Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
IPPB1/415-358/14/18-3/S/IF
z 25 maja 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 948, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 czerwca 2015 r. sygn. akt III SA/Wa 3223/14 (data wpływu orzeczenia 26 marca 2018 r.) stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 marca 2014 r. (data wpływu 20 marca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zwrotu wkładu mieszkaniowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 marca 2014 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zwrotu wkładu mieszkaniowego.

Dotychczasowy przebieg postępowania

W dniu 23 czerwca 2014 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów wydał dla Wnioskodawcy indywidualną interpretację znak: IPPB1/415-358/14-4/IF, w której uznał za nieprawidłowe stanowisko Wnioskodawcy w zakresie skutków podatkowych zwrotu wkładu mieszkaniowego.

Wnioskodawca na interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 23 czerwca 2014 r. znak: IPPB1/415-358/14-4/IF wniósł pismem z dnia 10 lipca 2014 r. (data wpływu 14 lipca 2014 r.) wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.

W odpowiedzi na powyższe wezwanie do usunięcia naruszenia prawa Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów pismem z dnia 14 sierpnia 2014 r. znak: IPPB1/415-358/14-8/IF stwierdził brak podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Wnioskodawca na interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 23 czerwca 2014 r. znak: IPPB1/415- 358/14-4/IF złożył skargę z dnia 8 września 2014 r. (data wpływu 12 września 2014 r.).

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 17 czerwca 2015 r. sygn. akt III SA/Wa 3223/14 uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną.

Od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 17 czerwca 2014 r., sygn. akt III SA/Wa 3223/14, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie złożył skargę kasacyjną w dniu 14 sierpnia 2015 r., do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

Wyrokiem z dnia 13 grudnia 2017 r., sygn. akt II FSK 3065/15 Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną organu.

W związku z powyższym Wojewódzki Sąd Administracyjny przesłał prawomocny wyrok w sprawie z dnia 17 czerwca 2015 r. sygn. akt III SA/Wa 3223/14 oraz zwrócił akta sprawy (data wpływu 26 marca 2018 r.).

Wojewódzki Sąd Administracyjny w prawomocnym wyroku z dnia 17 czerwca 2015 r. (data wpływu 26 marca 2018 r.), sygn. akt III SA/Wa 3223/14 wskazał, że skoro kwalifikowaną cechą transakcji, którą Skarżąca przeprowadziła w dniu 13 grudnia 2012 r., tj. zrzeczenia się prawa do lokalu na rzecz spółdzielni mieszkaniowej, było to, że prawo to przedmiotowo dotyczyło mieszkania, to w sprawie zastosowanie znajdzie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy. Ponieważ zaś nabycie przez Skarżącą tego prawa miało miejsce jeszcze w latach osiemdziesiątych ubiegłego wieku (późniejsze zawarcie majątkowej umowy małżeńskiej i podział majątku dorobkowego nie zmieniło rodzaju tego prawa - nadal było to spółdzielcze własnościowego prawo do lokalu, z tym, że przed zawarciem umowy małżeńskiej prawo to przysługiwało obydwojgu małżonkom na zasadzie wspólności łącznej, a po umowie - na zasadzie wspólności udziałowej), to zbycie przez Skarżącą swojego udziału na rzecz spółdzielni nastąpiło po upływie wskazywanego okresu 5 lat. Skarżąca nie osiągnęła zatem przychodu zrzekając się swojego prawa (w stosownej części), co prowadzi dalej do logicznego wniosku, iż niezależnie od tego, czy, kiedy i w jaki sposób wydatkowała otrzymaną kwotę 113 974, 57zł, nie ma obowiązku zapłaty podatku uwidocznionego w sporządzonym przez spółdzielnię formularzu PIT - 8C.

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.), ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wskutek powyższego, wniosek Strony w zakresie skutków podatkowych zwrotu wkładu mieszkaniowego, wymaga ponownego rozpatrzenia przez tut. organ.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 13 grudnia 2012 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem zawarła umowę o podział majątku dorobkowego, na mocy której spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu zostało podzielone na dwie równe części i przydzielone małżonkom.

W dniu 13 grudnia 2012 r. Wnioskodawczyni i jej mąż aktem notarialnym zawarli oświadczenie o zrzeczeniu się spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego na rzecz Spółdzielni Mieszkaniowej. Wartość rynkowa tego lokalu została określona na kwotę 228.608,00 zł. Po potrąceniu opłat związanych ze zbyciem mieszkania w kwocie 2.299,04 zł ustalono przysługującą Wnioskodawczyni kwotę 113.154,48 zł. Od tej kwoty została potrącona wymagana kwota 101.503,20 zł na nowo nabyty przez Wnioskodawczynię lokal (zgodnie z umową o budowę lokalu mieszkalnego z dnia 8 lutego 2012 r.).

Całkowity koszt zakupionego od Spółdzielni Mieszkaniowej lokalu w systemie deweloperskim wyniósł 145.004,58 zł. W lutym br. Wnioskodawczyni otrzymała PIT-8C na kwotę 113.974,57 zł wystawioną przez Spółdzielnię Mieszkaniową z tytułu zwrotu wartości rynkowej – po odjęciu nominalnej wartości wniesionego wcześniej wkładu budowlanego za lokal.

Pismem z dnia 30 maja 2014 r. (data wpływu 2 czerwca 2014 r.) Wnioskodawczyni doprecyzowała, że od 10 lutego 1988 r. przysługiwało jej jako członkowi Spółdzielni Mieszkaniowej lokatorskie prawo do mieszkania o pow. 60,16 m^² – przydział z 18 stycznia 1988 r.

Od 13 grudnia 1989 r. Wnioskodawczyni i jej małżonkowi przysługiwało spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego. Decyzją Zarządu Spółdzielni Mieszkaniowej uchwałą lokal został przekształcony - po wniesieniu całkowitego kosztu budowy tego lokalu w dniu 4 listopada 1989 r. - w spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu.

Decyzja Zarządu SM dotyczy zgody na przekształcenie prawa do lokalu z lokatorskiego na własnościowe – nastąpiła na wniosek Wnioskodawczyni z 20 października 1989 r. - zgoda Zarządu z dnia 24 października 1989 r. - protokół.

1. Wymagany wkład budowlany 35.020,34 zł.
2. Zaliczka na wkład budowlany 700.407,00 zł.
3. Wysokość wpłaty uzupełniającej 343,057 zł.

70% wkładu budowlanego minus obowiązująca zaliczka 1.961,139 zł + 343,057 zł = 2.304,196 zł.

W dniu 7 stycznia 2013 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem wymeldowali się, opróżnili mieszkanie i z tą datą przekazali je do dyspozycji SM. Zgodnie z umową z SM, kwotę, która będzie Wnioskodawczyni przysługiwała po rozliczeniu lokalu – Spółdzielnia przeleje na poczet ceny sprzedaży lokalu mieszkalnego, który Wnioskodawczyni zakupiła od SM.

Za lokal przysługiwała Wnioskodawczyni kwota 113.154,48 zł.

Umowę o sprzedaż lokalu o pow. 33,65 m^². Wnioskodawczyni zawarła z SM w dniu 8 lutego 2012 r. Całkowity koszt budowy lokalu wyniósł 145.004,58 zł - w stanie deweloperskim.

Wnioskodawczyni wpłaciła:

1. ratę 20 lutego 2012 r. w wysokości 14.500,46 zł,
   
2. ratę 25 kwietnia 2012 r. w wysokości 29.000,92 zł,
   
3. rata w wysokości 10.1503,20 zł została przelana z wkładu budowlanego po przejęciu i rozliczeniu przez SM lokalu.
   
   
   

Różnicę w wysokości 11.651,28 zł Spółdzielnia Mieszkaniowa przekazała na konto osobiste Wnioskodawczyni. Różnica ta powstała, ponieważ Wnioskodawczyni wcześniej wpłaciła kwotę 43.501,38 zł (dwie pierwsze raty).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawczyni jest zobowiązana do zapłaty podatku od dochodu wystawionego przez Spółdzielnię w PIT-8C w świetle art. 21 ust. 1 pkt 50?
2. Czy stosuje się w powyższej sytuacji przepisy art. 21 ust. 1 pkt 131 – analogicznie jak przy dochodach uzyskanych z odpłatnego zbycia nieruchomości wydatkowanych na własne cele mieszkaniowe?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, wobec przedstawionych faktów upłynęło ponad 20 lat między nabyciem, a zbyciem spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu. Otrzymane od SM środki nie stanowią przychodu, który podlega opodatkowaniu, gdyż zostały przeznaczone na zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych, które wykonała zgodnie z zawartą ugodą mediacyjną.

Zdaniem Wnioskodawczyni zrzeczenie się przez Nią własnościowego prawa do lokalu na rzecz Spółdzielni Mieszkaniowej także stanowi odpłatne zbycie. Skoro upłynęło ponad 20 lat, nie powinna Ona otrzymywać od SM PIT-8C. W momencie nabycia prawa do lokalu nie było odrębnej własności, tylko spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu.

Zdaniem Wnioskodawczyni, w zaistniałej sytuacji, ma zastosowanie ewentualnie art. 21 ust. 1 pkt 131. Zbywając mieszkanie do Spółdzielni, w żaden sposób nie wzbogaciła się, a wręcz przeciwnie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego, stanowisko Wnioskodawcy zawarte we wniosku z dnia 6 marca 2014 r. (data wpływu 20 marca 2014 r.) po uwzględnieniu prawomocnego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 czerwca 2015 r., sygn. akt III SA/Wa 3223/14 (data wpływu 26 marca 2018 r.), w sprawie oceny prawnej przedstawionego w nim stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dacie wydania pierwotnej interpretacji, bowiem niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z przepisu art. 11 ust. 1 ww. ustawy wynika, iż przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Przepis art. 10 ust. 1 ww. ustawy zawiera katalog przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 10 ust. 1 ww. ustawy źródłami przychodów są:

1. stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta;
   
2. działalność wykonywana osobiście;
   
3. pozarolnicza działalność gospodarcza;
   
4. działy specjalne produkcji rolnej;
   
5. (uchylony)
   
6. najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą;
   
7. kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c;
   
8. odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
   
   1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
   2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
   3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
   4. innych rzeczy,
      - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany;
9. inne źródła.
   
   

Problem w niniejszej sprawie sprowadza się do ustalenia skutków podatkowych związanych z wypłatą przez spółdzielnie mieszkaniową wartości rynkowej lokalu mieszkalnego, a w szczególności czy zrzeczenie się przez Wnioskodawczynię spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego na rzecz spółdzielni mieszkaniowej nie będzie powodowało obowiązku zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych w myśl art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 21 ust. 1 pkt 50 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bądź też w oparciu o przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni nabyła wraz z małżonkiem w dniu 10 lutego 1988 r. spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego, które zostało przekształcone w dniu 13 grudnia 1989 r. w spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego. W dniu 13 grudnia 2012 r. Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem zawarła umowę o podział majątku, na mocy której spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego zostało przydzielone po 50% dla każdego z małżonków. W tym samym dniu małżonkowie podpisali akt notarialny, w którym zawarli oświadczenie o zrzeczeniu się spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego na rzecz Spółdzielni. W związku z zrzeczeniem się powyższych praw, Wnioskodawczyni w dniu 24 lutego 2014 r. otrzymała od Spółdzielni Mieszkaniowej PIT-8C z tytułu zwrotu wartości rynkowej po odjęciu w nominalnej wartości wniesionego wcześniej wkładu budowlanego za przedmiotowy lokal.

Zgodnie z umową zawartą ze Spółdzielnią, na rachunek bankowy Wnioskodawczyni zostanie przelana kwota z tytułu zrzeczenia się spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu, pomniejszona o kwotę należną za nowo nabyte od Spółdzielni mieszkanie.

W związku z zaistniałą sytuacją, należy ustalić czy czynność prawna polegająca na wygaśnięciu spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego i związana z nią wypłata wartości rynkowej lokalu wypełnia dyspozycję art. 10 ust. 1 pkt 8 czy też art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy.

W uzasadnieniu wyroku z dnia 17 czerwca 2015 r. sygn. akt III SA/Wa 3223/14 Sąd wskazał, że „zastosowane w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pojęcie „zbycie” musi być interpretowane szeroko - obejmuje ono nie tylko sprzedaż, ale także każdą czynność prawną, która - patrząc z punktu widzenia podmiotu zbywanego prawa - powoduje jego utratę i przeniesienie na inny podmiot. Na potrzebę takiego, szerokiego interpretowania omawianego pojęcia „zbycie” wskazuje nie tylko gramatyczne, słownikowe rozumienie wyrazu „zbyć”, ale też uchwała NSA, na którą powołała się Skarżąca, o sygn. II FPS 3/11, a także orzecznictwo tego Sądu dotyczące pojęcia „zbycie” i „nabycie”. W końcu za taką interpretacją przemawia ratio legis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy, którym było - jak należy przyjąć - wyjęcie z zakresu przedmiotowego ustawy tych przysporzeń, które wynikają z odpłatnego wyzbycia się, pod jakimkolwiek tytułem prawnym, rzeczy zaspokajającej potrzeby mieszkaniowe podatnika, o ile tylko to wyzbycie nastąpiło po upływie 5 lat od końca roku, w którym nastąpiło nabycie. Ustawa w omawianym przepisie realizuje ten zamysł ustawodawcy wskazując, że zbycie m.in. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego przed upływem tego terminu jest odrębnym, specjalnym źródłem przychodu, zatem - a contrario - nie jest nim, jeśli zbycie następuje po upływie wspomnianego terminu 5 lat.

Według Sądu jakkolwiek z punktu widzenia spółdzielni mieszkaniowej, która przejmuje od swojego członka prawo do lokalu, przejęcie tego prawa nie może być uznane za jego nabycie (nie jest możliwe, aby temu samemu podmiotowi służyło względem tej samej rzeczy ograniczone prawo rzeczowe, jak i prawo własności, co powoduje, że skupienie w jednym podmiocie tych dwóch praw automatycznie prowadzi do wygaśnięcia ograniczonego prawa rzeczowego wskutek konfuzji), to jednak, jak Sąd wyżej wskazał, ocena, czy nastąpiło zbycie, musi być podejmowana z punktu widzenia podatnika. Z kolei, odwołując się do wskazanej wykładni literalnej, jak i celowościowej, dla tego podatnika zbyciem jest każda czynność, która prowadzi do utraty dotychczas przysługującego mu prawa, przy zachowaniu wymogu odpłatności. Ta „odpłatność” także jednak wymaga wykładni szerokiej, uwzględniającej intencję ustawodawcy, co zresztą jest oczywiste w podatku dochodowym, w którym tylko odpłatne czynności mogą skutkować przysporzeniem pozostającym w kręgu zainteresowania ustawy o podatku dochodowym. Zatem - jeśli z punktu widzenia podatnika przysługujące mu prawo przeniesione zostało (odpłatnie) na inny podmiot, to należy uznać, że nastąpiło zbycie tego prawa w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 updof, zaś dalsze losy zbytego prawa (czy i komu ono dalej przysługuje, albo czy ono w ogóle istnieje) jest kwestią prawnie nieistotną. Zamysł ustawodawcy został bowiem zrealizowany w chwili, kiedy podatnik odpłatnie wyzbył się prawa zaspokajającego jego potrzeby mieszkaniowe, zaś zdarzenie to miało miejsce po upływie wspomnianego terminu. Dla ustawodawcy jest kwestią obojętną, komu to prawo dalej przysługuje, albo nawet czy ono nadal istnieje.”

Ponadto Sąd wskazał, że „opisanej we wniosku transakcji zrzeczenia się spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu nie należy dla potrzeb sprawy traktować inaczej, niż transakcji polegającej na sprzedaży tego prawa osobie trzeciej na wolnym rynku. Jedna i druga transakcja prowadzą ekonomicznie do identycznego skutku, tj. utraty dotychczas przysługującego ograniczonego prawa rzeczowego dotyczącego mieszkania oraz do uzyskania - w zamian za to prawo - kwoty pieniędzy równej rynkowej wartości mieszkania (art. 1711 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych zobowiązuje spółdzielnię do wypłaty osobie uprawnionej, w razie wygaśnięcia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu, wartości rynkowej tego lokalu).

(…) Według Sądu wyjaśnić trzeba relację, w jakiej pozostają względem siebie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy, który - interpretowany a contrario - nie uznaje za przychód zbycia mieszkania po upływie 5 lat od końca roku, w którym nastąpiło nabycie (abstrahując od pozostałych wymogów tego przepisu, które w niniejszej sprawie bezspornie wystąpiły), do art. 21 ust. 1 pkt 50 updof, na który powołał się Organ, a który zwalnia z opodatkowania „przychody otrzymane w związku ze zwrotem (...) wkładów w spółdzielni, do wysokości wniesionych (...) wkładów...’’. Otóż, jakkolwiek jeden, jak i drugi przepis, dotyczą sytuacji, w której podatnik otrzymać może określoną, tę samą kwotę pieniędzy, jako ekwiwalent zwracanego wkładu, to jednak zasadniczą cechą zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy, jest to, iż dotyczy ono mieszkania lub innej rzeczy (np. domu), jaka zaspokajała mieszkaniowe potrzeby podatnika. Ta kwalifikowana cecha pozwala w ocenie Sądu na wniosek, że art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy jest przepisem szczególnym względem art. 21 ust. 1 pkt 50 updof, a przez to niejako „wyprzedza” zastosowanie tego drugiego przepisu. Art. 21 ust. 1 pkt 50 updof znajduje zatem zastosowanie dopiero wtedy, kiedy otrzymane na jego podstawie przychody wypłacone są w związku ze zwrotem wkładu nie związanego z żadnym celem mieszkaniowym (np. wkład wniesiony do rolniczej spółdzielni produkcyjnej), albo co prawda wypłacone są w związku ze zwrotem wkładu dotyczącego celu mieszkaniowego, ale w sytuacji, kiedy nie można mówić o zbyciu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy, tj. np. wtedy, gdy to nie podatnik - spółdzielca zrzeka się prawa do lokalu na rzecz spółdzielni, lecz zostaje tego prawa pozbawiony wskutek długotrwałego , niewywiązywania się z obowiązków obciążających go na mocy prawa lub statutu spółdzielni.”

Reasumując, mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz opierając się na wyjaśnieniach i sugestiach sądu, wskazać należy, że skoro kwalifikowaną cechą transakcji, którą Wnioskodawczyni przeprowadziła w dniu 13 grudnia 2012 r., tj. zrzeczenia się prawa do lokalu na rzecz spółdzielni mieszkaniowej, było to, że prawo to przedmiotowo dotyczyło mieszkania, to w sprawie zastosowanie znajdzie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy. Ponieważ zaś nabycie przez Wnioskodawczynię tego prawa miało miejsce jeszcze w latach osiemdziesiątych ubiegłego wieku (późniejsze zawarcie majątkowej umowy małżeńskiej i podział majątku dorobkowego nie zmieniło rodzaju tego prawa - nadal było to spółdzielcze własnościowego prawo do lokalu, z tym, że przed zawarciem umowy małżeńskiej prawo to przysługiwało obydwojgu małżonkom na zasadzie wspólności łącznej, a po umowie - na zasadzie wspólności udziałowej), to zbycie przez Wnioskodawczynię swojego udziału na rzecz spółdzielni nastąpiło po upływie wskazywanego okresu 5 lat.

Zatem, Wnioskodawczyni nie osiągnęła przychodu zrzekając się swojego prawa (w stosownej części), co prowadzi dalej do logicznego wniosku, iż niezależnie od tego, czy, kiedy i w jaki sposób wydatkowała otrzymaną kwotę 113 974, 57 zł, nie ma obowiązku zapłaty podatku uwidocznionego w sporządzonym przez spółdzielnię formularzu PIT - 8C.

W związku z powyższym, w przedmiotowej sprawie nie będzie miał zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 50 oraz pkt 131 ww. ustawy, ponieważ Wnioskodawczyni nie uzyskała dochodu, który mógłby podlegać zwolnieniu od podatku.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.