, tj. potrącenia części należności przysługującej członkowi Spółdzielni -rolnikowi ryczałtowemu za dostarczone mleko na Fundusz,, Spółdzielni przysługuje prawo do zwiększenia kwoty podatku naliczonego o kwotę zryczałtowanego zwrotu podatku wynikającego z faktur VAT RR wystawionych na dostawy mleka przez takiego rolnika ryczałtowego również w części potrąconej na Fundusz Stabilizacji i Rozwoju?”

Wnioskodawca w stanie faktycznym wniosku wskazał na podstawie jakich przepisów tworzone są fundusze w spółdzielni (art. 167 § 2 ustawy z dnia 16 września 1982 roku Prawo spółdzielcze i uregulowania § 54 pkt 4 Statutu Spółdzielczej Mleczarni ….), w tym fundusz własny - Fundusz Stabilizacji i Rozwoju.

Potrącenia zatem mają swoje źródło w Prawie spółdzielczym, który pozwala na tworzenie m.in. tego rodzaju funduszy, których szczegóły określa statut, również mający swoje oparcie w Prawie spółdzielczym.

Wnioskodawca powtórzy za wnioskiem, że zgodnie z podstawową zasadą neutralności oraz proporcjonalności podatku VAT, ustawodawca krajowy nie może wprowadzać zbyt rygorystycznych przepisów, które w praktyce uniemożliwią podatnikowi zwrot zryczałtowanego podatku, tym bardziej, że w przypadku procedury uproszczonej dla rolników, państwo wyręcza się nabywcami produktów rolnych. Zamiast dokonać zryczałtowanego zwrotu podatku bezpośrednio rolnikom ryczałtowym, Skarb Państwa przerzucił ten obowiązek na nabywców produktów rolnych. Wnioskodawca oczekuje, że interpretacja przepisów krajowych Dyrektora KIS odbędzie z poszanowaniem ww. zasad.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy w opisanym w pkt I przypadku, tj. przekazania należności przysługującej rolnikowi ryczałtowemu za dostarczone mleko na rachunek banku na podstawie zawartej przez rolnika z bankiem umowy cesji wierzytelności, Spółdzielni przysługuje prawo do zwiększenia kwoty podatku naliczonego o kwotę zryczałtowanego zwrotu podatku wynikającego z faktur VAT RR wystawionych na dostawy mleka przez takiego rolnika ryczałtowego (cedenta)?
Czy w opisanym w pkt II przypadku, tj. potrącenia części należności przysługującej członkowi spółdzielni - rolnikowi ryczałtowemu za dostarczone mleko na Fundusz Spółdzielni przysługuje prawo do zwiększenia kwoty podatku naliczonego o kwotę zryczałtowanego zwrotu podatku wynikającego z faktur VAT RR wystawionych na dostawy mleka przez takiego rolnika ryczałtowego również w części potrąconej na Fundusz Stabilizacji i Rozwoju?

Zdaniem Wnioskodawcy

Stanowisko Wnioskodawcy do pytania 1

W ocenie Wnioskodawcy, w opisanym w pkt I przypadku, tj. przekazania należności przysługującej rolnikowi ryczałtowemu za dostarczone mleko na rachunek banku na podstawie zawartej przez rolnika z bankiem umowy cesji wierzytelności, Spółdzielni przysługuje prawo do zwiększenia kwoty podatku naliczonego o kwotę zryczałtowanego zwrotu podatku wynikającego z faktur VAT RR wystawionych na dostawy mleka przez takiego rolnika ryczałtowego (cedenta).

Stanowisko Wnioskodawcy do pytania nr 2

W ocenie Wnioskodawcy w opisanym w pkt II przypadku, tj. potrącenia części należności przysługującej członkowi spółdzielni - rolnikowi ryczałtowemu za dostarczone mleko na Fundusz, Spółdzielni przysługuje prawo do zwiększenia kwoty podatku naliczonego o kwotę zryczałtowanego zwrotu podatku wynikającego z faktur VAT RR wystawionych na dostawy mleka przez takiego rolnika ryczałtowego również w części potrąconej na Fundusz Stabilizacji i Rozwoju.

Za powyższym stanowiskiem przemawia następująca argumentacja - wspólne uzasadnienie zajętych stanowisk: Ustawodawca zwolnił od podatku dostawę produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej, dokonywaną przez rolnika ryczałtowego oraz świadczenie usług rolniczych przez rolnika ryczałtowego (art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy VAT). Konsekwentnie, zgodnie z art. 115 ustawy VAT przewidział dla rolników ryczałtowych uproszczoną procedurę. Rolnicy ryczałtowi zwolnieni zostali z obowiązku wystawiania faktur VAT, prowadzenia ewidencji dostaw i nabyć towarów i usług, składania deklaracji podatkowych oraz złożenia zgłoszenia rejestracyjnego. Jednocześnie jednak zryczałtowany zwrot podatku naliczonego rolnikom ryczałtowym został przez ustawodawcę przerzucony na podatników będących nabywcami produktów rolnych od rolników ryczałtowych.

Artykuł 116 ustawy reguluje obowiązki nabywcy związane z dokumentowaniem transakcji oraz warunki na jakich zryczałtowany zwrot podatku rolnikowi zwiększa u nabywcy produktów rolnych kwotę podatku naliczonego.

Ustawodawca w art. 116 ust. 6 wprowadził szereg wymogów formalnych, których spełnienie warunkuje możliwość odliczenia VAT przez nabywcę produktów rolnych. Wymogi te dotyczą trybu zapłaty rolnikowi ryczałtowemu za produkty rolne i są następujące:

zapłata należności musi nastąpić na rachunek bankowy rolnika ryczałtowego;
zapłata musi nastąpić nie później niż 14. dnia, licząc od dnia zakupu z wyjątkiem przypadku, gdy rolnik zawarł umowę z podmiotem nabywającym produkty rolne określającą dłuższy termin płatności;
w dokumencie stwierdzającym dokonanie zapłaty należności za produkty rolne zostaną podane numer i data wystawienia faktury potwierdzającej nabycie tych produktów albo na fakturze potwierdzającej zakup produktów rolnych podano dane identyfikacyjne dokumentu stwierdzającego dokonanie zapłaty.

Wyjątkiem do dokonania płatności w formie przelewu, który nie powoduje utraty prawa nabywcy do zwiększenia kwoty podatku naliczonego o kwotę zryczałtowanego zwrotu podatku jest wzajemna kompensata należności dokonywana bezpośrednio pomiędzy nabywcą produktów rolnych a rolnikiem ryczałtowym (w tym także potrącenia z tytułu spłat rat pożyczek i zaliczek, pod warunkiem, że zaliczka została przekazana na rachunek bankowy rolnika, a na fakturze potwierdzającej zakup produktów rolnych podano dane identyfikacyjne dokumentu potwierdzającego dokonanie wpłaty zaliczki, natomiast w przypadku rat i pożyczek, pod warunkiem, że wynikają one z umów zawartych w formie pisemnej).

Art. 116 ust. 9b wprowadza także zasadę zgodnie z którą przez należności za towary i usługi dostarczane rolnikowi ryczałtowemu rozumie się również potrącenia, jeżeli wynikają z innych ustaw, rozporządzeń Rady UE lub tytułów wykonawczych (egzekucyjnych).

W przypadku dokonania zapłaty na rachunek bankowy rolnika ryczałtowego, czy też potrąceń wprost wymienionych w ustawie nie ma wątpliwości, że Spółdzielcza Mleczarnia …spełnia wszystkie warunki do zwiększania kwoty podatku naliczonego o kwotę zryczałtowanego zwrotu podatku. Wątpliwości Spółdzielni dotyczą m.in. potrąceń rat kredytów zaciągniętych w bankach, w sytuacji gdy rolnik ryczałtowy dokonał cesji wierzytelności z tytułu dostaw mleka. Jak wynika z orzecznictwa sądów administracyjnych opartych na uregulowaniach wspólnotowych oraz na orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej -TSUE albo Trybunał), zgodnie z podstawową zasadą neutralności oraz proporcjonalności podatku VAT, ustawodawca krajowy nie może wprowadzać zbyt rygorystycznych przepisów które w praktyce uniemożliwią podatnikowi zwrot zryczałtowanego podatku, tym bardziej, że w przypadku procedury uproszczonej dla rolników, państwo wyręcza się nabywcami produktów rolnych. Zamiast dokonać zryczałtowanego zwrotu podatku bezpośrednio rolnikom ryczałtowym, Skarb Państwa przerzucił ten obowiązek na nabywców produktów rolnych.

TSUE wielokrotnie wypowiadał się co do konieczności uwzględniania ww. zasad w przepisach o charakterze technicznym. W wyr. z 14.7.1988 r., C-123/87, Léa Jorion, Zb.Orz. 1988, s. 04517 Trybunał stwierdził: „Odpowiedź na pytania sądu krajowego powinna zatem stanowić, że art. 18 ust. 1 lit. a oraz 22 ust. 3 lit. a i b VI Dyrektywy Rady (77/388/EWG) z 17.5.1977 r. pozwalają Państwom Członkowskim uzależnić prawo do odliczenia od posiadania faktury, która musi zawierać określone dane, konieczne dla zapewnienia poboru podatku od wartości dodanej i umożliwienia nadzoru ze strony organów skarbowych. Takie dane nie mogą, z powodu ich ilości lub technicznego charakteru, sprawiać, by wykonanie prawa do odliczenia było praktycznie niemożliwe lub nadmiernie utrudnione”. Wprawdzie w wyroku tym TSUE odnosi się do nieco innej kwestii, ale konkluzję można jak najbardziej przełożyć na rozpatrywaną sytuację, zwłaszcza że sądy administracyjne rozpatrując sprawy w podobnych do niniejszego stanach faktycznych powołują się na rozważania Trybunału i naruszenie przez organy podatkowe zasady neutralności i proporcjonalności podatku od towarów i usług. Jako przykład można tu przytoczyć wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 23-02-2016 sygn. akt I FSK 1721/14 rozpatrujący skargę kasacyjną na indywidualną interpretację Ministra Finansów. NSA stwierdził: „Rację ma Sąd pierwszej instancji odnosząc się do kwestii potrąceń, wymienionych w treści art. 116 ust. 9a ustawy o VAT, że argumentacja organu interpretacyjnego jest lakoniczna i nieprzekonywująca. W świetle przywołanej zasady neutralności procedury ustalone przez państwa członkowskie, czyli warunki formalne, nie mogą być tak skonstruowane, aby pozbawiały definitywnie podatnika, który wypłacił zryczałtowany zwrot podatku rolnikowi ryczałtowemu, możliwości odliczenia tej kwoty.

W sytuacji gdy państwo mechanizm rekompensaty zwrotu VAT rolnikom ryczałtowym przerzuciło na nabywców towarów od tych rolników, nie może ustanawiać restrykcyjnych wymogów odzyskania przez nich wypłaconych środków pieniężnych. Oznaczałoby to bowiem przerzucanie ekonomicznego ciężaru takich rekompensat na te podmioty, co pozostawałoby w całkowitej sprzeczności z zasadą neutralności VAT. Tworzone zatem w ramach procedury zwrotu ustalonej przez państwo członkowskie warunki powinny być tak ukonstytuowane i rozumiane, aby nie godziły w zasadę neutralności oraz spełniały wymogi zasady proporcjonalności.

Należy zgodzić się z twierdzeniem, że zwrot „potrącenia, jeżeli wynikają z innych ustaw”, którym posłużono się w art. 116 ust. 9a ustawy o VAT dotyczy wszystkich potrąceń wzajemnych należności, wynikających z umów opartych między innymi na ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny. Wbrew twierdzeniu zawartemu w uzasadnieniu skargi kasacyjnej nie chodzi tu tylko i wyłącznie o potrącenie wynikające z art. 498 § 1 K.c.

Podsumowując, mając na uwadze zasady: neutralności VAT, proporcjonalności - w rozumieniu art. 31 ust. 3 w zw. z art. 2 Konstytucji RP i art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej (Dz. Urz. UE 2012 C 326 s. 1), przez należności za towary i usługi dostarczane rolnikowi ryczałtowemu, o których mowa w art. 116 ust. 8 i ust. 9a u.p.t.u, rozumieć należy również potrącenia wierzytelności nabytych przez nabywcę produktów rolnych na podstawie art. 509 K.c. od osoby trzeciej - o ile nie prowadzi to do nadużycia prawa. Mieć bowiem należy na uwadze, że częstokroć tego rodzaju kompensaty są w interesie nie tylko nabywców, lecz też rolników”.

W wyroku WSA w Poznaniu z dnia 4 czerwca 2014 r. sygn. akt I SA/Po 1074/13, poprzedzający wyżej cytowany wyrok sąd stwierdził: „Znaczenie dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy ma wyrok ETS z dnia 1 marca 2012 r. w sprawie C-280/10 Kopalnia Odkrywkowa Polski Trawertyn P. Granatowicz, M. Wąsiewicz spółka jawna przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w P. W orzeczeniu tym podniesiono, że podstawowa zasada neutralności podatku VAT wymaga, by prawo do odliczenia naliczonego podatku VAT zostało przyznane w razie spełnienia podstawowych wymagań, nawet jeśli podatnicy nie spełnili niektórych wymagań formalnych. W konsekwencji, jeżeli organy podatkowe posiadają informacje niezbędne do ustalenia, że podatnik, jako odbiorca danych transakcji, jest zobowiązany z tytułu podatku VAT, to nie mogą one wprowadzać dodatkowych warunków w zakresie przysługującego podatnikowi prawa do odliczenia tego podatku, które to warunki mogłyby w efekcie praktycznie uniemożliwić wykonanie tego prawa - w odniesieniu do systemu odwrotnego obciążenia (zob. wyrok z dnia 21 października 2010 r. w sprawie C-385/09 Nidera Handelscompagnie). Mając zatem na uwadze, że mechanizm przekazania rolnikowi ryczałtowemu zryczałtowanego zwrotu podatku i jego odzyskania przez podatnika opiera się na zasadzie „obciążenie zryczałtowanym zwrotem podatku – odliczenie”, wymagającej przestrzegania zasady neutralności, przy wykładni art. 116 ust. 6 u.p.t.u. należy pamiętać, aby nie doprowadzić do naruszenia tej zasady”.

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że przekazywanie kwot należnych rolnikowi ryczałtowemu z tytułu dostaw mleka na rachunek banku, w którym rolnik zaciągnął kredyt, w oparciu o dokonaną przez rolnika cesję tych wierzytelności pozwala Spółdzielni zachować prawo do zwiększenia w całości kwoty podatku naliczonego o kwotę zryczałtowanego zwrotu podatku.

Odnosząc się zaś do kwestii potrąceń na fundusze celowe tworzone w Spółdzielni w tym na Fundusz Stabilizacji i Rozwoju stwierdzić należy, że fundusz ten utworzony jest zgodnie z ustawą z dnia 19.09.1982 r. Stosownie do art. 167 § 1 ustawy z dnia 16.09.1982 r. Prawo spółdzielcze zasadniczymi funduszami własnymi tworzonymi w spółdzielni są:

fundusz udziałowy powstający z wpłat udziałów członkowskich, odpisów na udziały członkowskie z podziału dochodu ogólnego lub innych źródeł określonych w odrębnych przepisach;
fundusz zasobowy powstający z wpłat przez członków wpisowego, części dochodu ogólnego, wartości majątkowych otrzymanych nieodpłatnie lub innych źródeł określonych w odrębnych przepisach. Fundusz zasobowy zmniejsza się o straty na likwidacji środków trwałych oraz straty losowe.

§ 2. Spółdzielnia tworzy także inne fundusze własne przewidziane w odrębnych przepisach oraz w jej statucie.

Statut Spółdzielni w § 54 punkt 4 stanowi, że tworzy się Fundusz Stabilizacji i Rozwoju w celu efektywnego rozwoju ekonomicznego Spółdzielni oraz zwiększenia bezpieczeństwa ekonomicznego członków. Fundusz może być przeznaczony na realizację celów statutowych Spółdzielni określonych w § 3 statutu między innymi:

Podejmowanie niezbędnych działań na rzecz hodowli i chowu bydła mlecznego, zwiększenia produkcji mleka i podnoszenia jego jakości, organizowanie działalności zapewniającej racjonalną produkcję i gospodarkę mleczną, zapewnianie sprawnej organizacji skupu i obsługi dostawców, wdrażanie nowoczesnych metod w dziadzinie chowu bydła współdziałając z państwową służbą rolną oraz organizacjami gospodarczymi i społecznymi działającymi na wsi.
Zapewnienie skupu od swoich członków zakontraktowanej ilości mleka odpowiadającego normom jakościowym.

Fundusz posiada swój regulamin, zgodnie z którym środki Funduszu mogą zostać wykorzystane na cele w nim określone. Dalsze szczegółowe przepisy dotyczące funkcjonowania Funduszu zawarte zostały w jego regulaminie. Regulamin stanowi, że wysokość potrąceń ustala Zarząd Spółdzielni. Kwota potrąceń zapisywana jest na indywidualnym koncie każdego z członków spółdzielni. Fundusz może zostać wykorzystany między innymi na: wypłatę indywidualnej pomocy dla poszczególnych członków spółdzielni w przypadku konieczności stabilizacji ich sytuacji ekonomicznej zachwianej w wyniku zdarzeń losowych.

Fundusz tworzony jest z potrąceń dokonywanych z części ceny otrzymanej za jeden litr mleka w przypadku członków - hodowców bydła mlecznego oraz potrąceń z wynagrodzenia za pracę w przypadku członków - pracowników spółdzielni. Ewentualnie może być zasilany z podziału czystej nadwyżki dokonanego przez Zebranie Przedstawicieli. Środki zgromadzone na rachunku Funduszu są oprocentowane.

Funduszu Stabilizacji i Rozwoju tworzony jest w oparciu o przepisy ustawy prawo spółdzielcze (art. 167 § 2). Szczegółowe zasady jego tworzenia i działania określa Statut Spółdzielczej Mleczarni …. W nim określono, iż jest on tworzony z potrąceń dokonywanych z części ceny otrzymanej za jeden litr mleka w przypadku członków - hodowców bydła mlecznego oraz potrąceń wynagrodzenia za pracę w przypadku członków - pracowników Spółdzielni. Nie ulega jednak wątpliwości, że jego utworzenie i późniejsze potrącenia mają swoje oparcie i upoważnienie ww. przepisach ustawy.

Pokreślić również należy, że kwoty potrąceń zapisywane są na indywidualnych kontach i stanowią zabezpieczenie dla członków spółdzielni.

Ponadto, podobnie jak w przypadku I pomocne mogą być konkluzje NSA w cytowanym wyżej wyroku, gdzie sąd stwierdza, że przepis art. 116 ust. 9a dotyczy wszystkich potrąceń wzajemnych należności, wynikających z umów opartych między innymi na ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny. Należne od rolnika ryczałtowego składki na Fundusz Stabilizacji i Rozwoju stanowią wierzytelność, która może być potracona z innymi zobowiązaniami wobec rolnika ryczałtowego. Mając na uwadze fakt, że dokonywane na Fundusz Stabilizacji i Rozwoju potrącenia z części ceny należnej rolnikowi ryczałtowemu za dostawę mleka mają swoje uzasadnienie nie tylko w ustawie Prawo spółdzielcze, ale również w kodeksie cywilnym stwierdzić należy, że są to potrącenia, o których mowa w art. 116 ust. 9a ustawy VAT.

Konsekwentnie, Wnioskodawcy w opisanym w pkt II przypadku Spółdzielni przysługuje prawo do zwiększenia kwoty podatku naliczonego o kwotę zryczałtowanego zwrotu podatku wynikającego z faktur VAT RR wystawionych na dostawy mleka przez takiego rolnika ryczałtowego również w części potrąconej na Fundusz Stabilizacji i Rozwoju.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 3 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi zryczałtowany zwrot podatku, o którym mowa w art. 116 ust. 6.

W świetle art. 15 ust. 1 ww. ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 2 pkt 19 ustawy, rolnikiem ryczałtowym jest rolnik dokonujący dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadczący usługi rolnicze, korzystający ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3, z wyjątkiem rolnika obowiązanego na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia ksiąg rachunkowych.

Z treści art. 115 ust. 1 ustawy wynika, że rolnikowi ryczałtowemu dokonującemu dostawy produktów rolnych dla podatnika podatku, który rozlicza ten podatek, przysługuje zryczałtowany zwrot podatku z tytułu nabywania niektórych środków produkcji dla rolnictwa opodatkowanych tym podatkiem. Kwota zryczałtowanego zwrotu podatku jest wypłacana rolnikowi ryczałtowemu przez nabywcę produktów rolnych.

Stosownie do art. 115 ust. 2 tej ustawy stawka zryczałtowanego zwrotu podatku, o którym mowa w ust. 1, wynosi 6,5% kwoty należnej z tytułu dostawy produktów rolnych pomniejszonej o kwotę zryczałtowanego zwrotu podatku.

Wskazać należy, że na podstawie art. 146a pkt 3 ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka zryczałtowanego zwrotu podatku, o której mowa w art. 115 ust. 2, wynosi 7%.

Szczególne zasady dotyczące wystawiania faktur VAT RR zostały uregulowane w przepisie art. 116 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym, podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT czynny nabywający produkty rolne od rolnika ryczałtowego wystawia w dwóch egzemplarzach fakturę dokumentującą nabycie tych produktów. Oryginał faktury jest przekazywany dostawcy.

Przepis art. 116 ust. 2 pkt 10 ustawy stanowi, że faktura dokumentująca nabycie produktów rolnych powinna być oznaczona jako „Faktura VAT RR” i zawierać co najmniej m.in.: kwotę zryczałtowanego zwrotu podatku od wartości nabytych produktów rolnych.

Zgodnie z art. 116 ust. 3 ustawy, faktura VAT RR powinna również zawierać oświadczenie dostawcy produktów rolnych w brzmieniu: „Oświadczam, że jestem rolnikiem ryczałtowym zwolnionym od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług”.

W myśl art. 116 ust. 4 ustawy, w przypadku umów kontraktacji lub innych umów o podobnym charakterze oświadczenie, o którym mowa w ust. 3, może być złożone tylko raz w okresie obowiązywania umowy. Oświadczenie to sporządza się jako osobny dokument. Dokument ten powinien zawierać elementy, o których mowa w ust. 2 pkt 1-3, oraz datę zawarcia i określenie przedmiotu umowy, datę sporządzenia tego dokumentu oraz czytelny podpis składającego oświadczenie. Dokument sporządza się w dwóch egzemplarzach. Oryginał jest przekazywany nabywcy.

Zgodnie z powołanym przepisem faktura VAT RR nie jest wystawiana przez sprzedawcę, lecz przez nabywcę. Podatnik podatku od towarów i usług nabywający produkty rolne od rolnika ryczałtowego, wystawia w dwóch egzemplarzach fakturę dokumentującą zakup tych produktów. Oryginał faktury przekazywany jest sprzedawcy, czyli rolnikowi ryczałtowemu. Należy również podkreślić, iż celem faktury oraz dokumentu stwierdzającego dokonanie zapłaty jest w tym przypadku przede wszystkim udokumentowanie rzeczywistego przebiegu zdarzenia gospodarczego, a dodatkowo - dla nabywcy produktów rolnych - potwierdzenie prawa do powiększenia kwoty podatku naliczonego uprawniającej do obniżenia kwoty podatku należnego.

W myśl art. 116 ust. 6 ustawy, zryczałtowany zwrot podatku zwiększa u nabywcy produktów rolnych kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym dokonano zapłaty, pod warunkiem że:

nabycie produktów rolnych jest związane z dostawą opodatkowaną;
zapłata należności za produkty rolne, obejmująca również kwotę zryczałtowanego zwrotu podatku, nastąpiła na rachunek bankowy rolnika ryczałtowego nie później niż 14. dnia, licząc od dnia zakupu, z wyjątkiem przypadku, gdy rolnik zawarł umowę z podmiotem nabywającym produkty rolne określającą dłuższy termin płatności;
w dokumencie stwierdzającym dokonanie zapłaty należności za produkty rolne zostaną podane numer i data wystawienia faktury potwierdzającej nabycie tych produktów albo na fakturze potwierdzającej zakup produktów rolnych podano dane identyfikacyjne dokumentu stwierdzającego dokonanie zapłaty.

Celem regulacji zawartej w powyższym przepisie jest powiązanie zapłaty dokonywanej przez podatnika z konkretną transakcją zakupu produktów rolnych oraz określenie warunków, na jakich podatnik może zrealizować prawo do odliczenia.

Stosownie do art. 116 ust. 7 ustawy, za datę dokonania zapłaty uważa się datę wydania dyspozycji bankowej przekazania środków finansowych na rachunek bankowy rolnika ryczałtowego, jeżeli dyspozycja ta została zrealizowana.

Należy także zauważyć, że art. 116 ust. 8 ustawy, stanowi, iż warunek, o którym mowa w ust. 6 pkt 2, dotyczy tej części zapłaty, która stanowi różnicę między kwotą należności za dostarczone produkty rolne a kwotą należności za towary i usługi dostarczone rolnikowi ryczałtowemu przez nabywcę tych produktów rolnych.

Natomiast zgodnie z art. 116 ust. 9 ustawy, przez należności za towary i usługi dostarczane rolnikowi ryczałtowemu, o których mowa w ust. 8, rozumie się również potrącenia z tytułu spłat rat pożyczek i zaliczek udzielanych rolnikowi ryczałtowemu dostarczającemu produkty rolne, dokonane przez podatnika nabywającego te produkty, pod warunkiem że:

zaliczka została przekazana na rachunek bankowy rolnika ryczałtowego, a na fakturze potwierdzającej zakup produktów rolnych podano dane identyfikacyjne dokumentu potwierdzającego dokonanie tej wpłaty;
raty i pożyczki wynikają z umów zawartych w formie pisemnej.

Z kolei, na mocy z art. 116 ust. 9a ustawy, przez należności za towary i usługi dostarczane rolnikowi ryczałtowemu, o których mowa w ust. 8, rozumie się również potrącenia, jeżeli wynikają z innych ustaw, rozporządzeń Rady UE lub tytułów wykonawczych (egzekucyjnych).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym, w tym również jako podatnik VAT UE. Główną działalnością Wnioskodawcy jest przetwórstwo mleka na produkty mleczarskie takie jak sery, proszki mleczne, masło. Sprzedaż gotowych produktów jest opodatkowana. W przypadku dostawców będących rolnikami ryczałtowymi, Spółdzielnia na udokumentowanie zakupionego od nich surowca do produkcji, wystawia faktury VAT RR.

Zdarzenie I

Zdarzenie II

Wnioskodawca w oparciu o art. 167 § 2 ustawy z dnia 16 września 1982 roku Prawo spółdzielcze i uregulowania § 54 pkt 4 Statutu Spółdzielczej utworzył fundusz własny - Fundusz Stabilizacji i Rozwoju (dalej również Fundusz). Zgodnie z § 54 pkt 6 Statutu Spółdzielni, fundusz tworzony jest z potrąceń dokonywanych z części ceny otrzymanej za jeden litr mleka w przypadku członków - hodowców bydła mlecznego oraz potrąceń z wynagrodzenia za pracę w przypadku członków - pracowników spółdzielni. W przypadku członków - hodowców bydła potrącenie następuje nie później niż 14 dnia, licząc od dnia wystawienia faktury, a na dokumencie zapłaty oprócz numeru i daty wystawienia faktury VAT RR wskazana jest kwota potrącenia.

Wnioskodawca ma wątpliwości, czy ma prawo do zwiększenia kwoty podatku naliczonego o kwotę zryczałtowanego zwrotu podatku wynikającego z faktur VAT RR wystawionych za dostawy mleka przez rolnika ryczałtowego w sytuacji, kiedy płatności za dostarczony surowiec zostały:

uregulowane w formie cesji należności - Zdarzenie I,

pomniejszone o wpłaty na Fundusz - Zdarzenie II.

Należy podkreślić, że ciężarem mechanizmu „zryczałtowanego zwrotu podatku” dla rolników ryczałtowych obarczono przede wszystkim podmioty nabywające produkty rolne lub usługi rolnicze od tych rolników bezpośrednio, przede wszystkim: punkty skupu, hurtownie, przetwórnie, niektóre sklepy itp. Ponadto na nabywającego od rolnika ryczałtowego produkty rolne (usługi rolnicze), a nie na tego rolnika nałożono obowiązek udokumentowania tej transakcji dostawy (usługi). Podatnik omawianego podatku bowiem, nabywający te produkty, rozliczając podatek, ma obowiązek wystawić fakturę dokumentującą zakup tych produktów, oznaczoną jako „Faktura VAT RR”.

Aby jednak powyższe obowiązki nałożone na tych podatników były dla nich neutralne, w art. 116 ust. 6 ustawy przewidziano możliwość odzyskania kwoty podatku zryczałtowanego zapłaconego rolnikom, pod warunkiem że:

nabycie produktów rolnych jest związane z dostawą opodatkowaną;
zapłata należności za produkty rolne, obejmująca również kwotę zryczałtowanego zwrotu podatku, nastąpiła na rachunek bankowy rolnika ryczałtowego nie później niż 14. dnia, licząc od dnia zakupu, z wyjątkiem przypadku, gdy rolnik zawarł umowę z podmiotem nabywającym produkty rolne określającą dłuższy termin płatności;
w dokumencie stwierdzającym dokonanie zapłaty należności za produkty rolne zostaną podane numer i data wystawienia faktury potwierdzającej nabycie tych produktów albo na fakturze potwierdzającej zakup produktów rolnych podano dane identyfikacyjne dokumentu stwierdzającego dokonanie zapłaty.

W przytoczonym przepisie art. 116 ust. 6 ustawy, określono warunki, których spełnienie uprawnia nabywców produktów rolnych do zwiększenia kwoty podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy, o kwotę zryczałtowanego zwrotu podatku.

Jednym z nich jest obowiązek zapłaty należności za produkty rolne, na rachunek bankowy rolnika ryczałtowego.

W art. 116 ust. 8, 9 i 9a ustawy, doprecyzowano zasady rozliczenia zryczałtowanego zwrotu podatku przez nabywców produktów rolnych od rolnika ryczałtowego. Warunek, o którym mowa w art. 116 ust. 6 pkt 2 ustawy, nie dotyczy tej części zapłaty, która stanowi różnicę między kwotą należności za dostarczone produkty rolne i odpowiednio: kwotą należności za towary i usługi dostarczone temu rolnikowi przez nabywcę (art. 116 ust. 8 ustawy), kwotą potrącenia z tytułu rat pożyczek i zaliczek udzielonych rolnikowi ryczałtowemu przez nabywcę tych produktów (art. 116 ust. 9 ustawy), czy też kwotą potrącenia, jeżeli wynikają z innych ustaw, rozporządzeń Rady UE lub tytułów wykonawczych - egzekucyjnych (art. 116 ust. 9a ustawy).

Odnosząc przedstawiony stan faktyczny do powołanych wyżej przepisów prawa stwierdzić należy - w kontekście Zdarzenia I - że zapłata należności za mleko na rachunek cesjonariusza pozbawia nabywcę produktów rolnych prawa do zwiększenia kwoty podatku naliczonego o kwotę dokonanego zwrotu podatku. Przedmiotowa sytuacja nie mieści się bowiem w katalogu potrąceń wskazanych w art. 116 ust. 9a ustawy, tj. wynikających z innych ustaw, rozporządzeń Rady UE lub tytułów wykonawczych (egzekucyjnych).

Tut. organ wskazuje, iż w prawodawstwie polskim obowiązuje zasada swobody umów, w ramach której strony mogą dowolnie kształtować treść umowy w granicach wyznaczonych przez prawo. Dotyczy to także szeroko rozumianego obrotu wierzytelnościami. Bowiem w tym przypadku mamy do czynienia wyłącznie z umową pomiędzy stronami transakcji, co do sposobu uregulowania należności, a nie z obowiązkiem potrącenia z tej należności kwot wynikających z odrębnych ustaw, rozporządzeń Rady UE lub tytułów wykonawczych (egzekucyjnych).

Odnośnie Zdarzenia II stwierdzić należy, że wpłaty na Fundusz nie są należnościami za towary i usługi dostarczane rolnikowi ryczałtowemu, o których mowa w art. 116 pkt 8 ustawy. Ponadto, wpłaty na fundusz również nie są należnościami z tytułu potrąceń wskazanych w art. 116 pkt 9a ustawy. Przepis ten stanowi o potrąceniach, które wynikają z innych ustaw, rozporządzeń Rady UE lub tytułów wykonawczych (egzekucyjnych). W świetle powyższego, potrącenie wpłaty na Fundusz – wynikające ze statutu, nie stanowią żadnego z tytułów potrąceń powołanych w przepisie art. 116 ust. 9a ustawy, nie wynika ono z innych ustaw, rozporządzeń Rady UE, ani z tytułów wykonawczych (egzekucyjnych).

W tym miejscu należy zauważyć, że prawo do odliczenia podatku naliczonego obejmuje jedynie te należności, co do których spełniono warunki wynikające z przepisów art. 116 ust. 6- a ustawy.

Wskazać należy, że z powołanej przez Wnioskodawcę ustawy z dnia 16 września 1982 r. Prawo spółdzielcze (Dz.U. z 2017 r., poz. 1560 z późn. zm.) nie wynika obowiązek potrącenia wpłat na udziały członkowskie. Ustawa ta stanowi, że członek spółdzielni obowiązany jest do wniesienia wpisowego oraz zadeklarowanych udziałów stosownie do postanowień statutu.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie postawionych pytań Nr 1 i 2 należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy podkreślić, iż na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii nie mogą wpłynąć powołane przez Wnioskodawcę orzeczenia Wojewódzkich Sądów Administracyjnych lub Naczelnego Sądu Administracyjnego, bowiem stanowią one rozstrzygnięcia w konkretnych sprawach, osadzonych w określonych stanach faktycznych. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 ze zm.) w swoim rozdziale III określa zamknięty katalog źródeł prawa powszechnie obowiązującego. Nie przewiduje on takiej mocy dla orzecznictwa sądowego, w tym orzecznictwa sądów administracyjnych (w Polsce nie obowiązuje system precedensów sądowych). W związku z powyższym, nie negując orzecznictwa, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy zauważyć, że moc obowiązująca wyroków zamyka się w obrębie spraw, w których zostały wydane. Wynika to również z treści art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.), który przesądza, że ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie. Organ podatkowy jest zatem zobowiązany traktować indywidualnie każdą sprawę, natomiast rozstrzygnięcia sądów podejmowane są w oparciu o zebrany w danej sprawie materiał dowodowy.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę orzeczeń TSUE należy zwrócić uwagę na rolę jaką odgrywa Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w kształtowaniu wykładni wspólnotowej, w tym wykładni prawa podatkowego. Istotę funkcji TSUE należy postrzegać nie tylko przez pryzmat dokonywanej przez niego wykładni konkretnych przepisów prawa wspólnotowego, ale również z punktu widzenia roli jego orzeczeń jako źródła prawa wspólnotowego. Należy także dodać, iż TSUE odgrywa kluczową rolę z punktu widzenia jednolitej interpretacji prawa i gwarantuje zarazem, że normy prawa wspólnotowego nie wywołają odmiennych skutków w różnych państwach. Jednakże powołane przez Wnioskodawcę w uzasadnieniu stanowiska orzeczenia TSUE nie znajdą zastosowania w niniejszej sprawie, bowiem merytorycznie dotyczą innych spraw aniżeli przedstawionych w niniejszym wniosku.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, niniejsza interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …., w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin