Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-2.4011.197.2018.2.KR
z 12 czerwca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 1 kwietnia 2018 r. (data wpływu 6 kwietnia 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 maja 2018 r. (data wpływu 11 maja 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziału w nieruchomości położonej w Niemczech – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 kwietnia 2018 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziału w nieruchomości położonej w Niemczech.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 30 kwietnia 2018 r., Nr 0113-KDIPT2-2.4011.197.2018.1.KR, wezwano Wnioskodawczynię, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 30 kwietnia 2018 r. (skutecznie doręczone w dniu 2 maja 2018 r.). W dniu 11 maja 2018 r. (nadano w dniu 7 maja 2018 r.) wpłynęło uzupełnienie wniosku.

We wniosku i jego uzupełnieniu złożonym przez:

• Zainteresowaną będącą stroną postępowania:
  

Panią T. (Wnioskodawczynię), PESEL …,

• Zainteresowaną niebędącą stroną postępowania:
  

Panią M., PESEL …,

• Zainteresowaną niebędącą stroną postępowania:
  

Panią G., PESEL …,

przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni jest emerytką, obywatelką Polski, na stałe zamieszkałą w Polsce. Córki Wnioskodawczyni M. oraz G. również są obywatelkami Polski, ze stałym zameldowaniem na terenie Polski. Wnioskodawczyni i Jej córki po śmierci męża i ojca córek (27 sierpnia 2015 r.), odziedziczyły 1/3 udziału w prawie własności lokalu mieszkalnego znajdującego się na terenie Republiki Federalnej Niemiec. Ww. mieszkanie mąż Wnioskodawczyni odziedziczył wraz z kuzynką i jej mężem (2/3 udziału) po kuzynie zmarłym w dniu 14 września 2009 r. (testament). Zgodnie z testamentem i sprawą spadkową udziały Wnioskodawczyni i Jej córek w odziedziczonej 1/3 części mieszkania wynoszą: udział Wnioskodawczyni – 922/1000, udział M. – 42/1000, udział G. – 36/1000.

Z uwagi na wieloosobową współwłasność mieszkania oraz wysokie koszty utrzymania, które ponad miarę obciążały zarówno Wnioskodawczynię i córki, jak i kuzynostwo męża, została podjęta decyzja o zbyciu mieszkania. Sprzedaż ww. mieszkania nastąpiła przed niemieckim notariuszem w dniu 6 listopada 2017 r. obywatelowi Niemiec, jednakże z zastrzeżeniem, że pieniądze zostaną przelane dopiero po formalnym wpisaniu Wnioskodawczyni i Jej córek – spadkobierców, jako współwłaścicieli do księgi wieczystej. Z uwagi na wymagany przez niemieckie urzędy dokument – europejskie poświadczenie spadkowe – wydawany w Polsce przez Sąd, przekazanie środków z tytułu sprzedaży mieszkania nastąpiło dopiero w dniu 6 lutego 2018 r.

W 2017 r. Wnioskodawczyni i Jej córki nie uzyskały dochodu z innej sprzedaży nieruchomości niż wyżej opisana.

Wnioskodawczyni i Jej córki uzyskały w Urzędach Skarbowych sprzeczne informacje dotyczące obowiązku odprowadzenia podatku dochodowego z tytułu zbycia ww. nieruchomości.

Według pierwszej informacji, do końca kwietnia 2018 r. muszą One złożyć PIT-39 i odprowadzić 19% podatek dochodowy, ponieważ zbycie mieszkania nastąpiło przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym otrzymały spadek.

Według drugiej, zgodnie z postanowieniami wynikającymi z umowy z dnia 14 maja 2003 r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania (Dz. U. z 2005 r., Nr 12, poz. 90) nie są One zobowiązane do składania PIT-39 i zapłaty podatku w Polsce.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że Ona, jak i Jej obie córki M. i G. są obywatelkami Polski na stałe zamieszkałymi w Polsce i dla wszystkich Zainteresowanych Polska jest rezydencją podatkową w rozumieniu prawnym. W Niemczech został zapłacony podatek od sprzedaży nieruchomości. Podatek ten zgodnie z prawem obowiązującym w Niemieckiej Republice Federalnej zapłacił kupujący mieszkanie Pan G. – obywatel Niemiec. Zgodnie z wiedzą Wnioskodawczyni i Jej córek dochód ze sprzedaży nieruchomości wedle prawa niemieckiego podlega opodatkowaniu, jeśli sprzedaż nastąpiła z zyskiem w okresie krótszym niż 10 lat od nabycia własności (tzw. podatek spekulacyjny). Mieszkanie zostało sprzedane w dniu 6 listopada 2017 r., a spadek po zmarłym kuzynie, mąż Wnioskodawczyni otrzymał w dniu 14 września 2009 r. (data śmierci). Podatek od dochodu uzyskanego z tytułu zbycia udziału w mieszkaniu nie został jeszcze zapłacony w Niemczech. Zainteresowane czekają na wydanie interpretacji indywidualnej, aby uniknąć sytuacji podwójnego opodatkowania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy dochód ze zbycia nieruchomości położonej w Niemczech może być opodatkowany w Niemczech zgodnie z prawem tego państwa i czy wówczas w Polsce będzie zwolniony od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Zainteresowanych, w myśl art. 13 ust. 1 Umowy z dnia 14 maja 2003 r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005 r., Nr 12, poz. 90), zyski osiągane przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, z przeniesienia własności majątku nieruchomego w rozumieniu artykułu 6 i położonego w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Z cytowanej umowy wynika, że w przypadku Wnioskodawczyni i Jej córek dochód z tytułu sprzedaży mieszkania położonego w Niemczech może być opodatkowany bądź to w Polsce, bądź w Niemczech zgodnie z prawem tego państwa.

W myśl art. 24 ust. 2 lit. a) ww. umowy, jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Rzeczypospolitej Polskiej osiąga dochód lub posiada majątek, który zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy może być opodatkowany w Republice Federalnej Niemiec, wówczas Rzeczpospolita Polska zwolni z uwzględnieniem postanowień litery b) ww. umowy taki dochód lub majątek od opodatkowania.

Zdaniem Wnioskodawczyni i Jej córek, zacytowany powyżej art. 24 ust. 2 wskazuje, że nie są One zobligowane do składania PIT-39 w Polsce, jeśli dochód ze zbycia mieszkania w Niemczech będzie opodatkowany zgodnie z niemieckim prawem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

Zgodnie z art. 4a ww. ustawy, przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni jest emerytką, obywatelką Polski, na stałe zamieszkałą w Polsce. Córki Wnioskodawczyni M. oraz G. są obywatelkami Polski, ze stałym zameldowaniem na terenie Polski i na stałe zamieszkałymi w Polsce. Wnioskodawczyni i Jej córki po śmierci męża/ojca (27 sierpnia 2015 r.), odziedziczyły 1/3 udziału w prawie własności lokalu mieszkalnego znajdującego się na terenie Republiki Federalnej Niemiec. Ww. mieszkanie mąż Wnioskodawczyni odziedziczył wraz z kuzynką i jej mężem (2/3 udziału) po kuzynie zmarłym w dniu 14 września 2009 r. (testament). Zgodnie z testamentem i sprawą spadkową udziały Wnioskodawczyni i Jej córek w odziedziczonej 1/3 części mieszkania wynoszą: udział Wnioskodawczyni – 922/1000, udział M. – 42/1000, udział G. – 36/1000. W dniu 6 listopada 2017 r. przed niemieckim notariuszem dokonano sprzedaży ww. mieszkania obywatelowi Niemiec. Zgodnie z prawem obowiązującym w Niemieckiej Republice Federalnej podatek od sprzedaży nieruchomości zapłacił kupujący mieszkanie – obywatel Niemiec. Zgodnie z wiedzą Wnioskodawczyni, dochód ze sprzedaży nieruchomości wedle prawa niemieckiego podlega opodatkowaniu, jeśli sprzedaż nastąpiła z zyskiem w okresie krótszym niż 10 lat od nabycia własności (tzw. podatek spekulacyjny). Podatek od dochodu uzyskanego z tytułu zbycia udziału w mieszkaniu nie został jeszcze zapłacony w Niemczech. W 2017 r. Wnioskodawczyni i Jej córki nie uzyskały dochodu z innej sprzedaży nieruchomości niż wyżej opisana.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku podpisaną w Berlinie dnia 14 maja 2003 r. (Dz. U. z 2005 r., Nr 12, poz. 90), dochód osiągany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie z majątku nieruchomego (włączając dochód z gospodarstwa rolnego lub leśnego), położonego w drugim Umawiającym się Państwie, może być opodatkowany w tym drugim Państwie.

W myśl art. 6 ust. 2 ww. Umowy, określenie „majątek nieruchomy” ma takie znaczenie, jakie nadaje mu prawo tego Umawiającego się Państwa, na terytorium którego dany majątek jest położony. Określenie to, obejmuje w każdym przypadku mienie przynależne do majątku nieruchomego, żywy i martwy inwentarz gospodarstw rolnych i leśnych, prawa, do których mają zastosowanie przepisy prawa powszechnego dotyczące nieruchomości gruntowych, prawa użytkowania nieruchomości, jak również prawa do stałych lub zmiennych świadczeń z tytułu eksploatacji lub prawa do eksploatacji złóż mineralnych, źródeł i innych zasobów naturalnych; statki morskie, statki żeglugi śródlądowej i statki powietrzne nie stanowią majątku nieruchomego.

W myśl art. 13 ust. 1 ww. Umowy, zyski osiągane przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, z przeniesienia własności majątku nieruchomego w rozumieniu artykułu 6 i położonego w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Należy wyjaśnić, że użycie w tym przepisie słowa „mogą być opodatkowane” oznacza, że przychody, o których w nim mowa są opodatkowane w kraju miejsca położenia nieruchomości zawsze, o ile prawo podatkowe tego państwa przewiduje opodatkowanie takiego dochodu. Sformułowanie, że dochód ten „może” być opodatkowany nie zezwala na dowolne wybranie państwa, w którym dochód ten ma zostać opodatkowany. Przepis ten oznacza, że dochód taki oprócz tego, że podlega opodatkowaniu w państwie, w którym osoba osiągająca ten dochód ma miejsce zamieszkania lub siedzibę, to podlega również opodatkowaniu w tym państwie, w którym położony jest dany majątek, zgodnie z prawem tego państwa.

W świetle zapisów cytowanej Umowy, dochód osoby mającej miejsce zamieszkania w Polsce, z tytułu sprzedaży majątku nieruchomego położonego w Niemczech może być opodatkowany zarówno w państwie rezydencji, tj. w Polsce, jak i w Niemczech, zgodnie z prawem tego państwa.

Aby uniknąć podwójnego opodatkowania tego samego dochodu należy zastosować właściwą metodę unikania podwójnego opodatkowania określoną w art. 24 ww. Umowy.

W myśl art. 24 ust. 2 lit. a) ww. Umowy, jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Rzeczypospolitej Polskiej osiąga dochód lub posiada majątek, który zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy może być opodatkowany w Republice Federalnej Niemiec, wówczas Rzeczpospolita Polska zwolni z uwzględnieniem postanowień litery b) taki dochód lub majątek od opodatkowania. Rzeczpospolita Polska może przy obliczaniu kwoty podatku od pozostałego dochodu lub majątku tej osoby zastosować stawkę podatkową, która byłaby zastosowana, gdyby dochód lub majątek zwolniony od opodatkowania nie podlegał takiemu zwolnieniu.

Powyższy przepis przewiduje metodę wyłączenia z progresją. Oznacza to, że dochód ze zbycia nieruchomości (udziału) położonej w Niemczech, który może być w Niemczech opodatkowany zgodnie z prawem tego państwa – w Polsce będzie zwolniony od opodatkowania. Natomiast w Polsce do obliczenia stawki podatkowej, według której opodatkowany jest pozostały dochód osiągnięty w Polsce, może zostać uwzględniony dochód osiągnięty w Niemczech.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

–jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Zatem, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw następuje po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Ponadto, przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazuje, że dotyczy przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw, które nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej.

Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma forma prawna ich nabycia oraz moment nabycia.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459, z późn. zm.), spadek stanowią prawa i obowiązki majątkowe zmarłego, które z chwilą jego śmierci przechodzą na jedną lub kilka osób, stosownie do przepisów Kodeksu.

W myśl art. 924 i 925 Kodeksu cywilnego, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwila otwarcia spadku. Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że Wnioskodawczyni i Jej córki M. i G. nabyły poszczególne udziały w nieruchomości w 2015 r. w drodze spadku po zmarłym mężu/ojcu.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw (art. 30e ust. 2 ww. ustawy).

Stosownie do treści art. 30e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
   
   

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30e ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Biorąc powyższe pod uwagę należy zauważyć, że dochód uzyskany przez Wnioskodawczynię i Jej córki M. i G. z tytułu sprzedaży w 2017 r. udziału w przedmiotowej nieruchomości podlega opodatkowaniu zarówno w Niemczech, jak i w Polsce. W celu uniknięcia podwójnego opodatkowania dochodu zastosowanie znajdzie metoda wyłączenia z progresją uregulowana w powołanym art. 24 ust. 2 lit. a) umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku. Zatem, dochód uzyskany z tytułu ww. sprzedaży udziału w nieruchomości położonej na terenie Niemiec będzie w Polsce zwolniony z opodatkowania.

W związku z powyższym, Wnioskodawczyni i Jej córki M. i G., dochodu uzyskanego ze sprzedaży udziału w nieruchomości położonej na terenie Niemiec nie będą musiały wykazywać w zeznaniu podatkowym PIT-39, gdyż nie wystąpi dochód podlegający opodatkowaniu w Polsce, wobec braku uzyskania w 2017 r. dochodu z tytułu odpłatnego zbycia innych nieruchomości położonych w Polsce.

Ponadto z uwagi na fakt, że w Polsce dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości (udziału nieruchomości) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30e ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), to dochód uzyskany ze zbycia udziału w nieruchomości położonej w Niemczech nie będzie miał wpływu na jakiekolwiek dochody Zainteresowanych i nie będzie podlegał wykazaniu w zeznaniu podatkowym.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni należy uznać za prawidłowe.

Końcowo Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Zainteresowanych w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.