2018.04.26 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0113-KDIPT2-3.4011.103.2018.2.AC

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-3.4011.103.2018.2.AC
z 26 kwietnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Zainteresowanego i Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 31 stycznia 2018 r. (data wpływu 15 lutego 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 13 kwietnia 2018 r. (data wpływu 17 kwietnia 2018 r.) oraz pismem z dnia 24 kwietnia 2018 r. (data wpływu 25 kwietnia 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie uznania prowadzonej działalności za działalność badawczo-rozwojową oraz możliwości skorzystania z ulgi przewidzianej w art. 26e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (pytania oznaczone we wniosku nr 1-4 i nr 6) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 lutego 2018 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 oraz art. 14f § 1 i § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 4 kwietnia 2018 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.103.2018.1.AC, Organ podatkowy, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, wezwał Zainteresowanego do usunięcia braków wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłano w dniu 4 kwietnia 2018 r. (skutecznie doręczono w dniu 6 kwietnia 2018 r.), zaś w dniu 17 kwietnia 2018 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (data nadania 13 kwietnia 2018 r.). Pismem z dnia 24 kwietnia 2018 r. (data wpływu 25 kwietnia 2018 r.) Zainteresowany uzupełnił wniosek w zakresie sprostowania własnego stanowiska dotyczącego pytania nr 4 w przedstawionym stanie faktycznym.

We wniosku złożonym przez:

Zainteresowanego będącego stroną postępowania: X

Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania: Y

przedstawiono następujący stan faktyczny (po uzupełnieniu):

Zainteresowany jest polskim rezydentem podatkowym w rozumieniu przepisu art. 3 ust. 1 i la ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 1991 r., Nr 80, poz. 350, z późn. zm.; dalej: „ustawa o p.d.o.f.”). Zainteresowany jest wspólnikiem (komandytariuszem) spółki B Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa (zwanej dalej: „Spółką”).

Zainteresowany jest wspólnikiem (komandytariuszem) Spółki i jako osoba fizyczna, nieprowadząca działalności gospodarczej we własnym imieniu, uzyskuje przychody z udziału w tej Spółce. Na podstawie art. 5b ust. 2 ustawy o p.d.o.f., przychody te uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy, tj. za przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zainteresowany jest również przedsiębiorcą w rozumieniu przepisów ustawy o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2004 r., Nr 173, poz. 1807, z późn. zm.), prowadzi działalność gospodarczą w ramach spółki cywilnej, jednakże działalność ta nie jest powiązana z działalnością prowadzoną przez Spółkę.

Spółka nie prowadzi działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w ustawie z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych.

Spółka w prowadzonych księgach rachunkowych wyodrębnia koszty działalności badawczo-rozwojowej.

Spółka jest podmiotem działającym na terytorium Polski, prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie produkcji i sprzedaży artykułów gospodarstwa domowego, w szczególności artykułów związanych z domowym przetwórstwem żywności (wędliniarstwo, serowarstwo, piekarnictwo, wędzarnictwo, browarnictwo), artykułów ogrodniczych, termometrów, itp. (dalej łącznie: „Produkty” lub pojedynczo „Produkt”).

Długoterminowa strategia rozwoju Spółki zakłada uzyskanie wiodącej pozycji na rynku w Polsce przy jednoczesnym pozyskiwaniu nowych rynków zbytu. W tym celu Spółka stale podejmuje działania prowadzące do umacniania osiągniętej na głównych rynkach pozycji, ekspansję na nowe rynki oraz zaistnienie i rozwój w nowych segmentach rynkowych.

Spółka systematycznie prowadziła działania mające na celu zapewnienie swoim klientom Produktów o wysokiej jakości, przy uwzględnieniu zmieniających się warunków rynkowych oraz preferencji konsumentów. Działania te polegały m.in. na zwiększeniu możliwości produkcyjnych, a także wprowadzaniu innowacji produktowych (działalność badawczo-rozwojowa).

1.1. Działalność badawczo-rozwojowa

Działalność badawczo-rozwojowa prowadzona była w 2017 r. w ramach wyodrębnionego w strukturze organizacyjnej Działu Badań i Rozwoju (dalej: „Dział R&D”). W ramach Działu R&D prowadzone były prace badawczo-rozwojowe dotyczące poszczególnych Produktów.

Kierunek prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez Spółkę w 2017 r. wyznaczała zmieniająca się sytuacja na konkurencyjnych rynkach, zmiany w prawodawstwie, a także dążenie do utrzymania najwyższej jakości Produktów. Spółka w 2017 r. monitorowała rynek surowców oraz dostępność nowych rozwiązań w zakresie projektowania i wytwarzania Produktów.

Przedmiotem prac badawczo-rozwojowych prowadzonych w ramach Działu R&D w 2017 r. były prace mające na celu projektowanie, opracowywanie oraz wprowadzenie do produkcji i sprzedaży nowych Produktów.

Rezultatem prowadzonych w 2017 r. prac badawczo-rozwojowych jest:

wprowadzenie do sprzedaży nowych Produktów;

unowocześnianie istniejących Produktów.

Poniżej wskazane zostały przykładowe projekty, będące przedmiotem prowadzonych w 2017 r. prac badawczo-rozwojowych:

Siewnik:

Artykuł ogrodniczy, mający ułatwić użytkownikowi rozsiew ziaren w ogrodzie, zapewnić – w opozycji do obecnych na rynku rozwiązań – regularny rozrzut ziaren. W tym celu pracownicy działu badawczo-rozwojowego, zakupili i testowali dostępne na rynku rozwiązania, a następnie zaprojektowali własny prototyp, składający się z mniejszej ilości części, oraz lepiej spełniający swoją rolę. W tym celu wykorzystano oprogramowanie do projektowania 3D oraz posiadane przez spółkę drukarki 3D. Główną część kosztów stanowią koszty pracy pracowników działu R&D, uczestniczących w tym projekcie.

Zakrętka uniwersalna, samouszczelniająca fi 100 do słoików i balonów:

Projekt powstał w odpowiedzi na potrzeby rynku, na uniwersalną i w pełni szczelną zakrętkę do słoików i balonów plastikowych. Zakupiono próbki dostępnych na rynku zakrętek i po dokonaniu kilkudziesięciu prób żadna z zakupionych zakrętek nie okazała się, mimo posiadania przez nie uszczelek, być w pełni szczelna. Dodatkowo stwierdzono, że należy poprawić ergonomię oraz wytrzymałość uchwytu, a także użyć materiału zapobiegającego ślizganiu się dłoni po nakrętce. W związku z powyższym powstał projekt zakrętek samouszczelniających, bez uszczelek. Dodatkowym problemem przy projektowaniu rozwiązania było założenie, że zakrętka będzie pasować na wszystkie typy słoików, tj. na takie o różnej średnicy i wysokości gwintu. Posłużono się oprogramowaniem S oraz drukiem 3D, wykonano kilkadziesiąt wydruków, w efekcie czego powstał prototyp zakrętki uniwersalnej, szczelnej, z wytrzymałym uchwytem i antypoślizgową powierzchnią. Spółka jest w chwili obecnej na etapie finalizowania prac rozwojowych związanych z powyższym projektem.

Nadziewarka do szynek:

Projekt powstał w celu poszerzenia asortymentu wędliniarskiego Spółki i kolejny, niedostępny dotąd na rynku produkt, w formie tuby na którą nakłada się siatkę wędliniarską i wypełnia się ją na przykład mięsem. Wykonano prototyp stalowy, jednak okazał się niewystarczająco dobry jakościowo, rozpoczęto więc projektowanie wersji z tworzywa. Należało stworzyć taki prototyp, który ułatwi formowanie, pozwoli na naciągnięcie min. 5 metrów siatki wędliniarskiej, oraz będzie stosunkowo wytrzymały. W tym celu wprowadzono rozwiązanie zwiększające wytrzymałość w postaci dodatkowego wyprofilowanego łączenia. W celu weryfikacji wytrzymałości podjęto, przy współpracy z Ł badania wytrzymałościowe przy użyciu specjalistycznego oprogramowania, oraz metody M. Spółka zakończyła wskazane prace badawcze i jest obecnie w trakcie prowadzenia prac rozwojowych związanych z tym projektem.

Wędzarnia z odprowadzaczem dymu:

Projekt mający umożliwić wędzenie ryb, wędlin czy serów, wewnątrz domu, czy też mieszkania. W wyniku prac badawczych, testowania wielu prototypów powstał produkt, w formie garnka, z termometrem, tackami, stelażem oraz wężykiem pozwalającym odprowadzić nadmiar dymu. Całość możliwa do użytkowania na zwykłej kuchence gazowej lub indukcyjnej. Z uwagi na fakt innowacyjności produktu, Spółka zgłosiła zastrzeżenie patentowe. Głównym kosztem prac badawczych był koszt pracy działu projektowego, który dokonywał wielu prób i modyfikacji przed uzyskaniem ostatecznej formy prototypu.

Rurka Fermentacyjna cicha:

Rurka fermentacyjna służąca do odprowadzenia nadmiaru powietrza, podczas procesu fermentacji, np. wina lub piwa. Dodatkowym założeniem miała być cicha praca urządzenia. W trakcie realizacji prac badawczych wykonano kilkanaście projektów i wydruków 3D, oraz wykonano liczne próby prototypów. Innowacyjność wykazują następujące cechy:

wewnętrzny tłok zakończono falą, która umożliwia cichą pracę, gdyż tłok nie uderza podczas pracy w górną część rurki;

na zewnętrznej ściance wskazano maksymalny i minimalny poziom wody, przy jakim rurka pracuje prawidłowo;

kształt nóżki rurki jest dostosowany do różnych średnic korków, a dodatkowo zapewnia stabilność całej rurki po napełnieniu wodą;

obrano materiał, który jest wytrzymały, transparentny i elastyczny;

poprzez charakterystyczną konstrukcję, rurka zapobiega dostawaniu się owadów do wnętrza rurki.

Z uwagi na ilość cech innowacyjności Spółka zgłosiła zastrzeżenie do Urzędu Patentowego. Obecnie prace badawcze są zakończone, trwają natomiast prace rozwojowe związane z projektem.

Rozdmuchiwane balony PET:

Z uwagi na liczne uszkodzenia w transporcie oraz reklamacje dotyczące balonów szklanych, spowodowane stłuczeniem dział badawczo-rozwojowy podjął działania zmierzające do zaprojektowania balonu z polietylenu.

Początkowo prowadzono prace zmierzające do zastąpienia balonów szklanych, balonami plastikowymi takim samym kształcie, gładkich, oraz nieszkodliwych dla środowiska – biodegradowalnych. W toku prac badawczych powstał pomysł by w kształcie balonu umieścić uchwyty, ułatwiające przenoszenie balonu. Same uchwyty zostały zaprojektowane i wydrukowane w technologii druku 3D, wraz zarysem balonu. Powstało kilka prototypów, o różnej głębokości i profilu. Dodatkowo wprowadzono oznaczenie wypełnienia balonu, skalę, która przy kolejnych prototypach przybierała różne kształty aż do docelowego.

Dla finalnego prototypu przeprowadzono, przy udziale Ł, badanie typu M, celem sprawdzenia uchwytów i doboru optymalnej grubości ścian. Dokonano także konsultacji z PZH, celem zdobycia atestu dla ostatecznego wyrobu. Wykonane zostały badania w SANEPID – potwierdzające, że materiał, z którego wykonany będzie ostateczny wyrób jest bezpieczny dla zdrowia i przeznaczony do kontaktu z żywnością. Przeprowadzono także konsultacje z producentami maszyn rozdmuchujących celem potwierdzenia możliwości produkcji, oraz doboru maszyny.

W chwili obecnej Spółka jest w trakcie prac rozwojowych, rozpoczęto także proces zastrzeżenia patentowego – zarówno jako wzoru użytkowego jak i przemysłowego.

Maszyna do pakowania zakrętek w pakiety:

Przez analizę rynku okazało się, że najkorzystniejszym sposobem pakowania zakrętek do słoików jest pakowanie ich w tuby, zgrzane folią termokurczliwą. Z uwagi na fakt, że gotowe maszyny są drogie i nie spełniają wymogów jakościowych Spółki, dział projektowy zdecydował, że maszyna zostanie wyprodukowana wewnątrz spółki z zakupionych komponentów. Rozpoczęły się prace nad projektem maszyny. W pracach nad planowaniem stanowiska i maszyny biorą udział pracownicy Spółki oraz studenci z Ł odbywający staż w Spółce.

Chłodnica do piwa:

Pracownicy działu badawczo-rozwojowego zaprojektowali i zlecili wykonanie prototypu chłodnicy do piwa ze stali nierdzewnej, używanej przy domowym wyrobie piwa. Obecnie wykonane zostały testy prototypu, które potwierdziły skuteczność jej działania, a produkt trafił do produkcji.

Zaciskarka:

Celem dla działu badawczo-rozwojowego było stworzenie produktu, który pozwoli w warunkach domowych zamknąć butelki szklane metalową zakrętką, w taki sposób w jaki zamknięcia te funkcjonują w wyrobach sprzedawanych w sklepach. W ramach prac przetestowano rozwiązania dostępne na rynku jednak były one niewygodne dla osoby używającej oraz mało efektywne. W związku z tym, z wykorzystaniem projektowania i druku 3D powstało kilka prototypów, z których wybrany został jeden, wykonany z tworzywa podlegającego recyklingowi. W chwili obecnej trwają prace rozwojowe polegające na doborze formy wtryskowej i rozpoczęciu próbnej produkcji.

Wędzarnia ogrodowa:

W obecnej ofercie Spółki znajduje się produkt – wędzarnia ogrodowa. Na bazie zebranych od pracowników i klientów informacji powstał projekt znacząco zmieniający obecną formę. Zmieniony zostanie wygląd, zostaną wprowadzone podwójne ścianki, zmianie ulegnie sposób regulacji powietrza, forma paleniska które zamiast rusztu, mieć będzie formę szuflady. Lita przepona oddzielająca palenisko od komory została odchudzona, zapewniające lepszy przepływ ciepłego powietrza w komorze oraz zmniejszając powstające straty ciepła na dodatkowej powierzchni. Zmianie uległy również drzwi, ponieważ został przeniesiony na nie termometr oraz zostało zmienione zamykanie i zlikwidowano wizjer, zostały one wzmocnione poprzecznym profilem. Została zmieniona wysokość nóżek wędzarni, dzięki czemu został obniżony jej środek ciężkości zarówno ze wsadem jak i bez, zapewniając większą stabilność podczas wietrznych dni. Kolejnym projektem powiązanym jest projekt wędzarni zimowej, jest to wędzarnia przeznaczona do wędzenia zimą. Projekt koncepcyjny zakłada, że wędzarnia posiada podwójne ścianki, między które włożone jest wypełnienie z waty szklanej jako czynnika izolacyjnego. Izolacja występująca w wędzarni ma zapewnić utrzymanie odpowiedniej temperatury podczas wędzenia w zimowe dni. Większość kosztów tego projektu stanowi koszt pracy pracowników działu badawczo-rozwojowego, projektowego, oraz produkcji i testów prototypów.

Wędzarnie drewniane:

Projekt mający na celu wprowadzenie do oferty nowej grupy produktów – wędzarni drewnianych. Wędzarnie drewniane mają wzbogacić ofertę wędzarnianą o ekologiczne wędzarnie, które mają komorę wędzarniczą wykonaną z naturalnych komponentów. Wędzarnie w dwóch wariantach pojemnościowych, jednopoziomowa posiadająca w zestawie trzy pręty do zawieszenia wędzonych produktów, otwierana od góry, do samodzielnego montażu. Drugi wariant dwupoziomowy z otwieranymi drzwiczkami umożliwiającymi powieszenie wędzonych produktów na dwóch wysokościach. Termometr zamontowany na froncie wędzarni w celu poprawnego odczytu temperatury podczas wędzenia. Wędzarnie składane są na metalowym stelażu dzięki czemu są łatwe w utrzymaniu czystości oraz porządku po wędzeniu. Wędzarnie przeznaczone do wędzenia na zimo oraz na gorąco. Głównym kosztem projektu były koszty wykonanych prototypów oraz wynagrodzeń pracowników zajmujących się projektem.

Szynkowar w płaszczu wodnym:

Projekt powstał na bazie obecnego, zastrzeżonego patentem produktu jakim jest szynkowar. Unowocześnienie polega na zastosowaniu dodatkowego pojemnika zewnętrznego, który tworzy przestrzeń między pojemnikiem na mięso (płaszczem wewnętrznym), a sobą przestrzeń na wodę. Celem weryfikacji doboru odpowiedniej przestrzeni między płaszczem zewnętrznym, a wewnętrznym został stworzony prototyp. Testy wykazały poprawność założeń projektowych, którymi było umożliwienie konsumentowi przygotowania parzonych wędlin.

Skala tworzywowa:

Projekt tworzywowej skali do termometru powstał w celu uatrakcyjnienia oraz stworzenia nowej wersji zaokiennego termometru średniego. Skala wykonana z tworzywa sztucznego odpornego na działanie środowiska zewnętrznego, z naniesioną skalą metodą tampodruku. Skala zaprojektowana z myślą o łatwym montowaniu kapilary (części termometru wskazującego temperaturę), posiadająca występ mający maskujący bańkę z toluenem (ciecz wypełniająca kapilarę) i trzymający dół kapilary oraz uchwyt górny w kształcie płatków pomagających podczas montowania kapilary. Uchwyt górny oraz dolny zaprojektowane w sposób pozwalający na ukrycie ich w obrębie korków termometru.

Skala została wydrukowana za pomocą drukarki 3D i przetestowana pod względem funkcjonalności, następnie zostało zlecone w narzędziowni wykonanie narzędzia, którym jest forma wtryskowa do produkcji. Pierwsze wtryski ujawniły pewną wadę w projekcie jaką jest odebranie skali możliwości ruchu w szklanej rurze.

Rozwiązaniem problemu jest stworzenie wypustek w skali wykładających się na szkle, zapobiegając w ten sposób obrotowi skali wewnątrz termometru. We współpracy z Ł zostanie wykonany prototyp nowej skali z docelowego materiału, a następnie zostaną przeprowadzone testy. Jeśli testy wypadną pomyślnie zostaną naniesione poprawki w formie i skala zacznie być produkowana. W przypadku niepowodzenia testów projekt zostanie poddany dodatkowym analizom w celu wyeliminowania zaistniałego problemu.

Lejek do przetworów:

Koncepcja lejka do przetworów zakładała zaprojektowanie lejka z tworzywa, który będzie pasować na kilka rozmiarów słoików, nie będzie spadać podczas napełniania. Z uwagi na te założenia zaprojektowano lejek ze specjalnymi pierścieniami. Lejek powstał na bazie kwadratu przechodzącego w okrągły spód. Górne ścianki na bazie kwadratu zapewniają stabilność podczas odkładania lejka na blat – zapobiegając sturlaniu się po blacie. Dodatkowo zaprojektowano rączkę, która pozwoli zachować czystość podczas użytkowania. Po zaakceptowaniu finalnego wyglądu lejek został wydrukowany na drukarce 3D, celem sprawdzenia jego zachowania podczas pracy, był testowany pod kątem przepustowości, osadzenia na słoiku oraz wygody podczas użytkowania.

Projekt zakończył się nawiązaniem współpracy z narzędziownią, w której zostało zlecenie wykonania narzędzia w postaci formy wtryskowej niezbędnej do rozpoczęcia produkcji i wdrożenia produktu do sprzedaży.

Korek na plastikową rurkę fermentacyjną:

Jest to produkt zapewniający, że do rurki fermentacyjnej podczas pracy nastawu nie dostanie się, żaden owad. Jednocześnie korek nie będzie miał wpływu na swobodne wydostawanie się dwutlenku węgla z nastawu. Korek został zaprojektowany w taki sposób, żeby pasował na wszystkie tworzywowe rurki produkowane w zakładzie. Zastosowane wypustki gwarantują dobre osadzenie korka na rurce, a jego kształt zapewnia, że nie wpływa on na proces wydostawania się dwutlenku węgla. Korek posiada wycięcie dzięki czemu jego montaż jest prosty i zapobiega błędnemu założeniu. Na korku znajduje się logotyp, który zwiększa rozpoznawalność marki na rynku.

Ostatnim etapem projektu było stworzenie prototypu przy pomocy drukarki 3D i sprawdzenie produktu w finalnej wersji. Stworzenie prototypu pozwoliło na sprawdzenie wyglądu oraz wielkości zastosowanych wypustów, czy nie są one za małe i czy produkt spełnia stawiane przed nim zadanie. Pomyślny przebieg testów doprowadził do zamówienia wykonania narzędzia jakim jest forma wtryskowa w celu rozpoczęcia produkcji i wprowadzenia produktu na rynek.

Kiełkownica wielopoziomowa:

Produkt pozwala na samodzielną hodowlę kiełków różnego rodzaju w tym samym czasie. Produkt składa się z pięciu elementów wykonywanych technologią wtrysku z materiału PP. Materiał ten został dobrany z uwagi na dopuszczenie do kontaktu z żywnością oraz możliwość recyklingu.

Produkt został zaprojektowany z myślą o potencjalnym użytkowniku, który lubi hodować różne kiełki jednocześnie lub duże ilości jednego rodzaju kiełków. Na produkt składa się trzy rodzaje, pięciu elementów, pojemnik dolny, trzy pojemniki środkowe oraz pokrywka. Pojemnik dolny, który jest zbiornikiem wodnym, gdzie gromadzi się nadmiar wody spływający z poszczególnych pięter. Pojemniki środkowe, układają się w piętra przesunięte kątowo względem siebie, przed niewłaściwym ułożeniu pięter chronią specjalnie do tego zaprojektowane ścianki. Pojemnik środkowy posiada trzy ścianki z występami w kształcie łuków oraz trzy ścianki proste u góry z nacięciami odpowietrzającymi i dolnym wybraniem umożliwiającym dopasowanie i poprawne ustawienie kolejnego środkowego pojemnika. Zmiana kąta ustawienia pojemników jest niezwykle ważna, ponieważ zapewnia ona, że woda spływająca z pojemnika na górze nie zleci bezpośrednio do pojemnika dolnego, tylko nawilży również inne piętra. W pojemniku środkowym znajdują się „grzybki” odsączające zapewniające, że woda nie będzie stała w pojemniku tylko spłynie do pojemnika pod nim. Z uwagi na ujednolicenie środkowego pojemnika i umiejscowienia „grzybków” odsączających wymagane jest przemieszczeni kontowe pojemników środkowych względem siebie. Wycięcia na płaskiej powierzchni ścianki górnej umożliwiają przepływ świeżego powietrza zapewniając tym samym możliwość oddychania kiełkom oraz odpowiednie odparowywanie wody i utrzymanie stałej wilgotności. Na dolnej części pojemnika znajdują się występy zapobiegające gromadzeniu się kiełków w jednym miejscu oraz zapewniając im odpowiednią ilość wody. Trzecim elementem jest pokrywka osłaniająca kiełki przed zniszczeniem oraz zapewniająca wytworzenie się odpowiednich warunków do bezproblemowej hodowli. Pokrywka została zaprojektowana w taki sposób, żeby bez problemu i zastanawiania się, można ją położyć na dowolnym pojemniku środkowym. Po złożeniu wszystkich elementów otrzymujemy zgrabnie wyglądający produkt finalny, dzięki któremu możemy cieszyć się zawsze świeżymi kiełkami w kuchni. Pojemniki są przezroczyste co zapewnia kontrolę poziomu znajdującej się w nich wody oraz wzrost hodowli kiełków. Materiał, który został dobrany zapewnia, że nie mętnieją one pod wpływem światła słonecznego. W celu sprawdzenia poprawności działania oraz zatwierdzenia materiału i wyglądu finalnego produktu zostały przygotowane prototypy. Przy wykorzystaniu drukarki 3D zostały stworzone pojemniki, a następnie zmontowane w finalny produkt. Pozwoliło to na sprawdzenie zaprojektowanego opakowania oraz naniesienia na nie odpowiednich poprawek.

W chwili obecnej prace badawcze zostały zakończone pomyślnie i podjęto decyzję o rozpoczęciu prac rozwojowych związanych z zakupem formy i rozpoczęciem produkcji.

Wnioskodawca podkreśla, że prace prowadzone w 2017 r. w ramach Działu R&D nie zawsze prowadziły do osiągnięcia zakładanych rezultatów, a prace nad nowymi Produktami nie zawsze skutkowały wprowadzeniem nowych Produktów do oferty Spółki, a prace optymalizacyjne w zakresie istniejących Produktów nie zawsze skutkowały uzyskaniem lepszych parametrów Produktów/optymalizacją procesu produkcyjnego.

1.2. Wydatki związane z działalnością badawczo-rozwojową poniesione w 2017 r.

W ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej Spółka w 2017 r. poniosła szereg wydatków związanych z prowadzoną działalnością (dalej: „Wydatki”) i funkcjonowaniem Działu R&D.

Wydatki można zaliczyć do jednej z następujących kategorii:

wynagrodzenia na rzecz osób realizujących prace badawczo-rozwojowe, zatrudnionych na podstawie umów o pracę (dalej: „Pracownicy”), oraz inne świadczenia realizowane na rzecz Pracowników, będące przychodami ze stosunku pracy (dalej: „Wydatki Pracownicze”), a także składki na ubezpieczenia społeczne określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 963, z późn. zm., dalej: „USUS”), których podstawą wymiaru są przychody podatkowe Pracowników, finansowane przez Spółkę (dalej: „Składki”);

wydatki na nabycie surowców wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej (dalej: „Surowce”), a także koszty wytworzenia Produktów zużywanych w toku prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej oraz koszt nabycia wyrobów konkurencyjnych;

wydatki na nabycie materiałów i wyposażenia niezbędnych do funkcjonowania Działu R&D (dalej: „Materiały i Wyposażenie”);

wydatki na usługi związane z wykonaniem badań/wydaniem atestów dla Produktów, a także legalizacją/wzorcowaniem aparatów i urządzeń (dalej: „Usługi Specjalistyczne”);

wydatki na nabycie aparatów i urządzeń oraz licencji na oprogramowanie wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej (dalej: „Urządzenia i Oprogramowanie”).

1.3. Wydatki Pracownicze poniesione w 2017 r.

W ramach Działu R&D Spółka w 2017 r. zatrudniała na podstawie umów o pracę Pracowników, w których zakres obowiązków wchodziło wyłącznie prowadzenie prac badawczo-rozwojowych realizowanych przez Spółkę.

Wśród Pracowników wyróżnić można:

manager projektu – kierujący pracami Działu R&D, do którego obowiązków należy m.in. organizowanie i nadzorowanie prac badawczo-rozwojowych;

inżynier projektu – do którego obowiązków należy m.in. prowadzenie prac badawczych związanych z opracowywaniem nowych Produktów i udoskonalaniem istniejących Produktów, prowadzenie prac związanych z zastosowaniem nowych surowców w istniejących Produktach (mające na celu poprawienie ich jakości lub poprawę ekonomiki procesu produkcyjnego, zapewnienie bezpieczeństwa dostaw), itp.

Pracownicy zatrudnieni przez Spółkę w 2017 r. w Dziale R&D poświęcali całość czasu pracy wyłącznie na czynności dające się zakwalifikować jako praca badawczo-rozwojowa.

W związku z zatrudnieniem Pracowników w Dziale R&D, Spółka w 2017 r. poniosła następujące Wydatki Pracownicze:

wynagrodzenie zasadnicze oraz dodatki za pracę w godzinach nadliczbowych;

wynagrodzenie chorobowe i inne wynagrodzenie wypłacane na podstawie szczególnych przepisów prawa pracy;

premie, bonusy i nagrody;

diety i inne należności za czas podróży służbowej;

wydatki związane z praniem odzieży roboczej;

wydatki związane z wynajmem mieszkań na rzecz pracowników;

wydatki związane z zapewnieniem Pracownikom uczestnictwa w szkoleniach podnoszących kwalifikacje zawodowe;

wydatki związane z zapewnieniem Pracownikom innych świadczeń o charakterze niepieniężnym (ubezpieczenie na życie, karnety sportowe, bony i karty podarunkowe, itp.).

Wszystkie opisane powyżej Wydatki Pracownicze stanowiły po stronie Pracowników przychody ze stosunku pracy, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o p.d.o.f., aczkolwiek niektóre z nich w całości lub w części podlegały zwolnieniu z opodatkowania.

Niezależnie od powyższego, Spółka poniosła w 2017 r. również koszty związane z opłacaniem Składek, których podstawą wymiaru były przychody podatkowe Pracowników (za wyjątkiem tych przychodów, w przypadku których regulacje z zakresu ubezpieczeń społecznych przewidują zwolnienie z oskładkowania).

Zarówno Wydatki Pracownicze, jak i Składki, zostały zaliczone przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów.

1.4. Wydatki na nabycie Surowców i wyrobów konkurencyjnych/koszty wytworzenia Produktów poniesione w 2017 r.

W związku z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową Spółka w 2017 r. nabyła Surowce (głównie granulaty tworzyw sztucznych) będące składnikami wytwarzanych Produktów, a następnie zużyła przedmiotowe Surowce w toku prac prowadzonych w ramach Działu R&D. Niezależnie od powyższego, zużyciu na potrzeby prac prowadzonych w ramach Działu R&D podlegały w 2017 r. również gotowe Produkty wytworzone przez Spółkę oraz wyroby konkurencyjne.

Wydatki na nabycie Surowców i wyrobów konkurencyjnych/koszty wytworzenia Produktów stanowiły w 2017 r. koszty uzyskania przychodów.

1.5. Wydatki na nabycie Materiałów i Wyposażenia poniesione w 2017 r.

Wydatki Spółki na nabycie Materiałów i Wyposażenia w 2017 r. obejmowały następujące pozycje:

wydatki na nabycie sprzętu komputerowego i akcesoriów komputerowych (m.in. komputery, monitory, laptopy, kable, drukarki, myszy komputerowe, tonery) wykorzystane w Dziale R&D;

wydatki na nabycie czasopism i materiałów biurowych (m.in. czasopisma specjalistyczne, segregatory, długopisy, korektory, koszulki, papier) wykorzystywane w Dziale R&D;

wydatki na nabycie akcesoriów/części zamiennych do Urządzeń wykorzystane do prowadzenia prac badawczo-rozwojowych;

wydatki na nabycie wyposażenia Działu R&D niezbędnego do jego prawidłowego funkcjonowania (m.in. krzesła, szafki, blaty, regały, półki, pojemniki, itp.).

Z uwagi na fakt, że cena nabycia poszczególnych aktywów zaliczanych do opisanej powyżej kategorii Materiałów i Wyposażenia z reguły w 2017 r. nie przekraczała kwoty 3.500 zł Spółka zaliczała wydatki na nabycie Materiałów i Wyposażenia do kosztów uzyskania przychodów na zasadach ogólnych (nisko cenne Materiały i Wyposażenie nie stanowią środków trwałych, nawet gdy przewidywany okres ich używania jest dłuższy niż rok).

1.6. Wydatki na Usługi Specjalistyczne poniesione w 2017 r.

Do kategorii Usług Specjalistycznych nabytych przez Spółkę w 2017 r. zaliczyć należy wydatki na przeprowadzenie procedur atestacyjnych i wydanie atestów higienicznych oraz aprobat technicznych dla Produktów, badania właściwości Produktów w zewnętrznych laboratoriach (przykładowo: badania mikrobiologiczne, badania migracji substancji szkodliwych, badanie typu M, badania w Narodowym Instytucie Zdrowia Publicznego – Państwowym Zakładzie Higieny w związku z uzyskaniem atestów Produktów, badania w SANEPID, badania prowadzone przez Ł a także wydatki na legalizację/wzorcowanie Urządzeń).

W większości przypadków Usługi Specjalistyczne w 2017 r. świadczone były przez podmioty spełniające definicję jednostki naukowej w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. z 2016 r., poz. 2045, z późn. zm., dalej: „UZFN”), jednakże w niektórych przypadkach usługodawcy nie spełniali ww. definicji.

1.7. Wydatki na nabycie Urządzeń i Oprogramowania poniesione w 2017 r.

W ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej w 2017 r. Spółka wykorzystywała Urządzenia i Oprogramowanie o przewidywanym okresie używania dłuższym niż roku w postaci drukarek 3 D oraz licencje na oprogramowanie wykorzystywane w Urządzeniach, (np. program S).

Spółka w 2017 r. ujmowała nabywane Urządzenia i Oprogramowanie w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych (dalej: „Ewidencja”) i dokonywała odpisów amortyzacyjnych od ich wartości początkowej.

1.8. Ulga na działalność badawczo-rozwojową w 2017 r.

Zainteresowany, jako wspólnik Spółki zamierza skorzystać z ulgi na działalność badawczo-rozwojową (dalej: „Ulga”), uregulowanej w art. 5a pkt 38-40, art. 24a ust. 1b, art. 26e, art. 26ea, art. 26f i art. 26g ustawy o p.d.o.f., w rozliczeniu za 2017 r.

W piśmie z dnia 13 kwietnia 2018 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Zainteresowany dodał, że Spółka, której wspólnikiem jest Zainteresowany w umowie Spółki nie ma wskazanej działalności w zakresie badań i rozwoju według Polskiej Klasyfikacji działalności (PKD). Spółka nie sporządza i nie przekazuje do Głównego Urzędu Statystycznego (GUS) sprawozdań z działalności badawczo-rozwojowej. Spółka nie świadczy usług prowadzenia działalności badawczej lub prac rozwojowych dla innych podmiotów. Prac badawczo-rozwojowych nie inicjuje klient/klienci Spółki poprzez zamówienie konkretnego produktu/produktów. Prace badawczo-rozwojowe są inicjowane przez samą Spółkę. Wydatki na działalność badawczo-rozwojową ponoszone przez Spółkę nie zostały jej zwrócone w jakiejkolwiek formie, jak również nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania przez jej wspólników proporcjonalnie do udziału w Spółce. Wydatki powyższe, stanowią koszt uzyskania przychodu wspólników, proporcjonalnie do ich udziału w spółce. Materiały, wyposażenie, urządzenia i oprogramowanie są wykorzystywane przez Spółkę tylko w działalności badawczo-rozwojowej. Środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne wykorzystywane w działalności badawczo-rozwojowej są nabywane w drodze umowy kupna-sprzedaży (faktury VAT). Do środków trwałych zostały zaliczone następujące składniki: Komputery przenośne oraz drukarki 3D. Do wartości niematerialnych i prawnych zostały zaliczone następujące składniki: licencja na oprogramowanie S. Odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Zainteresowany zalicza do kosztów uzyskania przychodów proporcjonalnie do udziałów w Spółce.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy prowadzone w 2017 r. przez Spółkę prace opisane w pkt 1.1 spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
Czy Zainteresowany jest uprawniony do odliczenia (za 2017 r.) od podstawy opodatkowania kosztów uzyskania przychodów (jako kosztów kwalifikowanych) poniesionych na Wydatki Pracownicze i Składki opisane w pkt 1.3 – w wysokości określonej w art. 26e ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz proporcjonalnie do Jego udziału w zysku w Spółce?
Czy Zainteresowany jest uprawniony do odliczenia (za 2017 r.) od podstawy opodatkowania kosztów uzyskania przychodów (jako kosztów kwalifikowanych) poniesionych na nabycie Surowców, wyrobów konkurencyjnych/kosztów wytworzenia Produktów, opisanych w pkt 1.4 – w wysokości określonej w art. 26e ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz proporcjonalnie do Jego udziału w zysku w Spółce?
Czy Zainteresowany jest uprawniony do odliczenia (za 2017 r.) od podstawy opodatkowania kosztów uzyskania przychodów (jako kosztów kwalifikowanych) poniesionych na nabycie Materiałów i Wyposażenia, opisanych w pkt 1.5 – w wysokości określonej w art. 26e ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz proporcjonalnie do Jego udziału w zysku w Spółce?
Czy Zainteresowany jest uprawniony do odliczenia (za 2017 r.) od podstawy opodatkowania kosztów uzyskania przychodów (jako kosztów kwalifikowanych) poniesionych na Usługi Specjalistyczne, opisane w pkt 1.6 – w wysokości określonej w art. 26e ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz proporcjonalnie do Jego udziału w zysku w Spółce?
Czy Zainteresowany jest uprawniony do odliczenia (za 2017 r.) od podstawy opodatkowania odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej nabytych Urządzeń i Oprogramowania, opisanych w pkt 1.7 – w wysokości określonej w art. 26e ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz proporcjonalnie do Jego udziału w zysku w Spółce?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Zainteresowanego i Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania, w zakresie pytań oznaczonych nr 1-3 i nr 6. Natomiast w zakresie pytań oznaczonych nr 4 i nr 5 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Zainteresowanego i Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania,

Ad 1

W ocenie Zainteresowanego prowadzone w 2017 r. przez Spółkę prace opisane w pkt 1.1 spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o p.d.o.f.

Zgodnie z brzmieniem art. 26e ust. 1 ustawy o p.d.o.f., podatnik uzyskujący przychody ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt odlicza od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3.

Rodzaje działalności, które uprawniają podatników do odliczenia kosztów kwalifikowanych w zeznaniu podatkowym zostały zdefiniowane w art. 5a ustawy o p.d.o.f., zgodnie z którym, ilekroć w ustawie jest mowa o:

pkt 38: działalności badawczo-rozwojowej – oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań;

pkt 39: badaniach naukowych – oznacza to:

badania podstawowe – oryginalne prace badawcze, eksperymentalne lub teoretyczne podejmowane przede wszystkim w celu zdobywania nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
badania stosowane – prace badawcze podejmowane w celu zdobycia nowej wiedzy, zorientowane przede wszystkim na zastosowanie w praktyce;
badania przemysłowe – badania mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności w celu opracowywania nowych produktów, procesów i usług lub wprowadzania znaczących ulepszeń do istniejących produktów, procesów i usług; badania te uwzględniają tworzenie elementów składowych systemów złożonych, budowę prototypów w środowisku laboratoryjnym lub w środowisku symulującym istniejące systemy, szczególnie do oceny przydatności danych rodzajów technologii, a także budowę niezbędnych w tych badaniach linii pilotażowych, w tym do uzyskania dowodu w przypadku technologii generycznych;

pkt 40: pracach rozwojowych – oznacza to nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów i usług, z wyłączeniem prac obejmujących rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, istniejących usług oraz innych operacji w toku, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń, w szczególności:
1. opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych oraz demonstracje, testowanie i walidację nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług w otoczeniu stanowiącym model warunków rzeczywistego funkcjonowania, których głównym celem jest dalsze udoskonalenie techniczne produktów, procesów lub usług, których ostateczny kształt nie został określony;
2. opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych, które można wykorzystać do celów komercyjnych, w przypadku gdy prototyp lub projekt pilotażowy stanowi produkt końcowy gotowy do wykorzystania komercyjnego, a jego produkcja wyłącznie do celów demonstracyjnych i walidacyjnych jest zbyt kosztowna.

Powyższe przepisy wprowadzają kilka istotnych kryteriów, od których spełnienia uzależniona jest możliwość uznania określonych działań za działalność badawczo-rozwojową (przy czym kryteria te muszą by spełnione łącznie). Zgodnie z tymi kryteriami, działalność badawczo-rozwojowa powinna:

obejmować badania naukowe lub prace rozwojowe;
mieć twórczy charakter;
być podejmowana w sposób systematyczny;
być podejmowana w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W kwestii pierwszego oraz czwartego z powyższych warunków Zainteresowany wskazuje, że głównym celem zrealizowanych przez Spółkę w 2017 r. projektów badawczo-rozwojowych było opracowywanie nowych, ulepszonych lub zmienionych produktów. Pracownicy Spółki w 2017 r., poprzez tworzenie nowych oraz rozwijanie powstałych Produktów łączyli dotychczas istniejącą wiedzę oraz opracowywali nową wiedzę z w celu stworzenia Produktów dotychczas niedostępnych na rynku i ulepszenia tych już oferowanych.

Każdy projekt zaliczony do grupy badawczo-rozwojowej w 2017 r. zaczynał się od zdefiniowania wymagań, zagadnień i tematów badawczych. Prace składały się z wyraźnych etapów, w ramach których powstają prototypy, następnie były one testowane i weryfikowana była ich przydatność.

Każdy projekt w 2017 r. powstał w wyniku twórczej pracy pracowników Spółki, którzy samodzielnie musieli znaleźć optymalne rozwiązania zagadnień. Istotną rolę w procesie odgrywał także proces testowania tworzonych prototypów. Prace wykonywane w Spółce w ramach projektów zakwalifikowanych do pierwszej grupy projektowej pociągają za sobą postęp nauki oraz/lub techniki prowadzący do zwiększenia zakresu wiedzy.

Zainteresowany podkreśla, że prace, które miały miejsce w 2017 r. w projektach badawczo-rozwojowych nie stanowiły prac rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do tych już istniejących Produktów.

W związku z powyższym, zarówno pierwszy jak i czwarty warunek uznania działalności Spółki, podejmowanej w 2017 r. w ramach projektów zakwalifikowanych do pierwszej grupy projektowej, za działalność badawczo-rozwojową należy uznać za wypełniony.

W zakresie drugiego warunku odwołać się można do ustawy dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, która definiuje pojęcie utworu. Zgodnie z definicją zawartą w art. 1.1 tejże ustawy, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). W komentarzu do tejże ustawy, przygotowanym pod red. Prof. dr hab. Janusza Barty oraz Prof. dr hab. Ryszarda Markiewicza czytamy, że „Świadczenie o charakterze twórczym może być wniesione tylko przez człowieka”. Jak przy tym wyjaśnia Sąd Apelacyjny w Poznaniu w wyroku z dnia 7 listopada 2007 r., (I ACa 800/07, LEX nr 370747): „Stwierdzenie, że utwór stanowi przejaw „działalności twórczej”, oznacza, że utwór powinien stanowić rezultat działalności o charakterze kreacyjnym. Przesłanka ta, niekiedy określana jako przesłanka „oryginalności” utworu, zrealizowana zostanie wówczas, gdy powstanie subiektywnie nowy wytwór intelektu: jest ona zatem ujmowana wyłącznie w płaszczyźnie nowości subiektywnej i zorientowana retrospektywnie”.

W przypadku prac prowadzonych przez Pracowników Spółki ten warunek jest w oczywisty sposób spełniony, ponieważ efekty prac są rezultatem działań Pracowników w 2017 r., w wyniku których powstały subiektywnie nowe wytwory intelektu w postaci prototypów, wzorów, dokumentacji, etc.

Jednocześnie należy zauważyć, że przedmiotem prac badawczo-rozwojowych może być także produkt, usługa czy proces, które nie stanowią utworu w rozumieniu prawa autorskiego, a jedynie charakteryzują się twórczością, czyli nowością/oryginalnością prac. W tym miejscu można pomocniczo posłużyć się definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego PWN, zgodnie z którą przymiotnik „twórczy” Oznacza: 1. „mający na celu tworzenie; też: będący wynikiem tworzenia”, 2. „dotyczący twórców”.

Odnosząc się do warunku „systematyczności”, należy wskazać, że prowadzone w 2017 r. prace badawczo-rozwojowe, stanowiły jeden z głównych obszarów działalności Spółki, dając gwarancję jakości i nowoczesności tworzonych rozwiązań.

Dział R&D w 2017 r. prowadził prace w podziale na projekty i zespoły projektowe oraz w oparciu o nowoczesne metodyki pracy tychże zespołów. Spółka w 2017 r. prowadziła opisane we wniosku prace badawczo-rozwojowe w sposób regularny i zamierza wykonywać je systematycznie także w przyszłości. Podejmowane przez Spółkę w 2017 r. działania w tym zakresie niewątpliwie nie miały zatem charakteru okazjonalnego czy doraźnego. W konsekwencji, należy uznać, że w odniesieniu do prowadzonych przez Spółkę w 2017 r. prac badawczo-rozwojowych spełniona jest przesłanka systematyczności, o której mowa we wspomnianym wyżej przepisie.

W związku z powyższym, należy uznać, że zrealizowane przez Spółkę w 2017 r. prace badawczo-rozwojowe spełniają łącznie wszystkie z czterech przesłanek i tym samym stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38, w zw. z art. 5a pkt 39 lit. c i art. 5a pkt 40 ustawy o p.d.o.f.

Celem prac Działu R&D było w 2017 r. tworzenie (projektowanie), wdrażanie do produkcji i wprowadzanie do sprzedaży nowych Produktów, ulepszanie obecnie oferowanych Produktów (która może skutkować poprawą parametrów Produktów, obniżeniem kosztów wytworzenia), a także optymalizacja procesu produkcyjnego. Prace Działu R&D w 2017 r. były realizowane w sposób ciągły i systematyczny.

Realizując opisane cele Działu R&D, Pracownicy wykorzystywali dostępną aktualnie wiedzę, umiejętności i technologię.

Mając powyższe na uwadze, w ocenie Zainteresowanego nie powinno ulegać wątpliwości, że zrealizowane przez Spółkę w 2017 r. prace podejmowane w ramach Działu R&D spełniają definicję prac badawczo-rozwojowych, a konkretnie prac rozwojowych, o których mowa w art. 5a pkt 40 ustawy o p.d.o.f. Opisane w stanie faktycznym prace sprowadzają się bowiem do wykorzystania aktualnie dostępnej wiedzy, nauki i technologii do opracowywania i wytwarzania nowych, zmienionych lub ulepszonych Produktów, a także do optymalizacji procesów produkcyjnych w ramach Spółki. Należy przy tym podkreślić, że opisane w stanie faktycznym prace zrealizowane w ramach Działu R&D nie mają charakteru prac rutynowych i mechanicznych, a zadania i problemy przed którymi stawiani są Pracownicy wymagały zawsze indywidualnego podejścia i praktycznego zastosowania posiadanej wiedzy/umiejętności.

W ocenie Zainteresowanego nie ma przy tym znaczenia, że prace Działu R&D w 2017 r. nie zawsze doprowadziły do osiągnięcia zakładanych rezultatów. Istotą prowadzenia prac badawczo-rozwojowych jest ryzyko, że wyniki prac nie zawsze będą zadowalające, pomimo zaangażowania nakładów i środków na ten cel. Z powyższego punktu widzenia istotny był więc cel prowadzonych prac, a nie sam fakt osiągnięcia zakładanego rezultatu.

Mając powyższe na uwadze, w ocenie Zainteresowanego nie ulega wątpliwości, że prace opisane w stanie faktycznym w pkt 1.1, prowadzone w 2017 r. mieszczą się w definicji prac badawczo-rozwojowych.

Ad 2

W ocenie Zainteresowanego, jest On uprawniony do odliczenia (za 2017 r.) od podstawy opodatkowania kosztów uzyskania przychodów (jako kosztów kwalifikowanych) poniesionych na Wydatki Pracownicze i Składki, opisanych w pkt 1.3 – w wysokości określonej w art. 26e ust. 7 ustawy o p.d.o.f. oraz proporcjonalnie do jego udziału w zysku w Spółce.

Stosownie do brzmienia art. 26e ust. 1 ustawy o p.d.o.f., podatnik uzyskujący przychody ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 odlicza od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3.

Ustawodawca w art. 26e ust. 2 ustawy o p.d.o.f. doprecyzował, że kosztami kwalifikowanymi są (między innymi) należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1, oraz składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek, jeżeli te należności i składki dotyczą pracowników zatrudnionych w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej.

Przywołany powyżej przepis art. 12 ust. 1 ustawy o p.d.o.f. odnosi się do tzw. „wynagrodzeń pracowniczych”, tj. świadczeń wypłacanych (wydawanych) osobom fizycznym z tytułu stosunku służbowego, stosunku pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy. Odliczeniu na podstawie art. 26e ust. 2 ustawy o p.d.o.f. nie podlegają zatem wynagrodzenia wypłacane osobom zatrudnionym w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej na postawie innych tytułów, niż wymienione powyżej, np. wynagrodzenia otrzymywane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, wynagrodzenia wypłacane zleceniobiorcom, lub osobom, z którymi zawarto umowę o dzieło. Natomiast składkami na ubezpieczenia społeczne, należnymi z wymienionych tytułów i finansowanymi (w części lub w całości) przez płatnika, są składki na ubezpieczenie emerytalne, rentowe oraz wypadkowe. Z treści art. 26e ust. 2 ustawy o p.d.o.f., wynika, że odliczenie w ramach Ulgi nie obejmuje składek na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

Niezależnie od powyższego należy podkreślić, że na podstawie art. 26e ust. 2 ustawy o p.d.o.f., za koszty kwalifikowane uznaje się nie tylko wynagrodzenia zasadnicze pracowników zatrudnionych w celu realizacji prac badawczo-rozwojowych, ale również wszelkie inne świadczenia wynikające ze stosunku pracy, które stanowią przychody pracowników na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy o p.d.o.f.

Powyższe stanowisko, zdaniem Zainteresowanego, znajduje potwierdzenie w interpretacjach wydawanych przez organy podatkowe. Tytułem przykładu Zainteresowany wskazał interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 29 marca 2017 r., nr 3063-ILPB2.4510.235.2016.2.ŁM, w której czytamy: „kosztami kwalifikowanymi będą koszty wynagrodzenia zasadniczego, wynagrodzenia za nadgodziny, dodatku urlopowego, ekwiwalentów za niewykorzystany urlop, premii i nagród, dodatków do wynagrodzeń, wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy, odpraw, ekwiwalentów za wykorzystywanie samochodu prywatnego do celów służbowych, diet i innych należności za czas podróży służbowej pracownika, wynagrodzeń i dodatków wypłacanych pracownikom oddelegowanym z innych spółek z Grupy, pakietów medycznych, ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym a także składek na ubezpieczenia społeczne określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek, jeżeli te należności i składki dotyczą pracowników zatrudnionych w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej”.

Analogiczne stanowisko zostało zaprezentowane w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 21 lutego 2017 r., nr 3063-ILPB2.4510.223.2016.1.KS, w której Organ uznał, że „do kosztów kwalifikowanych można zaliczyć takie koszty jak wynagrodzenia zasadnicze, dodatki za pracę w godzinach nadliczbowych, w niedzielę, święta, dni wolne od pracy i w porze nocnej, wynagrodzenie za czas urlopu oraz ekwiwalenty za niewykorzystany urlop, premie, bonusy i nagrody, dodatki za dyżur oraz dodatek świąteczny, a także wynagrodzenie należne na podstawie szczególnych przepisów prawa pracy”.

W opinii Zainteresowanego, należy stwierdzić, że za pracowników zatrudnionych „w celu” realizacji działalności badawczo-rozwojowej należy uznać takich pracowników, którzy obiektywnie mogą przyczynić się do prowadzenia prac badawczo-rozwojowych. Jako że prace takie charakteryzują się niepewnością co do rezultatu, nie może być więc konieczne powstanie faktycznego efektu wyników pracy tych osób. Stąd, jeśli zatrudnione osoby mają wystarczające kompetencje do uczestniczenia w projektach badawczo-rozwojowych lub wspierania tych projektów, a zatem obiektywnie mogą mieć wkład w realizację działalności badawczo-rozwojowej, a dodatkowo w zakresie ich obowiązków pozostaje praca w obszarze badawczo-rozwojowym, osoby takie mogą zostać uznane za zatrudnione w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej Spółki.

Jednocześnie zdaniem Zainteresowanego, istotne jest też, aby pracownik faktycznie wykonywał zadania będące realizacją prac badawczo-rozwojowych. Nie wystarczy zatem, że umowa o pracę jako zakres kompetencji wskazuje czynności stanowiące realizację czynności kwalifikujących się do działalności badawczo-rozwojowej. Pracownik, aby jego wynagrodzenie stanowiło koszt kwalifikowany w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową, musi w takich pracach faktycznie uczestniczyć.

Biorąc powyższe pod uwagę, w ocenie Zainteresowanego, za pracowników zatrudnionych „w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej” w rozumieniu art. 26e ust. 2 pkt 1 ustawy o p.d.o.f., należy uznać takich pracowników, których zakres obowiązków zawodowych, na podstawie zawartej ze Spółką umowy, obejmuje czynności stanowiące realizację działalności badawczo-rozwojowej Spółki, opisane w stanie faktycznym, i którzy faktycznie wykonują taką pracę. W przypadku Spółki będą to więc pracownicy, którzy mając odpowiednio sformułowany zakres obowiązków, wykonują jednocześnie prace w projektach przypisanych do pierwszej grupy projektowej (projekty badawczo-rozwojowe).

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, w 2017 r. w ramach Działu R&D zatrudnieni byli Pracownicy, do których obowiązków wyłącznie (w 100%) należało prowadzenie prac technicznych związanych z badaniami, projektowaniem, opracowywaniem nowych Produktów i ulepszaniem istniejących Produktów. Tym samym wszystkich Pracowników wymienionych w stanie faktycznym opisanym w pkt 1.1 należy zaliczyć do pracowników zatrudnionych w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej, o których mowa w art. 26e ust. 2 ustawy o p.d.o.f.

Mając na uwadze, że Pracownicy zatrudnieni w 2017 r. w Dziale R&D powinni być uznani za pracowników zatrudnionych w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej, w ocenie Zainteresowanego, jest On uprawniony do odliczenia (za 2017 r.) od podstawy opodatkowania kosztów uzyskania przychodów (jako kosztów kwalifikowanych) poniesionych w 2017 r. na Wydatki Pracownicze (stanowiących przychody Pracowników, takich jak wynagrodzenie zasadnicze oraz dodatki za pracę w godzinach nadliczbowych, wynagrodzenie chorobowe i inne wynagrodzenie wypłacane na podstawie szczególnych przepisów prawa pracy, premie, bonusy i nagrody, diety i inne należności za czas podróży służbowej, wydatki związane z praniem odzieży roboczej, wydatki związane z wynajmem mieszkań na rzecz pracowników, wydatki związane z zapewnieniem Pracownikom uczestnictwa w szkoleniach podnoszących kwalifikacje zawodowe, wydatki związane z zapewnieniem Pracownikom innych świadczeń o charakterze niepieniężnym) oraz Składek – w wysokości określonej w art. 26e ust. 7 ustawy o p.d.o.f. oraz proporcjonalnie do Jego udziału w zysku w Spółce.

Stanowisko Zainteresowanego, Jego zdaniem, potwierdzają liczne interpretacje organów podatkowych. Przykładowo:

interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 22 czerwca 2016 r., nr IBPB-1-2/4510-465/16/KP, w której czytamy: „Zgodnie z brzmieniem art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy CIT, za koszty kwalifikowane uznaje się należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek, jeżeli te należności i składki dotyczą pracowników zatrudnionych w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej. Konstrukcja powyższego przepisu wskazuje na to, że całe wynagrodzenie wraz z narzutami pracowników zatrudnionych w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej powinno zostać zakwalifikowane do kosztów kwalifikowanych”;

interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 20 marca 2017 r., nr 2461-IBPB-l-3.4510.1184.2016.l.TS, w której czytamy: „Biorąc pod uwagę powyższe, wskazać należy, że w przypadku pracowników zajmujących stanowiska w ramach działalności B+R, a którzy będą zajmowali się w ramach godzin pracy czynnościami niebędącymi realizacją ww. działalności (takie jak np. przygotowanie nowego sprzętu komputerowego do pracy, wymiana korespondencji służbowej, rozliczenie delegacji służbowej, uczestnictwo w spotkaniach z zarządem Spółki, uczestnictwo w szkoleniach i konferencjach, wyjazdy na delegacje służbowe), można uznać za zatrudnionych w celu realizacji działalności B+R. Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy pracowników, którzy częściowo wykonują prace będące realizacją działalności badawczo-rozwojowej Spółki, tj. choć uczestniczą w pracach badawczo-rozwojowych, nie przeznaczają na realizację takiej działalności 100% swojego czasu pracy, można uznać za zatrudnionych w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT uznano za prawidłowe”.

Ad 3

W ocenie Zainteresowanego, jest On uprawniony do odliczenia (za 2017 r.) od podstawy opodatkowania kosztów uzyskania przychodów (jako kosztów kwalifikowanych) poniesionych na nabycie Surowców, wyrobów konkurencyjnych/kosztów wytworzenia Produktów, opisanych w pkt 1.4. – w wysokości określonej w art. 26e ust. 7 ustawy o p.d.o.f. oraz proporcjonalnie do Jego udziału w zysku w Spółce.

Ustawodawca w art. 26e ust. 2 ustawy o p.d.o.f. doprecyzował, że kosztami kwalifikowanymi są (między innymi) nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo- rozwojową.

Należy zwrócić uwagę, że ww. przepis posługuje się pojęciami „materiały” oraz „surowce”, które nie zostały zdefiniowane w przepisach ustawy, stanowiąc przy tym, iż w podstawie obliczania Ulgi uwzględnione mogą być wyłącznie materiały i surowce związane bezpośrednio z prowadzoną przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową.

Jeżeli chodzi o pojęcie „surowce”, w ocenie Zainteresowanego, w związku z brakiem definicji przedmiotowego pojęcia na gruncie przepisów podatkowych i rachunkowych, dla celów ustalania zakresu zastosowania Ulgi posłużyć należy się znaczeniem pojęcia „surowce” funkcjonującym na gruncie języka powszechnego, gdzie „surowce” to „materiały naturalne pochodzenia zwierzęcego, roślinnego lub mineralnego, służące do wytwarzania jakichś produktów lub energii” (www.sjp.pwn.pl).

Z kolei w zakresie interpretacji pojęcia „materiały”, w ocenie Zainteresowanego, odwołać należy się do interpretacji przedmiotowego pojęcia funkcjonującej na gruncie przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2016 r., poz. 1047, z późn. zm., dalej: „UR”).

W świetle art. 3 ust. 1 pkt 19 UR, materiały to składniki majątku zużywane na własne potrzeby.

Powyższy pogląd znajduje również potwierdzenie w doktrynie, gdzie podkreśla się, że materiały to „składniki majątku inicjujące realizację całego cyklu operacyjnego, które jednostka nabywa w celu ich całkowitego zużycia na własne potrzeby, w tym m.in. na potrzeby wytwarzania produktów, świadczenia usług, czy realizacji działalności ogólnoadministracyjnej. Do materiałów zaliczyć można także pewne składniki majątkowe wytwarzane przez jednostkę we własnym zakresie (zazwyczaj w ramach działalności pomocniczej), a także różnego rodzaju odzyski, posiadające wartość użytkową, a pochodzące np. z likwidowanych środków trwałych, inwentarz żywy przeznaczony do uboju, części zamienne, półfabrykaty obcej produkcji, paliwa, opakowania itp.”, [Walińska Ewa (red.), Bek-Gaik Bogusława, Bojanowski Witold, Czajor Agnieszka, Czajor Przemysław, Gad Jacek, Idzikowska Gabriela, Janicka Anna, Jurewicz Anna, Kalinowski Jacek, Kuczyńska Iga, Mariański Adam, Michalak Marcin, Turzyński Mikołaj, Walińska Anna, Wencel Agnieszka, Wiatr Michał, Ustawa o rachunkowości. Komentarz, Wolters Kluwer, 2016].

Jak zostało określone pkt 1.4 stanu faktycznego, Spółka w ramach prac w Dziale R&D w 2017 r. wykorzystywała Surowce, gotowe Produkty oraz wyroby konkurencyjne. Koszty nabycia Surowców i wyrobów konkurencyjnych oraz koszt wytworzenia wykorzystywanego w Dziale R&D gotowego Produktu w 2017 r. zaliczony został do kosztów uzyskania przychodu.

Zakładanym rezultatem działalności badawczo-rozwojowej prowadzonej przez Spółkę jest stworzenie nowego Produktu/ulepszenie obecnego Produktu w znaczeniu abstrakcyjnym, rozumianego jako formuła (substancja) o określonych właściwościach, przebadana pod kątem skuteczności i bezpieczeństwa, dla której opracowano odpowiednią wymaganą przepisami prawa dokumentację.

Mając powyższe na uwadze, w ocenie Zainteresowanego surowcami w znaczeniu przywołanym powyżej są nie tylko składniki wytwarzanych Produktów, lecz w istocie wszystkie aktywa nabywane i zużywane bezpośrednio w celu umożliwienia funkcjonowania Działu R&D, a co za tym idzie umożliwienia opracowania Produktów w przywołanym powyżej, abstrakcyjnym znaczeniu.

Mając powyższe na uwadze, koszty nabycia Surowców, wyrobów konkurencji oraz koszty wytworzenia Produktów zużywanych na potrzeby Działu R&D w 2017 r. powinny zostać zakwalifikowane jako koszty nabycia surowców lub materiałów związanych bezpośrednio z działalnością badawczo-rozwojową prowadzoną przez Spółkę. W tym kontekście nie powinno ulegać wątpliwości, że wydatki poniesione przez Spółkę w 2017 r. na nabycie Surowców, wyrobów konkurencyjnych, a także koszty wytworzenia gotowych Produktów (wykorzystanych na potrzeby prac badawczo-rozwojowych) mogą być przez Zainteresowanego odliczone od podstawy opodatkowania – w wysokości określonej w art. 26e ust. 7 ustawy o p.d.o.f. oraz proporcjonalnie do Jego udziału w zysku w Spółce.

Stanowisko powyższe, zdaniem Zainteresowanego, potwierdzają liczne interpretacje organów podatkowych. Przykładowo:

interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 16 maja 2017 r., nr 0111-KDIB1-3.4010.7.2017.l.APO, w której Organ uznał za prawidłowy następujący pogląd podatnika: „konstrukcja art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT (analogicznie konstrukcja art. 26e ust. 1 updof), pozwala na zaliczenie do kosztów kwalifikowanych, kosztów wszelkich materiałów i surowców (kosztów uzyskania przychodu) niezbędnych do opracowywania prototypu, projektu pilotażowego oraz demonstracji, testowania i walidacji nowych lub ulepszonych produktów. Zatem, w ocenie Spółki, za koszty kwalifikowane należy uznać wydatki poniesione na nabycie surowców i materiałów, rozumianych zgodnie z przywołaną wcześniej definicją słownikową, zużywanych do wytworzenia prototypów maszyn, narzędzi, elementów składowych systemów złożonych, jeżeli bez przedmiotowych materiałów i surowców niemożliwe będzie wytworzenie tego typu innowacji technologicznych. Skoro bez tych materiałów i surowców niemożliwe byłoby zrealizowanie konkretnego projektu, to należy uznać, że zachodzi bezpośredni związek pomiędzy wydatkami ponoszonymi w związku z nabyciem i eksploatacją przedmiotowych materiałów i surowców a działalnością badawczo-rozwojową”.

Ad 4

W ocenie Zainteresowanego, jest On uprawniony do odliczenia (za 2017 r.) od podstawy opodatkowania kosztów uzyskania przychodów (jako kosztów kwalifikowanych) poniesionych na nabycie Materiałów i Wyposażenia, opisanych w pkt 1.5 – w wysokości określonej w art. 26e ust. 7 ustawy o p.d.o.f. oraz proporcjonalnie do Jego udziału w zysku w Spółce.

Jak zostało już podkreślone, zgodnie z art. 26e ust. 1 w zw. z ust. 2 pkt 2 ustawy o p.d.o.f. za koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu od podstawy opodatkowania uznaje się wydatki na nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

Jak zostało podkreślone w stanie faktycznym, z uwagi na fakt, że cena nabycia poszczególnych aktywów zaliczanych do opisanej kategorii Materiałów i Wyposażenia w 2017 r. z reguły nie przekraczała kwoty 3 500 zł, Spółka zaliczała wydatki na nabycie Materiałów i Wyposażenia poniesione w 2017 r. do kosztów uzyskania przychodów na zasadach ogólnych (nisko cenne Materiały i Wyposażenie nie stanowią środków trwałych, nawet gdy przewidywany okres ich używania jest dłuższy niż rok).

W ocenie Zainteresowanego podstawą uwzględniania przedmiotowych wydatków w podstawie obliczania Ulgi powinien być art. 26e ust. 2 pkt 2 ustawy o p.d.o.f. Jak wynika bowiem z argumentacji Spółki, która została przedstawiona w stanowisku dotyczącym pytania nr 3, opisane w stanie faktycznym Materiały i Wyposażenie powinny zostać uznane za:

surowce w rozumieniu art. 26e ust. 2 pkt 2 ustawy o p.d.o.f. do tej kategorii w ocenie Spółki zaliczyć można chociażby papier, na którym zapisywana jest cała dokumentacja dotycząca Produktów, przy założeniu, że efektem prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez Spółkę są Produkty w znaczeniu abstrakcyjnym;

materiały w rozumieniu art. 26e ust. 2 pkt 2 ustawy o p.d.o.f. i art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (składniki majątku zużywane w toku prowadzonej przez Spółkę działalności badawczo-rozwojowej).

Stanowisko Zainteresowanego, Jego zdaniem, potwierdzają liczne interpretacje organów podatkowych. Tytułem przykładu wskazać można przywołaną już interpretację Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 11 maja 2017 r., nr 0114-KDIP2-1.4010.27.2017.1.MR.

Ad 6

W ocenie Zainteresowanego, jest On uprawniony do odliczenia (za 2017 r.) od podstawy opodatkowania (jako kosztów kwalifikowanych) odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej – w wysokości określonej w art. 26e ust. 7 ustawy o p.d.o.f. oraz proporcjonalnie do Jego udziału w zysku w Spółce.

Zgodnie z art. 26e ust. 3 ustawy o p.d.o.f., za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

W świetle powyższego przepisu, ocenie Zainteresowanego odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, które wykorzystywane były w 2017 r. do prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej (m.in. drukarki 3 D oraz oprogramowanie do nich – S) stanowią koszt kwalifikowany w świetle przytoczonego wyżej przepisu. Kluczowym do uznania danego odpisu za koszt kwalifikowany jest wykorzystywanie danego środka trwałego/wartości niematerialnej i prawnej w działalności badawczo-rozwojowej prowadzonej w 2017 r. oraz uznanie odpisu za koszt uzyskania przychodu Zainteresowanego.

Jak zostało wskazane w stanie faktycznym, Urządzenia i Oprogramowanie ujawniane zostały w 2017 r. w Ewidencji jako środki trwałe/wartości niematerialne i prawne, a od ich wartości początkowej dokonywane są odpisy amortyzacyjne według stawek określonych w ustawie o p.d.o.f.

Zainteresowany stoi zatem na stanowisku, że na podstawie art. 26e ust. 1 w zw. z ust. 3 ustawy o p.d.o.f., będzie miał prawo do uznania za koszty kwalifikowane dokonane w danym roku podatkowym (za 2017 r.) i zaliczane do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od Urządzeń i Oprogramowania, stanowiących środki trwałe/wartości niematerialne i prawne.

Stanowisko Zainteresowanego potwierdzają interpretacje organów podatkowych np.:

interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 25 maja 2017 r., nr 0111-KDIB1-3.4010.11.2017.2.IZ, w której czytamy: „Natomiast, odnosząc się do odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych (w tym maszyn, urządzeń oraz sprzętu biurowego), wykorzystywanych przez Wnioskodawcę w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej należy zauważyć, że z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że do procesu rozwojowego nowego produktu leczniczego wykorzystywane są urządzenia, maszyny oraz inne środki trwałe Wnioskodawcy zakupione w celu prowadzenia prac badawczo-rozwojowych tego produktu, podlegające amortyzacji. Skoro, jak wskazuje Wnioskodawca, środki trwałe, wskazane we wniosku przez Wnioskodawcę, są związane i wykorzystywane w prowadzonych przez Wnioskodawcę pracach badawczo-rozwojowych, to również, w ocenie tut. Organu, odpisy amortyzacyjne od tych środków trwałych mogą stanowić koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 3 updop (analogicznie art. 26e ust. 1 w zw. z ust. 3 updof)”;

interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 5 kwietnia 2017 r., nr 1462-IPPB5.4510.82.2017.1.MR, w której czytamy: „Tym samym wskazać należy, że odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowych środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych uwzględniające oprócz kosztów wdrożenia wydatki na ich nabycie, należy zaliczyć do kosztów kwalifikowanych w pełnej wysokości stosownie do treści art. 18d ust. 3 ustawy (alogicznie art. 26e ust. 3 updof), a następnie dla ustalenia wysokości odliczenia na podstawie art. 18d ust. 5 ustawy, należy wyłączyć tą ich cześć, która nie odpowiada wkładowi własnemu związanemu zarówno z ich wdrożeniem, jak i nabyciem, bowiem obie kategorie tych wydatków wpływają na ich wartość początkową”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanego i Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Zainteresowanego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Zainteresowanego i Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Zainteresowanego i Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 ustawy Ordynacja podatkowa) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17,43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin