INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 1 września 2011 r. (data wpływu 6 września 2011 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie obowiązku uzyskania zezwolenia na wysyłanie importowanych wyrobów akcyzowych z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy oraz złożenia zabezpieczenia akcyzowego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 września 2011 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczący podatku akcyzowego w zakresie obowiązku uzyskania zezwolenia na wysyłanie importowanych wyrobów akcyzowych z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy oraz złożenia zabezpieczenia akcyzowego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zamierza dokonać rozładunku, będącego jego własnością, importowanego oleju napędowego ze statku morskiego do zbiornika w składzie podatkowym prowadzonym przez inny podmiot, który znajduje się bezpośrednio przy nabrzeżu portowym. Odprawa celna importowanego oleju miałaby miejsce na nabrzeżu portowym przy składzie podatkowym. Miejsce importu oleju napędowego jest jednocześnie miejscem rozładunku oleju napędowego ze statku morskiego do zbiornika w składzie podatkowym. Rozładunek odbywać się będzie zgodnie z regulaminem składu podatkowego prowadzonego przez wskazany podmiot. Z regulaminu wynika, że rozładunek wyrobów akcyzowych dostarczanych do składu podatkowego drogą morską ma miejsce przy nabrzeżu portowym zlokalizowanym bezpośrednio przy składzie podatkowym, przy czym rozładunek oleju napędowego ze statku morskiego do zbiornika w składzie podatkowym odbywa się rurociągiem technologicznym stanowiącym integralną część instalacji bazy magazynowej paliw (instalacji zbiorników w składzie podatkowym, w tym zbiornika, do którego ma być dokonany rozładunek oleju napędowego ze statku morskiego). Statek w trakcie odprawy importowej i rozładunku oleju napędowego do składu podatkowego znajduje się w tym samym miejscu (nie przemieszcza się - jest zacumowany). Olej napędowy nie jest przepompowywany za pośrednictwem rurociągu przesyłowego, ale wprost ze zbiornika statku morskiego do zbiornika w składzie podatkowym. Wyroby akcyzowe w trakcie odprawy celnej znajdują się pod dozorem celnym. Po dokonaniu odprawy celnej towar zostanie rozładowany za wiedzą i zgodą funkcjonariuszy szczególnego nadzoru i objęty procedurą zawieszenia poboru akcyzy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym sytuacji Wnioskodawca będzie zobowiązany do wystąpienia do właściwego naczelnika urzędu celnego z wnioskiem o zezwoleniem na wysyłanie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany wysyłający zgodnie z art. 62a ust. 1 w zw. z art. 40 ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (dalej zwanej ustawą) i złożenia zabezpieczenia akcyzowego...

Stanowisko Wnioskodawcy.

W ocenie Spółki, opisane zdarzenie przyszłe - rozładunek importowanego oleju napędowego ze statku morskiego bezpośrednio do zbiornika w składzie podatkowym - nie jest przemieszczeniem w rozumieniu art 40 ust. 1 pkt 2 lit a ustawy. Za takim wnioskiem przemawia fakt, iż we wskazanym zdarzeniu nie dochodzi do przemieszczenia towarów akcyzowych, a jedynie do ich rozładunku, będzie to więc inna czynność. Za takim rozumieniem opisanego zdarzenia przemawia także fakt, iż miejsce importu towarów oraz skład podatkowy znajdują się w tej samej lokalizacji. Ponadto rozładunek jest dokonywany za pomocą rurociągu technologicznego, który to rurociąg stanowi zespół odpowiednio połączonych elementów służących do transportu ropy naftowej i produktów naftowych w obrębie określonej instalacji usytuowanej na terenie bazy, w tym przypadku bazy na terenie portu. Rurociąg technologiczny - w przeciwieństwie do rurociągu przesyłowego dalekosiężnego, który to rurociąg służy do przesyłania i dystrybucji ropy naftowej lub produktów naftowych od wyjścia z instalacji do wejścia do innej instalacji, a zatem do przemieszczania wyrobu akcyzowego - znajduje się w jednym miejscu, w obrębie portu, a więc służy jedynie do rozładunku oleju napędowego, a nie do jego przesyłania. W związku z tym, iż miejsce nie ulega zmianie, tylko zostaje dokonany rozładunek oleju napędowego bezpośrednio do składu podatkowego nie można stwierdzić, by w opisanym zdarzeniu doszło do przemieszczenia wyrobu akcyzowego. Za powyższym tokiem rozumowania przemawia również analiza przepisów dotyczących dokumentacji i procedur związanych z przemieszczaniem wyrobów akcyzowych, w których to przepisach w ramach dokumentacji handlowej istnieje m.in. obowiązek określenia środka transportu, którym wysłano wyroby akcyzowe wraz z jego numerem rejestracyjnym. W przypadku dotyczącym podatnika nie wystąpi „środek transportu z określonym numerem rejestracyjnym”, bowiem rozładunek jest dokonywany w jednym miejscu za pomocą rurociągu technologicznego, który jest de facto częścią instalacji funkcjonującej w ramach nabrzeża portu. Ponadto, nawet gdyby przyjąć, iż w opisanej sytuacji dochodzi do przemieszczenia wyrobu akcyzowego, to nie zachodzi ryzyko związane z takim „przemieszczeniem”, a o którym mowa w art. 18 ust. 1 dyrektywy 2008/118/WE z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie ogólnych zasad dotyczących podatku akcyzowego. Wyroby akcyzowe znajdują się w zbiornikach statku zakotwiczonego przy nabrzeżu. Wyroby te przez cały czas, od momentu importu i objęcia procedurą dopuszczenia do obrotu znajdują się albo pod dozorem celnym albo pod dozorem funkcjonariuszy szczególnego nadzoru podatkowego. Zatem w opisanej sytuacji nie tylko nie zachodzi przemieszczenie wyrobu akcyzowego, ale również nie istnieje ryzyko, z którego istnieniem związany jest obowiązek ustanowienia zabezpieczenia akcyzowego. W opisanym zdarzeniu przyszłym po zakończeniu importu wyroby akcyzowe znajdą się od razu w składzie podatkowym. Mając powyższe na uwadze, opisaną przez Wnioskodawcę sytuację należy uznać za rozładunek, a nie za przemieszczenie. Są to bowiem odmienne czynności (zdarzenia), przy czym przepisy prawa podatkowego nie wiążą z rozładunkiem konieczności uzyskiwania statusu zarejestrowanego wysyłającego oraz ustanowienia zabezpieczenia akcyzowego. Zatem, Wnioskodawca nie ma obowiązku występowania o uzyskanie statusu zarejestrowanego wysyłającego oraz nie jest również adresatem normy art. 41 ust. 1 w zw. z art. 40 ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy, a w związku z tym nie jest zobowiązany, jako zarejestrowany wysyłający, do złożenia w opisanej sytuacji zabezpieczenia akcyzowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Na wstępie wskazać należy, iż uregulowania dotyczące „zarejestrowanego wysyłającego” zostały wprowadzone do krajowego porządku prawnego w przepisach ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tj. Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 ze zm.), dalej zwanej ustawą, które weszły w życie dnia 1 września 2010 r.

Przepis art. 2 ust. 1 pkt 31 ustawy stanowi, iż podmiot wysyłający to podmiot prowadzący skład podatkowy lub zarejestrowany wysyłający, którzy wysyłają wyroby akcyzowe z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy. Natomiast, zezwolenie na wysyłanie importowanych wyrobów akcyzowych z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, zwane dalej „zezwoleniem na wysyłanie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany wysyłający” wydaje właściwy naczelnik urzędu celnego, na pisemny wniosek podmiotu spełniającego określone warunki (art. 62a ust. 1 ustawy).

Zgodnie z treścią art. 2 ust. 1 pkt 25 ustawy, miejsce importu – to miejsce, w którym znajdują się importowane wyroby akcyzowe w momencie dopuszczenia do obrotu w rozumieniu przepisów prawa celnego. Zatem, w świetle tej regulacji określenie miejsca importu następuje poprzez odniesienie się do przepisów prawa celnego, określających miejsca, w jakich mogą znajdować się wyroby importowane, w momencie dopuszczenia ich do obrotu.

W myśl art. 40 ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy, procedura zawieszenia poboru akcyzy ma zastosowanie także, gdy wyroby akcyzowe importowane i dopuszczone do obrotu są przemieszczane przez zarejestrowanego wysyłającego z miejsca importu na terytorium kraju do składu podatkowego na terytorium kraju.

Ponadto, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, jeżeli procedura zawieszenia poboru akcyzy jest związana z przemieszczaniem wyrobów akcyzowych, warunkiem jej zastosowania jest:

1. zastosowanie e-AD albo dokumentu zastępującego e-AD;
2. złożenie we właściwym urzędzie celnym zabezpieczenia akcyzowego.

Zgodnie z treścią art. 62a ust. 1 ustawy, właściwy naczelnik urzędu celnego, na pisemny wniosek podmiotu spełniającego warunki, wymienione w art. 48 ust. 1 pkt 2-6, wydaje zezwolenie na wysyłanie importowanych wyrobów akcyzowych z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, zwane dalej „zezwoleniem na wysyłanie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany wysyłający”.

Stosownie do art. 63 ust. 1 ustawy do złożenia zabezpieczenia akcyzowego w kwocie pokrywającej powstałe albo mogące powstać zobowiązanie podatkowe są obowiązane następujące podmioty:

1. podmiot prowadzący skład podatkowy;
2. zarejestrowany odbiorca;
3. zarejestrowany wysyłający;
4. podatnik, o którym mowa w art. 13 ust. 3;
5. podatnik, o którym mowa w art. 78 ust. 1;
6. podmiot pośredniczący;
7. przedstawiciel podatkowy.

Z treści wniosku wynika, iż Spółka zamierza wprowadzać do składu podatkowego, prowadzonego przez inny podmiot, będący jej własnością importowany olej napędowy. Odprawa celna importowanego oleju miała miejsce przy składzie podatkowym zlokalizowanym bezpośrednio przy nabrzeżu portowym. Importowany olej napędowy będzie rozładowany ze statku morskiego do zbiornika w składzie podatkowym. W ocenie Wnioskodawcy, w opisanym przypadku, nie wystąpi obowiązek uzyskania przez Spółkę zezwolenia na wysyłanie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany wysyłający oraz złożenia z tego tytułu zabezpieczenia akcyzowego, gdyż nie dojdzie w opisywanej sytuacji do czynności przemieszczenia wyrobów akcyzowych do składu podatkowego, lecz jedynie do rozładunku w toku którego nie może dojść do nieprawidłowości.

W ocenie tutejszego organu, jak wynika z przedstawionego we wniosku zdarzenia, aby można było dokonać wprowadzenia importowanych wyrobów akcyzowych do składu podatkowego należy przedmiotowe wyroby tam faktycznie przemieścić (przepompować). Zdaniem organu, nie ulega wątpliwości, że dojdzie wówczas do faktu przemieszczenia przedmiotowych wyrobów między zbiornikiem statku, a instalacjami magazynowymi składu podatkowego. W inny sposób bowiem, olej napędowy nie znalazłby się na terenie składu podatkowego. Ze wskazanych wyżej uregulowań wynika także, iż aby Spółka mogła dokonać wprowadzenia swoich wyrobów na teren składu podatkowego powinna działać w ramach procedury, która związana będzie z posiadaniem zezwolenia do działania jako zarejestrowany wysyłający. Dopiero bowiem uzyskane wskazanego zezwolenia umożliwi wprowadzenie, ramach procedury zawieszenia poboru akcyzy, do składu podatkowego pochodzących z importu wyrobów akcyzowych (oleju napędowego).

Należy zgodzić się z Wnioskodawca, że w opisanej sytuacji, aby umieścić fizycznie importowane wyroby w składzie podatkowym, to należy je rozładować ze statku morskiego. Jednakże wskazać należy, iż czynność rozładunku będzie czynnością mającą znaczenie „techniczne”, które jest związane z czynnością usuwania oleju napędowego ze środka transportu (statku). Takie znaczenie pojęcia „rozładunek” znajduje się słowniku języka polskiego - Język polski. Współczesny słownik języka polskiego, pod red. Bogusława Dunaj, Warszawa 2007, s. 1566. Zatem czynność ta jest ograniczona znaczeniowo do faktu wyzbycia się towaru.

Z kolei, fakt „przemieszczenia” należy wiązać ze zmianą miejsca położenia danego przedmiotu, rzeczy lub, w opisywanym przypadku, cieczy. Zatem, wskazane pojęcie dotyczy sytuacji związanej z przenoszeniem, przesunięciem, czegoś w inne miejsce, ze zmianą miejsca usytuowania rzeczy w przestrzeni, zajęcia nowego położenia, s. 1437 we wskazanym słowniku. Zatem, należy uznać, iż użyte w przepisach wymienionej dyrektywy i przepisach krajowych pojęcie „przemieścić”, posiada określone znaczenie prawnopodatkowe.

W związku z powyższym nie ulega wątpliwości, iż przedmiotowy olej napędowy, przyjmując wykładnię gramatyczną i w znaczeniu nadanym mu przez powyższe uregulowania prawne, będzie „przemieszczany” ze zbiorników statku morskiego do zbiorników magazynowych składu podatkowego nawet w sytuacji, gdy odległość między miejscem rozładunku (zbiornikiem statku), a zbiornikami składu podatkowego będzie niewielka.

Podkreślić należy, iż importowane wyroby, które będą wprowadzane do składu podatkowego, w momencie dopuszczenia do swobodnego obrotu na podstawie przepisów celnych, z mocy prawa, zostaną objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy. Zatem, Spółka chcąc skorzystać z procedury zawieszenia poboru akcyzy, w chwili wypełnienia obowiązków wynikających z prawa celnego i związanych z dopuszczeniem wyrobów akcyzowych do swobodnego obrotu, powinna dopełnić wszystkich wymogów związanych z rozpoczęciem stosowaniem tej procedury jeszcze przed wprowadzeniem towaru do składu podatkowego. Zatem, w takiej sytuacji, Spółka powinna zastosować do przemieszczanych (przepompowywanych) i wprowadzanych do składu podatkowego wyrobów akcyzowych dokument e-AD albo dokument zastępujący e-AD oraz złożyć zabezpieczenie akcyzowe. Wskazać bowiem należy, iż nawet w tak specyficznej sytuacji jak przedstawiona we wniosku nie można wykluczyć powstania ubytków wyrobów akcyzowych, które w procedurze zawieszenia poboru akcyzy, co do zasady, podlegają opodatkowaniu akcyzą. Powstanie ubytków może nastąpić na przykład przy rozszczelnieniu lub awarii urządzeń przesyłowych. Zatem, w opisanej przez Spółkę sytuacji zaistnieje obowiązek uzyskania stosownego zezwolenia oraz złożenia zabezpieczenia akcyzowego umożliwiającego pokrycie mogącego powstać zobowiązania podatkowego w akcyzie.

Przepis prawa krajowego dotyczący obowiązku złożenia zabezpieczenia akcyzowego w przedmiotowej sytuacji posiada swoje źródło w treści artykułu 18 ust. 1 dyrektywy Rady 2008/118/WE z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie ogólnych zasad dotyczących podatku akcyzowego, uchylająca dyrektywę 92/12/EWG (Dz. Urz. UE L 9 str. 12), który stanowi, że właściwe organy państwa członkowskiego wysyłki wymagają, na ustalonych przez siebie warunkach, złożenia, miedzy innymi, przez zarejestrowanego wysyłającego gwarancji na pokrycie ryzyka związanego z przemieszczaniem w procedurze zawieszenia poboru akcyzy.

Reasumując, Wnioskodawca chcąc skorzystać z możliwości wprowadzenia importowanych wyrobów akcyzowych (oleju napędowego) do składu podatkowego powinien uzyskać uprzednio zezwolenie udzielone przez właściwego naczelnika urzędu celnego do działania jako zarejestrowany wysyłający, wypełniając także określone w przepisach prawa obowiązki związane ze stosowaniem e-AD albo dokumentu zastępującego e-AD oraz złożeniem zabezpieczenia akcyzowego.

Końcowo wskazać należy, iż do przedmiotowego wniosku nie załączono regulaminu składu podatkowego, mimo takiej informacji zawartej w treści wniosku ORD-IN. Jednakże, z uwagi na fakt, iż zgodnie z treścią art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego zdarzenia, opis przedmiotowej sprawy powinien wynikać z treści wniosku. Zatem, niniejszej interpretacji udzielono jedynie na podstawie informacji zawartych we wniosku.

Interpretacja dotyczy opisanych we wniosku zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania niniejszej interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionych zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa - art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.