Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2-2.4011.134.2018.1.HD
z 18 kwietnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 marca 2018 r. (data wpływu 21 marca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obniżenia podstawy opodatkowania o zapłacone odsetki oraz koszty sądowe związane ze zwrotem nienależnie pobranego świadczenia – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 marca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obniżenia podstawy opodatkowania o zapłacone odsetki oraz koszty sądowe związane ze zwrotem nienależnie pobranego świadczenia.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W okresie wrzesień 2004 r. – luty 2010 r. Wnioskodawca był pracownikiem Spółki z o.o., z którą podpisał umowę o zakazie konkurencji.

Umowa o zakazie konkurencji obowiązywała w trakcie trwania umowy o pracę oraz przez dwa lata po jej rozwiązaniu.

Przez okres dwóch lat Spółka z o.o. wypłaciła Wnioskodawcy rekompensaty z tytułu zakazu konkurencji w wysokości 67.874 zł 06 gr.

W wyniku złożonego przez Spółkę z o.o. pozwu Sąd orzekł złamanie zakazu konkurencji (wyrok Sądu Rejonowego z dnia 13 lipca 2015 r. oraz Sądu Okręgowego z dnia 29 stycznia 2016 r.) i nakazał zwrot kwoty w wysokości otrzymanej rekompensaty, tj. 67.874 zł 06 gr wraz z odsetkami oraz kosztami sądowymi w kwocie 3.394 zł. Łącznie kwota jaką Wnioskodawca zwrócił Spółce z o.o. to 92.050 zł 54 gr.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy zapłata odsetek oraz kosztów sądowych od zwróconego wynagrodzenia daje prawo do obniżenia podstawy opodatkowania?

Zdaniem Wnioskodawcy, ma prawo do obniżenia podstawy opodatkowania w podatku dochodowym o zapłacone odsetki oraz koszty sądowe związane ze zwrotem nienależnie pobranego świadczenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.) podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30c, art. 30e i art. 30f, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4-4e i 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot dokonanych w roku podatkowym zwrotów nienależnie pobranych świadczeń, które uprzednio zwiększyły dochód podlegający opodatkowaniu, w kwotach uwzględniających pobrany podatek dochodowy, jeżeli zwroty te nie zostały potrącone przez płatnika.

Stosownie zaś do treści art. 26 ust. 7h ww. ustawy kwota, o której mowa w art. 26 ust. 1 pkt 5, przekraczająca kwotę dochodu, o którym mowa w ust. 1, może być odliczona od dochodu uzyskanego w najbliższych kolejno po sobie następujących 5 latach podatkowych.

Należy zauważyć, że przepis art. 26 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczy sytuacji, w której zwracane przez podatnika nienależnie pobrane świadczenia uprzednio zwiększały dochód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, dlatego też zwrot ten dokonywany w kwocie brutto – łącznie z pobranymi zaliczkami na podatek dochodowy, zapewnia odzyskanie przez podatnika kwoty tych zaliczek.

Powyższe regulacje umożliwiają podatnikom odzyskanie kwoty podatku, jaką zapłacili od następnie zwróconego świadczenia, przy czym możliwość pomniejszenia w zeznaniu rocznym dochodu przed opodatkowaniem na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest jedną z form usunięcia skutków uprzedniego pobrania przez podatnika nienależnych świadczeń.

W myśl art. 410 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459, z późn. zm.) świadczenie jest nienależne, jeżeli ten, kto je spełnił, nie był w ogóle zobowiązany lub nie był zobowiązany względem osoby, której świadczył, albo jeżeli podstawa świadczenia odpadła lub zamierzony cel świadczenia nie został osiągnięty, albo jeżeli czynność prawna zobowiązująca do świadczenia była nieważna i nie stała się ważna po spełnieniu świadczenia.

Z wniosku wynika, że na skutek złamania zakazu konkurencji – na podstawie wyroku sądowego – Wnioskodawca zwrócił pracodawcy kwoty otrzymanej rekompensaty z tytułu zakazu konkurencji wraz z odsetkami oraz kosztami sądowymi.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że Wnioskodawca nie ma prawa do obniżenia podstawy opodatkowania w podatku dochodowym o zapłacone odsetki oraz koszty sądowe związane ze zwrotem nienależnie pobranego świadczenia. Odsetki oraz koszty sądowe nie stanowiły bowiem pobranego świadczenia – rekompensaty z tytułu zakazu konkurencji, nie zwiększały dochodu podlegającego opodatkowaniu.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.