Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT3.4011.140.2018.3.PP
z 17 maja 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 marca 2018 r. (data wpływu 15 marca 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 11 kwietnia 2018 r. (data wpływu 20 kwietnia 2018 r.) oraz pismem złożonym w dniu 7 maja 2018 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z wypłatą wynagrodzeń członkom Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 marca 2018 r. do tutejszego Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa m.in. w art. 14b § 3 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 5 kwietnia 2018 r., nr 0113-KDIPT3.4011.140.2018.1.PP, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 5 kwietnia 2018 r. (data doręczenia 10 kwietnia 2018 r.). Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 11 kwietnia 2018 r. (data wpływu 20 kwietnia 2018 r.), nadanym za pośrednictwem placówki pocztowej w dniu 13 kwietnia 2018 r.

Następnie, pismem z dnia 26 kwietnia 2017 r., na podstawie 169 § 1 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy ponownie wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia braków wniosku, w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 26 kwietnia 2018 r. za pośrednictwem platformy ePUAP (data doręczenia 26 kwietnia 2018 r.). Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem złożonym w dniu 7 maja 2018 r., nadanym za pośrednictwem placówki pocztowej w dniu 27 kwietnia 2018 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wójt Gminy … w ramach zadań własnych Gminy powołał Komisję Rozwiązywania Problemów Alkoholowych. Członkowie Komisji otrzymują określone wynagrodzenie. Wynagrodzenie członków Komisji ustala corocznie Rada Gminy w Gminnym Programie Profilaktyki Rozwiązywania Problemów Alkoholowych. Rada Gminy podjęła uchwałę, w której określono, że członkom Komisji za udział w posiedzeniu przysługuje wynagrodzenie w wysokości 200 zł dla przewodniczącego Komisji oraz 50 zł dla każdego członka.

Z członkami Komisji nie są zawarte żadne umowy cywilnoprawne. Działają oni na podstawie uchwały Rady Gminy. Nie ma zatem podstaw do zawierania umów cywilnoprawnych. Zgodnie z uchwałą Rady Gminy, w ciągu roku planowane jest osiem posiedzeń. Czterech członków Komisji są pracownikami obcymi, natomiast dwóch są pracownikami Urzędu Gminy.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 11 kwietnia 2018 r. Wnioskodawca wskazał, że posiedzenia Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych planowane są na rok podatkowy 2018. Tryb powołania członków Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych określa zarządzenie nr … Wójta Gminy … z dnia 14 lutego 2018 r., na podstawie art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017 r., poz. 1875, ze zm.) w związku z art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. z 2016 r., poz. 487, z późn. zm.).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy wynagrodzenie wypłacane członkom Komisji podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach określonych w art. 41 ust. 1 ww. ustawy, a więc od kwoty wynagrodzenia należy potrącić koszty uzyskania przychodu (20% zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 4) i od tej kwoty potrącić zaliczkę na podatek dochodowy w wysokości określonej w art. 30 ust. 1 pkt 5a?
2. Czy na płatniku ciąży obowiązek przesłania członkowi Komisji oraz właściwemu urzędowi skarbowemu informacji o dochodach oraz o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy w roku podatkowym (PIT-11), w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym z wykazanym w tejże informacji analizowanym przychodem?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, wynagrodzenie członków Komisji jest przychodem z działalności wykonywanej osobiście (art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Wobec powyższego, Urząd Gminy jest obowiązany pobrać jako płatnik zaliczki na podatek, na zasadach określonych w art. 41 ust. 1 ww. ustawy. Zaliczkę należy pobrać w wysokości 18% należności pomniejszonej o koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 ww. ustawy (tj. 20%). Następnie, należy odprowadzić zaliczkę do urzędu skarbowego. W kwestii obowiązku przesłania członkowi Komisji oraz właściwemu urzędowi skarbowemu informacji o dochodach oraz o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy w roku podatkowym (PIT-11) w terminie do końca lutego roku, Wnioskodawca uważa, że płatnik, tj. Urząd Gminy ma obowiązek sporządzić w stosunku do członków Komisji (zarówno osób niebędących, jak i będących pracownikami urzędu) informację roczną o uzyskanym przychodzie w formie PIT-11.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z przepisu art. 10 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy wynika, że jednym ze źródeł przychodów jest działalność wykonywana osobiście.

Zgodnie z art. 13 pkt 6 tej ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10, i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 9.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wójt Gminy w ramach zadań własnych Gminy powołał Komisję Rozwiązywania Problemów Alkoholowych. Członkowie Komisji otrzymują określone wynagrodzenie. Wynagrodzenie członków Komisji ustala corocznie Rada Gminy w Gminnym Programie Profilaktyki Rozwiązywania Problemów Alkoholowych. Rada Gminy podjęła uchwałę, w której określono, że członkom Komisji za udział w posiedzeniu przysługuje wynagrodzenie w wysokości 200 zł dla przewodniczącego Komisji oraz 50 zł dla każdego członka. Z członkami Komisji nie są zawarte żadne umowy cywilnoprawne. Działają oni na podstawie uchwały Rady Gminy. Nie ma zatem podstaw do zawierania umów cywilnoprawnych. Zgodnie z uchwałą Rady Gminy, w ciągu roku planowane jest osiem posiedzeń. Czterech członków Komisji są pracownikami obcymi, natomiast dwóch są pracownikami Urzędu Gminy. Posiedzenia Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych planowane są na rok podatkowy 2018. Tryb powołania członków Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych określa zarządzenie Wójta Gminy z dnia 14 lutego 2018 r., na podstawie art. 30 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym w związku z art. 4 ust. 3 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi.

Zadania własne gminy określone zostały w art. 7 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017 r., poz. 1875, z poźn. zm). Zaliczyć do nich można m.in. sprawy ochrony zdrowia.

Natomiast, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. z 2016 r., poz. 487, z poźn. zm.), prowadzenie działań związanych z profilaktyką i rozwiązywaniem problemów alkoholowych oraz integracji społecznej osób uzależnionych od alkoholu należy do zadań własnych gmin.

W ramach realizacji powyższych zadań, na podstawie art. 4¹ ust. 3 ww. ustawy, wójtowie (burmistrzowie, prezydenci miast) powołują gminne komisje rozwiązywania problemów alkoholowych, w szczególności inicjujące działania w zakresie określonym w ust. 1 oraz podejmujące czynności zmierzające do orzeczenia o zastosowaniu wobec osoby uzależnionej od alkoholu obowiązku poddania się leczeniu w zakładzie lecznictwa odwykowego.

Zgodnie z art. 4¹ ust. 4 ww. ustawy, w skład gminnych komisji rozwiązywania problemów alkoholowych wchodzą osoby przeszkolone w zakresie profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych.

W myśl art. 4¹ ust. 5 ww. ustawy, zasady wynagradzania członków gminnych komisji rozwiązywania problemów alkoholowych określa rada gminy w gminnych programach rozwiązywania problemów alkoholowych.

Zatem, udział w posiedzeniach Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych jest wykonywaniem obowiązków nałożonych przez Gminę w związku z realizacją Jej zadań własnych, a kwoty otrzymywane przez Członków Komisji stanowią wynagrodzenie za udział w jej pracach.

W związku z powyższym, stwierdzić należy, że wynagrodzenie otrzymywane przez Członków Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych za udział w posiedzeniu Komisji, należy zakwalifikować do przychodów z działalności wykonywanej osobiście z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, o których mowa w art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 30 ust. 1 pkt 5a ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu, o którym mowa w art. 13 pkt 2 i 5-9, jeżeli kwota należności określona w umowie zawartej z osobą niebędącą pracownikiem płatnika nie przekracza 200 zł – w wysokości 18% przychodu.

Z analizy powyższego przepisu wynika, że zryczałtowane opodatkowanie stosuje się do przychodów, o których mowa w art. 30 ust. 1 pkt 5a ww. ustawy, jeżeli kwota należności określona w umowie zawartej z osobą niebędącą pracownikiem płatnika nie przekracza 200 zł. Znaczenie ma zatem kwota wynikająca z umowy (tzn. z danego tytułu prawnego), bez znaczenia pozostaje fakt, że dwóch członków Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych jest pracownikami Gminy, bowiem uzyskane przychody za udział w posiedzeniach ww. Komisji, nie wchodzą w zakres umowy o pracę.

W związku z powyższym, skoro z Członkami Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych nie są zawarte żadne umowy cywilnoprawne w związku z udziałem w posiedzeniach ww. Komisji, a powołani zostali na podstawie zarządzenia Wójta Gminy i przysługuje im wynagrodzenie za udział w posiedzeniach na podstawie Gminnego Programu Profilaktyki Rozwiązywania Problemów Alkoholowych, to podmiot wypłacający (Gmina) obowiązany jest do poboru zaliczek na podatek dochodowy na zasadach określonych w art. 41 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Przy tym, zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 4 ww. ustawy, koszty uzyskania niektórych przychodów określa się z tytułów określonych w art. 13 pkt 2, 4, 6 i 8 – w wysokości 20% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Z przepisu art. 42 ust. 1 ww. ustawy wynika, że płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) – na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Zgodnie z art. 42 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 1, oraz urzędom skarbowym przy pomocy których naczelnicy urzędów skarbowych właściwi według miejsca zamieszkania podatnika wykonują swoje zadania – imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 41 ust. 1, sporządzone według ustalonego wzoru (PIT-11).

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że otrzymywane przez Członków Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych wynagrodzenie stanowić będzie dla tych osób przychód z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do którego mają zastosowanie koszty uzyskania przychodu w wysokości 20% uzyskanego przychodu, zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 4 ww. ustawy. Do wynagrodzeń Członków Komisji nie ma zastosowania opodatkowanie ryczałtowe, określone w art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, Wnioskodawca (Gmina) dokonując ich wypłaty zobowiązany jest do obliczenia, pobrania i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych w przedmiotowej sprawie będzie Urząd Gminy należało uznać za nieprawidłowe, bowiem obowiązki płatnika będą ciążyły na Wnioskodawcy, tj. Gminie posiadającej osobowość prawną.

Końcowo, mając na uwadze treść przepisu art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), zauważyć należy, że w przedmiotowej sprawie organ podatkowy wydając interpretację indywidualną przepisów prawa opiera się wyłącznie na opisie zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę. Do postępowania w sprawie wydania interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego nie mają bowiem zastosowania przepisy o postępowaniu podatkowym, a postępowanie dowodowe jest częścią postępowania podatkowego.

Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różniło się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego na dzień złożenia wniosku.

Zgodnie z art. 14na ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.