Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-3.4012.254.2018.1.JC
z 14 czerwca 2018 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 maja 2018 r. (data wpływu 15 maja 2018 r.), uzupełnionym w dniu 5 czerwca 2018 r. (data wpływu 12 czerwca 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania sprzedaży gruntu niezabudowanego – jest prawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 15 maja 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 12 czerwca 2018 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania sprzedaży gruntu niezabudowanego.


We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.


Wnioskodawca (osoba fizyczna) na mocy aktu notarialnego w dniu … 1987 r. nabył własność niezabudowanej działki rolnej o numerze 67/4, położonej w miejscowości … w gminie … (KW …). Działka została nabyta w formie aktu darowizny od rodziców celem zachowania rodzinnego majątku. Wnioskodawca nie nosił się z zamiarem jej dalszej odsprzedaży.

Przedmiotowa działka na całej powierzchni pozostaje niezabudowana i sklasyfikowana jest jako grunt orny, była wykorzystywana na cele rolnicze.

Dla nieruchomości gruntowej obowiązuje Uchwała Rady Gminy … nr … z dnia … 2000 r. w sprawie zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy …. Przedmiotowa działka, znajduje się na terenie oznaczonym symbolem planistycznym: MR - mieszkalnictwo rolnicze - na terenie którego dopuszcza się lokalizację zabudowy letniskowej, zabudowy mieszkaniowej niskiej, obiektów usług komercyjnych, obiektów usług publicznych, wyodrębnienia terenów zieleni publicznej, urządzeń sportowych, urządzeń infrastruktury technicznej, urządzeń komunikacyjnych, za wyjątkiem obiektów usług technicznych i stacji paliw.

Wnioskodawca zamierza dokonać sprzedaży działki gruntu niezabudowanego Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością. Sprzedaż przedmiotowej działki Wnioskodawca prowadzi w sposób niezorganizowany tj. bez udziału biur pośrednictwa w obrocie nieruchomościami, bez ogłoszeń reklamowych.

W momencie dokonywania czynności dostawy Wnioskodawcy nie są znane plany nabywcy, co do wykorzystania gruntu w przyszłości, zatem z uwagi na wystąpienie tzw. zdarzenia przyszłego oraz niepewnego Wnioskodawca nie może założyć ad hoc, że nabywca na gruntach będzie realizował określone działania, które mogą zostać zakwalifikowane do kategorii terenów budowlanych. Aktualnie, cel ten Wnioskodawcy nie jest znany, tak samo, jak nie jest wiadomym, czy nabywca - Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (po zakupie działki) nie wystąpi o zmianę przeznaczenia tej działki w całości.

Wnioskodawca nie ponosił żadnych nakładów w celu przygotowania działki do planowanej transakcji sprzedaży. Na działce nie były prowadzone działania o charakterze techniczno-prawnym, takie jak: uzbrojenie, ogrodzenie czy też dokonywanie jej zabudowy. Wnioskodawca nie występował o jej dalszy podział lub przekształcenie. Wnioskodawca nie podejmował żadnych działań mających na celu objęcie przedmiotowego gruntu miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego został wprowadzony i zatwierdzony Uchwałą Rady Gminy ... Innymi słowy, wyłącznym inicjatorem w zakresie objęcia niniejszej nieruchomości gruntowej miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego jest Rada Gminy ….

Nieruchomość gruntowa była wykorzystywana na cele rolnicze do uprawy warzyw na własne potrzeby. Zebrane warzywa służyły tylko i wyłącznie zaspokajaniu własnych potrzeb Wnioskodawcy i nie były przedmiotem dalszej odsprzedaży. Nieruchomość gruntowa była wykorzystywana na cele niezwiązane z zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca nie prowadził i nie prowadzi pozarolniczej działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie udostępniał i nie udostępnia przedmiotowej nieruchomości gruntowej osobom trzecim na podstawie umów cywilnoprawnych. Wnioskodawca nie prowadził i nie prowadzi działalności rolniczej w rozumieniu art. 2 pkt 15 ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca nie był i nie jest czynnym podatnikiem VAT.

Wnioskodawca nie dokonywał także żadnych czynności wskazujących na jego aktywne działanie w zakresie obrotu nieruchomościami, przez które można rozumieć korzystanie z usług pośrednictwa w obrocie nieruchomościami, czy też zamieszczanie ogłoszeń o sprzedaży przy użyciu środków masowego przekazu. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami, sprzedaż działki nie zostanie dokonana w ramach działalności gospodarczej, o której mowa w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Sprzedaż działki nastąpi z majątku prywatnego. Środki uzyskane ze sprzedaży nieruchomości gruntowej zasilą oszczędności Wnioskodawcy i będą stanowić źródło kapitału na przyszłość dzieci. Planowana transakcja sprzedaży dziatki ma nastąpić w najbliższych miesiącach. Wnioskodawca nie zamierza w przyszłości sprzedawać innych działek i prowadzić jakiejkolwiek działalności gospodarczej.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:


Czy wobec tak przedstawionego zdarzenia przyszłego, dostawa powyżej wskazanej działki powinna zostać uznana za dokonaną w ramach wykonywanej działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług i w związku z tym powinna zostać opodatkowana tym podatkiem?


Stanowisko Wnioskodawcy, dostawa działki nr 67/4 nie nastąpi w ramach wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. W konsekwencji dostawa ta pozostanie poza zakresem przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca wskazał, że co prawda opisana we wniosku dostawa działki wypełnia przesłanki odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ustawy (bowiem cała powierzchnia działki pozostaje gruntem przeznaczonym w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego do zabudowy: ML, MN, UC, UP, ZP, Zl, US), jednakże Wnioskodawcy nie można uznana za podatnika w rozumieniu tej ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy, żadne działania nie mogą świadczyć o jego kwalifikacji jako podmiotu wykonującego działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca nie podjął również szeregu działań, które wskazywałyby na zamiar prowadzenia profesjonalnej działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie angażował środków podobnych do wykorzystywanych przez handlowca tj. nie wykazywał aktywności w przedmiocie zbycia wskazanego we wniosku gruntu, porównywalnych do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem. Nie udostępniał też w żaden sposób innym osobom działki mającej być przedmiotem sprzedaży, a co za tym idzie, nie osiągał z niej pożytków. Ponadto nie poniósł żadnych nakładów na ulepszenie wskazanej nieruchomości. Działka została nabyta w drodze darowizny od rodziców. Wnioskodawca również nie nosił się z zamiarem jej sprzedaży. Środki uzyskane ze sprzedaży będą stanowić źródło kapitału na przyszłość. Wnioskodawca nie prowadził i nie prowadzi działalności rolniczej, nie był i nie jest rolnikiem ryczałtowym. Wnioskodawca nie był i nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT, nie prowadził i nie prowadzi pozarolniczej działalności gospodarczej. Nieruchomość gruntowa była wykorzystywana na cele rolnicze w postaci uprawy warzyw na własne potrzeby, a zebrane warzywa służyły tylko i wyłącznie zaspokajaniu własnych potrzeb Wnioskodawcy i nie były przedmiotem dalszej sprzedaży

Jak wynika z interpretacji indywidualnych na aktywność „handlową” osoby fizycznej sprzedającej działki wskazywać musi ciąg okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich (interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 15 kwietnia 2013 r. IPTPP2/443-107/13-4/KW). Jak zauważano powyżej Wnioskodawca nie dokonywał czynności o zorganizowanym charakterze. Ponadto działania te nie mają charakteru przesądzającego o objęciu transakcji podatkiem od towarów i usług, w świetle orzecznictwa TSUE oraz NSA. Głównym celem Wnioskodawcy jest sprzedaż działki, by uzyskać środki pieniężne, które mają zasilić majątek prywatny (środki będą stanowić lokatę kapitału na przyszłość).

Zdaniem Wnioskodawcy, będzie on korzystał z przysługującego prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Brak tego statusu pozbawia Wnioskodawcę cech podatnika podatku VAT, którym mowa w art. 15 ustawy w zakresie sprzedaży wskazanej działki, a dostawa tej działki nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.


Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary – stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – zgodnie z ust. 2 tego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, str. 1, z późn. zm.), działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców i osób świadczących usługi włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów. Za działalność gospodarczą uznaje się również wykorzystywanie, w sposób ciągły, własności dóbr materialnych lub niematerialnych do celów zarobkowych.


Stosownie do treści art. 12 ust. 1 cytowanej Dyrektywy, państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności jednej z następujących transakcji:


  1. dostawa budynku lub części budynku oraz związanego z nim gruntu, przed pierwszym zasiedleniem;
  2. dostawa terenu budowlanego.


Wskazać należy, że w przedmiocie opodatkowania sprzedaży działek służących do działalności rolniczej, przeznaczonych w planie zagospodarowania przestrzennego gminy pod zabudowę mieszkaniowo-usługową, a nabytych jako grunty rolne, wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby (C-180/10) i Emilian Kuć, Halina Jeziorska-Kuć (C-181/10).

Udzielając odpowiedzi na postawione w tym temacie pytania prejudycjalne, Trybunał wskazał, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Inaczej jest natomiast, wyjaśnił Trybunał, w przypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Dla ustalenia zawodowego profilu działalności istotne będą takie okoliczności, jak np.: uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, a także uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Warunkiem uznania osoby fizycznej za podatnika podatku od towarów i usług – w świetle przywołanego orzeczenia TSUE – jest to czy ta osoba podejmuje aktywne działania w celu dokonania sprzedaży gruntu, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców tj. uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, a także uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru.

Zatem jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i osoba ta nie podejmuje aktywnych działań w celu dokonania sprzedaży, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zaznaczyć należy, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Analiza treści wniosku, przywołanych regulacji prawnych prowadzi do wniosku, że w związku z planowaną sprzedażą działki Wnioskodawca nie będzie dział w charakterze podatnika podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, sprzedaż ta nie będzie podlegała opodatkowaniu tym podatkiem.

Z treści wniosku wynika bowiem, że Wnioskodawca na mocy aktu notarialnego w dniu 14 lipca 1987 r. nabył w formie darowizny od rodziców niezabudowaną działkę rolną o numerze 67/4. Nieruchomość gruntowa była wykorzystywana na cele rolnicze, tylko i wyłącznie na własne potrzeby Wnioskodawcy. Nieruchomość gruntowa była wykorzystywana na cele niezwiązane z zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca nie udostępniał i nie udostępnia przedmiotowej nieruchomości gruntowej osobom trzecim na podstawie umów cywilnoprawnych. Wnioskodawca nie prowadził i nie prowadzi pozarolniczej działalności gospodarczej, nie prowadził i nie prowadzi działalności rolniczej w rozumieniu art. 2 pkt 15 ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca nie był i nie jest czynnym podatnikiem VAT. Wnioskodawca nie dokonywał także żadnych czynności wskazujących na jego aktywne działanie w zakresie obrotu nieruchomościami, przez które można rozumieć korzystanie z usług pośrednictwa w obrocie nieruchomościami, czy też zamieszczanie ogłoszeń o sprzedaży przy użyciu środków masowego przekazu. Sprzedaż przedmiotowej działki prowadzi w sposób niezorganizowany tj. bez udziału biur pośrednictwa w obrocie nieruchomościami, bez ogłoszeń reklamowych. Wnioskodawca nie ponosił żadnych nakładów w celu przygotowania działki do planowanej transakcji sprzedaży. Na działce nie były prowadzone działania o charakterze techniczno-prawnym, takie jak: uzbrojenie, ogrodzenie czy też dokonywanie jej zabudowy. Wnioskodawca nie występował o jej dalszy podział lub przekształcenie. Wnioskodawca nie podejmował żadnych działań mających na celu objęcie przedmiotowego gruntu miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.

Z tego powodu uznać należy, że w przypadku planowanej sprzedaży gruntu Wnioskodawca nie będzie działał jak profesjonalny handlowiec, zajmujący się obrotem gruntami. Z okoliczności sprawy nie wynika również aby Wnioskodawca miał zamiar dokonywać sprzedaży w sposób częstotliwy, ani że nieruchomość była wykorzystywana w działalności gospodarczej. W konsekwencji należy stwierdzić, że w tej konkretnej sytuacji Wnioskodawca będzie korzystać z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Stąd też ww. transakcja stanowić będzie działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie będą miały zastosowania. Tym samym planowana sprzedaż gruntu – w okolicznościach przedstawionych we wniosku – nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Końcowo zastrzega się, iż w niniejszej interpretacji nie rozstrzygano spełnienia przez Wnioskodawcę uwarunkowań prawnych umożliwiających zastosowanie zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy do planowanej transakcji sprzedaży gruntu, gdyż sprzedaż ta nie będzie podlegała opodatkowaniu tym podatkiem.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.


Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:


  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.


Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.


Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj