Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2-2.4011.155.2018.1.IL
z 24 maja 2018 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 marca 2018 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie dokonywania odliczeń w ramach tzw. ulgi prorodzinnej – jest prawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 30 marca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie dokonywania odliczeń w ramach tzw. ulgi prorodzinnej.


We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.


Wnioskodawca razem z Renatą M. byli małżeństwem od 24 lipca 2004 r., mają dwójkę małoletnich dzieci, syna Piotra ur. 27 września 2007 r. oraz córkę Zofię ur.18 lutego 2009 r. Na podstawie wyroku Sądu Okręgowego z dnia 25 listopada 2014 r. małżeństwo zostało rozwiązane, bez orzekania o winie. Wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnimi dziećmi tj. Piotrem oraz Zofią powierzono Wnioskodawcy i jego byłej żonie. Miejsce zamieszkania dzieci zostało ustalone jako miejsce zamieszkania matki. Na rzecz małoletnich Piotra i Zofii zostały zasądzone od Wnioskodawcy alimenty w kwocie 1.500 zł miesięcznie. Pozostałe koszty utrzymania i troskę o wychowanie dzieci Sąd nałożył na matkę dzieci. Od samego początku Wnioskodawca sumiennie wywiązuje się z obowiązku płacenia alimentów na rzecz dzieci. Mimo iż dzieci nie mieszkają na co dzień z nim, nadal wykonuje on obowiązki rodzicielskie. Od chwili rozwodu dzieci przebywają z Wnioskodawcą minimum co drugi weekend. Zabiera je na święta, na ferie zimowe oraz na wakacje. W miarę możliwości spotyka się również z nimi popołudniami, po pracy. Mimo płacenia alimentów ponosi dodatkowe koszty związane z utrzymaniem dzieci. Zapewnia im dodatkowe rozrywki (np. basen), kupuje dodatkowe ubrania, kosmetyki, artykuły szkolne, zabawki, akcesoria sportowe itp. Aktywnie uczestniczy w ich rozwoju pomagając im w odrabianiu lekcji, chodząc na zebrania do szkoły, interesując się co się u nich dzieje. Na podstawie art. 27f ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych całą ulgę na dzieci za 2015 i 2016 r. odliczyła sobie od podatku była żona Wnioskodawcy. Zwróciła mu jedynie kwotę odliczenia od podatku za dwa miesiące twierdząc, że należy mu się tylko tyle ile procentowo czasu spędzają dzieci z nim w ciągu roku. Przy wyliczaniu wysokości podatku za 2017 rok była żona Wnioskodawcy również odliczyła sobie od podatku dochodowego ulgę na dzieci, tym razem za pierwsze 9 miesięcy. Aby nie przekroczyć maksymalnej kwoty odliczenia, Wnioskodawca mógł odliczyć sobie jedynie ulgę na dzieci za ostatnie 3 miesiące 2017 roku. Wnioskodawca nie może dojść do porozumienia ze swoją byłą żoną co do tego w jakich proporcjach każde z nich może skorzystać z możliwości odliczenia od podatku dochodowego ulgi na dzieci. Ponieważ to była żona Wnioskodawcy co roku jako pierwsza składa zeznanie podatkowe, nie może skorzystać z prawa odliczenia od podatku na każde dziecko w równych częściach na każdego rodzica. Wnioskodawca wskazuje, że jego była żona uważa, że należy jej się odliczenie proporcjonalnie do czasu, jaki spędzają dzieci u każdego z nich.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.


Czy w związku z brakiem porozumienia z byłą żoną, Wnioskodawca może skorzystać za 2017 rok z prawa odliczenia od podatku dochodowego kwoty obliczonej zgodnie z art. 27f ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych na każde małoletnie dziecko za 6 miesięcy tj. w równych proporcjach?


Zdaniem Wnioskodawcy, jego była żona postąpiła niezgodnie z przepisami, ponieważ zgodnie z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych również Wnioskodawcy jako ojcu, który w danym roku podatkowym wykonywał władzę rodzicielską należy się możliwość skorzystania z prawa odliczenia kwoty obliczonej zgodnie z art. 27f ust. 2 ww. ustawy na każde małoletnie dziecko w stosunku 50/50.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.


W myśl art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200 ze zm.), od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego

w roku podatkowym:


  1. wykonywał władzę rodzicielską;
  2. pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;
  3. sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.


Zgodnie z art. 27f ust. 2 ustawy, odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:


  1. jednego małoletniego dziecka - kwota 92,67 zł, jeżeli dochody podatnika:


    1. pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112.000 zł,
    2. niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56.000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a;


  2. dwojga małoletnich dzieci - kwota 92,67 zł na każde dziecko;
  3. trojga i więcej małoletnich dzieci - kwota:


    1. 92,67 zł odpowiednio na pierwsze i drugie dziecko,
    2. 166,67 zł na trzecie dziecko,
    3. 225 zł na czwarte i każde kolejne dziecko.


Stosownie do art. 27f ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za dochody, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, pomniejszone o kwotę składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a.

Odliczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lub 3, przysługuje podatnikowi określonemu w ust. 1, który co najmniej przez jeden dzień roku podatkowego wykonywał władzę, pełnił funkcję lub sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do więcej niż jednego dziecka (art. 27f ust. 2b ww. ustawy).

W przypadku, gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie
z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem (art. 27f ust. 3 ustawy).

Jednocześnie jak stanowi art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.


Według art. 27f ust. 5 ww. ustawy, odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:


  1. odpis aktu urodzenia dziecka;
  2. zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka;
  3. odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą;
  4. zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.


Zgodnie z ogólną zasadą wynikającą z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnikom, jeżeli wykonują władzę rodzicielską, przysługuje ulga na dzieci małoletnie.

Władza rodzicielska – zgodnie z art. 93 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2017 r., poz. 682) przysługuje obojgu rodzicom, a stosownie do art. 97 § 1 tejże ustawy jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom, każde z nich jest zobowiązane i uprawnione do jej wykonywania. W rozumieniu przepisów prawa rodzinnego władza rodzicielska obejmuje w szczególności obowiązek i prawo rodziców do wykonywania pieczy nad osobą i majątkiem dziecka oraz do wychowywania dziecka, z poszanowaniem jego godności i praw (art. 95 § 1 k.r.o.).

Podkreślenia przy tym wymaga, iż separacja bądź rozwód rodziców nie są równoznaczne z utratą przez rodzica prawa do wykonywania władzy rodzicielskiej. Sąd rodzinny, ogłaszając separację bądź rozwiązując związek małżeński określa także prawa rodzicielskie. Jeżeli zatem nie pozbawia tego prawa jednego z rodziców, to uznaje, że rodzice są zdolni do porozumienia w sprawach dotyczących dziecka.

Jak wynika z treści wniosku, Wnioskodawca razem z Renatą M. byli małżeństwem od 24 lipca 2004 r., mają dwójkę małoletnich dzieci, syna Piotra ur. 27 września 2007 r. oraz córkę Zofię ur.18 lutego 2009 r. Na podstawie wyroku Sądu Okręgowego z dnia 25 listopada 2014 r. małżeństwo zostało rozwiązane, bez orzekania o winie. Wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnimi dziećmi tj. Piotrem oraz Zofią powierzono Wnioskodawcy i jego byłej żonie. Miejsce zamieszkania dzieci zostało ustalone jako miejsce zamieszkania matki. Na rzecz małoletnich Piotra i Zofii zostały zasądzone od Wnioskodawcy alimenty w kwocie 1.500 zł miesięcznie. Pozostałe koszty utrzymania i troskę o wychowanie dzieci Sąd nałożył na matkę dzieci. Od samego początku Wnioskodawca sumiennie wywiązuje się z obowiązku płacenia alimentów na rzecz dzieci. Mimo iż dzieci nie mieszkają na co dzień z nim, nadal wykonuje on obowiązki rodzicielskie. Od chwili rozwodu dzieci przebywają z Wnioskodawcą minimum co drugi weekend. Zabiera je na święta, na ferie zimowe oraz na wakacje. W miarę możliwości spotyka się również z nimi popołudniami, po pracy. Mimo płacenia alimentów ponosi dodatkowe koszty związane z utrzymaniem dzieci. Zapewnia im dodatkowe rozrywki (np. basen), kupuje dodatkowe ubrania, kosmetyki, artykuły szkolne, zabawki, akcesoria sportowe itp. Aktywnie uczestniczy w ich rozwoju pomagając im w odrabianiu lekcji, chodząc na zebrania do szkoły, interesując się co się u nich dzieje. Na podstawie art. 27f ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych całą ulgę na dzieci za 2015 i 2016 r. odliczyła sobie od podatku była żona Wnioskodawcy. Zwróciła mu jedynie kwotę odliczenia od podatku za dwa miesiące twierdząc, że należy mu się tylko tyle ile procentowo czasu spędzają dzieci z nim w ciągu roku. Przy wyliczaniu wysokości podatku za 2017 rok była żona Wnioskodawcy również odliczyła sobie od podatku dochodowego ulgę na dzieci, tym razem za pierwsze 9 miesięcy. Aby nie przekroczyć maksymalnej kwoty odliczenia, Wnioskodawca mógł odliczyć sobie jedynie ulgę na dzieci za ostatnie 3 miesiące 2017 roku. Wnioskodawca nie może dojść do porozumienia ze swoją byłą żoną co do tego w jakich proporcjach każde z nich może skorzystać z możliwości odliczenia od podatku dochodowego ulgi na dzieci. Ponieważ to była żona Wnioskodawcy co roku jako pierwsza składa zeznanie podatkowe, nie może skorzystać z prawa odliczenia od podatku na każde dziecko w równych częściach na każdego rodzica. Wnioskodawca wskazuje, że jego była żona uważa, że należy jej się odliczenie proporcjonalnie do czasu, jaki spędzają dzieci u każdego z nich.

W świetle zacytowanych wyżej przepisów uznać należy, że w sytuacji, gdy w stosunku do dzieci małoletnich zarówno Wnioskodawca jak i była małżonka wykonują władzę rodzicielską są uprawnieni do korzystania z ulgi wynikającej z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wskazać jednak należy, iż w powołanym art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – zdanie drugie – ustawodawca dał rodzicom możliwość wyboru, w jaki sposób dokonają odliczeń kwoty przysługującej im ulgi prorodzinnej. Istotne jest jednak to, aby odliczona kwota przez oboje rodziców nie przekroczyła rocznego limitu ulgi określonego ustawą. W związku z tym możliwe jest skorzystanie z odliczenia od podatku w proporcji ustalonej przez oboje rodziców, przy czym konieczne jest w tym zakresie uzyskanie porozumienia pomiędzy osobami uprawnionymi, gdyż to im ustawodawca pozostawił decyzję w tym względzie. W sytuacji natomiast braku takiego porozumienia odliczenie przysługuje w częściach równych.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 27 lipca 2016 r., sygn. akt II FSK 2360/15 podkreślił, że (…) wykonywanie władzy rodzicielskiej przez oboje rodziców, w sytuacji braku porozumienia między nimi odnośnie proporcji przysługującej kwoty do odliczenia, powoduje iż przysługującą im kwotę ulgi podatkowej należy rozdzielić między nich w częściach równych”

Wobec przedstawionych uregulowań prawnych, uznać należy, iż w przypadku, gdy obydwoje rodzice wykonywali władzę rodzicielską przez cały rok, ulga przysługuje każdemu z rodziców w proporcjach przez nich ustalonych, z tym, że łączna kwota odliczeń, dokonanych przez oboje rodziców nie może przekroczyć kwoty odliczeń przysługujących względem danego dziecka. Natomiast, jeżeli rodzice takich proporcji nie ustalili, to należy przyjąć, że ulga przysługuje każdemu z nich w częściach równych.

W sytuacji, gdy Wnioskodawca przez cały rok wykonywał władzę rodzicielską w stosunku do swoich małoletnich dzieci i nie ma możliwości ustalenia z matką dzieci kwoty odliczeń w odpowiednich proporcjach, należy przyjąć że jest uprawniony do ulgi w wysokości połowy kwoty przysługującej na dwójkę małoletnich dzieci.

W świetle powyższego, mając na uwadze przedstawione stan faktyczny - przy spełnieniu przesłanek wynikających z art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawca wobec braku porozumienia z byłą żoną miał prawo skorzystać z ulgi prorodzinnej za 2017 r. w wysokości 50% kwoty ulgi na każde dziecko, ustalonej zgodnie z art. 27f ust. 2 ww. ustawy.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.


Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.


Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.


Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj