Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4013.85.2018.1.WR
z 5 czerwca 2018 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 800 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 kwietnia 2018 r. (data wpływu 11 kwietnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie:

  • istnienia ograniczeń i zakazów przewidzianych w przepisach ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 43. ze zm., zwana dalej „ustawą” lub „ustawą o podatku akcyzowym”) odnoszących się do przeładowywania wyrobów o statusie niewspólnotowym/ nieunijnym znajdujące się m.in. w procedurze celnej tranzytu,
  • obowiązku ujmowania w ewidencji, o której mowa w art. 138a ustawy faktu dokonywania przeładunku wyrobów o statusie niewspólnotowym/nieunijnym oraz obowiązku informowania o tym właściwych Organów podatkowych,

jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 kwietnia 2018 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie:

  • istnienia ograniczeń i zakazów przewidzianych w przepisach ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 43. ze zm., zwana dalej „ustawą” lub „ustawą o podatku akcyzowym”) odnoszących się do przeładowywania wyrobów o statusie niewspólnotowym/ nieunijnym znajdujące się m.in. w procedurze celnej tranzytu,
  • obowiązku ujmowania w ewidencji, o której mowa w art. 138a ustawy faktu dokonywania przeładunku wyrobów o statusie niewspólnotowym/nieunijnym oraz obowiązku informowania o tym właściwych Organów podatkowych,

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zamierza rozpocząć usługową działalność gospodarczą. W tym celu będzie chciał w pierwszej kolejności uzyskać zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego oraz koncesje wymagane przepisami Prawa energetycznego, w tym koncesję na magazynowanie paliw ciekłych, obejmującą swoim zakresem przeładunek tychże paliw

Zakres planowanej przez Wnioskodawcę działalności obejmuje świadczenie usług przeładunku oraz magazynowania nie tylko paliw ciekłych w rozumieniu przepisów prawa energetycznego, ale generalnie wyrobów energetycznych, o których mowa w ustawie o podatku akcyzowym Należy dodać, że pojęcie wyrobów energetycznych w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym może być pojęciem szerszym niż paliwa ciekłe z ustawy Prawo energetyczne. Wyroby energetyczne przeładowywane przez wnioskodawcę, jak również przez niego usługowo magazynowane, będą zarówno wyrobami energetycznymi z załącznika nr 1 do ustawy o podatku akcyzowego, jak i wyrobami energetycznymi wskazanymi w załączniku nr 2 do ustawy o podatku akcyzowym.

Należy dodać, że mogą mieć miejsce takie sytuacje, kiedy przeładowywane usługowo wyroby nie będą jeszcze dopuszczone do obrotu (podczas przeładunku w składzie podatkowym będą ciągle wyrobem niewspólnotowym/nieunijnym objęte np. procedurą celną tranzytu, dopuszczone do obrotu zostaną dopiero po przeładunku po opuszczeniu składu podatkowego).

W przypadku wyrobów o charakterze niewspólnotowym zastrzec należy, że chodzi jedynie o możliwość ich przeładunku w składzie podatkowym. Wyroby te nie są przeznaczone, aby po przeładunku wprowadzić je do składu podatkowego. Należy powtórzyć, że po przeładunku wyroby te byłyby niezwłocznie wyprowadzane i dopuszczane do obrotu dopiero poza obszarem składu podatkowego.

Oczywiście, usługowy przeładunek w składzie podatkowym wyrobów o charakterze niewspólnotowym/nieunijnym byłby dokonywany w wyznaczonym miejscu do dokonywania przeładunku w składzie podatkowym. Informacja o takim przeładunku zostałaby zatem ujęta w aktach weryfikacyjnych przyszłego składu podatkowego Wnioskodawcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

  1. Czy w przepisach ustawy o podatku akcyzowym lub też przepisach aktów wykonawczych do tej ustawy są przewidziane zakazy lub ograniczenia prawne, które stałyby na przeszkodzie planowanej w składzie podatkowym działalności, polegającej również na usługowym przeładowywaniu wyrobów o statusie niewspólnotowym/nieunijnym (wyroby znajdują się np. w procedurze celnej tranzytu), które po przeładunku byłyby niezwłocznie wyprowadzane ze składu podatkowego i dopiero poza obszarem składu podatkowego te wyroby byłyby dopuszczane do obrotu?
  2. Przy założeniu, że Wnioskodawca będzie mógł w przyszłym składzie podatkowym również przeładowywać usługowo wyroby o statusie niewspólnotowym/nieunijnym należy postawić drugie pytanie, czy możliwość takiego przeładunku będzie się wiązać z ujęciem takiej czynności przeładunku w ewidencji, o której mowa w art. 138a ustawy o podatku akcyzowym, zaś sama czynność przeładunku, przed jej dokonaniem, będzie musiała zostać zgłoszona właściwemu dla składu podatkowego naczelnikowi urzędu celno-skarbowego?

Zdaniem Wnioskodawcy:

W opinii Wnioskodawcy przepisy ustawy o podatku akcyzowym oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie wprowadzają żadnych ograniczeń, nie wspominając o zakazach, dla czynności przeładunku w składzie podatkowym wyrobów o statusie niewspólnotowym/nieunijnym

Na wstępie należy wyjść od definicji składu podatkowego. Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku akcyzowym składem podatkowym jest miejsce, w którym określone wyroby akcyzowe są produkowane, magazynowane, przeładowywane lub do którego wyroby te są wprowadzane, lub z którego są wyprowadzane - z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy, w przypadku składu podatkowego znajdującego się na terytorium kraju miejsce to jest określone w zezwoleniu wydanym przez właściwego naczelnika urzędu skarbowego.

Instytucja składu podatkowego pozwala zatem co do zasady na stosowanie procedury zawieszenia poboru akcyzy wobec wyrobów akcyzowych znajdujących się w składzie podatkowym. Oczywiście nic nie stoi na przeszkodzie, aby w składzie podatkowym znajdowały się wyroby o innym statusie prawnym, np. wyroby, od których podatek akcyzowy został już zapłacony. Powyższe wynika choćby z przepisów dotyczących prowadzenia ewidencji w składzie podatkowym (art. 138a ust. 3 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym).

Wskazując na ewentualne ograniczenia instytucji składu podatkowego warto przytoczyć definicję miejsca importu, ujętą w art. 2 ust. 1 pkt 25 ustawy o podatku akcyzowym Stosownie do tej definicji miejscem importu jest miejsce inne niż skład podatkowy, w którym znajdują się importowane wyroby akcyzowe w momencie dopuszczenia do obrotu w rozumieniu przepisów prawa celnego.

W świetle powyższego jedynym ograniczeniem wiążącym się z posiadaniem zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego jest brak możliwości dopuszczenia do obrotu wyrobów na terenie składu podatkowego.

Co nie zmienia faktu, że w składzie podatkowym mogą cały czas być dokonywane działania gospodarcze polegające, m.in. na przeładunku wyrobów o statusie niewspólnotowym/nieunijnym, dopuszczanych do obrotu dopiero po opuszczeniu składu podatkowego Wnioskodawcy. Oczywiście przed podjęciem takich działań należałoby je wykazać właściwemu organowi, odpowiedzialnemu za sporządzenie akt weryfikacyjnych oraz wskazać zasady takiego przeładunku podczas czynności urzędowego sprawdzenia.

Potwierdzeniem powyższego stanowiska jest również definicja importu przewidziana w ustawie o podatku akcyzowym. Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku akcyzowym importem jest przywóz wyrobów akcyzowych z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju, jeżeli wyroby te z chwilą ich wprowadzenia na terytorium kraju nie zostaną objęte procedurą specjalną: tranzytu zewnętrznego, składowania celnego, wolnego obszaru celnego, odprawy czasowej lub uszlachetniania czynnego, a także nie zostaną objęte czasowym składowaniem, lub też, jeżeli zostało zakończone czasowe składowanie tych wyrobów lub została zamknięta procedura specjalna: tranzytu zewnętrznego, składowania celnego, wolnego obszaru celnego, odprawy czasowej lub uszlachetniania czynnego, którą wyroby te były objęte, i powstał dług celny.

Innymi słowy, tak długo jak towary mają status niewspólnotowy/nieunijny i są przykładowo objęte procedurą tranzytu, nie mamy do czynienia z importem w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym, a co za tym idzie, takie wyroby podlegają jedynie reżimowi określonemu w przepisach prawa celnego.

Zatem należy powtórzyć, że przepisy ustawy o podatku akcyzowym nie stoją na przeszkodzie, aby w składzie podatkowym móc przeładowywać wyroby o statusie niewspólnotowym/nieunijnym, oczywiście, o ile planowane działania logistyczne zostaną wcześniej ujęte w aktach weryfikacyjnych składu podatkowego Wnioskodawcy.

Odnosząc się do drugiego pytania postawionego we wniosku o interpretację, tj. konieczności ujmowania czynności przeładunku wyrobów niewspólnotowych/nieunijnych w ewidencji, o której mowa w art. 138a ustawy o podatku akcyzowym oraz konieczności informowania o tych czynnościach przeładunkowych właściwego naczelnika urzędu celno-skarbowego.

Wnioskodawca jest zdania, że czynność polegająca na przeładunku wyrobów niewspólnotowych/nieunijnych w składzie podatkowym, gdy te wyroby są następnie wyprowadzane ze składu podatkowego, aby dopiero poza obszarem składu podatkowego dopuszczać je do obrotu, nie wymaga ani zgłoszenia tej czynności właściwemu organowi podatkowemu, ani nie wymaga ujęcia w ewidencji prowadzonej na podstawie ustawy o podatku akcyzowym.

Wnioskodawca wskazuje, że ani ustawa o podatku akcyzowym, ani przepisy wykonawcze do niej, nie wskazują na obowiązek zgłaszania przeładunku wyrobów niewspólnotowych/ nieunijnych w składzie podatkowym.

Na tę okoliczność warto przytoczyć przepisy rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 15 lutego 2017 r. w sprawie dokumentacji i procedur związanych z przemieszczaniem wyrobów akcyzowych. Rozdział trzeci rozporządzenia odnosi się jedynie do szczegółowych warunków dokonywania przeładunku wyrobów akcyzowych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy poza składem podatkowym.

Podobnie § 23 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 marca 2018 r. w sprawie ewidencji i innych dokumentacji dotyczących wyrobów akcyzowych i znaków akcyzy odnosi się wyłącznie do przeładunku wyrobów akcyzowych znajdujących się w procedurze zawieszenia poboru akcyzy.

W związku z ww. przepisami ustawy o podatku akcyzowym oraz przepisami wykonawczymi do tej ustawy, jak również uwzględniając fakt, że przeładowywane wyroby o statusie niewspólnotowym/nieunijnym są objęte ciągle reżimem celnym, przeładunek takich wyrobów nie będzie się wiązać ani z obowiązkiem powiadamiania właściwego organu podatkowego o przeładunku takich wyrobów, ani z obowiązkiem ujmowania takiej czynności w ww. ewidencji akcyzowej.

Naturalnie brak ww. obowiązków wynikających z przepisów ustawy o podatku akcyzowych nie wyłącza innych obowiązków, których Wnioskodawca będzie musiał dopełnić choćby w ramach w ramach urzędowego sprawdzenia, podczas którego zostaną zatwierdzone akta weryfikacyjne przyszłego składu podatkowego.

Nie bez znaczenia dla postawionych przez wnioskodawcę pytań jest fakt, że w analogicznym przypadku Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał interpretację indywidualną nr 0111-KDIB3-3.4013.251.2017.2.WR z dnia 19 stycznia 2018 r., w której uznał stanowisko wnioskodawcy, pokrywające się, z tym tutaj zaprezentowanym, za prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1, 10, 11 i 12 ustawy, użyte w ustawie określenia oznaczają:

  • wyroby akcyzowe - wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy ;
  • skład podatkowy - miejsce, w którym określone wyroby akcyzowe są: produkowane, magazynowane, przeładowywane lub do którego wyroby te są wprowadzane, lub z którego są wyprowadzane - z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy; w przypadku składu podatkowego znajdującego się na terytorium kraju miejsce to jest określone w zezwoleniu wydanym przez właściwego naczelnika urzędu skarbowego;
  • podmiot prowadzący skład podatkowy - podmiot, któremu wydano zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego;
  • procedura zawieszenia poboru akcyzy - procedurę stosowaną podczas produkcji, magazynowania, przeładowywania i przemieszczania wyrobów akcyzowych, w trakcie której, gdy są spełnione warunki określone w przepisach niniejszej ustawy i aktów wykonawczych wydanych na jej podstawie, z obowiązku podatkowego nie powstaje zobowiązanie podatkowe.

Równocześnie załącznik nr 2 do ustawy stanowi wykaz wyrobów akcyzowych, do których stosuje się procedurę zawieszenia poboru akcyzy i których produkcja odbywa się w składzie podatkowym, o którym mowa w dyrektywie Rady 92/12/EWG z dnia 25 lutego 1992 r. w sprawie ogólnych warunków dotyczących wyrobów objętych podatkiem akcyzowym, ich przechowywania, przepływu oraz kontrolowania (Dz.Urz.UE.L 1992 Nr 76, str. 1).

Stosownie do art. 47 ust. 2 ustawy magazynowanie wyrobów akcyzowych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy może odbywać się wyłącznie w składzie podatkowym.

W składzie podatkowym wyroby akcyzowe objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy mogą być magazynowane w jednym pomieszczeniu z innymi wyrobami, pod warunkiem że wyroby akcyzowe objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy będą magazynowane oddzielnie, a miejsce ich magazynowania będzie wskazane w ewidencji wyrobów akcyzowych prowadzonej przez podmiot prowadzący skład podatkowy - art. 47 ust. 3 ustawy.

Z kolei w myśl art. 47 ust. 3a ustawy w składzie podatkowym mogą być magazynowane wyroby akcyzowe nieobjęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy oraz wyroby niebędące wyrobami akcyzowymi, pod warunkiem że:

  1. spełnione są warunki określone w ust. 3;
  2. sposób magazynowania pozwala na określenie ilości wyrobów akcyzowych nieobjętych procedurą zawieszenia poboru akcyzy i wyrobów niebędących wyrobami akcyzowymi.

W myśl art. 47 ust. 4 ustawy o podatku akcyzowym przeładunek wyrobów akcyzowych przemieszczanych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy może odbywać się wyłącznie w składzie podatkowym, z wyłączeniem sytuacji:

  1. losowych, w przypadkach, w których dokonanie przeładunku jest możliwe tylko w miejscu zdarzenia losowego;
  2. w których dochodzi do zmiany środka transportu, a przeładowane wyroby akcyzowe w całości są przemieszczane do jednego miejsca odbioru wskazanego w e-AD albo w dokumencie zastępującym e-AD, a w przypadku wyrobów akcyzowych innych niż wymienione w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, przemieszczanych na terytorium kraju w ramach nabycia wewnątrzwspólnotowego lub dostawy wewnątrzwspólnotowej - do jednego miejsca odbioru wskazanego w dokumencie handlowym.

Zgodnie z art. 138a ustawy:

  1. Podmiot prowadzący skład podatkowy prowadzi ewidencję wyrobów akcyzowych.
  2. Operator logistyczny prowadzący skład podatkowy oprócz ewidencji, o której mowa w ust. 1, prowadzi ewidencję wyrobów niebędących wyrobami akcyzowymi, innych niż stanowiące wyposażenie składu podatkowego.
  3. Ewidencja, o której mowa w ust. 1, powinna umożliwiać w szczególności:
    1. ustalenie ilości, rodzajów oraz miejsca magazynowania w składzie podatkowym wyrobów akcyzowych:
      1. objętych procedurą zawieszenia poboru akcyzy,
      2. nieobjętych procedurą zawieszenia poboru akcyzy, w tym:
      • wyrobów zwolnionych od akcyzy, w tym zwolnionych ze względu na ich przeznaczenie,
      • wyrobów opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, o których mowa w art. 89;
    2. ustalenie ilości i rodzajów wyrobów, od których została zapłacona akcyza;
    3. ustalenie ilości i rodzajów magazynowanych w jednym zbiorniku wyrobów energetycznych:
      1. objętych procedurą zawieszenia poboru akcyzy,
      2. od których została zapłacona akcyza,
      3. zwolnionych od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie,
      4. opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, o których mowa w art. 89;
    4. wyodrębnienie kwoty akcyzy, której pobór podlega zawieszeniu w związku z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy, oraz kwoty akcyzy, która przypadałaby do zapłaty, gdyby wyroby nie były zwolnione od akcyzy;
    5. ustalenie ilości wyrobów akcyzowych wprowadzonych do składu podatkowego i wyprodukowanych w składzie podatkowym;
    6. ustalenie ilości wysłanych lub otrzymanych wyrobów akcyzowych zwolnionych od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, daty wysłania lub odbioru tych wyrobów, a także miejsca odbioru w przypadku ich przemieszczania oraz informacje o dokumentach dostawy;
    7. ustalenie właściciela wyrobów akcyzowych, innego niż podmiot prowadzący skład podatkowy, oraz posiadania przez tego właściciela wymaganej koncesji zgodnie z przepisami ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne.
  4. Ewidencja, o której mowa w ust. 2, powinna umożliwiać ustalenie ilości oraz rodzajów magazynowanych w składzie podatkowym wyrobów niebędących wyrobami akcyzowymi, innych niż stanowiące wyposażenie składu podatkowego.

Zgodnie z art. 2 Dyrektywy Rady nr 2008/118/WE z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie ogólnych zasad dotyczących podatku akcyzowego (Dz. Urz. UE z 2009 r. nr L 9, poz. 12 ze zm.) wyroby akcyzowe podlegają opodatkowaniu akcyzą w momencie:

  1. ich produkcji, w tym, w stosownych przypadkach, ich wydobycia na terytorium Wspólnoty;
  2. ich importu na terytorium Wspólnoty.

W myśl art. 3 dyrektywy:

  1. Formalności określone we wspólnotowych przepisach celnych dotyczące wprowadzania wyrobów na obszar celny Wspólnoty stosuje się odpowiednio do wyrobów akcyzowych wprowadzanych do Wspólnoty z terytorium, o którym mowa w art. 5 ust. 2.
  2. Formalności określone we wspólnotowych przepisach celnych dotyczące wyprowadzania wyrobów z obszaru celnego Wspólnoty stosuje się odpowiednio do wyrobów akcyzowych wyprowadzanych ze Wspólnoty na terytorium, o którym mowa w art. 5 ust. 2.
  3. W drodze odstępstwa od ust. 1 i 2, w odniesieniu do wyrobów akcyzowych przemieszczanych między terytorium Finlandii, określonym w art. 4 pkt 2, a terytoriami, o których mowa w art. 5 ust. 2 lit. c), Finlandia ma prawo stosować takie same procedury, jak stosowane w odniesieniu do takiego przemieszczania na jej terytorium określonym w art. 4 pkt 2.
  4. Przepisy rozdziałów III i IV nie mają zastosowania do wyrobów akcyzowych objętych zawieszającą procedurą celną.

Stosownie z art. 4 dyrektywy na użytek niniejszej dyrektywy oraz jej przepisów wykonawczych stosuje się następujące definicje:

  1. „uprawniony prowadzący skład podatkowy” oznacza osobę fizyczną lub prawną uprawnioną przez właściwe organy państwa członkowskiego w ramach swojej działalności do produkowania, przetwarzania, przechowywania, odbierania lub wysyłania wyrobów akcyzowych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy w składzie podatkowym;
  2. „państwo członkowskie” i „terytorium państwa członkowskiego” oznaczają terytorium każdego państwa członkowskiego Wspólnoty, do którego zastosowanie ma Traktat zgodnie z jego art. 299, z wyjątkiem terytoriów trzecich;
  3. „Wspólnota” i „terytorium Wspólnoty” oznaczają terytoria państw członkowskich zgodnie z definicją w pkt 2;
  4. „terytorium trzecie” oznacza terytoria, o których mowa w art. 5 ust. 2 i 3;
  5. „państwo trzecie” oznacza każde państwo lub terytorium, do których nie ma zastosowania Traktat;
  6. „zawieszająca procedura celna” oznacza którąkolwiek z procedur specjalnych określonych w rozporządzeniu (EWG) nr 2913/92 dotyczących dozoru celnego, któremu poddawane są wyroby niewspólnotowe w momencie wprowadzenia na wspólnotowy obszar celny, do miejsca składowania czasowego, do wolnych obszarów celnych lub składów wolnocłowych, oraz pozostałe procedury, o których mowa w art. 84 ust. 1 lit. a) tego rozporządzenia;
  7. „procedura zawieszenia poboru akcyzy” oznacza procedurę podatkową stosowaną w odniesieniu do produkcji, przetwarzania, przechowywania lub przemieszczania wyrobów akcyzowych nieobjętych zawieszającą procedurą celną, przy zawieszonym poborze akcyzy;
  8. „import wyrobów akcyzowych” oznacza wprowadzenie wyrobów akcyzowych na terytorium Wspólnoty, o ile wyroby te w chwili ich wprowadzenia na terytorium Wspólnoty nie zostają objęte zawieszającą procedurą celną, a także ich zwolnienie z zawieszającej procedury celnej;
  9. „zarejestrowany odbiorca” oznacza osobę fizyczną lub prawną uprawnioną przez właściwe organy państwa członkowskiego przeznaczenia, w ramach swojej działalności i na warunkach określonych przez te organy, do odbioru wyrobów akcyzowych przemieszczanych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy z innego państwa członkowskiego;
  10. „zarejestrowany wysyłający” oznacza osobę fizyczną lub prawną uprawnioną przez właściwe organy państwa członkowskiego importu, w ramach swojej działalności i na warunkach określonych przez te organy, jedynie do wysyłania wyrobów akcyzowych objętych procedurą zawieszenia poboru akcyzy w momencie dopuszczenia do swobodnego obrotu zgodnie z art. 79 rozporządzenia (EWG) nr 2913/92;
  11. skład podatkowy” oznacza miejsce, w którym wybory akcyzowe są produkowane, przetwarzane, przechowywane, odbierane lub wysyłane w ramach procedury zawieszenia poboru akcyzy przez uprawnionego prowadzącego skład podatkowy w ramach jego działalności, z zastrzeżeniem pewnych warunków określonych przez właściwe organy państwa członkowskiego, w którym znajduje się skład podatkowy.

W art. 7 ust. 1 dyrektywy wskazano, że podatek akcyzowy staje się wymagalny w momencie dopuszczenia do konsumpcji w państwie członkowskim dopuszczenia do konsumpcji.

Natomiast w myśl art. 7 ust. 2 dyrektywy na użytek niniejszej dyrektywy „dopuszczenie do konsumpcji” oznacza:

  1. opuszczenie procedury zawieszenia poboru akcyzy w odniesieniu do wyrobów akcyzowych, w tym opuszczenie niezgodne z przepisami;
  2. przechowywanie poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy wyrobów akcyzowych, na które nie nałożono akcyzy zgodnie z mającymi zastosowanie przepisami prawa wspólnotowego i ustawodawstwa krajowego;
  3. produkcja wyrobów akcyzowych poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, w tym produkcja niezgodna z przepisami;
  4. import wyrobów akcyzowych, w tym import niezgodny z przepisami, chyba że natychmiast po dokonaniu importu wyroby te zostaną objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy.

Wskazując na powyższe przepisy należy zauważyć, że od dnia 1 maja 2016 r. stosowany jest unijny kodeks celny, ustanowiony rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r., który zastąpił Wspólnotowy Kodeks Celny. Unijny kodeks celny nie posługuje się dotychczasowym pojęciem „zawieszające procedury celne”, wprowadza natomiast pojęcie „procedur specjalnych”, do których zalicza: tranzyt (zewnętrzny i wewnętrzny), składowanie (składowanie celne i wolne obszary celne), szczególne przeznaczenie (odprawa czasowa i końcowe przeznaczenie) oraz przetwarzanie (uszlachetnianie czynne i bierne). Powyższa zmiana przepisów prawa celnego nie ma jednak wpływu na stosowanie dyrektywy Rady 2008/118/WE w zakresie wyłączenia stosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy do wyrobów akcyzowych posiadających status towarów nieunijnych, które nie zostały jeszcze dopuszczone do obrotu na terytorium UE i nie powstał w stosunku do nich dług celny.

Każde państwo członkowskie określa własne przepisy dotyczące produkcji, przetwarzania i przechowywania wyrobów akcyzowych, z zastrzeżeniem przepisów niniejszej dyrektywy – art. 15 ust. 1 dyrektywy.

Produkcja, przetwarzanie i przechowywanie wyrobów akcyzowych, jeżeli podatek akcyzowy nie został zapłacony, mają miejsce w składzie podatkowym – art. 15 ust. 2 dyrektywy.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 dyrektywy otwarcie i prowadzenie składu podatkowego przez uprawnionego prowadzącego skład podatkowy jest uzależnione od uzyskania zezwolenia właściwych organów państwa członkowskiego, w którym znajduje się skład podatkowy. Zezwolenie jest wydawane na warunkach, jakie organy mają prawo określić w celu zapobiegania wszelkim ewentualnym przypadkom uchylania się od opodatkowania lub nadużyciom.

Stosownie natomiast z art. 16 ust. 2 dyrektywy uprawniony prowadzący skład podatkowy ma obowiązek:

  1. w miarę potrzeby złożyć gwarancję zabezpieczającą ryzyko związane z produkcją, przetwarzaniem i przechowywaniem wyrobów akcyzowych;
  2. przestrzegać wymogów określonych przez państwo członkowskie, na którego terytorium znajduje się skład podatkowy;
  3. prowadzić ewidencję zapasów i przemieszczania wyrobów akcyzowych dla każdego składu podatkowego;
  4. wprowadzać wszelkie wyroby akcyzowe przemieszczane w procedurze zawieszenia poboru akcyzy do jego składu podatkowego i je księgować zaraz po zakończeniu przemieszczania, chyba że zastosowanie ma art. 17 ust. 2;
  5. wyrażać zgodę na wszelkie monitorowanie i kontrole zapasów.

Warunki dotyczące gwarancji, o której mowa w lit. a, są określane przez właściwe organy państwa członkowskiego, które wydało zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego.

Równocześnie w myśl pkt 7 preambuły dyrektywy ponieważ, zgodnie z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającym Wspólnotowy Kodeks Celny (10), procedury zawieszające gwarantują odpowiednie monitorowanie tam, gdzie wyroby akcyzowe podlegają przepisom tego rozporządzenia, nie ma potrzeby stosowania oddzielnego systemu monitorowania w czasie, gdy wyroby akcyzowe są objęte zawieszającą procedurą celną Wspólnoty.

Mając na uwadze powyższe przepisy wskazać należy, że wyroby które objęte są zawieszającą procedurą celną nie podlegają regulacjom związanym z obowiązkami podmiotu prowadzącego skład podatkowy, co wynika wprost z art. 3 ust. 4 dyrektywy i pkt 7 preambuły.

Wobec powyższego odpowiadając wprost na zadane przez Wnioskodawcę pytanie pierwsze, stwierdzić należy, że na gruncie ustawy o podatku akcyzowym możliwe jest świadczenie, na terenie składu podatkowego usługi przeładunku wyrobów o statusie celnym nieunijnym znajdujących się m.in. w celnej procedurze tranzytu, które nie będą przeznaczone do wprowadzenia do składu podatkowego.

Równocześnie w kwestii obowiązku informowania właściwego organu podatkowego o planowanym świadczeniu usługi w postaci przeładunku oraz obowiązku ujmowania takich zdarzeń w ewidencji, o której mowa w art. 138a ustawy akcyzowej (pytanie drugie) stwierdzić należy, że analogicznie jak w przypadku pytania pierwszego, przepisy akcyzowe dotyczące przechowywania a zarazem i ewidencjonowania w oparciu o art. 138a ustawy nie znajdują zastosowania w stosunku do wyrobów objętych celną procedurą tranzytu.

Zatem na gruncie regulacji akcyzowych Spółka nie będzie zobowiązana informować właściwych organów podatkowych o planowanym przeładunku wyrobów o statusie celnym nieunijnym znajdujących się w celnej procedurze tranzytu. Spółka nie będzie również zobowiązana ujmować takich zdarzeń w ewidencji, o której mowa w art. 138a ustawy akcyzowej.

Przy czym Wnioskodawca zaznaczył w opisie zdarzenia przyszłego, że w takiej sytuacji wypełniałby wymogi formalne wynikające z innych regulacji niż akcyzowe, uwzględniając informacje o dokonywaniu tych czynności w aktach weryfikacyjnych składów podatkowych.

Wobec powyższego oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy uznać należy za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Równocześnie przedmiotowa interpretacja dotyczy wyłącznie zapytania zainteresowanego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj