Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB4.4015.45.2018.2.BB
z 9 maja 2018 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2018 r., poz. 800) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Zainteresowanych przedstawione we wniosku wspólnym z 09 marca 2018 r. (data wpływu – 16 marca 2018 r.), uzupełnionym 09 kwietnia 2018 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie zachowania prawa do ulgi mieszkaniowej w związku z zawarciem umowy dożywocia – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 16 marca 2018 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie zachowania prawa do ulgi mieszkaniowej w związku z zawarciem umowy dożywocia.
Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w piśmie z 28 marca 2018 r. znak: 0111-KDIB4.4015.45.2018.1.BB wezwano Zainteresowanych do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono 09 kwietnia 2018 r.
We wniosku złożonym przez:
- Zainteresowaną będącą stroną postępowania: Panią Eugenię D.,
- Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania: Pana Jerzego S.
przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:
Zainteresowana będąca stroną postępowania odziedziczyła po swojej matce, zmarłej 27 października 2004 r. spadek w udziale 1/2 nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym w C. Pozostałą część spadku w udziale 1/2 nieruchomości odziedziczył brat Zainteresowanej będącej stroną postępowania (Zainteresowany niebędący stroną postępowania). Powyższe zostało potwierdzone postanowieniem Sądu Rejonowego z 04 maja 2017 r.
W dniu 03 lipca 2017 r. Zainteresowani złożyli zeznanie podatkowe (SD-3) na podstawie którego zostało wszczęte postępowanie w sprawie ustalenia wysokości zobowiązania w podatku od spadków i darowizn z tytułu nabycia praw po zmarłej. Ponieważ Zainteresowani spełniali kryteria określone w art. 16 ustawy o podatku od spadków i darowizn przy obliczeniu zobowiązania podatkowego uwzględniono przysługującą im ulgę mieszkaniową stosownie do posiadanych udziałów. Decyzją Naczelnika Urzędu Skarbowego z 04 września 2017 r. ustalono wysokość zobowiązania podatkowego. Po otrzymaniu decyzji w ustawowym terminie Zainteresowani uiścili żądaną kwotę zobowiązania.
Wyżej opisaną nieruchomość Zainteresowani zamierzają w całości, w roku 2018 przekazać w ramach umowy dożywocia córce Zainteresowanej będącej stroną postepowania.
Zainteresowani zadeklarowali, że do śmierci będą zamieszkiwać w przedmiotowej nieruchomości.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:
Czy jeżeli Zainteresowani przekażą na rzecz córki Zainteresowanej będącej stroną postępowania odziedziczoną po ich matce całość udziałów w nieruchomości (1/1) w ramach umowy dożywocia, to czy będą musieli zwrócić koszty wynikające z przyznanej im ulgi mieszkaniowej?
Zdaniem Zainteresowanych, nie będą musieli zwracać przyznanej im ulgi mieszkaniowej przy założeniu, że będą nadal (przez okres co najmniej 5 lat od dnia złożenia zaznania podatkowego) mieszkać w przedmiotowej nieruchomości.
W związku z tym, że spadek został nabyty 27 października 2004 r. (dzień śmierci matki), w sprawie zastosowanie mają przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r., gdzie wśród enumeratywnie wymienionych warunków przyznania ulgi mieszkaniowej (art. 16 ust. 2 ww. ustawy), nie wymieniono zakazu zbycia nabytego w drodze dziedziczenia udziału w budynku mieszkalnym (w przeciwieństwie do aktualnego brzmienia przepisu). Zatem jeżeli spadkobiercy nadal będą w nim zamieszkiwać, pomimo zbycia (w ramach zawartej umowy dożywocia) tytułu prawnego do tego budynku, to zostanie spełniony warunek, o którym mowa w art. 16 ust. 2 pkt 5 ustawy (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r).
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Z treści wniosku wynika, że opisane w nim nabycie tytułem dziedziczenia, w związku z którym Zainteresowani skorzystali z ulgi określonej w art. 16 ustawy o podatku od spadków i darowizn, nastąpiło w dacie śmierci ich matki, tj. w październiku 2004 r. W niniejszej sprawie będą miały zatem zastosowanie przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r. Zgodnie bowiem z treścią art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku od spadków i darowizn oraz ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2006 r., Nr 222, poz. 1629, ze zm.) do nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych, które nastąpiło przed dniem 1 stycznia 2007 r., stosuje się przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn w brzmieniu obowiązującym przed dniem 01 stycznia 2007 r.
W myśl art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 2004 r., Nr 142, poz. 1514, ze zm.), podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej tytułem spadku.
Stosownie do treści art. 5 i art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn obowiązek podatkowy, przy nabyciu w drodze dziedziczenia, ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych oraz powstaje z chwilą przyjęcia spadku.
Stosownie do treści art. 16 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy w przypadku nabycia budynku mieszkalnego lub jego części, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego oraz wynikających z przydziału spółdzielni mieszkaniowych: prawa do domu jednorodzinnego lub prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym w drodze spadku lub darowizny przez osoby zaliczane do I grupy podatkowej – nie wlicza się do podstawy opodatkowania ich wartości do łącznej wysokości nieprzekraczającej 110 m2 powierzchni użytkowej budynku lub lokalu.
Ulga, o której mowa w ust. 1, przysługuje osobom, które łącznie spełniają następujące warunki:
- spełniają wymogi określone w art. 4 ust. 4 (tj. jeżeli nabywca jest obywatelem polskim lub ma miejsce stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej);
- nie są właścicielami innego budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość bądź będąc nimi przeniosą własność budynku lub lokalu na rzecz zstępnych, Skarbu Państwa lub gminy;
- nie dysponują spółdzielczym lokatorskim prawem do lokalu lub nie są właścicielami spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego oraz wynikających z przydziału spółdzielni mieszkaniowych: prawa do domu jednorodzinnego lub prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym, a w razie dysponowania tymi prawami przekażą je zstępnym lub przekażą do dyspozycji spółdzielni, w terminie 3 miesięcy od dnia złożenia zeznania podatkowego;
- nie są najemcami lokalu lub budynku lub będąc nimi rozwiążą umowę najmu;
- będą zamieszkiwać w nabytym lokalu lub budynku przez 5 lat:
- od dnia złożenia zeznania podatkowego – jeżeli w chwili złożenia zeznania nabywca mieszka w nabytym lokalu lub budynku,
- od dnia zamieszkania w nabytym lokalu lub budynku – jeżeli nabywca zamieszka w ciągu roku od dnia złożenia zeznania podatkowego.
Mając na uwadze ww. przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn stwierdzić należy, że zasadniczym celem ustawodawcy jest zwolnienie bliskich spadkodawcy lub darczyńcy od obciążeń podatkowych z tytułu nabycia nieruchomości mieszkaniowej, gdy nie dysponują innym mieszkaniem czy domem i będą zamieszkiwać w uzyskanej nieruchomości przez 5 lat od dnia określonego w cytowanym wyżej przepisie art. 16 ust. 2 pkt 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Warunkiem niezbędnym do skorzystania z ulgi przewidzianej w art. 16 ww. ustawy jest łączne spełnienie wszystkich zawartych w tym przepisie warunków.
Ponieważ przepisy prawa podatkowego nie definiują pojęcia „miejsce zamieszkania”, dlatego należy posiłkować się definicją miejsca zamieszkania znajdującą się w art. 25 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 1964 r., Nr 16, poz. 93, ze zm.). Miejscem zamieszkania osoby fizycznej, zgodnie z ww. przepisem jest miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu. Do ustalenia zatem miejsca zamieszkania potrzebne są według tego przepisu dwa momenty: moment zewnętrzny, tj. faktyczne przebywanie i wewnętrzny, tj. zamiar stałego pobytu, które muszą występować łącznie.
Powyższe oznacza faktyczne przebywanie w tym budynku mieszkalnym, który był przedmiotem nabycia i został objęty ulgą mieszkaniową.
Należy przy tym zauważyć, iż unormowania art. 16 ustawy o podatku od spadków i darowizn w brzmieniu obowiązującym w 2004 r. – a zatem w momencie nabycia spadku – nie nakładają obowiązku utrzymywania tytułu prawnego do nabytego w drodze spadku budynku mieszkalnego oraz zameldowania na pobyt stały. Przepis ten natomiast nakłada obowiązek zamieszkiwania w nabytym budynku przez 5 lat, liczonych według zasad w tym przepisie wskazanych.
Fakt, iż Zainteresowani zamierzają przekazać nieruchomość na rzecz córki Zainteresowanej będącej stroną postepowania, nie będzie skutkować utratą ulgi mieszkaniowej, bowiem Zainteresowani zadeklarowali, że do śmierci będą mieszkać w przedmiotowej nieruchomości.
Reasumując stwierdzić należy, iż Zainteresowani, którzy w drodze umowy dożywocia przekażą córce Zainteresowanej będącej stroną postępowania budynek mieszkalny nabyty w ramach spadku po ich zmarłej matce, nie utracą z tego tytułu prawa do ulgi zawartej w art. 16 ustawy o podatku od spadków i darowizn, jeżeli będą w tym budynku zamieszkiwać przez okres 5 lat, począwszy od okresu określonego w art. 16 ust. 2 pkt 5 ww. ustawy.
Wobec powyższego, stanowisko Zainteresowanych należało uznać za prawidłowe.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Zainteresowanych w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.