Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-1.4010.125.2018.1.MG
z 14 maja 2018 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 marca 2018 r. (data wpływu 3 kwietnia 2018 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy wydatki ponoszone na usługi gastronomiczne przez Wnioskodawcę w związku ze spotkaniami z klientami (catering w salonach samochodowych prowadzonych przez Wnioskodawcę oraz posiłki i napoje w restauracjach) stanowią koszt uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 kwietnia 2018 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy wydatki ponoszone na usługi gastronomiczne przez Wnioskodawcę w związku ze spotkaniami z Klientami (catering w salonach samochodowych prowadzonych przez Wnioskodawcę oraz posiłki i napoje w restauracjach) stanowią koszt uzyskania przychodów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (dalej także jako: Spółka) posiada autoryzowane salony samochodowe i zajmuje się sprzedażą oraz serwisem samochodów. Spółka jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i podlega opodatkowaniu w Polsce od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania (jest rezydentem podatkowym w Polsce).

W związku z charakterem prowadzonej działalności, koniecznym jest odbywanie spotkań z obecnymi bądź potencjalnymi klientami Spółki (dalej „Klienci”). Spotkania odbywają się zazwyczaj w miejscu prowadzenia działalności (tj. w salonach samochodowych prowadzonych przez Spółkę) lub w innych miejscach (np. w restauracji). Podczas spotkań organizowanych w salonach, w zależności od pory i czasu ich trwania zgodnie z przyjętymi zwyczajami biznesowymi, Wnioskodawca ponosi wydatki na napoje (woda, kawa, herbata, soki etc.) drobne przekąski (ciastka, paluszki, słodycze, bakalie etc.). W niektórych przypadkach (pora, czas trwania spotkania) niezbędnym jest skorzystanie z usług cateringu (dostawa gotowych posiłków) świadczonych przez profesjonalne podmioty. Zdarza się także, że spotkania z Klientami organizowane są w restauracjach co łączy się z koniecznością zakupu na miejscu posiłków. Mając na uwadze, że spotkania te nie są organizowane w celu budowania wizerunku Spółki, ale są elementem procesu nakłaniania Klientów uczestniczących w spotkaniu do nabycia samochodów sprzedawanych przez Spółkę, Wnioskodawca pokrywa koszty nie tylko swojego posiłku, ale także koszty posiłków zaproszonych Klientów. W trakcie spotkań wręczane są Klientom materiały informacyjne dotyczące samochodów sprzedawanych przez Spółkę, a także drobne gadżety z logo Spółki albo marek samochodów sprzedawanych przez Wnioskodawcę (np. długopisy, kalendarze etc.).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wydatki ponoszone na usługi gastronomiczne przez Wnioskodawcę w związku ze spotkaniami z Klientami (catering w salonach samochodowych prowadzonych przez Wnioskodawcę oraz posiłki i napoje w restauracjach) stanowią koszt uzyskania przychodów?

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki ponoszone na usługi gastronomiczne przez Wnioskodawcę w związku ze spotkaniami z Klientami (catering w salonach samochodowych prowadzonych przez Wnioskodawcę oraz posiłki i napoje w restauracjach) stanowią koszt uzyskania przychodów dla celów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397, ze zm., winno być: Dz.U. z 2017 r., poz. 2343 z późn. zm. - dalej: „updop”).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 updop kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. W związku z tym należy stwierdzić, że wydatki na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych, nie stanowią kosztów uzyskania przychodów jeżeli mają one charakter reprezentacyjny. W tym miejscu warto zaznaczyć, że określenie znaczenia terminu „reprezentacja” w kontekście powyższej regulacji, budziło od jakiegoś czasu rozbieżności interpretacyjne, zarówno wśród organów podatkowych, jak również w orzecznictwie sądów administracyjnych.

Powyższe, zostało jednak rozstrzygnięte w wydanym w składnie siedmiu sędziów wyroku NSA z dnia 17 czerwca 2013 r. (sygn. akt II FSK 702/11). W wyroku tym stwierdzono, że przykładowe wymienienie jako kosztów reprezentacji wydatków na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych, nie przesądza o automatycznym uznaniu, że tego rodzaju wydatki nie mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów. Zdaniem NSA, za każdym razem powinno się bowiem badać kwalifikację tych wydatków pod kątem warunków i okoliczności uzasadniających ich poniesienie. Równocześnie, dla kwalifikacji danych wydatków w kontekście ewentualnego uznania ich za wydatki na reprezentację, nie jest istotne miejsce świadczenia usług gastronomicznych, tj. czy odbywa się to w siedzibie firmy, czy poza nią. Ponadto, dla oceny takich wydatków nie są istotne takie cechy jak wystawność, wytworność oraz okazałość poczęstunku. Według NSA, nie ma bowiem możliwości skonstruowania obiektywnego miernika poziomu wystawności, wytworności czy okazałości, jednakowego dla wszystkich podmiotów gospodarczych. Zdaniem NSA, wyłączone z kosztów uzyskania przychodów powinny być jednak takie wydatki na zakup ww. usług, których wyłącznym bądź dominującym celem jest stworzenie pewnego wizerunku, dobrego obrazu firmy, czy też wykreowanie pozytywnych relacji z uczestnikami spotkań.

Powyższy wyrok stał się podstawą dla wydania w dniu 25 listopada 2013 r. przez Ministra Finansów interpretacji ogólnej w zakresie możliwości zaliczania do kosztów uzyskania przychodów ponoszonych przez podatników wydatków na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów (Nr DD6/033/127/SOH/2013/RD-120521, dalej: „Interpretacja Ogólna”). Opierając się na tezach ww. orzeczenia NSA, Minister Finansów w Interpretacji Ogólnej stwierdził, że nie podlegają wykluczeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 updop ponoszone przez podatników wydatki na drobne poczęstunki (np. ciastka, kanapki), napoje (np. kawa, herbata) i posiłki (np. obiady, lunche), niezależnie od miejsca ich podawania, serwowane podczas prowadzenia rozmów z kontrahentami, inwestorami, wykonawcami etc. dotyczącymi zakresu prowadzonej przez podatników działalności gospodarczej.

Odnosząc powyższe na grunt stanu faktycznego przedstawionego we wniosku należy stwierdzić, że wydatki na zakup usług gastronomicznych podczas spotkań przedstawicieli Spółki z jej Klientami, wypełniają dyspozycję z art. 15 ust. 1 updop, tj. stanowią one koszty ponoszone w celu osiągnięcia przychodów, lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Należy w tym miejscu podkreślić, że zakupione w ramach spotkań z Klientami posiłki i napoje są zwyczajowo przyjętym elementem towarzyszącym tego rodzaju okolicznościom, a ich celem nie jest stworzenie żadnego wyjątkowego wizerunku Spółki. Serwowane posiłki i napoje również nie cechują się szczególną wytwornością ani okazałością, a wybór miejsca spotkania każdorazowo zależy od relacji z konkretnym Klientem. W kontekście powyższego, nie można ww. wydatków uznać na gruncie art. 16 ust. 1 pkt 28 updop za tzw. koszty reprezentacji. Jak wskazano w stanie faktycznym spotkania te nie są organizowane w celu budowania wizerunku Spółki, ale są elementem procesu nakłaniania Klientów uczestniczących w spotkaniu do nabycia samochodów sprzedawanych przez Spółkę.

W związku z powyższym, wydatki ponoszone przez Spółkę w związku ze spotkaniami z Klientami w salonach samochodowych prowadzonych przez Spółkę jak i poza tymi miejscami (catering w salonach samochodowych prowadzonych przez Wnioskodawcę oraz posiłki i napoje w restauracjach) stanowią koszt uzyskania przychodów w rozumieniu updop.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 oraz 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 2343 z późn. zm., dalej: „ustawa” lub „ustawa o pdop”).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Podatnik kwalifikując poniesione wydatki do kosztów uzyskania przychodów powinien zatem kierować się podstawową zasadą zaistnienia związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym kosztem, a możliwością osiągnięcia z tego tytułu przychodu, albowiem to na nim spoczywa ciężar udowodnienia, że jego poniesienie ma (lub może mieć) wpływ na wysokość osiąganych przychodów (lub na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów).

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

  • został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
  • jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
  • pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
  • poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
  • został właściwie udokumentowany,
  • nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Katalog wydatków wyłączonych z kategorii kosztów podatkowych mocą art. 16 ust. 1 ustawy, o którym mowa powyżej, ma charakter zamknięty. Należy wskazać, że wśród wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów ustawodawca wymienił m.in. – w pkt 28 tego przepisu – koszty reprezentacji. Zgodnie bowiem z tym przepisem nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Należy zauważyć, że ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera legalnej definicji terminu reprezentacja. Próbę zdefiniowania tego pojęcia podejmowały wielokrotnie sądy administracyjne, w tym Naczelny Sąd Administracyjny m.in. w wyroku z dnia 17 czerwca 2013 r. sygn. akt II FSK 702/11. Sąd ten stwierdził, że celem kosztów reprezentacyjnych jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, działalności etc., wykreowanie pozytywnych relacji z kontrahentami (klientami). Oceniając, czy dane koszty mają charakter reprezentacyjny, należy patrzeć właśnie przez pryzmat ich celu. Jeśli wyłącznym bądź dominującym celem ponoszonych kosztów jest wykreowanie takiego obrazu podatnika, to koszty te mają charakter reprezentacyjny. Wymienienie jako przykładowych kosztów reprezentacyjnych wydatków na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych, nie oznacza, że wydatki te zawsze muszą zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Nie są one kosztami jedynie wówczas, gdy mają charakter reprezentacyjny. Ponadto Naczelny Sąd Administracyjny uznał za zasadne odwołanie się do etymologii terminu reprezentacja. Wyraz „reprezentacja” pochodzi od łacińskiego „repraesentatio” oznaczającego wizerunek. Upływ czasu nie zmienił jego znaczenia i formy. Oznacza to, że ,,reprezentacja” w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi działanie w celu wykreowania oraz utrwalenia pozytywnego wizerunku podatnika wobec innych podmiotów. W podanym znaczeniu reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika dla potrzeb ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. W takiej sytuacji wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenie swojej zasobności, profesjonalizmu. Przy tak zdefiniowanym terminie „reprezentacji” kwestia wystawności, okazałości czy też ponadprzeciętności nie ma żadnego znaczenia.

Stanowisko zaprezentowane przez Sąd zostało potwierdzone w interpretacji ogólnej wydanej przez Ministra Finansów w dniu 25 listopada 2013 r. Nr DD6/033/127/SOH/2013/RD-120521.

Dokonując oceny kwalifikacji wydatków w okolicznościach konkretnej sprawy należy posłużyć się również dynamiczną wykładnią funkcjonalną, spowodowaną zmieniającą się rzeczywistością gospodarczą. To co dawniej mogło zostać uznane za reprezentację do takiej kategorii nie zostanie zaliczone obecnie ze względu na zmieniające się realia prowadzenia działalności gospodarczej, przyjęte w tym zakresie dobre praktyki i obyczaje. Dotyczy to akceptowanych i stosowanych powszechnie zachowań, bez których nie jest możliwe prowadzenie działalności gospodarczej. Każdy wydatek musi być poniesiony w celu uzyskania przychodu lub jego zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. W innej sytuacji zbędne stają się rozważania dotyczące dalszej kwalifikacji konkretnego wydatku ze względu na dodatkowe kryteria wprowadzone w art. 16 ust. 1 ustawy (w tym wypadku wynikające z omawianego pkt 28).

Z uwagi na powyższe każda sprawa powinna być przedmiotem odrębnej oceny pod kątem kwalifikacji konkretnych wydatków jako kosztów reprezentacji, wymienionych w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy. Należy wskazać, że wymienienie w przepisach podatkowych, jako przykładowych kosztów reprezentacji, tj. wydatków na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych, nie oznacza, że wydatki tego rodzaju zawsze muszą zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Dla kwalifikacji określonych wydatków, jako wydatków na reprezentację, wykluczonych z kosztów uzyskania przychodów, nie jest istotne miejsce podawania poczęstunków, czy świadczenia usług gastronomicznych, tj. nie bierze się pod uwagę tego, czy poczęstunki odbywają się w siedzibie firmy, czy też poza nią. Dla oceny takich wydatków nie są także istotne takie cechy jak wystawność, wytworność, okazałość poczęstunków. Za wydatki na zakup żywności, napojów i usług gastronomicznych, wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy uznać te, których wyłącznym bądź dominującym celem jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, czy działalności, wykreowanie pozytywnych relacji z uczestnikami takich spotkań. Poniesione wydatki na zakup żywności, napojów i usług gastronomicznych powinny spełniać wymogi zawarte w art. 15 ust. 1 ww. ustawy, czyli muszą być poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Należy zatem zaznaczyć, że nie pozostają zatem w jakimkolwiek związku z przychodami podatnika wydatki np. na „obiady dla rodziny”, „fundowane przyjęcia dla znajomych”, „na usługi rozrywkowe”.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca zajmuje się sprzedażą oraz serwisem samochodów. W związku z charakterem prowadzonej działalności, koniecznym jest odbywanie spotkań z obecnymi bądź potencjalnymi klientami Spółki. Spotkania odbywają się zazwyczaj w miejscu prowadzenia działalności (tj. w salonach samochodowych) lub w innych miejscach (np. w restauracji). Podczas spotkań organizowanych w salonach, zgodnie z przyjętymi zwyczajami biznesowymi, Wnioskodawca ponosi wydatki na napoje (woda, kawa, herbata, soki etc.) drobne przekąski (ciastka, paluszki, słodycze, bakalie etc.). W niektórych przypadkach niezbędnym jest skorzystanie z usług cateringu (dostawa gotowych posiłków) świadczonych przez profesjonalne podmioty. Zdarza się także, że spotkania z Klientami organizowane są w restauracjach, co łączy się z koniecznością zakupu na miejscu posiłków. Spotkania te nie są organizowane w celu budowania wizerunku Spółki, ale są elementem procesu nakłaniania Klientów do nabycia samochodów sprzedawanych przez Spółkę.

Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy ustalenia, czy wydatki ponoszone przez Niego na usługi gastronomiczne w związku ze opisanymi spotkaniami z Klientami stanowią koszt uzyskania przychodów.

Odnosząc powyższe uwarunkowania prawne do przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu stanu fatycznego stwierdzić należy, że wskazane w opisie sprawy wydatki związane z organizacją spotkań biznesowych z klientami dotyczące zakupu żywności, napojów i usług gastronomicznych, mogą, co do zasady, stanowić koszty uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Należy zauważyć, że z opisu stanu faktycznego wynika bowiem, że przedmiotem działalności Spółki jest m.in. sprzedaż samochodów a Wnioskodawca wskazał jednoznacznie, że spotkania biznesowe są organizowane w celu zachęcenia klientów do nabycia samochodów (które sprzedaje) a nie w celu budowania wizerunku Spółki. Zatem, jeżeli w istocie ww. wydatki nie stanowią kosztów reprezentacji, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28, to spełniają warunki do zakwalifikowania, jako koszt uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o pdop.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy, z powyższym zastrzeżeniem, uznano za prawidłowe.

Nadmienić jednakże należy, że zasadność zaliczenia wskazanych przez Wnioskodawcę wydatków, do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej, może zostać zweryfikowana w toku ewentualnego postępowania podatkowego, prowadzonego przez uprawniony organ podatkowy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj