Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-2.4011.113.2018.2.KP
z 10 maja 2018 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 lutego 2018 r. (data wpływu 22 lutego 2018 r.) uzupełnione pismem z dnia 15 kwietnia 2018 r. (data wpływu 17 kwietnia 2018 r.) na wezwanie Nr 0114-KDIP3-2.4011.164.2018.1.KP z dnia 9 kwietnia 2018 r. (data nadania 9 kwietnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy podatek dochodowy od osób fizycznych jest:


  • prawidłowe – w części dotyczącej wydatkowania środków ze sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego oraz nieruchomości gruntowej na spłatę kredytu w części przypadającej na udział nabyty przez Wnioskodawcę w 2010 r. w ramach ulgi, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
  • nieprawidłowe – w pozostałym zakresie.


UZASADNIENIE


W dniu 22 lutego 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy podatek dochodowy od osób fizycznych.


We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.


Dnia 9 sierpnia 2010 roku Wnioskodawca wraz z ze swoją partnerką zakupili w równych częściach (po 1/2), spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego w cenie 630 000 PLN, zaciągając na ten cel wspólnie kredyt w banku Y.


Dnia 14 kwietnia 2012 roku podatnicy zawarli ze sobą związek małżeński (nie zawierali umów majątkowych małżeńskich).


Dnia 6 września 2013 roku Wnioskodawca zakupił notarialnie za cenę 36 000 PLN działkę (niezabudowaną nieruchomość, nie związaną z zakupionym wcześniej prawem do lokalu). Wnioskodawca dokonał nabycia za fundusze osobiste (co w akcie notarialnym zakupu potwierdziła żona Wnioskodawcy) do swojego majątku osobistego. Dotychczas umów majątkowych małżeńskich nie zawierali.

Dnia 17 października 2015 roku Wnioskodawca wraz z żoną ustanowili notarialnie rozdzielność majątkową.


Dnia 17 października 2015 roku Wnioskodawca wraz z żoną znieśli notarialnie współwłasność w taki sposób, że spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu wymienionego wyżej nabył na wyłączność Wnioskodawca, strony ustaliły wartość przedmiotów (całego mieszkania) umowy zniesienia współwłasności na kwotę 630.000 PLN. Zniesienie współwłasności nastąpiło bez spłat i dopłat.

Dnia 17 grudnia 2015 roku Sąd Okręgowy rozwiązał przez rozwód związek małżeński Wnioskodawcy i jego żony.


Dnia 2 lutego 2016 roku Wnioskodawca zaciągnął kredyt hipoteczny w Banku X na kwotę 565 783,60 przeznaczony na spłatę innego kredytu mieszkaniowego (wspólnego kredytu Wnioskodawcy i żony w banku Y) w kwocie 554 689,80 PLN oraz koszty wliczone w kredyt w kwocie 11 093,80 PLN.


Dnia 5 września 2017 roku Wnioskodawca sprzedał działkę (niezabudowaną nieruchomość wspomnianą wyżej) za kwotę 52 000 PLN.


Dnia 6 września 2017 roku Wnioskodawca sprzedał spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego za kwotę 640 000 PLN.


Dnia 14 września 2017 roku Wnioskodawca spłacił kredyt mieszkaniowy zaciągnięty w X w kwocie całkowitej 565 783,60 PLN.


Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 29 marca 2018 r. Nr 0114-KDIP3-2.4011.113.2018.1.KW1 (data nadania 29 marca 2018 r.) tut. Organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez dokonanie przeformułowania pytania postawionego we wniosku cyt. ,,Czy prawidłowym jest stanowisko, że w przedmiotowym stanie faktycznym Wnioskodawca będzie uprawniony do zastosowania zwolnienia z dochodu na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?’’, tak aby z pytania jednoznacznie wynikało, którą kwotę (tj. kwotę z tytułu sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego czy też kwotę z tytułu sprzedaży działki) Wnioskodawca przeznaczył na spłatę kredytu zaciągniętego w banku X?


Ponadto Wnioskodawca został wezwany do przeformułowania własnego stanowiska.


Pismem z dnia 15 kwietnia 2018 r. (data wpływu 17 kwietnia 2018 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie. Wnioskodawca dokonał przeformułowania pytania oraz własnego stanowiska.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.


Czy prawidłowym jest stanowisko, że w przedmiotowym stanie faktycznym Wnioskodawca będzie uprawniony do zastosowania zwolnienia z dochodu na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego oraz z tytułu sprzedaży działki?

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowym jest stanowisko, że w przedmiotowym stanie faktycznym będzie On uprawniony do zastosowania zwolnienia z dochodu na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego oraz z tytułu sprzedaży działki.

Zdaniem Wnioskodawcy, będzie on uprawniony do zastosowania zwolnienia z dochodu na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.


Sprzedaż spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu przez Wnioskodawcę powoduje powstanie obowiązku podatkowego podatku dochodowego w % tego prawa, ponieważ jego nabycie nastąpiło 17.10.2015 roku, a sprzedaż całego prawa do lokalu 06.09.2017 roku, czyli nie minął 5 letni okres zwalniający sprzedaż 1/4 prawa do lokalu z obowiązku podatkowego podatku dochodowego.


Ponieważ nabycie 1/2 nieruchomości nastąpiło w wyniku zniesienia współwłasności bez spłat i dopłat, Wnioskodawca nie wykazuje kosztu nabycia 1/2 prawa do lokalu w PIT-39. Natomiast po stronie przychodu występuje kwota połowy wartości, za jaką Wnioskodawca sprzedał prawo do lokalu, czyli 320 000 PLN.


W przypadku sprzedaży działki, również istnieje obowiązek podatkowy podatku dochodowego, ponieważ jej zakup nastąpił 06 września 2013, a sprzedaż 05 września 2017, czyli w okresie krótszym, niż 5 lat, licząc od końca roku w którym została nabyta działka (art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).


Przychód ze sprzedaży działki wynosi 52 000 PLN.


Łączny przychód ze sprzedaży prawa do lokalu (w części objętej obowiązkiem podatkowym podatku dochodowego, czyli 1/2) i działki wynosi 372 000 PLN.


Koszt pomniejszający podstawę opodatkowania 36 988,61 PLN stanowi cena zakupu działki 36 000 PLN, koszty aktu notarialnego zakupu działki w kwocie 938,61 PLN oraz koszt uzyskania wypisu z rejestru gruntów w kwocie 50 PLN, niezbędnego do zawarcia umowy sprzedaży działki.


Dochód ze sprzedaży działki wynosi 15 011,39 PLN.


Całkowity dochód wynikający ze sprzedaży nieruchomości, jaki Wnioskodawca osiągnął w roku 2017 wynosi 320 000 PLN + 15 011,39 PLN = 335 011,39 PLN i ten dochód podlega opodatkowaniu zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.


Na podstawie art. 21 ust.25 pkt 2 lit. c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawca przeznaczył na cele mieszkaniowe WYDATEK w kwocie 565 783,60 PLN spłacając kredyt mieszkaniowy zaciągnięty w X.


Iloczyn dochodu oraz wydatku w przychodzie wynosi odpowiednio 335 011,39 PLN * 565 783,60 PLN / 372 000 PLN = 509 526,75 PLN, czyli przewyższa co do wartości i w całości zwalnia od podatku kwotę DOCHODU równą 335 011,39 PLN.


Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kwota dochodu zwolnionego wynosi 335 011,39 PLN.


W związku z powyższym Wnioskodawca jest zobowiązany złożyć we właściwym dla niego Urzędzie Skarbowym zeznanie roczne PIT-39 z uwzględnieniem powyższych kwot, a wartość podatku wynikającego z odpłatnego zbycia nieruchomości wyniesie 0 PLN.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe – w części dotyczącej wydatkowania środków ze sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego oraz nieruchomości gruntowej na spłatę kredytu w ramach ulgi, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz nieprawidłowe – w pozostałym zakresie.


W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

  1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
  2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
  3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zmiany.


Tym samym, każda czynność prawna, której przedmiotem jest odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy stanowi źródło przychodów w rozumieniu tego przepisu, jeżeli zostanie dokonana w określonym czasie, tj. przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej. Wobec powyższego, w przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu przychodu ma moment i sposób nabycia tej nieruchomości.

Zgodnie z przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego Wnioskodawca w dniu 9 sierpnia 2010 roku nabył wraz ze swoją ówczesną partnerką spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego w równych częściach po 1/2 każdy, zaciągając wspólnie na ten cel kredyt w banku Y. Dnia 14 kwietnia 2012 Wnioskodawca zawarł ze swoją ówczesną partnerką ślub nie zawierając żadnych umów majątkowych małżeńskich, następnie 17 października 2015 roku ówcześni małżonkowie zawarli rozdzielność majątkową. Wnioskodawca wraz z żoną dokonali zniesienia współwłasności w ten sposób, że wyżej opisane spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego nabył na wyłączna własność Wnioskodawca. Zniesienie odbyło się bez spłat i dopłat. Dnia 17 grudnia 2015 r. ówcześni małżonkowie rozwiedli się. Następnie dnia 2 lutego 2016 roku Wnioskodawca zaciągnął w Banku X kredyt hipoteczny na spłatę kredytu mieszkaniowego zaciągniętego w Banku Y na zakup opisanego wyżej spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego. W dniu 6 września 2017 Wnioskodawca sprzedał spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego.


Pozostając jeszcze w związku małżeńskim Wnioskodawca nabył do majątku osobistego w dniu 6 września 2013 roku działkę budowlaną, niezwiązaną z posiadanym wówczas spółdzielczym własnościowym prawem do lokalu mieszkalnego. Następnie w dniu 5 września 2017 Wnioskodawca sprzedał ową nieruchomość.


W dniu 14 września 2017 r. Wnioskodawca spłacił kredyt zaciągnięty w Banku X.


Zgodnie z art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459, z późn. zm.), współwłasność istnieje wówczas, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom. Istota współwłasności polega na tym, że współwłaścicielom przysługują części wspólnego prawa własności (tzw. udziały), którymi mogą swobodnie rozporządzać. Dopóki więc istnieje współwłasność można mówić tylko o istnieniu udziałów w tym prawie, o ich nabywaniu i zbywaniu, a nie o prawie do części rzeczy, o jej zbywaniu, bądź nabywaniu w częściach. Będąca przedmiotem współwłasności rzecz jest niepodzielna i każdemu ze współwłaścicieli przysługuje prawo do całej rzeczy w trakcie trwania współwłasności, a nie jedynie do jej części określonej wielkością jego udziału. Każdy ze współwłaścicieli ma jednakowe prawo do całej rzeczy, ograniczone jedynie takim samym prawem pozostałych współwłaścicieli, a mianowicie każdy jest uprawniony do współposiadania rzeczy wspólnej oraz do korzystania z niej w takim zakresie, jaki daje się pogodzić ze współposiadaniem i korzystaniem z rzeczy przez pozostałych współwłaścicieli (art. 206 Kodeksu cywilnego). W momencie nabycia udziału w prawie własności, każdy ze współwłaścicieli staje się współwłaścicielem całej nieruchomości będącej przedmiotem współwłasności.

Jednym ze sposobów zniesienia współwłasności jest fizyczny podział rzeczy wspólnej między współwłaścicielami. W rezultacie, w wyniku zniesienia współwłasności dochodzi do nowego ukształtowania prawa własności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności. Następuje to w drodze przyznania każdemu ze współwłaścicieli wyodrębnionej (podzielonej) rzeczy wspólnej. Wartość przyznanych rzeczy powinna odpowiadać wielkości (wartości) udziału we współwłasności.

Zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy, jeżeli mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbyło się bez spłat i dopłat. Za datę nabycia nieruchomości lub prawa - w przypadku ich sprzedaży, które przypadły danej osobie w wyniku zniesienia współwłasności, należy zatem przyjąć datę ich pierwotnego nabycia, jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości lub prawa w wyniku zniesienia współwłasności mieści się w udziale, jaki przysługuje tej osobie w majątku objętym współwłasnością oraz zniesienie współwłasności zostało dokonane bez spłat i dopłat. Gdy w wyniku zniesienia współwłasności udział danej osoby ulega powiększeniu, mamy do czynienia z nabyciem, gdyż zwiększa się stan jej majątku osobistego.


Ponadto, należy wyjaśnić, że o tym, czy w wyniku zniesienia współwłasności doszło do nowego nabycia ponad wcześniej posiadany udział, decyduje porównanie wartości tych nieruchomości, a nie ich powierzchni. Może się zdarzyć, że większą wartość będzie miała nieruchomość o mniejszej powierzchni.


Tak więc, co do zasady, zniesienie współwłasności jest formą nowego nabycia tylko wówczas, gdy w wyniku tego zniesienia współwłasności podatnik otrzymuje nieruchomość, której wartość po dokonanym podziale przekracza wartość udziału jaki pierwotnie podatnikowi przysługiwał.


Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że zniesienie współwłasności będzie stanowić dla Wnioskodawcy nabycie w części, w której wykracza ponad przysługujący udział przed zniesieniem współwłasności. Za datę nabycia należy uznać datę, w której dokonano zniesienia współwłasności.


Zatem uznać należy, że nabycie przez Wnioskodawcę udziału w przedmiotowym spółdzielczym prawie do lokalu mieszkalnego nastąpiło w dwóch datach:

  1. w roku 2010 - w odniesieniu do 1/2 udziału w nieruchomości, który Wnioskodawca posiadał przed zniesieniem współwłasności,
  2. w roku 2015 - w odniesieniu do pozostałej 1/2 udziału w nieruchomości wykraczający ponad posiadany przez Wnioskodawcę udział przed zniesieniem współwłasności.

Wówczas pięcioletni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy upływa dla 1/2 udziału nabytego w 2010 wraz z końcem 2015 roku, zaś dla pozostałej 1/2 udziału nabytego w 2015 roku wraz z końcem 2020 roku.


Zatem w odniesieniu do udziału nabytego przez Wnioskodawcę w 2015 roku w wyniku zniesienia współwłasności zastosowanie znajdzie art. 22 ust. 6c, gdyż zbywany udział w nieruchomości został nabyty przez Wnioskodawcę odpłatnie.


W odniesieniu do nieruchomości w postaci niezabudowanej działki nabytej do majątku osobistego przez Wnioskodawcę w dniu 6 września 2013 roku, pięcioletni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy upływa wraz z końcem 2018 roku.


W konsekwencji, dochód ze sprzedaży we wrześniu 2017 r. niezabudowanej działki nabytej w 2015 roku oraz połowa dochodu ze sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego nabytego w udziale 1/2 w roku 2015 podlega opodatkowaniu na zasadach, wynikających z art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 30e ust. 1 powołanej powyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19 % podstawy obliczenia podatku.


Natomiast zgodnie z art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Na podstawie art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.


Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Do wydatków takich można zaliczyć przykładowo koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości, wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej, koszty i opłaty sądowe, koszt uzyskania wypisu z ksiąg wieczystych itp. Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym odpłatnym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo – skutkowy.


Ustalenie kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia odbywa się natomiast zgodnie z art. 22 ust. 6c lub 6d ww. ustawy w zależności od tego, czy zbywaną nieruchomość lub prawo nabyto odpłatne, czy nieodpłatnie.


Stosownie do art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.


Zaś w myśl art. 22 ust. 6d ww. ustawy, za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Zgodnie z art. 22 ust. 6e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wysokość nakładów, o których mowa powyżej, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.


Z art. 22 ust. 6f ww. ustawy wynika, że koszty nabycia lub koszty wytworzenia, o których mowa w ust. 6c, są corocznie podwyższane, począwszy od roku następującego po roku, w którym nastąpiło nabycie lub wytworzenie zbywanych rzeczy lub praw majątkowych, do roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym nastąpiło ich zbycie, w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych w okresie pierwszych trzech kwartałów roku podatkowego w stosunku do tego samego okresu roku ubiegłego, ogłaszanemu przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”.


W świetle powyższego, definicję kosztów uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych ustawodawca precyzuje poprzez bezpośrednie wskazanie, że koszty takie stanowią m.in. udokumentowane koszty nabycia tej nieruchomości lub prawa majątkowego oraz udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość nieruchomości i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.


Koszt nabycia, co do zasady określa notarialna umowa sprzedaży, na podstawie której podatnik staje się właścicielem nieruchomości (prawa). Kosztem nabycia bez wątpienia jest cena jaką zapłacił nabywca zbywcy za nieruchomość, którą sprzedał, niezależnie od tego czy zakup nieruchomości był sfinansowany kredytem bankowym, czy też środki na jej zakup pochodzą z oszczędności nabywcy.


Stosownie do art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

  1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, od którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131,
  2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł – stosownie do art. 30e ust. 5 ww. ustawy.


Zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy – wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.


Należy wyjaśnić, że powyższe zwolnienie obejmować będzie taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia.


W sytuacji gdy przychód z odpłatnego zbycia zostanie w całości przeznaczony na cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego.


Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1 i 2 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się:

  1. wydatki poniesione na:
    1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
    2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
    3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
    4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
    5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego



- położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

  1. wydatki poniesione na:
    1. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na cele określone w pkt 1,
    2. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)- c), na spłatę kredytu (pożyczki), o którym mowa w lit. a),
    3. spłatę każdego kolejnego kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w lit. a) lub b)

- w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30.


Na podstawie art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d) i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.


Ustawodawca w art. 21 ust. 29 ww. ustawy wskazuje, że w przypadku gdy kredyt (pożyczka), o którym mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c), stanowi część kredytu (pożyczki) przeznaczonego na spłatę również innych niż wymienione w tych przepisach zobowiązań kredytowych (pożyczkowych) podatnika, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki przypadające na spłatę kredytu (pożyczki) określonego w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c) oraz zapłacone odsetki od tej części kredytu (pożyczki), która proporcjonalnie przypada na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c).


Należy również wskazać, że przepis ust. 1 pkt 131 nie ma zastosowania do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, które podatnik uwzględnił korzystając z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, którymi sfinansowane zostały wydatki określone w ust. 25 pkt 1, uwzględnione przez podatnika korzystającego z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym (art. 21 ust. 30). Innymi słowy przepis ten ma zapobiec kumulowaniu ulg i podwójnemu odliczaniu tych samych wydatków - raz jako spłaty kredytu, za drugim razem zaś jako wydatków np. na nabycie lub remont nieruchomości, jeśli to nabycie lub remont sfinansowane były kredytem, którego spłatę podatnik też sobie odlicza oraz odliczaniu wydatków, które kiedyś już były odliczone.


Jednym z celów, których realizacja uprawnia do zwolnienia jest wskazana w art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a) ustawy, spłata kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki), o którym mowa w lit. a), w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo – kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Natomiast art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. c) ustawy wskazuje, że skorzystanie ze zwolnienia jest możliwe przy spłacie każdego kolejnego kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w lit. a) lub b) w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo – kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej

W tym miejscu zwrócić należy również uwagę na treść art. 21 ust. 25 pkt 2 ustawy, który wskazuje, że wydatkiem poniesionym na cel mieszkaniowy może być spłata kredytu oraz odsetek od kredytu zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia na cel określony w pkt 1, a więc m.in. nabycie nieruchomości. Należy wyjaśnić, że z wykładni językowej przedstawionych wyżej przepisów, a w szczególności z zawartego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy sformułowania: „(...) wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości (...), jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe (. )” wynika, że podstawową okolicznością decydującą o stosowaniu powyższego zwolnienia jest przeznaczenie przychodów uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych na cele mieszkaniowe. Innymi słowy ważny jest moment uzyskania przychodu i poniesienia wydatku. Środki przeznaczone na ww. cele mieszkaniowe muszą bezwzględnie pochodzić ze sprzedaży nieruchomości. Kredyt spłacony przed datą odpłatnego zbycia nie jest wydatkiem na cele mieszkaniowe.

Aby ustalić czy Wnioskodawca może do wydatków na własne cele mieszkaniowe zaliczyć kwotę ze sprzedaży w 2017 r. nieruchomości nabytej w drodze kupna w 2013 r. oraz kwotę ze sprzedaży udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego nabytego w 2015 roku, i wydatkowaną na spłatę kredytu zaciągniętego w banku X w 2016 r. zaciągniętego na spłatę kredytu zaciągniętego przed zawarciem małżeństwa w pierwszej kolejności należy odnieść się do regulacji ustroju wspólności majątkowej małżeńskiej, zawartej w przepisach Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.

Zgodnie z art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2015 r. poz. 2082, z późn. zm.) - z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Do majątku osobistego każdego z małżonków należą m.in. przedmioty majątkowe nabyte przed powstaniem wspólności ustawowej oraz przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił (art. 33 pkt 1 i 2 ww. ustawy). Ustrój wspólności ustawowej, obejmujący dorobek obojga małżonków, ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością.

Na tle przywołanych przepisów Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego oczywiste jest, że nabyte spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego nie było objęte wspólnością ustawową, gdyż w momencie jego nabycia wspólność majątkowa jeszcze między współwłaścicielami nie obowiązywała. Dlatego kredyt w banku Y został zaciągnięty na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, w której 50% udziału nabył Wnioskodawca a 50% udziału nabyła ówczesna partnerka - oboje do swoich majątków odrębnych. Kredyt został zatem zaciągnięty na nabycie 50% udziału przez Wnioskodawcę i na nabycie 50% udziału przez ówczesną partnerkę. W chwili jego zaciągania kredyt miał na celu realizować potrzeby mieszkaniowe dwóch osób.

Ponadto regulacja prawna określona w art. 21 ust. 30 ustawy, zapobiega sytuacji dwukrotnego odliczenia tego samego wydatku, np.: raz jako poniesiony na zakup budynku mieszkalnego drugi raz jako wydatek poniesiony na spłatę kredytu, którym zostało sfinansowane nabycie tego konkretnego budynku. Ustawodawca w przepisie tym ustanowił zakaz dwukrotnego odliczania i korzystania z ulg w odniesieniu do tych samych wydatków. Stanowisko to potwierdza orzecznictwo sądów administracyjnych, np. np. wyrok WSA w Lublinie z dnia 2 grudnia 2011 r. sygn. akt I SA/Lu 654/11, wyrok WSA w Krakowie z dnia 10 kwietnia 2013 r. sygn. akt I SA/Kr 1951/12, wyrok WSA w Krakowie z dnia 13 marca 2014 r. sygn. akt I SA/Kr 2192/13.

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że odpłatne zbycie nieruchomości, w części nabytej w 2010 r. nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z upływem okresu pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie, a tym samym nie rodzi obowiązku zapłaty podatku dochodowego.

Z uwagi na fakt, że spłaty kredytu w części przypadającej na udział nabyty w 2010 roku, Wnioskodawcy nie odliczy jako kosztu nabycia tego udziału, wówczas nie można mówić o podwójnej preferencji. Zatem dokonana przez Wnioskodawcę spłata kredytu w części przypadającej na udział nabyty przez Wnioskodawcę w 2010 r. będzie traktowana jako wydatek na własne cele mieszkaniowe i będzie korzystała ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dlatego też tylko część spłaty kredytu zaciągniętego w banku Y można uznać za cele mieszkaniowe Wnioskodawcy. W opisanym zdarzeniu nie ma znaczenia fakt, że po zaciągnięciu kredytu małżonkowie zawarli związek małżeński, gdyż nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego i zaciągnięcie kredytu w banku Y miało miejsce w czasie, kiedy nie istniała wspólność majątkowa. Bez znaczenia pozostaje okoliczność, że Wnioskodawca po ślubie pozostawał w ustawowej wspólności małżeńskiej, gdyż wydatki na spłatę nie będą kierowane na majątek wspólny małżonków, tylko na majątek stanowiący w połowie majątek odrębny jego małżonki. Ponadto mając na uwadze, że zwolnieniu podlegają środki uzyskane z odpłatnego zbycia oraz fakt, że tylko Wnioskodawca je uzyskał (albowiem tylko on na dzień sprzedaży był właścicielem sprzedanego spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego oraz nieruchomości gruntowej), również wyłącznie on może przeznaczyć te środki na spłatę kredytu. Kwota ta stanowi bowiem majątek odrębny Wnioskodawcy, gdyż pochodzi ze sprzedaży jego majątku odrębnego.

W świetle powyższego, do skorzystania z przedmiotowego zwolnienia może jedynie uprawniać wydatkowanie przychodu ze sprzedaży nieruchomości gruntowej oraz połowy przychodu ze sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego na spłatę tylko tej części kredytu zaciągniętego w banku X, która będzie przypadać na spłatę połowy tj. 50% wartości kredytu zaciągniętego w banku Y w części przypadającej na udział w nieruchomości nabyty przez Wnioskodawcę w 2010 roku.

Odnosząc się do kwestii wydatkowania przychodu ze sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego oraz nieruchomości gruntowej na spłatę kosztów wliczonych w kredyt zaciągnięty 9 sierpnia 2010 roku w banku Y należy stwierdzić, że wszelkie koszty okołokredytowe np. różnego rodzaju ubezpieczenia nie są wydatkami na cel mieszkaniowy w rozumieniu art. 21 ust. 25 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ustawodawca wprowadzając zwolnienie od podatku dochodowego od osób fizycznych w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy wskazał cel wydatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży. Wymienione w tym przepisie rodzaje wydatków dające podstawę do zastosowania zwolnienia podatkowego stanowią katalog zamknięty, a zatem zaliczeniu na poczet ww. wydatków nie podlegają koszty związane z kredytem.

Podsumowując, środki finansowe pochodzące ze sprzedaży w 2017 r. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego nabytego w części w 2015 roku oraz nieruchomości gruntowej nabytej w 2013 roku i wydatkowane na spłatę kredytu w banku X zaciągniętego przed dniem uzyskania przychodu ze zbycia tych praw i nieruchomości na spłatę kredytu zaciągniętego w banku Y nie mogą w całości stanowić wydatków na własne cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 i ust. 25 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym. Wydatkiem na własne cele mieszkaniowe Wnioskodawcy uprawniającym do zastosowania zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy będzie spłata kredytu w części przypadającej na udział w nieruchomości nabytej przez Wnioskodawcę w 2010 r. Wydatkowanie środków na spłatę kredytu zaciągniętego przez ówczesną małżonkę, z uwagi na fakt, że kredyt zaciągnięto przez zawarciem związku małżeńskiego, nie może stanowić wydatku na realizację własnych celów mieszkaniowych, gdyż takie wydatkowanie stanowi spłatę tej części kredytu przypadającego na ówczesną małżonkę Wnioskodawcy, a zatem nie może być objęte zwolnieniem na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Innymi słowy Wnioskodawca poprzez poniesienie takiego wydatku realizowałby nie tylko własny, ale i cudzy cel mieszkaniowy. Tymczasem realizacja cudzych celów mieszkaniowych w oparciu o powyższe zwolnienie podatkowe nie jest dopuszczona. Na sposób skorzystania ze zwolnienia podatkowego przez Wnioskodawcę fakt zawarcia związku małżeńskiego nie ma żadnego wpływu i jest bez znaczenia. Dodatkowo wyłączeniu ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ulegają wszelkie koszty okołokredytowe.


Należy wskazać, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym łub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.


Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.


Końcowo należy wskazać, że zgodnie z zasadą samoopodatkowania, obowiązującą w polskim systemie podatkowym, to na podatniku spoczywa obowiązek dokonania oceny własnej sytuacji prawnopodatkowej, a po jej dokonaniu – zachowania się zgodnie z przepisami prawa podatkowego. Prawidłowość takiego rozliczenia podlega weryfikacji przez właściwy rzeczowo organ podatkowy, w toku stosownych postępowań weryfikacyjnych. Tutejszy Organ w wydanej interpretacji nie odnosi się do kwot wskazanych przez Wnioskodawcę w stanie faktycznym, jak też we własnym stanowisku.


Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj