Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
IBPP2/443-1071/14-2/IK
z 14 maja 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2018 r., poz. 800) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz.U. z 2016 r. poz. 1948 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z 4 sierpnia 2015 r. sygn. akt I SA/Rz 472/15 (data wpływu prawomocnego orzeczenia 15 lutego 2018 r.) oraz wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 28 czerwca 2017 r. sygn. akt I FSK 2031/15 stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 23 października 2014 r. (data wpływu 27 października 2014 r.), uzupełnionym pismem z 23 stycznia 2015 r. (data wpływu 26 stycznia 2015 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania transakcji za dostawę towarów, określenia momentu sprzedaży, powstania obowiązku podatkowego oraz w zakresie określenia czy opisywane we wniosku świadczenia stanowią jedną transakcję sprzedaży napoju (napojów) i jest dokumentowane paragonem fiskalnym - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 października 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania transakcji za dostawę towarów, określenia momentu sprzedaży, powstania obowiązku podatkowego oraz w zakresie określenia czy opisywane we wniosku świadczenia stanowią jedną transakcję sprzedaży napoju (napojów) i jest dokumentowane paragonem fiskalnym.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 23 stycznia 2015 r. (data wpływu 26 stycznia 2015 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 16 stycznia 2015 r. znak: IBPP2/443-1071/14/IK.

Dotychczasowy przebieg postępowania

W dniu 6 lutego 2015 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów wydał dla Wnioskodawcy indywidualną interpretację znak: IBPP2/443-1071/14/IK, w której uznał stanowisko Wnioskodawcy za:

• prawidłowe – w zakresie uznania transakcji za dostawę towarów i określenia czy opisywane we wniosku świadczenie stanowi jedną transakcję sprzedaży napoju (napojów),
• nieprawidłowe – w zakresie określenia momentu sprzedaży oraz momentu powstania obowiązku podatkowego,
• nieprawidłowe – w zakresie dokumentowania transakcji paragonem fiskalnym.
  
  

Wnioskodawca na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego z 6 lutego 2015 r. znak: IBPP2/443-1071/14/IK wniósł pismem z 23 lutego 2015 r. wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.

W odpowiedzi na powyższe wezwanie do usunięcia naruszenia prawa Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, pismem z 30 marca 2015 r. znak: IBPP2/4512-1-29/15/IK stwierdził brak podstaw do zmiany ww. interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia momentu sprzedaży oraz momentu powstania obowiązku podatkowego oraz w zakresie dokumentowania transakcji paragonem fiskalnym.

Wnioskodawca na interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego z 6 lutego 2015 r. znak: IBPP2/443-1071/14/IK w przedmiocie podatku od towarów i usług w części dotyczącej określenia momentu sprzedaży oraz momentu powstania obowiązku podatkowego oraz w części dotyczącej dokumentowania transakcji paragonem fiskalnym złożył skargę z 17 kwietnia 2015 r. (data wpływu 28 kwietnia 2015 r.).

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie wyrokiem z 4 sierpnia 2015 r. sygn. akt I SA/Rz 472/15 uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną z 6 lutego 2015 r. znak: IBPP2/443-1071/14/IK.

Od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z 4 sierpnia 2015 r. sygn. akt I SA/Rz 472/15 Dyrektor Izby Skarbowej złożył skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

Wyrokiem z 28 czerwca 2017 r. sygn. akt I FSK 2031/15 Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę kasacyjną.

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wskutek powyższego, wniosek Strony w zakresie uznania transakcji za dostawę towarów, określenia momentu sprzedaży, powstania obowiązku podatkowego oraz w zakresie określenia czy opisywane we wniosku świadczenia stanowią jedną transakcję sprzedaży napoju (napojów) i jest dokumentowane paragonem fiskalnym wymaga ponownego rozpatrzenia przez Organ.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca zamierza w prowadzonych przez siebie punktach handlowych, oraz w miejscach udostępnianych mu na podstawie umów najmu bądź dzierżawy ustawiać automaty do serwowania różnych rodzajów napojów zimnych i gorących. Automaty będą aktywowane, samodzielnie przez klientów, poprzez wrzucenie do nich specjalnego żetonu, stanowiącego swego rodzaju znak legitymacyjny. Różne rodzaje żetonów będą umożliwiały wybranie odpowiadających im rodzajów napojów.

Prawo do uruchomiania automatu i uzyskania określonego napoju (towaru), inkorporowane w postaci odpowiedniego żetonu, stanowiącego znak legitymacyjny uprawniający do otrzymania określonego napoju (towaru), będzie można nabyć u sprzedawcy przy kasie. Dokonując sprzedaży sprzedawca zarejestruje transakcję przy pomocy kasy fiskalnej i wyda klientowi znak legitymacyjny - żeton (żetony) oraz paragon fiskalny. Klient będzie miał możliwość nabycia więcej niż jednego prawa do uruchomienia automatu i uzyskania więcej niż jednego napoju - otrzyma wówczas więcej niż jeden żeton. Klient nie będzie miał obowiązku zrealizować swojego uprawnienia (uprawnień) w określonym terminie. Zakupione prawo (prawa) do uruchomienia automatu i uzyskania napoju (napojów) klient będzie mógł zrealizować w późniejszym, dowolnie przez siebie wybranym terminie. Po otrzymaniu napoju klient będzie mógł zdecydować o jego konsumpcji na miejscu, bądź zabrać go "na wynos". Znaki legitymacyjne - żetony nie będą imienne i nie będzie można stwierdzić, czy osoba korzystająca z automatu nabyła żeton od sprzedawcy, czy też otrzymała go od osoby trzeciej, która to dokonała jego nabycia. Nie będzie można stwierdzić, kiedy został wydany znak legitymacyjny - żeton, użyty w konkretnej dacie do uruchomienia automatu. Wnioskodawca dołoży wszelkich starań, aby automaty do serwowania napojów mogły być uruchamiane wyłącznie przy pomocy znaków legitymacyjnych - żetonów, dystrybuowanych przez Wnioskodawcę.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że:

1. w przedmiocie pytania: czy żeton odpowiada cenie konkretnego napoju, czy ma inną cenę niż napój. Jeżeli żeton ma cenę inną niż napój należy wskazać dlaczego. Np. kawa wg cennika kosztuje 8 zł i dostawa żetonu na tę kawę też 8 zł - zatem klient kupując żeton za 8 zł ma prawo do wydania przez automat kawy o wartości 8 zł czy też nie?
   
Żeton umożliwiający uruchomienie automatu i uprawniający do otrzymania określonego napoju (towaru) odpowiada cenie konkretnego napoju bądź ich grupy. Chcąc uzyskać możliwość uruchomienia automatu i otrzymania np. kawy z mleczkiem, która kosztuje 8 zł, klient będzie musiał nabyć żeton za 8 zł. Takim samym żetonem klient będzie mógł uruchomić automat i zadysponować przygotowanie różnych napojów, które wg cennika kosztować będą 8 zł i będą obciążone taką samą stawką podatku VAT (np. kawy z mleczkiem, herbaty z mleczkiem, itd.)

2. w przedmiocie pytania: czy pojęcie, użyte przez Wnioskodawcę, że klient kupuje prawo do uruchomienia automatu oznacza, że to świadczenie ma odrębną cenę?
Nie. Celem i przedmiotem każdorazowej transakcji będzie sprzedaż klientowi napoju z określonej grupy cenowej. Klient płacąc w kasie cenę napoju otrzymuje znak legitymacyjny - żeton, upoważniający go do odebrania napoju z automatu.

3. w przedmiocie pytania: czy automaty będą ewidencjonowały dzień wydania napojów, w jaki sposób Wnioskodawca będzie prowadził ewidencję wydanych napojów?
Wnioskodawca nie przewiduje, aby automaty rejestrowały dzień wydania napoju w konsekwencji wrzucenia do maszyny konkretnego żetonu. Wnioskodawca planuje, że ewidencja wydanych napojów będzie tożsama z ewidencją wydanych klientom żetonów. Skoro jeden żeton pozwala na uruchomienie automatu i uzyskanie jednego napoju, a zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż napoju następuje w chwili wydania klientowi żetonu uprawniającego do uruchomienia maszyny, nie jest konieczne prowadzenie dwu odrębnych ewidencji.

4. w przedmiocie pytania: czy Wnioskodawca sprzedaje żetony do automatów będących wyłącznie jego własnością, czy też sprzedaje również żetony do automatów będących własnością innych podatników?
Wnioskodawca nie planuje sprzedaży żetonów. Wnioskodawca planuje dokonywać sprzedaży napojów. Celem zawieranej przez strony umowy sprzedaży, jest uzyskanie przez klienta, w zamian za określoną ilość środków pieniężnych, prawa do rozporządzenia określonym napojem jak właściciel. W żadnym razie nie można uznać, że celem tej umowy jest nabycie znaku legitymacyjnego - żetonu, samego w sobie. Żetony jako takie są praktycznie bezwartościowe - inkorporują w sobie jedynie prawo do uzyskania napoju, i to jedynie z automatów udostępnianych przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca nie planuje używać w swojej działalności żetonów, które umożliwiałyby uruchomienie jakichkolwiek automatów będących własnością innych podatników.
5. w przedmiocie pytania: czy Wnioskodawca posiada automaty, w których można pobrać napój z wykorzystaniem żetonów niebędących własnością Wnioskodawcy? automaty do serwowania napojów mogły być uruchamiane wyłącznie przy pomocy znaków legitymacyjnych - żetonów, dystrybuowanych wyłącznie przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca nie przewiduje, aby automaty mogły być uruchamiane za pomocą monet stanowiących środek płatniczy w Polsce. Wnioskodawca nie może jednak wykluczyć sytuacji, że monety pochodzące z innych państw pozwolą na uruchomienie automatu. Wnioskodawca nie będzie z całą pewnością o takich ewentualnych możliwościach informował, a wszelkie ujawnione próby takiego działania będzie traktował jako próby wyłudzenia towaru.
   
6. w przedmiocie pytania: czy jest możliwość nabycia napoju bez użycia automatu? Jeżeli tak to proszę wskazać czy kosztuje tyle samo co z użyciem automatu?
   automatu.
   
7. w przedmiocie pytania: w jaki sposób Wnioskodawca zamierza dołożyć staranności, aby automaty mogły być uruchamiane wyłącznie przy pomocy znaków legitymacyjnych dystrybuowanych przez Wnioskodawcę, proszę opisać w czym będzie przejawiać się ta staranność?
   
Ochronę swojego własnego interesu w tym zakresie Wnioskodawca zamierza zrealizować w ten sposób, że w umowie z firmą wytwarzającą automaty do wydawania napojów winien się znaleźć zapis, iż sprzedawca maszyny zapewni, aby maszyny mogły być uruchamiane tylko przy pomocy określonych żetonów. Jeżeli się to uda, Wnioskodawca planuje wprowadzić odpowiedzialność wytwórcy maszyny za każde uruchomienie maszyny przy użyciu nieautoryzowanego żetonu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy do świadczeń opisanych we wniosku Wnioskodawca powinien stosować stawkę VAT właściwą dla dostawy towarów, a zatem stawkę właściwą dla danego towaru (napoju) będącego przedmiotem dostawy, czy też do świadczeń opisanych we wniosku powinien stosować stawkę VAT właściwą dla świadczenia usługi (a zatem podstawową lub stawkę obniżoną 8% VAT w przypadku uznania, iż świadczona usługa na podstawie przepisów VAT jest objęta opodatkowaniem według tej stawki).
2. Kiedy dochodzi do sprzedaży towaru w postaci napoju? Czy jest to moment w którym klient płacąc za określony napój otrzymuje znak legitymacyjny - żeton, umożliwiający uruchomienie automatu i uprawniający do otrzymania określonego napoju (towaru), czy też jest to moment, w którym klient faktycznie wykorzysta otrzymany żeton celem otrzymania wybranego przez siebie napoju?
3. Kiedy powstanie obowiązek podatkowy związany z dokonaną transakcją? Czy będzie to moment w którym klient płacąc za określony napój otrzymuje znak legitymacyjny - żeton, umożliwiający uruchomienie automatu i uprawniający do otrzymania określonego napoju (towaru), czy też jest to moment, w którym klient faktycznie wykorzysta otrzymany żeton celem otrzymania wybranego przez siebie napoju?
4. Czy świadczenie opisane we wniosku stanowi jedną transakcję, która powinna być traktowana jako sprzedaż napoju (napojów), czy też świadczenie to składa się z dwu odrębnych, lecz pozostających ze sobą w ścisłym związku transakcji: pierwszej polegającej na sprzedaży żetonu, który powinien być traktowany jako odrębny towar, i jego sprzedaż powinna być potwierdzona paragonem, i drugiej polegającej na sprzedaży określonego napoju, dokonywanej w chwili wydawania tego napoju z automatu, która to transakcja także powinna zostać udokumentowana odrębnym paragonem?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy.

Ad. l. Wnioskodawca uważa, że dla opisanego we wniosku świadczenia właściwa jest stawka VAT właściwa dla dostawy towarów. Przedmiotem transakcji jest bowiem towar (a konkretnie napój), wydawany z automatu. Element „usługowy” polegający na wydaniu znaku legitymacyjnego nie ma samodzielnego znaczenia, nie jest celem samym w sobie, służy jedynie umożliwieniu realizacji celu właściwego, którym jest sprzedaż napoju.

Ad. 2. Zdaniem Wnioskodawcy do sprzedaży towaru w postaci napoju dochodzi w chwili wydania klientowi znaku legitymacyjnego - żetonu. Zgodnie z ustawą przez sprzedaż rozumie się m.in. odpłatną dostawę towarów. Przez dostawę towarów, rozumie się zaś przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Zdaniem Wnioskodawcy nie ulega wątpliwości, iż towarem podlegającym sprzedaży są napoje. Prawo do rozporządzenia napojem klient uzyskuje z chwilą otrzymania znaku legitymacyjnego - żetonu, umożliwiającego uruchomienie automatu i uzyskania napoju. Czyli prawo do rozporządzenia napojem jak właściciel klient uzyskuje wchodząc w posiadanie znaku legitymacyjnego, inkorporującego w sobie prawo do uruchomienia automatu i uzyskania napoju. Właścicielem napoju (jako rzeczy oznaczonej jedynie co do gatunku) klient staje się z chwilą jego odebrania z automatu, jednak prawo do rozporządzania nim jak właściciel uzyskuje wcześniej - wchodząc w posiadanie znaku legitymacyjnego.

Ad. 3. Zdaniem Wnioskodawcy obowiązek podatkowy związany z dokonaną transakcją powstanie w chwili w której klient płacąc za określony napój otrzymuje znak legitymacyjny - żeton, umożliwiający uruchomienie automatu i uprawniający do otrzymania określonego napoju (towaru). Zgodnie z art. 19a ustawy o VAT obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów, a przez dostawę towarów, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Argumentacja Wnioskodawcy jest w tym zakresie identyczna jak w uzasadnieniu stanowiska w ad. 2.

Ad. 4. Zdaniem Wnioskodawcy opisywane we wniosku świadczenie stanowi jedną transakcję sprzedaży napoju (napojów). Celem zawieranej przez strony umowy sprzedaży, jest uzyskanie przez klienta, w zamian za określoną ilość środków pieniężnych, prawa do rozporządzenia określonym napojem jak właściciel, to jest spożycia go na miejscu, albo poza miejscem, ofiarowania go osobie trzeciej bądź użycia go w inny sposób, albo wręcz pozbycia się go. W żadnym razie nie można uznać, że celem tej umowy jest nabycie znaku legitymacyjnego - żetonu, samego w sobie. Żetony jako takie są praktycznie bezwartościowe - inkorporują w sobie jedynie prawo do uzyskania napoju, i to jedynie z automatów udostępnianych przez Wnioskodawcę. Zdaniem Wnioskodawcy transakcja powinna być dokumentowana jednym paragonem fiskalnym, w którym przedmiotem sprzedaży powinien być jedynie napój. Stanowisko to uzasadniają także względy praktyczne. Żetony wrzucane przez klientów do automatów wracać będą z powrotem do Wnioskodawcy. Gdyby uznać, że stanowią one towar podlegający sprzedaży, Wnioskodawca musiałby je traktować jako rodzaj darowizny. Trudno byłoby także dokumentować paragonem fiskalnym samo wydanie napoju z automatu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego oraz w związku z wyrokiem WSA sygn. akt I SA/Rz 472/15 oraz wyrokiem NSA sygn. akt I FSK 2031/15 stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dniu wydania zaskarżonej interpretacji, bowiem niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawa o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…) – art. 7 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy – przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22 ustawy).

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza w prowadzonych przez siebie punktach handlowych, oraz w miejscach udostępnianych mu na podstawie umów najmu bądź dzierżawy ustawiać automaty do serwowania różnych rodzajów napojów zimnych i gorących. Automaty będą aktywowane, samodzielnie przez klientów, poprzez wrzucenie do nich specjalnego żetonu, stanowiącego swego rodzaju znak legitymacyjny. Różne rodzaje żetonów będą umożliwiały wybranie odpowiadających im rodzajów napojów.

Prawo do uruchomiania automatu i uzyskania określonego napoju (towaru), inkorporowane w postaci odpowiedniego żetonu, stanowiącego znak legitymacyjny uprawniający do otrzymania określonego napoju (towaru), będzie można nabyć u sprzedawcy przy kasie. Dokonując sprzedaży sprzedawca zarejestruje transakcję przy pomocy kasy fiskalnej i wyda klientowi znak legitymacyjny - żeton (żetony) oraz paragon fiskalny. Klient będzie miał możliwość nabycia więcej niż jednego prawa do uruchomienia automatu i uzyskania więcej niż jednego napoju - otrzyma wówczas więcej niż jeden żeton. Klient nie będzie miał obowiązku zrealizować swojego uprawnienia (uprawnień) w określonym terminie. Zakupione prawo (prawa) do uruchomienia automatu i uzyskania napoju (napojów) klient będzie mógł zrealizować w późniejszym, dowolnie przez siebie wybranym terminie. Po otrzymaniu napoju klient będzie mógł zdecydować o jego konsumpcji na miejscu, bądź zabrać go „na wynos”. Znaki legitymacyjne - żetony nie będą imienne i nie będzie można stwierdzić, czy osoba korzystająca z automatu nabyła żeton od sprzedawcy, czy też otrzymała go od osoby trzeciej, która to dokonała jego nabycia. Nie będzie można stwierdzić, kiedy został wydany znak legitymacyjny - żeton, użyty w konkretnej dacie do uruchomienia automatu. Wnioskodawca dołoży wszelkich starań, aby automaty do serwowania napojów mogły być uruchamiane wyłącznie przy pomocy znaków legitymacyjnych - żetonów, dystrybuowanych przez Wnioskodawcę.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia m.in. czy do opisanych świadczeń powinien stosować stawkę VAT właściwą dla dostawy towarów a zatem stawkę właściwą dla danego towaru (napoju) będącego przedmiotem dostawy, czy też stawkę właściwą dla świadczenia usług oraz czy świadczenie opisane we wniosku stanowi jedną transakcję, która powinna być traktowana jako sprzedaż napoju (napojów), czy też świadczenie to składa się z dwu odrębnych, lecz pozostających ze sobą w ścisłym związku transakcji: pierwszej polegającej na sprzedaży żetonu, który powinien być traktowany jako odrębny towar i drugiej polegającej na sprzedaży określonego napoju, dokonywanej w chwili wydawania tego napoju z automatu.

W pierwszej kolejności wskazać należy, że celem zawieranej przez strony umowy sprzedaży, jest uzyskanie przez klienta, w zamian za określoną ilość środków pieniężnych towaru z automatu (napoju). Celem umowy nie jest nabycie znaku legitymacyjnego – żetonu. Nabycie znaku legitymacyjnego (żetonu) upoważnia klienta do wydania towaru (napoju z automatu). Klient bez żetonu nie będzie mógł skorzystać z automatu. W przedmiotowej sprawie nie ma odrębnej płatności za żeton. Klient otrzymując żeton dokonuje zapłaty za towar (napój), czyli dokonuje wpłaty za dostawę towaru w postaci napoju.

Przedmiotem transakcji jest towar (napój), wydawany z automatu, wydanie żetonu nie ma samodzielnego znaczenia, nie jest celem samym w sobie, służy jedynie umożliwieniu realizacji celu właściwego, którym jest wydanie towaru (napoju).

Zatem w sprawie będącej przedmiotem wniosku mamy do czynienia z jednym świadczeniem, czyli dostawą towaru w postaci napoju, a nabycie żetonu jest do tego świadczenia niezbędne, bowiem przy jego pomocy klient uruchamia automat, który za żeton o odpowiedniej wartości wydaje klientowi towar (napój). Klient nabywając żeton nabywa prawo do nabycia towaru, który zostanie mu wydany przez automat po jego uruchomieniu za pomocą żetonu. Wydanie z automatu towaru w postaci napoju w związku z nabyciem żetonu uprawniającego do pobrania towaru należy traktować jako jedno świadczenie tj. dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT podlegającą opodatkowaniu właściwą dla tego napoju stawką podatku od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że dla opisanego we wniosku świadczenia właściwa jest stawka VAT właściwa dla dostawy towarów oraz, że opisywane we wniosku świadczenie stanowi jedną transakcję sprzedaży napoju (napojów) jest prawidłowe.

Natomiast odnosząc się do kwestii określenia momentu sprzedaży i momentu powstania obowiązku podatkowego wskazać należy, że:

Zgodnie z zasadą ogólną, zawartą w art. 19a ust. 1 ustawy – obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

W świetle powyższego artykułu, aby ustalić moment w którym Wnioskodawca dokonuje dostawy towarów, należy ustalić, z którym momentem na klienta zostaje przeniesione prawo do rozporządzania tym towarem jak właściciel.

Z okoliczności sprawy wynika, że klient dokonuje płatności i otrzymuje za tę płatność żeton, który umożliwia wydanie napojów z automatu. Żeton ten uprawnia do otrzymania określonego napoju (towaru) i odpowiada cenie konkretnego napoju bądź ich grupy. Chcąc uzyskać możliwość uruchomienia automatu i otrzymania np. kawy z mleczkiem, która kosztuje 8 zł, klient będzie musiał nabyć żeton za 8 zł. Takim samym żetonem klient będzie mógł uruchomić automat i zadysponować przygotowanie różnych napojów, które wg cennika kosztować będą 8 zł i będą obciążone taką samą stawką podatku VAT (np. kawy z mleczkiem, herbaty z mleczkiem, itd.).

W omawianej sytuacji, nabycie samego żetonu, jako znaku legitymacyjnego na okaziciela, upoważnia klienta do wybrania towaru, którym jest określony napój z automatu. Samo pobranie jest czynnością techniczną dokonywaną już poza drugą strona transakcji, bezobsługową i pozostawioną całkowicie woli kupującego. Może on wybrać od razu towar, zrobić to innym razem, bądź zrezygnować z odebrania towaru a nawet odstąpić żeton osobie trzeciej, która nabywa wtedy prawo do odebrania towaru. Następuje to wszak po zapłacie należności za towar, a nie za sam żeton, który jest bezwartościowy i inkorporuje jedynie prawo do odebrania towaru. Posiadanie żetonu, jako znaku legitymacyjnego, zawiera więc w sobie prawo do rozporządzania towarem jak właściciel, można rzec jest jego dysponentem.

Nabycie prawa własności następuje w chwili wybrania towaru (napoju) z automatu, lecz ustawa podatkowa wiąże powstanie obowiązku podatkowego, nie z momentem nabycia prawa własności, lecz z nabyciem prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, co następuje z momentem nabycia, w klasycznym przypadku, żetonu od kasjera, po uiszczeniu należności.

W związku z powyższym do sprzedaży i dostawy towarów dojdzie w momencie nabycia żetonu. Zatem obowiązek podatkowy będzie powstawał z chwilą dokonania dostawy tego żetonu, zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy o VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że do sprzedaży towaru oraz powstania obowiązku podatkowego dochodzi w chwili wydania klientowi znaku legitymacyjnego – żetonu jest prawidłowe.

Odnośnie dokumentowania transakcji paragonem fiskalnym wskazać należy, że

Zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W myśl art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy o VAT, podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać wydrukowany dokument nabywcy.

Natomiast z poz. 39 i 40 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących z dnia 4 listopada 2014 r. (Dz.U. z 2014 r., poz. 1544) wynika, że czynnościami zwolnionymi z obowiązku ewidencjonowania są:

• dostawa produktów (rzeczy) - dokonywana przy użyciu urządzeń służących do automatycznej sprzedaży, które w systemie bezobsługowym przyjmują należność i wydają towar.
  
• usługi świadczone przy użyciu urządzeń, w tym wydających bilety, obsługiwanych przez klienta, które również w systemie bezobsługowym przyjmują należność:
  
  1. w bilonie lub banknotach, lub
  2. innej formie (bezgotówkowej), jeżeli z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcję jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła.
  
  
  

Jak wynika z orzeczenia Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego sygn. akt I SA/Rz 472/15 „Wykładnia językowa prowadzi do wniosku, że owo zwolnienie nie dotyczy sprzedaży dokonywanej w modelu jaki opisany został we wniosku interpretacyjnym, gdzie należność uiszczana jest na wcześniejszym etapie – dokonania dostawy towaru (napoju). Dokonanie takiej dostawy, po uiszczeniu należności, potwierdzone zostaje wydaniem znaku legitymacyjnego - żetonu, który w systemie bezobsługowym pozwala odebrać towar, w tym wypadku określony napój. Sprzedaż powinna zostać w takiej sytuacji zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy o VAT udokumentowana paragonem fiskalnym, na etapie uiszczenia należności za towar i nabycia prawa do odebrania towaru (napoju), które inkorporuje otrzymany żeton do obsługi automatu w systemie bezobsługowym. Odmiennie należy traktować, zgodnie z cytowanym wyżej rozporządzeniem wykonawczym, dostawę towaru, która wiąże się ze sprzedażą towarów przy pomocy automatów w systemie bezobsługowym, gdzie należność uiszcza się bezpośrednio bilonem, banknotem lub w postaci bezgotówkowej i uruchamia automat w celu odebrania towaru. W tym wypadku zachodzi równoczesność uiszczenia należności i uruchomienia automatu w celu odebrania towaru.”

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie dokumentowania transakcji paragonem fiskalnym jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji uchylonej, tj. 6 lutego 2015 r. .

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4A, 35-016 Rzeszów, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.