2018.05.21 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4.4012.185.2018.1.KR
z 21 maja 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z późn.zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 marca 2018 r. (data wpływu 23 marca 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia podstawy opodatkowania przy nieodpłatnym przekazaniu lokalu – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 marca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia podstawy opodatkowania przy nieodpłatnym przekazaniu lokalu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej realizuje inwestycję polegającą na budowie budynków mieszkalnych jednorodzinnych (dwulokalowych) w zabudowie bliźniaczej na sprzedaż. Budynki zostały wybudowane oraz Wnioskodawca uzyskał decyzję o pozwoleniu na ich użytkowanie.

W związku z brakiem zakładanego popytu na wybudowane nieruchomości, Wnioskodawca zamierza jeden lub dwa z samodzielnych lokali wraz z pomieszczeniami przynależnymi (m.in. garaż), udziałem w działce gruntu na której jest zlokalizowany i udziałem w nieruchomości wspólnej (głównie kładka dla pieszych i droga wewnętrzna), przeznaczonych pierwotnie do sprzedaży, przekazać w darowiźnie dziecku / dzieciom. Przedmiotem przekazania byłby samodzielny lokal w budynku mieszkalnym w zabudowie bliźniaczej, stanowiący samodzielną mieszkaniowo część budynku jednorodzinnego z osobnym wejściem z poziomu gruntu, osobnymi instalacjami i oddzielnie wykorzystywany (podział w układzie pionowym).

Wnioskodawca nadmienia, że w trakcie prowadzenia robót budowlanych od części wydatków z tym związanych Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Ponadto, Wnioskodawca wskazuje, że działki gruntu na których prowadzona była budowa stanowią współwłasność małżeńską Wnioskodawcy i jego żony. Na podstawie zgodnej woli obu małżonków działki są wykorzystywane wyłącznie w ramach działalności deweloperskiej prowadzonej przez Wnioskodawcę (działki gruntu nie stanowią środków trwałych). Ponadto Wnioskodawca, ani jego żona, nie ponieśli wydatków na nabycie działek gruntu, gdyż zostały one nabyte w ramach otrzymanej darowizny.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w analizowanym zdarzeniu przyszłym, podstawą opodatkowania VAT przy nieodpłatnym przekazaniu lokalu wraz z pomieszczeniami przynależnymi, udziałem w działce gruntu na której jest zlokalizowany i udziałem w nieruchomości wspólnej jest koszt wytworzenia, określony w momencie dostawy (nieodpłatnego przekazania) bez uwzględnienia wartości gruntu przypadającego na przekazywany lokal z częściami z nim związanymi?

Zdaniem Wnioskodawcy, podstawą opodatkowania VAT nieodpłatnego przekazania lokalu wraz z pomieszczeniami przynależnymi, udziałem w działce gruntu na której jest zlokalizowany i udziałem w nieruchomości wspólnej jest koszt wytworzenia towarów określony w momencie ich dostawy (tj. w przypadku Wnioskodawcy - suma wszystkich wydatków bez VAT poniesionych przez Wnioskodawcę na realizację inwestycji w części przypadającej na przekazywany lokal z częściami z nim związanymi zaktualizowanych na moment nieodpłatnego przekazania), przy czym z uwagi na fakt, iż Wnioskodawca nie miał prawa do odliczenia VAT od nabycia gruntu ani nie poniósł wydatków na jego nabycie, wartości gruntu (udziału w gruncie) nie należy uwzględniać w podstawie opodatkowania.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej: „ustawą o VAT”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W świetle przedstawionych powyżej przepisów, zarówno budynek / lokal jak i grunt spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, a ich sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

Należy zauważyć, że dostawa towarów rozumiana jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel obejmuje każdą czynność polegającą na przeniesieniu dobra materialnego przez stronę, która przyznaje drugiej stronie prawo do faktycznego dysponowania nim, jakby była właścicielem tego dobra.

Według art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Jak wynika z powyższych uregulowań, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, w tym także wszelkie inne darowizny, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie (w tym także darowizna) tych towarów pozostaje poza zakresem opodatkowania (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania), bez względu na cel, na który zostały one przekazane (darowane).

W myśl art. 29a ust. 2 ustawy o VAT, w przypadku dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2, podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów lub towarów podobnych, a gdy nie ma ceny nabycia - koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy tych towarów.

Z cyt. powyżej przepisów wynika, że podstawą opodatkowania w przypadku dostawy towaru, o której mowa w art. 7 ust. 2, czyli m.in. w sytuacji jego darowizny, jest cena nabycia lub koszt wytworzenia towaru określone w momencie dostawy towaru, tj. w momencie jego przekazania. Oznacza to, że podstawą opodatkowania jest wprawdzie cena nabycia lub koszt wytworzenia towaru lecz wartość ta ustalana jest na dzień, w którym dochodzi do nieodpłatnego przekazania towaru.

W świetle przedstawionych powyżej przepisów oraz odnosząc się do opisu sprawy należy stwierdzić, że w analizowanej sytuacji podstawą opodatkowania podatkiem od towarów i usług dla czynności nieodpłatnego przekazania lokalu - zgodnie z art. 29a ust. 2 ustawy o VAT - jest koszt wytworzenia, określony w momencie dostawy tego lokalu i części z nim związanych.

Należy także zauważyć, że co do zasady w przypadku dostawy gruntu zabudowanego, grunt ten przyjmuje stawkę podatku (lub zwolnienie od podatku) taką jak budynki i budowle na nim posadowione i trwale z nim związane, co wynika z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT.

Ponieważ w przedmiotowej sprawie przy nabyciu (otrzymaniu w darowiźnie) gruntu Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, a zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT jest to warunek konieczny aby uznać nieodpłatne przekazanie za dostawę opodatkowaną, to wartość gruntu przypadającego na przekazywaną darowiznę w przedmiotowej sprawie nie wchodzi do podstawy opodatkowania, gdyż Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy jego nabyciu ani też Wnioskodawca nie poniósł kosztów na jego nabycie.

W konsekwencji w świetle przedstawionego we wniosku opisu sprawy oraz powołanych wyżej przepisów należy przyjąć, że przekazanie w darowiźnie udziału w gruncie, w stosunku do którego przy nabyciu nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku, w świetle art. 7 ust. 2 ustawy o VAT nie zostanie uznane za dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, zatem nie będzie podlegało opodatkowaniu na mocy ustawy o VAT.

Ponadto zgodnie z art. 2 pkt 14a ustawy o VAT, przez wytworzenie nieruchomości - rozumie się wybudowanie budynku, budowli lub ich części, lub ich ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Jednakże jak wskazał Wnioskodawca, nie poniósł on żadnych wydatków na nabycie gruntu (Wnioskodawca uzyskał grunt w darowiźnie), co oznacza, że w przypadku tego gruntu nie wystąpiła ani cena nabycia ani koszt wytworzenia, a więc z uwagi na art. 29a ust. 2 ustawy o VAT wskazujący jako podstawę opodatkowania cenę nabycia lub koszt wytworzenia towarów określone w momencie ich dostawy, tym bardziej nie ma podstaw do uwzględniania wartości gruntu w podstawie opodatkowania przekazywanej darowizny. Potwierdza to również fakt, iż zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa o PIT), Wnioskodawca nie będzie uprawniony do zaliczenia wartości gruntu w kosztach uzyskania przychodu na moment sprzedaży lokali wraz z pomieszczeniami przynależnymi, udziałem w działce gruntu na której jest zlokalizowany i udziałem w nieruchomości wspólnej, gdyż w świetle ustawy o PIT, Wnioskodawca nie poniósł kosztów nabycia nieruchomości gruntowej (nieruchomość gruntową otrzymał w darowiźnie). W tym sensie, można wskazać, że wartość gruntu nie stanowi podatkowych kosztów wytworzenia towaru uwzględnianych przy kalkulacji dochodu z jego sprzedaży (potwierdza to np. interpretacja indywidualna z dnia 11 kwietnia 2016 r. nr IBPB-1-1/4511-125/16/ZK).

W ten sposób, biorąc pod uwagę przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy, podstawę opodatkowania nieodpłatnego przekazania lokalu wraz z pomieszczeniami przynależnymi, udziałem w działce gruntu na której jest zlokalizowany i udziałem w nieruchomości wspólnej - zgodnie z art. 29a ust. 2 ustawy o VAT - stanowi cena nabycia lub koszt wytworzenia towaru określone w momencie dostawy, tj. w momencie nieodpłatnego przekazania. Z uwagi na fakt, iż Wnioskodawca nie nabył lokalu i części z nim związanych, tylko je wybudował - w celu określenia podstawy opodatkowania powinien uwzględnić zaktualizowaną na moment przekazania sumę wszystkich wydatków poniesionych na realizację inwestycji w części przypadającej na przekazywaną darowiznę, zarówno tych, które były udokumentowane fakturami z VAT, jak również udokumentowanymi fakturami bez VAT, a także innymi dokumentami (np. opłaty administracyjne związane z budową, listy płac osób zatrudnionych przy wznoszeniu inwestycji) - czyli zaktualizowany na moment przekazania koszt wytworzenia. Ponadto, z uwagi na fakt, iż przy nabyciu gruntu Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, ani też nie poniósł on kosztów na jego nabycie, to wartość gruntu przypadająca na przekazywaną darowiznę w przedmiotowej sprawie nie wchodzi do podstawy opodatkowania.

Stanowisko Wnioskodawcy zostało potwierdzone w licznych interpretacjach indywidualnych, m.in.:

interpretacja z dnia 12 listopada 2015 r. nr IPTPP3/4512-428/15-2/JM, gdzie organ wskazał:
„W świetle przedstawionych powyżej przepisów oraz odnosząc się do opisu sprawy należy stwierdzić, że w analizowanej sytuacji podstawą opodatkowania podatkiem od towarów i usług dla czynności przekazania lokalu mieszkalnego na cele prywatne Wnioskodawcy - zgodnie z art. 29a ust. 2 ustawy - jest koszt wytworzenia, określony w momencie dostawy tego lokalu. (...)
Ponieważ w przedmiotowej sprawie przy nabyciu gruntu Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, a zgodnie z art. 29a ust. 2 ustawy w przypadku dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2, podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów lub towarów podobnych, a gdy nie ma ceny nabycia - koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy tych towarów, to koszt nabycia gruntu przypadającego na przekazywany udział w przedmiotowej sprawie nie wchodzi do podstawy opodatkowania, gdyż Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy jego nabyciu.”

interpretacja z dnia 2 czerwca 2017 r. nr 0112-KDIL2-2.4012.46.2017.1.MŁ, gdzie organ wskazał: „Przy czym z uwagi na fakt, że przy nabyciu gruntu wraz z budynkiem administracyjno-socjalnym, garażami i warsztatami Spółce nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, to podstawę opodatkowania - zgodnie z art. 29a ust. 2 ustawy - należy odnieść wyłącznie do wartości wydatków poniesionych na wytworzenie (wybudowanie, ulepszenie) budynków i budowli, w stosunku do których Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Natomiast koszt nabycia gruntu i budynku administracyjno-socjalnego, garaży i warsztatów w przedmiotowej sprawie nie wchodzi do podstawy opodatkowania.”

nr ILPP3/4512-1-97/16-4/NF z dnia 4 lipca 2016 r., gdzie organ wskazał:
„Biorąc pod uwagę przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane ww. przepisy należy stwierdzić, że podstawą opodatkowania będzie w tym przypadku koszt wytworzenia towaru określony w momencie dostawy tej nieruchomości, tj. gruntu zabudowanego budynkiem mieszkalnym. Podsumowując, podstawę opodatkowania planowanego przekazania przez Wnioskodawcę działki gruntu zabudowanej budynkiem mieszkalnym na cele osobiste będzie stanowiła suma kosztów wszystkich wydatków poniesionych na realizację inwestycji.”

interpretacja z dnia 15 stycznia 2018 r. nr 0112-KDIL2-2.4012.555.2017.1.EN, gdzie organ wskazał:
„Z powyższego wynika, że w przypadku gdy ma miejsce nieodpłatna dostawa towarów spełniająca warunki dla zrównania jej z dostawą odpłatną podlegającą opodatkowaniu na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest cena nabycia lub koszt wytworzenia towaru określone w momencie dostawy towaru, tj. w momencie jego przekazania. Oznacza to, że podstawą opodatkowania jest wprawdzie cena nabycia lub koszt wytworzenia towaru, lecz skorygowana na dzień, w którym dochodzi do nieodpłatnego przekazania przedmiotowych towarów.”

interpretacja z dnia 9 września 2015 r. nr ITPP1/4512-671/15/AP.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Według art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte – w przypadku dostawy towarów – w art. 7 ust. 2 oraz – w przypadku świadczenia usług – w art. 8 ust. 2 ustawy.

Na mocy art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
wszelkie inne darowizny

Zatem kluczowym elementem determinującym opodatkowanie podatkiem od towarów i usług czynności polegającej na nieodpłatnym przekazaniu towarów jest to, czy przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych podatnikowi przysługiwało – w całości lub w części – prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Omawiany przepis jest odpowiednikiem art. 16 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym, za dostawę towarów uznaje się wykorzystanie przez podatnika towarów stanowiących część majątku jego przedsiębiorstwa do celów prywatnych podatnika lub jego pracowników, które przekazuje nieodpłatnie lub, w ujęciu ogólnym, które przeznacza do celów innych niż prowadzona przez niego działalność, gdy VAT od powyższych towarów lub ich części podlegał w całości lub w części odliczeniu, jest uznawane za odpłatną dostawę towarów.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej realizuje inwestycję polegającą na budowie budynków mieszkalnych jednorodzinnych (dwulokalowych) w zabudowie bliźniaczej na sprzedaż. Budynki zostały wybudowane oraz Wnioskodawca uzyskał decyzję o pozwoleniu na ich użytkowanie.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT.

W rozpatrywanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia podstawy opodatkowania przy nieodpłatnym przekazaniu lokalu wraz z pomieszczeniami przynależnymi, udziałem w działce gruntu na której jest zlokalizowany i udziałem w nieruchomości wspólnej.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W przypadku dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2, podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów lub towarów podobnych, a gdy nie ma ceny nabycia – koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy tych towarów (art. 29a ust. 2 ustawy).

Zgodnie z art. 2 pkt 14a ustawy, przez wytworzenie nieruchomości – rozumie się wybudowanie budynku, budowli lub ich części, lub ich ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Z powyższego wynika, że w przypadku gdy ma miejsce nieodpłatna dostawa towarów spełniająca warunki dla zrównania jej z dostawą odpłatną podlegającą opodatkowaniu na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest cena nabycia lub koszt wytworzenia towaru określone w momencie dostawy towaru, tj. w momencie jego przekazania. Oznacza to, że podstawą opodatkowania jest wprawdzie cena nabycia lub koszt wytworzenia towaru, lecz skorygowana na dzień, w którym dochodzi do nieodpłatnego przekazania przedmiotowych towarów.

Jak wynika z okoliczności sprawy, Wnioskodawca zamierza przekazać w darowiźnie dziecku / dzieciom lokal wraz z pomieszczeniami przynależnymi, który został przez Niego wybudowany. Wnioskodawca wskazał, że w trakcie prowadzenia robót budowlanych od części wydatków z tym związanych przysługiwało Mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Natomiast nabycie działek gruntu nastąpiło na podstawie otrzymanej darowizny. Z uwagi na powyższe okoliczności sprawy, należy wskazać, że podstawa opodatkowania w omawianej sytuacji ustalana jest na podstawie art. 29a ust. 2 ustawy, którą jest cena nabycia towarów rozumiana jako cena zaktualizowana na moment dokonania nieodpłatnego przekazania towaru (lokalu wraz z pomieszczeniami przynależnymi), czyli cena jaką Wnioskodawca zapłaciłby za nabycie lub wytworzenie tego towaru w dniu jego nieodpłatnego przekazania.

W tym miejscu wskazać również należy na orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, w którym Trybunał wielokrotnie wypowiadał się w kwestii opodatkowania nieodpłatnych świadczeń. W wyroku z dnia 27 czerwca 1989 r. w sprawie C-50/88 (Heinz Küchne) Trybunał stwierdził, że ze wspólnym systemem podatku od wartości dodanej spójne jest nieopodatkowanie amortyzacji aktywów przedsiębiorstwa w odniesieniu do ich prywatnego użytku w przypadku, gdy VAT od tych towarów nie podlegał odliczeniu, przy jednoczesnym opodatkowaniu wydatków ponoszonych na utrzymanie i używanie towarów, w odniesieniu do których podatnik jest uprawniony do odliczenia podatku. Rozwiązanie to pozwala zarówno uniknąć podwójnego opodatkowania samych towarów, jak i braku opodatkowania ostatecznej konsumpcji. Również w orzeczeniu z dnia 25 maja 1993 r. w sprawie C-193/91 (Gerhard Mohsche) oraz w orzeczeniu z dnia 17 maja 2001 r. w połączonych sprawach C-322/99 (Hans-Georg Fisher) i C-323/99 (Klaus Brandenstein) Trybunał wskazał, iż nieodpłatne świadczenia mogą być opodatkowane wyłącznie w takim zakresie, w jakim podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku naliczonego.

W kontekście powyższego zauważyć należy, że jeżeli Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu gruntu z uwagi na to, że nabycie nastąpiło na podstawie umowy darowizny, to w przedmiotowej sprawie wartość gruntu nie wchodzi do podstawy opodatkowania.

Zatem, podstawą opodatkowania VAT przy nieodpłatnym przekazaniu lokalu wraz z pomieszczeniami przynależnymi, udziałem w działce gruntu na której jest zlokalizowany i udziałem w nieruchomości wspólnej jest koszt wytworzenia, określony w momencie dostawy (nieodpłatnego przekazania) bez uwzględnienia wartości gruntu przypadającego na przekazywany lokal z częściami z nim związanymi.

Jednakże, z uwagi na to, że Wnioskodawca twierdzi, że podstawą opodatkowania VAT nieodpłatnego przekazania lokalu wraz z pomieszczeniami przynależnymi, udziałem w działce gruntu na której jest zlokalizowany i udziałem w nieruchomości wspólnej jest koszt wytworzenia towarów określony w momencie ich dostawy (tj. w przypadku Wnioskodawcy - suma wszystkich wydatków bez VAT poniesionych przez Wnioskodawcę na realizację inwestycji w części przypadającej na przekazywany lokal z częściami z nim związanymi zaktualizowanych na moment nieodpłatnego przekazania), stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe, bowiem przy wyliczaniu podstawy opodatkowania Wnioskodawca powinien uwzględnić cenę zaktualizowaną na moment dokonania nieodpłatnego przekazania towaru (lokalu wraz z pomieszczeniami przynależnymi), czyli cenę jaką Wnioskodawca zapłaciłby za nabycie lub wytworzenie tego towaru w dniu jego nieodpłatnego przekazania.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 z późn.zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin